3. Η οπτική του φύλου στο έργο του Παπαδιαμάντη Μεγάλη έκταση στο έργο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη κατέχει το πρόβλημα της θέσης της γυναίκας στην ελληνική κοινωνία. Ο «αναχωρητής», ο «κοσμοκαλόγερος», όπως αρέσκονται να αποκαλούν τον Παπαδιαμάντη, προβάλλει από το έργο του σαν ο πιο θερμός συνήγορος και υπερασπιστής των κοινωνικών δικαιωμάτων της Ελληνίδας. Το έργο του αποτέλεσε, μάλιστα, σημαντική πηγή πληροφοριών για τις συνθήκες ζωής των γυναικών του 2ου μισού του 19ου αιώνα.
4. Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης , ο και Άγιος των γραμμάτων μας χαρακτηριζόμενος, ,γεννήθηκε στη Σκιάθο στις 4 Μαρτίου του 1851 . Με δυσκολία θα τελειώσει το σχολείο ,κι αμέσως μετά ,το 1872 ,θα φύγει για το Άγιον Όρος. Μετά λίγους μήνες θα επιστρέψει στον κόσμο : δεν θεώρησε τον εαυτό του άξιο για το Σχήμα .Εγγράφεται στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπι- στηνίου Αθηνών ,από την οποία ποτέ δεν αποφοίτησε .Βγάζει τα προς το ζην του πενιχρού υλικά βίου του προγυμνάζοντας μαθητές .Μόνος του θα μάθει αγγλικά και γαλλικά στα πρώτα χρόνια των σπουδών του .Φίλος και σύντρο- φος του σ’αυτά τα χρόνια ο λογοτέχνης εξάδελφος του Αλέξανδρος Μωραϊτίδης ,αργότερα μοναχός .Ο Μωραϊτίδης θα τον φέρει σε επαφή με λογοτεχνικούς και δημοσιογραφικούς κύκλους της εποχής ,ο Παπαδιαμάντης θα αρχίσει να βλέπει τα έργα του να δημοσιεύονται .Βιοποριστικό του επάγγελμα θα γίνει η δημοσιογραφική και λογοτεχνική πορεία στην πρωτεύ- ουσα . . Χωρίς κανένα οικονομικό πόρο θα επιστρέψει στη Σκιάθο όπου.Θα προειδεί τον θάνατο του ,και την δυσκαταποσία των τελευταίων ωρών του ,και θα ζητήσει να τον κοινωνήσει ο ιερέας της ενορίας του δύο μέρες πριν . Κοιμήθηκε στις 3 Ιανουαρίου του 1911 .
5.
6.
7.
8.
9.
10. Τα ρέστα (1972) Κώστας Ταχτσής Κατηγορία : Σχέσεις γονιών-παιδιών
11. Ο Κώστας Ταχτσής ( Θεσσαλονίκη , 8 Οκτωβρίου 1927 – Αθήνα , 25 Αυγούστου 1988 ) ήταν διακεκριμένος έλληνας λογοτέχνης της λεγόμενης μεταπολεμικής γενιάς .Σε ηλικία επτά ετών, μετά τον χωρισμό των γονέων του, αναγκάστηκε να πάει στην Αθήνα για να ζήσει με την γιαγιά του. Εγγράφηκε στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών , αλλά δεν ολοκλήρωσε ποτέ τις σπουδές του. Το 1947 κλήθηκε να υπηρετήσει στον Στρατό , από όπου τελικά απολύθηκε με τον βαθμό του εφέδρου ανθυπολοχαγού. Το 1951 προσλήφθηκε ως βοηθός του αμερικανού διευθυντή στα έργα για το φράγμα του Λούρου . Από τις αρχές του 1954 έως το τέλος του 1964 ταξίδεψε και έζησε σε διάφορες χώρες της Δυτικής Ευρώπης , στην Αφρική , την Αυστραλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες , κάνοντας διάφορα επαγγέλματα: από ναύτης έως βοηθός μάνατζερ στην κουζίνα εστιατορίου. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα , προσπάθησε να επιβιώσει ως ξεναγός,
12. μεταφραστής και, τέλος, ως επαγγελματίας συγγραφέας. Άνθρωπος ειλικρινής και απερίφραστος, συνάντησε την έχθρα και την φιλία πολλών. Κατά την περίοδο της Δικτατορίας , βρέθηκε αντιμέτωπος πολλές φορές με την Ασφάλεια, ενώ κατά την Μεταπολίτευση , πάλεψε για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων — δεδηλωμένος ομοφυλόφιλος και ο ίδιος. Στις 27 Αυγούστου 1988 , η αδελφή του τον βρήκε δολοφονημένο στο σπίτι του στον Κολωνό . Ο Κώστας Ταχτσής (δεξιά) με τον γάλλο νομπελίστα συγγραφέα Κλοντ Σιμόν
13. ΠΕΡΙΛΗΨΗ Η μάνα ,σκληρή και απειλητική ,έκανε το γιο της να τρέμει στη σκέψη μήπως και αργοπορούσε στη δουλειά που είχε σταλεί .Καμιά φορά όμως όταν είχε τα κέφια της από τις σπάνιες βραδινές επισκέψεις ήταν όλο χαρά και αγάπη .Τις δουλειές του σπιτιού τις είχε αναλάβει η κυρά-Ρωξάνη γιατί η μάνα τις σιχαινόταν .Τα βράδια που είχε τα κέφια της καθόταν με τις γειτόνισσες στο δρόμο και μάθαινε στα παιδιά της γειτονιάς διάφορα παιχνίδια .Αυτές ήταν οι καλύτερες στιγμές . Όταν όμως είχε τα μπουρίνια της…αλίμονο σου ,ούτε το κλάμα σου τη συγκινούσε ,αντίθετα θύμωνε περισσότερο και να γίνεις άντρας και μόνο μετά από διαβεβαιώσεις σου σε άφηνε .Εκείνα τα βράδια ήταν που έβγαινε έξω και επέστρεφε τα ξημερώματα .Από τότε έχουν περάσει τριάντα χρόνια ..Το μάθημα του δεν το έχει πάρει ακόμη ,γιατί άντρας δεν έγινε .Άραγε φταίει η σκληρότητα της μάνας..;
14. Στο κείμενο ‘’Τα ρέστα’’ προβάλλονται ανάγλυφα οι δύσκολες συνθήκες της μονογονεϊκής οικογένειας του Ταχτσή. Οι γονείς του είχαν χωρίσει και ο Ταχτσής έμενε με την μάνα του. Τα νεύρα της η μητέρα τα ξεσπούσε πάνω στο παιδί της ,έτσι το παιδί ήταν πάντα πιεσμένο .Ανάγκαζε με τη συπμεριφορά της διαρκή τρόμο . Αυτό προκαλούσε φόβο στο παιδί μήπως έκανε κάτι που θα εξόργιζε τη μητέρα με αποτέλεσμα να τον χτυπήσει .
15.
16.
17. Ύφος : στρωτό & ευθύγραμμο Δομή : κρυφή & ασυμμετρική Υπάρχει : ηλικιακή μετάβαση.. .. καθώς προχωρεί κανείς από το ένα διήγημα στο άλλο, έτσι ώστε να διακρίνεται , ανάμεσα τους ,μια υποφώσκουσα μυθιστορηματική συνοχή-δομή .
19. Ο Μ. Καραγάτσης (23 Ιουνίου 1908 -14 Σεπτεμβρίου 1960 ) ήταν Έλληνας πεζογράφος ,ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς της ‘’Γενιάς του ‘30’’ .Το πραγματικό του όνομα ήταν Δημήτριος Ροδόπουλος .Το ψευδώνυμο Καραγάτσης προήλθε από το δέντρο πτελεά ή καραγάτσι που βρισκόταν στον περίβολο της εκκλησίας του χωριού. Το ‘’Μ.’’ του ψευδωνύμου του προήλθε πιθανότατα από το ρωσικό όνομα ‘ ’Μίτια’’ (ρωσική εκδοχή του Δημήτρης) ,με το οποίο τον αποκαλούσαν φίλοι και συμφοιτητές του ,λόγω της μεγάλης του αγάπης για τον Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι και ιδιαίτερα για το έργο ‘’Αδερφοί Καραμαζώφ’’. Το γεγονός ότι υπέγραφε τα έργα του ως ‘’Μ. Καραγάτσης’’ προκάλεσε μεγάλη σύγχυση σε αρκετούς φιλολόγους ,που συχνά ερμήνευαν το ‘’Μ’’ ως Μιχάλης ,λόγω των ηρώων του ,Μιχάλη Καραμάνου(στον Γιούγκερμαν) και Μιχάλη Ρούση(στον Μεγάλο ύπνο). Γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Γκρενόμπλ ,στη Γαλλία .Για οικονομικούς λόγους επέστρεψε στην Αθήνα ,ένα χρόνο μετά ,και γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών ,απ’όπου αποφοίτησε το 1930 .
21. ΥΠΟΘΕΣΗ Ο Γιούγκερμαν υπηρετούσε στο ρωσικό στρατό ως ίλαρχος(μάλιστα γνώρισε και τον άλλον ήρωα του τον Συνταγματάρχη Λιάπκιν) κατά την εκστρατεία στην Ουκρανία ,και μετά τη Ρωσική επανάσταση αποφάσισε να έρθει ως πρόσφυγας και να ζήσει στην Ελλάδα. Έχοντας ρίξει μαύρη πέτρα στην πατρίδα του και στην οικογένειά του που του άφησε ανοιχτές πληγές. Έχοντας στην πλάτη του φόνο ,κλοπή ,μια γυναίκα που τη μοιραζόταν μ’έναν ανθυπολοχαγό (και με τον οποίο νέμονταν και την πατρότητα δυο παιδιών) ,δαιμόνιος και αδίστακτος ,μπαίνει βαθιά στον υπόκοσμο (ναρκωτικά ,πορνεία ,απατεωνιές) ,γλεντώντας και πίνοντας μέχρι ορίων. Με την εξυπνάδα του ωστόσο ,σιγά σιγά κοινωνικοποιείται ,ανέρχεται κοινωνικά ,γίνεται <<πολιτισμένος>> ,Ευρωπαίος ,αποκτά σημαντική διοικητική θέση στην τράπεζα και μαζί με την κοινωνική άνοδο ,πλούτο και γόητρο. Μέσα από αυτό το πέρασμα από τα κοινωνικά στρώματα ζωγραφίζεται η ελληνική κοινωνία ,
22. βασικά η αστική ζωή από τη δεκαετία του ’20 και μετά. Βλέπουμε την επιρροή που ασκεί στην αμοραλιστική και τυχοδιωκτική του φύση η ποιητική ιδιοσυγκρασία του φίλου και συναδέλφου του Καραμάνου ,με τον οποίο πλέκεται ένα μικρό δράμα . Το κείμενο επικεντρώνεται στην αγάπη του με τη Βούλα .Η Βούλα παρόλο τις δυσκολίες και που ήταν άνθρωπος του υποκόσμου ο Βάσιας τον αγάπησε και αφοσιώθηκε σε αυτόν ολοκληρωτικά. Στην πορεία του μυθιστορήματος : παρατηρούμε πως η μητέρα του Γιούγκερμαν και η ποθητή Ντίνα ,η αγνή Βούλα αλλά και άλλες δευτερεύουσες γυναικείες μορφές ,στοιχειώνουν τον ήρωα και τον οδηγούν στην ωρίμανση .
