1. Ձկները ջրային
սառնարյուն
կենդանիներ են. ունեն
ոսկրային կմախք,
խռիկներ ու լողակներ:
Ծովային ձկների
մեծամասնությունը,
որպես կանոն, ապրում
է ափամերձ
ծանծաղուտներում կամ
բաց օվկիանոսի
մակերեսային
շերտերում:
2. Արագալող ձկների
(օրինակ՝ թյունիկի)
մարմինը
երկարավուն է, ունի
շրջահոսելի և
ծայրերում կրճատվող
ձև, իսկ պոչային
լողակը մանգաղաձև
է:
4. Նրանց մարմինը տափակ է, գույնը՝
միջավայրի ընդհանուր գունավորմանը
համահունչ: Մի մասը լողում է դանդաղ, և
նրանց նկատելը դժվար է: Ձկան
շարժողության օրգանը պոչն է, որի
ոլորապտույտ (զիգզագաձև) շարժումների
շնորհիվ ձուկն այս ու այն կողմ է լողում:
5. Միայն առանձին
տեսակներ են
շարժման համար
օգտագործում կրծքայ
ին լողակները, որոնք
սովորաբար
հարմարված են
հավասարակշռություն
ը պահպանելուն,
մարմնի կայուն դիրքն
ապահովելուն կամ
շարժումներն
արգելակելուն:
6. Նույնիսկ լիովին անշարժ
դիրքում ձկները երբեք չեն
սուզվում ջրի հատակը,
քանի որ
մեծամասնությունն ունի
օդով լցված
լողափամփուշտ, որն
ապահովում է
լողունակությունը:
7. Ձկները կազմում են ողնաշարավոր
կենդանիների գրեթե կեսը (43 հզ. տեսակ):
ՀՀ ջրավազաններում հայտնաբերված է
ոսկրային ձկների 5 կարգի 9 ընտանիքի
(բալիտորաձկներ, լոքոյաձկներ,
ծածանաձկներ, ծականաձկներ,
կատվալոքոներ, պեցիլային ձկներ,
սաղմոնաձկներ, սիգաձկներ և ցլիկաձկներ) 34
ցեղի 39 տեսակ, որոնցից 36-ը գետերի բնակիչ
են, սակայն կարող են բնակվել նաև լճերում,
ջրամբարներում:
8. 3 տեսակը` իշխանը, սիգը, Սևանի բեղլուն,
հանդիպում են միայն Սևանա լճում,
երբեմն՝ նրա մեջ թափվող գետակներում:
Արարատյան դաշտի և մի շարք այլ
ձկնատնտեսություններում աճեցվում են
ծածան, սպիտակ ու սև ամուրներ,
սպիտակ ու խայտաբղետ
հաստաճակատներ և այլն:
9. Ձկների շատ տեսակներ
(սիգ, բեղլու, ճանար և այլն)
ունեն
ձկնարդյունագործական
նշանակություն, իսկ որոշ
տեսակներ (հայկական
կարմրակն, թեփուղ,
արծաթափայլ կարաս և այլն)
մարզական որսի օբյեկտներ
են: Կարմրախայտի որսն
արգելված է: