Brachial pleksus lezyonunda Ftr

1. BRACHİAL PLEXUS YARALANMASI

2. Obstetrik brakial pleksus paralizisi (OBPP)
doğum sırasında brakial pleksusun gerilme
veya kopma nedeniyle yaralanması
sonucu görülen üst ekstremitenin kısmi
veya total felcidir.
Belirtilen kalıcı sekel görülme oranları %10-
20 ile %5-50 arasında değişmektedir .

3. OBPP’nin insidansı farklı ülkelerde yapılmış çalışmalarda 1000 canlı
doğumda 0.38 ile 3 arasında değişmektedir. (Zafeiriou and Psychogiou
2008)
Türkiye’de yapılmış bir çalışmada ise, 47000 infant incelenmiş, insidans
0,9/1000 olarak bulunmuştur.
BPP'li 191 yenidoğan üzerinde yapılan çalışmada hastaların cinsiyeti
açısından anlamlı bir fark bulunamamıştır.
En düşük oran 1/7.000 ile sezeryan doğumlarda rastlanırken, en yüksek
oran 1/165 ile 4.500 gr üzeri normal doğumla dünyaya gelen bebeklerde
görülür.
-İnsidans-

4. -RİSK FAKTÖRLERİ-

5. PSS SINIFLANDIRMASI

6. BP genellikle C5-C8 arasındaki köklerin ventral dalları
ve T1’in büyük bölümünün birleşmesi ile oluşan,
somatik sinir ağı şeklinde tanımlanabilir.
BP sinir ağına C4 ve T2 de dahil olabilir, C4’ten katılım
olması halinde prefikse (%64) T2’den katılım olması
halinde postfikse (%60) sinir ağı olarak adlandırılır.
Bu sinir ağından köken alan sinirler üst ekstremitenin
motor, duyusal ve otonomik inervasyonunu
sağlamaktadır
-Brachial Plexus Anatomisi-

8. Sempatik liflerin her kökteki bulunma oranları farklılık gösterir. Bu oranlar
C5'de %1-9, C6'da %8-27, C7’de %15-25, C8'de %25- 45 ve T1'de %15-
30 arasindadır.
Erişkinde T1, çocuklarda C8 preganglionik lifler gözün sempatik
innervasyonunu alır. (HORNER)
-Bracial Plexus Sempatik
İnnervasyonu-

9. DBPP de prognozu yaralanmanın genişliği ve lokalizasyonu belirler.
Üst BP yaralanmalarında genellikle prognoz daha iyi iken alt ve total BP yaralanmaları ile Horner
Sendromu ve kırıkların (klavikula, kosta, humerus kırıkları) eşlik ettiği vakalarda prognoz daha ciddi
seyir göstermektedir (Zafeiriou 2008).
Fasikül sayısı az ise prognoz daha ciddidir. Bu nedenle C5 ve T1 en çok yaralanandır.
Kök uzunlukları ne kadar fazla ise yaralanma riski o kadar azdır.
Nöral doku arası az ise iyileşme hızlıdır. ( N. Axillaris konnektif dokudan zengin, iyileşme hızlı )
-PROGNOZ-

10. KOMPLİKASYONLARI
Kontraktürler
Radius başı dislokasyonu
Üst ekstremite hipoplazisi
Duyusal bozukluklar
Psikolojik ve sosyal problemler

11. DBPP, BP yaralanmasının anatomik yerleşimine bağlı olarak 4 kategoride
incelenmektedir:
Bunlar,
Üst Brakiyal pleksus Yaralanmaları
Orta Brakiyal pleksus Yaralanmaları
Alt Brakiyal pleksus Yaralanmaları
Total Brakiyal pleksus Yaralanmalarıdır.
-Obstetrik brakial pleksus paralizisi
Sınıflaması-

13. Horner sendromu
Tek taraflı diyafragma elevasyonu
Kanat skapula
Romboid kas, rotator manşet kasları ve latissimus dorsi kaslarına işlev
bozukluğu
KESİN CERRAHİ!!!
-Preganglionik avülsiyonun
varlığına işaret eden bulgular-

14. APGAR SKORU ( 1. ve 5. dk)
DTR
Kas tonusu
Gelişimsel refleksler (Moro, yakalama, ATBR vs.)
İnspeksiyon
-Bebeklerde fleksion postürü hakim, OBPP’de ekstansion postür
vardır.
-Asimetrik bir yatış dikkat çeker.
-Her iki ekstremiteyi eşit hareket ettiremez
-Etkilenen tarafta renk değişikliği ve şişlik, kıyafet giydirilirken zorluk, 1.
aya kadar.
-İLK 6 AYDA DEĞERLENDİRME-

15. -Motor fonksiyonların
değerlendirilmesi-
Yenidoğan bebeklerde tam kooperasyonu sağlamak ve kas
gücünü belirlemek zor olduğu için motor fonksiyonu
değerlendirmek için pek çok değerlendirme testi geliştirilmiştir.
İlk haftalarda motor değerlendirme moro, tonik boyun refleksi ve
palmar kavrama gibi yenidoğan reflekslerinin değerlendirilmesini
içerir (Volpe 2001).
Daha büyük bebeklerde motor fonksiyonu değerlendirmek için bir
çok test geliştirilmiştir

16. 1943'de British Medica lResearch Centre (M.R.C) – Kooperasyon gerekli
Gilbert ve Tassin - Gross
Clarke ve Curtis’de modifiye MRC değerlendirme sistemini bu çocukların
motor fonksiyonlarındaki değişimi yansıtmakta yetersiz olduğuna karar
verip Aktif Hareket Skalası (A.H.S)’nı geliştirmişlerdir (Clarke 2001). AHS,
kolda farkedilmesi zor fakat önemli hareketlerin de değerlendirilebilmesi
için planlanmıştır.

17. -Fonksiyonel
değerlendirme-
Mallet sınıflandırması
Toronto
Gılbert
Pediatrik Özürlülük Değerlendirmesi

18. Duyusal kayıp, motor kayıpla uyumlu olmayabilir ve süt çocuğunda duyu
kaybının test edilmesi zordur. Bunun bir diğer nedeni de duyu kaybını
değerlendirecek standardize edilmiş yöntemler olmamasıdır. Narakas ve
arkadaşlarının olusturduğu 4 dereceli sistem kullanılabilse de duyu
kaybının derecesini belirlemekte ve klinik seyrin takibinde yetersizdir.
-Duyunun Değerlendirmesi-

19. Cerrahi
Konservatif tedavi sürecinde hastalığın doğal seyri takip
edilmelidir ve iyileşme bulguları aranmalıdır. Hasta üç
aylık oluncaya kadar yapılan tüm konservatif tedaviler
sonucunda biceps brachi kasının işlevini gösteren yer
çekimine karşı dirsek fleksiyonu varsa brakiyal
pleksusta kendiliğinden iyileşme olduğu düşünülür.
Üçüncü aydaki takipte dirsek flesiyonuna ek olarak el
bileği, başparmak ve diğer parmakların da
hareketlerine bakılmasının iyileşmeyi daha iyi
gösterdiğini bildirmiştir.
-TEDAVİ-

20. Bazı zor olgularda üç ve altı aylık takiplerde iyileşme bulguları görülür ama
bu bulgular tam yeterli olamayabilir. Bu olgularda hemen erken sinir
cerrahisi yapılmadan takip dokuz aya kadar uzatılabilir ve Clarke’ın
“kurabiye testi” uygulanabilir.
Testi başaran çocukta konservatif tedaviye devam edilir. Negatif durumda
erken sinir cerrahisi planlanmalı.
Fizik tedavi uygulamaları
(Egzersiz,ortezleme, Zorunlu Hareket Terapisi, Duyu eğitimi
Elektrik stimulasyonu, Biofeedback, kinezyolojik bantlama)
Konservatif Tedavi(Botolunim toksin Uyg. )