Η Θεία Ευχαριστία είναι η πεμπτουσία της ορθοδόξου λατρευτικής ζωής, η οποία δικαίως αποκαλείται θεία, διότι πράγματι είναι Ευχαριστία θεϊκή και ουράνιος, δεν είναι δικό μας εφεύρημα. Είναι δωρεά του Πανάγαθου Θεού σε μας τους χοϊκούς ανθρώπους. Ό,τι τελείται κατά το κορυφαίο αυτό μυστήριο είναι εικόνα και πρόγευση της Βασιλείας του Θεού και της τελικής ενότητος του λαού του Θεού. Τα πάντα στη Θεία Ευχαριστία είναι θεανθρώπινα και μόνο όταν μετέχει ο πιστός στην αναίμακτη αυτή μυσταγωγία, μπορεί να μείνει αληθινά πιστός, μέλος της αγίας του Χριστού Εκκλησίας. Γι' αυτό, κατά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας δεν χωρεί καμία αταξία, τίποτα το αντικανονικό και αντιπαραδοσιακό. Ο Θεός μας είναι Θεός τάξεως και όχι ακαταστασίας. Εάν διάφορες αταξίες και παρεκτροπές δεν αρέσουν σε μας, πολύ περισσότερο δεν αρέσουν στον Θεό και τον θλίβουν.
Θρησκευτικά Α΄ Λυκείου: Παρουσίαση για τη διδακτική ενότητα 3.5. Το βαθύτερο νόημα του Μυστηρίου του Γάμου. Βασίστηκε σε προηγούμενη παρουσίαση της συναδέλφου Δέσποινας Χανόγλου και προσαρμόστηκε στο νέο βιβλίο (2020-2021).
Η Θεία Ευχαριστία είναι η πεμπτουσία της ορθοδόξου λατρευτικής ζωής, η οποία δικαίως αποκαλείται θεία, διότι πράγματι είναι Ευχαριστία θεϊκή και ουράνιος, δεν είναι δικό μας εφεύρημα. Είναι δωρεά του Πανάγαθου Θεού σε μας τους χοϊκούς ανθρώπους. Ό,τι τελείται κατά το κορυφαίο αυτό μυστήριο είναι εικόνα και πρόγευση της Βασιλείας του Θεού και της τελικής ενότητος του λαού του Θεού. Τα πάντα στη Θεία Ευχαριστία είναι θεανθρώπινα και μόνο όταν μετέχει ο πιστός στην αναίμακτη αυτή μυσταγωγία, μπορεί να μείνει αληθινά πιστός, μέλος της αγίας του Χριστού Εκκλησίας. Γι' αυτό, κατά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας δεν χωρεί καμία αταξία, τίποτα το αντικανονικό και αντιπαραδοσιακό. Ο Θεός μας είναι Θεός τάξεως και όχι ακαταστασίας. Εάν διάφορες αταξίες και παρεκτροπές δεν αρέσουν σε μας, πολύ περισσότερο δεν αρέσουν στον Θεό και τον θλίβουν.
Θρησκευτικά Α΄ Λυκείου: Παρουσίαση για τη διδακτική ενότητα 3.5. Το βαθύτερο νόημα του Μυστηρίου του Γάμου. Βασίστηκε σε προηγούμενη παρουσίαση της συναδέλφου Δέσποινας Χανόγλου και προσαρμόστηκε στο νέο βιβλίο (2020-2021).
H παρούσα εργασία εκπονήθηκε στα πλαίσια του μαθήματος των θρησκευτικών της Β' Γυμνασίου σε μια προσπάθεια να μυηθούν οι μικροί μου μαθητές στον μαγικό κόσμο της Βυζαντινής τέχνης.
5. Ο Αντρέι Ρουμπλιόφ υπήρξε ο επιφανέστερος
Ρώσος αγιογράφος και θεωρείται ένας από τους
μεγαλύτερους του κόσμου.
Το έργο για το οποίο αναγνωρίζεται ως ένας από
τους κορυφαίους Ορθόδοξους αγιογράφους, είναι
η εικόνα της Αγίας Τριάδος, η οποία είναι το
αριστούργημα της ρωσικής εικονογραφικής τέχνης.
Η εικόνα της Αγίας Τριάδος, γνωστή ως «Φιλοξενία
του Αβραάμ», διακρίνεται για τη σύνθεση, τον
ρυθμό, τον φωτισμό, την αρμονία, την καθαρότητα
και την απλότητα.
8. Χρήστος Μποκόρος, Κεριώτισσα (2013)
Πριν από καν' να μήνα μού τηλεφώνησε
ο Ν. […] και μου ζήτησε να ενδώσω στην
πρόκληση μιας Παναγίας. Να Τη
ζωγραφίσω, είπε, για τη γιορτή Της, τον
δεκαπενταύγουστο. Βιάστηκα να του
απαντήσω ότι είμαι χωμένος βαθιά
μέσα στα έργα της έκθεσης που
ετοιμάζω για τον Δεκέμβρη στο μουσείο
Μπενάκη, ότι δεν έχω χρόνο ούτε μυαλό
για κάτι άλλο. Λες κι η ζωγραφική
γίνεται μόνο με χρόνο και μυαλό!
9. Μιλούσα εκείνες τις μέρες με το "Σαμιωτάκι", τον "ευμάθιο" Βαγγέλη Ζουρνατζή,
και μου 'στειλε ψηφιακά κάποιες Παναγίες απ’ το πολύτιμο αρχείο του, επιμελώς
σχολιασμένες. Δεόμενες σκεφτόμουν στην αρχή ή καμμιάν Οδηγήτρια
αρχετυπική, χωρίς παιδί στα χέρια, αλλά η ανορθόγραφη "Καρδιότησα" μου
έγνεφε μυστικά κι όλο σ’ αυτήν επέστρεφε το βλέμμα μου.
10. Στην ωραιότητα της μητέρας και την παθιασμένη αναστροφή της κεφαλής του τέκνου
της. Την πήρα ένα βράδυ, απεγνωσμένος από τα άλλα έργα μου κι απ’ τα παθήματά
μου, νύχτα βαθειά, Την έστρεψα ανάποδα, ταπείνωσα το λαμπρό Της ένδυμα κι
αφάνισα τον γυιο απ' την αγκαλιά Της. Απόμεινε σκιά δεόμενη, άδεια και μονάχη. Είθε
να με συγχωρέσει ο πολύς ... Άγγελος ο Κοτάντος, πρωτοψάλτης Χάνδακος και
πρωτοϊστοριογράφος πάσης της αυτοκρατορίας, που Την εζωγράφισε δογματικώς και
τεχνικώς άρτια εκείνος ο ικανότατος, αλλά εμένα μου φάνηκε ότι, έτσι όπως Την άλλαξα,
ταίριαζε περισσότερο στην κατάστασή μας.
11. Εσωστρεφώς σπαρακτική, με ένα κενό στην αγκαλιά, να προσδοκά σε μιαν απεγνωσμένη
δέηση εξ ονόματος όλων μας και να μας απευθύνει, το σπουδαιότερο, την τρυφερότητά
Της. Την άλλη μέρα ασπάστηκα το μάγουλο κι έφυγε το σημάδι, φωτίστηκε το βλέμμα της
και ρόδισαν τα χείλη. Γέμισα φλόγες φωτεινές τη σκοτεινή Της αγκαλιά και το μαφόριο. Κι
έλαμψε η Παναγία των κεριών, ολόφωτη. Μια φλογισμένη μαυροφόρα. ''Κεριώτισσα'' Την
είπα –ο απατεών επ' αγαθώ– και δέομαι στη χάρη Της εν μετανοία.