Este documento habla sobre el día de Todos los Santos que se celebra el 1 de Noviembre. Muchas familias visitan cementerios en este día para recordar a personas importantes en sus vidas que hicieron del mundo un lugar mejor. La Iglesia Católica considera santos a aquellos que imitaron a Jesucristo y dedicaron sus vidas a ayudar a los demás. El día de Todos los Santos se recuerda no solo a los santos reconocidos por la Iglesia, sino también a los muchos santos anónimos que amaron a D
Este documento describe las bienaventuranzas de Jesús en el Sermón de la Montaña, explicando el significado de ser "pobres de espíritu", "los que lloran", y "los mansos". Jesús promete el Reino de los Cielos a los pobres de espíritu, consuelo a los que lloran, y que heredarán la tierra los mansos. La mansedumbre es fortaleza interior, no debilidad. El documento también menciona varios santos como ejemplos de estas bienaventuranzas.
Este documento habla sobre el día de Todos los Santos que se celebra el 1 de Noviembre. Muchas familias visitan cementerios en este día para recordar a personas importantes en sus vidas que hicieron del mundo un lugar mejor. La Iglesia Católica considera santos a aquellos que imitaron a Jesucristo y dedicaron sus vidas a ayudar a los demás. El día de Todos los Santos se recuerda no solo a los santos reconocidos por la Iglesia, sino también a los muchos santos anónimos que amaron a D
Este documento describe las bienaventuranzas de Jesús en el Sermón de la Montaña, explicando el significado de ser "pobres de espíritu", "los que lloran", y "los mansos". Jesús promete el Reino de los Cielos a los pobres de espíritu, consuelo a los que lloran, y que heredarán la tierra los mansos. La mansedumbre es fortaleza interior, no debilidad. El documento también menciona varios santos como ejemplos de estas bienaventuranzas.
El documento describe las reglas de un juego de cartas llamado "La Baraja de la Virgen". El juego involucra a 2-4 jugadores que tratan de formar familias de cartas que representan escenas de la vida de María y Jesús. Los jugadores reciben cartas al azar y tratan de reunir familias completas, ganando el jugador que complete más familias o el primero en completar una. Un premio adicional se otorga a quien aprenda de memoria las escenas representadas.
Este documento presenta 100 formas de animar grupos a través de juegos, incluyendo rompehielos y juegos para talleres, reuniones y la comunidad. Proporciona instrucciones detalladas para juegos como "Hola hola", "Juego de malabarismos con pelotas" y "Emparejar las tarjetas", los cuales pueden usarse para ayudar a las personas a conocerse mejor, aumentar la energía o pensar sobre problemas. El documento también ofrece consejos sobre cómo seleccionar y aplicar apropiadamente estas técn
La Edificación Espiritual En La Pequeña Comunidadguest5decd9
Este documento describe los elementos fundamentales de una reunión semanal de una Pequeña Comunidad, incluyendo la oración, el estudio bíblico, la solidaridad social y la intercesión. Se enfatiza que el elemento central es la "Edificación Espiritual", donde los miembros comparten sus experiencias de fe, revisan aspectos de sus vidas y buscan la voluntad de Dios a través del testimonio, la revisión de vida, la corrección fraterna y el discernimiento. La Edificación Espiritual es lo que verdaderamente construye
El documento contiene repetidas referencias a parábolas de Jesús como el Buen Samaritano, el Sembrador, las Diez Vírgenes y la Oveja Perdida, así como a las historias de los Talentos y los Trabajadores de la Viña.
El documento presenta un índice de varios poemas o reflexiones breves sobre temas religiosos como la voz de Dios, la libertad, el servicio, la cruz, la conversión y la misericordia. Cada poema o reflexión ocupa una página y está numerada.
El Año Santo de la Misericordia se abrirá el 8 de diciembre de 2015 y concluirá el 20 de noviembre de 2016. El Papa Francisco convocó este Año Jubilar Extraordinario para que la Iglesia se centre en la misericordia, que es la vía que une a Dios y al hombre y el acto último con el que Dios viene al encuentro de los pecadores. Durante este año, la Iglesia curará las heridas del mundo a través de la misericordia, la consolación y la atención a los necesitados.
El documento habla sobre el Año Jubilar de la Misericordia convocado por el Papa Francisco. Explica que los jubileos pueden ser ordinarios o extraordinarios, y que los ordinarios se celebran cada 25 o 50 años. Menciona que hasta ahora se han celebrado 26 jubileos ordinarios. Finalmente, resume que el jubileo convocado por el Papa Francisco es extraordinario y está dedicado especialmente a la misericordia de Dios.
La misa es la celebración más grande para los cristianos en la que se recuerda y renueva el sacrificio de Jesús en la cruz y su resurrección; Jesús instituyó la Eucaristía durante la última cena al tomar el pan y el vino y decir que eran su cuerpo y su sangre; en la misa, el sacerdote repite las palabras de Jesús para consagrar el pan y el vino y renovar este sacramento.
Este documento resume una parábola de Jesús conocida como la parábola del buen samaritano. Narra cómo un hombre fue asaltado por bandidos y dejado medio muerto, y cómo un sacerdote y un levita pasaron de largo sin ayudarlo, mientras que un samaritano lo curó y cuidó. Jesús usa esta historia para enseñar sobre la misericordia y quién es nuestro prójimo.
El documento describe cómo Jesús reveló el amor de Dios a través de sus acciones. Jesús mostró la misericordia de Dios al asociarse con pecadores y marginados. Sus parábolas enseñaron que Dios perdona a todos por igual, sin importar sus faltas o cuándo aceptan a Jesús. A través de Jesús, aprendemos que Dios es amor y que su reino es la comunión con toda la humanidad.
El Día de Todos los Santos es una fiesta cristiana que se celebra el 1 de noviembre para honrar a todos los santos anónimos. Originalmente, la Iglesia celebraba el aniversario de cada mártir, pero debido al gran número durante la persecución de Diocleciano se estableció un día común. El Papa Gregorio III consagró una capilla a todos los santos y estableció su celebración el 1 de noviembre, que luego fue extendida a toda la Iglesia por Gregorio IV.
Este documento presenta varios juegos y actividades para grupos, incluyendo juegos de locomoción donde los participantes imitan medios de transporte, juegos donde se pasan objetos usando popotes, y juegos donde los participantes actúan como animales en la selva o robots controlados por otros. También incluye actividades físicas como desplazar a un participante sobre los brazos de otros o contar números mientras los participantes se paran y sientan.
El documento describe cómo se pueden utilizar las adivinanzas en la clase de religión para niños de primaria. Explica que las adivinanzas son juegos populares que ayudan a desarrollar la creatividad, la motivación y la participación de los estudiantes. A continuación, proporciona ejemplos de adivinanzas religiosas y sugerencias sobre cómo trabajar con ellas en clase, como decir una adivinanza al comienzo o final de la lección o ilustrarlas.
Este documento presenta material para la catequesis de confirmación de la Parroquia Virgen del Carmen. Se divide en tres temas: 1) la alegría de recibir la confirmación y conocer mejor a Jesús y el Espíritu Santo; 2) ser persona y la identidad en Cristo; 3) la libertad y responsabilidad como caminos hacia la santidad. El objetivo es preparar a los jóvenes para que reciban la fuerza del Espíritu Santo y se comprometan como testigos de Cristo.
Este documento presenta una introducción al uso de dinámicas de grupo para evangelizar. Explica conceptos clave como qué es un grupo, una comunidad y las relaciones primarias y secundarias. También describe los tipos de grupos, la organización y formación de grupos de trabajo, y las funciones y roles dentro de los grupos como el coordinador y cronometrista. El objetivo es proveer una guía básica para el uso efectivo de dinámicas de grupo con fines de evangelización.
Este documento presenta dinámicas de grupo para la catequesis de adolescentes, jóvenes y adultos. Propone dos dinámicas centradas en la interioridad: 1) "El fruto del alma" invita a los participantes a compartir aspectos íntimos de sí mismos para valorar los tesoros internos de cada persona. 2) "El secreto de las cosas" busca que los participantes aprecien los pequeños gestos de afecto que reciben para recordar que son amados.
A União Europeia está enfrentando desafios sem precedentes devido à pandemia de COVID-19 e à invasão russa da Ucrânia. Isso destacou a necessidade de autonomia estratégica da UE em áreas como energia, defesa e tecnologia digital para tornar o bloco menos vulnerável a choques externos. A Comissão Europeia propôs novas iniciativas para fortalecer a resiliência econômica e de segurança da UE nos próximos anos.
El documento critica a los malos pastores que dispersan a las ovejas en lugar de reunirlas. Dios promete ser el pastor de su pueblo y elegir buenos pastores. Jesús siente compasión por la multitud que anda como ovejas sin pastor y se dedica a enseñarles con calma.
1. Música:Cerca de Ti,Señor;Present:;B. Areskurrinaga HC;Euskaraz:D.Amundarain
José Antonio Pagola
Rede
evanxelizadora BUENAS NOTICIAS
Difunde a confianza en Deus, noso Salvador.
Pásao.
2 de novembro de 2014
Conmemoración dos Defuntos
Marcos 5, 33-39; 16,1-6
NAS
MANSDE DEUS
2. Os homes de hoxe
non sabemos que
facer coa morte.
Ás veces, o único
que se nos ocorre
é ignorala e non
falar dela.
Esquecer canto
antes ese triste
suceso, cumprir
os trámites
relixiosos ou civís
necesarios e
volver de novo á
nosa vida cotidiá.
3. Pero tarde o cedo, a morte
vai visitando os nosos
fogares arrancándonos os
nosos seres máis queridos.
4. Como reaccionar daquelaComo reaccionar daquela
ante esa morte que nosante esa morte que nos
arrebata para sempre aarrebata para sempre a
nosa nai?nosa nai?
Que actitude adoptar anteQue actitude adoptar ante
o esposo querido que noso esposo querido que nos
di o seu último adeus?di o seu último adeus?
Que facer ante o baleiro que van deixando naQue facer ante o baleiro que van deixando na
nosa vida tantos amigos e amigas?nosa vida tantos amigos e amigas?
5. Como relacionarnos con el?
A morte é unhaA morte é unha
porta que traspasaporta que traspasa
cada persoa encada persoa en
solitario.solitario.
Unha vez pechadaUnha vez pechada
a porta, o mortoa porta, o morto
ocúltasenos paraocúltasenos para
sempre.sempre.
Non sabemos queNon sabemos que
foi del.foi del.
Ese ser tan querido e achegado pérdesenosEse ser tan querido e achegado pérdesenos
agora no misterio insondable de Deus.agora no misterio insondable de Deus.
6. Os seguidores de Xesús non nosOs seguidores de Xesús non nos
limitamos a asistir pasivamentelimitamos a asistir pasivamente
ao feito da morte.ao feito da morte.
Confiando en Cristo resucitado,Confiando en Cristo resucitado,
acompañámolo con amor e coaacompañámolo con amor e coa
nosa pregaria nese misteriosonosa pregaria nese misterioso
encontro con Deusencontro con Deus.
7. Na liturxia cristiáa liturxia cristiá
polos defuntos non haipolos defuntos non hai
desolación, rebelióndesolación, rebelión
ou desesperanza.ou desesperanza.
No seu centro só unhaNo seu centro só unha
oración de confianza:oración de confianza:
““Nas túas mans, PaiNas túas mans, Pai
de bondade, confiamosde bondade, confiamos
a vida do noso sera vida do noso ser
queridoquerido””
8. Que sentido poden ter hoxe entre nós eses funeraisQue sentido poden ter hoxe entre nós eses funerais
nos que nos reunimos persoas de diferentenos que nos reunimos persoas de diferente
sensibilidade ante o misterio da morte?sensibilidade ante o misterio da morte?
Que podemos facer xuntos: crentes, menos crentes,Que podemos facer xuntos: crentes, menos crentes,
pouco crentes e tamén increntes?pouco crentes e tamén increntes?
9. Ao longo destes anos, temos cambiadoAo longo destes anos, temos cambiado
moito por dentro.moito por dentro.
Fixémonos máis críticos, pero tamén máisFixémonos máis críticos, pero tamén máis
fráxiles e vulnerables; somos máis incrédulos,fráxiles e vulnerables; somos máis incrédulos,
pero tamén máis inseguros.pero tamén máis inseguros.
10. Non nos resulta fácil crer, pero
é difícil non crer.
Vivimos cheos de dúbidas e incertezas, mais
non sabemos encontrar unha esperanza.
11. Ás veces, adoito invitar aosÁs veces, adoito invitar aos
que asisten a un funeral aque asisten a un funeral a
facer algo que todosfacer algo que todos
podemos facer, cada unpodemos facer, cada un
desde a súa pequena fe.desde a súa pequena fe.
Dicirlle desde dentro aoDicirlle desde dentro ao
noso ser querido unhasnoso ser querido unhas
palabras que expresen opalabras que expresen o
noso amor a el e a nosanoso amor a el e a nosa
invocación humilde a Deus:invocación humilde a Deus:
12. “Seguímoste
querendo, pero xa non
sabemos como
encontrarnos contigo
nin que facer por ti.
A nosa fe é débil e non
sabemos rezar ben.
Pero confiámoste ao
amor de Deus,
deixámoste nas súas
mans.
13. Ese amor deEse amor de Deus é hoxe para ti un lugar
máis seguro quemáis seguro que todo o que nós che podemos
ofrecer.
Goza da vida plena.
Deus quérete como nós non
te soubemos querer.
Un día volverémonos ver”.
14. NAS MANS DE DEUS
O homes de hoxe non sabemos que facer coa morte. Ás veces, o único que se nos ocorre é ignorala
e non falar dela. Esquecer canto antes ese triste suceso, cumprir os trámites relixiosos ou civís necesarios e
volver de novo á nosa vida cotidiá.
Pero tarde o cedo, a morte vai visitando os nosos fogares arrancándonos os nosos seres máis
queridos. Como reaccionar daquela ante esa morte que nos arrebata para sempre a nosa nai? Que actitude
adoptar ante o esposo querido que nos di o seu último adeus? Que facer ante o baleiro que van deixando na nosa
vida tantos amigos e amigas?
A morte é unha porta que traspasa cada persoa en solitario. Unha vez pechada a porta, o morto
ocúltasenos para sempre. Non sabemos que foi del. Ese ser tan querido e achegado pérdesenos agora no
misterio insondable de Deus. Como relacionarnos con el?
Os seguidores de Xesús non nos limitamos a asistir pasivamente ao feito da morte. Confiando en
Cristo resucitado, acompañámolos con amor e coa nosa pregaria nese misterioso encontro con Deus. Na liturxia
cristiá polos defuntos non hai desolación, rebelión ou desesperanza. No seu centro só unha oración de
confianza: “Nas túas mans, Pai de bondade, confiamos a vida do noso ser querido”.
Que sentido poden ter hoxe entre nós eses funerais nos que nos reunimos personas de diferente
sensibilidade ante o misterio da morte? Que podemos facer xuntos: crentes, menos crentes, pouco crentes e
tamén increntes?
Ao longo destes anos, cambiamos moito por dentro. Fixémonos máis críticos, pero tamén máis
fráxiles e vulnerables; somos máis incrédulos, pero tamén máis inseguros. Non nos resulta fácil crer, pero é
difícil non crer. Vivimos cheos de dúbidas e incertezas, pero non sabemos encontrar unha esperanza.
Ás veces, adoito invitar aos que asisten a un funeral a facer algo que todos podemos facer, cada un
desde a súa pequena fe. Dicirlle desde dentro ao noso ser querido unhas palabras que expresen o noso amor a
el e a nosa invocación humilde a Deus:
“Seguímoste querendo, pero xa non sabemos como encontrarnos contigo nin que facer por ti. A
nosa fe é débil e non sabemos rezar ben. Pero confiámoste ao amor de Deus, deixámoste nas súas mans. Ese
amor de Deus é hoxe para ti un lugar máis seguro que todo o que nós che podemos ofrecer. Goza da vida plena.
Deus quérete como nós non te soubemos querer. Un día volverémonos ver”.
José Antonio Pagola