2. Integracja w naszym przedszkolu to wspólne bycie
razem dzieci zdrowych i niepełnosprawnych, dzieci
o różnych możliwościach, potrzebach
i zainteresowaniach jednoczących się we wspólnym
działaniu.
3. W naszym Przedszkolu dzieci niepełnosprawne
zawsze mogły otrzymać pomoc i wsparcie
- uczęszczały one do grup ogólnodostępnych.
Wówczas odpowiadając na społeczne
zapotrzebowanie i przychylając się do próśb
rodziców podjęliśmy się nowego i niełatwego
zadania. Dzięki przychylności i zrozumienia ze
strony władz oświatowych powstała grupa
integracyjna.
Spójrzmy w przeszłość…
4. Pierwsze doświadczenia naszego Przedszkola
związane z integracją dzieci zdrowych
i niepełnosprawnych sięgają lat
dziewięćdziesiątych.
W 1995 roku został utworzony pierwszy oddział
integracyjny. Wielu niepełnosprawnych
przedszkolaków znalazło wreszcie szansę
na bycie razem ze zdrowymi rówieśnikami
oraz uczestnictwo w zajęciach dydaktycznych,
wyrównawczych i zabawach. To ich obecność
w dziecięcej społeczności nadała naszemu
Przedszkolu ten specyficzny charakter.
5. Do przedszkola zaczęło uczęszczać pięcioro dzieci
o różnym stopniu niepełnosprawności.
W odpowiedzi na wzrastające zainteresowanie
rodziców i zapotrzebowanie na edukację
i terapię dzieci o specjalnych potrzebach
edukacyjnych utworzyliśmy kolejne grupy
integracyjne.
Obecnie funkcjonują cztery oddziały, do których
uczęszcza 22 dzieci niepełnosprawnych.
7. Innowacyjna kadra pedagogiczna
Zmieniające się potrzeby edukacyjne,
terapeutyczne i wychowawcze
niepełnosprawnych wychowanków
stały się impulsem do zdobywania
nowych kwalifikacji i umiejętności,
niezbędnych w pracy z dzieckiem
o specjalnych potrzebach
edukacyjnych.
8. Aktualnie w drodze rozwoju towarzyszą dziecku
specjaliści:
• surdopedagog,
• oligofrenopedagodzy,
• logopeda, glottodydaktyk,
• terapeuta integracji sensorycznej,
• specjaliści terapii pedagogicznej,
• pedagodzy wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
• pedagog specjalny z zakresu rewalidacji,
• pedagog specjalny w zakresie usprawniania dzieci ze
sprzężonymi niepełnosprawnościami,
• psycholog,
10. Szukając odpowiedzi na pytania
- w systematyczny i ciągły sposób
rozwijamy własną aktywność zawodową.
Bierzemy udział w wielu kursach,
szkoleniach, warsztatach, doskonalących
kompetencje w zakresie pracy z dziećmi
o specjalnych potrzebach edukacyjnych.
Wprowadzamy nowatorskie metody
pracy. Zdobywamy kwalifikacje
adekwatnie do rodzajów
niepełnosprawności dzieci oraz
zmieniających się potrzeb placówki .
11. Nie zawsze jest dobrze…
Na co dzień spotykamy się z szeregiem trudności,
które wymagają rozwiązania. Problemy edukacyjne
i wychowawcze oraz chęć wyjścia naprzeciw
potrzebom rodziców dzieci niepełnosprawnych,
stały się bezpośrednią przyczyną utworzenia w
2002 roku Zespołu Pedagogów Specjalnych. W
jego skład weszli wszyscy nauczyciele, pracujący w
grupach integracyjnych oraz logopeda. Do dnia
dzisiejszego głównym zadaniem Zespołu jest
doskonalenie procesu integracji w naszym
przedszkolu.
12. W ramach funkcjonującego od ponad 10 lat
Zespołu Pedagogów Specjalnych nauczyciele:
• omawiają bieżące problemy,
• udzielają wsparcia metodycznego,
• opracowują dokumentację,
• nawiązują współpracę,
• organizują rady szkoleniowe,
• nawiązują kontakt z Fundacjami i Organizacjami.
13. Szansa na zrównoważony rozwój
Od września 2011r. w naszej placówce prowadzone
są zajęcia w ramach Wczesnego Wspomagania Rozwoju
Dziecka, z których korzystają nasi wychowankowie.
14. Okazja do szerszego spojrzenia
na otaczający świat…
Jesteśmy Przedszkolem, które wychodzi
z bogatą ofertą wychowawczą i
dydaktyczną, mającą na celu pomoc w
osiągnięciu życiowej samodzielności i w
opanowaniu licznych umiejętności
przydatnych w życiu. Stosujemy różnorodne i
sprawdzone metody pracy z dzieckiem
niepełnosprawnym.
15.
16. „Przedszkole dla dzieci ze specjalnymi potrzebami
edukacyjnymi jest lepszym przedszkolem
dla wszystkich”
Trudnym zadaniem praktycznym jest właściwe
przygotowanie placówki do przyjęcia dzieci
niepełnosprawnych. Niezbędna stała się
modernizacja budynku i zniesienie barier
architektonicznych:
• powstał podjazd dla wózków inwalidzkich,
• przystosowano sale zajęć oraz łazienki do
potrzeb dzieci niepełnosprawnych.
17. Wzbogacono warsztat metodyczny:
• utworzono 3 gabinety terapii wyposażone
w specjalistyczne pomoce terapeutyczne
oraz zestawy komputerów IBM KidSmart,
18. • powstała Sala Doświadczania Świata, którą w ciągu
ostatnich dwóch lat wyposażyliśmy w wysokiej klasy sprzęt
do całościowej stymulacji rozwoju zmysłów dziecka:
interaktywną kolumnę wodną, huśtawkę terapeutyczną,
sprzęt do muzykoterapii, aromaterapii, tor świetlno
-dźwiękowy z tablicą kurantów, imitator deszczu, tapetę
UV, zestawy światłowodów, projektor świetlny, zestaw
lustrzany – kula.
19. • utworzono dwie sale terapeutyczne wyposażone w:
suchy basen, magiel, równoważnię typu beczka,
masażer, trenera równowagi, bączka
rehabilitacyjnego , ścieżkę fakturową, kształtki
rehabilitacyjne.
20. • pracownię logopedyczną wyposażoną
w specjalistyczny sprzęt do terapii logopedycznej
oraz sprzęt wspomagający terapię zaburzeń
psychosomatycznych,
• pracownie:
plastyczną, matematyczną, komputerową,
• bibliotekę.
22. Sukcesy naszych dzieci
Jesteśmy obecni w środowisku lokalnym.
Nieustannie kształtujemy w społeczeństwie
pozytywne postawy wobec niepełnosprawności,
słabości i ograniczonych możliwości
psychofizycznych. Nasi wychowankowie mają
się czym pochwalić, w każdym bowiem jest coś
godnego dostrzeżenia - choćby wielkie i gorące
serce małego człowieka. Zapewniamy każdemu
dziecku jak najlepsze warunki rozwoju,
nie naruszamy jego indywidualności i nie wiążemy
z nim oczekiwań, których ono nie może spełnić.
23. Bierzemy udział w różnorodnych imprezach
kulturalno – oświatowych, konkursach,
olimpiadach i przeglądach organizowanych na
terenie naszego miasta jak i kraju. Uczestnictwo
w tych aktywnościach daje motywację do
działania, podnosi samoocenę dziecka oraz
wzmacnia wiarę we własne siły. Dzieci
niepełnosprawne odnoszą sukcesy równie często
jak ich rówieśnicy .
24. Czy cele pracy rodzica i specjalisty zawsze są
zbieżne….
Dziecka nie da się uczyć i rewalidować w oderwaniu
od jego relacji z rodzicami. Chcemy, aby rodzice
nie pozostawali biernymi obserwatorami poczynań
edukacyjnych swoich dzieci, ale by stali się
współorganizatorami procesu dydaktyczno
-wychowawczego. W pracy z rodzicami przede
wszystkim staramy się ustalić, jakie są oczekiwania
rodziców wobec nas oraz przedstawiamy im swoje
oczekiwania. Uzasadniając swoje wymagania
staramy się wyraźnie zaznaczyć, że tylko
skoordynowane, wspólne działania terapeuty i
rodziców mogą poprawić funkcjonowanie dziecka.
25. Czy możliwe jest współdziałanie osób dążących
do odmiennych celów?
Z życia Przedszkola
Kasia przerywa papier po wyznaczonej linii.
Punkt widzenia nauczyciela: Kasia doskonali
koordynację wzrokowo – ruchową.
Punkt widzenia rodzica: znowu bezsensownie rwie
papier, kiedy w końcu zacznie pisać litery?!
26. Wielokrotnie obserwujemy , że rodzic
ma zawyżone oczekiwania w stosunku
do możliwości rozwojowych
niepełnosprawnego dziecka. Jeżeli w naszych
relacjach z rodzicami z tego powodu pojawią się
uczucia negatywne, nie oznacza to,
że rodzice są niechętni do podjęcia współpracy.
Rodzic może nie widzi w opisanym przypadku
takiej potrzeby, bo nie poprawi to w sposób
znaczący jakości życia dziecka, a tym samym
i rodzica – rodzic nie odczuje ulgi i nie
zmniejszy swojego cierpienia.
27. My jako specjaliści zdajemy sobie sprawę,
że RODZIC jest RODZICEM - nie jest terapeutą,
pedagogiem, logopedą. Jednak nadal mamy
wspólny, nadrzędny cel – wszechstronny rozwój
dziecka.
Dlatego systematycznie rozmawiamy na temat
przebiegu terapii, możliwościach wychowanka,
sukcesach, porażkach i co najważniejsze
- potrzebach. Zapraszamy na zajęcia otwarte,
włączamy w życie grupy, uczymy cieszyć się nawet
z małych osiągnięć.
„We dwójkę dysponujemy podwójną liczbą
pomysłów i podwójną odwagą w stawianiu czoła
trudnościom.”
28. „Integracja nie jest ogrodem,
w którym rosną jedynie
róże, nie jest też pustynią;
integracja to bogato
kwitnący, ale dziko rozrastający
się ogród…”
29. Integracja daje okazję szerszego spojrzenia na otaczający
świat, w którym spotkamy różnych ludzi
– blaski integracji w naszym Przedszkolu
• „Lubię kiedy jestem z wami – bawię się lub
obserwuję” - dzieciom niepełnosprawnym dana
jest szansa na poznanie dużego grona rówieśników,
naukę i zabawę razem ze zdrowymi dziećmi, a także
naśladowanie prawidłowych wzorców zachowań.
• „Zbudowałem garaż i koledzy go podziwiali!” -
pozytywnym aspektem jest wzrost samooceny,
otwarcie się na nowe kontakty. Dzieci
niepełnosprawne zauważają, że są akceptowane.
30. • „Jestem potrzebny, mogę pomagać słabszemu
koledze” – integracja jest zdecydowanie
pozytywna, zwraca uwagę na takie wartości jak
równość, tolerancja, poszanowanie innych. Grupy
integracyjne umożliwiają zdrowym dzieciom
zrozumienie i akceptację niepełnosprawności.
• „Moja Pani ma zawsze dla mnie czas i rozumiem
co do mnie mówi” - dzieci niepełnosprawne mają
dostosowany program nauczania, zapewnioną
opiekę nauczyciela wspomagającego oraz dostęp
do indywidualnych zajęć.
31. • „ Bardzo lubię chodzić na światełka i kulki” –
dzieci w naszym Przedszkolu korzystają
ze specjalistycznych sprzętów i wysokiej
jakości pomocy do całościowej stymulacji
rozwoju.
• „Mamo, tato byłem dziś z kolegami w kinie!”
- integracja przygotowuje dzieci do życia
w społeczeństwie, korzystania z instytucji
publicznych.
32. Oczywiście nie należy idealizować obrazu integracji. Praca
w grupie integracyjnej nie jest łatwa, bywają chwile bardzo
trudne, zarówno dla wychowawców , dzieci jak i dla rodziców
– cienie integracji w naszym Przedszkolu
• „Dlaczego mój niepełnosprawny kolega kiedy
proponuję mu zabawę pluje i odpycha mnie?”
- niekiedy dziecko może zostać źle
potraktowane przez rówieśników. Nie wynika
to z braku wychowania dziecka chorego, lecz z
problemu związanego z jego
niepełnosprawnością.
33. • „Dlaczego on krzyczy i biega?! Nie mogę się
przez to skupić” – deficyty rozwojowe u dzieci
wielokrotnie powodują frustrujące,
nieakceptowane społecznie zachowania, takie
jak: nadpobudliwość, hałaśliwość, agresja.
• „ Moja mama nie pozwala mi się z nim bawić,
bo on jest niegrzeczny” – zdarza się, że dzieci
zdrowe mogą być uprzedzone i zniechęcone
przez rodziców do współpracy
z niepełnosprawnymi. Dzieci wtedy izolują się,
integracja jest zakłócona.
34. • „Chociaż się staram, to wciąż nie umiem tak
ładnie lepić i rysować jak moja koleżanka” –
dzieci niepełnosprawne zauważając swoje
ograniczenia mogą poczuć się gorsze i ich
samoocena może ulec obniżeniu.
• „Zastanawiam się nad zapisaniem dzieci do
grupy integracyjnej, ale słyszałam, że poziom
w takich grupach jest zaniżony” – rodzicom
dzieci zdrowych często towarzyszą obawy
przed wspólnym przebywaniem z dziećmi
chorymi.
35. • „Pomimo, iż mam odpowiednie kwalifikacje,
doświadczenie zawodowe i stale
się dokształcam, to wciąż mam obawy,
czy jestem w stanie w pełni pomóc każdemu
dziecku” - często zdarza się, że do grup
integracyjnych uczęszczają dzieci obciążone
bardzo poważnymi deficytami. Często
występuje konflikt idei z realiami.
38. … „Kiedy starsza córka rozpoczynała naukę, znajomi
dziwili się, że tak zdolne dziecko „poświęcamy”
dla eksperymentów edukacyjnych. Ale ja, już
po pierwszym spotkaniu rodziców zainteresowanych
nową formą nauczania i wychowania, otworzyłam się
na wszelkie innowacje. Dziś cała moja rodzina i wielu
znajomych z najbliższego otoczenia jesteśmy
wdzięczni tym , którzy w praktyce udowodnili,
że można wychować młode pokolenie w
prawdzie, we wzajemnej tolerancji wobec wszystkich
ludzi... Obecność dzieci niepełnosprawnych w grupie
nie wpływa ujemnie na poziom nauczania , przeciwnie
– daje dzieciom satysfakcję i jest szansą
na przeżywanie sukcesu zarówno przez dzieci ,
jak i przez nauczycieli.
40. „ Nam rodzicom integracja dała bardzo wiele.
Bez nadmiernego rozbudzania ambicji i bez
fałszowania rzeczywistego obrazu możliwości
córeczki , umocniła poczucie, że dziecko
ma prawo do wielu rzeczy, do „w miarę
normalnego życia”(...)
42. • systematycznego podnoszenia kwalifikacji i zdobywania
nowych umiejętności,
• stałego uzupełniania sprzętu specjalistycznego
i pomocy dydaktycznych,
• dalszej współpracy z
instytucjami, stowarzyszeniami, placówkami
oświatowymi,
• zapewnienia wszystkim potrzebującym dzieciom
warunków zgodnie z ich potrzebami
do kompleksowego i harmonijnego rozwoju,
• umożliwienia dziecku niepełnosprawnemu korzystania
ze wsparcia asystenta osoby niepełnosprawnej,
• zatrudnienie rehabilitanta,
• propagowania idei integracji w środowisku lokalnym,
w którym nie ma miejsca na
stygmatyzację, nietolerancję czy izolację
43. Wieloletnie doświadczenie pracy
w grupach integracyjnych
pozwoliło zauważyć, że to właśnie
na etapie edukacji przedszkolnej
integracja niepełnosprawnych
ze zdrowymi jest najbardziej
efektywna, bo wspólnymi
płaszczyznami są naturalne
aktywności małego dziecka
- zabawa, nauka, ruch, piosenka,
bajki i wspólne poznawanie
otoczenia.
