1. Μια φορά και έναν καιρό ζούσαν στον
Ορχομενό ο βασιλιάς Αθάμας και η γυναίκα
του η Νεφέλη.
Αχ, είμαι
βασίλισσα.
Τι ωραία!
Αχ, είμαι
ο Αθάμας
που έχω
γυναίκα
τη
Νεφέλη.
Φρίξο, ζαλίζομαι.
Μέχρι και την
πεταλούδα διπλή
τη βλέπω.
Και εγώ
τι να κάνω;
2. Είχαν δύο παιδιά, τον Φρίξο και την Έλλη.
Θες να
παίξουμε
κυνηγητό;
Ναι, θέλω.
Ζούσαν πολύ ευτυχισμένοι. Μια φορά η
Νεφέλη αρρώστησε και πέθανε, παρόλο
που ήταν νέα.
Ποπό! Τι θα
κάνω άμα
πεθάνω;
Μην ανησυχείς
γυναικούλα
μου.
7. Τα παιδιά ανέβηκαν στη ράχη του και
συνέχισαν το ταξίδι τους.
Α! Τι ωραία
που πετάμε!
Φρίξο,
ζαλίζομαι!
Πέφτω,
Φρίξοοοοο!
8. Ο Φρίξος συνέχισε το ταξίδι μέχρι που
έφτασε στο βασίλειο που το έλεγαν
Κολχίδα και ήταν βασιλιάς του ο Αιήτης.
Ε, πού
πας εσύ;
Επιτέλους
έφτασα
σε ένα
βασίλειο.