Dibentangkan oleh Tuan Musa Awang pada 20 Ogos 2011 di Kolej Dar Al-Hikmah, Sg. Ramal Dalam, Kajang Selangor.

1. WACANA UNDANG-UNDANG :
BERKAITAN HAK DAN
PENGEMBANGAN AGAMA LAIN KE
ATAS ORANG ISLAM
20 Ogos 2011
Dewan Kolej Dar Al-Hikmah,
Sungai Ramal Dalam, Kajang
Tuan Musa Bin Awang
Timbalan Presiden, PGSM

2. ISU KUPASAN
1.Islam agama Persekutuan
2.Kebebasan beragama
3.Sekatan
4.Tinjauan - Pemeriksaan JAIS ke
Gereja DUMC, 3 Ogos 2011.

3. 1. Islam agama Persekutuan
PERKARA 3. UGAMA
BAGI PERSEKUTUAN.
(1) Ugama Islam ialah
ugama bagi
Persekutuan; tetapi
ugama-ugama lain
boleh diamalkan dengan
aman dan damai di
mana-mana bahagian
Persekutuan.

4. Islam agama Persekutuan
 Islam adalah agama persekutuan,
BUKAN agama rasmi.
 Mendefinisikan Islam sebagai
“agama rasmi” negara adalah
tidak tepat.
 Islam diiktiraf oleh Perlembagaan
sebagai agama tertinggi berfaktor
dari fakta sejarah.

5. Islam agama Persekutuan
Raja/Sultan Ketua Agama Negeri
Perkara 3(2) - Dalam tiap-tiap Negeri melainkan
Negeri-negeri yang tidak mempunyai Raja,
kedudukan Raja sebagai Ketua ugama Islam
dalam Negerinya secara dan setakat mana
yang diakui dan diisytiharkan oleh Perlembagaan
Negeri itu, dan juga, tertakluk kepada
perlembagaan Negeri itu, segala hak,
keistimewaan, hak kedaulatan dan kuasa yang
dinikmati olehnya sebagai Ketua ugama Islam
tidaklah tersentuh dan tercacat, tetapi dalam
apa-apa perbuatan, amalan atau upacara yang
telah dipersetujui oleh Majlis Raja-Raja supaya
meliputi seluruh Persekutuan, maka tiap-tiap
orang Raja lain hendaklah atas sifatnya sebagai
Ketua ugama Islam membenarkan Yang di-
Pertuan Agong mewakilinya.

6. Islam agama Persekutuan
YDPA sebagai Ketua Agama
Perkara 3 (3) - Perlembagaan-perlembagaan bagi
Negeri-negeri Melaka, Pulau Pinang, Sabah dan
Sarawak hendaklah masing-masing membuat
peruntukan bagi memberi kepada Yang di-Pertuan
Agong kedudukan sebagai Ketua ugama Islam
dalam Negeri itu.
Perkara 3 (5) - Walau apa-apa jua dalam
Perlembagaan ini, Yang di-Pertuan Agong
hendaklah menjadi Ketua ugama Islam dalam
Wilayah-Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur,
Labuan dan Putrajaya; dan bagi maksud ini
Parlimen boleh dengan undang-undang membuat
peruntukan-peruntukan bagi mengadakan peraturan
mengenai hal-ehwal ugama Islam dan bagi
menubuhkan suatu Majlis untuk menasihatkan Yang
di-Pertuan Agong mengenai perkara-perkara
berhubung dengan ugama Islam.

7. Islam agama Persekutuan
Pengiktirafan Kehakiman
Dalam kes Azalina Jailani (Lina Joy) lwn Majlis
Agama Islam Wilayah Persekutuan & 2 Yang
Lain [2007] 3 AMR 693, Ketua Hakim Negara
Tun Ahmad Fairuz memberi makna Islam sebagai
“bukan sahaja suatu himpunan dogma-dogma dan
ritual-ritual tetapi ianya juga suatu cara hidup
yang lengkap merangkumi semua bidang aktiviti
manusia, persendirian dan awam, perundangan,
politik, ekonomi, sosial, budaya, moral atau
kehakiman”.

8. Islam agama Persekutuan
Perkara 3 amat bersangkut paut dengan
kelangsungan kuasa Raja-raja Melayu,
sebagai ketua agama Islam di persekutuan
dan di negeri-negeri.
Perkara 3 tidak mudah untuk dipinda,
kerana ia perlu mendapat perkenan Majlis
Raja-raja, walaupun setelah mendapat
sokongan dua pertiga ahli parlimen.

9. 2. Kebebasan beragama
Perkara 3 (1) - “Islam ialah
ugama bagi Persekutuan ; tetapi
ugama-ugama lain boleh
diamalkan dengan aman dan
damai di mana-mana
bahagian Persekutuan.”
Perkara 11 (1) - “Tiap-tiap
orang adalah berhak
menganuti dan mengamalkan
ugamanya dan, tertakluk
kepada Fasal (4),
mengembangkan ugamanya.”

10. Kebebasan beragama
Perkara 11 (2) - Tiada sesiapa pun boleh dipaksa membayar
apa-apa cukai jika pendapatan dari cukai itu adalah
diuntukkan khas sama ada kesemuanya atau sebahagiannya
bagi maksud-maksud sesuatu ugama yang lain daripada
ugamanya sendiri.
Perkara 11 (3) - Tiap-tiap kumpulan ugama adalah berhak -
(a) menguruskan hal-ehwal ugamanya sendiri;
(b) menubuh dan menyenggara yayasan-yayasan bagi
maksud-maksud ugama atau khairat; dan
(c) memperolehi dan mempunyai harta serta memegang dan
mentadbirkannya mengikut undang-undang.

11. 3. Sekatan-sekatan
Kebebasan mengamal agama bukan
mutlak, iaitu :-
1. Penganut agama-agama bukan
Islam TIDAK boleh sebarkan
agama mereka kepada
penganut agama Islam. Ini
adalah sesuai dengan
kedudukan Islam sebagai
agama tertinggi Negara.
[Perkara 11 (4)]
2. Tidaklah sehingga
membenarkan apa-apa
perbuatan yang bertentangan
dengan undang-undang,
mendatangkan masalah
kepada kesihatan awam dan
akhlak individu yang lain.
[Perkara 11 (5)]

12. 3. Sekatan-sekatan
Perkara 11 (4) - “Undang-undang Negeri dan
mengenai Wilayah-Wilayah Persekutuan Kuala
Lumpur, Labuan dan Putrajaya, undang-undang
persekutuan boleh mengawal atau menyekat
pengembangan apa-apa iktikad atau
kepercayaan ugama antara orang-orang yang
menganuti ugama Islam.”
- memberi kuasa kepada kerajaan negeri atau
kerajaaan persekutuan untuk menggubal undang-
undang bagi mengawal atau menyekat penganut
agama bukan Islam menyebarkan atau
mengembangkan ajaran atau kepercayaan mereka
kepada orang-orang Islam.

13. 3. Sekatan-sekatan
Perkara 11 (5) – “Perkara ini tidaklah
membenarkan apa-apa perbuatan
yang berlawanan dengan undang-
undang am mengenai ketenteraman
awam, kesihatan awam atau akhlak.”

14. Undang-Udang yang telah diluluskan
menurut Perkara 11 (4) PP :
1. Enakmen Kawalan Dan Sekatan
(Pengembangan Agama Bukan Islam)
Terengganu, 1980 (Enakmen No.
1/1980)
2. Enakmen Kawalan Dan Sekatan
(Pengembangan Agama Bukan Islam)
Kelantan, 1981 (Enakmen No.
11/1981)
3. Enakmen Kawalan Dan Sekatan
(Pengembangan Agama Bukan Islam)
Kedah, 1988
4. Enakmen Kawalan Dan Sekatan
(Pengembangan Agama Bukan Islam)
Melaka, 1988 (Enakmen No. 1/1988)
5. Enakmen Kawalan Dan Sekatan
(Pengembangan Agama Bukan Islam)
Perak, 1988 (Enakmen No. 10/1988)

15. Undang-Udang yang telah diluluskan
menurut Perkara 11 (4) :
6. Enakmen Kawalan Dan Sekatan
(Pengembangan Agama Bukan Islam)
Selangor, 1988 (Enakmen No. 1/1988)
7. Enakmen Kawalan Dan Sekatan
(Pengembangan Agama Bukan Islam)
Pahang, 1989 (Enakmen No. 5/1989)
8. Negeri Sembilan: Enakmen Kawalan
Dan Sekatan (Pengembangan Agama
Bukan Islam) Negeri Sembilan, 1991
9. Enakmen Kawalan Dan Sekatan
(Pengembangan Agama Bukan Islam)
Johor, 1991 (Enakmen No. 12/1991)

16. Hanya Wilayah Persekutuan, Pulau Pinang,
Sabah, Sarawak dan Perlis yang belum
menggubal undang-undang sedemikian, walaupun
kuasa telah diberikan oleh Perlembagaan, dan ketua
agama bagi keempat-empat negeri ini adalah Yang
DiPertuan Agong.
Masalah :
Dalam kes Azalina Jailani (Lina Joy) lwn Majlis
Agama Islam Wilayah Persekutuan & 2 Yang
Lain [2007] 3 AMR 693, seorang wanita Melayu
telah dibaptiskan di sebuah gereja di Kuala Lumpur.
Akan tetapi, tindakan tidak boleh diambil terhadap
beliau dan mereka yang terlibat kerana di Wilayah
Persekutuan belum wujud Akta Agama Bukan Islam
(Kawalan Pengembangan di Kalangan Orang Islam).

17. ENAKMEN 9 TAHUN 1991
KAWALAN DAN SEKATAN (PENGEMBANGAN AGAMA-AGAMA BUKAN ISLAM
DI KALANGAN ORANG ISLAM) (NEGERI SEMBILAN) 1991
TERDAPAT ENAM (6) JENIS KESALAHAN :
Fasal 4. Kesalahan memujuk, mempengaruhi, memaksa atau menghasut
seorang Islam untuk menjadi seorang pengikut atau anggota dsb. suatu
agama bukan Islam. [Denda <RM10,000.00 @ penjara <3 thn @ kedua2]
Fasal 5. Kesalahan mendedahkan seorang yang beragama Islam di
bawah umur lapan belas tahun kepada pengaruh-pengaruh suatu agama
bukan Islam. [Denda <RM10,000.00 @ penjara <3 thn @ kedua2]
Fasal 6. Kesalahan mendekati seorang yang beragama Islam untuk
mendedahkannya kepada apa-apa ucapan atau pertunjukan apa-apa
perkara mengenai suatu agama bukan Islam. [Denda <RM5,000.00 @
penjara <2 thn @ kedua2]
Fasal 7. Kesalahan menghantar atau menyerahkan terbitan-terbitan
mengenai apa-apa agama bukan Islam kepada seorang yang beragama
Islam. [Denda <RM5,000.00 @ penjara <2 thn @ kedua2]
Fasal 8. Kesalahan membahagikan apa-apa terbitan atau bahan publisiti
mengenai agama bukan Islam kepada orang yang beragama Islam.
[Denda <RM3,000.00 @ penjara <1 thn @ kedua2]
Fasal 9. Kesalahan berhubung dengan penggunaan perkataan-perkataan
dan perbahasaan-perbahasaan tertentu yang bersumber Islam. [Denda
<RM1,000.00 @ penjara <6 bln @ kedua2]

18. * Undang-undang kawalan bukan sahaja boleh
dikenakan terhadap bukan Islam, tetapi juga boleh
dikenakan ke atas orang Islam yang bersekongkol
dengan bukan Islam menyebarkan dakyah agama
mereka.
* Orang Islam juga boleh didakwa menurut
Seksyen 10 Enakmen Jenayah Syariah negeri, iaitu
kesalahan menghina atau menyebabkan agama
Islam dipandang hina, yang jika disabitkan boleh
didenda tidak melebihi RM5000.00 atau
dipenjarakan selama tempoh tidak melebihi tiga
tahun atau kedua-duanya.

19. KES –
Tahun 2002,di Negeri Pahang, kes Pendakwaraya
v Krishnan a/l Muthu, tertuduh seorang bukan
Islam telah didakwa kerana melakukan kesalahan
menyalahi Seksyen 4 (2) (i) Enakmen Kawalan Dan
Sekatan (Pengembangan Ugama Bukan Islam)
Pahang 1989. Tertuduh telah disabitkan bersalah
dan dihukum dipenjara selama 20 hari dan didenda
RM1,500.00.

20. 4. Tinjauan – Pemeriksaan JAIS
terhadap DUMC
Pemeriksaan JAIS pada 3 Ogos,
2011 lalu ke Gereja Methodist
Damansara Utama (DUMC),
dalam konteks penguatkuasaan
undang-undang Syariah :
Adakah JAIS menceroboh?
Adakah JAIS guna kekerasan?
Adakah JAIS silap?

21. MAKLUMAT
• Seksyen 9 Enakmen Tatacara Jenayah Syariah
(Negeri Selangor) 2003 – maklumat awam
• Seksyen 57 Enakmen Tatacara Jenayah Syariah
(Negeri Selangor) 2003 – bertindak atas
maklumat
• Seksyen 10 Enakmen Jenayah Syariah Negeri
Selangor 1991 - kesalahan boleh tangkap
(seizable offence)
• Seksyen 18 (a) Enakmen Tatacara Jenayah
Syariah (Negeri Selangor) 2003 – kuasa
menangkap

22. MEMASUKI PREMIS
Seksyen 11 Enakmen Tatacara Jenayah Syariah
(Negeri Selangor) 2003 – kuasa memasuki premis
PEMERIKSAAN
Seksyen 15 Enakmen Enakmen Tatacara Jenayah
Syariah (Negeri Selangor) 2003 – kuasa memeriksa
pesalah & sita barang bukti
Seksyen 23 Enakmen Tatacara Jenayah Syariah
(Negeri Selangor) 2003 – kuasa melepaskan dengan
bon
Seksyen 41 Enakmen Tatacara Jenayah Syariah
(Negeri Selangor) 2003 - waran tangkap.

23. SEKIAN.
TERIMA KASIH
20 Ogos 2011