Recommended
Recommended
More Related Content
Similar to Organizacja ucząca się
Similar to Organizacja ucząca się (20)
More from TomaszPoskrobko
Organizacja ucząca się
- 2. PIĄTA DYSCYPLINA Peter Michael Senge – amerykański teoretyk zarządzania, twórca i propagator idei rozwijania organizacji uczących się, tytułowany „Strategiem Wieku” - za wkład w rozwój nauk o zarządzaniu.
- 3. ORGANIZACJA JAKO PROCES Według Senge organizacja ucząca się (UOS) to taka, która ciągle rozszerza swoje możliwości kreowania własnej przyszłości. OUS to organizacja adaptująca się do zmiennych warunków oraz zapewniająca stałe doskonalenie się uczestników, czyli nabywanie przez nich nowych umiejętności, możliwości, wzorców działania. Organizacja ucząca się jest organizacją biegłą w realizacji zadań: tworzenia, pozyskiwania i przekazywania wiedzy oraz w modyfikowaniu swoich zachowań w reakcji na nowe doświadczenia.
- 4. ORGANIZACJA UCZĄCA SIĘ JAKO STRATEGIA DZIAŁANIA Co musimy wiedzieć Co musimy robić Co wiemy Co robimy Luka wwiedzy Luka worganizacji TERAŹNIEJSZOŚĆ PRZYSZŁOŚĆ poziom operacyjny poziom strategiczny
- 5. ORGANIZACJA UCZĄCA SIĘ Organizacja która ciągle rozszerza swoje możliwości kreowania własnej przyszłości
- 8. WSPÓLNA WIZJA jasno sformułowany obraz (wyobrażenie) organizacji w przyszłości oraz: znany i akceptowany przez wszystkich jej członków, skłaniający ich do ciągłego doskonalenia się.
- 9. WSPÓLNA WIZJA Model „DOSKO” Domena działalności - podstawowy obszar specjalizacji. Odpowiedzialność - wrażliwość organizacji na potrzeby i wymagania interesariuszy, priorytety w ich realizacji. Standardy sukcesu - mierniki długookresowego powodzenia, wyrażone możliwie konkretnie w sferach np. satysfakcji klineta. Kluczowe kompetencje - umiejętności i technologie służące sukcesowi. Organizacja struktury - rozumiana jako podstawowe zasady systemu kadrowego i hierarchii panujące w organizacji, często utrwalone w jego kulturze organizacyjnej.
- 11. WSPÓLNA WIZJA Wizja Najwyższ e kierow- nictwo Menedże -rowie Dyrektorz y Pracownicy działu Y Kierownicy Pracownicy działu X
- 12. WSPÓLNA WIZJA Wizja Najwyższ e kierow- nictwo Dyrektorz y Pracownicy działu X Kierownicy Pracownicy działu Y
- 13. WSPÓLNA WIZJA Wizja Menedże -rowie Kierownicy Dyrektorz y Pracownicy działu X Najwyższ e kierow- nictwo Pracownicy działu Y
- 14. WSPÓLNA WIZJA Do wspólnej wizji potrzebni są wizjonerzy To osoby które przewidują przyszłość i potrafią w czytelny sposób „namalować” słowami obraz swojej organizacji za kilka lat
- 15. WSPÓLNA WIZJA Wizja Najwyższ e kierow- nictwo Menedże -rowie Dyrektorz y Pracownicy działu X Kierownicy Pracownicy działu Y
- 16. WSPÓLNA WIZJA Funkcje dobrej wizji: wizja jako punkt odniesienia (ukierunkowanie) - umożliwia weryfikację zgodności bieżących działań z długofalowymi zamierzeniami i wartościami, wizja jako deklaracja intencji (uwiarygodnienie)- stanowi narzędzie marketingu i Public Relations, wizja jako wartość wspólna (integrowanie) - stanowi wartość, wokół której ogniskują się emocje i wartości wyznawane pracowników, wizja jako źródło natchnienia (inspirowanie) - zachęca do innowacji zmierzających do szybszego, lepszego, tańszego wcielenia w życie zamierzeń zawartych w wizji, wizja jako obietnica przyszłości (stabilizacja) - daje, szczególnie pracownikom niższych szczebli poczucie trwałości układu, w którym się znaleźli.
- 18. MISTRZOSTWO OSOBISTE Szczególny rodzaj biegłości, którą nabywa się w toku ćwiczeń. Obejmuje ono: formalne umiejętności zawodowe dyspozycje moralne pozwalające konsekwentnie wytyczać cele i budować wizję swojego życia. Mistrzostwo osobiste nie jest stanem, który można osiągnąć – jest procesem ciągłego doskonalenia swojego sposobu postrzegania rzeczywistości i dostosowywania go do zmieniających się warunków otoczenia.
- 20. MISTRZOSTWO OSOBISTE Kreatywność z punktu widzenia nauk o zarządzaniu, to uwarunkowania do tworzenia nowych pomysłów, które mogą stanowić podstawę innowacji.
- 21. MISTRZOSTWO OSOBISTE Warunki do rozwoju mistrzostwa osobistego: Staranniejsza selekcja na etapie rekrutacji, odpowiednie dozowanie procedur, standardów i limitów, Pozwolenie na cieszenie się pracą, Nagroda dla „innowatora roku”, Konkursy w stylu „złodziej pomysłów”.
- 22. MISTRZOSTWO OSOBISTE Mistrzostwo osobiste Twórcze myślenie Kreatywność Wynalazek Innowacja
- 29. WIEDZA UKRYTA I DOSTĘPNA Wiedza dostępna nabyta poprzez kształcenie i doświadczenie • immanentna podświadomości • syntetyzowana na podstawie wszelkiej informacji zgroma- dzonej w umyśle • uzewnętrzniana na zapotrze- bowanie świadomości • uwarunkowana wieloma zależnościami Wymiartechniczny Wiedza ukryta Wymiarpoznawczy
- 30. KONWERSJA WIEDZY W ORGANIZACJI I Socjalizacja Eksternalizacja Internalizacja Kombinacja I I I I I II I I G G G G G G GO WIEDZAUKRYTA WIEDZADOSTĘPNA WIEDZA UKRYTA WIEDZA DOSTĘPNA Dzielenie się i tworzenie wiedzy ukrytej przez doświadczenie bezpośrednie Uczenie się, pozyskiwanie nowej wiedzy ukrytej poprzez wykorzystanie w praktyce Artyku owanie wiedz ukrytej poprzez dialog i refleksj ł ę Przetwarzanie, gromadzenie i udostępnianie wiedzy dostępnej
- 31. I Socjalizacja Eksternalizacja Internalizacja Kombinacja I I I I I II I I G G G G G G GO WIEDZAUKRYTA WIEDZADOSTĘPNA WIEDZA UKRYTA WIEDZA DOSTĘPNA Dzielenie się i tworzenie wiedzy ukrytej przez doświadczenie bezpośrednie Uczenie się, pozyskiwanie nowej wiedzy ukrytej poprzez wykorzystanie w praktyce Artyku owanie wiedz ukrytej poprzez dialog i refleksj ł ę Przetwarzanie, gromadzenie i udostępnianie wiedzy dostępnej Socjalizacja - jest to proces dzielenia się doświadczeniem, podczas którego powstaje wiedza ukryta, w postaci modeli mentalnych i umiejętności technicznych. Zdobywanie tych umiejętności następuje najczęściej nie poprzez język, ale obserwacje, naśladownictwo i ćwiczenia
- 32. I Socjalizacja Eksternalizacja Internalizacja Kombinacja I I I I I II I I G G G G G G GO WIEDZAUKRYTA WIEDZADOSTĘPNA WIEDZA UKRYTA WIEDZA DOSTĘPNA Dzielenie się i tworzenie wiedzy ukrytej przez doświadczenie bezpośrednie Uczenie się, pozyskiwanie nowej wiedzy ukrytej poprzez wykorzystanie w praktyce Artyku owanie wiedz ukrytej poprzez dialog i refleksj ł ę Przetwarzanie, gromadzenie i udostępnianie wiedzy dostępnej eksternalizacja - jest procesem wyrażania wiedzy ukrytej za pomocą dostępnych i znanych pojęć. Najczęściej transferowana wiedza przybiera formę metafor, analogii, hipotez lub modeli. Odgrywa ona kluczowe znaczenie w tworzeniu wiedzy zespołowej, gdyż dostarcza
- 33. I Socjalizacja Eksternalizacja Internalizacja Kombinacja I I I I I II I I G G G G G G GO WIEDZAUKRYTA WIEDZADOSTĘPNA WIEDZA UKRYTA WIEDZA DOSTĘPNA Dzielenie się i tworzenie wiedzy ukrytej przez doświadczenie bezpośrednie Uczenie się, pozyskiwanie nowej wiedzy ukrytej poprzez wykorzystanie w praktyce Artyku owanie wiedz ukrytej poprzez dialog i refleksj ł ę Przetwarzanie, gromadzenie i udostępnianie wiedzy dostępnej kombinacja - jest procesem porządkowania i angażowania koncepcji w określony system wiedzy, obejmuje swoim zakresem łączenie różnych elementów wiedzy dostępnej. Dzielenie się wiedzą zachodzi dzięki dokumentom, pismom, spotkaniom, sieciom komputerowym. Założeniem jest, że selekcjonowanie, ujednolicanie i kategoryzowanie danych i informacji może prowadzić do powstania nowej wiedzy.
- 34. I Socjalizacja Eksternalizacja Internalizacja Kombinacja I I I I I II I I G G G G G G GO WIEDZAUKRYTA WIEDZADOSTĘPNA WIEDZA UKRYTA WIEDZA DOSTĘPNA Dzielenie się i tworzenie wiedzy ukrytej przez doświadczenie bezpośrednie Uczenie się, pozyskiwanie nowej wiedzy ukrytej poprzez wykorzystanie w praktyce Artyku owanie wiedz ukrytej poprzez dialog i refleksj ł ę Przetwarzanie, gromadzenie i udostępnianie wiedzy dostępnej internalizacja jest to proces bardzo blisko związany z „uczeniem poprzez działanie”. Wiedza staje się użytecznym zasobem, gdy przenika człowieka w formie ukrytej, dzięki doświadczeniu, modelom mentalnym i umiejętnościom technicznym. Człowiek gromadzi wiedzę i odpowiednio ją interpretuje, a później użytkuje.
- 35. Strategia kodyfikacji •znormalizowane systemy zarządzania •inżynieria procesów gospodarczych •benchmarking •tworzenie pamięci organizacyjnej •ontologia wiedzy •ochrona własności intelektualnej •dyrektorzy wiedzy (Chief Knowledge Officers) •bootlegging Strategia komunikacji •identyfikacja organizacyjnych ekspertów •socjometria •bibliometria •eksperci •struktury projektowe •centra kompetencyjne •organizacji sieciowa (hipertekstu) •system shukko •techniki myślenia zespołowego
- 37. ZESPOŁOWE UCZENIE SIĘ wiedza jawna wiedza ukryta wiedza jawna wiedza ukryta wiedza jawna wiedza ukryta Umysł osoby 1 Umysł osoby 2 Umysł osoby 3 przyrost wiedzy jawnej w efekcie pracy w zespole Nowe obrazy, które pojawiły się w podświadomości w wyniku dyskusji w stanie napięcia twórczego
- 38. TECHNIKI MYŚLENIA ZESPOŁOWEGO Burza mózgów Stosowana w małych kilkuosobowych grupach osób o równym statusie zawodowym Przedstawienie problemu w zwięzły sposób Zachęta do zgłaszania pomysłów Obowiązuje dokładne notowanie Zakaz krytyki: wszystkie pomysły są dobre
- 39. TECHNIKI MYŚLENIA ZESPOŁOWEGO Metoda Gordona (odmiana burzy mózgów) Uczestnicy nie wiedzą, jaki jest rzeczywisty konkretny problem, znają jedynie zarys problemu Moderator stopniowo zawęża zakres dyskusji i dopiero pod koniec podaje problem szczegółowy Metoda pozwala na wykorzystanie szerszego zasobu wiedzy uczestników i uniknięcie skupienia uwagi na kwestiach szczegółowych
- 40. TECHNIKI MYŚLENIA ZESPOŁOWEGO Metoda skojarzeń przymusowych/losowych wykorzystywana w projektowaniu innowacji wskazuje się dwa lub więcej przedmiotów celowo lub losowo dobranych i prosi o podawanie pomysłów produktów, które łączą ich cechy
- 41. TECHNIKI MYŚLENIA ZESPOŁOWEGO Myślenie na dwóch poziomach precyzyjnie zdefiniowany problem do rozwiązania dokładny przeglądu wiedzy na temat problemu przegląd znanych rozwiązań przeeeeeerwa!!! powrót do problemu
- 42. TECHNIKI MYŚLENIA ZESPOŁOWEGO Sesje pomysłowości Przedstawienie problemu przez moderatora Uczestnicy proponują rozwiązania bez zastanowienia się nad wykonalnością Zgłaszanie pomysłów ulega zakończeniu z chwilą, gdy zaczynają się powtarzać Grupowanie pomysłów Dyskusja na wartością grup rozwiązań i definiowanie hierarchii
- 43. WADY MYŚLENIA ZESPOŁOWEGO Sprzyja konformizmowi Rzadko generuje rozwiązania rewolucyjne Możliwość „ukrywania się”
- 44. ZALETY MYŚLENIA ZESPOŁOWEGO Znacznie zwiększają prawdopodobieństwo pojawienia się innowacyjnych rozwiązań; Uczą eliminować ocenę w toku zgłaszania pomysłów; Uczą dostrzegać przydatność pozornie absurdalnych idei; Ograniczają „transfer nawyku” albo tzw. „fiksację funkcjonalną”; Ograniczają wpływ hedonizmu angażują wiedzę dostępną i ukrytą
- 47. STYLE UCZENIA SIĘ WG KOLBA Efektywne uczenie się wymaga przejścia przez wszystkie stadia.Konkretne przeżycia Refleksyjna obserwacja Abstrakcyjne uogólnianie Aktywne eksperymen- towanie
- 48. STYLE UCZENIA SIĘ WG KOLBAPoszerzone badania cyklu uczenia się wykazały, że ludzie w rzeczywistości charakteryzują się kombinacją opisanych powyżej sposobów uczenia się. Ostatecznie ustalono istnienie czterech stylów uczenia się Konkretne przeżycia Refleksyjna obserwacja Abstrakcyjne uogólnianie Aktywne eksperymen- towanie
- 49. STYLE UCZENIA SIĘ WG KOLBA Akomodator lubi stawiać pytania typu jeżeli… (Jeżeli coś zmienię, to jakie będą tego następstwa?) potrafi wprowadzać w życie plany i eksperymentować angażuje emocje do pracy i nauki sprawia mu przyjemność adaptowanie się do nowych warunków ma skłonności do ryzyka dobrze czuje się jako marketingowiec lub sprzedawca
- 50. STYLE UCZENIA SIĘ WG KOLBA Dywergert lubi stawiać pytania typu dlaczego? (Dlaczego tak to wygląda?) postrzega sytuacje z różnych punktów najlepiej działa w sytuacjach wymagających generowania myśli wykazuje zainteresowanie ludźmi jest zaangażowany emocjonalnie w to co robi dobrze czuje się w obszarach kultury, sztuki, rozrywki i szeroko pojętych usług
- 51. STYLE UCZENIA SIĘ WG KOLBA Asymilator lubi stawiać pytania typu co? (Co jest przyczyną, a co skutkiem?) wykazuje zdolność do tworzenia modeli teoretycznych mniej ważne są problemy ludzkie praktyczne, ważniejsze jest aby teoria była logiczna i precyzyjna dobrze czuje się w obszarach informacji i nauki
- 52. STYLE UCZENIA SIĘ WG KOLBA Konwergert lubi stawiać pytania typu jak? (Jak to działa? Jak to się stało?) wykazuje największe zdolności do praktycznego zastosowania teorii skupia się na problemie nie angażując emocji dobry w testach na inteligencję bardziej interesują go zadania i rzeczy aniżeli problemy ludzkie dobrze czuje się w zawodach technicznych
- 53. porównanie z rzeczywistością identyfikacja problemów wybór znaczących problemów tworzenie alternatywnych rozwiązań ocena konsekwencji rozwiązań wybór jednego rozwiązania wdrożenie rozwiązania wybór celu Konkretne przeżycia Refleksyjna obserwacja Abstrakcyjne uogólnianie Aktywne eksperymen- towanie AK DY ASKO
- 54. STYLE UCZENIA SIĘ WG KOLBA ŚWIADOMOŚĆ STYLU UCZENIA SIĘ Rozwój sieci wsparcia Harmonijne dopasowanie stylu uczenia się do sytuacji życiowych Ćwiczenie i rozwój umiejętności uczenia się, pozostających w sferze słabości.
- 56. MODELE MYŚLOWE Modele myślowe tworzą stereotypy, schematy i ograniczenia, które określają percepcję każdego człowieka. Modele myślowe mogą być dobre lub złe. Niedobrze dzieje się wtedy, gdy pozostają nierozpoznane i powodują zaburzenia w funkcjonowaniu organizacji
- 57. ZAGADKA LATERALNA Ojciec i jego syn mieli wypadek samochodowy. Ojciec zmarł, a syna przewieziono karetką do szpitala. Gdy chirurg go zobaczył krzyknął: "Nie mogę operować tego chłopca, on jest moim synem!". Jak to możliwe?
- 58. MODELE MYŚLOWE Identyfikacja modeli myślowych Myślenie scenariuszowe Rozbijanie złych modeli myślowych Techniki myślenia twórczego
- 60. MYŚLENIE SYSTEMOWE Myślenie systemowe jest próbą odwrócenia myślenia liniowego przyczyna-skutek
- 61. Zaplanuj ZróbZbadaj Zastosuj POJEDYNCZA PĘTLA UCZENIA SIĘ • Cykl Deminga (określany też jako cykl: – PDCA z ang. Plan- Do-Check-Act – P-D-S-A z ang. Plan-Do-Study-Act • Jest to schemat ilustrujący podstawową zasadę ciągłego ulepszania, stworzoną przez Williama Edwardsa Deminga
- 63. NIEŚWIADOMA KOMPETENCJA Nieświadoma niekompetencja Wiemy co Świadoma niekompetencja Wiemy jak Świadoma kompetencja Wiemy dlaczego Nieświadoma kompetencja Obchodzi nas dlaczego
- 65. MYŚLENIE SYSTEMOWE Techniki myślenia twórczego: Technika odwrócenia - polega na odwróceniu problemu i znajdowaniu rozwiązań „przeciwnych” i wygenerowanie „antypomysłów” Twórcze analogie – zastępowanie problemu zblbliżonym probleme „z życia wziętym” Latająca burza mózgów - Uczestnicy dzielą się na zespoły i pracują nad kilkoma problemami naraz (po jednym na zespół). Co parę minut arkusze „wędrują” do kolejnego zespołu, który dopisuje swoje pomysły do już istniejących Analiza pola sił - uczestnicy opisują stan obecny i stan pożądany. Następnie w postaci wektorowej rozpisują wszystkie czynniki hamujące (przeszkody przed osiągnięciem stanu docelowego) oraz „przyspieszacze” (a więc działania przybliżające do stanu docelowego)
Editor's Notes
- 1994
- Piotra Dwojackiego
- Nastolatek płacze ze wściekłości, albo ma ochotę wyprowadzić się z domu, czasem także po prostu bezsilnie ulega namowom, albo – najczęściej – nic z tego nie rozumie, puszcza takie teksty mimo uszu i robi swoje takie wizje mogą wytworzyć uległość; nigdy – osobistego zaangażowania
- To nie wizja tylko wizja jako halucynacja "my" w przypadku szefów jest z reguły nieuzasadniona. Jak zauważa Peter Senge, lepiej zarezerwować tę formę dla królów oraz ludzi, którzy mają tasiemca.
- oczekiwania pracowników tworzą łączny obraz organizacji przyszłości trzeba werbować. Nie należy jej sprzedawać.
- dialog zamiast dyskusji (koszykarze i tenisiści)
- Edwarda de Bono i oznaczający nowe spojrzenie na sytuację