1. ΟΙΚΟΤΜΕΝΙΚΕ΢ ΢ΤΝΟΔΟΙ
΢ΣΡΟΜΠΛΟ΢ ΒΛΑΧΟ΢ ΦΟΙΒΟ΢
Β3

2. Οικουμενικζσ ΢φνοδοι
Ωσ Οικουμενικζς Σφνοδοι
χαρακτθρίηονται μεγάλεσ
ςυνελεφςεισ επιςκόπων τθσ
Εκκλθςίασ απ' όλθ τθ χριςτιανικι
οικουμζνθ, με ςκοπό τθν κοινι
ςυνδιάςκεψθ και απόφανςθ επί
ςοβαρϊν δογματικϊν και άλλων
εκκλθςιαςτικϊν ηθτθμάτων.

3. Η Α΄ Οικουμενική Σφνοδοσ
Θ Αϋ Οικουμενικι ΢φνοδοσ διιρκεςε δφο
μινεσ και δϊδεκα θμζρεσ και
πραγματοποιικθκε ςτθ Νίκαια τθσ
Βικυνίασ. ΢υγκλικθκε από τον Μζγα
Κωνςταντίνο ςτισ 20 Μαΐου του 325 και
ζλαβαν μζροσ 318 επίςκοποι. Εξζδωςε
είκοςι κανόνεσ ςυμπεριλαμβανομζνου
του ΢υμβόλου τθσ Νικαίασ (α’ μζροσ του
΢υμβόλου τθσ Πίςτεωσ) και κανόνιςε τθν
θμερομθνία εορταςμοφ του Πάςχα.
Κφριοσ λόγοσ ςφγκλθςισ τθσ υπιρξε θ διδαςκαλία του Αρείου ενάντια ςτθ
κεότθτα του Ιθςοφ Χριςτοφ. Θ ΢φνοδοσ καταδίκαςε τθ διδαςκαλία του Αρείου και
διακιρυξε τθν ομοουςιότθτα του Τιοφ με τον Πατζρα. Σζλοσ αποκροφςτθκε θ
αγαμία των κλθρικϊν.

4. Η Β΄ Οικουμενική Σφνοδοσ
Θ Β' Οικουμενικι ΢φνοδοσ το 381
ςυγκλικθκε ςτα χρόνια διακυβζρνθςθσ
του Θεοδοςίου Α‘, ςτθν
Κωνςταντινοφπολθ, ο οποίοσ και
κακιζρωςε το Χριςτιανιςμό ωσ επίςθμθ
κρθςκεία του κράτουσ.
Σοιχογραφία από το δυτικό τμιμα τθσ
νότιασ καμάρασ τθσ Σράπεηασ ςτθν Πάτμο
Καταδίκαςε τουσ οπαδοφσ του
Μακεδονίου, οι οποίοι αμφιςβθτοφςαν
τθ κεότθτα του Αγίου Πνεφματοσ
(«πνευματομάχοι») και, για ακόμθ μια
φορά, τον Άρειο, και ςυμπλιρωςε το
΢φμβολο τθσ Πίςτεωσ

5. Η Γ΄ Οικουμενική Σφνοδοσ
Θ Γϋ Οικουμενικι ΢φνοδοσ ςυνιλκε ςτθν
Ζφεςο, ςτθ βαςιλικι τθσ Θεοτόκου, το 431 από
τον Αυτοκράτορα Θεοδόςιο Β’. ΢υμμετείχαν 200
επίςκοποι, ανάμεςα ςτουσ οποίουσ ο Άγιοσ
Κφριλλοσ Αλεξανδρείασ ωσ προεδρεφων.
Καταδίκαςε τισ διδαχζσ του Αρχιεπιςκόπου
Κωνςταντινουπόλεωσ Νεςτορίου, ο οποίοσ
υπερτόνιηε τθν ανκρϊπινθ φφςθ του Ιθςοφ ζναντι
τθσ κείασ, υποςτθρίηοντασ ότι θ Μαρία γζννθςε τον
άνκρωπο Ιθςοφ και όχι τον Θεό. Παρόλο αυτά θ
ςφνοδοσ διακιρυξε ότι ο Ιθςοφσ είναι τζλειοσ Θεόσ
και τζλειοσ άνκρωποσ, με πλιρθ ζνωςθ των δφο
φφςεων και απζδωςε επίςθμα ςτθν Παρκζνο
Μαρία τον τίτλο «Θεοτόκοσ».

6. Η Δ΄ Οικουμενική Σφνοδοσ
Θ Δϋ Οικουμενικι ΢φνοδοσ ςυγκλικθκε από τον Αυτοκράτορα Μαρκιανό και τθ
ςφηυγό του, Αυγοφςτα Πουλχερία ςτισ 8 Οκτωβρίου 451 ςτθ Χαλκθδόνα.
Καταπολζμθςε τθ διδαςκαλία του Μονοφυςιτιςμοφ, θ οποία, με πρωτεργάτθ
τον αρχιμανδρίτθ Ευτυχι, δίδαςκε ότι θ κεία φφςθ του Χριςτοφ απορρόφθςε
πλιρωσ τθν ανκρϊπινθ. Σο μεγαλφτερο μζροσ των πιςτϊν υιοκζτθςε τισ
αποφάςεισ τθσ Δϋ Οικουμενικισ ΢υνόδου και αποδοκίμαςε τισ απόψεισ του
Μονοφυςιτιςμοφ.
Ζνα άλλο μζροσ πιςτϊν, οι οπαδοί
του Μονοφυςιτιςμοφ, δεν
αναγνϊριςαν αυτζσ τισ αποφάςεισ
και αποκόπθκαν από τθν Ορκόδοξθ
Εκκλθςία. Αυτοί ονομάςτθκαν
Προχαλκηδόνιοι ι Αντιχαλκηδόνιοι.
H Δ' Οικουμενικι ΢φνοδοσ, από χειρόγραφο
τθσ Iεράσ Mονισ Βατοπεδίου Αγίου Όρουσ.

7. Η Ε΄ Οικουμενική Σφνοδοσ
Θ Εϋ Οικουμενικι ΢φνοδοσ ζλαβε χϊρα
από τισ 5 Μαΐου ζωσ τισ 21 Ιουνίου του
553 ςτθν Κωνςταντινοφπολθ με τθ
ςυμμετοχι 165 επιςκόπων, υπό τθν
προεδρία του Πατριάρχθ
Κωνςταντινουπόλεωσ Ευτυχίου. Σθν
ςυγκάλεςαν ο Αυτοκράτορασ
Ιουςτινιανόσ Αϋ και θ ςφηυγόσ
του, Αυτοκράτειρα Θεοδϊρα.
Επαναβεβαίωςε τα ορκόδοξα δόγματα περί τθσ Αγίασ Σριάδασ και
του Ιθςοφ Χριςτοφ και καταδίκαςε πλικοσ μθ ορκοδόξων
ςυγγραμμάτων κακϊσ και οριςμζνουσ ςυγγραφείσ

8. Η ΣΤ΄ Οικουμενική Σφνοδοσ
Θ ΢Σ’ Οικουμενικι ΢φνοδοσ ςυγκλικθκε
ςτθν Κωνςταντινοφπολθ από το 680 μζχρι
το 681 από τον Αυτοκράτορα Κωνςταντίνο
Δϋ Πωγωνάτο και παραβρζκθκαν από 150
ζωσ 289 επίςκοποι. Επιβεβαίωςε τθν
πλιρθ και αλθκινι ενανκρϊπθςθ του
Ιθςοφ ζναντι τθσ αντίκετθσ διδαςκαλίασ
των Μονοκελθτϊν.
Θ ΢φνοδοσ αυτι διατφπωςε ότι ο Χριςτόσ ζχει Θεία και Ανκρϊπινθ κζλθςθ.
Yπάρχουν δφο φφςεισ, θ κεία και θ ανκρωπίνθ, υπάρχουν και δφο φυςικζσ
κελιςεισ και δφο φυςικζσ ενζργειεσ, θ κεία και θ ανκρωπίνθ, που
ενεργοφςαν «αδιαιρζτωσ, ατρζπτωσ, αxωρίςτωσ, αςυγχφτωσ», χωρίσ να
επικρατεί αντιπαλότθτα μεταξφ τουσ.

9. Η Πενθζκτη Οικουμενική Σφνοδοσ
Θ Πενκζκτθ Οικουμενικι ΢φνοδοσ ςυγκλικθκε από
τον Αυτοκράτορα Ιουςτινιανό Βϋ το 691 ςτο
ανακτορικό δωμάτιο του Σροφλλου, από όπου
ζλκει και τθν ονομαςία «Εν Σροφλλω ΢φνοδοσ».
΢υμμετείχαν 211 επίςκοποι και το ζργο τθσ ιταν
ςυμπλθρωματικό αυτοφ των Ε' και ΢Σ' ΢υνόδων.
΢υςτθματοποίθςε και ολοκλιρωςε το ζργο των δφο προθγουμζνων ΢υνόδων
και γι’ αυτό, αν και Οικουμενικι, ονομάςκθκε «Πενκζκτθ», ωσ τμιμα
εκείνων, και δεν αρικμικθκε ωσ ξεχωριςτι Οικουμενικι ΢φνοδοσ.

10. Η Ζ΄ Οικουμενική Σφνοδοσ
Θ Ηϋ Οικουμενικι ΢φνοδοσ ςυγκλικθκε από τον Αυτοκράτορα
Κωνςταντίνο ΢Σϋ και τθ μθτζρα του, Αυτοκράτειρα Ειρινθ τθν Ακθναία
ςτθ Νίκαια τθσ Βικυνίασ, ςτο Ναό τθσ Αγίασ ΢οφίασ, το 787 κατόπιν
αίτθςθσ του Πατριάρχθ Κωνςταντινουπόλεωσ Σαραςίου.
Αποφάςιςε τθν αναςτφλωςθ των εικόνων
καταδικάηοντασ τθν Εικονομαχία και τθν
ιδζα τθσ ςχθματοποίθςθσ τθσ αόρατθσ και
άυλθσ Σριάδασ. Εκεί εκφράςκθκε το δόγμα
ότι θ εικονογράφθςθ του Χριςτοφ και των
Αγίων εδράηεται ςτθν ενανκρϊπθςθ του
δευτζρου προςϊπου τθσ Αγίασ Σριάδασ και
διευκρινίςτθκε ότι θ τιμι προσ τισ εικόνεσ
αναφζρεται ςτο πρόςωπο που αυτι
απεικονίηει και όχι ςτο υλικό από το οποίο
είναι αυτι φτιαγμζνθ.

11. Η αντίληψη τησ Ορθόδοξησ
Εκκληςίασ για τισ επτά Οικουμενικζσ
Συνόδουσ
Για τθν Ορκόδοξθ Εκκλθςία, οι κανόνεσ που
εξζδωςαν "αι επτά θεόπνευστοι Οικουμενικαί
Σφνοδοι, υποδεικνφουν το ορκό επειδι:
΢τθρίηονται ςτθ κεόπνευςτθ Αγία Γραφι και τθν
αυκεντικι αποςτολικι και εκκλθςιαςτικι παράδοςθ.
Θεςπίςκθκαν ι επικυρϊκθκαν (εγκρίκθκαν)
από τθν Εκκλθςία με Οικουμενικζσ ΢υνόδουσ
που εκφράηουν το αλάθητο τθσ Εκκλθςίασ.
Θ ζγκριςθ από Οικουμενικι ΢φνοδο δίνει ςτον
Κανόνα
οικουμενικότθτα, διαχρονικότθτα, διατοπικότθτα
και αυκεντικότθτα.

12. ΠΘΓΕ΢
•
•
•
•
http://el.wikipedia.org
el.wikipedia.org/wiki
www.impantokratoros.gr
www.egolpion.com