1. ERREINUAK ZELULA-MOTA ZELULA-
KOPURUA
ADIBIDEAK NUTRIZIOA-
MOTA
MONEROAK prokariotoa zelulabakarra
bakterioak eta
zianofizeoak.
batzuk autotrofoak
eta besteak
heterotrofoak.
PROTISTOAK edo
PROTOKTISTOAK
eukariotoa
batzuk zelulabakar
eta
besteak zelulanitzak
protozooak eta algak batzuk autotrofoak
eta besteak
heterotrofoak.
ONDDOAK
eukariotoa batzuk zelulabakar
eta
besteak zelulanitzak
legamiak, lizunak,
perretxikoak eta
likenak.
denak heterotrofoak.
METAFITOAK
eukariotoa zelulanitza
landareak denak autotrofoak.
METAZOOAK
eukariotoa zelulanitza
animaliak denak heterotrofoak.
8. PROPIETATEA FUNTZIO BIOLOGIKOA
Disolbatzailea: ura substantzia polarren disolbatzaile
ona da. Substantzia horiei hidrofiliko esaten zaie.
Substantzia ez-polarrak edo hidrofobikoak, aldiz, ez
dira uretan disolbagarriak eta elkarren artean biltzeko
joera dute.
- Erreakzio metaboliko gehienak gertatzen diren
ingurua da.
- Substantzien garraioa eta difusioa ahalbidetzen du.
Kohesioa ur-molekulen arteko erakarpena da eta
hidrogeno-zubiak sortarazten ditu.
Atxikidura beste molekula polar batzuekin duen
erakarpena eta lotura da hala nola monosakaridoekin,
aminoazidoekin, etab. Hidrogeno loturei esker, uraren
kohesioa eta atxikidura beste likido batzuenak baino
handiagoak dira. Horregatik da ura likidoa.
- Landareetan izerdia garraiatzen du, kapilaritatez.
- Xurgapena ahalbidetzen du.
- Funtzio mekanikoa: labaingarri ona; giltzaduretan,
tendoietan eta organoen marruskadurak gutxituz.
Bero espezifiko handia. Horren eraginez, bero-
energia aldaketa handia gertatu arren, uraren
tenperatura ez da horrenbeste aldatuko.
Eroankortasun termiko handia, hau da, beroa
eroateko gaitasun handia.
Lurrunketa beroa eta urtze beroa oso handiak dira.
- Organismoen tenperatura erregulatzen du.
- Beroa banatzen du.
Uraren dentsitateak baliorik handiena 4º C-tan
lortzen du, ondorioz, ura 0º C-raino hoztu eta
izoztean, azalean eratutako izotza ur likidoaren
gainean geratzen da.
- Itsaso polarretan organismo askoren bizitza
ahalbidetzen du.
