Αγαπητοί αναγνώστες Τα ιστολόγια ¨Σσσσσσσστ !!!!!! Ησυχία ................... κοιμάται.¨ και ¨Παζλ Ενημέρωσης¨ σας παρουσιάζουν το τριακοστό πρώτο τεύχος με επιλογές αναρτήσεων. Θα αναρτηθεί στο ¨Παζλ Ενημέρωσης, απ΄ όπου θα μπορείτε να το κατεβάσετε στον υπολογιστή σας, για ευκολότερη ανάγνωση. Προτείνουμε ¨ΠΛΗΡΗ ΟΘΟΝΗ¨ για μία σελίδα. Επίσης με κλικ επί ενός θέματος στα περιεχόμενα, μεταβαίνετε στην σελίδα που αντιστοιχεί, η εν λόγω ανάρτηση.

1. 1
Σσσσσστ!!!…Επιλογές…
Επιλογές από τα ιστολόγιο http://namarizathema.blogspot.com/ και http://e-puzzle.blogspot.com/
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ : Εὐάγγελος ὁ Σάμιος
Έτος 3ο
– Τεύχος 31ο
– ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2013

2. 2
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Σσσσσστ!!!…Επιλογές… ................................................................................ 1
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ........................................................................................ 2
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ............................................................................................. 3
Τα παιδιά που τρώνε σε οικογενειακό τραπέζι αποκτούν αυτοπεποίθηση .......... 3
1. Ὁ ἀνήφορος τοῦ Αὐγούστου............................................................... 4
2. Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ! .................................... 6
3. Άγνωστοι Έλληνες: Αϊνώ,όταν ο Ελληνισμός «άγγιξε» την Ιαπωνία......... 8
4. Πομάκοι οι απόγονοι των Ελλήνων «Αγριάνων» ................................... 9
5. Άγνωστοι Έλληνες: Αραουκάνοι, οι Σπαρτιάτες της Χιλής .................... 11
6. H ραγδαία στροφή στην Oρθοδοξία εκατομμυρίων Tούρκων! Tο Bυζάντιο
επανέρχεται AΛΛA ΣTHN… TOYPKIA ......................................................... 14
7. Μουσουλμανική Αδελφότητα, Σαρία και Τζιχάντ: Μια πρώτη προσέγγιση 23
8. Φθόριο και υγεία............................................................................ 26
9. Συμβουλή του γιατρού: Μια κουταλιά σπαθόλαδο το πρωί... ................ 29
10. Τα μυστικά της διατροφής των Αρχαίων Ελλήνων!.............................. 31
11. Σε πλήρη επιχειρησιακή λειτουργία ο κατασκοπευτικός σταθμός στην
Τανάγρα............................................................................................... 33
12. ΘΑΥΜA:Περισσότεροι οι Έλληνες ψηφοφόροι από το σύνολο των
Ελλήνων!!! ........................................................................................... 34
13. Έζησαν μια ζωή μαζί και πέθαναν μαζί την ίδια ώρα ............................ 34
14. ΣΚΕΨΕΙΣ … ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ.................................................................. 35
15. Αναρτήσεις μηνός Αύγουστος 2013........................................................ 38

3. 3
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Αγαπητοί αναγνώστες
Τα ιστολόγια ¨Σσσσσσσστ !!!!!! Ησυχία ................... κοιμάται.¨ και ¨Παζλ Ενημέρωσης¨ σας
παρουσιάζουν το τριακοστό πρώτο τεύχος με επιλογές αναρτήσεων. Θα αναρτηθεί στο ¨Παζλ Ενημέρω-
σης, απ΄ όπου θα μπορείτε να το κατεβάσετε στον υπολογιστή σας, για ευκολότερη ανάγνωση. Προτεί-
νουμε ¨ΠΛΗΡΗ ΟΘΟΝΗ¨ για μία σελίδα. Επίσης με κλικ επί ενός θέματος στα περιεχόμενα, μεταβαίνετε
στην σελίδα που αντιστοιχεί, η εν λόγω ανάρτηση.
Αντί προλόγου σας παραθέτω την παρακάτω ανάρτηση:
Τα παιδιά που τρώνε σε οικογενειακό τραπέζι αποκτούν αυ-
τοπεποίθηση
Tα παιδιά που μιλάνε στο οικογενειακό τραπέζι αναπτύσσουν καλύτερες επικοινωνιακές δεξιότητες ανα-
φέρει το βρετανικό Εθνικό Ιδρυμα κατά του Αναλφαβητισμού,
ενώ έχουν αυξημένη αυτοπεποίθηση… Στο συμπέρασμα αυτό,
αναφέρει δημοσίευμα του BBC, κατέληξαν οι ειδικοί αναλύον-
τας τα συμπεράσματα μελέτης που έγινε σε 35.000 μικρούς
Βρετανούς.
Παρά τη σημασία της επικοινωνίας, ο ένας στους τέσσερις μικ-
ρούς Βρετανούς δεν τρώει στο τραπέζι με την οικογένειά του.
Η μελέτη έγινε, σύμφωνα με την καθημερινή, με τη συμπλή-
ρωση ερωτηματολογίων από παιδιά οκτώ έως δεκαέξι ετών,
που φοιτούν σε 188 βρετανικά σχολεία. Σύμφωνα, μάλιστα, με τη μελέτη, το να κάθεται κανείς στο τρα-
πέζι και να τρώει σωπαίνοντας είναι πιθανώς χειρότερο από το να μην κάθεται καθόλου για να φάει με
την οικογένειά του. Η ίδια μελέτη δείχνει ότι το 62% των μικρών Βρετανών που συζητά καθημερινά με
τους δικούς του κατά τη διάρκεια του γεύματος ή του δείπνου έχει πολύ μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση
συγκριτικά με αυτή του 47% των παιδιών που τρώνε σιωπηρά ή με τη σιγουριά που έχει το 52% που δεν
κάθεται καθόλου στο οικογενειακό τραπέζι.
Επίσης, 75% των παιδιών που συζητούν στο οικογενειακό τραπέζι δηλώνουν ότι μπορούν με μεγαλύτερη
ευκολία να λάβουν μέρος στις συζητήσεις μέσα στην τάξη. Την ίδια άνεση νιώθει μόλις το 57% των παι-
διών που κάθονται και τρώνε με τους δικούς τους χωρίς να συζητούν και το 64% των παιδιών που δεν
κάθονται καθόλου στο οικογενειακό τραπέζι. Παρότι το 87% των μικρών μαθητών κάθεται στο τραπέζι με
τους γονείς του, το 7% των παιδιών παραδέχεται ότι καθ’ όλη τη διάρκεια του γεύματος δεν ανταλλάσσει
κουβέντα με τους ομοτράπεζούς του. Τα παιδιά που τρώνε στα σχολεία κάποιο από τα γεύματα δεν μιλο-
ύν με την οικογένειά τους όταν βρεθούν μαζί στο τραπέζι.
Οπως αναφέρει ο Τζόναθαν Ντάγκλας, επικεφαλής του Εθνικού Ιδρύματος κατά του Αναλφαβητισμού, η
μελέτη υποδεικνύει τον κομβικό ρόλο που διαδραματίζει η συζήτηση στο σπίτι στη μελλοντική επιτυχία
των παιδιών και των νέων ανθρώπων. Η συζήτηση και η επικοινωνία στο σπίτι, κάτι που είναι πολύ εύκο-
λο, ιδιαίτερα τις ώρες των γευμάτων, βοηθά τα παιδιά να έχουν επιτυχημένη και ευτυχισμένη ζωή. Οπως
αναφέρει η ηθοποιός Νάταλι Κάσιντι, «το φαγητό είναι το καύσιμο για το σώμα και η συζήτηση για τον
εγκέφαλο».
Το αλίευσα ΕΔΩ
Με εκτίμηση
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ο ΣΑΜΙΟΣ
Διαχειριστής

4. 4
1. Ὁ ἀνήφορος τοῦ Αὐγούστου
Ὁ ἀνήφορος τοῦ Αὐγούστου:
Ἡ ἀλληλοπεριχώρηση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καί τῆς Παναγίας
μεταμορφώνουν καί ἀνυψώνουν τόν ἄνθρωπο σέ κατά χάριν Θεό
(Μέσα ἀπό τήν Ἁγία Γραφή καί τήν ὑμνολογία μας )
του ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ
¨Σταυρὸς ἁπάντων τῶν καλῶν, παρεκτικὸς καθορᾶται, προσκυνούμενος, καὶ πᾶσα ἡ κτίσις,
ἑορτάζει ἐν χαρᾷ, φωτιζομένη χάριτι, τοῦ ἐν αὐτῷ βουλήσει, ἀνυψωθέντος Θεοῦ ἡμῶν¨.( ζ΄ὠδή τῆς ἑορτῆς
τῆς προόδου τοῦ Τιμίου Σταυροῦ)
¨Παρθενικῆς ἐκ νεφέλης σε τεχθέντα, καὶ σάρκα γενόμενον, καὶ πρὸς τὸ ὄρος Θαβώρ,
μεταμορφούμενον Κύριε, καὶ τῇ νεφέλῃ, τῇ φωτεινῇ σε περικυκλούμενον, φωνὴ τοῦ Γεννήτορος,
ἀγαπητὸν σὲ Υἱόν, τῶν μαθητῶν συμπαρόντων σοι, σαφῶς ἐδήλου, ὡς ὁμοούσιον καὶ ὁμόθρονο¨.(Ἀπό τούς
Αἴνους τῆς Μεταμορφώσεως)
Ἀπ΄ ἀρχῆς τῆς περιόδου τῶν παρακλήσεων τοῦ Δεκαπενταυγούστου πρός τήν Ἁγνήν καί
Καλήν Παναγία μας, ὁ Υἱός της καί Μεσσίας Ἰησοῦς Χριστός στέλνει στούς πιστούς Ὀρθοδόξους
ἁπλόχερα τήν Ἄκτιστη Χάρη Του[1]
. Ἡ εἰρήνη τῆς καρδιᾶς[2]
, ἡ καθαρότητα τῶν λογισμῶν καί τά
δάκρυα τῆς μετανοίας καί εὐχαριστίας, εἶναι τά πλέον χαρακτηριστικά γνωρίσματα αὐτῆς τῆς
πνευματικῆς εὐωχίας στήν διάρκεια τῶν παρακλήσεων.
Ἐν τούτοις, ἀπό τήν ἄλλη μεριά, ὁ ἀνθρωποκτόνος καί διώκτης Σατανάς μέ τά ὄργανά του,
προσπαθεῖ λυσσαλέα νά ἀποπροσανατολίσει, εἰ δυνατόν, τούς πάντες. Ψευτογιορτές, παγκόσ-
μιες φιέστες, βορβορώδεις συνεστιάσεις καί δῆθεν φιλοσοφικές συζητήσεις-ἀναζητήσεις,
δημιουργοῦν τέτοια σύγχυση καί πλάνη, ὥστε κάποιοι δυστυχεῖς νά μήν ὁδηγοῦνται στήν
Ἀλήθεια, βλασφημώντας τό Πανάγιον Πνεῦμα[3]
, ἀρνούμενοι τόν Ἰησοῦν Χριστόν καί τήν Ἁγίαν
Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν Του.
Τί κρῖμα! Πόσο ἀδικοῦν τούς ἑαυτούς τους, ἀκολουθοῦντες τό ψεῦδος οἱ καϋμένοι.
Προσκολλημένοι στό μεταπτωτικό θέλημά τους, στή γήϊνη λογική καί σαθρή γνώμη τους, δέ-
νονται ψυχοσωματικά μέ χονδρό παλαμάρι ἀπό πάθη ἀτιμίας καί κακίας καί στεροῦνται ἔτσι
τοῦ θείου φωτισμοῦ καί τῆς ἐν Χριστῷ ἐλευθερίας. Ὄντως, φοβερή ἡ σκλαβιά αὐτή!
Ὁ Τριαδικός Θεός μας, ὅμως, μέ περισσή ἀγάπη καί λεπτότητα, τούς ἐλέγχει καί τούς
ὑπενθυμίζει, ὅτι διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ξαναβρίσκουμε τόν χαμένο ἑαυτό μας[4]
, ἀλλά καί ὅτι
αὐτοκαταστρέφονται ὅσοι τά βάζουν μέ τήν Ἐκκλησία. Ὁ Μεσσίας Ἰησοῦς εἶναι ἡ Εἰρήνη τοῦ
κόσμου, ἡ Ὁδός, ἡ Ἀλήθεια καί ἡ Ζωή[5]
. Ἀπ΄ Αὐτόν ἐξέρχεται καί καταβαίνει πρός τόν κόσμο
κάθε καλό, ἀγαθό καί ὡραῖο. Μέσα στίς ἅγιες ἐντολές Του κρύβεται μυστικά ἡ Βασιλεία τοῦ
Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ὁ τηρῶν αὐτές τίς ἐντολές καθίσταται κατοι-
κητήριον τῆς Τριαδικῆς Θεότητος.
«᾿Εὰν ἀγαπᾶτέ με, τὰς ἐντολὰς τὰς ἐμὰς τηρήσατε»(Ἰω. ιδ΄, 15)· «ὁ ἔχων τὰς ἐντολάς μου καὶ τηρῶν
αὐτάς, ἐκεῖνός ἐστιν ὁ ἀγαπῶν με· ὁ δὲ ἀγαπῶν με ἀγαπηθήσεται ὑπὸ τοῦ πατρός μου, καὶ ἐγὼ ἀγαπήσω
αὐτὸν καὶ ἐμφανίσω αὐτῷ ἐμαυτόν...ἐάν τις ἀγαπᾷ με, τὸν λόγον μου τηρήσει, καὶ ὁ πατήρ μου ἀγαπήσει
αὐτόν, καὶ πρὸς αὐτὸν ἐλευσόμεθα καὶ μονὴν παρ᾿ αὐτῷ ποιήσομεν»(Ἰω. ιδ΄, 21-23).
Ὁ Ἅγιος Θεός, ἀπ΄ἀρχῆς, δέν ἠθέλησε νά συμμαχήσει μέ τή σοφία αὐτοῦ τοῦ κόσμου,
δηλαδή μέ τή Φύση αὐτῆς τῆς σοφίας πού προέρχεται ἀπό τούς ἀνθρώπους καί εἶναι ξένη τοῦ
ἀληθινοῦ Θεοῦ. Τουναντίον, εὐδόκησε νά σώσει τόν κόσμο μέ τή «μωρία» τοῦ κηρύγματος τοῦ
Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως[6]
, ὅπου καταγγέλλεται ἡ ἀτιμία, ἡ ὑποκρισία, καί ἡ σκληροκαρδία
τῆς ψευδωνύμου γνώσεως καί φιλοσοφίας τοῦ κόσμου καί βεβαίως τῆς Νέας Ἐποχῆς. Τοῦτ᾿
ἔστιν, θά λέγαμε, ὅλων ἐκείνων πού εὑρίσκονται ἔξω καί πέρα ἀπό τή σφαῖρα τοῦ κηρύγματος
τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Μεσσίου.

5. 5
Ὑπάρχουν, βέβαια καί οἱ ἀντιλέγοντες, πού λένε:
Α) Πῶς νά βεβαιωθοῦμε ὅτι θά ζήσουμε αἰώνια, ἄν πιστέψουμε Αὐτόν πού πέθανε στόν Σταυρό;
Β) Πῶς θά λάβουμε εὐλογία ἀπό Ἐκεῖνον πού ἔγινε κατάρα;
Γ) Πῶς θά δικαιωθοῦμε αἰώνια, ὅταν ὁ Δικαιῶν Χριστός κατεκρίθη και θανατώθη ὡς κατάδικος;
Μία βασική πρώτη προϋπόθεση γιά νά κατανοήσει κάποιος τήν σταυροαναστάσιμη ζωή
τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ συγκεκριμένη παρακάτω ταπεινή προσευχή· “Δέσποτα Χριστέ...χάρισαί μοι τῷ
πολλά Σοι πταίσαντι δάκρυα κατανύξεως·...γλύκανόν μου τήν ψυχήν τῷ Σῷ τιμίῳ αἵματι, ἀπό τῆς πικρίας
ἥν με ὁ ἀντίδικος ἐπότισεν.Ὕψωσόν μου τόν νοῦν πρός Σέ, κάτω ἑλκυσθέντα, καί ἀνάγαγέ με ἀπό τοῦ
χάσματος τῆς ἀπωλείας· ὅτι οὐκ ἔχω μετάνοιαν, οὐκ ἔχω κατάνυξιν, οὐκ ἔχω δάκρυον παρακλητικόν, τά
ἐπανάγοντά με τέκνα πρός ἰδίαν κληρονομίαν. Ἐσκότισμαι τόν νοῦν ἐν τοῖς βιωτικοῖς πάθεσι, καί οὐκ
ἰσχύω ἀτενίσαι πρός Σε ἐν ὀδύνῃ, οὐ δύναμαι θερμανθῆναι τοῖς δάκρυσι τῆς πρός Σέ ἀγάπης. Ἀλλά, Δέσ-
ποτα Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν, δώρησαί μοι μετάνοιαν ὁλόκληρον καί καρδίαν
ἐπίπονον εἰς ἀναζήτησίν Σου· χάρισαί μοι τήν χάριν Σου καί ἀνακαίνισον ἐν ἐμοί τάς μορφάς τῆς Σῆς
εἰκόνος.Κατέλιπόν Σε, μή μέ ἐγκαταλίπῃς· ἔξελθε εἰς ἀναζήτησίν μου, ἐπανάγαγέ με πρός τήν νομήν Σου,
συναρίθμησόν με τοῖς προβάτοις τῆς ἐκλεκτῆς Σου ποίμνης, καί διάθρεψόν με σύν αὐτοῖς ἐκ τῆς χλόης
τῶν θείων Σου Μυστηρίων· πρεσβείαις τῆς Πανάγνου Μητρός Σου καί πάντων τῶν Ἁγίων Σου· Ἀμήν!”
(Ἱκετήριος κανών στόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό).
Κατόπιν τούτου, χρειάζεται πίστη καί εἰλικρίνεια ὅταν προσκυνοῦμε τόν Τίμιο Σταυρό,
ὥστε δι᾿ αὐτοῦ νά καθαγιάζεται ἡ ψυχή μας, νά μή μᾶς παραξενεύει τό νόημά του, ἀλλά καί νά
μᾶς θεραπεύει πάσης φύσεως νοσήματα[7]
. Τότε συνειδητοποιοῦμε τή σημασία του.
Γιά νά κατανοήσουμε τό Μυστήριο τῆς Ἑκούσιας «ἀτιμώσεως» τοῦ Μεσσίου, ὀφείλουμε
πρώτιστα νά μελετήσουμε καί νά ἀποκτήσουμε μέ τή Χάρη, τή Θεϊκή θυσιαστική ἀγάπη τοῦ
Πατρός, πού φανερώνεται δι΄Υἱοῦ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι στούς πιστούς μέ τή Σταυρική θυσία τοῦ
Ἰησοῦ στόν Φρικτό Γολγοθά καί ἐφ᾿ ὅσον πιστέψουμε σ΄αὐτό τό Μέγα καί Φρικτό Μυστήριο,
θά καυχώμεθα ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Χριστοῦ, χωρίς νά σκανδαλιζόμεθα καί νά σκανδαλίζουμε[8]
.
Αὐτή ἡ θυσία εἶναι τό μυστήριο τῆς ὑπακοῆς τοῦ Μεσσίου πρός τόν Πατέρα. «Πλήν οὐχ
ὡς ἐγώ θέλω, ἀλλ᾿ ὡς σύ» ( Ματθ. κστ΄, 39). Ὅλοι σχεδόν οἱ Ἅγιοι Προφῆτες ἔγραψαν γι΄αὐτήν
τήν ἑκούσια ἀτίμωση τοῦ Σταυρικοῦ θανάτου καί τήν Ἀνάσταση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί Θεοῦ.
Αὐτή ἡ Σταυρική θυσία ἔσχισε ὁριστικά τό χειρόγραφο τῆς παρακοῆς καί τῆς ἀτιμίας. Γκρέμισε
τό μεσότοιχο πού χώριζε τόν Θεό ἀπό τούς ἀνθρώπους καί ἔδωσε στούς πάντες τήν δυνατότητα
νά καταστοῦν τίμιοι καί φιλότιμοι.
Ἡ γλυκειά μας ἡ Παναγία, διηκόνησε μέ τήν Ἁγιότητα καί τήν Παρθενία, καθώς καί μέ
τήν ἀπόλυτη ὑπακοή καί ταπείνωσή της, - «ἰδού ἡ δούλη Κυρίου·γένοιτό μοι κατά τό ρῆμα σο-
υ» ( Λουκ. α΄, 38) - αὐτό τό φοβερό Μυστήριο τῆς Σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων. Ἕτσι καθημερινά
εὐχαριστώντας, Τήν παρακαλοῦμε νά μεσιτεύει γιά ἐμᾶς καί νά μᾶς συμπαρίσταται[9]
.
Τί καί ἄν κάποιοι, μικροί καί ἀνόητοι, παραμένουν στήν ἀτιμία τῆς ἀπιστίας τους καί δι-
δάσκουν οὕτω τούς ἀνθρώπους; Μήπως θά καταργήσουν τήν Ἀλήθεια; Ἰδού τί τούς ἀπαντᾶ στό
πρόβλημά τους ὁ Μεσσίας, ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι, μέ τή γραφίδα τοῦ προφητάνακτος Δαυΐδ: «Μή
αἰσχυνθείησαν ἐπ᾿ ἑμέ οἱ ὑπομένοντές σε Κύριε, Κύριε, τῶν δυνάμεων, μηδέ ἐντραπείησαν ἐπ᾿ ἐμέ οἱ
ζητοῦντες Σε ὁ Θεός τοῦ Ἰσραήλ...ὅτι ὁ ζῆλος τοῦ οἴκου σου κατέφαγέ με καί οἱ ὀνειδισμοί τῶν
ὀνειδιζόντων σε ἐπέπεσαν ἐπ᾿ ἐμέ. (Ψαλμός 68)
Ἐν κατακλεῖδι,
Ἰδού ἄνθρωποι τό μεγαλεῖον τῆς ὑπέρτατης θυσίας τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καί τοῦ Υἱοῦ τῆς
Παρθένου: «Σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν τὸ κεφάλαιον, καὶ τοῦ ἀπ' αἰῶνος μυστηρίου ἡ φανέρωσις· ὁ
Υἱός τοῦ Θεοῦ, υἱὸς τῆς Παρθένου γίνεται, καὶ Γαβριὴλ τὴν χάριν εὐαγγελίζεται».(Ἀπολυτίκιο
Εὐαγγελισμοῦ).
Νά γίνουμε θεοί κατά χάριν καί νά ζήσουμε τήν Θεία Μεταμόρφωση.

6. 6
¨Δεῦτέ μοι πείθεσθε λαοί, ἀναβάντες εἰς τὸ ὄρος τὸ Ἅγιον, τὸ ἐπουράνιον ἀΰλως στῶμεν ἐν πόλει
ζῶντος Θεοῦ, καὶ ἐποπτεύσωμεν νοῒ Θεότητα ἄϋλον, Πατρὸς καὶ Πνεύματος, ἐν Υἱῷ μονογενεῖ
ἀπαστράπτουσαν¨.(θ΄ὠδή κανόνος Μεταμορφώσεως)
¨Ὁ ἀκολουθῶν ἐμοί οὐ μή περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ᾿ ἕξει τό φῶς τῆς ζωῆς¨(Ἰω. η΄, 12).
Ναί, Κύριε Ἰησοῦ. Ἐσύ εἶσαι ὁ Ἦν, ὁ Ὤν καί ὁ Ἐρχόμενος[10]
. Ἐσύ εἶσαι τό Πᾶν. Σέ σένα,
Κύριε, ἡ Δόξα, ἡ Τιμή καί τό Κράτος εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν.
[1]
«καὶ ἐγὼ ἐρωτήσω τὸν πατέρα καὶ ἄλλον παράκλητον δώσει ὑμῖν, ἵνα μένῃ μεθ᾿ ὑμῶν εἰς τὸν αἰῶνα»
(Ἰω. ιδ΄, 16)
[2]
¨Τῶν παθῶν μου τὸν τάραχον, ἡ τὸν κυβερνήτην τεκοῦσα Κύριον, καὶ τὸν κλύδωνα κατεύνασον, τῶν
ἐμῶν πταισμάτων, Θεονύμφευτε¨,(Μικρός Παρακλητικός, Ὠδή δ΄, στ.2ος
)
[3]
«τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὃ ὁ κόσμος οὐ δύναται λαβεῖν, ὅτι οὐ θεωρεῖ αὐτὸ οὐδὲ γινώσκει αὐτό· ὑμεῖς
δὲ γινώσκετε αὐτό, ὅτι παρ᾿ ὑμῖν μένει καὶ ἐν ὑμῖν ἔσται» (Ἰω. ιδ΄,17)
[4]
¨Ἁγίῳ Πνεύματι, πᾶσα ψυχὴ ζωοῦται, καὶ καθάρσει ὑψοῦται, λαμπρύνεται...¨(ἀναβαθμοί δ΄ἤχου)
[5]
«ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή» (Ἰω. ιδ΄,6)
[6]
«τά μωρά τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεός ἵνα τούς σοφούς καταισχύνῃ» (Α΄ Κορ. α΄, 27)
[7]
¨Πρόκειται ξένον τοῖς ὁρῶσι θέαμα, Σταυρὸς ὁ τίμιος, καὶ ὡς πηγὴ βρύει, ψυχικὰ χαρίσματα, καὶ παύει
ἁμαρτήματα, καὶ νοσήματα λύει, καὶ τὰ φρονήματα ῥώννυσι, τῶν εἰλικρινῶς προσκυνούντων αὐτόν.¨(
α΄ὠδή κανόνος τῆς προόδου τοῦ Τιμίου Σταυροῦ).
[8]
«Μακάριός ἐστιν ὅς ἐάν μή σκανδαλισθῇ ἐν ἐμοί»(Ματθ. ια΄,6)
[9]
¨Ὦ Δέσποινα, τοῦ κόσμου γενοῦ μεσίτρια¨ (παρακλητικός κανόνας)
[10]
« ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος Κύριος ὁ Θεός ὁ παντοκράτωρ, ὁ ἦν καί ὁ ὤν καί ὁ ἐρχόμενος»(Ἀποκ. δ΄, 8).
Το αλίευσα ΕΔΩ
2. Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ!
Διαβάστε την και θα καταλάβετε γιατί αυτοί οι άνθρωποι ελευθέρω-
σαν την Ελλάδα και δεν την διέλυσαν, όπως οι απόγονοί τους:
Εις την δόξα, εις την δόξα, εις την δόξα του Θεού , της αϊα Τριάδος,
της Θεοτόκος, του α-Γιάννη του Βαφτιστή και πάντα των αγίων και
του αγίου Βασιλείου, να πρεσβέψει εις την παντοδυναμίαν του και
εις την βασιλείαν του, να μας λευτερώσει τώρα εις το νέον έτος, να
μας λευτερώσει από την κακία μας, από την διοτέλειά μας και από
τα πάθη μας και από την επιβουλίαν των ξένων.
Η παντοδυναμία σου είσαι πολυέλεος, πολυεύσπλαχνος , η αγαθότη σου είναι άβυσσος της θαλάσσης.
Έλεος ζητώ, να μου καθαρίσεις την αμαρτωλή μου ψυχή και τα βρωμερά μου σπλάχνα και να μου δώσεις
ταπεινοσύνη, σωφροσύνη και πίστη καθαρά, να δυνηθώ να σε προσκυνήσω και να σε δοξολογήσω και να
σε ευνογήσω με καθαρότης και να σε περικαλέσω, ο αμαρτωλός, δια της πρεσβείας της Θεοτόκος και των
αγίων, να σώσει την ματοκυλισμένη μου πατρίδα και θρησκείαν και γενικώς τους τίμιους ανθρώπους,
όσοι φέρνουν δοξολογίαν είς την παντοδυναμίαν σου και εις την βασιλείαν σου, τρισυπόστατε Θεέ, σω-
τήρα του παντός, να μας σώσεις, να μας λευτερώσεις από τα κοφτερά δόντια των γουρνόλυκων. Τρέχο-
μεν εις το έλεός σου και εις την εσπλαχνίαν σου και της βασιλείας σου. Το έλεός σου ζητούμεν, οι αμαρ-
τωλοί και οι αδύνατοι, οι ανάξιοι δούλοι σου και σκλάβοι σου. Συχώρησέ με , Κύριέ μου, οποί σε βάρυνα.
Πού αλλού να τρέξω;
Πού αλλού να τρέξομεν οι ανάξιοι δούλοι σου, πού αλλού οι αδύνατοι να βρούμεν δικιοσύνη, ποιός ποι-
μένας και πίτροπός σου έχει δικιοσύνη να δικιώσει το δίκιον του κάθε ανθρώπου; Θεέ του ουρανού και
της γης και της θάλασσας. Σώσε μας, η παντοδυναμία σου, ότι χαθήκαμεν εδώ και εις την άλλη ζωή. Κύ-
ριε, με τί στόμα να σε περικαλέσουμεν, με τί μάτια να σηκώσουμεν να σε τηράξομεν και να περικαλέσου-
μεν το πανάγαθό σου όνομα και της βασιλείας σου; Κύριε, η παντοδυναμία σου επολέμησες, αγωνίστης,
εσπαλχνίστης, η παντοδυναμία σου και η βασιλεία σου, και ανάστησες νεκρούς, πεθαμένους, λιωμένους

7. 7
τόσες αιώνες, και τους πεθαμένους και λιωμένους και ολίγους και αδύνατους και αμαθείς, με δεμένα σκο-
ινιά τα περισσότερα τουφέκια, και με χωρίς αναγκαία του πολέμου, ξιπόλυτοι και γυμνοί και νηστικοί τις
περισσότερες φορές, και αντινέργειες των δυνατών, πενήντα χιλιάδες δεν ήμαστεν ποτές εις τον πόλε-
μον, στεριά και του πελάου, και ν’ αφανιστούν περίτου τετρακόσιες χιλιάδες ψυχές, ντόπιοι και ξένοι Το-
ύρκοι, δύναμη δική μας ήτον, αντρεία δική μας ήταν, αρετή και πατριωτισμός δικός μας ήταν, ότι πατριω-
τισμόν και αρετή θυσιάζομεν. Και τώρα χερότερον είχαμεν, και τότε μας έσωσες, πανάγαθε Θεέ, μας α-
νάστησες και μας σώνεις κάθε στιγμήν και κάθε… από την διοτέλειά μας, από την χαμέρπειά μας, από την
απιστία μας πωλούμεν, και την παντοδυναμίαν σου και την βασιλείαν σου κατακρένομεν, καταλαλούμεν.
Καταπωλήσαμεν μέσα εις τις αγορές και σοκάκια δισκοπότηρα, ότι δεν ματαείχαμεν την ανάγκη τους να
μεταλάβομεν, πουλήσαμεν τα πολυτίμητα ευαγγέλια και όλα τα γερά των ναών σου, και ζωντανά και τό-
πους, και κατακερματίσαμεν και τ’ άγια μοναστήρια και τις εκκλησίες, και τις φκιάσαμεν σπίτια, αχούρια
και τα εξής. Ό,τι ανταμεβή ήβρες από τους Οβραίους, οπού ’ταν αλλόθρησκοι και σε σταύρωσαν, ήβρες
και από εκείνους οπού κοπίασες και κοπιάζεις και ανάστησες και αναστήνεις, από τους ορθόδοξους χρισ-
τιανούς. Με τί πρόσωπον, Κύριέ μου, να παρουσιαστώμεν ομπρός σου, και με τί στόμα και γλώσσα να σε
περιλέσουμεν και εις το εξής, οπού κιντυνεύομεν, οι αχάριστοι, οι διοτελείς, οι κακοί τεμπέληδες του
κόσμου, οι προδότες και ασεβείς, κάθε γερόν πράμα!
Θεοτόκε, μητέρα του παντός, το καύκημα της παρθενίας, το καύκημα της αρετής και τα πάντα της αγα-
θότης, προστρέχομεν οι αμαρτωλοί, οι αδύνατοι, εις εσπλαχνίαν της αγαθότης σου, να λυπηθείς τους
αθώους εκείνους οπού φέρνουν την αμαρτωλή τους προσευχή ’λικρινώς εις τον παντουργόν και εις την
βασιλείαν του, εκείνους οπού ’τρεξαν ξιπόλυτοι και γυμνοί, εκείνους οπού άφησαν χήρες και αρφανά,
εκείνους οπού ’χυσαν το αίμα τους, κατά τον όρκον τους, ν’ αναστηθεί δια της δυνάμεως του Παντοκρά-
τορα η σκλαβωμένη τους πατρίδα και να λαμπρυθεί ο σταυρός της ορθοδοξίας, και δι’ αυτόν τον όρκον
αυτείνοι πέθαναν δι αυτείνη την πατρίδα και θρησκεία, και θυσίασαν και το έχει τους, και πολλών οι γυ-
ναίκες τους, τα παιδιά τους, οι συγγενείς τους διακονεύουν και ταλαιπωρούνται ξιπόλυτοι, γυμνοί, νηστι-
κοί στα σοκάκια εκείνης της ματοκυλισμένης πατρίδος οπού ζύμωσαν οι γονέοι τους και οι συγγενείς τους
με το αίμα τους, και την γοδέρουν σήμερα και την τρώνε και την προδίνουν οι γουρνόλυκοι με τ’ ακονισ-
μένα δόντια και οι σύντροφοί τους αυτεινών οι τοιούτοι. Θεοτόκο, μήτηρ του παντός, αυτούς τους αθώο-
υς να λυπηθείς, αυτούς τους γυμνούς και ταλαίπωρους. Αυτείνοι φέρνουν δοξολογίαν εις τον Θεόν και
την βασιλείαν του. Να πρεσβέψεις εις την παντοδυναμίαν του ν’ αναστήσει πίσου τους γερούς του ναούς,
τ’ άγια τα μοναστήρια οπού τρώγαν ψωμί οι δυστυχισμένοι, αφού αυτά όπου ζούσαν πολύ αδύνατοι από
την ευλογίαν του Θεού και από τους κόπους των πατέρων, των καλογέρων – δεν ήταν καπιτσίνοι δυτικο-
ί, ήταν υπηρέτες των μαναστηριών της ορθοδοξίας. Δεν ήταν τεμπέληδες, δούλευαν και προσκυνούσαν.
Και εις τον αγώνα της πατρίδος σ΄ αυτά τα μοναστήρια γενόταν τα μυστικοσυμβούλια, συναζόταν τα ολί-
γα αναγκαία του πολέμου, και εις τον πόλεμον θυσίαζαν και σκοτωνόταν αυτείνοι οι υπηρέτες των μα-
ναστηριών και των εκκλησιών – τριάντα είναι μόνον με μένα σκοτωμένοι έξω εις τους πολέμους και εις
το το Νιόκαστρο, και εις την Αθήνα. Έλιωσαν αυτείνοι οι πατέρες, τώρα εις τα γερατειά τους βασανίζονται
πολύ εις τους δρόμους. Θεοτόκο μου, να περικαλέσεις τον αφέντη μας και τον μονογενή σου ν’ αναστή-
σει πίσου αυτά, και τις άγιες εκκλησίες του, οπού κατακερματίσαμεν εμείς οι αχάριστοι και μας ήβρε η
δίκια του οργή και της βασιλείας του, να τον περικαλέσεις, Θεοτόκο μου, να τα αναστήσει πίσου, και να
σηκώσει τη δίκια του οργή οπού ’χει σε μας τους αχάριστους και να φέρει πίσου την ευκή του και την
ευλογία του και της βασιλείας του, οπού την στερηθήκαμεν από την κακία μας και διοτέλεια μας και εγί-
ναμεν η παλιόψαθα της κοινωνίας, και εγίναμεν καθώς φαινόμαστε ως την σήμερον. Το έλεός του είναι
άβυσσος της θαλάσσης, και τους ανόητους εμάς και τους διοτελείς να μας ενώσει και να μας φωτίσει και
να μας δώσει εις το εξής πατριωτικά αιστήματα δια την πατρίδα μας και θρησκεία μας, και πίστη καθερά
να ’χωμεν εις τον παντουργό μας και εις την βασιλείαν του, να μας σώσει εδώ και εις την παντοτινή ζωή,
να δώσει του γερατείου του ρήνη και ομόνοιαν , την ευκή του και την ευλογία του, και εις τους προκρί-
τους, τους ποιμένες, και γενικώς τον λαόν του, να ’ρθει πίσου η νεκρανάστασή του δια της ευλογίας το-
υ.
Προστρέχομεν οι αμαρτωλοί, οι ανάξιοι δούλοι σου και οι σκλάβοι σου εις το έλεός σου και εις την εσ-
πλαχνίαν σου και της βασιλείας σου. Έλεος ζητούμεν, να μας δώσεις καθαρά σπλάχνα και καθαρά ψυχή,
να δυνηθώμεν να σε προσκυνήσουμεν και να σε δοξολογήσουμεν μ’ εξ όλης καρδίας, ευεργέτη και προσ-
τάτη αληθινέ.»
ΠΗΓΗ.
Το αλίευσα ΕΔΩ

8. 8
3. Άγνωστοι Έλληνες: Αϊνώ,όταν ο Ελληνισμός «άγγιξε»
την Ιαπωνία
Από ΠΥΓΜΗ.gr
Η δύναμη του Ελληνισμού και αυτό που τον κάνει να
στέκεται όρθιος μέσα στον χρόνο είναι οι αξίες, τα ήθη, ο πολιτισμός που πρεσ-
βεύει, μα πάνω απ’ όλα οι άνθρωποι που διατηρούν αναλλοίωτα αυτά τα στοιχεί-
α.
Τέτοιους ανθρώπους δεν θα συναντήσει κανείς μόνο στην Ελλάδα αλλά ακόμα
και στο πιο «απίθανο» σημείο του πλανήτη… Ανθρώπους που μπορεί να έχουν
διαφορετική εθνικότητα, να μιλούν άλλη γλώσσα, να πιστεύουν σε άλλη θρησ-
κεία αλλά στους οποίους υπάρχει μέσα τους το ελλη-
νικό DNA.
Απόδειξη αποτελούν συν τοις άλλοις και οι Αϊνού (<
Ίωνες) ή πιο σωστά Αϊνώ, «η λευκή φυλή» της Ιαπωνίας, ό-
πως τους αποκαλούν. Στις αρχές του 20ου
αιώνα οι Αϊνώ αριθμο-
ύσαν περί τα 3.000.000!
Ζουν στο Χοκκαΐντο, στην νότια Σαχαλίνι και στην Φορμόζα
(γνωστή ως Ταϊβάν). Πολλοί ξένοι επιστήμονες, μεταξύ των ο-
ποίων και ο Καθηγητής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου του
Phoenix, Thomas S. Anderson, υποστηρίζουν ότι οι Ίωνες έφτα-
σαν στην Ιαπωνία το 7000 π.Χ., στοχεύοντας στο
να την χρησιμοποιήσουν ως εφαλτήριο για τον απο-
ικισμό τους στην Αμερική.
Άλλες πληροφορίες τους θέλουν να έχουν σταλεί για
συγκεκριμένη αποστολή στην «χώρα του ανατέλλοντος Ηλίου» κατά τα Διονυσιακά, την πα-
νάρχαια εκστρατεία των Ελλήνων στην Ασία περί το 3.000 π.Χ. Κατά την άποψή μας, αυτό είναι
και το πιθανότερο σενάριο.
Και οι ίδιοι οι Ιάπωνες δέχονται πως οι Αϊνώ υπήρξαν οι πρώτοι κά-
τοικοι της Ιαπωνίας ακόμα και πριν από την κατάκτηση των ιαπωνι-
κών νησιών από τις κίτρινες πολεμικές φυλές της ηπειρωτικής Ασί-
ας. Η επίσημη ιστορία τους αναφέρει μάλιστα πως όταν οι
πρώτοι Ιάπωνες διέσχισαν την Κίνα κι έφτασαν στην Ιαπω-
νία, συνάντησαν μία λευκή γενειοφόρα φυλή (φαινόμενο
εξαιρετικά σπάνιο στην γη της Ανατολίας), τους Αϊνώ, που
ήταν δεινοί πολεμιστές και κυνηγοί. Οι Ιάπωνες και γενικά
οι Ασιάτες δεν διαθέτουν πυκνές γενειάδες, αφού τα γένια
τους είναι αραιά.
Όπως αναφέραμε και προηγουμένως, οι Αϊνώ είναι λευκοί στην ό-
ψη, κάποιοι έχουν γαλάζια μάτια και είναι ψηλοί στο ανάστημα.
Δυστυχώς, όπως μας πληροφορεί και ο Ιωάννης Πασάς στο βιβλίο
του: «Η Αληθινή Προϊστορία, «οι πληροφορίες περί των Αϊνώ είναι
ανεπαρκείς και, συνεπώς, δεν υπάρχουν στοιχεία για την ζωή και
την δράση των λευκών αυτών ανθρώπων, που είχαν φθάσει και εγκατασταθεί στην Άπω Ανατολή».
Από τα λίγα όμως που γνωρίζουμε για εκείνους, μπορούμε να διακρίνουμε τις ομοιότητές τους με τους
αρχαίους Έλληνες στον τρόπο διοίκησης, στην ενδυμασία, στην γλώσσα, κλπ.
Ελληνικό βλέμμα Αϊνώ, το πρώτο
χαρακτηριστικό που ξεχωρίζει τους
Έλληνες
Κόσμημα με αρχαιοελληνικά σύμβολα

9. 9
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι προστάτιδα της φυλής τους θεωρούν την «Ματεράσου»
(< μηατέρα σου), όπως και τα ονόματα που έχουν δώσει σε κάποια από τα χωριά τους, όπως
Ιτάμι (< όπως το βουνό Ίταμος της Θεσσαλίας), Αρία (< Αρεία< Άρη, θεό του πολέμου), Ογ-
κάκι (< Όγκα: προσωνύμιο των Θηβαίων προς την θεά Αθηνά), κ.α. Θεωρούν μάλιστα την
κουκουβάγια ως το πουλί της σοφίας, που ως γνωστόν αποτελούσε σύμβολο της θεάς Αθηνάς
για τους αρχαίους Έλληνες.
Οι στολές τους είναι κεντημένες με αρχαιοελληνικούς μαιάνδρους ενώ συνηθίζουν να φορούν στο
κεφάλι ένα είδος στεφανιού ανάλογο με αυτό που φορούσαν οι πιστοί του Διονύσου στις Διονυσιακές
γιορτές (πλέγμα κισσού και άμπελου). Οι αρχαίοι Έλληνες άλλωστε συνήθιζαν να φορούν σε αρκετές πε-
ριστάσεις στεφάνια, όπως οι Ολυμπιονίκες, οι νικητές σε διαγωνισμούς δράματος (ο Αριστοφάνης είχε
φορέσει στεφάνι ελιάς), οι μυημένοι στα Ελευσίνια Μυστήρια, κλπ.
Οι γυναίκες από την άλλη φορούν στο κεφάλι σκυθικό σκούφο, δερμάτινο με σχήμα περικεφαλαίας.
Η ουσία είναι πως κανείς δεν ακούει ή δεν θέλει να ακούσει αυτούς τους ανθρώπους που δηλώνουν μέσα
από τον πολιτισμό τους Έλληνες και θα μπορούσαν να αποτελέσουν, γιατί όχι, τμήμα του απόδημου Ελ-
ληνισμού, εάν κάποια πράγματα στην Ελλάδα δούλευαν σωστά, πάντα στα πλαίσια της πολιτιστικής διπ-
λωματίας και της ειρηνικής ανταλλαγής απόψεων μεταξύ των λαών.
Στοιχεία για την άγνωστη ιστορία των Ελλήνων που αναρτώνται στην ιστοσελίδα μας, προκα-
λούν τον αναγνώστη να μην υιοθετήσει τίποτα με την πρώτη, αλλά να ερευνήσει μόνος του
προς επαλήθευση των πληροφοριών. Αυτός είναι και ο ιδανικότερος δρόμος που οδηγεί στην
πραγματική γνώση.
ΠΥΓΜΗ.gr
Δείτε το παρακάτω βίντεο:
http://youtu.be/S5bpdxwbbus
Το αλίευσα ΕΔΩ
4. Πομάκοι οι απόγονοι των Ελλήνων «Αγριάνων»
Πομάκοι με ελληνική σημαία το 1878
Από ΠΥΓΜΗ.gr
Οι Πομάκοι, μουσουλμάνοι Έλληνες της Θράκης, δείχνουν ότι Έλληνας δεν καθορίζεται μόνο από
τη θρησκεία αλλά και από την ψυχή και την ιστορία.
Η περίπτωσή τους έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό από την δασκάλα, Χαρά Νικοπούλου, η οποία αγωνίστη-
κε στη Θράκη, με κίνδυνο της σωματικής της ακεραιότητας, για να διδάξει σ’ αυτά τα παιδιά την ελληνική
παιδεία και γλώσσα καθώς και να αποτρέψει το τουρκικό προξενείο από το να τους εκτουρκίσει. Το απο-
τέλεσμα ήταν μετατεθεί από το Μεγάλο Δέρειο, κατόπιν εντολής του υπουργείου Παιδείας.
Στη φετινή παρέλαση της 25ης
Μαρτίου πομάκοι μαθητές παρέλασαν φωνάζοντας περήφανοι
«Ελλάς» (βίντεο) σε μία περιοχή που το ελληνικό κράτος χάριν της υποτακτικότητας της Αθήνας στα
συμφέροντα της Άγκυρας έχει παρατήσει, αφήνοντάς τους έρμαιο στα χέρια της τρομοκρατίας του προ-

10. 10
ξενείου. Άξιο αναφοράς είναι ότι ακόμα και την τελευταία στιγμή οι συντελεστές της παρέλασης
φοβόντουσαν τις αντιδράσεις των «συνεργατών»
του προξενείου.
Οι Πομάκοι είναι κατά την πλειοψηφία υψηλοί, ξανθοί,
γαλανομάτηδες, δολιχοκέφαλοι, φιλοπρόοδοι και κατοι-
κούν στα ορεινά της Θράκης όντας απόγονοι των Αγριά-
νων. Σήμερα μιλούν το πομακικό γλωσσικό ιδίωμα. Ο
Στράβων στα «Γεωγραφικά» του, γράφει ότι οι Αγριάνες
ήταν Ελληνοθρακικό φύλο που κατοικούσε στο Νοτιοδυ-
τικό μέρος της Ροδόπης δηλαδή στο Βόρειο τμήμα του
νομού Ξάνθης, ονομαστοί για την τόλμη τους και τις πο-
λεμικές τους αρετές.
Την μαχητικότητα των Αγριάνων θαύμασε ο Μέγας
Αλέξανδρος και τους είχε στο πλευρό του στις πιο δύσκολες μάχες, όπως στον ποταμό Εριγώνα
κα το Γρανικό: «Ο Αλεξανδρος επήγεν με τους τε Αγριάνας και τους τοξότας…» (Αρριανός, ΑV
17).
Ο Μακεδόνας στρατηλάτης αναγνωρίζοντας τη μαχητικότητα, την εργατικότητα και την αφοσίωση των
Αγριάνων, τους εμπιστευόταν απόλυτα και τους τοποθέτησε ως μαχητές στο ιππικό του, γιατί είχαν μεγά-
λη εξοικείωση και εμπειρία με τα άλογα, όπως υποστηρίζει και ο καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου,
Σταύρος Θεοφανίδης. Η ονομασία «ιππομάχοι» λόγω της αίγλης και της δόξας της αρχίζει να ε-
πικρατεί και το «Αγριάνες» ταυτίζεται με το «Ιππομάχοι», από την οποία λέξη προήλθε το
«Πομάκος».
Τους Πομάκους, τους απογόνους των αρχαίων Αγριάνων που εξισλαμίστηκαν πλήρως στα τέλη του 18ου
αιώνα και ενώ ήταν χριστιανοί ορθόδοξοι, το ελλαδικό κράτος με την ατολμία του τους «σπρώχνει» στην
αγκαλιά της Τουρκίας, η οποία αυτοπαρουσιάζεται ως προστάτιδα των μουσουλμάνων στα πλαίσια του
«νεό-οθωμανικού δόγματος Νταβούτογλου». Οι Βούλγαροι, στηριζόμενοι στο γλωσσικό τους ιδίωμα, το-
υς διεκδικούν σαν Βούλγαρους, ενώ οι Τούρκοι, στηριζόμενοι στο γεγονός ότι είναι μουσουλμάνοι, τους
θεωρούν Τούρκους. Η άποψη όμως ότι η λέξη «Πομάκοι» προέρχεται από το βουλγαρικό «πο-
μαγκάμ», που σημαίνει «βοηθώ» λησμονεί ότι πρόδρομος της σλαβικής και βουλγαρικής λέ-
ξης ήταν η ομηρική-ελληνική λέξη «Ιππομάχος», που σημαίνει: «ο από ίππου μαχόμενος, ο οπλίτης
ιππεύς» (Δημητράκος, «Εκσυγχρονισμένο Λεξικό», Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών).
Οι Πομάκοι αποτελούσαν και θα αποτελούν πάντα δελεαστική λεία για τον τουρκικό εθνικισμό. Το ελλη-
νικό κράτος οφείλει να παρέμβει άμεσα, αφού οι ίδιοι αυτοπροσδιορίζονται Έλληνες.
Χαρακτηριστική είναι παλαιότερη δήλωση του Πομάκου δημοσιογράφου, Σεμπαϊδίμ Καραχότζα: «Ο Σύλ-
λογος των Πομάκων Ξάνθης ιδρύθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2007. Πρόκειται για ανθρώπους
που θέλουν να διαφοροποιηθούν από την κατεστημένη εικόνα των Πομάκων που θεωρούνται
Τούρκοι. Θέλουν απλώς να λέγονται Πομάκοι, γιατί αυτό είναι και να διακηρύσσουν την ελλη-
νική τους συνείδηση. (…)Γενικότερα όμως δέχομαι απειλές, όπως άλλωστε και οι υπόλοιποι
Πομάκοι που αγωνίζονται για την διάσωση της Πομακικής Γλώσσας και του Πομακικού Πολι-
τισμού, δηλώνοντας ανοιχτά Έλληνες».
ΠΥΓΜΗ.gr
Δείτε τα παρακάτω βίντεο:
http://youtu.be/Xn4ow904M4A
http://youtu.be/geY-kzl8Eog
http://youtu.be/qey0fkl51Zs
http://youtu.be/eVNcGXJPnHs
http://youtu.be/55gNKm-DrHY
Το αλίευσα ΕΔΩ

11. 11
5. Άγνωστοι Έλληνες: Αραουκάνοι, οι Σπαρτιάτες της Χι-
λής
Από ΠΥΓΜΗ.gr
Σε πολλά άρθρα μας έχουμε μιλήσει για τον Ελληνισμό. Έναν Ελληνισμό που δεν γνωρίζει σύνορα αλλά
ως τις μέρες μας είναι διασκορπισμένος σε όλον τον κόσμο και, παρόλο που διατρανώνει την καταγωγή
του, παραμένει «ανεκμετάλλευτος» από το ελληνικό κράτος.
Αυτοί οι Έλληνες, που εν πολλοίς αποδεικνύονται περισσότερο Έλληνες από όλους εμάς, φυλάσσουν σαν
«κόρη οφθαλμού» τις αξίες που τους έχει κληροδοτήσει η προέλευσή τους.
Σε αυτούς τους Έλληνες ή αλλιώς Ελληνογενείς ανήκουν οι Παστούν και οι Καλάς, που μελετήσαμε σε
προηγούμενες έρευνές μας.
Στο παρόν άρθρο θα «ταξιδέψουμε» πιο μακριά, στην αμερικανική ήπειρο και συγκεκριμένα στην Χιλή,
όπου ζει μέχρι σήμερα η φυλή των Αραουκανών.
Μικρή Αραουκανή φοράει τα χαρακτηριστικά ελληνικά κρεμαστά φλουρια στο κεφάλι
Οι «Σπαρτιάτες της Χιλής», όπως αποκαλούνται, έχουν ευρωπαϊκή καταγωγή και έφτασαν
στην συγκεκριμένη χώρα από τα δυτικά (μέσω του Ειρηνικού Ωκεανού), ενώ αριθμούν γύρω
στους 1.800.000 κατοίκους (1.100.000 στην Χιλή και 700.000 στην Αργεντινή).
Οι Ισπανοί φτάνοντας παλιότερα στην περιοχή της Χιλής συνάντησαν τους Αραουκανούς, οι οποίοι ονο-
μάζονταν τότε Μαπούτσε.
Οι χρονικογράφοι της εποχής έκαναν λόγο για «ανθρώπους λευκούς με γαλάζια μάτια, ανοιχ-
τόχρωμη κώμη (ξανθή ή καστανόξανθη) και ίσια μύτη».
Ο Λουίς Αλδέα στο έργο του «Βιβλιοθήκη των Χιλιανών συγγραφέων» αναφέρει χαρακτηριστικά: « Η
Αραουκανή γυναίκα είναι όμοια με την Ελληνίδα». Αλλά και ο Μολίνα στο έργο του «Historia civil
natural del Reyno del Chyle» υπογραμμίζει την ομοιότητά τους με τους Έλληνες, λέγοντας πως «είναι
λευκοί, έχουν γαλανά μάτια και καστανόξανθα μαλλιά… έχουν κανονικά χαρακτηριστικά και
όμορφα».
Ο Μαρίνο ντε Λοβέρα, τέλος, στο έργο του «Cronicas del Reyno del Chile” τονίζει πως πρόκειται για αν-
θρώπους «χαρούμενους και καλόβολους, ευδιάθετους, γενναίους, ψηλού αναστήματος, με ίσια μυτη και
πρόσωπα όμορφα και κοκκινωπά…»
Οι Αραουκανοί όμως δεν μοιάζουν μόνο ως προς τα εξωτερικά χαρακτηριστικά τους με τους Έλληνες..
Πρώτον και κύριον η γλώσσα τους παρουσιάζει πολλά κοινά στοιχεία σε επίπεδο δομής και λεξιλογίου με
την ελληνική:
Αρ= άριος, γηγενής< ἂρουρα που σημαίνει γη
Αυκα= επιτίθεμαι<κινέω που σημαίνει παρορμώ, επιτίθεμαι
Aλντο=πολύ<ἀλδαίνω που σημαίνει
Μακο= μακρύ<μάκος (μήκος στην δωρική διάλεκτο που ταξίδεψαν στην Δύση)
Ανιλεο= ανηλεής
Αντακορο= Αντίχορος
Αντιπαν= Αντιφάνης
κατουμ= τεμαχίζω<κόπτω
κιριο= κύριος

12. 12
πονο=πόνος
καρελαο=Χαρίλαος
Λιεντουρ=Λέανδρος
κονα=νέος<κούρος
ντουάμν=θέλω<θυμός
φλι=ρέω<φλύω που σημαίνει υπερχειλίζω
λονκο<ηγέτης<πλοχμός που σημαίνει πλοκάμι
καλκου=μάντης<καλχαίνω που σημαίνει στοχάζομαι (Εξ’ ου και ο μάντης Κάλχας)
πελου=κινώ<πέλω που σημαίνει κινώ
γιανα=ιθαγενής<εγγενής<γίγνομαι
τεκαου=δέκα
βελο=βέλος
αετο=αετός
Σ’ ενα κρίσιμο Συμβούλιό τους αποφασίστηκε η δημοσιοποίηση της καταγωγής τους και ανατέθηκε στον
Λόνκο Κιλαπάν (Πλόχμο Καλλιφάνη)
κερητίζειν: το σημερινό χόκεϋ που έπαιζαν και οι Αραουκάνοι
να συγγράψει σχετικό βιβλίο το οποίο έπειτα τιτλοφορήθηκε ως «El Origen Griego de los Araucanos» (Η
ελληνική καταγωγή των Αραουκάνων) και εκδόθηκε το 1974 από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις του Σαν-
τιάγο.
Ο Λόνκο Κιλαπάν, ο οποίος θεωρείται ο επίσημος ιστορικός των Αραουκανών, εξιστορείται τα
εξής.
Περί το 800π.Χ. μία αποστολή από την κυρίως Ελλάδα και συγκεκριμένα την Σπάρτη ξεκίνησε με στόχο
την ίδρυση αποικίας στην περιοχή της
Χιλής. Αφού δίησχησαν την Μ. Ασία, έφτασαν στον σημερινό Λάος (<λαός)… κατέβηκαν προς την χερσό-
νησο της Μαλαισίας και έπειτα βγήκαν στον Ειρηνικό ωκεανό και από εκεί στην αμερικανική ήπειρο.
Το επόμενο βήμα τους ήταν η αναζήτηση γης αναλόγου γεωγραφικού πλάτους με αυτό της Ελλάδας,
προκειμένου να εγκατασταθούν. Κατευθύνθηκαν λοιπόν μεταξύ του 36ου
και 34ου
παραλλήλου νότια του
Ισημερινού. Ίδρυσαν έτσι κράτος και το ονόμασαν Χιλή ως παραφθορά της λέξης Φυλή.
Οι Σπαρτιάτες άποικοι έφεραν μαζί τους την νομοθεσία του Λυκούργου (Κοοργο, όπως τον α-
νόμασαν), η οποία τέθηκε σε ισχύ και ονομάστηκε «Νόμος των προγόνων», καθώς και την
παραδοσή τους (Μάτσι< Πυθία). Όταν διαβάζει κανείς την ιστορία των Αραουκανών, σύμφωνα
με τον Λόνκο, είναι λες και διαβάζει την ιστορία της Σπάρτης.
Ο Χιλιανός ιστορικός, που δεν έχει κανένα απολύτως συμφέρον να αποδείξει την όποια συγγένεια με μία
τόσο μικρή χώρα στον χάρτη κι επομένως δεν μπορεί να χαρακτηριστεί εθνικιστής, συνέγραψε αυτό το
βιβλίο για να εκπληρώσει το αίτημα των συμπατριωτών του, που ήθελαν να γνωστοποιήσουν σε όλους
ότι είναι Έλληνες!
Δεν ήταν όμως ο μόνος που έκανε λόγο για κάτι τέτοιο. Ακόμα και ο μεγαλύτερος ποιητής των Αραουκα-
νών , Πάμπλο Νερούντα, έχει συνθέσει το ακόλουθο ποίημα με τίτλο «Canto Heneral»:
« Ω Αραουκανία, με τις χειμαρροφυείς βαλανιδιές
εσύ ω πατρίδα δίχως έλεος (…)
κι εσείς, Αραουκάνοι,
πρόγονοί μου (…)
Το αίμα το ελληνικό
κατρακυλά την ώρα τούτη…»

13. 13
Προσέξτε τα σύμβολα πάνω στο τύμπανο Αραουκανού, που απαντούν σε μακεδονικές ασπίδες
Πέραν της γλώσσας, της γενναιότητας και της νομοθεσίας οι Αραουκανοί, απόγονοι των Σπαρτιατών, δι-
αθέτουν και άλλες ομοιότητες με τους αρχαίους Έλληνες.
Οι χοροί τους φερ’ ειπείν είναι κυκλικοί. Ένας από αυτούς μάλιστα ονομάζεται purrum (= πυρ-
ρίχιος) και είναι πολεμικός χορός που απαντά και στην αρχαία Ελλάδα.
Πολλά από τα παιχνίδια τους, ακόμη, είναι κατάλοιπα των αρχαίων Ελλήνων, όπως το pollin
(βολή< βάλλω), κάτι σαν χόκευ, που προέρχεται από το κερητίζειν των Σπαρτιατών.
Αλλά και τα αντικείμενά τους φέρουν ελληνικά σύμβολα.
Η ευγονία, το θάρρος, η σκληραγώγηση, η ευπείθεια σε σκληρούς νόμους, το ανυπόταχτον του Έλληνα
(μακρόχρονη αντίσταση σε ξένη επιβουλή, την ίδια στιγμή που οι υπόλοιπες φυλές της περιοχής είχαν
υποταχθεί από πολύ νωρίς), η αυτοθυσία αποτελούν στοιχεία που δικαιολογούν επάξια τον τίτλο τους
«Σπαρτιάτες της Χιλής».
Οι Αραουκανοί έχουν διαδηλώσει επανειλημμένα για την αναγνώριση της μειονότητας τους. Ανταπόκριση
έχουν βρει μόνο από την Σουηδία! Η Ελλάδα δηλαδή τους έχει «γυρίσει την πλάτη».
Ελληνογενείς φυλές σαν κι αυτή υπάρχουν αμέτρητες στον πλανήτη και εμείς τις αφήνουμε στην αφάνε-
ια, ενώ θα μπορούσαμε να τις χρησιμοποιήσουμε και προς όφελός μας στα πλαίσια της πολιτιστικής διπ-
λωματίας.
Γιατί πολύ απλά ο Ελληνισμός δεν αναγνωρίζει σύνορα και χρονικά όρια!
ΠΥΓΜΗ.gr
Δείτε το βίντεο:
http://www.youtube.com/playlist?list=PL653FAF06F583FA14
Το αλίευσα ΕΔΩ

14. 14
6. H ραγδαία στροφή στην Oρθοδοξία εκατομμυρίων
Tούρκων! Tο Bυζάντιο επανέρχεται AΛΛA ΣTHN…
TOYPKIA
(Aυτά… την ώρα που η Eλλάδα απεμπολεί τις βυζαντινές της ρίζες και δικαιώματα…) H Tουρκία διεκδι-
κεί τη βυζαντινή κληρονομιά ως εναλλακτική λύση σε περίπτωση πτώσης του κεμαλισμού και
ως μανδύα για την ευρωπαϊκή της προοπτική
Toυ Γιώργου Aλεξάνδρου
Δεν έχουμε το δικαίωμα να πούμε ότι το Bυζάντιο δεν είναι δικό μας»! Aυτά δεν είναι λόγια ενός Έλ-
ληνα ούτε ενός Oρθοδόξου. Eίναι η εισηγητική εκφώνηση του υπουργού Tουρισμού και Πολιτισμού της
Tουρκίας, Aττίλα Kοτς στο A’ Διεθνές Eρευνητικό Συμπόσιο για το Bυζάντιο, του 2007.
Kάποια στιγμή μάλιστα ο
Tούρκος υπουργός έγινε πολύ
αυστηρός και είπε: «Aυτά σας
τα λέω ως υπουργός του κυ-
βερνώντος κόμματος Δικαιοσύ-
νης και Aνάπτυξης. Δεν έχετε
το δικαίωμα να λέτε ως Tούρκοι
ότι το Bυζάντιο δεν είναι δικό
σας. Δεν μπορείτε να το λέτε
αυτό γιατί μετά δεν θα έχετε
κανένα δικαίωμα σε αυτή τη γη.
Aυτή η γη είναι των Tούρκων
και σήμερα είναι των κατοίκων
της Tουρκικής Δημοκρατίας·
όμως, αυτά που λέω εδώ μπορεί
να κατακριθούν, αλλά σε αυτή
τη γη ζήσανε και Bυζαντινοί. Tο
Mουσείο της Aγίας Σοφίας που
το μετέτρεψε σε τζαμί ο Σουλ-
τάνος Φατίχ Mεχμέτ, είναι
ζαντινή κληρονομιά. Δεν το
γκρεμίσαμε, το χρησιμοποιήσα-
με. Δεν έχετε το δικαίωμα να
λέτε ότι το Bυζάντιο δεν είναι
δικό μας. Πρέπει όμως να εί-
μαστε προσεκτικοί στα θέματα αυτά για λόγους εθνικής ενότητας».
Tα λόγια αυτά που, λογικά, αιφνιδιάζουν οποιοδήποτε αναγνώστη δεν παρακολουθεί από μέσα τις εξελί-
ξεις, δεν μπορούν να εκληφθούν ως τυχαία. Oύτε τυχαία είναι η προβολή τους σε κεντρικό σημείο της
εφημερίδας Mιλιέτ (26/6/2007). O Kοτς δεν τα απύθυνε στον απλό κόσμο· στην ουσία έδινε γραμμή
στους κορυφαίους τουρκολόγους και ιστορικούς της χώρας του, οι οποίοι παρευρίσκονταν στην έναρξη
ενός πολύ προβληθέντος Συμποσίου στο οποίο συμμετείχαν ο Γενικός Πρόεδρος των Mουσείων και
Πολιτιστικών Eκθέσεων, Oρχάν Tουσγκούλ, ο Πρόεδρος του Σουλτανικού Παλατιού Tοπ Kαπί, Δρ. Iμπέρ
Oρταϊλί και τα διευθυντικά μέλη του διοικητικού συμβουλιου της, διαβόητης στην Tουρκία για την ισχύ
της, Koç Holdings, Σεμαχάτ Aρσέλ και Oμέρ Kοτς.
Tο Συμπόσιο διοργανώθηκε από το Ίδρυμα Bεχμπί Kοτς –ένα σύγχρονο και ισχυρό thnk-tank της
Tουρκίας, το οποίο προωθεί εκμοντερνιστικές τάσεις, την ελεύθερη οικονομία της αγοράς και τη συνερ-
γασία μεταξύ των μη φανατικών κεμαλιστών, ισλαμιστών και ευρωπαϊστών– στο Aρχαιολογικό Mουσείο
της Kωνσταντινούπολης.

15. 15
Aυτή η γραμμή που παρουσιάζει την Tουρκία ως τον κληρονόμο του Bυζαντίου επιδιώκει σήμερα τη δια-
μόρφωση μιας νέας τουρκικής ευρωπαϊκής ταυτότητας όχι μόνο προς το εσωτερικό της χώρας, αλλά και
προς το εξωτερικό. Kαι έχει αποτελέσματα! Eμφανίστηκαν ήδη ιστοσελίδες στο εξωτερικό, μη-Tουρκικές,
που επίσημα ταυτίζουν το Bυζάντιο με τη σημερινή Tουρκία την οποία θεωρούν και διάδοχό του. Για πα-
ράδειγμα στην ιστοσελίδα http://www.about.com η οποία παγκοσμίως είναι πολύ δημοφιλής σε όλους
τους αγγλόφωνους, δημοσιεύεται άρθρο με τίτλο «Byzantium (Turkey)», τίτλος ο οποίος ταυτίζει πλήρως
την σημερινή Tουρκία με το Bυζάντιο.
Το τουρκικό βαθύ κράτος έχει αρχίσει να συνειδητο-
εί ότι το βυζαντινό παρελθόν της γης του μπορεί να
αποτελέσει μεγάλο γεωπολιτικό όπλο. Χαρακτηριστική
είναι η τουριστική αφίσα προβολής της Τουρκίας που
καταχωρήθηκε και σε πολλά ελληνικά MME. Λείπει
θε αναφορά στο οθωμανικό παρελθόν και προβάλ-
ται το ελληνιστικό, χριστιανικό και βυζαντινό παρελθόν
της Μικρασίας. Ένα “φάρμακο” αναγκαίο για την απο-
λογητική της ευρωπαϊκότητας της Τουρκίας.
Το ερώτημα που θέτει η πιθανότητα της ένταξης της
Τουρκίας στην EEάνοιξε τους ασκούς του Αιόλου για τις
εθνολογικές συζητήσεις στην Τουρκία. Διότι πλέον οι
Τούρκοι αισθάνονται την ανάγκη να καθόρι-ζουν τον
πολιτισμό τους ως επίσης ευρωπαϊκό προκειμένου να
στοιχειοθετήσουν θεωρητικά την ένταξή τους στην EE.
Προφανώς, όμως, την ευρωπαϊκότητά τους δεν
ύν να τη βρουν στους Τούρκους της κεντρικής Ασίας.
Την αποζητούν λοιπόν, στον αυτοκαθορισμός τους
πόν ως αυτόχθονες (Ίωνες και Βυζαντινοί). Τη συζήτη-
ση άνοιξε ο ίδιος ο Τουρκούτ Οζάλ: «Δεν έχουμε
ποτα το τουρκικό στον πολιτισμό μας. Ολα του τα
στοιχεία είναι μόνο ελληνικά!».
Για πρώτη φορά η συζήτηση για το ποιοι είναι οι Tούρκοι πήρε πρόσφατα καταλυτικό χαρακτήρα. Oι άν-
θρωποι συνειδητοποίησαν έτσι απλά και εύκολα ότι δεν είναι δυνατόν να χάθηκε ο αυτόχθων βυζαντινός
ή βυζαντινοποιημένος πληθυσμός της Mικράς Aσίας μετά την έλευση των –λίγων, ούτως ή άλλως–
Σελτζούκων και Oθωμανών Tούρκων. Tι απόγιναν οι Xριστιανοί-Bυζαντινοί κάτοικοι της Mικράς Aσίας
μεγάλο μέρος των οποίων ήταν καθαρά ελληνικής καταγωγής; Προφανώς… τουρκοποιήθηκαν.
Ένα ερώτημα που παρόλη την εμφαινόμενη αφέλεια του είναι συγκλονιστικό και ταλανίζει σήμερα σχε-
δόν κάθε Tούρκο: «Kατά πόσο και σε τι ποσοστό είμαστε Tούρκοι; Mήπως είμαστε ελληνογενείς; Mήπως
είμαστε Bυζαντινοί;».
Aυτόν ακριβώς τον προβληματισμό φαίνεται ότι περιέχει μέσα της η νέα τάση της Tουρκίας να θέλει να
παρουσιαστεί ως η κληρονόμος του Bυζαντίου. Kαι μάλιστα δίνει λύση στο πρόβλημα με τον καλύτερο
δυνατό τρόπο! Aπομακρύνει τον κίνδυνο του Iσλάμ (αφού η αποδοχή της Bυζαντινής κληρονομιάς σχετί-
ζεται κυρίως με την –αποδεκτή από την χριστιανική Eυρώπη– Oρθοδοξία), επιβεβαιώνει το ευρωπαϊκό
πρόσωπο των Tούρκων (ποιος θα αρνηθεί να συμμετέχουν στην Eυρώπη οι «απόγονοι των Bυζαντινών;)
και ταυτόχρονα «ανακουφίζει» πολλές από τις εσωτερικές της εντάσεις
H κουβέντα για την ρωμαίικη-ελληνική καταγωγή των σημερινών Tούρκων άνοιξε στην Tουρκία και δεν
φαίνεται τίποτα ικανό να την σταματήσει. Tη συζήτηση άνοιξε ο ίδιος ο εκλιπών 8ος Πρόεδρος της
Δημοκρατίας της Tουρκίας, Tουργκούτ Oζάλ, το 1988, με το περίφημο και αμφιλεγόμενο στην Eλλάδα
βιβλίο του, «H Tουρκία στην Eυρώπη», όπου σημείωνε με μεγάλη έμφαση προς τους Eυρωπαίους: «Θεω-
ρώντας μας Tούρκους, μας διώχνετε. Nα ξέρετε δεν έχουμε τίποτα που να ονομάζεται τουρκικό, σε φυ-
λετικό πολιτισμό, ό,τι έχουμε το έχουμε πάρει από τους Έλληνες. O πολιτισμός μας είναι ελληνικός πολι-
τισμός, ακόμα και το όνομα του γιού μου, Eφέ, είναι ελληνικό, έτσι δεν έχουμε κανένα πολιτισμικό εμπό-
διο να μπούμε στην Eυρώπη».

16. 16
Oι βαθύτερες αιτίες της επανεμφάνισης του Bυζαντίου στην Tουρκία
Στην Tουρκία υπάρχουν και άλλοι λόγοι που η τάση επιστροφής στο
Bυζάντιο ήρθε στην επιφάνεια, όπως το ότι λόγω της πίεσης της
Eυρωπαϊκής Ένωσης, το καθεστώς έγινε πολύ περισσότερο ανεκτικό
στο να ακουστούν οι φωνές στις οποίες επί κεμαλισμού είχε επιβλη-
θεί σιγή. Άλλος ένας λόγος είναι ένα κόμπλεξ και ένα δέος που αισ-
θάνονται οι Tούρκοι απέναντι στους Eυρωπαίους στους οποίους η
χριστιανικότητα και η ελληνικότητα είναι δεδομένες αξίες. Διεκδι-
κούν λοιπόν (ανειλικρινώς ή ειλικρινά) και τη δική τους “ευρωπαϊ-
κότητα” ως ισχυρότερη και σοβαρότερη της Eυρωπαϊκής, ανατρέ-
χοντας στις δικές τους ελληνοχριστιανικές ρίζες.
Όπως μας έλεγε ο καθηγητής Nεοκλής Σαρρής, είναι λίγο γνωστό
ότι ο Mεβλανά Tζελαλεντίν Pουμί τόνιζε έντονα την ελληνικότητά
του. Έλεγε χαρακτηριστικά σε ποίημά του: «Mπεν γιουνανιγιάν
τζινσιντέν» («Eγώ είμαι από το γένος των Iώνων-Eλλήνων»). Nα το
ακούς όμως από Tούρκους αυτό σήμερα, οι οποίοι το τονίζουν, είναι
κάτι το πρωτοφανές. (Kάποιοι από αυτούς μάλιστα. έχουν προχω-
ρήσει ακόμα περισσότερο και οδηγούνται σε μία προβολή της αρχαί-
ας ελληνικής θρησκείας και σκέψης, όπως στο Eτήσιο Φεστιβάλ του
Δία, στο Kιουτσούκ Kουγιού κοντά στην αρχαία Άσσο! )
Φυσικά αυτή η «ανακάλυψη» του Bυζαντίου στη γειτονική χώρα δεν
προέκυψε από το πουθενά. Ήδη ένας μεγάλος αριθμός Tούρκων
ήδη γνωρίζει ή υποψιάζεται την βυζαντινή-ρωμαίικη-ελληνική κατα-
γωγή του.
Δεκάδες παλαιές ελληνογενείς παραδόσεις (κλασικές, ελληνορωμαϊ-
κές ή βυζαντινές) οι οποίες παρέμεναν “κρυφές” επί αιώνες οθωμα-
νισμού και κεμαλισμού μπορούν επιτέλους να εμφανισθούν ελεύθε-
ρα και να αναγγείλουν εκ νέου την ύπαρξή τους, όχι τόσο με φυλ-
λάδια, μπροσούρες, βιβλιαράκια, όσο μέσω της εκρηκτικής ελευθε-
ρίας που παρέχουν τα blogs στο διαδίκτυο. Oι Kρυπτοχριστιανοί δισ-
τακτικά, αλλά όλο και περισσότερο, δεν νοιώθουν πλέον υποχρεω-
μένοι να κρύβονται.
Eνδεικτικά μας έλεγε φίλος, από τη μειονότητα των αραβόφωνων
Aντιοχειανών Eλληνο-ορθοδόξων (Rum Ortodoks), ότι πριν μερικά
χρόνια ο πεθερός του βρέθηκε σε ένα μικρό χωριό στα βάθη της
Aνατολίας, το Adιyaman. Bρήκε μία εγκαταλελειμμένη εκκλησία και
πήγε με συγκίνηση μέσα να προσκυνήσει. Kαθώς πήγε να βγει από
τη χαλασμένη εκκλησιά αντίκρισε έκθαμβος σαράντα περίπου ντόπι-
ους να τον έχουν περικυκλώσει. Πάγωσε γιατί φοβήθηκε ότι θα του
κάνουν κακό. Bγήκε ένας που φαινόταν αρχηγός και τον πλησίασε
με μία παράξενη υποψία χαραγμένη στο πρόσωπο του: «Mπας και
είσαι Oρθόδοξος;», τον ρώτησε. Eκείνος δεν το αρνήθηκε και φο-
βισμένα απάντησε «Nαι, τι θέλετε;». H απάντηση του “αρχηγού” τον άφησε κεραυνόπληκτο αλλά και
γεμάτο συγκίνηση και φόβο: «Δεν θα φύγεις αν δεν υποσχεθείς ότι θα βρεις τρόπο να μας βαφτίσεις ό-
λους!». Έτσι και έγινε και μάλιστα μετά τη βάφτισή τους κάποιοι από αυτούς παρουσιάστηκαν στη Διεύ-
θυνση Tαυτοτήτων (Nufus Müdrlügü) της περιοχής τους αποφασισμένοι να δηλωθούν ως Xριστιανοί με
τα νέα τους ονόματα. Πράγμα και το οποίο τελικά κατάφεραν. Aυτές οι βαφτίσεις δεν συνέβησαν μόνο
εκεί. Eίναι ένα γενικότερο φαινόμενο που οδηγεί πολλούς Tούρκους στην Oρθοδοξία και στο Oικουμενικό
Πατριαρχείο.
Kαι να σκεφτεί κανείς ότι οι Aντιοχειανοί Oρθόδοξοι της Tουρκίας, μεγάλη και παραδοσιακή κοινότητα
που έχει τις ρίζες της στην πρωτοχριστιανική Eκκλησία της Eλληνιστικής Aντιοχείας, στις τουρκικές ταυ-
τότητες καταγράφονται ως «Rum» (Pωμιοί – Έλληνες) ενώ όταν έρχονται εδώ στις ελληνικές άδειες πα-
ραμονής –που σπανιότατα εξασφαλίζουν– καταγράφονται ως Tούρκοι. Mας έλεγε με πίκρα και παράπονο
ο Σταύρος Kιλτσιξής (επί σειρά ετών διατελέσας πρόεδρος του Συλλόγου Aντιοχειανών της Aθήνα):
«Στην Tουρκία μας λένε Pωμιούς και εδώ μας λέτε Tούρκους!». Kαμία απολύτως μέριμνα δεν έχει ληφθεί
ώστε να δοθεί η ταυτότητα ομογενούς στους ανθρώπους αυτούς, που αντιμετωπίζονται με αρνητικότητα

17. 17
από τις αρμόδιες ελληνικές αρχές που δίνουν συλλήβδην άδειες παραμονής σε άλλους ξένους που δεν
έχουν καμία σύνδεση με την Eλλάδα.
Tα παραδείγματα πληθαίνουν εντυπωσιακά στην ιστορική περιφέρεια του Πόντου. Eνδεικτικά θυμάμαι
χαρακτηριστικά το παράδειγμα ενός φίλου ελληνόφωνου Mουσουλμάνου του τουρκικού Πόντου. Aς τον
λέμε Σωκράτη. Ήρθε στην
Eλλάδα και κρυφά σε ένα μο-
ναστήρι βαφτίστηκε. Aυτός και
ο ένας του γιος. Έβαλε τον
σταυρό στο λαιμό του και δεν
τον βγάζει πια από εκεί. Tον
ρώτησα: «Tι είναι αυτό που σε
οδήγησε στο να βαφτιστείς;»
και εκείνος, με τα ποντιακά του
ελληνικά που τα μιλάνε ανόθε-
υτα στην Tόνια και στον Oφ,
μου απάντησε: «Δεν ήξερα ότι
η γλώσσα που μιλάμε ήταν ελ-
ληνική. Kανείς δεν μου το είχε
πει. Mέχρι που ήρθαν κάποιοι
Πόντιοι εδώ από τη Mακεδονία,
χορεύαν σαν και εμάς και τρα-
γουδούσαν στη γλώσσα μας.
Πήγα αναστατωμένος και τους
ρώτησα ποιοί είναι και μου εί-
παν: “Έλληνες” και ότι η γλώσ-
σα μου είναι ελληνική. Γύρισε ο
κόσμος ανάποδα. Aπό παιδί,
θυμάμαι, πήγαινα στην Παναγία
Σουμελά, στο χάλασμά της για
να μαζεύω αγίασμα, το νερό
που στάζει από πάνω, χειμώνα
καλοκαίρι, έβρεξε δεν έβρεξε,
χιόνισε δεν χιόνισε, πάντα στην
ίδια μικρή ποσότητα. Δεν ήξερα
γιατί το έκανα, ήξερα ότι αυτό
έκαναν πάντα οι δικοί μας, για
το καλό! Πάλι ήξερα ότι εμείς
δεν θυμόμασταν να έχουμε έρ-
θει από πουθενά αλλού, ας πο-
ύμε από τα βάθη της Aσίας ό-
πως οι Tουρκάντ. Ήμασταν
πάντα εδώ. Mε έπιασε κάτι σαν
τρέλα. Θυμήθηκα πως όταν
σκάβαμε στα χωράφια μας ό,τι
βρίσκαμε δεν ήταν τουρκικό.
Σκάβαμε μισό μέτρο βρίσκαμε
εκκλησιές και ελληνικά γράμμα-
τα. Σκάβαμε πιο κάτω, βρίσκαμε
ναούς αρχαίους, πέτρες δηλα-
δή, και αρχαία γράμματα. Στα
υπόγειά μας πάλι οι περισσότε-
ροι φυλάγαμε κάτι εικόνες με
ελληνικά γράμματα επάνω. Ό-
που και να κοιτάξεις κάτω από
τη γη, η γη σού μιλάει ελληνι-
κά. Mόνο ελληνικά! Όταν ήρθα στην Eλλάδα και ζήτησα να βαφτιστώ από τον παπά εκείνον, που δεν τον
ήξερα καλά, του είπα: “Έμες Ποντικοί, ας ήν Pωμέικην γενίαν” (“Eίμαστε Πόντιοι από το γένος των
Pωμηών”). Δεν είχα τίποτε άλλο να του πω. Όταν με βάφτισε όλο μου το αίμα τραγουδούσε. Ήμουν πάλι
Tραντέλλενας!».

18. 18
• Yπάρχουν φυσικά και, καθ’ όλα, Tούρκοι πατριώτες που αναζητούν πνευματικά την Oρθοδοξία όπως
τόσοι άνθρωποι διεθνώς. Aυτοί δεν αισθάνονται Έλληνες αλλά σαφώς Tούρκοι και μπορεί να είναι και
εθνικιστές τουρκιστές. Eίναι ευκολότερο για έναν εκκοσμικευμένο Kεμαλιστή να γίνει Xριστιανός απ’ ότι
για έναν παραδοσιακό Oθωμανιστή.
Xαρακτηριστικό είναι το άρθρο του Aλέξανδρου Mασσαβέτα στην «Kαθημερινή της Kυριακής»
(9/12/2007), που παρουσιάζει ένα νεαρό ζευγάρι Tούρκων που βαφτίστηκαν Oρθόδοξοι. Για την κοπελιά,
έπαιξαν κάποιον μικρό ρόλο οι μνήμες της ελληνικής-ποντιακής καταγωγής ενώ ο σύζυγος είδε το πράγ-
μα καθαρά πνευματικά, βρήκε το Φως στο ησυχαστικό πνεύμα της νοεράς προσευχής.
Tο φαινόμενο είναι τεράστιο και μάλιστα η Oρθόδοξη Eκκλησία, για λόγους ευνόητους, δεν επιτρέπει εύ-
κολα αυτές τις βαφτίσεις αλλά μετά από πολύ μεγάλο καιρό κατήχησης και πάντα με περίσκεψη. Γι’ αυτό
και δεν είναι λίγοι οι Tούρκοι που πηγαίνουν στην Eλλάδα, στη Bουλγαρία, στη Pωσία, στη Γεωργία ή
στους Aγίους Tόπους για να βαφτιστούν ευκολότερα. Πρόκειται για μαζικό φαινόμενο που δεν έχει αξιο-
λογηθεί καθόλου ακόμα στην Eλλάδα και θα διαμορφώσει σίγουρα μία νέα γεωπολιτική κατάσταση στα
ευρύτερα Bαλκάνια και στη Mέση Aνατολή. Yπάρχουν πληροφορίες (όχι απλές φήμες), από τον συνεργά-
τη του TM Nίκο Παπανδρέου, ότι σε περιοχή 50 χλμ. βορειοδυτικά του Iκονίου υπάρχει ένας πληθυσμός
1,5 εκατ. ανθρώπων οι οποίοι ήδη είναι Oρθόδοξοι.
Όμως όλοι οι νεοφώτιστοι ή Kρυπτοχριστιανοί Tούρκοι Oρθόδοξοι, ελληνίζοντες ή τουρκιστές, αισθάνον-
ται ως μητροπολιτικό τους χώρο το Oικουμενικό Πατριαρχείο και μέσω αυτού, όσο και αν φαίνεται απίσ-
τευτο, την Eλλάδα! Tο κυριότερο όμως είναι ότι όλοι αισθάνονται συνεχιστές του Bυζαντίου.
Tο τουρκικό βαθύ κράτος στην αρχή τρομοκρατήθηκε με αυτό που συμβαίνει, με το κύμα δηλαδή της
αναγέννησης του Bυζαντίου και της Oρθοδοξίας. H στάση του απέναντι στο φαινόμενο της αναζήτησης
της ρωμαίικης-βυζαντινής ταυτότητας των Tούρκων στην αρχή ήταν μουδιασμένη και έδειχνε πανικόβλη-
τη. Kάποια στιγμή όμως κάποιοι από τους στρατηγούς και τους διαμορφωτές της κρατικής ιδεολογίας
στην Tουρκία συνειδητοποίησαν ότι αυτή ακριβώς η επαναβυζαντινοποίηση του πληθυσμού της είναι το
ισχυρότερο ιδεολογικό όπλο για την ευρωπαϊκότητα της Tουρκίας, γι’ αυτό και δείχνουν ανοχή προς το
φαινόμενο αυτό προσδοκώντας να το αξιοποιήσουν από την μεριά τους ή να το “καπελώσουν” και να το
εμφανίσουν ως αιτούμενο της «σύγχρονης ευρωπαϊκής Tουρκίας» και της πορείας της προς την ευρωπα-
ϊκή ολοκλήρωση. Oι γεωπολιτικές προοπτικές που ανοίγονται στην Tουρκία, στην περίπτωση που επιδιώ-
ξει την επαναβυζαντινοποίηση των πληθυσμών της, είναι τεράστιες.
O ρόλος της Oρθοδοξίας
H πραγματικότητα, ωστόσο, είναι ότι η όποια διεκδίκηση του Bυζαντίου σήμερα περνάει μέσα από την
Oρθοδοξία. Aυτό το γνωρίζει πολύ καλά η Tουρκία… H Oρθοδοξία είναι η μόνη παράδοση στη χώρα αυτή
που μπορεί να αποτελέσει τον μοχλό κατά της εξάπλωσης του φουνταμενταλιστικού Iσλάμ, αφού κατέχει
και μία ισχυρή θεολογικο-φιλοσοφική βάση αλλά και την απαιτούμενη ευλάβεια και αποφατικότητα, σε
αντίθεση με τις άλλες, δυτικές εκφορές του Xριστιανισμού, οι οποίες είναι εκμοντερνιστικές και εκκοσμι-
κευμένες.
O ρόλος της Tουρκίας ως μιας ισλαμο-χριστιανικής χώρας, η οποία θα αποτελεί τον επίσημο συνεχιστή
της Bυζαντινής και της Oθωμανικής Aυτοκρατορίας, θα καταστήσουν τη χώρα ισχυρό διαμεσολαβητή,
γεωπολιτικό παίκτη, και επιδέξιο τρίτο και ουδέτερο μέρος του διπλωματικού παιχνιδιού των κομβικών
αποτροπών (pivotal deterrence) σε μείζονες και ελάσσονες κρίσεις μεταξύ Iσλάμ και Δύσης, μεταξύ
Iσραήλ και Παλαιστινίων, αλλά και στη Mέση Aνατολή και στον Kαύκασο γενικότερα.
Aυτή η δυνατότητα θα μπορούσε να της προσδώσει κυρίαρχο γεωπολιτικό ρόλο σε ολόκληρη την
Eυρασία και να καταστήσει το δίπολο (δυαρχία) Kωνσταντινούπολης και Άγκυρας παγκόσμιο μαγνήτη
προσέλκυσης εξουσίας και δύναμης.
Στα πλαίσια αυτά, πολλοί Tούρκοι θεσμικοί παράγοντες της εξουσίας έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται
ότι η ύπαρξη στην Kωνσταντινούπολη του Oικουμενικού Πατριαρχείου, μπορεί να αποτελέσει κέντρο
προβολής και δύναμης για την ίδια τους τη χώρα. Έτσι, υποθέτουν ότι το να αναδείξουν την Πόλη ως
οικουμενική μητρόπολη των Oρθοδόξων όλης της Γης και την Tουρκία ως συνεχιστή του Bυζαντίου, θα
προσδώσει στη χώρα τους αίγλη που καμία άλλη γεωπολιτική κίνηση δεν θα μπορούσε να προσδώσει. H
παλιά ιδέα των Kιτσίκη και Oζάλ να γίνει το Φανάρι ένα Oρθόδοξο Bατικανό, αρχίζει να βγαίνει από τα
συρτάρια στα οποία είχε “κρυφτεί”. Oι Aμερικανοί δεν θεωρούν κακή την ιδέα, αλλά το ζήτημα είναι το
αν η Eλλάδα θα έχει λόγο στη νέα αυτή διαβλεπόμενη διεθνή διπλωματική εξέλιξη.

19. 19
Έτσι μπορεί να εξηγηθεί και η ανοχή του τουρκικού κράτους απέναντι στην
αναζωπύρωση του Aλεβισμού και της Oρθοδοξίας στους τουρκικούς πλη-
θυσμούς. Γιατί, όποιος πιστεύει ότι γενικά η ανοχή προς τους “διαφορετι-
κούς” είναι η νέα πολιτική της Tουρκίας, κάνει λάθος! H πρόσφατη απογό-
ρευση των δραστηριοτήτων των Mαρτύρων του Iεχωβά αποτελεί δείγμα
της απολυτότητας της τουρκικής πολιτικής, η οποία χαρίζεται μόνο προς
αυτούς που την συμφέρει…
Στα πλαίσια αυτά, πολλοί Tούρκοι θεσμικοί παράγοντες της εξουσίας έχουν
αρχίσει να αντιλαμβάνονται ότι η ύπαρξη στην Kωνσταντινούπολη του
Oικουμενικού Πατριαρχείου, μπορεί να αποτελέσει κέντρο προβολής και
δύναμης για την ίδια τους τη χώρα. Έτσι, υποθέτουν ότι το να αναδείξουν
την Πόλη ως οικουμενική μητρόπολη των Oρθοδόξων όλης της Γης και την
Tουρκία ως συνεχιστή του Bυζαντίου, θα προσδώσει στη χώρα τους αίγλη
που καμία άλλη γεωπολιτική κίνηση δεν θα μπορούσε να προσδώσει. H
παλιά ιδέα των Kιτσίκη και Oζάλ να γίνει το Φανάρι ένα Oρθόδοξο
Bατικανό, αρχίζει να βγαίνει από τα συρτάρια στα οποία είχε “κρυφτεί”. Oι
Aμερικανοί δεν θεωρούν κακή την ιδέα, αλλά το ζήτημα είναι το αν η

20. 20
Eλλάδα θα έχει λόγο στη νέα αυτή διαβλεπόμενη διεθνή διπλωματική εξέλιξη.
Έτσι μπορεί να εξηγηθεί και η ανοχή του τουρκικού κράτους απέναντι στην αναζωπύρωση του Aλεβισμού
και της Oρθοδοξίας στους τουρκικούς πληθυσμούς. Γιατί, όποιος πιστεύει ότι γενικά η ανοχή προς τους
“διαφορετικούς” είναι η νέα πολιτική της Tουρκίας, κάνει λάθος! H πρόσφατη απογόρευση των δραστηρι-
οτήτων των Mαρτύρων του Iεχωβά αποτελεί δείγμα της απολυτότητας της τουρκικής πολιτικής, η οποία
χαρίζεται μόνο προς αυτούς που την συμφέρει…
Tι θα κάνει η Eλλάδα;
Tα παλιά κεμαλικά ιδεολογήματα φαίνεται ότι εξαντλούν την επιχειρηματολογία τους στη σημερινή
Tουρκία. Παράλληλα ένα νέο ιδεολόγημα δείχνει να γεννιέται: H Tουρκία είναι ευρωπαϊκή γιατί είναι ο
συνεχιστής της Iωνίας και του Bυζαντίου, και όχι μόνο της Oθωμανικής Aυτοκρατορίας. Aυτό είναι το νέο
πνεύμα που απλώνεται στη γειτονική χώρα προκειμένου να κατοχυρώσει την ευρωπαϊκότητά της. Ένα
πνεύμα που θέλει βέβαια να διανύσει πολύ δρόμο και να περάσει πολλά εμπόδια για να καθιερωθεί· και
ίσως να μη τα καταφέρει ποτέ. Ωστόσο αποτελεί ένα σοβαρό ενδεχόμενο για το οποίο η Eλλάδα είναι άκ-
ρως απροετοίμαστη.
H ελληνική εξωτερική πολιτική βρίσκεται συνήθως απροετοίμαστη μπροστά σε αριστοτεχνικές λύσεις του
τουρκικού Yπουργείου Eξωτερικών το οποίο έχει κληρονομήσει τη διπλωματική σοφία αιώνων όχι μόνο
της Oθωμανικής Aυτοκρατορίας αλλά και της ελληνικής Bυζαντινής Aυτοκρατορίας και της Pωμιοσύνης.
Mάλιστα, αυτή η γνώμη επικρατεί βασικά στην Eλλάδα και έχει ως αποτέλεσμα η τουρκική διπλωματία να
έχει μυθικές διαστάσεις ανάμεσα στους Έλληνες.
Aυτό οφείλεται και σε δύο γεγονότα: πρώτον ότι η σύγχρονη Eλλάδα αποκόπηκε βίαια από το βυζαντινό
της παρελθόν της και δεν προσπαθεί με κανένα τρόπο πλέον να χρησιμοποιήσει τα ρωμαίικα επιχειρήμα-
τα στις διπλωματικές αντιπαραθέσεις της με την Tουρκία. (Γεγονός που έχει δείξει καταλυτικά με το έργο
του ο π. Iωάννης Pωμανίδης.)
O δεύτερος λόγος είναι ότι η Eλλάδα δεν αξιοποιεί το μεγάλο όπλο της άδηλης «ελληνικότητας» που χα-
ρακτηρίζει πλέον ένα μεγάλο μέρος του τουρκικού πληθυσμού. Tο τοπίο βέβαια δεν είναι καθόλου ξεκά-

21. 21
θαρο και υπάρχουν παντού διαφορετικές τάσεις. Προς το παρόν επικρατεί η τάση της ευνοϊκής ανοχής
προς το φαινόμενο αυτό που ξεκίνησε και εντέλει διαμορφώνεται από τον ίδιο τον λαό και μέσα στον λα-
ό, αλλά με τη χάραξη συγκεκριμένων ορίων τα οποία δεν θα πρέπει να υπερβεί κανείς. Tο φαινόμενο
όμως είναι δυναμικό και δεν ξέρουμε προς τα που θα εξελιχθεί. Ωστόσο, ο χαρακτήρας του μπορεί να
πάρει δυο κατευθύνσεις:
• Mία κατεύθυνση άκρως φιλελληνική, που θα οδηγήσει στην ιδεολογική, και γιατί όχι, πολιτική προσέγ-
γιση των δύο πλευρών του Aιγαίου, της Eλλάδας και, όχι της Tουρκίας που ξέρουμε σήμερα, αλλά μιας
επαναβυζαντινοποιημένης και ανατολίτικης αναγεννημένης Iωνίας.
• H άλλη κατεύθυνση όμως που μπορεί να πάρει αυτή η κατάσταση, μπορεί να γίνει άκρως επικίνδυνη
για το ελλαδικό μόρφωμα και τους παραδοσιακούς Έλληνες κατοίκους του. Γιατί είναι αλήθεια πως το
Bυζάντιο αποτελεί ιστορικά μία μαύρη τρύπα για την Eλλάδα!
Mε τον ίδιο τρόπο απεμπολήσαμε την ύστερη Pωμαϊκή Aυτοκρατορία. Όταν όλη η Pώμη επί Tιβερίου και
μετά ελληνοφωνεί, όταν ο ίδιος ο Oράτιος ομολογεί ότι η κατακτηθείσα με τα όπλα Eλλάς κατέκτησε τη
Pώμη με το πνεύμα («Graecia capta ferum vicrem cepic, et alrtew intulit agrestri Latio». Mτφ: «H Eλλάς
καταληφθείσα κατέκτησε τον δια του σιδήρου νικητή και εισήγαγε τις τέχνες στο αγροίκο Λάτιο»), όταν
όλοι οι ιστορικοί Δύσης και Aνατολής αποκαλούν την εποχή αυτή «Grecoroman» («Eλληνορωμαϊκή»)
εμείς χαρίσαμε αυτή την ιστορική περίοδο στη Δύση, η οποία γιορτάζει με τιμές το έτος του Mεγάλου
Kωνσταντίνου ενώ η Eλλάδα σιωπά. Δημιουργήθηκε ένα ιδεολογικό κενό στη συνέχεια του ελληνισμού
και αφού απεμπολήσαμε πρώτα την ελληνιστική εποχή.
Aκολούθησε η απεμπόληση της χρησικτησίας του ονόματος «Mακεδονία» και του Mέγα Aλέξανδρου, συ-
νεχίσαμε το ίδιο και με τη χρησικτησία του ονόματος «Bυζάντιο».
Δημιουργήσαμε μία Eλλάδα με πιθηκίζοντα μιμητισμό της δυτικής ––μέσω του Διαφωτισμού– ερμηνείας
της ελληνικότητας. Aπό τον Περικλή και τον Σωκράτη περάσαμε κατευθείαν στον Kολοκοτρώνη, στον
Bενιζέλο και τον Bελουχιώτη…
Σχηματοποιήσαμε ως κεντρικό, επιστημονικό και κοινωνικό ιδεολόγημα το αντιθετικό δίπολο: αρχαίοι
Έλληνες και νέοι Έλληνες (Nεοέλληνες). Όχι μόνο δεν τιμήσαμε την τεράστια ενδιάμεση περίοδο, αλλά
θέλαμε και να “κατεβάσουμε” τα αγάλματα του Mεγάλου Aλεξάνδρου που ποτέ δεν φτιάξαμε, αποδεχό-
μενοι τον δοτό χαρακτηρισμό του ως ιμπεριαλιστή και σφαγέα των λαών, τη στιγμή που ούτε η ιμπερια-
λιστική Σοβιετική Ένωση δεν τον χαρακτήριζε έτσι (Bλέπε το έργο «Mέγας Aλέξανδρος», του ακαδημαϊ-
κού της Σοβιετικής Aκαδημίας Eπιστημών, Δημήτρη Tσιμπουκίδη, που αποτέλεσε και την επίσημη κομμα-
τική άποψη για τον Aλέξανδρο).
Όταν όλος ο κόσμος, δυτικός και ανατολικός, μίλαγε για το “greek legacy” (ελληνική κληρονομιά) σε
Mέση Aνατολή, Aίγυπτο, Kεντρική Aσδία, Bακτριανή και Iνδία, εμείς θεωρούσαμε όλα αυτά εξωτικές ισ-
τορίες που δεν μας αγγίζουν.
Kαι βεβαίως μόνοι μας δημιουργήσαμε ένα ιστορικό κενό το οποίο, αφού δεν καλύψαμε εμείς, επιχειρούν
τώρα, άλλοι (π.χ. Σκοπιανοί), στηριζόμενοι σε διεθνή ισχυρά κέντρα, να το καλύψουν.
Tο ίδιο κάναμε και με το Bυζάντιο. Όλη η μεσαιωνική λατινο-φραγκική και σλαβική γραμματεία αποκαλο-
ύσε τους Bυζαντινούς «Γκρεκούς». H σημιτική και αραβική γραμματεία τους αποκαλούσε «Pωμιούς»
(Pουμ) ταυτίζοντας σημασιολογικά το όνομα αυτό με το «Έλληνες». Kαι όλη η καυκάσια γραμματεία τους
αποκαλούσε «Mπερτζένι», όνομα που σημαίνει «Oι Σοφοί» και αποδίδεται διαχρονικά σε όλους τους Έλ-
ληνες, από τον Hρακλή και τον Iάσωνα μέχρι τους Παπανδρέου και Kαραμανλή.
Eμείς αντίθετα, αποκοπήκαμε από το Bυζάντιο και από τη Bυζαντινη Aνατολική Oρθοδοξία (που ούτως ή
άλλως μας απέδιδαν), δημιουργώντας τον νεολογισμό «Eλληνορθοδοξία» και στριμωχτήκαμε μέσα σ’
αυτόν τον όρο, ενώ οι δυτικοί μας χάριζαν ολόκληρη την κληρονομιά της Aνατολικής Xριστιανοσύνης
αφού χαρακτήριζαν ως «greek orthodox» όλους τους ανατολικούς ορθοδόξους, εκτός των Pώσων.
Tο αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί επίσης ένα τεράστιο ιστορικό κενό το οποίο τώρα το τουρκικό κρά-
τος, πάλι με την υποστήριξη διεθνών κέντρων, διεκδικεί.
H Eλλάδα, χάνοντας το οικουμενικό της πρόσωπο και ξεκομμένη από τις ιστορικές αληθινές της ρίζες,
που δεν είναι μόνο η μινωική, η μυκηναϊκή και η κλασική Eλλάδα αλλά και οι συνέχειές τους, δηλαδή ο
ελληνιστικός πολιτισμός και η Pωμιοσύνη που ύμνησαν οι Pίτσος, Eλύτης και Θεοδωράκης, έχασε το ίδιο

22. 22
της το πρόσωπο και καλύφθηκε από ένα προσωπείο τεχνητό που κατασκεύασε μία ερμηνεία κάποιων
κέντρων εξουσίας της Δύσης.
OI TOYPKOI ΛENE ΠΩΣ EINAI EΛΛHNEΣ!
Για καιρό τώρα, παράξενες για τα κεμαλιστικά δεδομένα, δημοσιεύσεις εμφανίζονται σε μεγάλης κυκλο-
φορίας τουρκικές εφημερίδες και στα επιστημονικά τους ένθετα που υποστηρίζουν τη θέση ότι οι σημερι-
νοί Tούρκοι «δεν είναι Tούρκοι αλλά Έλληνες»!
Kάποιες από τις δημοσιέυσεις αυτές αναδημοσιεύει και αναλύει o Σάββας Kαλεντερίδης στο blog του
http://www.infognomopolitics.com. Έτσι, στην εφημερίδα Σαμπάχ στις 10/12/2007, ο αρθρογράφος
Ecevit Kiliç δημοσιεύει μεγάλο αφιέρωμα με τίτλο «Mύθος η προέλευση των Tούρκων από την Kεντρική
Aσία». Aναφέρεται εκτεταμένα στην εργασία του κορυφαίου Tούρκου ανθρωπολόγου Timurçin Bider,
καθηγητή του Πανεπιστημίου Kωνσταντινούπολης, οι μελέτες και οι έρευνες του οποίου καταδεικνύουν
ότι χάρη στις φοβερές εξελίξεις της γενετικής τεχνολογίας και των συγκριτικών του ερευνών στο DNA, οι
κάτοικοι της Aνατολίας δεν εκτουρκίστηκαν ποτέ φυλετικά από τους λίγους νομάδες που κατέβηκαν από
τις στέπες της Kεντρικής Aσίας.
«Oι σημερινοί Tούρκοι δεν ήρθαν από την Kεντρική Aσία, για 40.000 χρόνια δεν το κούνησαν ρούπι από
αυτό. Aνήκουν σε αυτά τα χώματα, όπως και εκείνοι οι Tούρκοι που ισχυρίζονται ότι προερχόμαστε από
την Kεντρική Aσία…
…O αριθμός εκείνων που ήρθαν από την Kεντρική Aσία είναι πολύ μικρός. Oι γενετικές έρευνες μάς δείχ-
νουν πόσοι είναι εκείνοι… Tο ποσοστό τους είναι 10% έως 15% του συνόλου του πληθυσμού… H φυγή
από την Kεντρική Aσία είναι ένας μύθος… Άσε, που δεν είναι αν αυτοί που ήρθαν απ’ έξω ήταν Iρανοί ή
Aφγανοί…
O τουρκισμός είναι μία πολιτισμική ταυτότητα που τη δημιουργήσαμε εμείς… εδώ και διακόσια χρόνια!
Γενετικές έρευνες μάς δείχνουν ότι οι κάτοικοι της σημερινής Tουρκίας… δεν έχουν καμία βιογολική συγ-
γένεια με τους Tουρκομάνους, τους Oυζμπέκους, τους Oυιγούρος, ακόμα και με τους Mογγόλους… αλλά
έχουν στενή αναπόσπαστη γενετική σχέση με τους Έλληνες… αλλά και τους Iρανούς. Δεν έχουν γενετική
σχέση με τους Kούρδους και τους Aρμενίους. Aλλά ακόμα και αυτοί είναι πιο κοντά σε εμάς από τους
Oυζμπέκους».
O Σάββας Kαλεντερίδης στο blog του δημοσιεύει επίσης σοβαρές αλλά όχι διασταυρωμένες πληροφορίες
ότι στην κωμόπολη Aγλασούν (στην αρχαία ελληνιστική Σαγαλασσό της Πισιδίας) του νομού
Mπουρντούρ, μία ομάδα αρχαιολόγων από το Kαθολικό Πανεπιστήμιο της Λούβεν, πέρα από τα εντυπω-
σιακά ελληνο-ρωμαϊκά μνημεία και τεχνουργήματα έδωσε σε ειδικούς γενετικό υλικό των σκελετών των
κατοίκων που βρέθηκαν εκεί. H σύγκριση του γενετικού αυτού υλικού με το αντίστοιχο των ντόπιων ερ-
γατών που δούλεψαν στις ανασκαφές έφερε εκπληκτικά αποτελέσματα: Tο γενετικό υλικό ήταν ίδιο!
Φαίνεται ότι στην Tουρκία από πολλούς και σοβαρούς κύκλους αρχίζει να προωθείται ως πιθανό μελλον-
τικό ιστορικο-πολιτικό ιδεολόγημα η θέση ότι οι Tούρκοι είναι αυτόχθονες, απόγονοι των Eλλήνων και
Bυζαντινών κατοίκων της Aνατολίας. Mε αυτό τον τρόπο η Tουρκία θα μπορέσει να διεκδικήσει ιστορικά
και ιδεολογικά τη συμμετοχή της στην ευρωπαϊκή της ολοκλήρωση. Eκτός αυτού είναι γνωστό ότι η
Tουρκία σήμερα αλληθωρίζει και προς τις HΠA και προς τη Pωσία. Aναβαθμίζοντας και διεκδικόντας το
βυζαντινό της παρελθόν μπορεί να παίξει πολύ καλύτερα το ρόλο αυτό.
Στα πλαίσια αυτά μπορεί να ερμηνευθούν καλύτερα και οι δηλώσεις του νυν Προέδρου της Tουρκικής
Δημοκρατίας Aμπντουλάχ Γκιουλ που είχε κάνει τον Nοέμβριο του 2006 (ως υπουργός Eξωτερικών τότε)
σε ομιλία του στη Pώμη: «H Tουρκία είναι αναπόσπαστο τμήμα της πολιτιστικής γεωγραφίας της
Eυρώπης. H ιστορία έχει δείξει ξεκάθαρα ότι οι βασικές αξίες του ευρωπαίκού πολιτισμού ρίζες τους στην
Aνατολία… Aρχαίοι φιλόσοφοι και επιστήμονες, όπως ο Διογένης (ο κυνικός), ο Θαλής (ο Mηλήσιος), ο
(ιστορικός) Hρόδοτος, ο Aναξιμένης και ο Hράκλειτος (προ-σωκρατικοί φιλόσοφοι), είναι παιδιά της
Aνατολίας».
Aυτές οι δηλώσεις συνήθως οδηγούν σε αντιδράσεις οργής και απόγνωσης από τους σημερινούς Έλλη-
νες. Kανείς δεν παρατηρεί όμως ότι ουσιαστικά οι Tούρκοι δεν δηλώνουν ότι ο Όμηρος και οι λοιποί ανα-
φερόμενοι αρχαίοι Έλληνες είναι Tούρκοι, αλλα ότι οι σημερινοί Tούρκοι είναι απόγονοι αυτών των αρχα-
ίων Eλλήνων. Eίναι μία εκπληκτική στροφή στην καθιερωμένη ιστορική άποψη, όχι μόνο επί κεμαλισμού
αλλά και επί Oθωμανικής Aυτοκρατορίας, και η Eλλάδα δεν είναι καθόλου προετοιμασμένη γι’ αυτό το
ενδεχόμενο.

23. 23
Όπως έχει σημειώσει ο Σάββας Kαλεντερίδης, θα αρκούσαν τα χρήματα από ένα Mιράζ και ένα F-16, ώσ-
τε η Eλλάδα να εισδύσει μέσα σε αυτό το ελληνογενές πληθυσμιακό υπόστρωμα των Tούρκων με μία ε-
πίθεση φιλίας, ώστε να ανατραπεί η τουρκική επιθετικότητα και να χρησιμοποιηθεί η κατάσταση προς
όφελος της Eλλάδας.
Eάν η Tουρκία αναστήσει τον ελληνοβυζαντισμό της και διεκδικήσει το όνομα του Bυζαντίου ως δικό της
χρησιμοποιώντας το κενό που αφήνει πίσω της η Eλλάδα με τη μη διεκδίκηση του Bυζαντίου ως δικού
της διαχρονικού δημιουργήματος, η ελληνική εξωτερική πολιτική θα αντιμετωπίσει ένα τρομακτικό και
τεράστιο γεωπολιτικό πρόβλημα που μπροστά του το Mακεδονικό θα φαίνεται άθυρμα.
oodegr
Το αλίευσα ΕΔΩ
7. Μουσουλμανική Αδελφότητα, Σαρία και Τζιχάντ: Μια
πρώτη προσέγγιση
Διαβάστε το και κρατήστε το κάτω από το μαξιλάρι
σας: Μουσουλμανική Αδελφότητα, Σαρία και Τζι-
χάντ: Μια πρώτη προσέγγιση
Του Μάνου Ηλιάδη
Για τον απληροφόρητο αναγνώστη, η Μουσουλμανική Α-
δελφότητα, ο Ιερός Πόλεμος (Τζιχάντ) και η Σαρία –που
έγιναν ευρέως γνωστές τα τελευταία χρόνια, κυρίως με
την ευκαιρία των γεγονότων της Συρίας και της ανατρο-
πής της κυβερνήσεως Μόρσι από τις ένοπλες δυνάμεις της
Αιγύπτου- ήταν μέχρι πρόσφατα τουλάχιστον έννοιες
που αφορούσαν στο Ιράν, την Αίγυπτο και άλλες χώρες της Μ. Ανατολής.
Η γενική δε εντύπωση του ευρύτερου κοινού για την Μουσουλμανική Αδελφότητα ήταν ότι αυτή είναι μία
πολιτική οργάνωση οπαδών του Ισλάμ που κήδεται των συμφερόντων των Μουσουλμάνων, με ήπια ισ-
λαμική ατζέντα, η οποία κινείται στα πλαίσια της Δημοκρατίας και είναι σε αντίθεση με το ριζοσπαστικό
Ισλάμ και την τρομοκρατία.
Στο ίδιο πλαίσιο, γενική ήταν μάλλον η εντύπωση ότι το ριζοσπαστικό Ισλάμ αποτελεί μία μικρή μόνο
μειοψηφία των Μουσουλμάνων, ότι η Μουσουλμανική Αδελφότητα εξέφραζε τις απόψεις του κύριου ρεύ-
ματος των απλών Μουσουλμάνων και ότι όλα αυτά, Μουσουλμανική Αδελφότητα, Σαρία και Τζιχάντ ή-
ταν σαφώς διαχωρισμένα.
Η πραγματικότητα είναι ακριβώς αντίθετη με τα παραπάνω. Η Μουσουλμανική Αδελφότητα είναι σαφώς
συνδεδεμένη με την Σαρία και το Τζιχάντ, δεν εκπροσωπεί την πλειοψηφία των Μουσουλμάνων, αλλά
λόγω της άριστης και εκτεταμένης οργανώσεώς της (έχει παρουσία σε πάνω από 80 χώρες, κατά άλλες
πηγές σε πάνω από 100!) και της άφθονης χρηματοδοτήσεως από κράτη του Κόλπου, με πρώτη την Σα-
ουδική Αραβία, έχει καταστεί η ισχυρότερη παγκόσμια οργάνωση, όχι μόνο σε επίπεδο θρησκείας αλλά
και σε πολιτικό επίπεδο. Σύμφωνα δε με εκθέσεις των μεγαλύτερων υπηρεσιών και ασφαλείας του κόσ-
μου, που παρακολουθούν στενά την δράση της, η πολιτική της ισχύ και η παγκόσμια ατζέντα της, θυμί-
ζει την έκταση και μεθοδολογία της πάλαι ποτέ κομμουνιστικής ιδεολογίας και τους ανά τον κόσμο οπα-
δούς της, με την διαφορά ότι στη θέση του «Κεφαλαίου» του Μαρξ και της διαλεκτικής, μπήκε το Κοράνι
του Μωάμεθ και η πίστη στον Αλλάχ.
Με δεδομένο ότι μεταξύ των κύριων χαρακτηριστικών της δράσεως και της επεκτατικής της στρατηγικής,
όπως θα αναφέρουμε σε επόμενο άρθρο, είναι η κατευθυνόμενη μετανάστευση και εγκατάσταση (εποι-
κισμός) Μουσουλμάνων στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, η ανέγερση τεμενών και η ίδρυση πλήθους μη κυ-
βερνητικών, δήθεν πολιτιστικών, οργανώσεων -φαινόμενα των οποίων την παρουσία στην Ελλάδα έχο-
υν επισημάνει σε άλλο τεύχος τους τα ΕΠΙΚΑΙΡΑ- και ενώ η χώρα μας υπό την πίεση των εδώ μουσουλ-
μανικών οργανώσεων, της Τουρκίας του Ερντογάν και των εδώ ….. λοιπών .προοδευτικών δυνάμεων,
πειθαναγκάζεται να ανεγείρει το περίφημο ισλαμικό τέμενος της Αθήνας, είναι προφανές ότι το θέμα
αυτό θα πρέπει να μας απασχολήσει σοβαρά.

24. 24
Η ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ
Πριν αναφερθούμε σε άλλο άρθρο στην ιστορία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας (στο εξής Μ.Α.), αρ-
κεί να αναφερθούν εν συντομία δύο πράγματα. Πρώτον, ότι η οργάνωση αυτή δεν είναι καθόλου νέα.
Ιδρύθηκε το 1928 από τον Αιγύπτιο δάσκαλο-ακτιβιστή Χασάν Αλ Μπάνα (Hassan Al Banna), o oποίος
αναφέρεται από πολλές πηγές ως ένθερμος θαυμαστής του Χίτλερ και των Ναζί.
Σύμφωνα με την αρχική διακήρυξη του Αλ Μπάνα, στο Ισλάμ πρέπει να δοθεί ηγεμονικός ρόλος για κάθε
πτυχή της ανθρώπινης ζωής και δραστηριότητας. Προς τον σκοπό αυτό, η Μ.Α. επιδιώκει να εγκαθιδ-
ρύσει έναΙσλαμικό Χαλιφάτο (βασίλειο), που θα εκτείνεται από τον παρόντα μουσουλμανικό κόσμο και
τελικώς σε ολόκληρο τον κόσμο. Η Μ.Α. επιδιώκει επίσης να ανατρέψει όλες τις μη ισλαμικές κυβερνήσε-
ις, όπου αυτές υπάρχουν, και να καταστήσει τον ισλαμικό νόμο (Σαρία) την μοναδική βάση νομοθεσίας
σε ολόκληρη την γη. Οι επιδιώξεις αυτές, εμπεριέχονται στο μαχητικό σλόγκαν της Μ.Α. «Ο Θεός είναι ο
σκοπός μας. Το Κοράνι είναι το σύνταγμά μας, ο Προφήτης είναι ο αρχηγός μας, ο αγώνας (Τζιχάντ) είναι
ο τρόπος μας και ο θάνατος για χάρη του Θεού είναι η υψηλότερη φιλοδοξία μας».
Δεύτερον, σε σχέση με την ανά τον κόσμο δράση της, στην οποία θα αναφερθούμε προσεχώς, στην ίδια
την Αίγυπτο, που αποτέλεσε για χρόνια προνομιακό πεδίο δράσεως, η Μ.Α. μόνο ήπια πολιτική δεν ακο-
λούθησε.
Ενδεικτικά: Τον Δεκέμβριο του 1948 μέλος της δολοφόνησε τον τότε πρωθυπουργό Μαχμούντ Φαχμί
Νουγκρασί (Μahmud Fahmi Nugrashi), με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να απαγορεύσει την λειτουργία της
οργανώσεως και λίγο χρόνο μετά (Φεβρουάριο 1949) κυβερνητικοί πράκτορες να εκτελέσουν τον Αλ
Μπάνα στο Κάιρο. Τον Οκτώβριο του 1954, ένα μέλος της Μ.Α., o Abdul Munim Rauf αποπειράθηκε να
δολοφονήσει τον πρόεδρο της χώρας Νάσερ. Τον Οκτώβριο του 1981, η Μ.Α. σε συνεργασία με την ορ-
γάνωση Ιslam Group, δολοφόνησε τον πρόεδρο Ανουάρ Σαντάτ.
Γενικώς, το θέμα με την Μ.Α. και γενικότερα το Ισλάμ που εκπροσωπεί, δεν έχει καμία σχέση με το επι-
χείρημα των απολογητών της ότι άλλο πράγμα το Ισλάμ ως θρησκεία και άλλο οι ακραίοι Μουσουλμάνοι
που είναι η μειοψηφία. Γιατί η ουσία είναι πως οι τελευταίοι, που δεν είναι καθόλου λίγοι, είναι πολλαπ-
λώς ισχυρότεροι, άριστα οργανωμένοι, απολαμβάνουν την απεριόριστη οικονομική υποστήριξη της Σ.
Αραβίας, ενώ το μετριοπαθές Ισλάμ που δεν διαθέτει τίποτε από άλλα αυτά, έχει περιθωριοποιηθεί τελε-
ίως από απόψεως επιρροής.
ΣΑΡΙΑ ΚΑΙ ΤΖΙΧΑΝΤ
Οι οπαδοί της Σαρία είναι, εξ αρχής και κατά απόλυτο τρόπο, ενάντια στο Σύνταγμα κάθε χώρας, δεδομέ-
νου ότι ο μόνος νόμος, το μόνο κανονιστικό πλαίσιο, είναι η Σαρία. Και τούτο επειδή η Σαρία βασίζεται
στο Κοράνι, το οποίο οι Μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι είναι ο αληθής λόγος του Αλλάχ, όπως αυτός τον
υπαγόρευσε στην προφήτη Μωάμεθ. Εκτός από το Κοράνι, η Σαρία βασίζεται στα χαντίθ, αποφθέγματα-
φράσεις του Μωάμεθ, και σε μία συμφωνημένη ερμηνεία τους από θεολόγους του Ισλάμ.
Η Σαρία υπαγορεύει ότι οι Μουσουλμάνοι πρέπει να διεξάγουν Τζιχάντ στο διηνεκές, μέχρι ο Οίκος του
Πολέμου (Dar Al Harb), όπου δεν ισχύει η Σαρία, περιέλθει στην κυριαρχία του Οίκου του Ισλάμ (Dar Al
Islam), ή Οίκου της Υποταγής (στην κυριολεξία), όπου εφαρμόζεται η Σαρία. Αναλόγως των εκάστοτε
συνθηκών, η Σαρία επιβάλλει και κατευθύνει τόσο τον βίαιο αγώνα (τρομοκρατία κ.λπ. στην εποχή μας)
όσο και το προ-βίαιο Τζιχάντ, ή πολιτισμικό Τζιχάντ, γνωστό και ως κρυφό ή, κυριολεκτικώς, Κλεφτό
Τζιχάντ (Stealth Jihad), υπό την έννοια της διεισδύσεως κάποιου σε έναν χώρο χωρίς να γίνει αντιληπ-
τός. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα πλαίσια επιβολής της Σαρία με ήπια μέσα, αυτό προβλέπεται από την
ειδική τακτική της βαθμιαίας και της βήμα προς βήμα καθιερώσεώς της, πράγμα που επιχείρησε ο Μόρσι
στην Αίγυπτο και άρχισε ήδη να προωθεί και ο Ερντογάν στην Τουρκία, με τις γνωστές αντιδράσεις εναν-
τίον και των δύο.
Οι οπαδοί της στην ουσία συνωμοτούν σε μία ξένη χώρα προκειμένου να ανατρέψουν το καθεστώς της
και να καταργήσουν το Σύνταγμά της (είναι δηλαδή μία καθαρά παράνομη οργάνωση που πρέπει να διώ-
κεται από τον νόμο), δεδομένου ότι, σύμφωνα με την Σαρία, η θρησκευτική ελευθερία και άλλα πολιτικά
δικαιώματα και ελευθερίες που προβλέπονται από το Σύνταγμα και ακόμη η ίδια η έννοια του νόμου που
θεσμοθέτησαν άνθρωποι, είναι ασύμβατα με το Ισλάμ. Υπό την ίδια οπτική, οποιοδήποτε νομικό σύστημα
που δημιούργησε ο άνθρωπος, είναι παράνομο, δεδομένου ότι ο Αλλάχ και μόνο ο Αλλάχ είναι αυτός που
παρέδωσε στους ανθρώπους τον νόμο. Όλα αυτά δεν είναι καμία ακραία ερμηνεία εξτρεμιστών οπαδών
του ριζοσπαστικού Ισλάμ, αλλά θεμελιώσεις αρχές της συγκεκριμένης θρησκείας, η οποία θεωρείται η
τέλεια έκφραση της θείας βουλήσεως και δικαιοσύνης.

25. 25
Όλοι οι πιστοί, ασχέτως της χώρας διαμονής τους, είναι υποχρεωμένοι να υποταχθούν στην Σαρία, ένα
σφιχτό κανονιστικό πλαίσιο το οποίο ρυθμίζει κάθε πτυχή και λεπτομέρεια της συμπεριφοράς κάθε αν-
θρώπου, από την γέννηση μέχρι τον θάνατό του και επιβάλλει συγκεκριμένα πρότυπα κοινωνικής, πολι-
τιστικής, θρησκευτικής, πολιτικής και στρατιωτικής συμπεριφοράς. Φυσικά, όλοι οι Μουσουλμάνοι δεν
εφαρμόζουν αυτά που τους υπαγορεύει η θρησκεία τους, αλλά αυτοί που τα εφαρμόζουν έχουν το «ηθι-
κό πλεονέκτημα» απέναντι στους πρώτους ότι η δική τους παραλλαγή του Ισλάμ είναι η αυθεντική.
Στην ουσία, η Σαρία είναι μία αυταρχική ιδεολογία, η οποία ελέγχει κάθε πλευρά της ζωής ενός ανθρώ-
που, ενώ το Ισλάμ είναι ταυτόχρονα μία θρησκεία και μία πολιτική ιδεολογία, η οποία επιβάλλει στους
πιστούς της να διεξάγουν τον Ιερό Πόλεμο, ή Τζιχάντ. Σε σχέση με αυτό, ορισμένοι ερμηνεύουν το Τζι-
χάντ, μάλλον παραπλανητικά, ως έναν προσωπικό αγώνα για αυτοπειθαρχία, αυτοθυσία για την προσω-
πική βελτίωση κάθε οπαδού του και με σκοπό να δοξάσει έτσι τον Αλλάχ. Οι υπόλοιποι ερμηνεύουν το
Τζιχάντ όπως αυτό είναι στην πραγματικότητα, έναν ιερό πόλεμο για ένα παγκόσμιο Ισλαμικό κράτος, το
Χαλιφάτο, το οποίο θα κυβερνάται σύμφωνα με αυτά που επιβάλλει η Σαρία.
Δύο ιδιαίτερα έγκυρες πηγές είναι διαφωτιστικές και ενδεικτικές της διγλωσσίας που χρησιμοποιεί η
Μ.Α. Η πρώτη είναι ένα βιβλίο που εγράφη τον 14ο αιώνα από τον Ahmad Ibn Naib Al- Misri (Εξάρτηση
του ταξιδιώτη- Το κλασσικό εγχειρίδιο του Ιερού Ισλαμικού Νόμου) το οποίο αναφέρει: «Τζιχάντ σημαί-
νει το να κάνεις πόλεμο εναντίον των μη Μουσουλμάνων και ετυμολογικώς προέρχεται από την λέξη
“muhajada” που σημαίνει πόλεμος για εγκαθίδρυση της θρησκείας- και αυτό είναι το έλασσον Τζιχάντ.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το μεγάλο Τζιχάντ είναι ο αγώνας για την πνευματική βελτίωση του καθενός, με
την Μ.Α. να αντιστρέφει σκόπιμα τις έννοιες και να θέλει να μας κάνει να πιστέψουμε ότι όταν αναφέ-
ρονται στο Τζιχάντ, εννοούν ότι η πραγματική του έννοια είναι αυτή και όχι ο πόλεμος εναντίον των μη
Μουσουλμάνων. Η άλλη πηγή είναι ο Αιγύπτιος Qutb, αρχιθεωρητικός της Μ.Α. (δεκαετία 1950), ο οποίος
στο βιβλίο του «Οδόσημα» αναφέρει ότι «ο λόγος για το Τζιχάντ, ο οποίος περιγράφεται στους στίχο-
υς…. (σ.σ.: τους αναφέρει) είναι η εγκαθίδρυση της εξουσίας του Θεού στην γη, να διευθετήσει τις αν-
θρώπινες υποθέσεις σύμφωνα με την ορθή καθοδήγηση που παρέχει ο Θεός, η κατάργηση όλων των Σα-
τανικών δυνάμεων και Σατανικών συστημάτων ζωής, να δώσει τέλος στην κυριαρχία του ανθρώπου σε
άλλους ανθρώπους, δεδομένου ότι όλοι οι άνθρωποι είναι πλάσματα του Θεού και κανείς δεν έχει την
εξουσία να κάνει τους άλλους υπηρέτες ή να κάνει αυθαίρετους νόμους για αυτούς. Αυτοί οι λόγοι είναι
αρκετοί για να γίνει Τζιχάντ».
Η ΣΑΡΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ
Τα πλέον χαρακτηριστικά και ακραία δείγματα της εφαρμογής της Σαρία στην καθημερινή ζωή προέρ-
χονται από την Σαουδική Αραβία, η οποία φημίζεται για τις εξαιρετικά αυστηρές σωματικές ποινές που
επιβάλλει. Η ποινή του θανάτου μπορεί να επιβληθεί σε μία σειρά από αδικήματα, όπως ο φόνος, ο βιασ-
μός, η ένοπλη ληστεία, η επανειλημμένη χρήση ναρκωτικών, η μοιχεία, η ομοφυλοφιλία, η μαγεία και
κυρίως για το έγκλημα της αποστασίας, της εγκαταλείψεως δηλαδή του Ισλάμ με σκοπό τον ασπασμό
άλλης θρησκείας. Η ποινή του θανάτου εκτελείται διά αποκεφαλισμού, λιθοβολισμού, ή εκτελεστικού α-
ποσπάσματος και ακολουθείται από σταύρωση. Από τις 345 αναφερθείσες εκτελέσεις ατόμων στην περί-
οδο 2007-2010, και οι 345 εκτελέσθηκαν διά δημόσιου αποκεφαλισμού. Δύο εκτελέσεις για μαγεία έγι-
ναν το 2011, ενώ τα τελευταία χρόνια δεν υπάρχουν αναφορές για εκτέλεση διά λιθοβολισμού (4 έγιναν
στο διάστημα 1981-1992). Οι δημόσιοι ραβδισμοί και οι μαστιγώσεις αφορούν σε ελάσσονα παραπτώμα-
τα.
Η πολυγαμία (μέχρι 4 γυναίκες) επιτρέπεται, με τον ιδρυτή του κράτους βασιλιά Abul Aziz να έχει τα
πρωτεία, έχοντας συνάψει πάνω από 200 γάμους. Ο σύζυγος έχει το δικαίωμα να χωρίσει την σύζυγο ανά
πάσα στιγμή, ενώ για να πάρει διαζύγιο μία γυναίκα πρέπει να συμφωνήσει ο σύζυγος. Ο τελευταίος μπο-
ρεί επίσης να ασκήσει φυσική βία εναντίον της χωρίς καν να το δικαιολογήσει και πολλά άλλα γνωστά σε
όλους μας. Αυτό που είναι συγκλονιστικό, είναι το θέμα των γυναικών για σύναψη γάμου. Στην Σ. Αρα-
βία δεν υπάρχει περιορισμός για το ελάχιστο όριο της ηλικίας μία γυναίκας, και μόνο το 2009 ο Γενικός
Μουφτής της χώρας φέρεται να καθόρισε το όριο αυτό στα 10 ή 12 χρόνια.
Μία Αιγύπτια συγγραφέας, η Ν. Νταρβίς, ανέφερε σε πρόσφατη τηλεοπτική εκπομπή στο CBN ότι κατά το
Ισλάμ δεν υπάρχει ελάχιστο όριο ηλικίας των κοριτσιών στο γάμο, η οποία μπορεί να είναι οποιαδήποτε,
ακόμη και 5 ετών, με δυνατότητα μάλιστα του συζύγου να ολοκληρώσει τις σχέσεις του με την ανήλικη
σύζυγό του όταν αυτή φτάσει τα εννέα της χρόνια. Για τους οπαδούς της πολυπολιτισμικότητας και της
ανοχής της κουλτούρας των άλλων, σημειώνεται ότι, κατά τον ελληνικό νόμο, η σεξουαλική σχέση στην
ηλικία των 12 ετών θεωρείται αποπλάνηση ανηλίκου, ενώ κάτω από τα 12παιδεραστία.

26. 26
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Τα παραπάνω αποτελούν ένα γενικό περίγραμμα της ισλαμικής ιδεολογίας και αποβλέπουν στην εξοικεί-
ωση του αναγνώστη για την καλύτερη κατανόηση μίας σειράς άρθρων που θα ακολουθήσουν και ορισ-
μένες βασικές έννοιες του επικρατούντος ρεύματος του Ισλάμ (βλ. Μουσουλμανική Αδελφότητα). Σκοπός
της αρθρογραφίας αυτής είναι η μελέτη των κινδύνων, από πλευράς εθνικής ασφαλείας, από την συσ-
σώρευση ενός τεράστιου αριθμού Μουσουλμάνων στην Ελλάδα, δεδομένου ότι η συντριπτική πλειοψηφία
των λαθρομεταναστών είναι Μουσουλμάνοι.
Μεγάλης σημασίας για την μελέτη αυτή είναι τα συμπεράσματα και η έκταση των τεράστιων προβλημά-
των που δημιουργήθηκαν από την καθοδηγούμενη αθρόα είσοδο Μουσουλμάνων σε ολόκληρη την Ευ-
ρώπη (με το Βέλγιο να αποκαλείται ήδη «η μουσουλμανική πρωτεύουσα της Ευρώπης!») και τις ΗΠΑ,
την οργάνωσή τους σε συλλόγους και ενώσεις, την όλο και πιο έντονη προβολή αιτημάτων και διεκδική-
σεων, την συνεχή ανέγερση τεμενών, την συνωμοτική δράση που, σύμφωνα με τις αναφορές υπηρεσιών
πληροφοριών της Δύσεως, γίνεται στους χώρους αυτούς, την διαμόρφωση αρθρώσεων στο πολιτικό σύσ-
τημα (κυρίως στον χώρο της Αριστεράς), και την μη υποκρυπτόμενη πλέον επιδίωξή τους για την εξάπ-
λωση του Ισλάμ σε ολόκληρο τον κόσμο.
Στην Ελλάδα έχουμε ήδη αρκετά τέτοια στοιχεία, με ένα πλήθος τέτοιων πολιτιστικών οργανώσεων (με-
ταξύ αυτών και τουλάχιστον μία που ελέγχεται από την Μουσουλμανική Αδελφότητα), ορισμένες μόνο
των οποίων αναφέραμε σε πρόσφατο τεύχος των ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ. Οι οργανώσεις αυτές έχουν αποκτήσει
προσβάσεις και συμμάχους σε συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους, ενώ το θέμα επεκτείνεται πλέον και
στην ανέγερση και άλλων τζαμιών (ο ρηξικέλευθος Γ. Καμίνης, τρομάρα του, θέλει άλλα 14 μόνο στην
Αθήνα, ο δε Γ. Μπουτάρης μάλλον δεν θα έλεγε όχι για κάτι αντίστοιχο στην Θεσσαλονίκη).
Αυτό που δεν έχουμε και είμαστε τελείως ανυποψίαστοι, είναι η πληροφόρηση για τις επιδιώξεις του
συγκεκριμένου ισλαμικού ρεύματος και η γνώση των τεχνικών διεισδύσεως και της τακτικής της παραπ-
λανήσεως που ακολουθεί για να αποκοιμίσει τους Έλληνες αρμόδιους και μη. Οι επικίνδυνες πλέον διασ-
τάσεις αυτού του φαινομένου στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ και τα πρόδρομα σήματα για μεγέθυνση του
προβλήματος στη ανοργάνωτη χώρα μας θα αναφερθούν σε επόμενα τεύχη των ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ.
Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ
infognomonpolitics.
Το αλίευσα ΕΔΩ
8. Φθόριο και υγεία
Φθόριο: Ασφαλές ή όχι;
Αντιμετώπιση της Τερηδόνας των δοντιών με φυσικούς τρόπους
Όπως περιγράφεται στο Journal of American Medical Association [JAMA] τα φθοριούχα είναι πρωτοπ-
λασματικά δηλητήρια που επηρεάζουν τη διαπερατότητα της κυτταρικής μεμβράνης και ανασ-
τέλλουν τη δράση διαφόρων ενζύμων. Παρόλο που είναι γνωστά δηλητήρια, ωστόσο επιτρέπεται να
υπάρχουν στο νερό, στα τρόφιμα και σε άλλα προϊόντα καθημερινής χρήσης με το επιχείρημα ότι προσ-
τατεύουν από τη τερηδόνα των δοντιών.
Το φθόριο αποτελεί ένα από τα 92 χημικά στοιχεία που υπάρχουν στη γη, και ανήκει στην οικογένεια των
αλογόνων. Όλες οι ουσίες που προκύπτουν από την ένωση του φθορίου με άλλα χημικά στοιχεία περιγ-

27. 27
ράφονται με το κοινό όνομα φθοριούχες ενώσεις ή φθοριούχα. Τα φθοριούχα είναι σημαντικά παραπροϊ-
όντα της βαριάς βιομηχανίας κυρίως αυτής του αλουμινίου και αρχικά
χρησιμοποιήθηκαν ως παρασιτοκτόνα. Μετά το β΄ παγκόσμιο πόλεμο και μέχρι σήμερα το φθόριο και οι
φθοριούχες ενώσεις άρχισαν να παίζουν ένα όλο και σημαντικότερο ρόλο στη χημική και φαρμακευτική
βιομηχανία. Δύο ευρέως διαδεδομένα προϊόντα είναι οι χλωριωμένοι φθοριοάνθρακες, γνωστοί ως φρέον
που χρησιμοποιούνται στα κλιματιστικά και ψυγεία και το πολυτετραφθοριοαιθυλένιο, πιο γνωστό ως
teflon που χρησιμοποιείται σαν επίστρωση στα μαγειρικά σκεύη.
Τα φθοριούχα χρησιμοποιούνται επίσης στην ιατρική σαν συστατικό της γενικής αναισθησίας
και άλλων αναισθητικών και ως συστατικό πολλών φαρμάκων, κυρίως ψυχοτροπικών αλλά και
σε παιδικές βιταμίνες και στα περισσότερα οδοντιατρικά αναλώσιμα προϊόντα όπως οδοντόκ-
ρεμες, στοματοπλύματα και στο οδοντιατρικό νήμα. Επίσης υπάρχουν σε πολλά τρόφιμα όπως
σε συμπυκνωμένους χυμούς, σε δημητριακά κ.α.
Η τερηδόνα είναι μία νόσος που καταστρέφει τους σκληρούς ιστούς των δοντιών δηλαδή το σμάλτο το-
υς. Συγκεκριμένα είναι η απώλεια αλάτων από τις επιφάνειες των δοντιών που προκαλείται από τα οξέα
που παράγονται από τα μικρόβια και από τα υπολείμματα τροφών. Αν δεν αντιμετωπισθεί γρήγορα, τα
άλατα συνεχίζουν να χάνονται, κυρίως το ασβέστιο, ο φώσφορος, το μαγνήσιο, το μαγγάνιο, ο χαλκός
και ο σίδηρος και μπορεί να καταστραφεί ολόκληρο το δόντι. Γενικά η τερηδόνα θεωρείται διαταραχή στο
μεταβολισμό του ασβεστίου και αφορά ολόκληρο το σκελετικό σύστημα του ανθρώπου. Η διατήρηση του
ασβεστίου σε σταθερά επίπεδα επιτυγχάνεται μέσω τριών οργάνων (έντερο-νεφροί-οστά) των οποίων η
λειτουργία ρυθμίζεται από τις ορμόνες (κυρίως παραθορμόνη, αλλά και βιταμίνη D και κυττοκίνες).
Η επίσημη τοποθέτηση του Διεθνούς Επιστημονικού Οργανισμού για την Στοματική Υγεία και Τοξικο-
λογία (ΙΑΟΜΤ International Academy of Oral Medicine and Toxicology) του οποίου είμαι μέλος, είναι ότι
τα πόσιμα φθοριούχα υπό τη μορφή δισκίων, gel ή σταγόνων και η φθορίωση του νερού είναι αναποτε-
λεσματικά για τη καταπολέμηση της τερηδόνας και καθόλου ασφαλή για τη γενική υγεία.
Αυτή η άποψη έχει τεκμηριωθεί επαρκώς από αρκετές έρευνες σε πειραματόζωα και από επιδημιολογικές
μελέτες όπως αυτή από τον Dr. John Yiamouyiannis και Dr. Dean Burk. Επίσης η υψηλή περιεκτικότητα
σε φθοριοαπατίτη στην αδαμαντίνη των δοντιών που παρατηρείται μετά από τοπική εφαρμογή φθοριού-
χων δεν είναι σίγουρο ότι προκαλεί αντιστροφή της τερηδόνας ενώ καταστρέφει τα ένζυμα των βακτηρι-
δίων που προκαλούν οξέα αλλά και τα υπόλοιπα ένζυμα των ιστών του σώματος, όπως ισχυρίζεται και ο
Dr.James Summer, νομπελίστας βιοχημικός στο Corneil University.
Τo φθόριο, σύμφωνα με τη IAOMΤ, επηρεάζει το νευρικό σύστημα αναστέλλοντας τη δράση του
ενζύμου ακετυλοχοληνεστεράση. Αυτό το ένζυμο συμμετέχει στη μετάδοση του νευρικού σήματος
στον εγκέφαλο και η έλλειψή του δημιουργεί νευρολογικές και ψυχολογικές διαταραχές που
σχετίζονται με μαθησιακές δυσκολίες, προβλήματα συγκέντρωσης της προσοχής, προβλήματα
της μνήμης, μείωση του ΙQ, ακόμη και κινητικές διαταραχές. Επίσης αναστέλλει την ικανότητα των
λευκών αιμοσφαιρίων να ενεργοποιούνται και να καταστρέφουν μικρόβια και ιούς. Προκαλεί οξειδωτικό
στρες σε ενδοκυταρικό επίπεδο και διαταράσσει τη σύνθεση του κολλαγόνου σε πολλούς ιστούς, όπως
στο δέρμα, στα οστά, στους τένοντες, στους μυς και χόνδρους αλλά και στους πνεύμονες, στη τραχεία
και στα νεφρά. Έχει παρατηρηθεί ότι καθυστερεί την ανατολή των μόνιμων δοντιών στα παιδιά, διαδικα-
σία που συνυπάρχει με τη ψυχολογική τους ωρίμανση λόγω διαταραχών στο οστό της γνάθου. Η χρόνια
έκθεση σε φθοριούχα και η συσσώρευσή τους στον οργανισμό έχει συσχετισθεί με τη μεγαλύ-
τερη συχνότητα εμφάνισης διαφόρων μορφών καρκίνου όπως αυτή των επιθηλιακών καρκί-
νων και του καρκίνου των οστών και του θυρεοειδούς αδένα.
Η τερηδόνα μπορεί να αντιμετωπιστεί με ολιστική προσέγγιση που περιλαμβάνει φυσικούς
τρόπους καθώς και διαγνωστικές μεθοδολογίες για τη σωστή διάγνωση και θεραπεία της, ό-
πως:
1. Καθαρές επιφάνειες των δοντιών με σωστό βούρτσισμα μετά από κάθε γεύμα. Μπορείτε να επικαλύψε-
τε την επιφάνεια των δοντιών με βούτυρο καρύδας που έχει ισχυρή αντιμικροβιακή και αντιμυκητιακή
δράση και ωραία γεύση και προστατεύει τα δόντια ιδιαίτερα σε μικρά παιδιά και άτομα με δυσκολία στη
στοματική υγιεινή. Επίσης, μικρή ποσότητα χυμού cranberry καθημερινά βοηθάει αποτελεσματικά στη
πρόληψη από τη τερηδόνα.
2. Η καθημερινή διατροφή να μην περιλαμβάνει προόντα που περιέχουν ζάχαρη, άσπρο αλεύρι καθώς και
αναψυκτικά τύπου cola γιατί περιέχουν φωσφορικό οξύ που δεσμεύει και αφαιρεί το ασβέστιο, το μαγνή-

28. 28
σιο, τον ψευδάργυρο και άλλα μέταλλα από τα δόντια, με αποτέλεσμα να μαλακώνει η σκληρή τους ου-
σία και να διαλύεται. Είναι σημαντικό η διατροφή αυτή να ακολουθείται και από τη μητέρα κατά τη διάρ-
κεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού γιατί τότε δημιουργούνται τα σπέρματα των δοντιών στο έμβρυο
και επηρεάζεται η μελλοντική τους εξέλιξη.
3. Έλεγχος για τυχόν έλλειψη βιταμινών, μετάλλων και ιχνοστοιχείων με γενική εξέταση αίματος. Είναι
πολύ σημαντικό γιατί όλα αυτά τα στοιχεία είναι που θρέφουν τα δόντια μέσω της κυκλοφορίας του αίμα-
τος στα τριχοειδή αγγεία και στο πολφό του δοντιού. Tα δόντια στη πραγματικότητα είναι εξειδικευμένος
οστίτης ιστός που τρέφεται όπως όλα τα οστά μέσω της κυκλοφορίας του αίματος. Με τη βοήθεια κατάλ-
ληλων σκευασμάτων μπορείτε να αναπληρώσετε τις ελλείψεις σας και να δυναμώσετε τα οστά και δόντια
σας σταδιακά μέσω της επαναμεταλλοποίησής τους.
4. Σημαντικό ρόλο παίζει η διατήρηση του ουδέτερου PH του σάλιου. Έρευνες από το πανεπιστήμιο του
Newcastle έχουν δείξει ότι υπερβολική οξύτητα στο στόμα όπως αυτή που συμβαίνει λόγω διάφορων
πεπτικών προβλημάτων ή συγκεκριμένης διατροφικής επιλογής, απομεταλλοποιεί τα δόντια και προκαλεί
τερηδόνα ενώ υπερβολική αλκαλικότητα αυξάνει το σχηματισμό πέτρας και επηρεάζει τα ούλα. Το PH του
σάλιου επηρεάζεται από παράγοντες όπως η διατροφή, οι ελλείψεις βιταμινών και ιχνοστοιχείων και η
επιβάρυνση που έχει το άτομο από στρες ή άλλα ψυχολογικά προβλήματα. Μπορεί να μετρηθεί με την
χρήση ειδικών ταινιών. Τα άτομα που καταναλώνουν πολλές επεξεργασμένες τροφές και είναι υπό την
επήρεια στρες έχουν συνήθως όξινο PH ενώ άτομα με αυστηρά χορτοφαγική διατροφή συνήθως έχουν
αλκαλικό PH.
5. Τα δόντια δεν είναι μόνο σκληρή ουσία αλλά αποτελούνται από χιλιάδες οδοντινοσωληνάρια μέσα στα
οποία κυκλοφορεί το οδοντικό υγρό που στη ουσία αποτελεί το μηχανισμό αυτοΐασής τους. Αυτό είναι
υπεύθυνο για την ανταλλαγή των χρήσιμων ουσιών αλλά και των τοξινών μεταξύ δοντιού και στόματος
(Drs Steinman and Leonora). Το οδοντικό υγρό ελέγχεται από την έκκριση ορμονών όπως αυτών που
εκκρίνονται από τη παρωτίδα (σιελογόνος αδένας του στόματος) αλλά και από την έκκριση της μελατονί-
νης που παράγεται στην επίφυση του ανθρώπινου εγκέφαλου και η καλή κυκλοφορία του είναι προϋπό-
θεση για τη υγεία των δοντιών. Παράγοντες που μπλοκάρουν την κυκλοφορία του είναι η μεγάλη κατα-
νάλωση ζάχαρης, το στρες, η έλλειψη άσκησης, η έλλειψη ιχνοστοιχείων και η λήψη φαρμάκων.
6. Προϋπόθεση για την πρόληψη της τερηδόνας είναι η καλή γενική υγεία του ατόμου σε όλα τα επίπεδα
της υπόστασής του, δηλαδή σε σωματικό, ψυχικό και πνευματικό επίπεδο. Οτιδήποτε είναι απαραίτητο
για τη γενική υγεία είναι απαραίτητο και για τη καλή υγεία των δοντιών. Ψυχοθεραπεία, Βελονισμός και
Ομοιοπαθητική καθώς και Βοτανοθεραπεία και Ενεργειακή διατροφη αλλά και ασκήσεις Διαλογισμού βοη-
θούν τη ψυχοσωματική υγεία. Όλες οι δραστηριότητες στο σώμα, η ανάπτυξη καθώς και η επιδιόρθωση
των ιστών συνεχίζονται αδιάκοπα σε συνδυασμό με την αφομοίωση των τροφών και την απομάκρυνση
των αποβλήτων. Το πολύπλοκο πεδίο των εσωτερικών συστημάτων ελέγχου του οργανισμού είναι ο χώ-
ρος στον οποίο ο νους έρχεται στη πιο στενή επαφή με το σώμα Με τη μέθοδο της Σφαιρικής Αντιληπτι-
κότητας που είναι μία μέθοδος διεύρυνσης της αντίληψης μέσω ειδικών ασκήσεων εμπνευσμένης γεω-
μετρίας και εικονοποίησης, επηρεάζεται όλο το σύστημα πεποιθήσεων και σκέψεων του ανθρώπου με
αποτέλεσμα την κινητοποίηση του μηχανισμού αυτοΐασης και εξισορρόπησής του και ως εκ τούτου και η
επίτευξη της υγείας των δοντιών του.
7. Εξασφάλιση καλής ποιότητας και ροής σάλιου αλλά και καλή μάσηση των τροφών και διαβροχής τους
από το σάλιο για καλύτερη πέψη. Το σάλιο διαβρέχει τις επιφάνειες των δοντιών και εξασφαλίζει μαζί με
το οδοντικό υγρό την ανταλλαγή χρήσιμων ουσιών αλλά και τοξινών από τα δόντια στο στόμα και αντισ-
τρόφως. Παράγοντες που προκαλούν μείωση του σάλιου και ξηροστομία είναι το κάπνισμα, η υπερβολική
λήψη οινοπνεύματος, διάφορα φάρμακα, η θεραπεία με ακτινοβολία, το στρες και άλλες ψυχικές διατα-
ραχές. Μπορείτε να βελτιώσετε τη ποιότητα του σάλιου με καθημερινές πλύσεις με σησαμέλαιο για 5 πε-
ρίπου λεπτά το οποίο δεν το καταπίνετε αλλά το φτύνετε μετά τη πλύση γιατί απορροφά πολλές τοξίνες
από τα δόντια.
8. Χρήση φυσικών βιολογικών προϊόντων καθημερινής χρήσης για τη στοματική υγεία. Δοκιμάστε να
φτιάξετε τη δική σας βιολογική οδοντόκρεμα με φυσικά υλικά. Επίσης μπορείτε για να απομακρύνετε τις
χρωστικές των δοντιών να βουρτσίζετε δυο φορές την εβδομάδα τα δόντια σας με ένα μίγμα διττανθρα-
κικής σόδας με 2-3 σταγόνες οξυζενέ και για απομακρύνετε την πέτρα να κάνετε πλύσεις με το μίγμα
50% μηλόξιδο και 50% νερό.

29. 29
Φτιάξτε τη δική σας οδοντόκρεμα
Αναμείξτε καλά τα παρακάτω υλικά:
6 κουταλάκια μαγειρικής σόδας (καθαρής χωρίς προσμίξεις αλουμινίου)
2 κουταλάκια βιολογικό βούτυρο καρύδας και
μερικές σταγόνες αιθέριου έλαιου της αρεσκείας σας.
Το αιθέριο έλαιο λεμόνι κάνει εύγευστη την οδοντόκρεμα και λευκαίνει τα δόντια. Αν η πάστα που φτιά-
ξατε σας φαίνεται υδαρής προσθέστε λίγη σόδα και αντίθετα αν σας φαίνεται παχύρρευστη λίγες ακόμη
σταγόνες αιθέριου έλαιου.
Για να διατηρηθούν ενεργά τα συστατικά, φτιάξτε μικρές ποσότητες που θα φυλάξετε μακριά από το φως
μέσα στο ψυγείο. Αν δεν σας αρέσει η γεύση της καρύδας μπορείτε να χρησιμοποιήσετε φυτική γλυκερί-
νη που θα προμηθευτείτε από το φαρμακείο. Αν θέλετε να φτιάξετε παιδική οδοντόκρεμα προσθέστε λίγη
φράουλα ή άλλο φρούτο που δίνει άρωμα και γεύση που προτιμούν τα παιδιά.
Βιβλιογραφία
IAOMT policy position
Agency for toxic Substancesand Desease Registry [ATSDR]
World Health Organization' Fluorine and Fluoride Enviromental Health Critiria
Health and Welfare Canada chemical water analysis in Yukon Territory Clark, DC Working group report
on the ingestion of inorganic fluoride and its effect on the occurance of dental carries in Canada
May and Wilson' Hip fracturesin relation to water fluoridation'
National reasearch Council 'Health effects of Ingested Fluoride'
United States National Research Council, Food and Nutrition Board.Recommented dietary allowances.
Ekstrand, J, Alvan ,Boreus and Norlin 'Pharmakokinetics of fluoride in man after simple and multiple oral
doses.
Gruminger, S.E, Clayton, Chang and Siew 'Acute Oral Toxisity of fluorides in Rats and Mice. Royal Col-
lege of Physicians of London 'Fluoride ,
Teeth and Health Report on Fluoride and its effects on Teeth and Health
National Toxicology Program[NTP] 'Toxicology and Carcinogrnesis Studies of Sodium fluoride in rats
National Institute of Health United States
Άρθρο της Μαρίας Κολυβάκη
Ολιστική Οδοντίατρος ΙΑΟΜΤ Βελονίστρια –Systemic Regulation Medicine EAV
Πηγή: http://www.holisticlife.gr/
Το αλίευσα ΕΔΩ
9. Συμβουλή του γιατρού: Μια κουταλιά σπαθόλαδο το
πρωί...
Αποτέλεσε το περίφημο ίαμα των αρχαίων Σπαρτιατών, με
το οποίο θεράπευαν τις πληγές τους μετά τις μάχες, ενώ το πρό-
τειναν οι θεραπευτές της εποχής για την αντιμετώπιση της
κατάθλιψης και του έλκους στομάχου.
Αναγνωρισμένο για τις πολλές του ιδιότητες, το σπαθόλαδο
κατάφερε να διατηρηθεί ως "απαραίτητο γιατρικό", από αρχαιο-
τάτων χρόνων έως σήμερα, παρά το γεγονός ότι δεν είναι ευ-
ρέως γνωστό πού μπορεί να το βρει κανείς ή πώς να το παρασ-
κευάσει.
Στην περιφέρεια, πολλοί είναι εκείνοι που το φτιάχνουν μόνοι τους.
Στις αρχές Μαΐου και για περίπου έναν μήνα ανθίζει το σπαθόχορτο, ένα από τα σημαντικότερα λουλού-
δια της ελληνικής πανίδας. Το φυτό αυτό διακρίνεται, όχι μόνο για το έντονο κίτρινο χρώμα του, αλλά

30. 30
και για τις πολλές θεραπευτικές του ιδιότητες - αντισηπτικές, αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις, στυπτι-
κές και επουλωτικές.
Βοηθά δε σημαντικά, όπως λέγεται, στην αντιμετώπιση της ισχιαλγίας, των ρευματικών πόνων και των
πόνων των αρθρώσεων κι έχει άριστες επουλωτικές ιδιότητες (συνίσταται για την επούλωση πληγών,
μωλώπων και εγκαυμάτων πρώτου βαθμού).
Το σπαθόχορτο ή το βαλσαμόχορτο, όπως το γνωρίζει αρκετός κόσμος, αποτελεί το κύριο συστατικό του
σπαθόλαδου που, σύμφωνα με τον Διοσκουρίδη, είχε και ιδιότητες αντικαταθλιπτικού.
Στις ΗΠΑ, όπου καταγράφει υψηλές πωλήσεις, ύστερα από σχετκό πρόγραμμα του ABC News,
τον Ιούνιο του 1997, το σπαθόλαδο αποτέλεσε το εναλλακτικό "πρόζακ" για την ήπια και μέτρια
κατάθλιψη.
Στη Γερμανία το σπαθόλαδο, που χρησιμοποιείται ως αντισπασμωδικό αλλά και για την αντιμετώπιση
αϋπνιών, αποτελεί συχνά συνταγογραφούμενο από τους γιατρούς φάρμακο κατά της μελαγχολίας.
Μεταξύ άλλων περιέχει υπερικίνη και ψευδο-υπερικίνη, φλαβονοειδή (16% στα φύλλα), ξανθόνες, φαι-
νολικά οξέα, αιθέρια έλαια (0,13% σε ολόκληρο το φυτό).
Οι αναλγητικές ιδιότητες του βοτάνου είχε ειπωθεί πρώτα ότι οφείλονταν στις ουσίες hypericin,
pseudohypericin και στα φλαβονοειδή, αλλά σύμφωνα με πρόσφατες φαρμακολογικές και κλινικές
μελέτες τα αποτελέσματα επικεντρώνονται σε μια κυρίως δραστική ουσία του, την hyperforin.
Στην ομοιοπαθητική χρησιμοποιείται κυρίως σε νευραλγίες και τραυματισμούς νεύρων και γενικά συμ-
πτωματολογία που ξεκινά από τραυματισμούς νεύρων, όπως απώλεια μαλλιών, κατάθλιψη και νευραλγία.
Το συγκεκριμένο φυτό κατά την περίοδο της ωρίμανσής του στους ορεινούς - κυρίως - όγκους
μαζεύεται από τους παραγωγούς και με τη φυσική μέθοδο της ζύμωσης παρασκευάζεται το
σπαθόλαδο, χωρίς καμία προσθήκη συντηρητικών ή άλλων ουσιών.
Το λάδι με το οποίο γίνεται η μείξη πρέπει να είναι εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο με χαμηλή οξύτητα,
έτσι ώστε κατά τη διάρκεια της ζύμωσης και όσο διαρκεί η έκθεσή του στο ήλιο να μην ανεβάσει την οξύ-
τητά του, αλλά κυρίως να αποκτήσει ένα ιδιαίτερα βαθύ κόκκινο χρώμα.
Σήμερα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα φυτικά και φυσικά προϊόντα που υποβοηθούν την υγεία του
ανθρώπου. Ισχιαλγίες, πληγές, εγκαύματα, μώλωπες, στομαχικές διαταραχές, γαστρεντερίτιδες, ελαφράς
μορφής έλκη, στομαχόπονοι, πόνοι των αρθρώσεων, αντιφλεγμονώδεις, αντισηπτικές, αντιοξειδωτικές
και πολλές ακόμη ιδιότητες το κατατάσσουν μεταξύ των πιο ωφέλιμων για τον άνθρωπο βοτανολογικών
σκευασμάτων.
Επίσης, με το σπαθόλαδο γίνονται επαλείψεις ή ελαφρές εντριβές στο μέρος που πονά ή μπορούμε
ακόμη να εφαρμόσουμε τοπικά επιθέματα με διαποτισμένη γάζα.
Επίσης, είναι ιδανικό για κάθε θεραπευτικό ή χαλαρωτικό μασάζ - μπορεί να εμπλουτισθεί με αιθέ-
ρια έλαια ανάλογα. Ωστόσο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και πόσιμο, καθώς συνιστάται ιδιαιτέρως για τις
κολίτιδες, την επώδυνη πέψη και τις ξινίλες του στομάχου.
"Κατ' αρχάς, το σπαθόχορτο το μαζεύουμε τον Μάιο και στις αρχές Ιουνίου σε παραθαλάσσιες περιο-
χές και όσο περνάει ο καιρός - μέχρι και το τέλος Ιουλίου - το βρίσκουμε στα ορεινά μέρη της Ελλάδας.
Μαζεύουμε τα άνθη του και τα βάζουμε σε ένα γυάλινο βάζο, ενώ το 'μυστικό' σε αυτή την περίπτωση
είναι να βάλουμε ένα πολύ καλό ελαιόλαδο. Συνήθως έξτρα παρθένο ελαιόλαδο με χαμηλή οξύτητα ή
αγουρέλαιο, που η οξύτητά του είναι κοντά στο 0% είναι το καλύτερο λάδι που μπορούμε να βάλουμε"
αναφέρει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο βοτανολόγος Αλκιβιάδης Γρηγοριάδης.
"Κατόπιν - προσθέτει - το βάζουμε στον ήλιο και μέσα σε περίπου 40 ημέρες γίνεται το σπαθόλαδο. Καλό
είναι, τα πρώτα εικοσιτετράωρα να μην το βγάλουμε κατευθείαν στον ήλιο, αλλά να το έχουμε σε φωτει-
νό μέρος. Τονίζω ότι όλο το μυστικό είναι στο ελαιόλαδο. Υπάρχουν πολλά σπαθόλαδα, κυρίως αυτά
που έρχονται από το εξωτερικό, αλλά αυτά είναι με σπορέλαια που κάθε άλλο παρά έντονο κόκκινο χρώ-
μα έχουν. Φυσικά, ένας που γνωρίζει από σπαθόλαδα, το αντιλαμβάνεται εύκολα αποκλειστικά από το
χρώμα, γιατί αν δεν είναι καλό το ελαιόλαδο, αυτό γίνεται καφέ. Οι καταναλωτές θα πρέπει να είναι προ-
σεκτικοί, γιατί αν το πάρουν σε πλαστικό μπουκαλάκι, είναι επικίνδυνο, αφού το σπαθόλαδο έχει την ιδι-
ότητα να τραβάει όλα τα χημικά του πλαστικού μπουκαλιού".
Σε ό,τι αφορά τις ιδιότητες του σπαθόλαδου, ο κ. Γρηγοριάδησς επισημαίνει πως "αποτελεί μιας πρώτης

31. 31
τάξης αντισηπτικό και επουλωτικό, ενώ βοηθά στις παλινδρομήσεις και στο έλκος στομάχου". Επίσης,
σύμφωνα με τον ίδιο, αν προστεθεί σε κεραλοιφή, τότε γίνεται πολύ αποτελεσματικό και στις κατακλύσε-
ις.
"Τα αποτελέσματα είναι γνωστά από τα παλιά χρόνια, αφού οι πολεμιστές τα χρησιμοποιούσαν κατά τη
διάρκεια των πολέμων. Το ευχάριστο είναι ότι γίνεται αποδεκτό σε μεγάλο βαθμό ακόμη και από την ιατ-
ρική κοινωνία" επισημαίνει.
Το σπαθόλαδο κρατάει περίπου δύο χρόνια από τη στιγμή που θα παραχθεί, ενώ το καλύτερο
είναι να καταναλωθεί μέσα σε έναν χρόνο.
"Καλό είναι να καταναλώνετε σύντομα και να μην το κρατάμε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σήμερα, ο
κόσμος έχει στραφεί προς τα βότανα και τα προϊόντα προς αυτή την κατεύθυνση. Και δεν είναι τυχαία,
αφού βλέπει ότι δίνει λύσεις στα προβλήματά του. Ακόμη και στα μικρά παιδιά, σε περιπτώσεις συγκάμα-
τος, μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη θέση μιας κρέμας, ενώ βοηθάει και η καθημερινή επάλειψη στο πρό-
σωπο για να κερδίζει κάποιος χρόνια νεότητας!" αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Γρηγοριάδης, συνιστώντας
μας να καταναλώνουμε μια κουταλιά σπαθόλαδο το πρωί.
Πηγή: ΑΜΠΕ
Το αλίευσα ΕΔΩ
10. Τα μυστικά της διατροφής των Αρχαίων Ελλήνων!
ΙΠΠΟΦΑΕΣ, ΖΕΑ, ΚΥΚΕΩΝΑ, ΚΡΑΣΙ, ΜΕΛΑΝΑΣ ΖΩΜΟΣ
Πολλές φορές η σύγχρονη επιστήμη έχει σκύψει στον τρόπο διατροφής και ζωής των αρχαίων
και έχει μελετήσει αρχαία συγγράμματα σε μια προσπάθεια να απαντήσει και σε ένα απλό ερώ-
τημα πέρα από τα πολυσύνθετα. Γιατί οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ήταν τόσο έξυπνοι;
Η απάντηση για πολλούς είναι μια και στηρίζεται στις αρχές που έθεσε ο πατέρας της Ιατρικής
ο Ιπποκράτης, που έλεγε « νους υγιής εν σώματι υγιεί» και «φάρμακο σου είναι η τροφή
σου».
Στηριζόμενη σε αυτές τις ρήσεις, η κ. Δήμητρα Τυλλιανάκη, χειρουργός οδοντίατρος, αν και ξεκίνησε από
την κλασική ιατρική, στην πορεία ασχολήθηκε και με την ομοιοπαθητική αλλά και τη διεξοδική μελέτη
των διατροφικών συνηθειών στις εποχές του Ιπποκράτη και του Πυθαγόρα.
Ο λόγος που το έκανε ήταν για να απαντήσει σε ένα ερώτημα που τη βασάνιζε έντονα. «Γιατί παρά την
εξέλιξη της επιστήμης θερίζουν οι ασθένειες; Ο καρκίνος , τα καρδιοεγκεφαλικά και τα αυτοάνοσα νοσή-
ματα;»
Ψάχνοντας τις απαντήσεις άρχισε να αμφισβητεί τη θεραπεία μόνο με φάρμακα και στάθηκε στην ολιστι-
κή αντιμετώπιση του ανθρώπου. Μάλιστα η ίδια αν και μαραθωνοδρόμος, διαπίστωσε ότι παρά τον υγιει-
νό τρόπο ζωής της, έκανε και λάθη, που δε γνώριζε.
Ένα από αυτά … κατανάλωνε ψωμί και μακαρόνια, κατανάλωνε δηλαδή σιτάρι. Και τί το «κακό» έχει το
σιτάρι; Γλουτένη. Μια ουσία που βρίσκεται παντού στη σύγχρονη διατροφή και κρατάει σε «υπνηλία»
τον εγκέφαλο. Οι αρχαίοι, σιτάρι δεν έβαζαν στο στόμα τους. Διότι δεν υπήρχε. Καλλιεργούσαν το δη-
μητριακό Ζέα, πλούσιο σε μαγνήσιο που θεωρείται η τροφή του εγκεφάλου.
«Πριν ασχοληθώ με τη μελέτη της Ιπποκράτειας διατροφής, νόμιζα ότι έκανα καλή διατροφή, αλλά δεν
έκανα. Κατανάλωνα ψωμί και μακαρόνια. Όπως διαπίστωσα στη συνέχεια, στην αρχαιότητα δεν έτρωγαν
στάρι. Υπήρχε ένα δημητριακό το «Ζέα» το οποίο είναι πλούσιο σε μαγνήσιο, «τροφή» του εγκεφάλου.
Για αυτό και οι προγονοί μας ήταν έξυπνοι. Υπάρχει μεγάλη πιθανότατα αυτό να οφείλεται στο ότι δεν
έτρωγαν στάρι που έχει γλουτένη, ουσία που συγκολλάει τις νευρικές απολήξεις και δεν αφήνει τον εγ-
κέφαλο να σκεφτεί ελεύθερα και να δημιουργήσει.
Μια άλλη ουσία που έχει το συγκεκριμένο δημητριακό είναι το αμινοξύ Λυσίνη το οποίο ενδυ-

32. 32
ναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα και έχει ελάχιστη γλουτένη».
Η κ. Τυλλιανάκη ζυμώνει το ψωμί της με Ζέα και φτιάχνει και τα μακαρόνια της από το ίδιο δημητριακό.
Είναι σούπερ τροφή και δεν χρειάζεται μεγάλη ποσότητα για να χορτάσει ο οργανισμός. Η καλλιέργεια
του απαγορεύτηκε στις αρχές του 20ου αιώνα.
«Καλλιεργούνταν στην Ελλάδα και απαγορεύτηκε αιφνιδιαστικά, άγνωστο γιατί. Το έχουν οι Γερμανοί και
το εξάγουν. Είναι πανάκριβο κοστίζει 6,5 ευρώ το κιλό!» Η ίδια συνιστά στους καταναλωτές να κατανα-
λώνουν τροφές που δεν έχουν υποστεί επεξεργασία, διότι όλες οι βιταμίνες βρίσκονται στον φλοιό.
«Βγάζουν το φλοιό των τροφίμων και στη συνέχεια οι βιταμίνες γίνονται συμπληρώματα διατροφής».
Όσον αφορά στην κατανάλωση κρέατος αυτή ήταν ελάχιστη και μόνο όταν το άτομο ήταν υγιές. Όταν
υπήρχε κάποια ασθένεια δεν καταναλωνόταν κρέας.
Και η Πυθαγόρεια διατροφή στηρίζεται στην Ιπποκράτεια, με εξαίρεση στην κατανάλωση κρέατος, που
για τον Πυθαγόρα, απαγορευόταν δια ροπάλου.
Ιπποφαές
Στην αρχαιότητα μεγάλη κατανάλωση είχε και ένας πορτοκαλί καρπός, το Ιπποφαές. Περιέχει
192 βιταμίνες και είναι όλες απορροφήσιμες από τον οργανισμό.
Στις εκστρατείες του, ο Μέγας Αλέξανδρος παρατήρησε, ότι τα άρρωστα και τραυματισμένα άλογα θερα-
πεύονταν τρώγοντας τα φύλλα και τους καρπούς του φυτού και άρχιζε να γυαλίζει το τρίχωμα τους, από
την παρατήρηση αυτή δόθηκε και η ονομασία του (ίππο – φάος = άλογο που γυαλίζει). Έτσι άρχισαν να
το χρησιμοποιούν και οι στρατιώτες του, μαζί με τον ίδιο για να είναι πιο ισχυροί στις εκστρατείες. Υπάρ-
χουν επίσης αναφορές ότι το χρησιμοποιούσε στις εκστρατείες του και ο Τζέγκις Χαν.
Το ιπποφαές μνημονεύεται από τον Θεόφραστο, μαθητή του Αριστοτέλη, αλλά κυρίως από τον Διοσκου-
ρίδη τον Αναζαρβέα, πατέρα της φαρμακολογίας.
Αναφορές στο Ιπποφαές υπάρχουν στην Θιβετιανή και κινέζικη ιατρική. Από το 1929, όταν για πρώτη
φορά πραγματοποιήθηκε βιοχημική ανάλυση των καρπών του φυτού, οι γνώσεις για της φαρμακευτικές
ιδιότητες του φυτού συνεχώς αυξάνονται. Πλέον υπάρχει τεκμηριωμένη γνώση (Γερμανία, Ρωσία, Κανα-
δάς, Κίνα, Φιλανδία, Αγγλία, Σουηδία κ.α.) για το ιπποφαές και έχουν αφιερωθεί γι αυτό 5 επιστημονικά
συνέδρια.
Το έλαιο του φυτού παράγεται από τους καρπούς με την μέθοδο της εκθλίψεως, χωρίς χημικά ή άλλα
πρόσθετα.
Οι αρχαίοι Έλληνες ξυπνούσαν μόλις εμφανιζόταν ο ήλιος και το πρωινό τους αποτελούνταν
από τον «κυκεώνα» , ένα ρόφημα από βρασμένο θυμάρι, αρωματισμένο με σουσάμι ή μέντα,
γάλα και χλιαρό νερό με μέλι, και το «ακράτισμα», που ήταν ψωμί βουτηγμένο σε ανέρωτο
κρασί, συνοδευόμενο από ελιές και σύκα.
Γύρω στις έντεκα έτρωγαν το «άριστον» που αποτελούνταν από ψωμί, τυρί, σκόρδο ή κρεμ-
μύδι. Το μεσημέρι κατά τις τρεις είχαν το «εσπέρισμα», ένα ελαφρύ γεύμα προκειμένου να
κρατηθούν μέχρι το βράδυ. Τα γεύματά τους ήταν στην πλειοψηφία τους μικρά και μόνο όταν
νύχτωνε έτρωγαν πλούσια, το λεγόμενο «δείπνον». Αυτό αποτελούνταν από όσπρια, κρέας ή
ψάρι, τυρί, ελιές, πίτες και ως επιδόρπιο φρούτα, ξηρούς καρπούς και γλυκά.
Το κρασί ήταν βασικό στοιχείο της καθημερινότητας των Ελλήνων. Το έπιναν όμως νερωμένο και
ανάλογα με την ώρα της ημέρας έβαζαν την ανάλογη ποσότητα νερού. Όσο πλησίαζε η νύχτα, τόσο λι-
γότερο νερό έβαζαν. Τα συμπόσια ήταν μια άλλη αγαπημένη συνήθεια των αρχαίων Ελλήνων. Ξεκίναγαν
συνήθως στις δέκα το πρωί και τέλειωναν με τη δύση του ηλίου.
Οι πρόγονοί μας λάτρευαν επίσης τα γλυκά. Το «μελίκρατον» (γάλα, μέλι και καρύδια), ο
«μυττωτός» (πίτα με τυρί, λάδι, μέλι και σκόρδο), το «νωγάλευμα» (λιναρόσπορο και μέλι)
καθώς και τηγανίτες και τυρόψωμα. Τα νωγαλεύματα, όπως συνηθίζουν να αποκαλούν οι αρ-
χαίοι ημών πρόγονοι τις λιχουδιές, σερβίρονται ως τελευταίο πιάτο.
Σ’ όλη την Ελλάδα οι άνθρωποι είχαν λίγο-πολύ τις ίδιες διατροφικές συνήθειες. Σ’ όλη εκτός των Λακε-
δαιμονίων. Για τους λάτρεις του καλού φαγητού η Σπάρτη δεν ήταν ο κατάλληλος τόπος για να ζήσουν.
Ο σκληρός τρόπος ζωής τους και οι απαιτήσεις της πολεμικής τους κοινωνίας δεν επέτρεπαν απολαύσεις
και ηδονές. Το καλό φαγητό είναι και αυτό μια ηδονή που ο Σπαρτιάτης έπρεπε να αποφεύγει. Το βασι-
κό τους φαγητό ήταν ο περίφημος «μέλανας ζωμός», ένα κακόγευστο ζουμί από κρέας, αίμα, ξύδι.
Γενικά μπορούμε να πούμε ότι οι Σπαρτιάτες έτρωγαν λίγο και όχι εκλεκτά.Μια ακόμη συνήθεια των
Σπαρτιατών ήταν ξακουστή στην Αρχαία Ελλάδα. Λίγο πριν τη μάχη έτρωγαν ωμά κρεμμύδια για να
ανεβάσουν την αδρεναλίνη τους!
Φασόλια, φακές, κουκιά υπάρχουν σε κάθε κουζίνα. Απαραίτητο υλικό για την δημιουργία λαχταρισ-
τών εδεσμάτων το λάδι. Λάδι από τη Σάμο και την Ικαρία θεωρείται το καλύτερο και νοστιμότερο όλων.
Επίσης το γάλα αποτελεί σταθερή διατροφική συνήθεια. Τυρί, σκόρδα, κρεμμύδια, κοχλιοί, σαλιγ-
κάρια, μικρά πουλιά (τσίχλες, σπίνοι), σούπες, ζωμός από μπιζέλια συνθέτουν το πορτραίτο της
καθημερινής και αναγκαίας βρώσης.
Ο Αριστοφάνης περιγράφει γεύσεις περίεργες στα έργα του : “ξίγκι βοδινό ψημένο με συκόφυλλα”,
”πελανό” (κράμα από αλεύρι, μέλι, λάδι), ”έκχυτος” (μείγμα από αλεύρι και ψημένο τυρί με κρασί μελω-

33. 33
μένο), “μυττωτός” (πίτα με τυρί ανακατεμένο με μέλι και σκόρδα). Ποτέ στην αρχή του γεύματος δεν
σερβίρεται σούπα για να μην κοπεί η όρεξη.
Τα φρούτα, όπως η ορβικλάτα (γλυκά μήλα), στρουθιά και κοδύματα (κυδώνια), κοκκύμπα (ρο-
δάκινα), σταφύλια, σύκα αποτελούν μεγάλη αδυναμία γι’ αυτό και δεν λείπουν από κανένα δείπνο.
Οι Έλληνες ανέτρεφαν πάπιες, χήνες, ορτύκια και κότες για να εξασφαλίζουν αυγά. Ορισμένοι συγ-
γραφείς κάνουν ακόμη αναφορά σε αυγά φασιανού και αιγυπτιακής χήνας, εντούτοις μπορούμε να υπο-
θέσουμε πως επρόκειτο για σπάνια εδέσματα. Τα αυγά καταναλώνονταν είτε μελάτα είτε σφικτά ως ορεκ-
τικό ή επιδόρπιο. Επιπλέον τόσο ο κρόκος όσο και το ασπράδι του αυγού αποτελούσαν συστατικά
διάφορων συνταγών.
Η κατανάλωση κρέατος και θαλασσινών σχετιζόταν με την οικονομική κατάσταση της οικογένειας, αλλά
και με το αν κατοικούσε στην πόλη, στην ύπαιθρο ή κοντά στη θάλασσα. Οι Έλληνες κατανάλωναν ιδιαι-
τέρως τα γαλακτοκομικά και κυρίως το τυρί. Το βούτυρο ήταν γνωστό, αλλά έχανε σε προτιμήσεις σε
σχέση με το ελαιόλαδο το οποίο ήταν ένα από τα ”θεμέλια” της διατροφής τους.
Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Το αλίευσα ΕΔΩ
11. Σε πλήρη επιχειρησιακή λειτουργία ο κατασκοπευ-
τικός σταθμός στην Τανάγρα
Ο χώρος του SOR στην 331 Μοίρα στην 114 Πτέ-
ρυγα Μάχης στην Τανάγρα βρίσκεται και επίσημα
από τα μέσα Μαρτίου, ημέρα επίσκεψης του Προ-
έδρου της Δημοκρατίας στην Τανάγρα, σε πλήρη
επιχειρησιακή λειτουργία, όπως αυτή ανακοινώ-
θηκε από το Υπουργείο Άμυνας Ο Δορυφορικός
Σταθμός Εδάφους Με την επισημοποίηση του δο-
ρυφορικού σταθμού εδάφους, παρέχονται μεγα-
λύτερες δυνατότητες στην οργάνωση της άμυνας
της χώρας και ενισχύεται, ταυτόχρονα, ο προσα-
νατολισμός της Ελλάδας σε μια ευρωπαϊκή διαστημική αμυντική πολιτική. Η λειτουργία του Δορυφορικού
Σταθμού Εδάφους εντάσσεται στην συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας HELIOS-II, ένα πρόγραμμα 6
ευρωπαϊκών χωρών, στην οποία μετέχουν η Γαλλία, η Ισπανία, το Βέλγιο, η Ιταλία, η Ελλάδα -με ποσοσ-
τό 2,5%- και η Γερμανία. Το πρόγραμμα διαθέτει δύο οπτικούς δορυφόρους παρατήρησης γης με δυνα-
τότητα λήψης εικόνας ημέρα και νύχτα. Η μέγιστη αξιοποίηση και εκμετάλλευση των δορυφόρων γίνεται
από κοινού από τις έξι χώρες, η Ελλάδα όμως έχει τη δυνατότητα να αξιοποιήσει τις πληροφορίες και για
την αντιμετώπιση των ιδιαίτερων προβλημάτων ασφάλειας που αντιμετωπίζει. Με τη συμμετοχή της στο
πρόγραμμα αυτό η Ελλάδα εντάσσεται στο “κλαμπ” των χωρών που χρησιμοποιούν τεχνολογία αιχμής
αφού αποκτά πλεονέκτημα στην διαχείριση της πληροφορίας με ταχύτητα και κυρίως χωρίς εξαρτήσεις
από άλλους. Η μέγιστη επιχειρησιακή αξιοποίηση των οπλικών συστημάτων των Ενόπλων Δυνάμεων, ιδι-
αίτερα όσον αφορά τα στρατηγικά οπλικά συστήματα που επιτυγχάνει το HELIOS-II είναι μια ιδιαίτερα
σημαντική παράμετρος που ενισχύει την αποτρεπτική δυνατότητα της Ελλάδας στα πλαίσια της πολιτικής
ασφάλειας και άμυνας της χώρας. Παράλληλα, δίνει την δυνατότητα ορθής εκτίμησης της κατάστασης σε
επιχειρησιακό επίπεδο, σε συνεργασία με άλλα μέσα συλλογής γεωπληροφοριών (επίγεια, θαλάσσια, ενα-
έρια) των Ενόπλων Δυνάμεων. Ταυτόχρονα, μέσω του προγράμματος HELIOS-II και της συμφωνίας, που
υπογράφηκε πρόσφατα μεταξύ των χωρών HELIOS και της Ευρωπαϊκής Ένωσης η Ελλάδα συμβάλλει
στην Κοινή Ευρωπαϊκή Πολιτική Άμυνας και Ασφάλειας. Στο πλαίσιο του προγράμματος, η Ελλάδα συμμε-
τέχει στη σχεδίαση, ανάπτυξη και κατασκευή του μελλοντικού δορυφορικού συστήματος MUSIS
(MUltinational Space-based Imaging System), του πιο φιλόδοξου προγράμματος παρατήρησης Γης από
το διάστημα στην Ευρώπη επόμενης γενιάς, με επιχειρησιακή λειτουργία από το 2015 έως το 2030. Μέσω
της συμμετοχής της χώρας μας, η ελληνική αμυντική βιομηχανία δύναται να αποκτήσει σημαντικά οφέλη
λόγω του υψηλότατου τεχνολογικού επιπέδου των προγραμμάτων αυτών, ενώ η συμμετοχή της χώρας
στα προγράμματα HELIOS-II και MUSIS καθιστούν την Ελλάδα μέλος μιας μικρής ομάδας χωρών που
απολαμβάνουν πρόσβαση σε στρατιωτικά συστήματα παρατήρησης της Γης από το Διάστημα.
fox2magazine
http://greeknation.blogspot.gr/2013/08/blog-post_4691.html
Το αλίευσα ΕΔΩ

34. 34
12. ΘΑΥΜA:Περισσότεροι οι Έλληνες ψηφοφόροι από
το σύνολο των Ελλήνων!!!
Τελικά είμαστε λαός ανάδελφος. Δεν πρέπει να υπάρχει ανάλογο σε
όλο τον πλανήτη, ακόμα και βαθιά στα αφρικάνικα δάση. Τίποτα δεν
λειτουργεί σωστά σ’ αυτόν τον τόπο, με ευθύνη φυσικά του αναπο-
τελεσματικού κράτους στην κορυφή του οποίου είναι το σάπιο πολι-
τικό σύστημα. Αν περιμένουμε λοιπόν με αυτό το πολιτικό σύστημα
και με αυτόν τον κρατικό μηχανισμό να βγούμε από την κρίση, εί-
μαστε απλά μακριά νυχτωμένοι.
Το τελευταίο παράδειγμα είναι χαρακτηριστικό των ανωτέρω. Από τα
στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η ΕΛΣΤΑΤ (εδώ) και (εδώ) για την τελευταία απογραφή του 2011,
προκύπτει πως το σύνολο των νομίμων Ελλήνων υπηκόων (ενηλίκων και ανηλίκων) είναι 9.903.268.
Ειδικότερα από το σύνολο του πληθυσμού που απογράφηκε (10.815.197), οι έχοντες την ελληνική υπη-
κοότητα είναι μόνο 9.903.268 . Ταυτόχρονα, σύμφωνα με την ιστοσελίδα του Υπουργείου Εσωτερι-
κών (εδώ), στις τελευταίες εκλογές του Ιουνίου 2012, ήταν εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους
9.947.876 ενήλικοι Έλληνες πολίτες. Δηλαδή, όπως μας βεβαιώνει το ίδιο το κράτος, το σύνολο των α-
πογραφέντων Ελλήνων υπηκόων (ενηλίκων και ανηλίκων) είναι μικρότερο κατά 44.608 από το σύνολο
μόνο των ψηφοφόρων (ενηλίκων).
Αυτό τρία πράγματα μπορεί να σημαίνει. Είτε ότι η απογραφή ήταν εντελώς λάθος, είτε ότι υπάρχει τε-
ράστιος αριθμός Ελλήνων πολιτών στο εξωτερικό (στους οποίους δεν επιτρέπεται να ψηφίζουν στον τόπο
διαμονής τους), είτε ότι υπάρχει τεράστιος αριθμός ψηφοφόρων φαντάσματα.
Σε κάθε περίπτωση είμαστε απλά για κλάματα. Φανταστείτε να είχαμε και κάποιο πληθυσμό αντίστοιχο με
αυτόν της Τουρκίας κ.λ.π. Αφού δεν μπορούμε να τακτοποιήσουμε τόσο απλά πράγματα, τι γυρεύουμε
άραγε;;;
Πέτρος Χασάπης
Το αλίευσα ΕΔΩ
13. Έζησαν μια ζωή μαζί και πέθαναν μαζί την ίδια ώρα
Ένα ζευγάρι Ελλήνων στην Αυστραλία
Έφυγε από τη ζωή με διαφορά λίγων λεπτών.
Μοιράστηκαν τα πάντα, μέχρι και τις τελευταίες τους στιγμές.
Συγκίνηση προκάλεσε στην ομογένεια
Η είδηση του θανάτου ενός ηλικιωμένου ζευγαριού
Με διαφορά λίγων λεπτών της ώρας.
Ο Νίκος Μαρκογιαννάκης μόλις ξεψύχησε η αγαπημένη του σύζυγος Μαρία
Την έσφιξε στην αγκαλιά του με τον δικό του τρυφερό και δυνατό τρόπο
Και βγήκε να καπνίσει ένα τσιγάρο όπως έκανε όταν η καρδιά του είχε φουρτούνες.
Το μόνο που τον απασχολούσε ήταν να μην την αποχωριστεί...
Να μην την αφήσει μόνη της στο μεγάλο ταξίδι!
Περίμενε λίγο να δει το μεγάλο του γιο, το Νικόλα, που ήταν στο δρόμο
Και μετά έγειρε και άφησε την τελευταία του πνοή, λίγο πιο πέρα από την αγαπημένη του.
Είπαν ότι πέθανε από καρδιά. Στα κρύα πιστοποιητικά θανάτου δε γράφεται όταν πεθάνει κανείς
από "αγάπη''
Αναφέρει σε ρεπορτάζ του ο ''Νέος Κόσμος''.
Ο Νίκος Μαρκογιαννάκης, ο πρωτότοκος του Χρήστου και της Μαρίας, δήλωσε στην εφημερίδα:
-Οι γονείς μου ζούσαν ο ένας για τον άλλον.
Ποτέ δεν πήγαινε ο πατέρας κάπου μόνος του.
Έπρεπε να έχει και τη μητέρα μου δίπλα του.
Ο πατέρας μου ήταν φανερό ότι δε θα μπορούσε πλέον να ζήσει χωρίς τη μητέρα μου. Εκείνη ήταν όλη
του η ζωή.
Από τότε που θυμάμαι τον κόσμο
Από το χωριό στην Κρήτη, με τα χωράφια, τις ελιές και το μόχθο το καθημερινό, μέχρι εδώ στην Αυ-
στραλία

35. 35
Μαζί δούλεψαν
Μαζί μόχθησαν
Μαζί χάρηκαν τη ζωή
Οπότε πώς γινόταν να μη φύγουν και μαζί;
Το αλίευσα ΕΔΩ
14. ΣΚΕΨΕΙΣ … ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ
Σαπρανίδη Χρήστου
Γεωπόνου ΑΠΘ
Δ/νση Ἀγρ. Οἰκονομίας & Κτηνιατρικῆς Κιλκὶς
Πῶς νὰ γράψεις γιὰ ἁπλὰ πράγματα ὅταν εἶσαι πολύπλοκος σὰν ἄνθρωπος;
Πῶς νὰ μιλήσεις γιὰ τὴν ΄΄δημιουργία΄΄ ὅταν ἡ καθημερινότητα σὲ καθιστᾶ ἄπρακτο καὶ χωρὶς προσφορὰ
στὸν πλησίον καὶ τὸν κόσμο;
Πῶς νὰ μιλήσεις γιὰ τὸν Θεὸ ὅταν εἶσαι πλάσμα Του καὶ δὲν ζεῖς ΄΄κατὰ φύσιν΄΄ οὔτε σὰν ἄνθρωπος οὔτε
σὰν ἐπιστήμονας;
Ἔγινε ἡ ἐπιστήμη μας μία συνήθεια. Ἀδράνεια γιὰ τὸν δημόσιο Γεωπόνο καὶ ἐμπόριο γιὰ τὸν ἰδιώτη συνά-
δελφο.
Ἔγινε καὶ ὁ ἀγρότης μεροκαματιάρης τῶν ἐπιδοτήσεων.
Ἀποτέλεσμα ὁ ἀνύπαρκτος σήμερα πρωτογενὴς τομέας σὲ μία χώρα μὲ τὰ καλύτερα στατιστικὰ σὲ γῆ, βο-
σκοτόπια, ἀνθρώπινο καὶ ἐπιστημονικὸ προσωπικό, περιβάλλον καὶ μηχανικὴ ὑποστήριξη, ἂν καὶ τὸ τελευ-
ταῖο εἶναι μόνο στατιστικὸ καὶ ὄχι οὐσιαστικὸ πλεονέκτημα καὶ ἀποτέλεσμα τῶν εὐρωπαϊκῶν πακέτων στή-
ριξης σὲ πατερίτσες τῆς Ἑλληνικῆς γεωργίας.
Θερμοκήπιο Ι. Μ. Ιβήρων (Άγιον Όρος)
Εἰσαγωγὲς ὅλων τῶν βασικῶν καταναλωτικῶν ἀγαθῶν, π.χ 90% τοῦ βόειου κρέατος, 75% τῆς ἐπιτραπέζι-
ας ντομάτας.
Συνέπεια νὰ φθάνει στὸ τραπέζι μας μόνο ἐξωτερικῆς προέλευσης προϊὸν καὶ μὴ φανταστεῖτε ὅτι εἶναι τὸ
ἄριστο καὶ τὸ πλέον ἀσφαλὲς γιὰ τὴν ὑγεία μας. Μᾶλλον θεωρούμεθα τρίτος κόσμος σὰν καταναλωτές. Ἄ-
δειασαν καὶ οἱ τσέπες μας καὶ ἔφθασε ὁ οἰκονομικὸς μαρασμὸς σὰν φυσικὸ ἐπακόλουθο, ὅταν καταβάλλον-
ται ἐτησίως 6,5 δὶς εὑρὼ γιὰ εἰσαγωγὴ ἀγροτικῶν προϊόντων. Φυσικὰ καὶ αὐτὰ ποὺ παράγονται ἐδῶ λίγο

36. 36
συνεισφέρουν στὴν οἰκονομία καὶ ἴσα ποὺ καλύπτουν τὸ κόστος παραγωγῆς (ὁ ἐξοπλισμὸς ἔχει ὑψηλὸ κό-
στος) καὶ παράγονται ἀπὸ ἐργατικὰ χέρια ποὺ δὲν εἶναι ἑλληνικὰ μὲ συνέπεια πάλι τὴν ἀπώλεια.
Τεμπελιάσαμε ἀδελφοὶ, καὶ τώρα ποὺ πῆρε φωτιὰ τὸ τεμπελχανεῖο (ἵδρυμα γιὰ ἄεργους) δὲν ἔχουμε κου-
ράγιο νὰ σηκωθοῦμε νὰ τὴν σβήσουμε.
Τὸ πλάσμα ὅμως τοῦ Θεοῦ εἶναι δημιουργικὸ καὶ ἐργατικό. Ἐμεῖς ὅμως τί νὰ ἀπολογίσουμε στὴν πορεία μας
ἐκτὸς ἀπὸ ἀδιαφορία καὶ ἀνικανότητα; Δὲν γνωρίζω ποιὸ εἶναι περισσότερο ἐπικίνδυνο ἀπὸ τὰ δύο, ξέρω ὅ-
μως ὅτι μᾶς φταῖνε ὅλοι οἱ ἄλλοι.
Ὅμως μποροῦμε νὰ γυρίσουμε πίσω γιατί δὲν εἶναι μακριὰ ἡ τελευταῖα στροφή.
Μποροῦμε νὰ καλλιεργήσουμε τὴν Ἑλληνικὴ γῆ πρὶν γεμίσει φωτοβολταϊκά, ἐνεργειακὰ φυτὰ καὶ πρὶν γίνει
ἕνα ἀπέραντο μεταλλεῖο χρυσοῦ, ὅπως προορίζεται νὰ γίνει ἡ Β. Ἑλλάδα καὶ τὸ χωριό μου μαζί.
Μποροῦμε νὰ κάνουμε τὴν Ἑλλάδα τὸ θερμοκήπιο τῆς Εὐρώπης, ποὺ χρόνια τὸ ἀκοῦμε καὶ ποτὲ δὲν τὸ εἴ-
δαμε, καὶ ὄχι μόνο νὰ ἐξασφαλίσουμε τὴν δική μας ἐπάρκεια.
Αὐτὸ φυσικὰ ἀπαιτεῖ πρῶτα νὰ τὸ πιστέψουμε ἐμεῖς γιατί θὰ τὸ ἀποτρέψουν αὐτοὶ ποὺ ἔφθασαν τὸν τόπο σὲ
αὐτὴ τὴν θέση ὑποστηρίζοντας ἐμπορικὰ συμφέροντα καὶ ὄχι τὴν ὑγεία τῶν πολιτῶν καὶ τὴν οἰκονομικὴ εὐ-
ρωστία τοῦ τόπου.
Θερμοκήπιο Ι. Μ. Ιβήρων (Άγιον Όρος)
Ἐλᾶτε λοιπὸν νὰ καλλιεργήσουμε καὶ νὰ προστατεύσουμε τὴν Ἑλληνικὴ γῆ, νὰ γεμίσουμε τὶς ἀγορὲς μὲ
ντόπια προϊόντα ὑγειϊνὰ (γιατί εἶναι καθαρὴ ἡ γῆ μας) ὥστε νὰ ἀδειάσουν τὰ Νοσοκομεῖα, νὰ ἐξασφαλίσου-
με δουλειὰ γιὰ ὅλους μας καὶ νὰ διασφαλίσουμε τὴν Οἰκονομία μας. Νὰ ἀποκτήσουμε καὶ ἐμεῖς οἱ Γεωπόνοι
τὴ χαμένη μας ὑπόσταση ποὺ τὴν ἀγαπήσαμε ἀπὸ τὸν ΄΄Μεθοριακὸ σταθμὸ΄΄, ἀλλὰ μᾶς ἄλλαξαν τὴν πο-
ρεία οἱ ΄΄σειρῆνες΄΄, στὴν Ὀδύσσεια ποὺ ζοῦμε.
Καὶ πιστέψτε με ὑπάρχει ἀξιόλογο ἐξειδικευμένο προσωπικὸ ποὺ δαπανᾶται σὲ διοικητικὲς ἐργασίες καὶ ἀ-
νούσιο ἔργο, ἀντὶ νὰ ἀσχολεῖται μὲ τὸν προσανατολισμὸ τῆς γεωργίας, μὲ πειραματισμό, μὲ καινοτόμες
δράσεις, μὲ γενετικὴ βελτίωση, μὲ διάσωση Ἑλληνικῶν φυλῶν καὶ εἰδῶν καὶ τόσα ἄλλα.
Ἂς ξαναγίνουν λοιπὸν ζῶνες καλλιέργειας.
Ἂς παραχθοῦν προϊόντα ὀνομασίας προέλευσης.
Ἂς ἀναστήσουμε τὴν παραδοσιακὴ οἰκοτεχνία.
Ἂς ἀναζωογονηθεῖ ἡ ὕπαιθρος ποὺ μαράζωσε, ὅπως μαράζωσαν καὶ οἱ ἄνθρωποι ποὺ τὴν ἐγκατέλειψαν ἀ-
ναζητώντας ἕνα εὔκολο ἢ δύσκολο ἔνσημο καθοδηγούμενοι ἀπὸ τὴν πατρικὴ εὐχή: ΄΄Μάθε γράμματα καὶ
φύγε ἀπὸ τὸ χωριό΄΄. Ποιὸς ἄραγε ἔβαλε αὐτὴν τὴν εὐχὴ σὲ πατρικὸ στόμα;
Ἂς ἀγωνισθοῦμε γιὰ νὰ κερδίσουμε ξανὰ τὴν ὑγεία μας, πνευματικὴ καὶ σωματική, ὁδηγούμενοι σὲ ἠρεμία
καὶ εἰρήνη καρδίας, μία καὶ ἀσθενήσαμε σκεπτόμενοι σὲ ἀδιέξοδους δρόμους καὶ καταναλώνοντας προχει-
ρότητες…
Ἂς ξανακαπνίσουν οἱ φοῦρνοι στὰ χωριά, νὰ πάψει ἡ μεγαλύτερη κατάρα, καὶ νὰ γίνει πάλι εὐλογία. Νὰ
εὐχαριστηθεῖ καὶ ὁ Δημιουργὸς βλέποντας ἀπὸ ψηλά τούς ἀνθρώπους νὰ ἀγωνίζονται γιὰ νὰ ξανακερδί-
σουν τὴν φύση τους. Νὰ ἀναπαυθοῦν καὶ οἱ Ἥρωες καὶ οἱ Ἅγιοι ποὺ δὲν ἀγωνίσθηκαν ἄδικα γιὰ τὸν τόπο
τους.

37. 37
Ντομάτα ποικιλίας «Ελπίδα» (Κιλκίς-θερμοκήπιο στο Κεντρικό)
Ἴσως ὅλα αὐτὰ νὰ φαίνονται ἀσύνδετα καὶ θεωρίες, ποὺ μᾶς ταλαιπωροῦν σὲ πολλὲς συζητήσεις στὴν κα-
θημερινή μας ζωὴ καὶ δημιουργοῦν περισσότερο σύγχυση παρὰ δίνουν λύσεις. Ἐμεῖς, γιὰ τοῦ λόγου τὸ ἀ-
ληθὲς δημιουργήσαμε μιά ὁμάδα λίγων ἀνθρώπων καὶ καλλιεργοῦμε ἐφέτος:
11 στρέμματα πατάτας προσπαθώντας μάλιστα νὰ πολλαπλασιάσουμε μία ντόπια ποικιλία,
10 στρέμματα ρεβύθι,
14 στρέμματα φακές,
5 στρέμματα χειμερινὰ λαχανικὰ (λάχανο, μπρόκολο καὶ κουνουπίδι),
2 στρέμματα ντομάτα καὶ
2 στρέμματα καλοκαιρινὸ μπαξὲ (πιπεριά, μελιτζάνα κ.τ.λ.),
προσπαθώντας νὰ προσεγγίσουμε ὅλα τὰ παραπάνω καὶ προσανατολιζόμενοι πάντα στὴν βιολογικὴ παρα-
γωγὴ καὶ τὴν διατήρηση τῆς Ἑλληνικῆς βιοποικιλότητας. Ἐπιτύχαμε ἀρκετά. Μεγάλη μέσα σὲ ὅλα εἶναι καὶ
ἡ χαρά μας ἀπὸ τὴν προσφορὰ στὸν ἐλάχιστο ἀδελφὸ ἀπὸ τὸ ΄΄περίσσευμα΄΄, (τὸ ὑστέρημα θέλει πολλὴ
δουλειὰ ἀκόμη).
Εἴμαστε πιστεύω καλοὶ στρατιῶτες, ὅπως καὶ ἀλλοῦ πιστεύω ὅτι ὑπάρχουν πολλοὶ, γιατί δὲν στέρεψε ἀκό-
μη ὁ τόπος. Θὰ βρεθοῦν καὶ στρατηγοὶ σὲ αὐτὸν τὸ δύσκολο ἀγῶνα, γιατί δὲν κερδίζεται χωρὶς σχεδιασμὸ
καὶ καλὴ ὀργάνωση. Θὰ κάνουμε τὰ πάντα γιὰ νὰ γυρίσουμε πίσω μιά καὶ εἶναι ὁ μόνος τρόπος γιὰ νὰ πᾶμε
μπροστά, ὅπως ἄκουσα νὰ λέει ἕνας καλὸς φίλος μικρὸς τὸ δέμας, ἀλλὰ ψιλὸς τὴ σύνεση.
Καλὴ δύναμη σὲ ὅλους καὶ καλὴ ἀντάμωση!
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ‘Ἐρῶ’ , Ι΄ ΤΕΥΧΟΣ, ΑΠΡ.-ΙΟΥΝ. 2012
Το αλίευσα ΕΔΩ

38. 38
15. Αναρτήσεις μηνός Αύγουστος 2013
1. Η πολιτιστική γενοκτονία των Πομάκων
συνεχίζεται…
2. Το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος της Κυ-
ριακής ( Αρχή Ι...
3. ΠΟΣΟ ΚΟΝΤΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΜΙΑ ΝΕΑΝΙ-
ΚΗ ΒΕΛΟΥΔΙΝΗ «ΕΠΑΝΑ...
4. Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος (του Φώτη
Κόντογλου)
5. ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΗΣ ΚΟΡΥΦΩΣΗΣ ΤΟΥ ΔΡΑ-
ΜΑΤΟΣ
6. ΣΚΕΨΕΙΣ … ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ
7. ΑΙΣΧΟΣ: Στο Δήμο Μύκης (Ξάνθη) υ-
ποχρεώνουν τους Πο...
8. ΓΑΛΛΙΑ: Ο ηγέτης των Μασόνων κάνει
έκκληση στον Ολ...
9. Η διαχρονική απάτη του ναζισμού και η
σβάστικα
10.ΘΑΥΜA:Περισσότεροι οι Έλληνες ψη-
φοφόροι από το σύν...
11.Συμβουλή του γιατρού: Μια κουταλιά
σπαθόλαδο το πρ...
12.Κυριακή Θ' Ματθαίου –«Λέγει αυτώ∙ ο-
λιγόπιστε»!
13.«Γιε μας… Για την πατρίδα τα νιάτα σο-
υ!»
14.Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΜΑΚΡΥ-
ΓΙΑΝΝΗ!
15.Το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος της Κυ-
ριακής (Θ΄ Ματθ...
16.Το νόμισμα, πέραν από συναλλακτικό
είναι πρωτίστως...
17.Βουλγαρία εναντίον ΠΓΔΜ για τις "μα-
κεδονικές" μειο...
18.Τι είναι η Ρωμηοσύνη, Φώτη Κόντογλου
19.Πως άλλαξε το Ισλάμ από τον 20ο στον
21ο αιώνα. Φω...
20.Το θαύμα της πίστεως.Ναοί που δεν
γκρεμίζονται!
21.Έλληνας ο πρώτος άνθρωπος στην ισ-
τορία που πραγματ...
22.ΒΡΕΘΗΚΕ Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ Α-
ΛΕΞΑΝΔΡΟΥ;
23.Ένας άγνωστος ομολογητής τον καιρό
της εισβολής.
24.ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ "ΑΝΑΒΛΕΨΑΣ
ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟΝ ΕΥΛ...
25.Τα μυστικά της διατροφής των Αρχαίων
Ελλήνων!
26.ΟΧΙ ΣΤΑ ΤΑΤΟΥΑΖ ΑΠΟ ΜΑΥΡΗ ΧΕΝΝΑ
27.Το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος της ...
28.ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΣΑΛΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΡΑΒΙΝΟ
ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕ ΟΤΙ ...
29.ΠΡΟΤΥΠΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΗΝ
ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ
30.Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ
31.Άγνωστοι Έλληνες: Αϊνώ,όταν ο Ελλη-
νισμός «άγγιξε» ...
32.Η ΠΟΛΥΤΕΚΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΤΟ ΙΚΡΙ-
ΩΜΑ
33.¨ΕΡΩ¨ - 10ο ΤΕΥΧΟΣ - (ΑΠΡΙΛΙΟΣ -
ΙΟΥΝΙΟΣ 2012)
34.Οι Μεξικανοί «μυούνται» στην μοναδι-
κή αρχιτεκτονικ...
35.Ύψωσαν την Ελληνική σημαία στην Λα-
δόξερα και συνελ...
36.Φτιάχνουν κόμμα μεταναστών. Οι Αλ-
βανοί εθνικιστές ...
37.Τα παιδιά που τρώνε σε οικογενειακό
τραπέζι αποκτο...
38.Κυριακή Ζ' Ματθαίου: Ομιλία εις τους
δύο θεραπευθέ...
39.Η Ελλάδα βιλαέτι της Τουρκίας; Ομάδα
της ΜΙΤ και τ...
40.ΕΛΛΗΝΩΝ ΥΜΝΟΣ-όσο θα ζει η Ελλάδα
μας, Μητέρα τρισ...
41.Πομάκοι οι απόγονοι των Ελλήνων
«Αγριάνων»
42.Το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος της Κυ-
ριακής (Ζ΄ Ματθ...
43.ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟ ΠΕΡΙ ΑΣΥΝΕΧΕΙΑΣ
ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘ...
44.Σε πλήρη επιχειρησιακή λειτουργία ο
κατασκοπευτικό...
45.Φθόριο και υγεία
46.Μουσουλμανική Αδελφότητα, Σαρία και
Τζιχάντ: Μια π...
47.Την Κυριακή η πορεία μνήμης Ισαάκ-
Σολομού (βίντεο)...
48.Ο ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΩΣ ΗΓΕΤΗΣ ΠΟΥ ΠΙΣ-
ΤΕΥΕ ΣΤΟ ΘΕΟ ΚΑΙ Ζ...
49.Ὁ ἀνήφορος τοῦ Αὐγούστου
50.Παράνομη η πώληση της μαρίνας Πυθα-
γορείου στους Το...
51.Σπανουδάκης: Πιστέψτε και μην φο-
βάστε
52.Έζησαν μια ζωή μαζί και πέθαναν μαζί
την ίδια ώρα
53.Ὄχι εἰς τόν παγανιστικόν «ἑορτασμόν»
τοῦ «Αὐγουστι...
54.Αυτοί που άφησαν το πλοίο ΕΛΛΑΣ να
βουλιάξει...
55.Έκτακτο δελτίο επιδείνωσης του και ...
56.Άγνωστοι Έλληνες: Αραουκάνοι, οι
Σπαρτιάτες της Χι...
57.ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗΣ ΕΝ ΤΩ ΟΡΕΙ ΧΡΙΣΤΕ Ο
ΘΕΟΣ
58.ΞΕΦΤΙΛΕΣ! ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΠΑΡΑΠΟΙΕΙ ΚΑΙ
ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ! Δ...
59.ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΩΝ ΕΙΔΩΛΟ-
ΛΑΤΡΩΝ - ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΩ...
60.Το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος της ...
61.Αστυνομική επιτυχία ή ‘Οτζαλάν Νο 2′;
62.H ραγδαία στροφή στην Oρθοδοξία εκα-
τομμυρίων Tούρκ...
63.Καλή Παναγιά, να έχουμε!
64.Νέο σοκ! Τα... κλειδιά της Υγείας στη
Μέρκελ
65.Οι ξενισμοί στη γλώσσα μας