1. Ελληνική οικογένεια του’60 με
τα μάτια του κινηματογράφου
Αντιλήψεις της εποχής
********
Ευαγγελία – Βάγιος
Εκπαιδευόμενοι Β’ επιπέδου

2. Γενικά ο κινηματογράφος δημιουργεί πρότυπα και συμβάλει
στην δημιουργία αντιλήψεων σύμφωνα με την αντίληψη
των δημιουργών του.

3. Λαϊκές οικογένειες και μικροαστικές, έχουν τις ίδιες αντιλήψεις για την
δομή και την ιεραρχία της οικογένειας.

4. Ο αυστηρός Πατέρας
Καθοριστικό ρόλο στην
οικογένεια έπαιζε ο πατέρας
ο οποίος ήταν υπεύθυνος
για την τύχη των παιδιών
του. Ακόμη κι αν χρειαστεί
να βρει γαμπρούς για τις
κόρες του. Είναι αυταρχικός,
εκπροσωπεί την οικογένεια
προς τα έξω και θεωρείται
θεματοφύλακας της τιμής.

5. Η Μητέρα
Η θέση της μητέρας είναι
υποδεέστερη. Συνήθως
ακούει και δεν μιλάει , αλλά η
ματιά της είναι ανοιχτή προς
το μέλλον που πάντα έρχεται
χωρίς να ρωτά. Γίνεται ο από
μηχανής θεός μεταξύ
λογομαχιών πατέρα και
παιδιών, παίρνοντας συχνά
το μέρος τους.

6. Τα παιδιά
Τα παιδιά από την άλλη είναι φορείς νέων
αντιλήψεων, άλλων δηλαδή «ηθών και εθίμων»,
μιας και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε
ακριβώς στα 1960 και ο δυτικός ή Αμερικάνικος
τρόπος ζωής, εισβάλει σε όλα σχεδόν τα σπίτια
των μεγάλων αστικών πόλεων (κυρίως Αθήνα-
Θεσσαλονίκη).
Επηρεάζονται από τον τρόπο σκέψης, το
ντύσιμο, το χτένισμα, επηρεάζονται από την
καινούρια μουσική.
Πάνε κόντρα στις απαρχαιωμένες αντιλήψεις των
γονιών τους, εκφράζοντας ανοιχτά την άποψή
τους.
Αρχίζουν να πηγαίνουν στα πρώτα πάρτι και στις
πρώτες συναθροίσεις της εποχής, που γινότανε
τα απογεύματα και που θα κορυφωθούν με τα
περίφημα κυριακάτικα μουσικά πρωινά,
παρασυρόμενοι σε μια ευφορία που δεν είχε
προηγούμενο ως τότε.

7. Εν κατακλείδι
Η ζωή των ανθρώπων προχωρά και συνεχώς
ο κινηματογράφος εξελίσσεται. Ο
κινηματογράφος υπάρχει και μας θυμίζει αυτά
που υπήρχαν εκείνη την εποχή, μιας εποχής
ωραίας.