Ασκήσεις δημιουργικής γραφής: Εργασίες μαθητών

1. Ξενοφῶντος Ἑλληνικά
Βιβλίο 2. Κεφάλαιο 2, 16-19
H επιστροφή του Θηραμένη στην Αθήνα
μετά τη διαπραγμάτευσή του με το Λύσανδρο:
ασκήσεις δημιουργικής γραφής

2. Τι θα έλεγες στο Θηραμένη που επέστρεψε στην Αθήνα, αφού
διαπραγματεύτηκε με το Λύσανδρο, ανήσουν Αθηναίος πολίτης;
Επιτέλους, Θηραμένη, σε νομίζαμε για πεθαμένο. Τρειςμήνες
περιμένουμε να επιστρέψεις. Τρεις μήνες δεν έχουμε να φάμε, τα
τρόφιμα τελειώνουνκαι εσύ διαπραγματεύεσαι με το Σπαρτιάτη. Δεν
ξέραμε εάν έπρεπε να πιάσουμε το σπαθί για τελευταία φορά ή να
παραδοθούμε. Πες μας λοιπόν, τι διέταξαν οι Σπαρτιάτες;… αλλά να
ξέρεις πως την αλήθεια θα την καταλάβουμε.Τόσο καιρό θα πρέπει να
έχεις διαπραγματευθεί κάτι καλό προςόφελός μας…
Γιώργος
- Ο Θηραμένης έρχεται!Τρέξτε να δούμε τι έγινε με τον
Λύσανδρο…
- Γιατί έλειπες τόσο καιρό;Τελικά τι αποφάσισαν οι Σπαρτιάτες για
τα τείχη μας;
- Ηρεμήστε… με κρατούσε πολύ καιρό ο Λύσανδροςκαι μετά από
τρεις μήνες μου λέει «δεν είμαι εγώ ο αρμόδιοςπου θα σου δώσει
την απάντηση που ζητάς».
Κυριακή
Ήμασταν όλοι αγχωμένοι, πανικοβλημένοι…τρέχαμε από εδώ κι από
εκεί. Αφήσαμε όλοι τις δουλειέςμας, για να ακούσουμε τα νέα που
έφερνε ο Θηραμένης.Τον ρωτούσαμε:
- Πού ήσουνα τόσον καιρό;Έλειπες για τρεις μήνες και
περισσότερο. Όλοι είμαστε πεινασμένοι, δενέχουμε τρόφιμα…σε
περιμένουμε τόσουςμήνες, για να μας σώσεις…
Ανιέζα
Θηραμένη, πες μας τι σου πρότειναν οι Σπαρτιάτες;Τι αποφάσισε τελικά
ο Λύσανδρος, τι θα απογίνουμε εμείς;Γιατί έλειπες τόσο καιρό;Σε
κράτησαν μήπως αιχμάλωτο;Θα γκρεμίσουν τα τείχη τελικά;Πρέπει να
φοβόμαστε για τη ζωή μας; Απάντησέ μας, σε παρακαλούμε πολύ!
Αγάπη
Επιτέλους κατέφθασε ο Θηραμένης, να μας πει τι μας περιμένει…

3. Τρεις μήνες πίεσης, ταραχής και έλλειψης τροφής, χωρίς να γνωρίζουμε
περισσότερα.Τώρα όμωςθα φανερωθεί η μοίρα μας και η ταραχή
μάλλον θα μεγαλώσει… γιατί καλά μαντάτα δεν θα ακούσουμε… να με
θυμηθείτε !
Θεοδώρα
Κοιτάξτε ποιος έρχεται, παιδιά… ο προδότης!Πού ήσουνα, βρε,
Θηραμένη, τρεις ολόκληρους μήνες;Τι;Τώρα συνεργάστηκεςκαι με τον
εχθρό, για να μας διαλύσουν πιο εύκολα, ενώ εσύ να βγεις κερδισμένος;
Φτου σου… ρε αλήτη, που σε είχαμε για πολιτικό της χώρας….Δεν
ντρέπεσαι καθόλου;Έχεις το θράσος να έρχεσαι στην πατρίδα μας μετά
από όλα αυτά που έχεις κάνει;
Κώστας
- Δείτε, δείτε, έρχεται ο Θηραμένης!
- Επιτέλους!Θα μάθουμε τι έχει συμβεί όλον αυτό τον καιρό…
- Γεια σας, σύντροφοι!
- Γεια σου και εσένα Θηραμένη. Πώς είσαι;
- Πολύ καλά, συντρόφισσα!Λίγο εξαντλημένοςαπό όλα όσα
συνέβησαν.
- Μα πες μας! Τι συνέβη αυτούς τους τρεις μήνες πουέλειπες;
- Πού να σας τα λέω! Εδώ και τρεις μήνες που έλειπα, με κρατούσε ο
Λύσανδρος, λέγοντάς μου διάφορεςδικαιολογίες, για να μην
απαντήσει στις ερωτήσεις μου…
- Μα τι είναι αυτά που λες; Τρεις μήνες για μερικές ερωτήσεις;
- Όπως σου τα λέω, συντρόφισσα…
- Μα καημένε μου, τι θα τράβηξες!Και τελικά, σου απάντησε;
- Χα! Αυτό είναι το αστείο. Μετά από ένα χρονικό διάστημα,τον
ξαναρώτησα, και ξέρεις τι μου απάντησε;
- Μα τι; Πες μας, αγαπητέ μου, μην μας κρατάς σε αγωνία.
- Μου είπε πως δεν είναι αυτός ο αρμόδιος, και να ψάξω αλλού για αυτά
που ζητάω.
- Μα τι είναι αυτά που λες! Έχει τρελαθεί ο κόσμος. Αγαπητέ μου,
καλύτερα να σε αφήσουμε να ξεκουραστείς,και να μας τα πεις όλα
αύριο… ξεκούραστος.
- Αυτό θα ήταν το καλύτερο,σύντροφοί μου!Ας τα συζητήσουμεόλα
το πρωί…
Γεωργία

4. Βλέπω ξαφνικά τον Θηραμένη να έρχεται ενώ ήμασταν κάτω στην αγορά
με κάποιες γυναίκες.Όταν τον είδαν όλοι, άντρεςκαι γυναίκες, τρέξαμε
προς το μέρος του. Σχηματίσαμε έναν κύκλο και αρχίσαμε να τον ρωτάμε
με αγωνία:
«Πες μας, επιτέλους, πούήσουνα τόσονκαιρό;Σε περιμέναμε πώς και
πώς… Μας έφαγε η αγωνία. Τι σου είπε ο Λύσανδρος;Τι αποφάσεις
πήρατε;Τι σου έκαναν εκεί;Εμείς ελπίζουμε σε εσένα. Είσαι η μόνη
σανίδα σωτηρίας μας…»
Ο Θηραμένης μας είπε να ησυχάσουμε. Σωπάσαμε και μας εξήγησε τι
έγινε όσο καιρό έλειπε στην Σαλαμίνα, κοντά στον Λύσανδρο. Μας είπε
δηλαδή ότι τον κρατούσε ο Σπαρτιάτης για τρεις μήνες αιχμάλωτο και
μετά τον διέταξε να φύγει στη Σπάρτη, γιατί δεν ήταν υπεύθυνος αυτός
αλλά οι έφοροι.
Βαλασία
Ήρθε ο Θηραμένης!Επιτέλους!Μετά από τόσο καιρό επιτέλους
κατέφθασε. Τι νέα να μας φέρνει άραγε; Θα ζήσουμε ελεύθεροι;Θα
ζήσουμε;Πω! Τι αγωνία που με κυριεύει... και φόβος πολύς... Τα παιδιά
μας τι θα κάνουν;Όλα θα χαθούν. Πώς έγινε αυτό;Θα πεθάνουμε από
την πείνα! Και τι να κάνουμε;Θα πρέπει να παραδοθούμε για να
ζήσουμε. Η ζωή μας μετράει περισσότερο. Ωστόσο, δεν είναι λογικό να
λείπει τρεις μήνες, για να μας ανακοινώσει αυτές τις εξελίξεις. Είναι
πολύ ύποπτο... Μήπως τελικά μας πρόδωσε;Αυτό είναι, αυτό έκανε!...
Ήθελε να μας φτάσει στην εξαθλίωση αλλά αυτός να καλοπερνάει.Αλλά
τι να κάνουμε;Τον χρειαζόμαστε!Θα πρέπει να κάνουμε ό,τι μας πει, με
όποιο κόστος, για να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας...
Ειρήνη