Serie de presentacións sobre Carlos Casares

1. 2ª avaliación
Homenaxe a Carlos Casares 10º aniversario
da súa morte.
Oralidade e sinxeleza.
Alejandro Castro e Sergio Mallo 4ºB

2. A naturalidade de Carlos
Casares
No medio do moito falar que despertou o
falecemento de Casares, aquel que
compoñía diariamente a súa colaboración
para La Voz de Galicia. Combinaba as mil
trescentas letras que enchían a fiestra de
“A marxe”.Era alicerado por un
determinado posicionamento ético con
respecto do oficio de escritor, quizais o
modo de entendela vida.

3. Carlos ademais de
ser un artista,
tamén era unha
estratexia histórica
feita carne.

4. Foi o seu senso de
responsabilidade
social para con
Galicia e literatura
galegas unha
engrenaxe
sobranceira no
camiño percorrido
pola súa escrita.

5. “Todo escritor é un Semella un mago.
manipulador, un
fabricante de
artificios, mesmo
cando manexa
aquelas palabras
que ten máis preto
do corazón, como
as que emprega
para escribir o seu
diario”.

6. Casares dota ó seu
discurso dunha
aparencia
coloquial.

7. Casares procura
unha proximidade
radical do lector,
que faga pasar por
verídicas as
anécdotas que se
contan, coma os
personaxes.

8. Casares consegue
mediante ese
artificio de
realidade, entrar
sen esforzo no
terreo do lector.

9. Á marxe, escrita por
Casares, chegou
ao mellor porto
posible, o diálogo.

10. Tamén estaban aí as
cartas que os
lectores redactaban
de cotío para
suxerir unha
parcela da vida ou
do saber.

11. Trala súa morte case
ninguén perdeu a
oportunidade de
lembrar a
capacidade que
como conversador
tiña Carlos Casares

12. Mediante un novo
artificio, a feliz
conxunción entre a
claridade, a palabra
oral e o modus
operandi do
diálogo, converteu
os seus artigos
nunha sorte de
tertulia pública.