ความเป็นเพื่อน

1. ความเปนเพือน
็ ่
กาลครงหนึงนานมาแล้ว
ั้ ่
่ ึ่ ้ ึ ั้ ั
มีเกาะแห่งหนึงซงรวบรวมความรูสกทงหมดอาศยอยูดวยก ัน
่ ้ ทง..ความสุข
ั้
ความเศร้า ความรู ้ ความร ัก และอืนๆอีกมากมาย
่
่ ้ ึ ้ั ้ ั้ ้ ึ
ว ันหนึงมีประกาศไปย ังความรูสกทงหมดว่าเกาะกาล ังจะจมนา ด ังนนความรูสก
ทงหมดจึงได้เตรียมเรือเพือจะหนีออกจากเกาะ
ั้ ่
ั้ ่ ิ
มีเพียงความร ักเท่านนทีต ัดสนใจจะอยูบนเกาะจนกระทงวินาทีสดท้าย
่ ่ั ุ เมือ
่
ิ ่
เกาะเกือบจมแล้วความร ักจึงต ัดสนใจขอความชวยเหลือ
ความรวยแล่นเรือผ่านมา และตอบว่า "ไม่ได้หรอก ฉ ันร ับเธอไปไม่ได้เพราะเรือ
ของฉ ันเต็มไปด้วยทองและเงินแล้ว ฉ ันไม่มทให้เธอ
ี ี่
ึ่
ความร ักจึงถามความเห็นแก่ต ัวซงผ่านมาพอดี ่
ฉ ันชวยคุณไม่ได้หรอก คุณ
น่ะต ัวเปี ยก อาจจะทาให้เรือฉ ันเปี ยกไปด้วย
เมือความเศร้าลอยเรือผ่านเข้ามา
่ ่
ความร ักจึงขอความชวยเหลืออีกครงั้
้
แต่ได้ร ับคาตอบว่า "โอ้ความร ัก ตอนนีฉ ันกาล ังเศร้ามากเลย ฉ ันต้องการอยูคนเดียว
่
ขอโทษนะ"
่ ิ ี
ความสุขได้ผานความร ักไปแล้วเหมือนก ัน แต่เข้าไม่ได้ยนแม้แต่เสยงร้องเรียกความ
่
ชวยเหลือจากความร ักเพราะม ัวแต่กาล ังคุย
ั้ ี ่ ้
ท ันใดนนมีเสยงหนึงด ังขึนมา"มานีความร ักฉ ันจะร ับคุณไปเอง"
่ ้ ึ
ความร ักรูสก
ขอบคุณและดีใจเปนอย่างมาก จนลืมถามว่าใครคือผูใจดีผนน เมือเขามาถึงแผ่นดินที่
็ ้ ู ้ ั้ ่
แห้ง
้
ก็จากก ันไปตามทางของแต่ละคน ความร ักนึกขึนมาได้วา
่ ื่ ้
ลืมถามชอผูท ี่
่
ชวยเหลือเขา
่ ็ ่
ความร ักจึงถามความรู"ใครเหรอทีเปนคนชวยฉ ัน" ความรูตอบอย่างภาคภูมใจ
้ ้ ิ
ในความรอบรูของตนเองว่า"เวลา"
้
่
ความร ักถามต่อว่า "แล้วทาไมเวลาถึงชวยฉ ันล่ะ" ความรูจงตอบว่า"ก็มเพียง
้ ึ ี
เวลาเท่านน ทีจะเข้าใจว่า ความร ักนนยิงใหญ่แค่ไหน"
ั้ ่ ั้ ่
่ ิ่
แต่วามีสงหนึงทีเราอาจลืมเลือนไป
่ ่ ่
ขณะทีความร ักกาล ังมองหาคนชวยออกจากเกาะ
่
่ ้ ื่ ็ ่ ึ่
ความร ักคงยุงอยูก ับการมองหาผูอน จนลืมมองมาที่ ความเปนเพือน ซงเลือกที่
่
อยูเคียงข้างความร ักตงแต่แรกแล้ว
่ ั้
ิ
เพราะความเคยชนความร ักจึงมองไม่เห็นความสาค ัญของความเปนเพือน
็ ่
ในขณะทีความร ักจากไปพร้อมเวลา
่

2. ็ ่ ้ ึ
ความเปนเพือนรูสกดีใจมากทีความร ักปลอดภ ัย และแม้จะต้องห่างก ัน แต่ความ
่
็ ่ ้ ึ ็ ็ ่ ้ ี ่ ้ ่ั
เปนเพือนกล ับรูสกเปนสุข เพราะความเปนเพือนรูดวา แม้เกาะนีจะจมลงไปชวนิร ันดร์
แต่ความเปนเพือน จะย ังเปนอมตะในใจของความร ักตลอดไป แม้จะไม่ยงใหญ่
็ ่ ็ ิ่
แต่จะอยูเคียงข้างความร ักเสมอ
่
ความเปนเพือนรูดวา ตนไม่จากไปเหมือนกาลเวลา
้ ่ ้ ี ่
ความเปนเพือนรูดวา ตนไม่ร ังเกียจก ันเหมือนความเห็นแก่ต ัว
้ ่ ้ ี ่
้ ่ ้ ี ่ ั้
ความเปนเพือนรูดวา ตนไม่แบ่งชนก ันเหมือนความรวย
ความเปนเพือนรูดวา ตนไม่อางว้างเหมือนความเศร้า และ
้ ่ ้ ี ่ ้
่ ้ ี ่ ่ ั้ ้
ความเปนเพือนรูดวา ตนไม่เปลียนแปลงเหมือนความสุข ทงนีเพราะ
้
ความเปนเพือนจะอยูในใจตลอดไป..
็ ่ ่