Asher, the tenth son of Jacob and Zilpah. An explanation of dual personality. The first Jekyll and Hyde story. For a statement of the Law of Compensation that Emerson would have enjoyed, see Verse 27.
The seventh son of Jacob and Bilhah. The jealous one. He counsels against anger saying that "it giveth peculiar vision." This is a notable thesis on anger.
Being justified freely by his grace through the redemption that is in Christ Jesus: Whom God hath set forth to be a propitiation through faith in his blood, to declare his righteousness for the remission of sins that are past, through the forbearance of God; To declare, I say, at this time his righteousness: that he might be just, and the justifier of him which believeth in Jesus. Romans 3:24-26
The seventh son of Jacob and Bilhah. The jealous one. He counsels against anger saying that "it giveth peculiar vision." This is a notable thesis on anger.
Being justified freely by his grace through the redemption that is in Christ Jesus: Whom God hath set forth to be a propitiation through faith in his blood, to declare his righteousness for the remission of sins that are past, through the forbearance of God; To declare, I say, at this time his righteousness: that he might be just, and the justifier of him which believeth in Jesus. Romans 3:24-26
The Book of Sirach or Ecclesiasticus is a Jewish work, originally written in Hebrew. It consists of ethical teachings, from approximately 200 to 175 BCE, written by the Judahite scribe Ben Sira of Jerusalem, on the inspiration of his father Joshua son of Sirach. Joshua is sometimes called Jesus son of Sirach or Yeshua ben Eliezer ben Sira.
The Book of Joshua is the sixth book in the Hebrew Bible and the Old Testament, and is the first book of the Deuteronomistic history, the story of Israel from the conquest of Canaan to the Babylonian exile.
Being justified freely by his grace through the redemption that is in Christ Jesus: Whom God hath set forth to be a propitiation through faith in his blood, to declare his righteousness for the remission of sins that are past, through the forbearance of God; To declare, I say, at this time his righteousness: that he might be just, and the justifier of him which believeth in Jesus. Romans 3:24-26
The Book of Sirach or Ecclesiasticus is a Jewish work, originally written in Hebrew. It consists of ethical teachings, from approximately 200 to 175 BCE, written by the Judahite scribe Ben Sira of Jerusalem, on the inspiration of his father Joshua son of Sirach. Joshua is sometimes called Jesus son of Sirach or Yeshua ben Eliezer ben Sira.
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
Being justified freely by his grace through the redemption that is in Christ Jesus: Whom God hath set forth to be a propitiation through faith in his blood, to declare his righteousness for the remission of sins that are past, through the forbearance of God; To declare, I say, at this time his righteousness: that he might be just, and the justifier of him which believeth in Jesus. Romans 3:24-26
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
More Related Content
More from Filipino Tracts and Literature Society Inc.
The Book of Sirach or Ecclesiasticus is a Jewish work, originally written in Hebrew. It consists of ethical teachings, from approximately 200 to 175 BCE, written by the Judahite scribe Ben Sira of Jerusalem, on the inspiration of his father Joshua son of Sirach. Joshua is sometimes called Jesus son of Sirach or Yeshua ben Eliezer ben Sira.
The Book of Joshua is the sixth book in the Hebrew Bible and the Old Testament, and is the first book of the Deuteronomistic history, the story of Israel from the conquest of Canaan to the Babylonian exile.
Being justified freely by his grace through the redemption that is in Christ Jesus: Whom God hath set forth to be a propitiation through faith in his blood, to declare his righteousness for the remission of sins that are past, through the forbearance of God; To declare, I say, at this time his righteousness: that he might be just, and the justifier of him which believeth in Jesus. Romans 3:24-26
The Book of Sirach or Ecclesiasticus is a Jewish work, originally written in Hebrew. It consists of ethical teachings, from approximately 200 to 175 BCE, written by the Judahite scribe Ben Sira of Jerusalem, on the inspiration of his father Joshua son of Sirach. Joshua is sometimes called Jesus son of Sirach or Yeshua ben Eliezer ben Sira.
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
Being justified freely by his grace through the redemption that is in Christ Jesus: Whom God hath set forth to be a propitiation through faith in his blood, to declare his righteousness for the remission of sins that are past, through the forbearance of God; To declare, I say, at this time his righteousness: that he might be just, and the justifier of him which believeth in Jesus. Romans 3:24-26
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
More from Filipino Tracts and Literature Society Inc. (20)
Vietnamese - The Epistle of Ignatius to the Philadelphians.pdf
Polish - Testament of Asher.pdf
1.
2. ROZDZIAŁ 1
Aser, dziesiąty syn Jakuba i Zilpy.
Wyjaśnienie podwójnej osobowości.
Pierwsza historia Jekylla i Hyde’a.
Oświadczenie o Prawie
Wynagrodzenia, z którego cieszyłby się
Emerson, można znaleźć w wersecie 27.
1 Odpis Testamentu do Aszera, co
mówił swoim synom w sto
dwudziestym piątym roku swojego
życia.
2 Gdy był jeszcze zdrowy, rzekł do nich:
Słuchajcie, synowie Aszera, swego
ojca, a oznajmię wam wszystko, co
sprawiedliwe w oczach Pana.
3 Dwie drogi dał Bóg synom ludzkim i
dwie skłonności, i dwa rodzaje
postępowania, i dwa sposoby
postępowania, i dwie sprawy.
4 Dlatego wszystko jest po dwie, jedna
przeciw drugiej.
5 Są bowiem dwie drogi dobra i zła, a
wraz z nimi dwie skłonności w naszych
piersiach, które je rozróżniają.
6 Jeśli więc dusza ma upodobanie w
dobrych skłonnościach, wszystkie jej
uczynki są sprawiedliwe; a jeśli
zgrzeszy, natychmiast żałuje.
7 Bo skupiwszy myśli na
sprawiedliwości i odrzucając
niegodziwość, natychmiast pokonuje
zło i wyrywa grzech.
8 Ale jeśli skłania się do złych
skłonności, wszystkie jego działania są
w niegodziwości i wypędza dobro, a
przylega do zła i jest rządzony przez
Beliara; choćby to czyniło dobro,
wypacza je w zło.
9 Bo ilekroć zaczyna czynić dobro,
wpycha sprawę czynu w zło dla niego,
widząc, że skarb skłonności jest
napełniony złym duchem.
10 Można więc słowami pomóc dobru
ze względu na zło, lecz kwestia czynu
prowadzi do szkody.
11 Jest człowiek, który nie okazuje
współczucia temu, który swoją kolej
oddaje w złu; i ta rzecz ma dwa aspekty,
ale całość jest zła.
12 Jest też człowiek, który miłuje
złoczyńcę, bo wolałby nawet umrzeć w
złu z jego powodu; i w związku z tym
jasne jest, że obejmuje to dwa aspekty,
ale całość jest złym dziełem.
13 Chociaż rzeczywiście ma miłość, to
jednak niegodziwym jest ten, kto
ukrywa zło ze względu na dobre imię,
ale koniec czynu zmierza do zła.
14 Inny kradnie, czyni
niesprawiedliwie, plądruje, oszukuje i
lituje się nad biednymi. To też ma
dwojaki aspekt, ale całość jest zła.
15 Kto oszukuje bliźniego swego,
prowokuje Boga i fałszywie przysięga
na Najwyższego, a lituje się nad
ubogimi; Pan, który nakazał zakon,
lekceważy i prowokuje, a jednak
pokrzepia ubogich.
3. 16 On kala duszę i rozwesela ciało;
wielu zabija, a lituje się nad kilkoma: to
także ma dwojaki aspekt, ale całość jest
zła.
17 Inny dopuszcza się cudzołóstwa i
rozpusty oraz powstrzymuje się od
pokarmów, a gdy pości, czyni zło i
mocą swego bogactwa przytłacza wielu;
i pomimo swej nadmiernej
niegodziwości spełnia przykazania: to
także ma dwojaki aspekt, ale całość jest
zła.
18 Tacy ludzie to zające; czyste – jak te,
które dzielą kopyto, ale w istocie są
nieczyste.
19 Bo tak oznajmił Bóg w tablicach
przykazań.
20 Ale wy, moje dzieci, nie miejcie
dwóch podobnych do nich twarzy,
dobroci i niegodziwości; ale trzymajcie
się tylko dobra, gdyż Bóg ma w nim
mieszkanie i ludzie tego pragną.
21 Ale uciekajcie od niegodziwości,
niszcząc złe skłonności swoimi
dobrymi uczynkami; bo dwulicowi
służą nie Bogu, lecz swoim własnym
pożądliwościom, aby przypodobać się
Beliarowi i ludziom im podobnym.
22 Albowiem dobrzy ludzie, nawet ci,
którzy mają jedno oblicze, choć są
uważani przez tych, którzy mają
podwójne oblicze do grzechu, są
sprawiedliwi przed Bogiem.
23 Wielu bowiem zabijając
bezbożnego, dokonuje dwóch
uczynków: dobrego i złego; ale całość
jest dobra, bo to, co złe, wykorzenił i
zniszczył.
24 Jeden człowiek nienawidzi
człowieka miłosiernego i
niesprawiedliwego oraz człowieka
cudzołożącego i poszczącego. To też
ma dwojaki aspekt, ale całe dzieło jest
dobre, ponieważ naśladuje przykład
Pana, ponieważ nie przyjmuje pozornie
dobrego jako prawdziwe dobro.
25 Inny nie chce z nimi cieszyć się
dniem dobrym, aby nie zbezcześcić
swego ciała i swej duszy; to też jest
dwulicowe, ale całość jest dobra.
26 Bo tacy ludzie są podobni do jeleni
i łań, bo na wzór dzikich zwierząt
wydają się nieczyści, a jednak są
całkowicie czyści; gdyż gorliwie
chodzą dla Pana i powstrzymują się od
tego, czego Bóg nienawidzi i czego
zabrania w swoich przykazaniach,
oddalając zło od dobra.
27 Widzicie, dzieci moje, że we
wszystkim jest dwóch, jedni przeciw
drugim, a jeden kryje się za drugim: w
bogactwie kryje się chciwość, w
towarzyskości pijaństwo, w śmiechu
smutek, w rozwiązłości małżeńskiej.
28 Śmierć następuje po życiu, hańba po
chwale, noc po dniu, a ciemność po
świetle; i wszystko jest pod dniem, co
sprawiedliwe pod życiem, a
niesprawiedliwe pod śmiercią; dlatego
i życie wieczne oczekuje śmierci.
29 Nie można też powiedzieć, że
prawda jest kłamstwem, ani że dobro
4. jest złe; bo wszelka prawda jest pod
światłością, jak wszystko pod Bogiem.
30 Dlatego wszystkiego tego
doświadczyłem w swoim życiu i nie
odszedłem od prawdy Pańskiej, i
szukałem przykazań Najwyższego,
postępując całą moją siłą, z prostotą
twarzy, ku temu, co dobre .
31 Zważajcie więc i wy, dzieci moje, na
przykazania Pana, idąc za prawdą z
prostotą twarzy.
32 Bo ci, którzy mają podwójne oblicze,
winni są podwójnego grzechu;
albowiem obaj czynią zło i mają
upodobanie w tych, którzy to czynią,
naśladując duchy zwodnicze i walcząc
przeciwko ludzkości.
33 Czyż więc, dzieci moje,
przestrzegajcie prawa Pańskiego i nie
zwracajcie uwagi na zło jak na dobro;
ale zważaj na to, co jest naprawdę
dobre, i przestrzegaj tego we
wszystkich przykazaniach Pana, w nim
rozmawiając i odpoczywając.
34 Albowiem te ostatnie cele ludzi
okazują swą sprawiedliwość lub
nieprawość, gdy spotykają aniołów
Pana i szatana.
35 Gdy bowiem dusza odchodzi
zaniepokojona, dręczy ją zły duch,
któremu też służyła w pożądliwościach
i złych uczynkach.
36 Ale jeśli jest spokojny z radością,
spotyka anioła pokoju i prowadzi go do
życia wiecznego.
37 Nie bądźcie, dzieci moje, jak
Sodoma, która zgrzeszyła przeciwko
aniołom Pańskim i zginęła na wieki.
38 Wiem bowiem, że zgrzeszycie i
zostaniecie wydani w ręce waszych
wrogów; i wasza ziemia zostanie
spustoszona, a wasze święte miejsca
zniszczone, i zostaniecie rozproszeni
na cztery strony ziemi.
39 I zostaniecie zniweczeni w
rozproszeniu, które zniknie jak woda.
40 Aż Najwyższy nawiedzi ziemię,
przychodząc jako człowiek, z ludźmi
jedzącymi i pijącymi, i rozbijając
głowę smoka w wodzie.
41 On zbawi Izraela i wszystkie narody,
Bóg przemawiający w osobie
człowieka.
42 Dlatego i wy, moje dzieci, mówcie
to swoim dzieciom, aby nie były Mu
nieposłuszne.
43 Wiedziałem bowiem, że z całą
pewnością będziecie nieposłuszni i bez
wątpienia będziecie postępować
bezbożnie, nie zważając na prawo Boże,
ale na przykazania ludzkie, skażąc się
przez niegodziwość.
44 I dlatego zostaniecie rozproszeni jak
Gad i Dan, moi bracia, i nie poznacie
swoich ziem, plemion i języka.
45 Ale Pan zgromadzi was w wierze
przez swoje miłosierdzie i przez
wzgląd na Abrahama, Izaaka i Jakuba.
5. 46 A to im powiedział, rozkazał im,
mówiąc: Pochowajcie mnie w
Hebronie.
47 I zasnął, i umarł w sędziwej starości.
48 I jego synowie uczynili tak, jak im
rozkazał, i zanieśli go do Hebronu, i
pochowali go wraz z jego przodkami