1. Ένα μεγάλο μέρος του
πλανήτη, ο
αναπτυσσόμενος νότος -
οι τριτοκοσμικές χώρες,
αντιμετωπίζει τον
υποσιτισμό,την πείνα,την
φτώχεια,την στέρηση,την
εξαθλίωση . Αποτέλεσμα
η παγκόσμια οικονομική
ανισότητα στην κατανομή
πόρων και αγαθών, η
εκμετάλλευση των χωρών
του τρίτου κόσμου από τις
ανεπτυγμένες χώρες του
βορρά
(πλουτοπαραγωγικές
πηγές, φτηνή εργατική
δύναμη, δάνεια)
1)Φτώχεια:
αναφερόμαστε στην
οικονομική κατάσταση
που χαρακτηρίζεται από
έλλειψη επαρκών πόρων
για την ικανοποίηση
βασικών ανθρώπινων
αναγκών . Χωρίζεται σε 2
μεγάλες κατηγορίες : την
απόλυτη και την σχετική.

2. Η απόλυτη απόλυτη φτώχεια
ορίζεται το ποσοστό του
πληθυσμού που ζει με
χρήματα τα οποία δεν
επαρκούν για την κάλυψη των
βιοτικών τους αναγκών.
Η σχετική σχετική φτώχεια
ορίζεται το ποσοστό των
ατόμων σε μια χώρα που ζουν
με οριακό εισόδημα που
επαρκεί μόνο για την κάλυψη
των βιοτικών τους αναγκών
μόνο και όχι των
καταναλωτικών τους αναγκών
Έτσι βλέπουμε ότι απόρροια
της φτώχειας είναι η πείνα!!!Για
αυτό βλέπουμε ότι σε χώρες
που μαστίζονται από φτώχεια
και πείνα έχουμε πάρα
πολλούς θανάτους. Π.χ. Στις
χώρες της Αφρικής οι θάνατοι
από πείνα είναι ένα πολύ
συχνό φαινόμενο .Ωστόσο,
βλέπουμε ότι στην σύγχρονη
Ελλάδα με την οικονομική
κρίση να την μαστίζει
διαπιστώνουμε ότι η πείνα είναι
ένα φαινόμενο αρκετά συχνό
με αποτέλεσμα πολλοί
άνθρωποι ερχόμενοι ως
<<σωσίες>> να
εκμεταλλεύονται ανθρώπους
αδαείς και να τους
χειραγωγούν βάζοντάς τους
να επιδίδονται σε πράξεις
βίαιες και εγκληματικές με
αντάλλαγμα τα απαραίτητα
προς το ζην.

3. Παιδική εργασία
Είναι η εκμετάλλευση της
εργασίας των παιδιών
προς όφελος ορισμένων
ανθρώπων οι οποίοι
ενδιαφέρονται μόνο για τα
χρήματα .Επομένως , τα
παιδιά αυτά δεν θα έχουν
ποτέ στην ζωή τους,
πρόσβαση στην
μόρφωση και την παιδεία
καταδικάζοντάς τα σε μια
ζωή χωρίς όραμα, να
υπηρετούν τον κάθε
εργοδότη και να τους
εκμεταλλεύεται δίνοντας
τους ως αντάλλαγμα το
ελάχιστο για την εργασία
τους.
Το φαινόμενο αυτό
παρατηρείται στην Αφρική
αλλά τα τελευταία χρόνια
έχει εξαπλωθεί και στην
Ευρώπη . Έτσι βλέπουμε
ότι η παιδική εργασία
παρατηρείται κυρίως στις
χώρες που έχουν βυθιστεί
στην φτώχεια.

4. Ρατσισμός
είναι η αντίληψη ότι οι
άνθρωποι δεν είναι όλοι
ίσοι μεταξύ τους, αλλά
διαχωρίζονται σε
ανώτερους και
κατώτερους,
διακρινόμενοι είτε από το
χρώμα του δέρματος, είτε
από την εθνικότητα, είτε
από τη θρησκεία κλπ . Το
πιο συνηθισμένο είδος
ρατσισμού είναι ο
φυλετικός ρατσισμός.
"Οι "μεγάλοι" άνθρωποι
μιλούν για ιδέες, οι
μεσαίοι μιλούν για
πράγματα και οι μικροί
μιλούν για τους άλλους"
Πλάτωνας
Καταπίεση εθνικών
και θρησκευτικών
μειονοτήτων

6. Δικτατορικά /
στρατοκρατικά, θεοκρατικά
καθεστώτα: στέρηση
θεμελιωδών συνταγματικών
ελευθεριών, διώξεις -
βασανιστήρια - φυλακίσεις
πολιτών για πολιτικές
πεποιθήσεις, λογοκρισία π.χ.
Χρυσή Αυγή.
Αναξιοκρατία,
ευνοιοκρατία, παραβίαση
της ισονομίας : το
φαινόμενο αυτό
παρατηρείται ανάμεσα σε
κράτη και μέσα στο
εσωτερικό ενός κράτους .
Δηλαδή η Γερμανία που
είναι οικονομικά ισχυρή
χώρα αντιμετωπίζει
οικονομικά ανίσχυρες χώρες
ως εξιλαστήρια θύματα
λόγου χάρη την Ελλάδα .
Στο εσωτερικό τώρα ενός
κράτους υπάρχει
αναξιοκρατία όσον αφορά
το γεγονός ότι γόνοι
πλούσιων οικογενειών
αντιμετωπίζονται πολύ
καλύτερα θέτοντας σε 2η
μοίρα τα παιδιά που δεν
είναι πλούσια.

7. Ελλιπής κοινωνική
ασφάλιση.
Αλλοίωση και
καταστροφή του φυσικού
περιβάλλοντος
(κατασπατάληση
φυσικών πόρων,
μόλυνση υδρόσφαιρας,
ρύπανση και μόλυνση του
εδάφους κτλ.)
Παραπληροφόρηση
και προπαγάνδα (κυρίως
από τα μέσα μαζικής
επικοινωνίας) που
στοχεύει στη
χειραγώγηση των μαζών:
ελεγχόμενη σκέψη των
μαζών από πολιτικές και
οικονομικές εξουσίες /
σύγχρονοι μηχανισμοί
εξανδραποδισμού.
Παραβίαση της
ιδιωτικής ζωής από τα
μέσα μαζικής
επικοινωνίας

8. Ασύδοτη λειτουργία του
διαδικτύου: διακίνηση
προσωπικών δεδομένων,
εμπόριο σώματος και
οργάνων κτλ.
Πληροφοριακή
ανισότητα στον παγκόσμιο
χώρο αλλά και στο
εσωτερικό των
ανεπτυγμένων κοινωνιών
(πρόσβαση στην κοινωνία
της πληροφορίας)
Κίνδυνοι των
ανακαλύψεων της
βιοϊατρικής : κλωνοποίηση
του ανθρώπου, ευγονικοί
σκοποί, βιολογικός
ρατσισμός κτλ.
Αντιανθρωπιστική χρήση
της επιστήμης και της
τεχνολογίας π.χ. η
αξιοποίηση ανθρωπιστικών
επιστημών στους
μηχανισμού προπαγάνδας
(ψυχολογία στη διαφήμιση),
οι πυρηνικοί εξοπλισμοί κτλ.

9.  Περιεχόμενο της τρίτης γενιάς αποτελούν εκείνα τα δικαιώματα που αναγνωρίζονται όχι
σε μεμονωμένα άτομα αλλά σε ομάδες ή που μπορούν να εφαρμοστούν μόνο από την
κοινωνία των κρατών στο σύνολό της. Στη μεταπολεμική περίοδο, παρατηρείται μια
συστηματική και διαρκής αυξητική τάση διεθνοποίησης της προστασίας των ατομικών
ελευθεριών. ταυτίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα τρίτης γενιάς με τα δικαιώματα
αλληλεγγύης, αυτό συντελείται επειδή αυτά τα δικαιώματα βασίζονται σε κοινωνική ή
διακρατική αλληλεγγύη.

 Η ανάπτυξη της τεχνολογίας και η συνακόλουθη απελευθέρωση τεράστιων
δυνατοτήτων που μπορεί να αξιοποιήσει κάθε άνθρωπος συνεπάγεται ι. τον εμπλουτισμό
του περιεχομένου πολλών δικαιωμάτων, όπως η ελευθερία της έκφρασης, η ελευθερία
της επικοινωνίας και η προστασία της ιδιωτικής ζωής, αλλά και ιι. την ανάδειξη νέων
δικαιωμάτων.
 Πιο συγκεκριμένα, τα ανθρώπινα δικαιώματα της 3ης γενιάς έχουν στόχο την
προστασία του ανθρώπου από τις επεμβάσεις της τεχνολογίας και της εξουσίας. Η
θεμελίωσή τους αποτελεί αίτημα που απορρέει από την τεράστια ανάπτυξη της επιστήμης
και της τεχνολογίας, την εμφάνιση της κοινωνίας της πληροφορίας και την
παγκοσμιοποίηση της οικονομίας. Εδώ εντάσσεται το δικαίωμα για την ανάπτυξη, την
ειρήνη, την προστασία από την ένδεια, το δικαίωμα σε ακέραιο φυσικό περιβάλλον, το
δικαίωμα στην ανάπτυξη, το δικαίωμα αυτοδιάθεσης των λαών, το δικαίωμα στο
πολιτιστικό περιβάλλον κοκ

 Ειδικότερα:

10.  · ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ (ως προϋπόθεση
της ποιότητας ζωής των ανθρώπων και ασφαλιστικής δικλίδας για το
μέλλον των επερχόμενων γενεών). Το περιεχόμενο του νέου αυτού
δικαιώματος είναι θεμελιώδες για δύο βασικούς λόγους: αφενός δίνει τη
δυνατότητα στον άνθρωπο να βιώνει αρμονικά με τη φύση και με
αξιοπρέπεια και ευημερία, και αφετέρου, να έχει χρέος να προστατεύσει
και να βελτιώσει το περιβάλλον για αυτόν και για τις γενιές του αύριο. Το
δικαίωμα του περιβάλλοντος, εκφράζει το συλλογικό ενδιαφέρον για την
προστασία του και δεν ταυτίζεται με προσωπικά συμφέροντα ατόμων.
Παράλληλα, επιδιώκει τη δημιουργία καθώς και διατήρηση συνθηκών που
να εξασφαλίζουν τη ψυχική και πνευματική υγεία, κοινωνική πρόοδο,
αξιοπρέπεια και παιδευτική ανάταση των πολιτών με μια λέξη ποιότητα
ζωής.

 • Το δικαίωμα στο πολιτιστικό περιβάλλον: Το διεθνές ενδιαφέρον
για τα πολιτιστικά αγαθά ως ιστορικό παρελθόν και μνημεία του κάθε
έθνους κράτους, δεν σημαίνει ότι ο πλούτος των αγαθών αυτών ανήκει
μόνο στα έθνη εκείνα που είναι θεματοφύλακές τους. Απεναντίας, αυτά
τα αγαθά αποτελούν τμήμα της πολιτιστικής κληρονομιάς του
ανθρωπίνου γένους. Υπό την έννοια ότι ο πολιτισμός ανήκει σε όλους και
αποτελεί κοινό αγαθό, είναι δικαίωμα συλλογικό που εκφράζει το
συλλογικό ενδιαφέρον για την προστασία του πολιτιστικού ή πιο σωστά
πολιτισμικού περιβάλλοντος . Επίσης, επιδιώκει την προστασία της
πολιτιστικής κληρονομιάς και για το συμφέρον του ανθρώπου και για τον
πολιτισμό καθ’ εαυτό ως αυτοτελή αξία. Τέλος, είναι και δικαίωμα
αλληλεγγύης εφόσον επιδιώκει την προστασία της πολιτιστικής
κληρονομιάς για την ανθρωπότητα του μέλλοντος


11.  • Δικαίωμα των ατόμων και των λαών για προστασία από τους καινοφανείς
κινδύνους που εγκυμονούν α. η παγκοσμιοποίηση (απώλεια πολιτισμικής ταυτότητας,
έλεγχος από τους ισχυρούς της γης), β. οι εξελίξεις στη μοριακή βιολογία, τη γενετική π.χ.
ανάγνωση γενετικών κωδίκων, γενετική τροποποίηση τροφίμων, κλωνοποίηση
(ενδεχόμενες παρενέργειες στην υγεία και την ψυχολογία του ανθρώπου, τις ανθρώπινες
σχέσεις) γ. τα πρόσφατα τεχνολογικά επιτεύγματα: τηλεπικοινωνίες, διαδίκτυο, ψηφιακή
τεχνολογία, ραντάρ (παρέχουν τη δυνατότητα παρακολούθησης της σταθερής και
κινητής τηλεφωνίας, της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας κ.λπ., παραβιάζοντας έτσι τα
«προσωπικά δεδομένα» του ατόμου).

 • Το δικαίωμα στην πολιτισμική διαφορετικότητα, αφού ζούμε σε μια εποχή
παγκοσμιοποίησης των κοινωνιών, πολιτισμικού συγκρητισμού, συνεχών μετακινήσεων
ατόμων και ομάδων, που διαμορφώνουν τον πολυπολιτισμικό χαρακτήρα των
σημερινών κοινωνιών.

 • Στην 3η γενιά μπορούν να προστεθούν ακόμη ο πληροφοριακός
αυτοκαθορισμός = η ελευθερία του πολίτη να επιλέγει τις πηγές πληροφόρησής του, κάτι
που δεν είναι αυτονόητο στον αναπτυσσόμενο κόσμο.

 • Τα δικαιώματα των ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων.

 • ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΓΟΝΙΔΙΩΜΑΤΟΣ

12. ΤΡΟΠΟΙ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗΣ ΤΩΝ
ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
Οι τρόποι με τους οποίους
καταπατούνται τα ανθρώπινα
δικαιώματα είναι πολλοί:
Α. Στον υποανάπτυκτο κόσμο
Παραβίαση δικαιωμάτων των
μειονεκτικών πληθυσμών
(παραβίαση δικαιώματος
ανεξιθρησκίας, στέρηση
δικαιώματος μόρφωσης).
Φοβερή θνησιμότητα από
έλλειψη πόσιμου νερού και
φαρμάκων, από λιμούς, φυσικές
καταστροφές, επιδημίες.
Συνθήκες άθλιας διαβίωσης
λόγω έλλειψης στέγης, οξύτατου
υποσιτισμού και φτώχειας και
τραγικά ποσοστά
αναλφαβητισμού.
Υψηλή κλίμακα ανεργίας και
απάνθρωπες συνθήκες
εργασίας.
Τρομοκρατία από παρακρατικές
οργανώσεις.
Πόλεμοι (εμφύλιοι και τοπικοί) με
χιλιάδες θύματα, κυρίως στον
άμαχο πληθυσμό και γενοκτονίες.
Διώξεις, βασανιστήρια και
εκτελέσεις για πολιτικές και
θρησκευτικές πεποιθήσεις, αλλά
και χωρίς όριο, εξευτελισμοί και
ταπεινώσεις των γυναικών
(βιασμοί, σφαγιασμοί,
λιθοβολισμοί).
Σεξουαλική κακοποίηση γυναικών
και παιδιών.
Έξαρση πορνείας.
Δουλεμπόριο(παιδιών,
γυναικών) και συνθήκες
σκλαβιάς.

13. Β. Στον αναπτυγμένο κόσμο
Χαμηλό επίπεδο βιωσιμότητας
στο λεγόμενο «τέταρτο κόσμο»
λόγω χαμηλών συντάξεων,
παράνομων απολύσεων από την
εργασία, ανεργίας, και φτώχειας.
Υποχώρηση της κοινωνικής
πολιτικής και ειδικότερα του
κράτους πρόνοιας κυρίως σε
θέματα παιδείας και υγείας.
Ποσοτικοποίηση της παιδείας
και της ψυχαγωγίας, αλλοίωση
της πολιτιστικής ταυτότητας των
μικρών εθνών.
Παραβίαση του διεθνούς
δικαίου από τα ισχυρά κράτη.
Η καταπάτηση πολιτικών
ελευθεριών και κυρίως του
δικαιώματος του «εκλέγειν» και
«εκλέγεσθαι», καθώς και της
ελευθερίας διακίνησης ιδεών και
έκφρασης πολιτικών αλλά και
θρησκευτικών πεποιθήσεων.
Παράνομες συλλήψεις, άδικες
διώξεις, φυλακίσεις πολιτών
εξαιτίας πολιτικών τους
φρονημάτων, έντεχνη
λογοκρισία, αδυναμία πολιτών
να συμμετάσχουν στις πολιτικές
αποφάσεις, που τους αφορούν,
παραδικαστικά κυκλώματα,
δημαγωγία και διαφθορά.
Φυλετικές διακρίσεις και
καταπάτηση των δικαιωμάτων
των μειονοτήτων, υποτίμηση της
γυναίκας και εκμετάλλευση του
παιδιού. Ρατσισμός (φυλετικός
και κοινωνικός).

14. Άσκηση βίας (ψυχολογικής ή
σωματικής) σε πολίτες με σκοπό
την εκμηδένιση της
προσωπικότητας τους και την
επίτευξη ύπουλων στόχων,
αδικίες, ανισότητες και
αναξιοκρατικά φαινόμενα, που
αναζωπυρώνουν τον κοινωνικό
και φυλετικό ρατσισμό.
Γενικότερα αποθέωση της βίας
και εγκληματικότητας: ληστείες,
κλοπές, τρομοκρατία, βιασμοί,
πόλεμος.
Απρόσωπες, ψυχρές και
συμβατικές οι σχέσεις μεταξύ των
ανθρώπων. Παραβίαση
προσωπικών δεδομένων:
παρακολούθηση της
επικοινωνίας μεταξύ των πολιτών,
παραβίαση οικογενειακού-
πανεπιστημιακού ασύλου,
δυσφήμιση, λασπολογία και
κιτρινισμός.
Λογοκρισία και στέρηση της
ελευθερίας του Τύπου και των
άλλων μέσων ενημέρωσης.
Συστηματική παραπληροφόρηση
και έντεχνοι μηχανισμοί
προπαγάνδας, που ευνοούν τη
χειραγώγηση του κόσμου.
Έλεγχος των ΜΜΕ για διοχέτευση
της κυρίαρχης ιδεολογίας.
Έλλειψη σεβασμού στη φύση και
καταστροφή του φυσικού
περιβάλλοντος, αλλοίωση
οικιστικού περιβάλλοντος.
Ανυπαρξία: αξιοκρατίας,
ισοπολιτείας, ίσων ευκαιριών σε
μόρφωση, περίθαλψη,
ασφάλιση. Έλλειψη ισονομίας.
Ανεργία.

15. Παραπληροφόρηση.
α. στις υπανάπτυκτες χώρες
Τα παιδιά είναι τα πρώτα
θύματα του πολέμου,
βιώνοντας τις συνέπειες του,
με βασικότερη την προσφυγιά.
Καθημερινά πεθαίνουν από
την πείνα.
Αντιμετωπίζουν την έλλειψη
στοιχειωδών σωστών
συνθηκών διαβίωσης ζώντας
μέσα στη φτώχεια, τις
αρρώστιες, την εξαθλίωση
Στερούνται το βασικό δικαίωμα
της εκπαίδευσης
Προώθηση παιδικής πορνείας
Αποτελούν φτηνό εργατικό
δυναμικό μέσα σε άθλιες
συνθήκες εργασίας
Γίνονται αντικείμενο
αγοραπωλησίας για
διαφόρους σκοπούς, ακόμα
και από τους ίδιους τους
γονείς (υπάρχουν γονείς που
τα εκμεταλλεύονται οι ίδιοι
οικονομικά)
Υπάρχει το θλιβερό φαινόμενο
της εκτέλεσης παιδιών από
παρακρατικές ομάδες, καθώς
θεωρούνται «άχρηστα» και ως
μελλοντικό πρόβλημα για
κάποιες χώρες (Λατινική
Αμερική

16. ΑΙΤΙΑ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗΣ ΤΩΝ Α
ΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
Α. Στον υποανάπτυκτο
κόσμο
Το χαμηλό βιοτικό επίπεδο,
η οικονομική και
επιστημονικοτεχνολογική
υπανάπτυξη.
Η απουσία ελέγχου των
γεννήσεων και ο
συνακόλουθος
υπερπληθυσμός.
Το χαμηλό μορφωτικό
επίπεδο. Πολλοί είναι εκείνοι
που δεν γνωρίζουν τα
δικαιώματα τους και συχνά
γίνονται θύματα
εκμετάλλευσης και
χειραγώγησης. Ο
φανατισμός, η υποταγή στις
αρχές της φυλής, οι επιταγές
της εθνότητας και οι ιεροί
κανόνες νομιμοποιούν
εγκλήματα και κάθε μορφή
εξευτελισμού.
Οι αυταρχικές δομές των
πολιτικών συστημάτων
όπως είναι κυρίως οι
δικτατορίες.

17. Β. Στον αναπτυγμένο κόσμο
Η περιθωριοποίηση ατόμων και ομάδων από την
πολιτεία και την κοινωνία λόγω της επικράτησης του
φανατισμού και των ρατσιστικών κινημάτων που
κατευθύνονται από πολιτικούς και οικονομικούς
κύκλους λόγω της αθρόας (λαθρο)μετανάστευσης.
Η δύναμη της τεχνολογίας, την οποία
εκμεταλλεύονται οι οικονομικά πολιτικά ισχυροί, για
να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα τους (π.χ.
διαφήμιση, παρακολούθηση μέσω δορυφόρων,
κινητής τηλεφωνίας κ.ά.).
Η αστικοποίηση και η κοινωνία της ταχύτητας με
αποτέλεσμα να γίνεται η ζωή αγχώδης/αβίωτη και να
κυριαρχεί η αδιαφορία για κάθε μορφή παραβίασης
δικαιωμάτων.
Η κρίση των φορέων παιδείας και
κοινωνικοποίησης. Ειδικότερα:
Η ελλιπής αγωγή από την οικογένεια λόγω
υπερπροστασίας ή άκριτου φιλελευθερισμού ευνοεί
την εκδήλωση επιθετικότητας και αντικοινωνικής
συμπεριφοράς από μέρους του νέου, αλλά και την
ατροφία του πνεύματος που επιτρέπει τη
χειραγώγηση του ατόμου.
Το σχολείο προσφέρει εκπαίδευση και όχι παιδεία, με
συνέπεια οι νέοι να μην αποκτούν ουσιαστικές αξίες
για τη ζωή τους και να μην κοινωνικοποιούνται
θετικά.

18. Τα Μ.Μ.Ε υπερβάλλουν
πρότυπα αντικοινωνικά,
ενώ με τα χαμηλής
ποιότητας προγράμματα
οδηγούν το δέκτη, σε
πνευματική νάρκωση και
σε άκριτη αποδοχή της
νοσηρής
πραγματικότητας, τη
στιγμή που οι
διανοούμενοι αδιαφορούν
ή δεν καταφέρνουν να
αφυπνίσουν τον κόσμο.
Η επεκτατική πολιτική
ισχυρών κρατών (πόλεμοι,
πυρηνική απειλή,
παραβίαση δικαιώματος
αυτοδιάθεσης λαών).
Ρατσιστικά κινήματα
ιδεολογίες που
κατευθύνονται από
πολιτικούς και
οικονομικούς κύκλους.
Οι αυξανόμενες
οικονομικές και κοινωνικές
ανισότητες.
Έλεγχος από οικονομικά
και κοινωνικά
συμφέροντα.

19. ΟΜΑΔΑ 2
Αργυρώ Μπουγιούκα
Σοφία Λαζαρίδου
Κατερίνα Μαρδά
Μανώλης Μανουράς
Όλγα Μανή