2. Ειςαγωγή
Το κζμα τθσ ομάδασ μασ ιταν να διερευνιςουμε τα χαρακτθριςτικά
γνωρίςματα του γυναικείου προτφπου από παλιότερεσ εποχζσ (δθμοτικά
τραγοφδια) αλλά και ςε ςφγχρονεσ εποχζσ (20οσ αι.). Στόχοσ μασ ιταν να
βγάλουμε κάποια ςυγκριτικά ςυμπεράςματα για τθν εξζλιξθ του γυναικείου
προτφπου από παλιά μζχρι και ςιμερα. Το υλικό που χρθςιμοποιιςαμε ιταν
διάφορα κείμενα (λογοτεχνικά) αλλά και ποιιματα που μασ βοικθςαν ςτον
χαρακτθριςμό των γυναικείων προςϊπων. Αποφαςίςαμε να αςχολθκοφμε με
αυτό το κζμα διότι αυτόσ ιταν ζνασ καλόσ τρόποσ να πάρουμε διάφορεσ
πλθροφορίεσ για τα χαρακτθριςτικά των γυναικϊν από παλιότερεσ εποχζσ μζχρι
και ςιμερα.
Θ μεκοδολογία μασ ιταν:
• Ανάγνωςθ και κατανόθςθ κειμζνων
• Βρίςκαμε κάποιεσ λζξεισ κλειδιά που μασ οδθγοφςαν ςτον χαρακτθριςμό των
γυναικείων προτφπων
• Διαβάηαμε τισ ερωτιςεισ από το φφλλο εργαςίασ και ζλεγε ο κακζνασ τθν
άποψθ του
• Τζλοσ ςυνκζταμε όλεσ τισ απόψεισ και απαντοφςαμε ςτισ ερωτιςεισ
3. Οι γυναίκεσ τισ παλαιότερθσ εποχισ (9οσαιϊνασ)
δεν είχανε κακόλου πολιτικά αλλά και κοινωνικά
δικαιϊματα και αυτό το ςυμπεραίνουμε από το
ότι αςχολιόντουςαν κυρίωσ με τισ δουλειζσ του
ςπιτιοφ και τθν φροντίδα των παιδιϊν τουσ.
Επίςθσ δεν είχαν καμία ςυμμετοχι ςτα κοινά
διότι όλθ μζρα κακόντουςαν ςπίτι και τουσ
απαγορεφονταν θ ζξοδοσ από αυτό. Για τον λόγο
αυτό είχαν καλφτερεσ ςχζςεισ οι γυναίκεσ με τα
παιδιά και αυτό φαίνεται από το κείμενο του
Νεκροφ Αδερφοφ όπου θ μάνα είχε μια ιδιαίτερθ
ςυμπάκεια ςτθ μονάκριβι τθσ κόρθ αλλά και
ςτουσ υπόλοιπουσ εννιά τθσ γιοφσ. Είχε πνεφμα
εξουςίασ απζναντι ςτα παιδιά τθσ γιατί με αυτόν
τον τρόπο τα προςτάτευε και τα είχε ςυνζχεια
κοντά τθσ. Εκείνθ τθν εποχι οι γυναίκεσ είχαν μια
ςυγκεκριμζνθ ενδυμαςία. Για παράδειγμα όλεσ
είχαν ςτο κεφάλι τουσ το λεγόμενο «τςεμπζρι»,
δεν φοροφςαν ζντονα χρϊματα και τα πιο
ςυνθκιςμζνα ιταν τα κλειςτόχρωμα ενδφματα.
Δεν αςχολοφνταν εκείνθ τθν εποχι πολφ με τον
καλλωπιςμό τουσ και τθ περιποίθςι του
ςϊματοσ. Αυτό φαίνεται και από τθν μάνα από το
κείμενο Του Νεκροφ Αδελφοφ που τθν
φανταηόμαςτε με μαφρα κουρελιαςμζνα ροφχα
και τα μαλλιά τθσ να είναι απεριποίθτα.
4. Σε αντίκεςθ με τισ γυναίκεσ του 10ου αιϊνα οι
οποίεσ είχαν κάπωσ καλφτερεσ ςχζςεισ με τον
καλλωπιςμό και τθν περιποίθςι τουσ διότι δεν
αςχολοφνταν τόςο πολφ με τισ οικιακζσ δουλειζσ
αλλά μόνο με τθν επίβλεψθ και τθν φροντίδα των
παιδιϊν τουσ. Αυτό γινόταν γιατί οι περιςςότερεσ
γυναίκεσ είχαν ςτο ςπίτι τουσ δοφλεσ οι οποίεσ
αςχολοφνταν με διάφορεσ κοινωνικζσ και οικιακζσ
αςχολίεσ όπωσ είναι το πλφςιμο των ροφχων ςτο
χζρι, τθν υφαντικι, το μαγείρεμα, τθν κακαριότθτα
του ςπιτιοφ κ.α.. Εκείνθ τθν εποχι κυριαρχοφςε ο
κεςμόσ τθσ προίκασ ο οποίοσ κεωροφνταν μεγάλο
πλεονζκτθμα για μια γυναίκα και είχε περιςςότερα
δικαιϊματα και οικονομικι ευχζρεια ςε ςχζςθ με
αυτζσ που δεν είχαν. Θ κοινωνικι κζςθ των
γυναικϊν ιταν κατϊτερθ ςε ςχζςθ με ςιμερα γιατί
τισ βλζπουμε να αςχολοφνται με τθν επίβλεψθ των
παιδιϊν ενϊ με τισ δουλειζσ του ςπιτιοφ
αςχολοφνταν οι δοφλεσ οι οποίεσ είχαν και τθν
κατϊτερθ κοινωνικι κζςθ. Όςον αφορά τθν
πολιτικι κζςθ οι γυναίκεσ δεν είχαν πάλι μεγάλθ
ςυμμετοχι ςτα κοινά και κφριοσ ςτόχοσ τουσ ιταν
θ φροντίδα των παιδιϊν.
5. Στα μζςα του 20ου αιϊνα οι γυναίκεσ
είχαν αρχίςει πλζον να αςχολοφνται με
τθν περιποίθςι τουσ και τον καλλωπιςμό.
Είχαν αρχίςει να παίρνουν μζροσ ςτα
πολιτικά και κοινωνικά δικαιϊματα και
ςτισ κοινωνικζσ δραςτθριότθτεσ και
κατείχαν μια υψθλότερθ κζςθ ςτθν
κοινωνία ςε ςχζςθ με πριν. Ζχει εξελιχκεί
ςθμαντικά θ πορεία τθσ γυναίκασ ςε
όλουσ τουσ τομείσ και αυτό το
ςυμπεραίνουμε και από το ότι θ γυναίκα
ζχει αποκτιςει πλζον τθν ανεξαρτθςία
τθσ.
6. Συγκρίνοντασ τα δφο κείμενα το «Εγκϊμιο»
τθσ Β. Θεοδϊρου και το «Γιατί ςκότωςα τθν
καλφτερθ μου φίλθ» τθσ Αμάντασ
Μιχαλοποφλου βλζπουμε πωσ τα δφο κείμενα
ζχουνε κάποιεσ διαφορζσ. Για παράδειγμα το
«Εγκϊμιο» μασ μιλάει για μια γυναίκα θ οποία
δεν ζχει καμία ςχζςθ με τα κοινωνικά και
πολιτικά δικαιϊματα διότι όπωσ βλζπουμε δεν
κατζβαινε ςτισ διαδθλϊςεισ και γενικά δεν τισ
άρεηε να αςχολείται με τζτοιου είδουσ
πράγματα. Σε αντίκεςθ με το κείμενο τθσ
Αμάντασ Μιχαλοποφλου όπου εκεί μασ
περιγράφονται δφο γυναικείεσ μορφζσ. Από
τθν μία ζχουμε τθν μάνα τθσ Άννασ θ οποία
δεν αςχολείται με τισ διαδθλϊςεισ των
φοιτθτϊν και δεν επιτρζπει οφτε καν ςτα
παιδιά τθσ να αςχολοφνται με αυτά γιατί τα
χαρακτθρίηει αθδίεσ. Από τθν άλλθ πλευρά
ζχουμε τθν μάνα τθσ Μαρίασ θ οποία
αςχολείται με τισ διαδθλϊςεισ τόςο αυτι όςο
και τα παιδιά τθσ. Επίςθσ περνάει τθν ϊρα τθσ
κάνοντασ διάφορεσ χειρονακτικζσ εργαςίεσ
όπωσ ιταν το κζντθμα ςτο οποίο είχε κερδίςει
δφο βραβεία. Τισ αρζςουν οι οικιακζσ δουλειζσ
και φροντίηει ιδιαίτερα τον εαυτό τθσ.
7. Συμπεράςματα
Συγκρίνοντασ όλα αυτά που ζχουμε πει μζχρι τϊρα
βλζπουμε ότι από παλιά μζχρι ςιμερα ζχουν αλλάξει
ςθμαντικά τα δικαιϊματα τθσ γυναίκασ ςε όλουσ τουσ τομείσ
όπωσ και θ εμφάνιςι τθσ και αυτό αλλάηει από εποχι ςε
εποχι και από αιϊνα ςε αιϊνα.
Τζλοσ, ςυνεργαςτικαμε ςχετικά καλά με τα μζλθ τθσ
ομάδασ μασ ζτςι ϊςτε να βγάλουμε ζνα επικυμθτό
αποτζλεςμα για τισ διάφορεσ εργαςίεσ που μασ ανατζκθκαν.
