2. KORUNGA

3. KORUNGA YETĠġTĠRĠCĠLĠĞĠ

4. GENEL ÖZELLĠKLERĠ
 Ülkemizde hemen hemen her yerde
yetişen önemli çok yıllık baklagil yem
bitkisidir.
 Korunga,fakir ve kıraç topraklarda yonca
ve üçgüle göre daha fazla verim verir.
 Hayvanlarda şişkinlik yapmaz,besleme
değeri yüksektir,kışa ve kurağa
dayanıklıdır.
 Toprak ve iklim açısından seçici değildir.
 Toprağın fiziksel özelliklerini
düzeltir,erozyonu önler.
 Ġyi bir bal özü bitkisidir.
 Doğum felcini önler.

5. Korunganın Kullanım Alanları
 Yalnız ve buğdaygillerle
karıĢık ot üretiminde
 Meraların yenilenmesinde
 Toprak iyileĢtirmede
 Erozyon kontrolünde
 Bal üretiminde
 Ekim nöbeti sistemlerinde

6. ĠKLĠM VE TOPRAK ĠSTEĞĠ
 Toprak yönünden fazla seçici
değildir.Hafif kireçli toprakları sever.
 Kıraç verimsiz toprakları iyi değerlendirir.
 Kireci bol, su seviyesi derinlerde olan
topraklarda bol ürün verir.
 Asidik toprakta iyi uyum
göstermez.Tuzluluğa oldukça iyi dayanır.
 Ilıman ve orta dereceli nemli yerlerde iyi
gelişir.
 Fazla yağış alan veya sık sulanan
yerlerde kök boğazı hastalıkları nedeni
ile hızla seyrekleşir.

7. Korunga Tarlasında Genel Bir GörünüĢ

8. Tohum Yatağının Hazırlanması
 Tohum yatağı iyi hazırlanmıĢ,
bastırılmıĢ ve kesekleri kırılmıĢ
olmalıdır
 Tarlanın yabancı otlardan
arındırılmıĢ olması ve
kullanılacak tohumluğun temiz
olması gerekir

9. Korunganın Ekimi
 Soğuk yerlerde en iyi ekim
zamanı ilkbahardır
 Tahıl mibzeri ile ekilebilir
 Ekim derinliği 2.5-7.5 cm
olmalıdır
 Sıra aralığı 25-50 cm
geniĢliğinde olmalıdır
 Tohum yatağı iyi
hazırlanmıĢsa 8
kg/da, kötü ise 10-12 kg/da
tohumluk kullanılmalıdır

10. Korunganın Gübrelenmesi
 Korunga fakir topraklarda rahatlıkla yetiĢir
 Kıraç Ģartlarda yetiĢtirildiğinden gübrelemenin
çok fazla faydası olmamaktadır
 Yinede verimsiz topraklarda yetiĢtirildiği göz
önüne alınarak 3-5 kg N/da azotlu gübre
verilmelidir.
 Toprakta fosfor, çok fakir durumda ise 5 kg/da
gübre uygulanmalıdır
 Yetersiz topraklarda K ve Ca gübrelemesi de
yapılabilir

11. HASAT VE HARMAN
 OT ÜRETĠMĠ ĠÇĠN:Kurak yıllarda bir yağışlı yıllarda iki
biçim yapılabilir.
 Biçim zamanı kıraçta çiçeklenme başlangıcı,sulanabilen
yerlerde tam çiçeklenme zamanıdır.
 Bir dekardan ortalama bir ton yeşil ot veya 250-300kg.
kuru ot alınabilir.
 Otlak ayrığı ve kılçıksız brom ile karışık ekilmesi
faydalıdır.
 Sulu yerlerde yılda en çok 2-3 kez biçilebilir.
 TOHUM ÜRETĠMĠ ĠÇĠN:Meyvelerin büyük bölümü
kahverengiye döndüğü zaman hasat edilir.Biçerdöverle
hasat edilebilir.
 Ortalama bir dekardan kıraçta 30-60 kg,çok iyi
tarlalarda ise 100 kg tohum alınır.
 Hasat edilen tohumlar mutlaka serilip kurutulmalıdır.

12. KORUNGA + OTLAK AYRIĞI KARIġIMI

13. BAKIM
 Ġlk yıl yavaş geliştiği için yabancı
otlarla rekabet edemez.Korunga
fidelerine zarar vermeden sıra araları
çapa makinası ile işlenip yabancı otlar
yok edilmelidir.Böylece bitki daha hızlı
gelişir.

14. HASTALIK VE ZARARLILARI
 Bitkinin önemli kök zararlıları
vardır.Bunların larvaları bitkinin kök
boğazına girerek bitkiye zarar
verir.Böylece uzun ömürlü olan bitki
3- 4 yıl yaşayabilir.

15. Kök Kurtları
Sphenoptera carceli
Dipsosphecia
scopigera
 Ġlaçlama çok pahalı ve zordur
 Korunganın aynı tarlaya üst
üste ekilmemesi
 Mayıs-haziran aylarında
tarlada görülen solgun
bitkilerin sökülerek imha
edilmesi gerekir