Analiza kolorystyczna

1. 1
Kurs: Zasady wykonywania zabiegów upiększajacych twarz
Źródło: http://www.fotolia.pl
KURS
Zasady wykonywania zabiegów
upiększających twarz
MODUŁ Analiza kolorystyczna

2. 2
Kurs: Zasady wykonywania zabiegów upiększajacych twarz
3 Analiza kolorystyczna
3.1 Podstawy analizy kolorystycznej
Kosmetyczka w swojej pracy dosyć często podejmuje decyzję związaną
z wyborem koloru. Odgrywa on bardzo ważną rolę podczas urządzania gabinetu,
tworzenia swojego wizerunku oraz prezentacji własnych usług. Klientki zasięgają
również porady w zakresie doboru odpowiednich kolorów. Osoba zajmująca się
kolorami musi mieć system odniesienia, który pomoże jej zrozumieć ich różnorodność
i wzajemne oddziaływanie. Kosmetyczka powinna znać paletę barw oraz umieć opisać
klientce kompozycje kolorystyczne. Porozumienie dotyczące barw jest możliwe tylko
wtedy, gdy osoby rozmawiające o kolorach jednoznacznie identyfikują barwy.
Dwieście lat temu angielski fizyk, Isaac Newton, dowiódł, że kolor jest światłem.
Światło ulega rozczepieniu w spektrum barwne, gdy przechodzi i załamuje się
w pryzmacie.
Tylko z trzech kolorów – czerwonego, zielonego i ciemnoniebieskiego – można
zrekonstruować światło białe. Te trzy kolory noszą nazwę addytywnych, czyli
podstawowych kolorów światła. Mieszanie tych kolorów prowadzi do bieli.
Nie malujemy jednak światłem. Malujemy pigmentami, które pochłaniają światło.
Kolory pigmentowe określamy jako subtraktywne. Mieszanie pigmentów prowadzi
do powstania czerni. Podstawowe kolory mieszania subtraktywnego odpowiadają
podstawowym kolorom koła barw: żółty, czerwony (magenta), niebieski (cyan). Kolory
te są „rodzicami” pozostałych kolorów.
Barwy podstawowe:
 czerwony;
 niebieski;
 żółty.
Barwy pochodne powstają wskutek połączenia barw podstawowych:
 czerwony + niebieski = fioletowy;
 czerwony + żółty = pomarańczowy;
 niebieski + żółty = zielony.
Dalsze barwy otrzymujemy po wymieszaniu sąsiadujących ze sobą w kole barw
podstawowych i pochodnych (jest ich sześć – określane są jako trzeciorzędowe):
 czerwony + pomarańczowy = szafranowy;
 zielony + żółty = limonka;
 niebieski + fioletowy = lawendowy;
 czerwony + fioletowy = purpurowy;

3. 3
Kurs: Zasady wykonywania zabiegów upiększajacych twarz
 żółty + pomarańczowy = bursztynowy;
 niebieski + zielony = turkusowy.
3.2 Koło chromatyczne
Podstawowym instrumentem do działań kosmetyczki w zakresie doboru
kolorystycznego jest koło barw, będące graficzną prezentacją sposobu ich postrzegania
i relacji między nimi. Pełne koło, uwzględniające kolory podstawowe i pochodne, składa
się z 12 segmentów. Całości dopełniają odcienie każdego z 12 kolorów. Powstają dzięki
ingerencji barw pozostających poza kołem. Nie ma tu tzw. kolorów achromatycznych
(nie-kolorów), tj. czerni, bieli, brązu i szarości.
Domieszka bieli rozjaśnia, tworząc pastele, a dodatek czerni daje kolory
przytłumione.
Rysunek 3.1 Koło chromatyczne
Źródło: http://www.wnetrzaki.blogspot.com/

4. 4
Kurs: Zasady wykonywania zabiegów upiększajacych twarz
3.3 Relatywność barw
Dla kosmetyczki istotnym czynnikiem w dobieraniu kolorów są:
ich intensywność, głębia i odcień oraz znajomość zasad łączenia barw. Technika łączenia
barw opiera się na prostym wyróżnieniu czterech zestawień:
 walor (stopień jasności barw, tonowanie) – to połączenie monochromatyczne,
polegające na dobraniu różnych odcieni tego samego koloru, w tym schemacie
mieszczą się zarówno odcienie głębokie, a więc ciemne, jak i bardzo jasne,
rozpiętość kolorystyczna bywa tutaj tak duża, że na pierwszy rzut oka może
to wyglądać na zestawienie kontrastowe;
 nasycenie – to stan największej intensywności danego koloru; może ulegać
zmianom poprzez dodawanie bieli lub czerni;
 harmonia – to „mariaż” kolorów, które w kole barw są „sąsiadami” –
bezpośrednimi lub bliskimi, kolory te przechodzą jeden w drugi, mogą zmieniać
nasycenie, określa się je jako kolory chromatyczne lub bliskoznaczne. Bliskie
barwy o tych samych odcieniach można dowolnie łączyć, nie trzymając się ściśle
zasad proporcji;
 kontrast – to zestawienie przeciwstawnych segmentów koła kolorów – nazywamy
je dopełniającymi; barwy dopełniające wzmacniają się nawzajem, wydają się
bardziej zdecydowane, najmocniejszy efekt daje przeciwstawienie koloru
podstawowego z pochodnym powstałym z połączenia pozostałych podstawowych,
tj.:
− dlaczerwieni przeciwstawny jest zielony (niebieski + żółty);
− dlaniebieskiego przeciwstawny jest pomarańczowy (czerwony + żółty);
− dla żółtego przeciwstawny jest fioletowy (czerwony + niebieski).
Kontrasty kolorystyczne stanowią bardzo silne środki wyrazu w stylizacji barw,
podkreślają oczy i usta. Rozróżniamy następujące kontrasty:
 komplementarny – mamy z nim do czynienia, jeżeli przez 30 sekund
skoncentrujemy się na obserwacji pomarańczowo zabarwionej powierzchni, a jako
obraz powidokowy pojawi się nam kolor niebieski (jest on bowiem dopełnieniem
pomarańczowego); rude włosy i zielone oczy są przykładem takiego kontrastu;
 symultaniczny – szare pole w otoczeniu czerwieni przybiera odcień zielonkawy,
kolor przeciwstawny dla czerwieni wydaje się być obecny „w tle” – bardzo jasna
cera przy rudych włosach może sprawiać wrażenie zielonkawej;
 przejrzysty (czysty-złamany) – np. kolor czysty makijażu kontrastuje ze złamaną
barwą włosów;
 temperatura barw (ciepła-chłodna) – wyróżnia się trzy podstawowe gamy
kolorystyczne:
− ciepła – utworzona z kolorów czerwieni i żółtego,
− chłodna – utworzona z kolorów zieleni i niebieskiego,

5. 5
Kurs: Zasady wykonywania zabiegów upiększajacych twarz
− neutralna – utworzona z kolorów brązu i szarości oraz bieli i czerni.
3.4 Kolory w harmonii z tęczówką oka
Kolor tęczówki może dostarczać wielu informacji o człowieku, a klasyfikacja
różnych kolorów może być użyteczna przy dokumentacji patologicznych zmian. Są różne
systemy klasyfikacji: od opisujących oczy jako „jasne” lub „ciemne”, po szczegółowo
stopniowane odcienie.
Tak jak postrzeganie koloru jest zależne od czynników, w obecności których
kolor jest widziany (np. natężenie i rodzaj oświetlenia czy odcień otoczenia), tak samo
niejednoznaczne jest postrzeganie koloru oczu. W postrzeganiu koloru oczu można
wyróżnić trzy podstawowe barwy, których proporcje określają barwę oka:
 brązową;
 żółtą;
 szarą.
Na przykład, jasno-piwne oczy mają przewagę żółtego i niewiele brązowego
barwnika, niebieskie mają mało żółtego i mało brązowego, zielone to oczy niebieskie
z większą ilością żółtego pigmentu. Szare oczy mają mało żółtego barwnika i nie mają
wcale brązowego. Brązowy kolor oczu jest najbardziej powszechny (90%), zielony jest
na drugim miejscu (7%), potem jest szary (2%), a niebieski jest najrzadszy (1%).

6. 6
Kurs: Zasady wykonywania zabiegów upiększajacych twarz
Tabela 3.1. Charakterystyka kolorów oczu
Źródło: Opracowanie własne

7. 7
Kurs: Zasady wykonywania zabiegów upiększajacych twarz
3.4.1 Makijaż w harmonii z tęczówką oka
Dla wszystkich odcieni tęczówek oka bezpiecznym, dziennym makijażem będą
cienie w odcieniach beżowo-brązowych. Należy tylko pamiętać, że jasne tęczówki
w za ciemnych brązach mogą sprawiać wrażenie zmęczonych, a tęczówki bardzo ciemne
mogą wyglądać na przygaszone w za jasnych brązach.
Drugim bezpiecznym rozwiązaniem jest malowanie oka w harmonii do naszych
tęczówek, czyli:
 oczy niebieskie w odcieniach niebieskości, zieleni, fioletów, turkusów;
 oczy zielone w odcieniach zieleni i turkusów;
 oczy szare w gamie szarości, szaro-zieleni i szaro-błękitów;
 oczy brązowe w brązach.
Malowanie tylko w odcieniach identycznych jak kolor oka może wywołać zbyt
nudny, rozmyty efekt. Najciekawsze makijaże możemy stworzyć, stosując cienie
w kolorach kontrastowych do tęczówek. Fiolety i róże pięknie wydobędą zieleń z oczu
o takich tęczówkach. W tych samych kolorach cieni będą się również ciekawie
prezentować oczy szaro-zielone. Na pewno oko będzie się wydawało bardziej zielone niż
szare. Niebieskie oczy atrakcyjnie skontrastują cienie w ciepłych różach (morelowy,
łososiowy), cienie złote, miedziane. Tęczówki szaro-niebieskie w takiej gamie
na powiece będą się niewątpliwie wydawać bardziej niebieskie. Jeśli chcemy wydobyć
brąz z tęczówki, zaskakującym, ale efektownym rozwiązaniem będzie nałożenie cieni
granatowych, turkusowych lub fioletowych.
Jeśli białka oka są zbyt zażółcone, lepiej nie używać fioletowych cieni. Jeśli zbyt
przekrwione – zielonych.

8. 8
Kurs: Zasady wykonywania zabiegów upiększajacych twarz
3.5 Typy kolorystyczne
3.5.1 TYP I /Zima/
Tabela 3.2. Charakterystyka typu kolorystycznego zima
Źródło: Opracowanie własne
3.5.2 TYP II /Wiosna/
Tabela 3.3. Charakterystyka typu kolorystycznego wiosna
Źródło: Opracowanie własne

9. 9
Kurs: Zasady wykonywania zabiegów upiększajacych twarz
3.5.3 TYP III / Lato/
Tabela 3.4. Charakterystyka typu kolorystycznego lato
Źródło: Opracowanie własne
3.5.4 TYP IV / Jesień/
Tabela 3.5. Charakterystyka typu kolorystycznego jesień
Źródło: Opracowanie własne
3.6 Zasady światłocienia
Najjaśniejsze punkty twarzy to punkty:
 nad kością policzkową;
 środek czoła, nosa i brody;
 pod łukiem brwiowym;
 dolna warga ust.

10. 10
Kurs: Zasady wykonywania zabiegów upiększajacych twarz
Najciemniejsze punkty twarzy to punkty:
 załamanie powieki ruchomej i nieruchomej (łuk banana);
 obrys oka (dolna linia oka);
 skrzydełka nosa;
 kreska między dolną a górną wargą;
 zaułek brody.
Rysunek 3.2. Światłocień
Źródło: http://www.wistaria.org.ua/learning-to-draw-fashion-sketch-lesson-6-head/
3.6.1 Konturowanie/Cieniowanie twarzy
Sztuka cieniowania twarzy to umiejętność podkreślenia lub ukrycia pewnych
fragmentów twarzy za pomocą efektu światłocienia. Malując, musimy pamiętać o tym,
że twarz to nie płaskie płótno obrazu. Do modelowania twarzy stosujemy techniki
rozjaśniania i przyciemniania, pamiętając, że:
 jasne i błyszczące optycznie uwypukla;
 ciemne matowe plamy dają wrażenie głębi;
 pionowe i ukośne linie wydłużają;
 poziome linie poszerzają.
Konturowanie przeprowadza się na powierzchni podkładu przed pudrowaniem
za pomocą korektorów, fluidów lub pudru. Preparat konturujący musi być o dwa tony
ciemniejszy od podkładu bazowego. Modelowanie twarzy wymaga kosmetyków
wysokiej jakości o szerokiej gamie kolorystycznej i jest podstawą profesjonalnego
makijażu.

11. 11
Kurs: Zasady wykonywania zabiegów upiększajacych twarz
Poniżej przedstawiono przerysowany schemat miejsc, które odpowiednio
przyciemnione i rozjaśnione nadadzą twarzy „trójwymiarowości”.
Rysunek 3.3. Nadanie twarzy trójwymiarowości
Źródło: http://www.wizaz.pl/Makijaz/Szkola-makijazu/Modelowanie-twarzy
Ponadto techniką konturowania korygujemy kształt twarzy, dążąc do uzyskania
kształtu idealnego, czyli owalnego. Poniżej pokazano miejsca nakładania ciemniejszych
podkładów w zależności od kształtu twarzy.
Rysunek 3.4. Nakładanie ciemniejszego podkładu
Źródło: Opracowanie własne

12. 12
Kurs: Zasady wykonywania zabiegów upiększajacych twarz
3.6.2 NOS
Kształt nosa można poprawić, stosując techniki cieniowania i konturowania,
oparte na zasadzie kolorów jasnych i ciemnych.
Techniki makijażu
 Nos długi:
− ciemniejszy podkład nakładamy pod nosem,
− ciemniejszy podkład rozcieramy wokół nozdrzy;
Rysunek 3.5. Cieniowanie i konturowanie – nos długi
Źródło: Opracowanie własne
 Nos szeroki:
− nakładamy ciemniejszy podkład po obu stronach nosa, delikatnie
rozprowadzając go w kierunku policzków,
− efekt zwężenia zbyt szerokich nozdrzy uzyskujemy, nakładając ciemniejszy
podkład po obu ich stronach,
− na środkowej części nosa rozprowadzamy jaśniejszy podkład;
Rysunek 3.6. Cieniowanie i konturowanie – nos szeroki
Źródło: opracowanie własne

13. 13
Kurs: Zasady wykonywania zabiegów upiększajacych twarz
 Nos długi i szeroki:
− nakładamy ciemniejszy podkład po obu stronach nosa, delikatnie
rozprowadzamy w kierunku policzków,
− również ciemniejszy podkład rozprowadzamy wokół nozdrzy, pokrywając
czubek nosa;
Rysunek 3.7. Cieniowanie i konturowanie – nos długi i szeroki
Źródło: opracowanie własne
 Nos wąski (poszerzenie):
− jaśniejszy podkład nakładamy po obu stronach nosa i rozprowadzamy
w kierunku policzków,
− jeśli nos jest zbyt ostro zakończony, nakładamy ciemniejszy podkład
na czubek nosa i pod nim;
Rysunek 3.8. Cieniowanie i konturowanie – nos wąski
Źródło: opracowanie własne
 Tuszowanie wzgórka na nosie:
− ciemniejszy podkład nakładamy na wzgórek i rozprowadzamy go,
− jaśniejszy cień nakładamy po obydwu stronach nosa od wzgórka do nozdrzy;

14. 14
Kurs: Zasady wykonywania zabiegów upiększajacych twarz
Rysunek 3.9. Tuszowanie wzgórka na nosie
Źródło: Opracowanie własne
 Nos krzywy:
− nakładamy ciemniejszy podkład na nierówną część nosa i rozprowadzamy go,
− po drugiej stronie nosa nakładamy jaśniejszy podkład i także
go rozprowadzamy.
Rysunek 3.10. Cieniowanie i konturowanie – nos krzywy
Źródło: opracowanie własne

15. 15
Kurs: Zasady wykonywania zabiegów upiększajacych twarz
3.7 Literatura
3.7.1 Literatura obowiązkowa
 Drygas B., Mrozowska M., Szpindor R., A.61 Kosmetyka pielęgnacyjna
i upiększająca – Twarz szyja i dekolt, Wyd. Nowa Era, Warszawa 2013;
 Kozłowska-Kołodziejska K. , Sztuka wizażu, Wyd. Helion, Gliwice 2008;
 Rae M., Makijaż bez tajemnic, Wyd. Galaktyka, Łódź 2012.
3.7.2 Literatura uzupełniająca
 Dylewska-Grzelakowska J., Zabiegi upiększające twarzy szyi i dekoltu –
kwalifikacja, Wyd. WSiP, Warszawa 2013.
3.7.3 Netografia
 http://www.wistaria.org.ua/learning-to-draw-fashion-sketch-lesson-6-head/;
 http://www.wizaz.pl/Makijaz/Szkola-makijazu/Modelowanie-twarzy;
 http://www.wnetrzaki.blogspot.com/.
3.8 Spis tabel i rysunków
Tabela 3.1. Charakterystyka kolorów oczu ...........................................................................................6
Tabela 3.2. Charakterystyka typu kolorystycznego zima................................................................8
Tabela 3.3. Charakterystyka typu kolorystycznego wiosna ...........................................................8
Tabela 3.4. Charakterystyka typu kolorystycznego lato..................................................................9
Tabela 3.5. Charakterystyka typu kolorystycznego jesień..............................................................9
Rysunek 3.1 Koło chromatyczne...............................................................................................................3
Rysunek 3.2. Światłocień...........................................................................................................................10
Rysunek 3.3. Nadanie twarzy trójwymiarowości............................................................................11
Rysunek 3.4. Nakładanie ciemniejszego podkładu .........................................................................11
Rysunek 3.5. Cieniowanie i konturowanie – nos długi..................................................................12
Rysunek 3.6. Cieniowanie i konturowanie – nos szeroki..............................................................12
Rysunek 3.7. Cieniowanie i konturowanie – nos długi i szeroki................................................13
Rysunek 3.8. Cieniowanie i konturowanie – nos wąski.................................................................13
Rysunek 3.9. Tuszowanie wzgórka na nosie .....................................................................................14
Rysunek 3.10. Cieniowanie i konturowanie – nos krzywy...........................................................14

16. 16
Kurs: Zasady wykonywania zabiegów upiększajacych twarz
3.9 Spis treści
3 Analiza kolorystyczna ..........................................................................................................................2
3.1 Podstawy analizy kolorystycznej...............................................................................................................2
3.2 Koło chromatyczne..........................................................................................................................................3
3.3 Relatywność barw............................................................................................................................................4
3.4 Kolory w harmonii z tęczówką oka...........................................................................................................5
3.4.1 Makijaż w harmonii z tęczówką oka.........................................................................................................................7
3.5 Typy kolorystyczne..........................................................................................................................................8
3.5.1 TYP I /Zima/........................................................................................................................................................................8
3.5.2 TYP II /Wiosna/.................................................................................................................................................................8
3.5.3 TYP III / Lato/.....................................................................................................................................................................9
3.5.4 TYP IV / Jesień/..................................................................................................................................................................9
3.6 Zasady światłocienia.......................................................................................................................................9
3.6.1 Konturowanie/Cieniowanie twarzy ......................................................................................................................10
3.6.2 NOS .......................................................................................................................................................................................12
3.7 Literatura..........................................................................................................................................................15
3.7.1 Literatura obowiązkowa.............................................................................................................................................15
3.7.2 Literatura uzupełniająca.............................................................................................................................................15
3.7.3 Netografia..........................................................................................................................................................................15
3.8 Spis tabel i rysunków...................................................................................................................................15