1. Η εμφϊνιςη του Ιςλϊμ
Περςικό
μινιατούρα με θϋμα
την αποκϊλυψη
του Γαβριόλ ςτον
Μωϊμεθ (1307)
2. α. Η προΰςλαμική Αραβία
τη νότια Αραβία, πριν από την εμφϊνιςη
του Ιςλϊμ, εύχε διαμορφωθεύ μια μόνιμα
εγκατεςτημϋνη αγροτική κοινωνία, ενώ
ςτη βόρεια δϋςποζε η φυλετική
οργάνωςη και οι κϊτοικοι όταν ςχεδόν
αποκλειςτικϊ νομάδεσ που επιδύδονταν
ςε εμφύλιουσ πολέμουσ και λεηλατούςαν
τα διερχόμενα από τισ περιοχϋσ τουσ
καραβϊνια. Ωςτόςο, οι νομάδεσ αυτοί δεν
αποτελούςαν ςοβαρή απειλό για τη
Βυζαντινή Αυτοκρατορία.
3. β. Η οργάνωςη των Αράβων
Ο Μωάμεθ, ϋνασ πολυταξιδεμϋνοσ
οδηγόσ καραβανιών από τη Μέκκα, που
γνώριζε το Χριςτιανιςμό και τον
Ιουδαΰςμό, υπόρξε ο ιδρυτόσ μιασ νϋασ
θρηςκεύασ, που ονομάςτηκε Ιςλάμ.
4. Οι μϊρτυρεσ τησ πύςτησ εξαςφϊλιζαν την εύςοδο τουσ
ςτον Παρϊδειςο. Η πύςτη αυτό των μουςουλμϊνων
υπόρξε ςημαντικόσ παρϊγοντασ τησ ραγδαύασ
εξϊπλωςησ του Ιςλϊμ.
Σο Ιςλϊμ ϋχει πολλϊ δϊνεια ςτοιχεύα από τη
Χριςτιανικό και την Ιουδαώκό θρηςκεύα. Το Κοράνιο,
όμωσ, δεν καθορύζει μόνο τη θρηςκευτικό
ςυμπεριφορϊ των πιςτών, αλλϊ και τα καθόκοντα και
τουσ νόμουσ που πρϋπει να τηρούνται από τουσ
πολίτεσ, τουσ υπαλλήλουσ και τουσ κυβερνώντεσ. Η
θρηςκευτικό κοινότητα ταυτύζεται με το κρϊτοσ
(θεοκρατικό κράτοσ). Όποιοσ παραβιϊζει τουσ ιερούσ
κανόνεσ δικϊζεται από τον Μουφτή ή τον Καδή
(δικαςτό) βάςει του Κορανίου. Η θρηςκευτική
δικαιοςύνη δεν διαχωρίζεται από την κοςμική. Ο
ανώτατοσ άρχοντασ εύναι ταυτόχρονα θρηςκευτικόσ
και κοςμικόσ ηγέτησ.
5. Μετϊ το θϊνατο του Μωϊμεθ (632)
ανϋλαβε τη διακυβϋρνηςη τησ κοινότητασ
ο Χαλίφησ, δηλαδό ο τοποτηρητόσ του
Προφότη. Ήταν ςυγχρόνωσ το
θρηςκευτικό πρότυπο που
ακολουθούςαν οι πιςτού, αλλϊ και
αρχηγόσ του κράτουσ, που ςυγκϋντρωνε
ςτο πρόςωπο του όλη την κοςμική
εξουςία. Ωσ τοποτηρητόσ του Μωϊμεθ, ο
Χαλίφησ όταν υπεύθυνοσ για την
εφαρμογό των εντολών του Κορανίου.
6. Από το 613 ϊρχιςε να διδϊςκει δημόςια τη νϋα
αυτό θρηςκεύα, κατηγορώντασ τουσ
ςυμπατριώτεσ του ωσ ειδωλολϊτρεσ. Για το
λόγο αυτό όμωσ ο Μωάμεθ εκδιώχθηκε το 622
από τη Μέκκα και κατέφυγε ςτη Μεδίνα, όπου
ύδρυςε μια κοινότητα πιςτών.Σο ϋτοσ
αποδημύασ του Μωϊμεθ ςτη Μεδίνα θεωρεύται
ωσ η αρχή τησ ιςλαμικήσ κυριαρχίασ και
αποτελεύ αφετηρύα του χρονολογικού
ςυςτόματοσ των Αρϊβων (Εγίρα). Μϋςα ςε μια
δεκαετύα ο Μωϊμεθ κατόρθωςε να επιβϊλει τη
διδαςκαλύα του και να ςυνενώςει τισ αραβικέσ
φυλϋσ, θϋτοντασ τϋρμα ςτην πολιτικό διϊςπαςη
τησ Αραβικόσ Χερςονόςου.
7. Η επιςτροφή του Μωάμεθ ςτη Μέκκα (μικρογραφία από
αραβικό χειρόγραφο)Το λευκό χρώμα οφείλεται ςτην
απαγόρευςη τησ απεικόνιςησ ιερών προςώπων.
8. Οι πιςτού τησ νϋασ θρηςκεύασ
ονομϊςτηκαν μουςουλμϊνοι. Ιερό
βιβλύο των μουςουλμϊνων εύναι
το Κοράνιο. Για τουσ μουςουλμϊνουσ
ιδιαύτερη ςημαςύα εύχε ο ιερόσ
πόλεμοσ (τζιχϊντ), δηλαδό η
υποχρϋωςη των πιςτών να διαδώςουν
με το ςπαθύ τη θρηςκεύα τουσ ςτουσ
"απύςτουσ".
10. Ο προςκυνητήσ τησ Πλακεντίασ για τουσ Άραβεσ
(περ.570)
(το φρούριο Φαρϊν) εύναι εγκατεςτημϋνοι 800
φρουρού με τισ γυναύκεσ τουσ ςτην υπηρεςύα του
Ρωμαώκού κρϊτουσ.Σρόφιμα και ςτολϋσ
εξαςφαλύζουν από το ταμεύο τησ (επαρχύασ τησ)
Αιγύπτου. Κϊθε μϋρα βγαύνουν για περιπολύεσ ςτην
ϋρημο με τισ αραβικϋσ φορϊδεσ τουσ, που
τρϋφονται με ϊχυρο και κριθϊρι από το κρατικό
ταμεύο, για να προςτατεύουν τισ μονϋσ και τουσ
ερημύτεσ από τισ ληςτρικϋσ επιθϋςεισ των Αρϊβων.
Οι Αραβεσ, φυςικϊ, δεν ανηςυχούν ιδιαύτερα ούτε
φοβούνται τουσ ςτρατιώτεσ.Όταν εγκαταλεύπουν
το φρούριο, οι φρουρού κλειδώνουν τισ πύλεσ και
παύρνουν τα κλειδιϊ μαζύ τουσ.
J.Wilkinson, Jerusalem Pilgrims before the Crusades,
Warminster 1977. 88.
11. To Κοράνι για τον πόλεμο κατά των
απίςτων
Καταπολεμόςτε τουσ εχθρούσ ςασ ςτον πόλεμο που
γύνεται για τη θρηςκεύα, αλλϊ μην επιτεθεύτε ποτϋ
πρώτοι. Ο θ ε ό σ μιςεί τουσ επιτιθέμενουσ.
κοτώςτε τουσ εχθρούσ ςασ παντού όπου τουσ
βρύςκετε. Διώξτε τουσ από το φωσ απ' όπου ςασ
ϋδιωξαν. Ο κύνδυνοσ να αλλϊξετε θρηςκεύα εύναι
χειρότεροσ από το φόνο. Μην τουσ πολεμϊτε
καθόλου κοντϊ ςτο τϋμενοσ Χαρϊμ, εκτόσ αν ςασ
προκαλϋςουν. Αν ςασ επιτεθούν, κολυμπόςτε μϋςα
ςτο αύμα τουσ. Αυτό εύναι η ανταμοιβό που
χρωςτιϋται ςτουσ ϊπιςτουσ.
Κ. Καλοκαιρινόσ, Ιςτορία Ρωμαΰκή και Βυζαντινή (146
Π.Χ-1453 μ. Χ.). ΟΕΔΒ, Αθήνα 1981, 232
12. ο Μαςγίντ αλ-Χαράμ (αραβικά:
الحرام المسجد
, Το ΙερόΤέμενοσ ή το
ΜεγάλοΤέμενοσ), γνωςτό και ωσ
το ΜεγάλοΤζαμί τησ Μέκκασ,
βρίςκεται ςτη Μέκκα, Σαουδική
Αραβία. Είναι το
μεγαλύτερο τζαμί ςτο κόςμο και
περιβάλλει ένα από τα πιο ιερά
ςημεία του Ιςλάμ, την Κάαμπα. Οι
μουςουλμάνοι κατά τη διάρκεια
του ςαλάτ (προςευχήσ)
ςτρέφονται προσ την κατεύθυνςη
τησ Κάαμπα. Ο ένασ από τουσ
πυλώνεσ του Ιςλάμ ορίζει ότι ο
μουςουλμάνοσ πρέπει να
πραγματοποιήςει μια φορά ςτη
ζωή του το προςκύνημα ςτη
Μέκκα (χατζ) και αν είναι δυνατό
να περιφερθούν γύρω από
τη Κάαμπα (ταγουάφ).
13. τϋμενοσ Χαρϊμ
Σο Τέμενοσ του
Προφήτη ό Μαςγίντ αλ-
Ναμπαουί (αραβικϊ: المسجد
النبوي
) εύναι μουςουλμανικό
τϋμενοσ ςτη Μεδίνα το
οποίο καταςκευάςτηκε από
το προφήτη
του Ιςλάμ Μωάμεθ. Είναι το
δεύτερο πιο ιερό τέμενοσ
για το Ιςλάμ (το πρώτο είναι
το Μαςγίντ αλ-
Χαράμ ςτη Μέκκα). Είναι το
δεύτερο τζαμί το οποίο
καταςκευάςτηκε και είναι
ένα από τα μεγαλύτερα
ςτον κόςμο.
14. Γιατύ ο ιςλαμιςμόσ όταν ςημαντικόσ για
τουσ Άραβεσ;
Σι εννοούμε όταν λϋμε «θεοκρατικό»
κρϊτοσ; Να αναφϋρετε παραδεύγματα
από την αρχαιότητα
Ποια όταν η βαςικό διδαςκαλύα του
Κορανύου;