1. Ώ Ίκαριε, οχληρος ει. Ου γαρ προσηκει σοι ενθαδε μετα
των στρατιωτων ελθεϊν, παντα ταραττοντι. Ταχα γαρ αν
οργισθειμεν, και ταυτ'οΰκανεϊηαγαθον.
/·
^
Συνεταξατε μεν ουν τουτοις τοϊς πονηροις την φυγην. U ,Ε,ν °ε τω μεταξυ, εν τη καταγειω οδφ,
roûro δε ποιησαντες μεταμελησεσθε. Αυτους γουν παλιν π ο "Αλιξ και ο Έναξ μολις προβαινουσι.
ληψομεθακα'ικολασομεν. Ύμειςδ'εμο'ιακολουθησατε. | Αυτοιςγαρ καιπερ ειθισμενοις ελθεϊνεν
Ι ^•Hlteibf^siNy È l J i //TPI? & "JJJ ^σκο^< δυσπορος εστιν η οδος και
ταςμενχειραςτουςδεποδαςμαλλον
'ι?· WP-sBllUiÎFit ^tw/aL·^ αλ
ffl-iMîPf^!j^^^ ν°υσιν·
Έτι και νυν ευτυχουμεν, ως εμοι δοκει. rA, κινητοι
ε'ισιν αυται αϊ πετραι.
mmmtm*emmmmmmmamemmm*m*mmmÊm··** *mmm*m
Ι^Ϊ5δ8Ι8Ι
liâ&fym
26

2. 'Αρ'ηκουσας; Και εμοι δη, παρα Και ολιγω υστερον
Ταχεως δη τονμα-
πετραι γαρ την παλαιαν κλι- τρφς κειμενοι, Ι κρον καλων λαβε
εμοιεδοξαν μακα. Έλθοντες και σχεδον Ι κα'ι δενδρω τιν'ι Νη Δια, τυχη εχρησασθ' αγαθη
ουν σκεψωμεθα.
XSf Ι ουτονενδηαο
Τιποτ' εν τουτω τω πα-
λαιω ορυγματι εποιησατε;
Ετι δ' αποδιδοσθω . Ή δουλοι τυγχανουσιν ον-
Μακροτερον αν εϊη διηγεισθαι. Ύμϊν XOW-l·
δε βοηθησασι χαριν μεν ϊσμεν, τες οϊαπεδρασαν.
φασκετε δε που εστιν η πλησιωτατη
των 'Ρωμαιων φρουρα; Ou μοι δοκεϊ- στιγματα
Άτοπον μεντοι γαρ ουκ εχουσιν.
τουτ'εστιν.
Εκει, ανω, εν τη ακροπολει.
Στρατιωται γαρ το της Αρτεμι- Ουτω γαρ εσπευ-
δος περιτειχισμα φυλαττου- σαν ωστ' ουκ ελου-
σιν. Αυτους δ'επι δεξια εΰρησε- σαντο εν τη του Πα-
τε, απο των Προπυλαιων νος κρηνη.
ελθοντες.
27

3. Π Ma τον Δια. στρατιωται Ι Φυλακες του Πρωτονειου εισιν· ανα- Ό δ' "Αλιξ και ο Έναξ ηδη εις τα Προπυλαια
I νυνεκβαινουσ,ν.. | γνωριζω γαρ τα κρανη αυτων ανερχονται.
Και ολιγω υστερον αυτοι μεν τυγχανουσιν εισελθοντες εις τον θαυμα-
σιον τοπον εκεινον, την 'Ακροπολιν λεγω, παρα δε τοις ενδοξοτατοις
οικοδομημασιν αυτης Αθηναιοι περιπατουσι πολλοι, ου προσποιουμε-
νοι οραν τους 'Ρωμαιους στρατιωτας, οϊ φυλακην ποιουσιν, ωσπερ αν ε'ι
υπο της ουτω λαμπρος πολεως εμισθωθησαν.
T
Ap' où ταδε καλλιστον εστιν ιδειν
ω Έναξ:
Αυτο μεν γαρ καλλιστον, ημεις δ ' ου· παντες γαρ Άγε δε, μη βραδυνωμεν
εις ημας καταφρονητικως προσβλεπουσιν· ουτω Ω Έκατονταρχε, δευρ'αφικοντο πα'ι
αλλ ' εκεινη εις δεξια δες δυο, 'Ρωμαιοι ειναι φασκοντες.
γαρ ασχημων υπαρχει ημϊν εσθης. ελθωαεν. και δεομενοι σου δεχεσθαι αυτους.
28

4. Ποθεν αψικε- Εν τω Πρωτονειω εκιν- "Α. 'Ρωμαιοι δητα πολϊταιεστε; Ουτος δε, ω
σθε: Τις ου ν δυνευομενκαι κατα κα ξανθε, αρ'ουκαλληλοιςενετυχομεν:
υμας ουτως ταγειοντινα οδον
εκακωσεν; εφυγομεν.
Ευγε, Καισαριε, εις την
στοαν αυτους αγαγε. Λουσα-
μενοις δ' αυτοις καθαρα ιμα-
τια δωσεις.
Ίσως δ' εναγωνι τι w; Μα- Πως ποτ'αυτου επιλελησθαι
Που ποτ' ειδον εκεινον τον παιδα: λιστα δη. Ήδη γαρ εδυνηθην:τ
μεμνησθαι ου δυνομαι... ΤΑ, ως ακριβως επισταμαι οτι εν Α,α,α,α.
ψευδης εστιν η μνημη. Όμως περι ψυχης αμιλλη TOUT'
δε δοκω μοι εντυχειν ηδη αυτω, εν ην. Μεμνημαι δε νυν.
χαλεποϊς τε και επικινδυνοις και-
ροις..., πορρωτατοις δε... Ου
μεντοι σαφως ο/δα...
Το πραγμα σοι, ω Έναξ, υστερον φρασω. "Αγε δε, ταχα, δρομε
Σε, κυον, ανεγνωρισα.
Συλλαβετε τουτον τον παϊδα. Μεγιστα
γαρ ηδικησε και μελλει αδικησειν.
29

5. Φευνουσιν· σαφως δε τι αδικησαντες Εκει εστι τειχος ουχ υψηλο-
τερον...
Αι, αϊ, φαραγξ τις μεν ηδε.. Ευλαβηθητι, ΑΚΟΝΤΙΑ Δευρο, προσβλεψαν Καταπηδαν ουνχρη, ω Έναξ. "Αγε
Εκεινη δ' 'ισως ευ πραξομεν ΒΑΛΛΟΥΣΙΝ. δη.
Αγαθη τυχηχρωμεθα· αϊ γαρ
πετραι αυται προεχουσιν.
Σπευσατε δη. 'Αποφευξονται γαρ
κατα τας Κλεψυδρας πηγας
Ήφανισθησαν. Πως δ'
εδυνηθησαν: Ου κατ'ανθρω
'Ανθρωπειω τροπω η μη,
δει αυτους συλλαβειν.
Φυλακες, δουλοι δυο απεδρα-
πον TOUT'εστι.
σαν. Ήμϊν ουνβοηθησατε.

6. TiVaç δη ζητουσιν; Ουκ οιδα. Αγαθοι κηπουροι... Αλλα "Εα. Επανελθετε. Ρωμαιοι γαρ
δια τι εφυγες ιδων εκεινον στρατιωται λεγουσιν αυτους κα-
ποδραντας τινος τονεκατονταρχον; τα του υψηλου τειχους πηδησαι.
δρυλους: Άλλα που
εισιν: Μη μεγα φωνησης. Λοχα-
γος γαρ ην ουτος
Μαρκελλου, του
στρατηγου περιουπερ
προς σε ειπον και μαλ'
ηυτυχησα, ουκ ευθυς υπ
Εν τηδε τη οδω ανθρωποι
εισιν. Χρη ουν μετελθεϊν, ι'ν'εν
αυτοις κρυφθωμεν. "Αγε δη,
προσπηδησωμεν.
- · τ ~ι »ι ι "τ ^^f ι
| Συλλαβετε αυτους, και ταχα, ΡορρραΊ
31

7. Η- τουτοιν ετερον ηρηκαΛ ου ποδος τουτον
απαλλαξον· ει δε un...
Η σφ//7ς τουτον τον ανδρα η ως
κυνα σε αποκτεινω.
"/Αφετε αυτους· δουλοι γαρ του '/4ΛΛ ' εχω τους δουλους του- Και ολιγψ υστερον.
ΤΙ δητ'ενθαδε ποιουσι; δηλον
Πρωτονειου εισιν. Ημεις ουν τους αναγνωριζω. Εισι γαρ γαρ οτι απεδρασαν. Ως θαυ-
αυτους επαναξομεν. ους ο Νουμας Σαδουλος τω μαστοι/ τουτο. Ευ γε παρεστε· Τελευτων
αρματι δεδεμενους ε'ιλκυσε. δ'αυτους οιος τ'ειμι κολαζειν.
32

8. Αλλ ' ουκ εστιν ουτος οσπερ τουτω τω Ό γαρ προτερος δεσποτης αυτων
παϊδε τω αρματι δεδεμενω εϊλκυσε; τω Ίκαριωεπετρεψεν αυτους, Δηλος εστιν αυτους κτενων. Πως ουν τουτο κωλυσω;
μαλλον δ ' ως εγωμαι επωλησεν Που δ ' εισ'ιν αϊ γυναικες; και τι TOUT' εστι;
Τουτων ουν ουδεν εστι .aùTOUc. Ώστε νυν θαοοειτε.
κυριος.
Οινονυμιν φερω, εκ της Πατμου ι
οντα. Χαιρησετε γε πινοντες. Ω Έρκιε, αξιος ει γιγνεσθαι τοις θεοϊς
οινοχοος. ΕΙ δ' ο Ζευς τον Γανυμηδη μηπω
Ήδε η φωνη Έρκιου εστι. Τι ηρπασε...
δε ποτ' ενταυθα ποιει;
Τι τουτ' εστιν: Ο Αρχελαος Βαλλ εις κορακας Μη τουτο ποιησητε. αλλ'εμοι, προς των θεων,
βοηθησατε. Ό γαρ πατηρ τον "Αλικα και τον
Ένακα μελλει εν ταις του κεραμειου μεγαλαις
καμινοις καυσειν. Ταχεως ουν. Σπευσατε παντες
^fvuuuf^^
* C.,,:.. ,_„„, %
33
,J

9. Και ειτα, ολιγφ υστερον, προ των κα- Έτι δη μακρου δεησει . , .
..,
μινων... χρονου- οι γαρ ανθρα- 1 Π Ουκουν αυτους δησατε, μαλιστα δε Ματην κελευεις, ω Ίκαριε·
κες ουπω διαπυροι πυκνοτεραις ταινιαις τα στοματα τοις γαρ υπηρεταις καιρος
Ως βραδεϊς εστε. Μαλλον ουν εισιν. συγκλεισατε, 'ινα μη βοωντες επι- εστι σε απολειπειν, ω βδε-
εγειρετε την φλογα. Μειζω καλωσιτινα. λυρε, και αλλοσε οϊχεσθαι·
γαρ χρονον ανηλωσαμεν. ου ενεκα χρυσου δεομεθα.
Ώ ουτοι, προσελθοντες
αυτον λαβετε, ταχεως δε.
Ίνα τουτω τω κακουργω σφζωσι, παντα ταχρυσια
Μη τοι γε, μη· αλλα παρ'εμοι μενετε Μη απελθητε- μου καταδαπανωσι. Και οιδε οι φυλακες φευγου-
ψευδοχρυσον τοδ' εστι- εγω γαρ ευ οιδα. μα τον "Αιδη, σιν, πληρεις χρυσου τας χειρας εχοντες, ως
λησται τινες.
παραφρονειτε.
Ω "Αλιξ, ω Έναξ· αρ'ενθαδ Δια τι TOUT' εποιησατε; τι ποτ' εμε πρου Σε γαρ εις το πυρ βαλλειν επρεπε. "Αγε νυν, απιθι.
Εγω ερχομαι, ο Αρχελαος δοτε;
απολυσων. ΑΙΒΟΙΒΟΙ.
Σιγα, ω Ίκαριε· απιθι και συ, πριν ημας τ , , . Ύ*
Αααα, μεταμελησει δ' υμϊν, ω κα-
οργιζεσθαι. κιστοι κυνες,
ιεταμελησει τουτου.
34

10. ΤΙ ου ν τα νυν: Πανυ Καλλιστα δη. Τα δε λοιπα ημων ëcrrai Τι ποτ' εν τουτω τω οικηματι
γαρ οψε αφικνεϊσθε μονον και τους αΛΑους φυλακας Αρχελαος μετα τοιν δυοϊν δου-
ποιουσιν; που δ' εισ'ιν αϊ γυναι- λοιν. Τουτων δ' εισαυθις επιμελη-
'Αλλ', οιμαι, ευ μισθοδωτεϊν, εαν παριστωνται. κες: ως εικος, εκελευσαν αυτος
επραξατε; σομαι.
εις τον παλαιαν γυναικωνα levai
ωστ'αυτο'ι μη οχλεισθαι. Άλλα...
Ηθελησαν δευρ ελθεινο Ρωμαιος Νουμας Σαδου- Ειεν· την περι τουτου
Βαβαι· ο Έρκιος. Και αυτοϊς αιτια και λος και της πολεως τησδε αρχοντες δυο
ποτα προσφερει· "Ω ω, ποιος καιρος. εξρυσιαν εχετε, αλλα
χρονω, εν τη και οι Σκυθαι φυλακες ουτοι· Ω πρεσβευτα, αρ' Μαρκος Ου ικανος και
Άκροπο- εασεις ημας εις το Πρωτονειον Ίεναι και εξετασιν στρατιωται τρεις υμιν
λει. ποιεισθαι και τους παραβαινοντας τους ημετερους ακολουθησουσι. Χαιρετε
νομους συλλαβειν;
Και της σεληνης ηδη λαμπουσης Έπειτα δ εις το Πρωτονειον, Π/] αρξωμεθα; ποϊδ
εις το αστυ καταβαινει ο ολιγος μαλιστα ησυχον ον, ρφστα ελθω με ν:
λοχος.
εισερχεται.
Τιδε σοι δοκεϊ αξιον,
δεΰρο ηδη ελθοντι:
Εκει... Τιλαμπει:
35