2. Τισ διατροφικζσ ςυνικειεσ των αρχαίων Ελλινων χαρακτιριηε θ λιτότθτα, κάτι που
αντικατόπτριηε τισ δφςκολεσ ςυνκικεσ υπό τισ οποίεσ διεξάγετο θ ελλθνικι γεωργικι
δραςτθριότθτα. Θεμζλιο τουσ ιταν θ λεγόμενθ «μεςογειακι τριάδα»: ςιτάρι, λάδι και
κραςί.
Στθ βάςθ τθσ διατροφισ των αρχαίων Ελλινων ςυναντοφμε τα δθμθτριακά, ηεία και ςε
περιπτϊςεισ ανάγκθσ μείγμα κρικαριοφ με ςιτάρι, από το οποίο παραςκευαηόταν ο
άρτοσ. Με το ςιτάρι που χρθςιμοποιείται ςιμερα οι αρχαίοι τάιηαν τα ηϊα. Τα
δθμθτριακά ςυνοδεφονταν ςυνικωσ από οπωροκθπευτικά (λάχανα, κρεμμφδια, φακζσ
και ρεβφκια). Η κατανάλωςθ κρζατοσ και καλαςςινϊν ςχετιηόταν με τθν οικονομικι
κατάςταςθ τθσ οικογζνειασ, αλλά και με το αν κατοικοφςε ςτθν πόλθ, ςτθν φπαικρο ι
κοντά ςτθ κάλαςςα. Οι Έλλθνεσ κατανάλωναν ιδιαιτζρωσ τα γαλακτοκομικά και κυρίωσ
το τυρί. Το βοφτυρο ιταν γνωςτό, αλλά αντί αυτοφ γινόταν χριςθ κυρίωσ του
ελαιόλαδου. Το φαγθτό ςυνόδευε κραςί (κόκκινο, λευκό ι ροηζ) αναμεμειγμζνο με
νερό.
3. Οι Αρχαίοι Ακθναίοι ιταν λιτοδίαιτοι ςε ςχζςθ με τουσ
υπόλοιπουσ Έλλθνεσ. Η διατροφι τουσ είχε ωσ βάςθ το ψωμί
και ακολουκοφςαν οι ελιζσ, τα ςφκα, οι ςταφίδεσ, το μζλι, τα
χορταρικά με λάδι, τα ςταφφλια και τα μιλα. Κρζασ ζτρωγαν κυρίωσ
ςτισ κρθςκευτικζσ γιορτζσ. Έπιναν κραςί όπωσ και οι άλλοι Έλλθνεσ
και ζψελναν φμνουσ ςτουσ κεοφσ.
4. Η διατροφι των Σπαρτιατϊν ιταν λιτι. Το καλφτερο φαγθτό τουσ
ιταν ο «Μζλασ ηωμόσ», που γινόταν από χοιρινό κρζασ, αίμα, ξίδι
και αλάτι. Έτρωγαν ακόμθ ψωμί από βρϊμθ, γλυκζσ πίτεσ και
φυςικά ζπιναν κραςί.
5. Οι Αρχαίοι Έλλθνεσ είχαν τζςςερα γεφματα κατά τθ διάρκεια τθσ
θμζρασ:
Το ακρότιςμα, το πρόγευμα που αποτελοφνταν από λίγο
κρικαρζνιο ψωμί, το οποίο βουτοφςαν ςε άκρατο (ανζρωτο)
κραςί.
Το Άριςτον, το οποίο ιταν ςφντομο μεςθμεριανό γεφμα, ςτο
οποίο ζτρωγαν ψωμί με τυρί κατςικίςιο ι ελιζσ και ςφκα.
Το δειλινόν.
Το δείπνο, το οποίο ιταν το πιο βαςικό γεφμα τθσ θμζρασ.
Περιλάμβανε κρικαρζνιο χυλό, ενϊ ςπανιότερα ζτρωγαν
λαχανικά, κίςςεσ ι χελιδόνια. Στα ςπίτια των πλουςίων, το δείπνο
περιλάμβανε δθμθτριακά και ψωμί ςιταρζνιο.
