2. Artikulator dan Daerah Artikulasi
• Artikulator – alat pertuturan yang
bergerak seperti lidah (belakang, tengah,
daun serta hujung) dan bibir bawah
disepanjang bahagian bawah rongga
mulut.
• Daun lidah ialah bahagian permukaan
paling depan
3. Artikulator dan Daerah Artikulasi
• Daerah artikulasi – bahagian atas rongga mulut
yg. merupakan alat yg. tidak bergerak yg. pada
umumnya berfungsi menanti sahaja untuk
didekati atau disentuhi oleh mana-mana satu
artikulator dalam proses penghasilan bunyi
tertentu.
• Daerah artikulasi ialah bahagian yang dikenali
sebagai lelangit lembut (velum), lelangit keras
(palate), gusi (alveolar), gigi atas dan bibir atas.
4. Artikulator dan Daerah Artikulasi
• Titik sesuatu artikulator tertentu bertemu
di daerah artikulasi tertentu dipanggil
titik artikulasi
• Bunyi-bunyi yg. terhasil pada titik artikulasi
dikenali sebagai plosif, afrikat, frikatif, tril,
lateral dan lain-lain.
5. Definisi Diftong
• Gabungan bunyi vokal dinamakan diftong.
Diftong terbentuk apabila berlaku pengeluncuran
bunyi-bunyi vokal. Satu vokal mengeluncur dari
satu vokal kepada vokal yang lain. Terdapat 3
jenis diftong dalam bahasa Melayu.
• a. (ai): sampai, salai, gulai, sungai, cuai,
landai
• b. (au): lampau, silau, garau, surau, pukau
• c. (oi): amboi, dodoi, adoi, sepoi, boikot.
(http://www.tutor.com.my/tutor/arkib2002)
6. Definisi Diftong
• Diftong (diphthong) ialah gabungan dua
bunyi vokal yang disebut dalam satu suku
kata akibat perubahan kedudukan lidah.
Contohnya, [ai] dalam [pandai], pandai
dan [au] dalam [pulau] pulau.
Kamus Linguistik (1997:62)
7. Definisi Diftong
• /ai, au, oi/ …realized as diphthongs, that
is, a change from one vowel quality to
another, and the limit of the change are
roughly indicated by the two vowel
symbols. This should not be taken to
mean that they are sequences of
phonemes; each function in exactly the
same way as the other vowel which are
not diphthongal and is to be considered a
unit phoneme. (J.D.O’Connor, 1991: 154)
8. Definisi Rangap Vokal
• Rangkap vokal ialah rentetan dua vokal
yang mengandungi nada, tekanan dan
kepanjangan yang sama bagi tiap-tiap
vokal yang mendirikabn rangkap ini.
Contoh rangkap vokal dalam bahasa
Melayu adalah au pada perkataan bau (ba
+ u), ai pada perkataan dan (pa + is) dan
naik (na + ik), dan au pada perkataan
buah (bu + ah) dan lain-lain. (Arbak
Othman, 1983:60)
9. Perbezaan Diftong dan Rangkap
Vokal
• Dalam diftong berlaku geluncuran
semasa proses sebutan dua vokal
• Manakala rangkap vokal dicirikan oleh
hiatus, iaitu hentian sebentar pada suara
yang memisahkan kedua-dua vokal
