SlideShare a Scribd company logo
1 of 297
Download to read offline
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij
Studime rreth fesë Krishtere
Pjesë prej librit:
'Studime rreth judaizmit, kristianizmit dhe feve të Indisë'
Dituria e Dobishme
2
Titulli orgjinal: ‫الهند‬ ‫أديان‬ ‫و‬ ‫المسيحيية‬ ‫و‬ ‫اليهودية‬ ‫في‬ ‫دراسات‬
Titulli në shqip: Studime rreth fesë Krishtere.
Autori: Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij - Allahu e
mëshiroftë - .
Përkthyesi: Spartak Ejjub Spahija
Botuesi: Dituria e Dobishme
Mail: dituriaedobishme@gmail.com
Website: www.dituriaedobishme.com
3
Parathënie
Me emrin e Allahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëplotë.
Të gjitha falenderimet dhe lavdërimet i përkasin Allahut, Zotit të
botëve, i cili posedon cilësitë më të përsosura dhe është i pastër nga
çdo e metë.
‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬
‫ﲗ‬
‫ﲘ‬
‫ﲙ‬
‫ﲚ‬
‫ﲛ‬
‫ﲜ‬
‫ﲝ‬
‫ﲞ‬
‫ﲟ‬
‫ﲠ‬
‫ﲡ‬
‫ﲢ‬
‫ﲣ‬
‫ﲤ‬
‫ﲥ‬
‫ﲦ‬
‫ﲧ‬
‫ﲨ‬
‫ﲩ‬
‫ﱠ‬
“Të gjitha falënderimet dhe lavdërimet janë për Allahun, i
Cili nuk ka lindur bir (e asnjë lloj pasardhësi) dhe i Cili nuk ka
asnjë ortak a të barabartë në sundimin e Tij, as nuk është aq
poshtë sa të ketë Veli (ndihmues, mbrojtës apo mbështetës).” [Surja
Isra, 111]
Paqet dhe bekimet e Allahut qofshin mbi Profetin tonë
Muhammed, të cilin Allahu e ka dërguar me udhëzimin dhe fenë e
vërtetë, për ta ngritur atë mbi të gjitha fetë. Allahu mjafton si
dëshmitar.
Më pas:
Allahu i Lartëmadhëruar e ka krijuar njeriun dhe i ka sqaruar atij
qëllimin për të cilin e ka krijuar. Allahu i Lartësuar thotë në Kuranin
Famëlartë:
‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬
‫ﱣ‬
‫ﱤ‬
‫ﱥ‬
‫ﱦ‬
‫ﱧ‬
‫ﱨ‬
‫ﱩ‬
‫ﱠ‬
:‫ذاريات‬ ‫ال‬
٥٦
“Dhe Unë (Allahu) nuk i krijova xhindet dhe njerëzit, veçse që
ata të më adhurojnë vetëm Mua.” [Surja Dharijat, 56]
4
Allahu i Plotëfuqishëm e ka vënë në provë njeriun në kryerjen e
këtij qëllimi. Allahu i Lartësuar nga çdo e metë thotë në Kuranin e
Lavdishëm:
‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬
‫ﱁ‬
‫ﱂ‬
‫ﱃ‬
‫ﱄ‬
‫ﱅ‬
‫ﱆ‬
‫ﱇ‬
‫ﱈ‬
‫ﱉ‬
‫ﱊ‬
‫ﱋ‬
‫ﱌ‬
‫ﱍ‬
‫ﱎ‬
‫ﱏ‬
‫ﱐ‬
‫ﱑ‬
‫ﱒ‬
‫ﱓ‬
‫ﱔ‬
‫ﱕ‬
‫ﱖ‬
‫ﱗ‬
‫ﱠ‬
:‫ك‬
‫مل‬ ‫ال‬
١
-
٢
“I Lartësuar me Madhështi është Ai, në Dorë të të Cilit është
Sundimi dhe Ai është i Zoti për të bërë çdo gjë. I Cili ka krijuar
vdekjen dhe jetën, me qëllim që të provojë kush nga ju është më i
miri në vepra. Dhe Ai është i Gjithëfuqishmi, gjithnjë Falësi i
Madh.” [Surja Mulk, 1-2]
Prova nënkupton se njeriu është i lirë të zgjedh ndërmjet zbatimit
të këtij qëllimi ose braktisjes së tij, mirëpo Allahu ka njoftuar se ka
përgatitur dënim të dhembshëm në Botën Tjetër për ata të cilët
tregohen mohues. Allahu i Lartësuar thotë:
‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬
‫ﲷ‬
‫ﲸ‬
‫ﲹ‬
‫ﲺ‬
‫ﲻ‬
‫ﲼ‬
‫ﲽ‬
‫ﲾ‬
‫ﲿ‬
‫ﳀ‬
‫ﳁ‬
‫ﳂ‬
‫ﳃ‬
‫ﳄ‬
‫ﳅ‬
‫ﳆ‬
‫ﳇ‬
‫ﳈ‬
‫ﳉ‬
‫ﳊ‬
‫ﳋ‬
‫ﳌ‬
‫ﳍ‬
‫ﳎ‬
‫ﳏ‬
‫ﳐ‬
‫ﱠ‬
٢
-
٤
“Vërtet që Ne e krijuam njeriun nga një pikë lëngu i bashkuar
(të derdhura nga burri dhe nga gruaja), me qëllim që ta vëm në
provë atë, kështu që Ne e bëmë atë dëgjues (dhe), shikues. Vërtet
që Ne ia treguam atij rrugën që ai të jetë ose falënderues, ose
mosmirënjohës (mohues). Vërtet që Ne kemi përgatitur për
mosbesimtarët pranga hekuri, jaka hekuri dhe Zjarr flakërues.”
[Surja Insan, 2-4]
5
Duke qenë se shumë faktor ndikojnë në devijimin e njeriut nga
rruga e të qenit falënderues dhe duke qenë se njeriu mundet të
justifikohet me injorancë për devijimin nga rruga e drejtë, sikurse
thotë Allahu për natyrën e njeriut:
‫ﭐ‬‫ﱡ‬
‫ﱸ‬
‫ﱹ‬
‫ﱺ‬
‫ﱻ‬
‫ﱼ‬
‫ﱽ‬
‫ﱾ‬
‫ﱿ‬
‫ﲀ‬
‫ﲁ‬
‫ﲂ‬
‫ﲃ‬
‫ﲄ‬
‫ﲅ‬
‫ﲆ‬
‫ﲇ‬
‫ﲈ‬
‫ﲉ‬
‫ﲊ‬
‫ﱠ‬
:‫ص‬
‫قص‬ ‫ال‬
٤٧
“dhe, që të mos thonë në rast se bie dënimi, për shkak të asaj
që duart e tyre i kryen: “Zoti ynë! Pse nuk na çove neve të
Dërguar që të pasonim Ajetet e Tua (Shpalljet e Tua, Kur’anin)
dhe të bëheshim besimtarë”.” [Surja Kasas, 47]
Prandaj, Allahu ka dërguar profetët, në mënyrë që njerëzimi mos të
kenë arsye për t’u shfajësuar ndaj Allahut pas dërgimit të profetëve.
Allahu i Lartësuar thotë në Kuranin e Lartë:
‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬
‫ﱮ‬
‫ﱯ‬
‫ﱰ‬
‫ﱱ‬
‫ﱲ‬
‫ﱳ‬
‫ﱴ‬
‫ﱵ‬
‫ﱶ‬
‫ﱷ‬
‫ﱸ‬
‫ﱹ‬
‫ﱺ‬
‫ﱻ‬
‫ﱼ‬
‫ﱽ‬
‫ﱾ‬
‫ﱠ‬
‫ا‬
:‫ساء‬
‫لن‬
١٦٥
“Të Dërguar si përgëzues dhe si paralajmërues në mënyrë që
njerëzimi të mos ketë më arsye për t’u shfajësuar ndaj Allahut
pas të Dërguarve. Dhe Allahu është kurdoherë i Gjithëfuqishëm,
më i Urti Gjithëgjykues.” [Surja Nisa 165]
Allahu i ka dërguar të gjithë profetët që t’i thërrasin njerëzit në
adhurimin e Allahut dhe largimit prej të adhuruarve të tjerë. Allahu i
Lartëmadhëruar thotë:
6
‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬
‫ﱤ‬
‫ﱥ‬
‫ﱦ‬
‫ﱧ‬
‫ﱨ‬
‫ﱩ‬
‫ﱪ‬
‫ﱫ‬
‫ﱬ‬
‫ﱭ‬
‫ﱮ‬
‫ﱯ‬
‫ﱰ‬
‫ﱱ‬
‫ﱲ‬
‫ﱳ‬
‫ﱴ‬
‫ﱵ‬
‫ﱶ‬
‫ﱷ‬
‫ﱸ‬
‫ﱹ‬
‫ﱺ‬
‫ﱻ‬
‫ﱼ‬
‫ﱽ‬
‫ﱾ‬
‫ﱿ‬
‫ﲀ‬
‫ﲁ‬
‫ﲂ‬
‫ﱠ‬
:‫ل‬
‫نح‬ ‫ال‬
٣٦
“Dhe me të vërtetë që Ne kemi dërguar te çdo Ummet (bashkësi
njerëzish, popull, komb) të Dërguar (duke shpallur): “Adhuroni
vetëm Allahun dhe shmanguni dhe i rrini larg Tagutit (shejtanëve
ose çdo gjëje tjetër që adhurohet pos Allahut).” Pastaj, pati prej
tyre të cilët Allahu i drejtoi, pati edhe të tjerë të cilët e merituan
dhe iu bë e pashmangshme rruga e gabuar. Udhëtoni pra nëpër
tokë dhe shikoni se si ishte fundi i atyre të cilët përgënjeshtruan
(të vërtetën).” [Surja Nahl, 36]
Këtu kuptohet se feja e profetëve ishte një, por me kalimin e kohës
njerëzit devijonin nga udhëzimi i tyre. Allahu i Lartësuar nga çdo e
metë na tregon për këtë fakt në Librin e Tij:
‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬
‫ﱮ‬
‫ﱯ‬
‫ﱰ‬
‫ﱱ‬
‫ﱲ‬
‫ﱳ‬
‫ﱴ‬
‫ﱵ‬
‫ﱶ‬
‫ﱷ‬
‫ﱸ‬
‫ﱹ‬
‫ﱺ‬
‫ﱻ‬
‫ﱼ‬
‫ﱽ‬
‫ﱾ‬
‫ﱿ‬
‫ﲀ‬
‫ﲁ‬
‫ﲂ‬
‫ﲃ‬
‫ﲄ‬
‫ﲅ‬
‫ﲆ‬
‫ﲇ‬
‫ﲈ‬
‫ﲉ‬
‫ﲊ‬
‫ﲋ‬
‫ﲌ‬
‫ﲍ‬
‫ﲎ‬
‫ﲏ‬
‫ﲐ‬
‫ﲑ‬
‫ﲒ‬
‫ﲓ‬
‫ﲔ‬
‫ﲕ‬
‫ﲖ‬
‫ﲗ‬
‫ﲘ‬
‫ﲙ‬
‫ﲚ‬
‫ﲛ‬
‫ﲜ‬
‫ﲝ‬
‫ﲞ‬
‫ﲟ‬
‫ﲠ‬
‫ﲡ‬
‫ﲢ‬
‫ﱠ‬
:‫بقرة‬ ‫ال‬
٢١٣
“Njerëzimi ishte një bashkësi (të bashkuar në një fe të vetme)
dhe Allahu dërgoi Profetët si përgëzues dhe paralajmërues.
Bashkë me ta Ai zbriti Librin me të vërtetën për të gjykuar mes
njerëzve në çështjet për të cilat ata kishin mendime të ndryshme.
Mirëpo, njerëzit u grindën midis tyre, pasi u erdhën argumentet
7
e qarta, nga zilia që kishin për njëri-tjetrit. Pastaj, me vullnetin
Tij, Allahu i udhëzoi besimtarët që ta kuptonin të vërtetën për të
cilën ata kishin mosmarrëveshje. Allahu udhëzon kë të dojë në
Rrugën e Drejtë.” [Surja Bekareh, 213]
Shejkh Abdurr-Rrahman bin Nasir es-Sadi - Allahu e mëshiroftë -
thotë në komentimin e këtij ajeti:
“Fjala e Tij: “Njerëzimi ishte një bashkësi...” - Domethënë: Ata
ishin të bashkuar në udhëzim përgjatë dhjetë shekujve para Nuhut ‫ﷺ‬.
Kur ata u konliktuan dhe u përçan në fe; kur një grup prej tyre mohoi
kurse grupi tjetër vazhdoi t’i përmbahet fesë, atëhetë Allahu dërgoi
profetët në mënyrë që të gjykojnë ndërmjet krijesave dhe që t’u
ngrejnë argumentin atyre...
“përgëzues” - për ata që i binden Allahut se, ata do t’i arrijnë frytet
e adhurimeve, si: rizkut, fuqia në trup dhe në zemër, jeta e lumtur;
kurse më e larta e këtyre është fitimi i Kënaqësisë së Allahut dhe
xhennetit.
“paralajmërues” - për ata që e kundërshtojnë Allahun me mëkate
se, ata do t’i arrijnë frytet e mëkatit, si: privimi nga rizku, dobësia,
poshtërimi, jeta e mjeruar; kurse më e rënda është Hidhërimi i
Allahut dhe Zjarri.
Ai u zbriti atyre Librat me të vërtetën, të cilat janë njoftimet e sakta
dhe urdhëresat e drejta. Çdo gjë që përmbajnë këto libra është e
vërtetë. Ato janë kritere për zgjidhjen e mosmarrëveshjeje në baza
dhe në degëzime. Ky është obligimi i njerëzve gjatë
mosmarrëveshjeve dhe mospajtimeve, që këtë mosmarrëveshje ata ta
kthejnë te Allahu dhe i Dërguari i Tij. Sikur në Librin e Tij dhe në
sunetin e të Dërguarit të Tij të mos kishte zgjidhje për
8
mosmarrëveshjet, atëherë Ai nuk do të na urdhëronte që t’i kthehemi
atyre.
Pasi Ai ka përmendur mirësinë e madhe në zbritjen e Librave mbi
popujt e mëparshëm, megjithëse kjo gjë duhet t’i shtynte ata për te
pajtimi dhe bashkimi, - Allahu i Lartësuar na ka njoftuar se ata i
bënin padrejtësi njëri-tjetrit, kështu që ndodhën shumë
mosmarrëveshje e grindje. Ata ranë në mosmarrëveshje për librin që
duhet të jenë më parësor për t’u bashkuar rreth tij. Kjo ka ndodhur
pasi ata i mësuan dhe u bindën për argumentet e qarta e të
padiskutueshme, andaj, ata devijuan shumë larg.
Allahu i udhëzoi “besimtarët” nga ky umet “...që ta kuptonin të
vërtetën për të cilën ata kishin mosmarrëveshje.”. Për çdo gjë për
të cilën ithtarët e librave kanë rënë në mosmarrëveshje dhe kanë
devijuar nga e vërteta, Allahu e ka udhëzuar këtë umet për te e
vërteta - “me vullnetin Tij” - të Lartësuar, me lehtësimin dhe
mëshirën e Tij për ta.
“Allahu udhëzon kë të dojë në Rrugën e Drejtë.” - Prandaj,
Allahu e ka përgjithësuar thirrjen e krijesave për te Rruga e Drejtë,
që kjo të jetë drejtësi nga ana Tij dhe që të jetë ngritje argumenti ndaj
krijesave, në mënyrë që ata mos të thonë se neve nuk na ka ardhur
asnjë përgëzues e paralajmërues. Kështu që, Ai udhëzoi kë të dojë
prej robërve të Tij, me mirësinë, mëshirën, ndihmën dhe butësinë e
Tij. Udhëzimi i besimtarëve është bamirësi e Tij, kurse shpirja e
pabesimtarëve në humbje është drejtësi dhe urtësi e Tij.”1
1
‘Tejsirul Kerimir Rrahman fij tefsiri kelamil Mennan’ fq. 95.
9
Ndër këta profet që Allahu ka dërguar ta thërrasi popullin e tij në
udhëzim është Isai, biri i Merjemes, paqja qoftë me të, i cili te
kristianët quhet ‘Jezu Krisht’. Allahu i Lartëmadhëruar na ka treguar
në Kuranin Famëlartë për thirrjen e këtij profeti dhe se ai ka thënë:
‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬
‫ﲽ‬
‫ﲾ‬
‫ﲿ‬
‫ﳀ‬
‫ﳁ‬
‫ﳂ‬
‫ﳃ‬
‫ﳄ‬
‫ﳅ‬
‫ﳆ‬
‫ﱠ‬
:‫ريم‬
‫م‬
٣٦
“Sigurisht që Allahu është Zoti im dhe Zoti juaj, kështu që
adhuroni Vetëm Atë (Një e të vetëm). Kjo është Rruga e Drejtë.”
[Surja Merjem, 36]
Mirëpo, sektet e tyre ranë në mosmarrëveshje në lidhje me këtë
profet, saqë disa e adhuruan atë dhe e konsideruan Zot, kurse disa
thanë se ai është bir i Zotit. Allahu i Plotëfuqishëm i ka kërcënuar ata
që blasfemojnë me të tilla shprehje:
‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬
‫ﳇ‬
‫ﳈ‬
‫ﳉ‬
‫ﳊ‬
‫ﳋ‬
‫ﳌ‬
‫ﳍ‬
‫ﳎ‬
‫ﳏ‬
‫ﳐ‬
‫ﳑ‬
‫ﳒ‬
‫ﳓ‬
‫ﳔ‬
‫ﳕ‬
‫ﳖ‬
‫ﳗ‬
‫ﳘ‬
‫ﳙ‬
‫ﳚ‬
‫ﳛ‬
‫ﳜ‬
‫ﳝ‬
‫ﳞ‬
‫ﳟ‬
‫ﳠ‬
‫ﱁ‬
‫ﱂ‬
‫ﱃ‬
‫ﱄ‬
‫ﱅ‬
‫ﱆ‬
‫ﱇ‬
‫ﱈ‬
‫ﱉ‬
‫ﱊ‬
‫ﱋ‬
‫ﱌ‬
‫ﱍ‬
‫ﱎ‬
‫ﱏ‬
‫ﱐ‬
‫ﱑ‬
‫ﱒ‬
‫ﱓ‬
‫ﱔ‬
‫ﱕ‬
‫ﱖ‬
‫ﱠ‬
:‫ريم‬
‫م‬
٣٧
-
٤٠
“E megjithatë, sektet u përçanë mes tyre në lidhje me atë
(Isain). Mjerë ata që nuk besojnë për takimin e një Dite të Madhe
(Ditës së Gjykimit). Sa qartë do të shohin dhe do të dëgjojnë ata
(politeistët dhe mosbesimtarët) Ditën kur do të dalin përpara
Nesh! Por, sot Dhalimunët (keqbërësit, politeistët) janë në humbje
të qartë. Dhe paralajmëroi ata për Ditën e Pikëllimit, në të cilën
ata do të japin llogari, ndonëse tani ata janë të shkujdesur dhe as
nuk besojnë. Sigurisht që Ne do ta trashëgojmë tokën dhe çfarë
ka në të dhe te Ne do të kthehen të gjithë ata.” [Surja Merjem, 37-
40]
10
Prandaj, Allahu ka dërguar vulën e Profetëve, Muhammedin -
paqja dhe bekimi i Allahut qoftë me të - dhe ka zbritur Kuranin që të
jetë zgjidhës i mosmarrëveshjeve.
‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬
‫ﱥ‬
‫ﱦ‬
‫ﱧ‬
‫ﱨ‬
‫ﱩ‬
‫ﱪ‬
‫ﱫ‬
‫ﱬ‬
‫ﱭ‬
‫ﱮ‬
‫ﱯ‬
‫ﱰ‬
‫ﱱ‬
‫ﱲ‬
‫ﱳ‬
‫ﱴ‬
‫ﱵ‬
‫ﱶ‬
‫ﱷ‬
‫ﱸ‬
‫ﱹ‬
‫ﱺ‬
‫ﱻ‬
‫ﱼ‬
‫ﱽ‬
‫ﱾ‬
‫ﱿ‬
‫ﲀ‬
‫ﲁ‬
‫ﲂ‬
‫ﲃ‬
‫ﱠ‬
:‫ائدة‬ ‫الم‬
١٩
“O ithtarë të Librave të Parë (jehudi e të krishterë)! Tash ka
ardhur mes jush i Dërguari Ynë (Muhammedi sal-lAllahu ‘alejhi
ue sel-lem) duke jua qartësuar gjërat pas një ndërprerje në
vazhdimësi të të Dërguarve, në mënyrë që të mos thoni: “Neve
nuk na ka ardhur ndonjë përgëzues dhe këshillues.” Pra ja, ju
erdhi përgëzuesi dhe këshilluesi. Dhe Allahu është i Zoti për të
bërë gjithçka.” [Surja Maideh, 19]
‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬
‫ﳔ‬
‫ﳕ‬
‫ﳖ‬
‫ﳗ‬
‫ﳘ‬
‫ﳙ‬
‫ﳚ‬
‫ﳛ‬
‫ﳜ‬
‫ﳝ‬
‫ﳞ‬
‫ﳟ‬
‫ﳠ‬
‫ﱁ‬
‫ﱂ‬
‫ﱃ‬
‫ﱄ‬
‫ﱅ‬
‫ﱆ‬
‫ﱇ‬
‫ﱈ‬
‫ﱉ‬
‫ﱊ‬
‫ﱋ‬
‫ﱌ‬
‫ﱍ‬
‫ﱎ‬
‫ﱏ‬
‫ﱐ‬
‫ﱑ‬
‫ﱒ‬
‫ﱓ‬
‫ﱔ‬
‫ﱕ‬
‫ﱖ‬
‫ﱗ‬
‫ﱘ‬
‫ﱙ‬
‫ﱚ‬
‫ﱛ‬
‫ﱜ‬
‫ﱝ‬
‫ﱞ‬
‫ﱟ‬
‫ﱠ‬
‫ﱡ‬
‫ﱢ‬
‫ﱣ‬
‫ﱤ‬
‫ﱥ‬
‫ﱦ‬
‫ﱧ‬
‫ﱨ‬
‫ﱩ‬
‫ﱪ‬
‫ﱫ‬
‫ﱬ‬
‫ﱭ‬
‫ﱮ‬
‫ﱯ‬
‫ﱰ‬
‫ﱱ‬
‫ﱲ‬
‫ﱳ‬
‫ﱴ‬
‫ﱠ‬
:‫ل‬
‫نم‬ ‫ال‬
٧٦
-
٨١
“Me të vërtet që ky Kur’an u shtjellon Bijve të Israilit
shumicën e atyre çështjeve për të cilat ata nuk pajtohen. Dhe
vërtet që ai (Kur’ani) është udhëzim dhe mëshirë për besimtarët.
Vërtet që Zoti yt do të vendosë mes tyre (palëve e sekteve të
ndryshme) me Gjykimin e Tij. Dhe Ai është i Gjithëfuqishmi, i
Gjithëdituri. Mbështetu pra tek Allahu; nuk ka dyshim që ti (O
Muhammed) je në të vërtetën e qartë. Sigurisht që ti nuk mund t’i
11
bësh të vdekurit (pabesimtarët) të dëgjojnë, as nuk mund t’i bësh
të shurdhërit (pabesimtarët) të dëgjojnë thirrjen, kur ata të
kthejnë shpinën. Ti nuk mundesh t’i nxjerrësh as të verbërit nga
humbja e tyre. Ti mund t’i bësh të dëgjojnë, vetëm ata të cilët
besojnë Ajetet Tona (provat, shenjat, shpalljet) dhe që janë
muslimanë (të nënshtruar ndaj Allahut).” [Surja Neml, 76-81]
Dijetarët e hershëm dhe ata bashkëkohorë kanë përfituar prej
udhëzimit të vulës së Profetëve dhe kanë sqaruar realitetin e thirrjes
së profetit Isa, paqja qoftë me të, bazuar në fakte historike dhe
logjike. Ndër këta studiues është Dr. Muhammed Dijaurr-Rrahman
el-Adhami - Allahu e mëshiroftë - i cili ka shkruajtur librin ‘Studime
rreth judaizmit, kristianizmit dhe rreth feve të Indisë’. Përkthyesi e
ka parë të dobishme të përkthehet një pjesë e këtij libri që ka të bëjë
me kristianizmin, në mënyrë që biblioteka shqiptare muslimane të
pasurohet me këtë libër të vyer dhe që ky studim të jetë udhëzues për
te e vërteta.
Ky studim ka për qëllim të hedh dritë rreth realitetit të thirrjes së
profetit të Zoti, Isait ‫ﷺ‬, rreth realitetit të librave të kristianëve dhe
rreth sekteve dhe besimeve të tyre. Në fund, autori ka sjellë disa
dallime ndërmjet fesë Islame dhe fesë Krishtere në mënyrë që në
fund lexuesi të dal në konkluzion duke bërë dallim ndërmjet fesë së
vërtetë Islame dhe fesë së ndryshuar Krishtere.
Përkthyesi
12
Mesihu - paqja qoftë me të -
Në transmetimet krishtere ka ardhur se Mesihu (Krishti) - paqja
qoftë me të - ka lindur nga barku i Merjemes (Marias) pa baba, se ajo
ishte e fejuara e një burri që quhej Jusuf (Jozef). Kur ajo mbeti
shtatzënë përpara se ai të hynte te ajo, atëherë Jozefi nuk e pëlqeu
këtë shtatzani, andaj atij i shkoi mendja që ta ndajë atë. Atëherë,
Allahu i Lartësuar e ka urdhëruar në gjumë që ai ta mbajë atë dhe
mos ta ndajë sepse ajo ishte e pafajshme.
Mateu thotë: “Tani lindja e Jezu Krishtit ndodhi në këtë
mënyrë: Maria, nëna e tij, i ishte premtuar Jozefit, por para se të
fillonin të rrinin bashkë, mbeti shtatzënë nga Frymën e Shenjtë.
Atëherë Jozefi, i fejuari i saj, i cili ishte njeri i drejtë dhe nuk
donte ta poshtëronte botërisht, vendosi ta linte fshehtas. Por,
ndërsa bluante me vete këto çështje, ja që iu shfaq në ëndërr një
engjell i Zotit dhe i tha: ''Jozef, bir i Davidit, mos ki frikë ta
marrësh me vete Marinë si gruan tënde, sepse ç'është ngjizur në
të është vepër e Frymës së Shenjtë.” [Ungjilli i Mateut 1;18-20]
Kështu që ai nuk u nda prej saj derisa u lind Isa, paqja qoftë me të.
Sa i përket Kuranit të Lartë, ai mjaftohet me sinjalizimin se lindja e
Mesihut ishte një mrekulli prej Allahut të Lartësuar:
‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬
‫ﱣ‬
‫ﱤ‬
‫ﱥ‬
‫ﱦ‬
‫ﱧ‬
‫ﱨ‬
‫ﱩ‬
‫ﱪ‬
‫ﱫ‬
‫ﱬ‬
‫ﱭ‬
‫ﱮ‬
‫ﱯ‬
‫ﱰ‬
‫ﱱ‬
‫ﱲ‬
‫ﱳ‬
‫ﱴ‬
‫ﱵ‬
‫ﱶ‬
‫ﱷ‬
‫ﱸ‬
‫ﱹ‬
‫ﱺ‬
‫ﱻ‬
‫ﱼ‬
‫ﱽ‬
‫ﱾ‬
‫ﱿ‬
‫ﲀ‬
‫ﲁ‬
‫ﲂ‬
‫ﲃ‬
‫ﲄ‬
‫ﲅ‬
‫ﲆ‬
‫ﲇ‬
‫ﲈ‬
‫ﲉ‬
‫ﲊ‬
‫ﲋ‬
‫ﲌ‬
‫ﲍ‬
‫ﲎ‬
‫ﲏ‬
‫ﲐ‬
‫ﲑ‬
‫ﲒ‬
‫ﲓ‬
‫ﲔ‬
‫ﲕ‬
‫ﲖ‬
‫ﲗ‬
‫ﲘ‬
‫ﲙ‬
‫ﲚ‬
‫ﲛ‬
‫ﲜ‬
‫ﲝ‬
‫ﲞ‬
‫ﲟ‬
‫ﲠ‬
‫ﲡ‬
13
‫ﲢ‬
‫ﲣ‬
‫ﲤ‬
‫ﲥ‬
‫ﲦ‬
‫ﲧ‬
‫ﲨ‬
‫ﲩ‬
‫ﲪ‬
‫ﲫ‬
‫ﲬ‬
‫ﲭ‬
‫ﲮ‬
‫ﲯ‬
‫ﲰ‬
‫ﲱ‬
‫ﱠ‬
:‫ريم‬
‫م‬
١٦
-
٢٢
“Përmende në Libër (në Kur’an, tregimin për) Merjemen, kur
ajo u tërhoq në vetmi nga familja e saj diku në një vend nga
lindja. Ajo vuri një perde ndaj tyre, pastaj Ne ia dërguam asaj
Shpirtin Tonë (Melekun Xhibril, engjëllin Gabriel) dhe ai iu
paraqit përpara asaj në formë njeriu. Ajo i tha: “Sigurisht që
unë i mbështetem të Gjithëmëshirshmit për mbrojtje nga ti, nëse
vërtet e ke frikë Allahun.” (Xhibrili) i tha: “Në të vërtetë, unë
jam vetëm një i dërguar i Zotit tënd, që të të dhuroj ty një djalë
të pastër.” Ajo tha: “Si mund të kem unë djalë, kur asnjë
mashkull nuk më ka prekur e nuk jam as e pacipë?!” Ai
(Xhibrili) i tha: “Kështu është! Zoti yt ka thënë: ‘Kjo për Mua
është e lehtë. Ne do ta bëjmë atë shenjë për njerëzit dhe mëshirë
nga ana Jonë’. Dhe kjo është punë e kryer.” Kështu që ajo e
ndjeu që mbeti me barrë me të (Isain) dhe u tërhoq bashkë me të
në një vend të largët (Bethlehem, rreth 6 milje larg Kudsit). [Surja
Merjem, 17-22]
Gjithashtu, Kurani mjaftohet duke e emërtuar atë vetëm me emrin
‘Mesih’ ose ‘Isa’, dhe aludon për të me epitetin ‘bir i Merjemes’. Në
të nuk përmendet ngjarja me Jozefin, gjithashtu, ai nuk përmend
listën prejardhjes së tij ‫ﷺ‬. Nga ana tjetër, librat krishter kanë
mospërputhje me njëra-tjetrën rreth prejardhjes së tij të lartë.
14
Pema e prejardhjes së Mesihut:
Mateu dhe Luka kanë sjellë pemën e prejardhjes së Mesihut ‫ﷺ‬,
mirëpo njeriu bie në habi të madhe kur sheh se sa shumë
mospërputhje thelbësore ka në to. A mos vallë ata janë bazuar në
ixhtihad (përpjekje për t’ia qëlluar të vërtetës) apo janë bazuar në
dokumenta historik? E para nuk është e saktë, sepse ixhtihadi nuk
bëhet në gjenealogji. Nëse ata janë bazuar në dokumenta historik,
atëherë themi se cilat janë këto dokumenta historik?
Cardinal Danilo thotë: “Prejardhja e Krishtit është marrë nga
arkiva e familjes së Krishtit.”
Mirëpo, këtë mendim e kritikon dijetari francez Maurice Bucaille
me fjalën e tij: “Pavarësisht se komentuesi na thekson se ai i di këto
arkiva familjare të pretenduara nëpërmjet librit ‘Historia e kishës’ të
Jozib Alsizarit, i cili është një shkrimtar me seriozitet shumë të
diskutueshëm, - është shumë e vështirë që të imagjinohet se familja e
Krishtit ka dy gjenealogji që bien domosdoshmërisht në kundërshtim
me njëra-tjetrën, ngase secili nga këto dy historian sjell prejardhje të
Krishtit që në shumicën e saj ndryshon nga njëra-tjetra; nga ana e
emrave dhe nga ana e numrave të paraardhësve.” 2
Tani ia lëmë fjalën Lukas dhe Mateut, që të flasin për këtë pemë të
prejardhjes.
2
‘Studim i librave të shenjtë’ fq. 115.
15
Luka e fillon prejardhejen e tij nga Adami sikurse vijon:
1 - Adami 2 - Seti 3 - Enosi 4 - Kainani
5 - Mahalaleeli 6 - Jaredi 7 - Enoku 8 - Mathusal
9 - Lameku 10 - Noeu 11 - Semi 12 - Arfaksadi
13 - Kainani 14 - Selë 15 - Eberi 16 - Pelekut
17 - Ragau 18 - Seruku 19 - Nakori 20 - Tare
Më pas, ai është bashkuar me Mateun në listën e prejardhjes nga
Abrahami e deri te marangozi Jozef.
Në vijim po ju sjellim tabelën, pastaj ju e keni përsipër të
krahasoni ndërmjet këtyre emrave. Testamenti i vjetër bashkohet me
Testamentin e Ri, gjithashtu, nga ana Davidit.
16
Nr. Ungjilli i Lukas Nr. Ungjilli i Mateut
1 Abrahami 1 Abrahami
2 Isaku 2 Isaku
3 Jakobi 3 Jakobi
4 Judë 4 Judë
5 Faresi 5 Faresi
6 Esromi 6 Esromi
7 Arami 7 Arami
8 Aminadabi 8 Aminadabi
9 Naasoni 9 Naasoni
10 Salmoni 10 Salmoni
11 Boozi 11 Boozi
12 Obedi 12 Obedi
13 Jeseu 13 Jeseu
17
Nr. Ungjilli i Lukas Nr. Ungjilli i Mateut Nr.
I i Kronikave
kapitulli 3
14 Davidi 14 Davidi 14 Mbreti David
15 Natani 15 Salomoni 15 Salomonit
16 Matatha 16 Roboami 16 Roboami
17 Mena 17 Abia 17 Abijahu
18 Melea 18 Asai 18 Asa
19 Eliakimi 19 Jozafati 19 Jozafati
20 Jonani 20 Jorami 20 Jorami
21 Jozefi 21 Ozia 21 Ahaziahu
22 Juda 22 Joatami 22 Joasi
23 Simeoni 23 Akazi 23 Amatsiahu
24 Levi 24 Ezekia 24 Azariahu
25 Mathati 25 Manaseu 25 Jothami
26 Iorimi 26 Amoni 26 Ashazi
27 Eliezeri 27 Josia 27 Ezekia
28 Joseu 28 Jekonia 28 Manasi
29 Eri 29 Salatieli 29 Amoni
18
30 Elmodami 30 Zorobabeli 30 Josia
31 Kosami 31 Abiudi 31 Jehojakimi
32 Adi 32 Eliakimi 32 Jekoniahu
33 Melki 33 Azori 33 Pedajahu
34 Neri 34 Sadoku 34 Zorobabeli
35 Salatieli 35 Akimi 35 Hananiahu
36 Zorobabeli 36 Eliudi 36 Shakaniahu
37 Resa 37 Eleazari
38 Joanna 38 Matthani
39 Juda 39 Jakobi
40 Jozefi 40 Jozefi
41 Semei 41 Jezu Krishti
42 Matathia
43 Maathi
44 Nagai
45 Esli
46 Nahumi
19
47 Amosi
48 Matathia
49 Jozefi
50 Jana
51 Melki
52 Levi
53 Mathati
54 Eli
55 Jozefi
56 Jezu Krishti
Vërejtja e parë:
Luka ka shtuar një emër, i cili është ‘Kainani’, numëri 13, i cili
vjen direkt pas emrit të ‘Arfaksadit’. Kjo bie në kundërshtim me
Testamentin e Vjetër, ngase libri Zanafilla nuk e përmend se ai është
bir i Arfaksadit.
Vërejtja e dytë:
Mateu thotë: “...nga Davidi deri te internimi në Babiloni,
katërmbëdhjetë breza; dhe, nga internimi në Babiloni deri te
Krishti, katërmbëdhjetë breza.” [Ungjilli i Mateut 1;17]
20
Gjithësej i bie të jenë njëzet e tetë breza, kurse te Luka shikojmë se
nga Davidi e deri te Jezusi ishin dyzet e tre breza!!!
Vërejtja e tretë:
Mateu thotë: “Josias i lindi Jekonia dhe vëllezërit e tij në kohën
e internimit në Babiloni. Pas internimit në Babiloni Jekonias i
lindi Salatieli” [Ungjilli i Mateut 1;11-12]
Kjo bie ndesh me atë që ndodhet në Testamentin e Vjetër, ngase te
‘I i Kronikave’ thuhet: “Bijtë e Josias ishin Johnani, i parëlinduri,
i dyti Jehojakimi, i treti Sedekia dhe i katërti Shalumi.” [I i
Kronikave 3;15] Kurse Jekoniahu është bir i Jehojakimi, që do të
thotë se Jekoniahu është nipi i Josias.
Vërejtja e katërt:
Mateu thotë: “Josias i lindi Jekonia dhe vëllezërit e tij në kohën
e internimit në Babiloni.” [Ungjilli i Mateut 1;11]
Kurse Testamenti i Vjetër përmend se ai është caktuar mbret kur
ishte tetë vjeç dhe se ai ka sunduar tridhjetë e një vjet.3
Më pas atë e
ka luftuar mbreti i Egjiptit, u plagos në ‘Megido’ dhe u varros në
Jeruzalem.
Vërejtja e pestë:
Jekoniahu, sipas fjalës së Mateut, ishte prej etërve të Isait ‫ﷺ‬ , kusre
nga ana tjetër, ne shikojmë se Profeti i Testamentit të Vjetër,
3
II i Kronikave 34;1, domethënë: përreth vitit 638 p.e.s, deri në vitin 608
p.e.s.
21
‘Jeremia’, lutet që Jekoniahu të jetë pafëmijë dhe që mos të ulet në
fronin e Davidit asnjë nga pasardhësit e tij.4
Vërejtja e gjashtë:
Zorobabeli, njëri nga etërit e Jezusit, ishte nipi i Jekoniahu sipas
Ungjillit të Mateut; kurse te Ungjilli i Lukas ai ishte nipi i Nerit.
Djali i tij, sipas Ungjillit të Mateut, ishte Abiudi; kurse te Ungjilli i
Lukas ishte Resa. Në ‘II i Kronikave’, djali i tij ishte Hananiahu;
kurse te Mateu dhe Luka ai është bir i Salatielit, ndërkohë që sipas
Testamentit të Vjetër Salatieli nuk kishte fëmijë, por ishte çun i
vëllait të tij ‘Pedajahu’.
Vërejtja e shtatë:
Mateu thotë: “Jozefi, bir i Jakobit” [Ungjilli i Mateut 1;16] Kurse
Luka thotë: “Jozefi, bir i Elit.” [Ungjilli i Lukas 3;23]
Vërejtja e tetë:
Mateu është i mendimit se Isai ‫ﷺ‬ është prej pasardhësve të
Solomonit, birit të Davidit; kurse nga ana tjetër, ne shohim se Luka
është i mendimit se ai është prej pasardhësve të Natanit, birit të
Davidit.
Vërejtja e nëntë:
Mateu e konsideron Profetin e Allahut, Isa ‫ﷺ‬, prej pasardhësve të
Davidit dhe që të gjithë ata ishin pushtetar të shquar; kurse nga ana
tjetër, Luka i konsideron ata jo prej pushtetarëve.
4
Jeremia 22;30.
22
Vërejtja e dhjetë:
Më pas, shih mospërputhjen e prejardhjes ndërmjet Testamentit të
Vjetër, i cili ishte bazë për Testamentin e Ri, dhe ndërmjet
Testamentit të Ri, i cili është frymëzim nga Shpirti Shenjtë sipas
kristianëve. Ata thonë se ai ua dikonte atyre këtë libër. Ato që kemi
përmendur më parë mjaftojnë për ta refuzuar pretendimin e tyre.
Vërejtja e njëmbëdhjetë:
Si mundet që ata shkrimtar ta kthejnë prejardhjen e tij te Jozefi dhe
nga Jozefi te Davidi dhe Abrahami? A mos ka qenë vallë Jozefi baba
i Krishtit, kështu që të mundet të atribuohet prejardhja e tij nga ana e
Jozefit? Kurrësesi! Nëse duhet të përmendet patjetër prejardhja e tij,
atëherë duhet të përmendet patjetër nga ana e nënës së tij; nga
Merjemja (Maria), jo nga ana e të tjerëve.
Kurani e tregon këtë fakt në disa aspekte, prej të cilave është se, ai
e quan atë bir i Merjemes. gjithashtu, ai e përshkruan atë se është
bamirës ndaj nënës së tij:
‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬
‫ﲎ‬
‫ﲏ‬
‫ﲐ‬
‫ﲑ‬
‫ﲒ‬
‫ﲓ‬
‫ﲔ‬
‫ﱠ‬
:‫ريم‬
‫م‬
٣٢
“Dhe të bindur ndaj nënës sime dhe nuk më ka bërë
mospërfillës e të mjerueshëm.” [Surja Merjem, 32]
Le t’i kthehemi temës tonë që ka të bëjë me rrëfimin e jetëshkrimit
të Isait ‫ﷺ‬, dhe themi:
Studiuesi përballet me një problem të madh në njohjen e
jetëshkrimit të Profetit Isa ‫ﷺ‬, për shkak se nuk ka dokumentacione
historike të lidhura me kohën e tij. Libri historik më i vjetër që kemi
është libri i një të devijuari çifut fanatik. Ai është libri i ‘Josefin’.
23
Libri titullohet ‘HISTORY OF THE JEWISH WAR’ dhe do të thotë
‘Historia e luftërave të judave’. Ai ka lindur tri vjet pas ngritjes së
Krishtit në qiell. Mirëpo ky çifut fanatik nuk ka treguar për historinë
e Krishtit, për lindjen e tij dhe për ngjarjen e kryqëzimit, as nga afër
e as nga larg. Përkundrazi, ai i ka mbyllur sytë ndaj çdo ngjarje që ka
të bëjë me të, pas shfaqjes së Krishtit. Evropës i ka ardhur keq për
shkak të sjelljes së këtij njeriu, për shkak të fanatizmit dhe tradhëtisë
historike të tij, gjë e cila e ka lënë historinë e Krishtit në errësirë.
Farer, i cili ka shkruajtur për jetëshkrimin e Krishtit, ka qenë shumë i
ashpër në kritikimin e Josefinit.5
Referenca jonë e vetme për të njohur jetëshkrimin e detajuar të
Krishtit është ungjilli. Mirëpo, që të gjitha këto ungjille - për të
ardhur keq - janë kontradiktore në rrëfimin e ngjarjeve, sidomos në
ngjarjen e lindjes së Krishtit; përveç kësaj, shumë autor ua kanë
artibuar këto ungjille apostujve (hauarijunëve), megjithëse ata nuk
janë takuar kurrë me ta dhe as që i kanë parë ndonjëherë ata. Kjo
vepër e poshtër ka vazhduar në shekujt e pastajmë, e deri në
shekullin e pestë, prandaj, dijetarët dhe studiuesit nuk i kanë besuar
ndodhive dhe datave që janë përmendur në to.
5
Sa i përket asaj që përcillet nga Josefini se ka thënë: “Në atë kohë jetonte
Jezusi. Ai ishte njeri klerikë, nëse është e lejuar ta quajmë njeri, për shkak
se ai bënte vepra të mahnitshme, i mësonte njerëzit, dhe e mësonte realitetin
ndërkohë që ishte i lumtur. Shumë njerëz nga hebrenjtë dhe nga grekët e
kanë pasuar atë. Ai ishte vërtetë Mesia.” Vet kristianët e kanë refuzuar të
kenë dal nga lapsi i Josefinit judaist fanatik këto rreshta. Ata kanë thënë se
kjo i është mveshur Josefinit.
Shih detajet e kësaj në librin e Will Durant ‘The Story of Civilization’
(Historia e civilizimit) vëll 3 fq. 205.
24
Përshembull, ungjillet kanë përmendur se Krishti ka lindur pa
baba, domethënë nga nëna e virgjër, se pastaj është kryqëzuar dhe se
pas disa ditësh ai është ringjallur nga varri. Kjo është një ngjarje e
vetme e papërsëritur, mirëpo ne shohim se ungjillet bien në
kontradikta të dukshme në transmetimin e kësaj ngjarje. Ato bien në
kontradikta të papëputhshme. Ungjilli i Mateut dhe i Lukas pohojnë
se Krishti ka lindur pa baba, domethënë se është lindur nga një nënë
e virgjër, më pas, ata fillojnë e rrëfejnë gjenealogjinë e Krishtit -
paqja qoftë me të - . Megjithatë, ne jemi të detyruar të përcjellin nga
ungjillet, në mënyrë që të hedhim dritë rreth fillimit të jetës së tij.
Autori i librit ‘Fjalori i Biblës së Shenjtë’ thotë: “Nuk është e lehtë
të njohim datëlindjen e përpiktë e të padiskutueshëm të Krishtit apo
të pagëzimit apo të kryqëzimit të tij, mirëpo shumica e historianeve
dhe dijetarëve bien dakot në datat e këtyre ndodhive në mënyrë të
përafërt.”
Më pas, ai thotë: “Datëlindja e Krishtit, ose është nga fundi i vitit
5 para herës sonë, ose nga fillimi i vitit 4 para herës sonë. Sa i
përket probabilitetit të mundësisë së lindjes së Krishtit me datë 25
dhjetor, ky supozim ka filluar në shekullin e katërt, prandaj, ndoshta
datëlindja e Krishtit ka qenë në datën 25 dhjetor të vitit 5G p.e.s.
Sipas kësaj, ai ka lindur pesë vjet më përpara se sa data të cilën e ka
vendosur ‘Dionysius’ (vd. 550G), i cili është 25 Dhjetor 1G.”6
Kur hedh sytë në atë që Kuranit të lë të kuptosh, atëhetë të bëhet e
qartë gabimi i kësaj date, ngase Kurani thotë se Allahu i ka thënë
Merjemes:
‫ﭐ‬‫ﱡ‬
‫ﳋ‬
‫ﳌ‬
‫ﳍ‬
‫ﳎ‬
‫ﳏ‬
‫ﳐ‬
‫ﳑ‬
‫ﳒ‬
‫ﳓ‬
‫ﱠ‬
:‫ريم‬
‫م‬
٢٥
6
‘Fjalori i Biblës së Shenjtë’ fq. 863-864.
25
“Dhe shkunde trupin e hurmës nga ti, do të lëshojë mbi ty
hurma të freskëta e të pjekura.” [Surja Merjem, 25]
Fjala ‘Rrutaben xhenijjen’ domethënë: hurma të freskëta e që janë
të përshtatshme për t’u ngrënë. Vazhdimi i ajetit është:
‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬
‫ﱁ‬
‫ﱂ‬
‫ﱃ‬
‫ﱄ‬
‫ﱅ‬
‫ﱠ‬
:‫ريم‬
‫م‬
٢٦
“Kështu që ha e pi dhe ji e kënaqur...” [Surja Merjem, 26]
Domethënë: Ha prej hurmës së freskët dhe pi prej lëngut të saj.
Studiuesit thonë: Hurma e freskët në rajonin lindor të detit mesdhe
bëhen në muajt korrik dhe gusht, kurse në muajn dhjetor ajo
shndërrohet në temër (hurmë e thatë). Sipas kësaj, datëlindja e
Krishtit - paqja qoftë me të - ka qenë ose në muajin korrik ose në
muajin gusht.
Autori i librit ‘Enciklopedia Britanike’ e ka kundërshtuar fjalën se
datëlindja e tij ka qenë në dhjetor dhe është bazuar në fragmentin e
Ungjillit të Lukas:
“Tani në po atë krahinë ishin disa barinj që rrinin jashtë, në
fusha, dhe natën ruanin kopenë e tyre.” [Ungjilli i Lukas 2;8]
Autori thotë se kjo gjë nuk mundet të ndodh në muajin dhjetor,
sepse në këtë muaj bie shpesh shi në tokën e Palestinës, andaj nuk
mundet të përfytyrohet që barinjtë e kopeve të ishin jashtë ndërtesës.
Historiani kristianë, Habib Sa’id, thotë: “Meteorologët kanë
regjistruar me imtësi temperaturën në Hebron. Gjendja atmosferike
në këtë vend, që ndodhet nga ana jugore e rrafshnaltave të
hebrenjve, është njësoj me gjendjen atmosferike të Bethlehem, i cili
gjendet pranë tij. Nëpërmjet leximit të temperaturës bëhet e qartë se
26
acari zbret në këtë vend me sasi të bollshme dhe se shiu i madh zbret
çdo vit në muajit dhjetor, janar dhe shkurt. Në stinën në të cilën ka
lindur Krishtit, Bethlehemi mbërthehet nga ngrica dhe shiu. Po
ashtu, në këtë stinë, tufat e kopeve nuk gjenden në kullotat e tyre.
Talmudi të lë të kuptosh një gjë të tillë. Prej kësaj përfitohet se tufat
e kopeve dalin te kullota e tyre në muajin mars dhe vazhdojnë kështu
deri në fillimin e muajit nëntor, që i bie rreth tetë muaj. Në gjithë
tokën e Palestinës, delet dhe barinjtë strehohen brenda mureve
përgjatë gjithë stinës së dhjetorit.”7
Gjithashtu, ai thotë: “Bota krishtere e feston datëlindjen e Krishtit
në 24-25 dhjetor të çdo viti, megjithëse astronomët dhe historianët -
nga njerëzit e dijes dhe të fesë - kanë rënë unanim se data 25 Dhjetor
i vitit 1G nuk është datëlindja e vërtetë e Krishtit, as nga ana vitit, as
nga ana e ditës. Përgjegjësinë për këtë gabim e ka murgu ‘Dionysius
Exiguus’, i cili ka rënë në shumë gabime në përllogaritjet e tij. Ky
murg ka jetuar në Romë në vitin 532G dhe atëherë atij ju kërkua që
të përcaktojë një kohë të re duke pasur një pikë referimi në të
kaluarën, mirëpo ai harrojë në përllogaritjen e tij vitin zero që
ndodhet ndërmjet vitit 1 para erës sonë dhe vitit 1 pas erës sonë, të
cilin e ka pasur për detyrë që ta fuste në përllogaritje. Po ashtu, ai
është treguar i shkujdesur dhe ka lënë pa përllogaritur katër vitet në
të cilat ka sunduar perandori Augustus, i cili e ka pas emrin
‘Octavius’.”8
Po ashtu, pas studimit të Ungjillit të Mateut i cili tregon qartë se
datëlindja e Krishtit ishte në kohën e ‘Herod’, studiuesit kanë arritur
në përfundimin se kjo gjë ka qenë përpara datëlindjes së zyrtarizuar
7
‘Pasqyrime historike të përmendura në Ungjill’ fq. 33-34.
8
‘Pasqyrime historike të përmendura në Ungjill’ fq. 32.
27
dhe se ajo ka një dallim prej 6-8 vitesh. Kjo bie ndesh me kohën të
cilën e ka përcaktuar ‘Dionysius’ se gjoja ajo ishte në vitin 1G.
Ndërsa Luka thotë se Krishti ishte tridhjetë vjeç atëherë kur Gjoni
e ka pagëzuar atë në vitin pesëmbëdhjetë të sundimit të ‘Tiberius’, që
do të thotë se atëherë ishte viti 28-29G. Kjo gjë e bënë datëlindjen e
Krishtit të jetë viti 1-2 para erës sonë.
Përveç kësaj, Luka thotë: “Tani, në atë ditë u shpall një dekret
nga ana e Cezar Augustit, për të kryer regjistrimin e popullsisë
të gjithë perandorisë. Ky regjistrim qe i pari që u krye kur
Kuirini ishte guvernatori i Sirisë.” [Ungjilli i Lukas 2;1-2] Mirëpo,
dihet se Kuirini ishte guvernator i Sirisë ndërmjet viteve 6-12G.
Josefini ka përmendur se në vendin hebre është bërë një regjistrim
në vitin 6-7G. Nëse ky regjistrim është po ai regjistrim që ka treguar
Luka, atëherë i bie se datëlindja e Mesihut ishte në vitin 6G para erës
sonë dhe pas tij.9
Sikur të fillonim t’i praktikonim rregullat që kanë vendosur
dijetarët e muslimanëve për të njohur datëlindjen e zotërisë së
Profetëve ‫ﷺ‬, sidomos rregullat e muhadithologëve që kanë vendosur
për transmetimin e haditheve dhe njohjen e të saktë dhe të pasaktës,
= atëherë të mëdhenjtë e botës që janë treguar në Ungjill nuk do të
kishte vend për t’u përmendur në botën reale, por do të binin në
botën e përrallave. Megjithëse kontradiktat janë të dukshme dhe se
ata nuk kanë rregulla dhe kritere, prapëseprapë, ne jemi të detyruar të
marrim disa nga fragmentet që janë përmendur në këtë Ungjill të
falsifikuar, në lidhje me lindjen e Krishtit, me fillimin e rritjes së tij
dhe me fundin e tij në tokë, andaj dhe themi:
9
Shih disa nga këto shtjellime në librin e Will Durant ‘Historia e
civilizimit’ vëll. 3 fq. 212-213.
28
Maria jetonte me një person që quhej Jozef, i cili ishte i fejuari i
saj10
në Nazaret.11
Në atë kohë, asaj i është shfaq një engjëll dhe ai e
ka përgëzuar atë se ajo do të lind Krishtin dhe se do bëhet nënë pa
kryer marrëdhënie me Jozefin. Ajo u shqetësua nga ky sihariq dhe
tha: “Si do të ndodhë kjo, përderisa unë nuk njoh burrë?”.
[Ungjilli i Lukas 1;34]
Kurani thotë:
‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬
‫ﲍ‬
‫ﲎ‬
‫ﲏ‬
‫ﲐ‬
‫ﲑ‬
‫ﲒ‬
‫ﲓ‬
‫ﲔ‬
‫ﲕ‬
‫ﲖ‬
‫ﲗ‬
‫ﲘ‬
‫ﱠ‬
:‫ريم‬
‫م‬
٢٠
Ajo tha: “Si mund të kem unë djalë, kur mua nuk më ka
prekur asnjë burrë dhe as nuk jam e pamoralshme?” [Surja
Merjem, 20]
Më pas, Luka thotë: “Tani, në atë ditë u shpall një dekret nga
ana e Cezar Augustit12
, për të kryer regjistrimin e popullsisë të
gjithë perandorisë. Ky regjistrim qe i pari që u krye kur Kuirini
ishte guvernatori i Sirisë. Dhe të gjithë shkonin të
regjistroheshin, secili në qytetin e vet. Tani edhe Jozefi doli nga
10
Ungjilli i Lukas 2-6-7.
11
Ai është një qytet në rajonin e Galileut. Ai shtrihet në një pjesë të veriut
të Palestinës, në një mal të lartë në të cilën shihet mali Hermon, Carmel dhe
Tabor. Ajo është 14 milje larg liqenit Tiberia nga ana perëndimore e tij, dhe
është 86 milje larg nga Kudsi nga ana veriore e tij. Shih: ‘Mu’xhemul
Buldan’ vëll. 1 fq. 34.
12
‘Agustus’ është epitet latin e që do të thotë ‘i madhëruar’, kurse ‘Cezar’
është emri i familjes romake. Ai është perandori i parë romak (31 p.e.s. -
14G). Ai i ka hedhur bazat e sundimit të tij në të gjitha anët e perandorisë
dhe në tokat përreth detit mesdhe. Përpara tij, guvernatori i Palestinës ishte
Herodi. Ky i dërgonte atij taksën në Romë dhe në kohën e tij ka lindur
Krishti.
29
qyteti i Nazaretit të Galilesë13
, për të shkuar në Jude, në qytetin e
Davidit, që quhet Bethlehem14
, sepse ai ishte i shtëpisë dhe i
familjes së Davidit, për t'u regjistruar bashkë me Marinë, gruan
e vet, me të cilën ishte martuar15
dhe që ishte shtatzënë. Kështu,
ndërsa ishin atje, asaj i erdhi koha të lindë. Dhe ajo lindi djalin e
saj të parëlindur, [Ungjilli i Lukas 2;17]
Ndërsa Mateu, flet për lindjen e Krishtit dhe thotë: “Pasi Jezusi
lindi në Bethlehem të Judesë në kohën e mbretit Herod16
, ja që
disa dijetarë nga lindja arritën në Jeruzalem, duke thënë: ''Ku
13
‘Galile’ është emër hebre që do të thotë ‘rrethi’ apo ‘qarku’. Ai është një
qytet i vjetër që shtrihet ndërmjet detit mesdhe dhe liqenit Tiberia. Gjatësia
e saj është 19 milje, kurse gjërësia e saj është 25 milje. Ai ishte nga qytetet
më të rëndësishme të Kananasve, pastaj ai u bë pjesë e shtetit hebre.
14
‘Bethlehem’ është emër hebre që do të thotë ‘shtëpia e bukës’. Ai është
një qytet i vogël, që i bie 6 milje larg Jeruzalemit nga jugu. Ai është
vendlindja e Profetit të Allahut Daud (David) dhe Isa ‫ﷺ‬, ngase Merjemja e
kishte prejardhjen nga Daudi dhe ajo shkoi në Bethlehem për t’u regjistruar.
Në atë vend, sipër shpellës, gjendet një kishë ku thuhet se ka lindur Profeti i
Allahut, Isa - paqja qoftë me të - .
15
Si mundet të shprehet, pa pikën e turpit, se Jozefi ishte bashkëshorti i
Marias?!!! Ndërkohë, ajo ishte thjeshtë e fejuar me të (dmth: ajo i kishte
dhënë fjalën për martesë).
16
Me ‘Herod’ kihet për qëllim ‘Herodi i madh’. Ai ishte guvernator i
hebrenjve përpara perandorit romak në vitin 39 p.e.s. Ai ka ndërtuar një
tempull pagan në mënyrë që të adhurohej perandori në Jeruzalem, kurse te
dera e tempullit të Solomonit ai ka vendosur një statujë të madhe të një
shqiponje prej ari, i cili ishte një simbol i shetit romak. Atëherë, hebrenjtë u
bënë armiq të tij, mirëpo kishin frikë prej dhunës dhe mizorisë së tij, kështu
që filluan të bënin komplote kundër tij por pa sukses. Në fund të jetës së tij
lindi Mesihu - paqja qoftë me të - .
Përpara se të ndahet nga jeta, ai dha urdhër që të vriten të shquarit e Kudsit
në mënyrë që të përhapet pikëllimi në atë qytet, në mënyrë që banorët mos
të ketë mundësi të gëzohen me vdekjen e mbretit të urrye të tyre. [‘Fjalori i
Biblës së Shenjtë’ fq. 1009; dhe ‘Historia e koptëve dhe kristianizmit’ vëll.
8 fq. 191]
30
është mbreti i Judenjve, që ka lindur? Sepse pamë yllin e tij në
Lindje dhe erdhëm për ta adhuruar''. Mbreti Herod, kur dëgjoi
këto fjalë, u shqetësua, dhe bashkë me të mbarë Jeruzalemi. Dhe,
mbasi i mblodhi të gjithë krerët e priftërinjve dhe skribët e
popullit, i pyeti ku duhet të lindte Krishti. Dhe ata i thanë: ''Në
Bethlehem të Judesë, sepse kështu është shkruar nëpërmjet
profetit: "Dhe ti, Bethlehem, tokë në Jude, nuk je aspak më e
vogla ndër princat e Judesë, sepse nga ti do të dalë një
udhëheqës, që do të kullotë popullin tim, Izraelin"''. Atëherë
Herodi i thirri fshehurazi dijetarët, dhe i pyeti me hollësi se kur e
kishin parë yllin për herë të parë. Dhe i dërgoi në Bethlehem dhe
tha: ''Shkoni dhe pyesni me kujdes për fëmijën; dhe, kur ta
gjeni, më njoftoni që të vij edhe unë ta adhuroj''. Dhe ata, pasi e
dëgjuan mbretin, u nisën; dhe ja, ylli që kishin parë në lindje u
shkonte përpara atyre derisa u ndal përmbi vendin ku ndodhej
fëmija. Ata, kur e panë yllin, u gëzuan me gëzim shumë të madh.
Dhe, mbasi hynë në shtëpi, panë fëmijën me Marien, nënën e tij,
dhe ranë përmbys dhe e adhuruan. Pastaj hapën thesaret e tyre
dhe dhuruan: ar, temjan dhe mirrë. Pasi Perëndia i udhëzoi në
ëndërr që të mos ktheheshin te Herodi, ata u kthyen në vendin e
tyre nga një rrugë tjetër... Atëherë Herodi, duke parë se dijetarët
e kishin mashtruar, u zemërua fort dhe urdhëroi të vriten të
gjithë fëmijët meshkuj që ishin në Bethlehem dhe në tërë
rrethinën e tij, nga dy vjeç e poshtë,” [Ungjilli i Mateut 2;1-16]
Sa i përket Krishtit, Jozefi dhe Maria e morrën atë me vete për në
Egjipt. Ata nuk janë kthyer, vetëm se pas vdekjes së Herodit.
Le t’i kthehemi prap Lukas, ku thotë: “Kur pastaj ishin plotësuar
ditët e pastrimit të saj sipas ligjit të Moisiut, e çuan fëmijën në
Jeruzalem për t'ia paraqitur Zotit, ashtu siç është shkruar në
ligjin e Zotit: ''Çdo mashkull i parëlindur do të jetë thirrur
31
shenjt për Zotin'',” [Ungjilli i Lukas 2;22-23] derisa thotë: “Dhe
mbasi i kryen të gjitha ato që i takonin sipas ligjit të Zotit, u
kthyen në Galile, në qytetin e tyre, Nazaret. Ndërkaq fëmija
rritej dhe forcohej në frymë, duke qenë plot dituri; dhe hiri i
Perëndisë ishte mbi të. Tani prindërit e tij shkonin çdo vit në
Jeruzalem për festën e Pashkës...” [Ungjilli i Lukas 39-41]
Në këto fragmente të gjata të Ungjillit të Mateut dhe të Lukas
qëndrojnë shumë mospërputhje. Sqarimi i tij është sikurse vijon:
1. Në Ungjillin e Lukas thuhet se lindja e Mesihut ishte pas
regjistrimit, në kohën e Augustus, ndërkohë që ajo e cila është e
vërtetuar historikisht është se regjistrimi ka ndodhur në vitin e
gjashtë nga lindja e Krishtit.
Nga ana tjetër, Mateu thotë se lindja e Krishtit ishte në kohën e
Herodit, ndërkohë që ajo e cila është e vërtetuar historikisht
është se ai ka ndërruar jetë katër vjet përpara lindjes së Krishtit.17
2. Mateu pretendon se të dy prindërit e tij shkuan në Egjipt nga
frika e Herodit, i cili ka urdhëruar të vriten të gjitha foshnjet.
Ndërsa Luka thotë se dy prindërit e tij shkuan në Jeruzalem,
pastaj, nga atje kanë shkuar në Nazaret, dhe se ata kanë qëndruar
në të derisa ai u rritë.
3. Mateu thotë: “...sepse nga ti do të dalë një udhëheqës...”
Historia e përgënjeshtron këtë pretendim, ngase Krishti nuk ka
qenë asnjë ditë prej ditësh udhëheqës i hebrenjve. Përkundrazi,
ata janë përpjekur që të jepej gjykimi për ekzekutimin e tij,
madje ata ja kanë arritur qëllimit që të merret vendimi për
ekzekutimin e tij.
4. Mateu pretendon se Jezusi është drejtuesi që kullot popullin
izraelit: “...që do të kullotë popullin tim, Izraelin.”
17
Shih: ‘Lindja e fesë kristiane’ fq. 30, e autorit krishter Bruce.
32
Historia e përgënjeshtron këtë pretendim sepse izraelitët nuk e
kanë pranuar thirrjen e Krishtit, si pasoj, ai nuk ishte drejtuesi i
tyre.
5. Mateu, duke ju drejtuar Bethlehemit, thotë: “nuk je aspak e
vogla ndër princat e Judesë”. Kjo bie në kundërshtim me
Testamentin e Vjetër, ku thuhet: “Por ti, o Betlem Efratah,
megjithëse je i vogël midis mijërave të Judës...” [Mikea 5;2]
Nuk di se si kristianët i mbrojnë këto kontradikta që ndodhen te
Ungjillet, të cilat janë baza e fesë së tyre dhe themeli i ideologjisë së
tyre! Po ashtu, ata nuk kanë arritur dot të përcaktojnë se kush janë
ata dijetarët zjarrëputist që kanë ardhur te Herodi, se nga kanë ardhur
dhe ku kanë shkuar, sepse në atë kohë ka pasur luftëra ndërmjet
shtetit persian dhe shtetit romak. Pra, si mundet që ata zjarrëputistë të
hyjnë te guvernatori romak, i cili ishte armik i përbetuar i
zjarrëputistëve?! Dijetarët e kristianëve vazhdojnë të jenë në dyshim
rreth çështjes së tyre.
Më pas, Luka dhe Mateu, të cilët i kanë kushtuar rëndësi rrëfimit të
jetëshkrimit të Krishtit në Ungjillin e tyre, kanë kapërcyer një pjesë
të jetëshkrimit të tij dhe kanë filluar të përmendin ngjarjen e hyrjes
së Krishtit në tempull dhe se çfarë i ka ndodhur aty. Atëherë, mosha
e Krishtit ishte dymbëdhjetë deri në tridhjetë. Kjo periudhë e jetës së
Krishtit vazhdon të jetë në errësirë.18
Më pas, atij i është dhënë urtësia dhe profetësia. Allahu e ka
përkrahur atë me shumë mrekullia. Autorët e ungjilleve i kanë
kushtuar rëndësi të madhe kësaj ane, sidomos gjërave që i kanë
ndodhur dyzet ditë përpara fundit të jetës së tij, sidomos në javën e
fundit.
18
Dijetarët e mëdhenj të kristianëve e kanë pranuar këtë. Shih: ‘Lindja e
fesë kristiane’ fq. 29 në gjuhën Urdu, e Dr. Bruce.
33
Kurani i Lartë ka përmendur gjashtë nga këto mrekulli. Ato janë:
1) Fryrja e shpirtit te pëllumbi:
‫ﱡ‬
‫ﱳ‬
‫ﱴ‬
‫ﱵ‬
‫ﱶ‬
‫ﱷ‬
‫ﱸ‬
‫ﱹ‬
‫ﱺ‬
‫ﱻ‬
‫ﱼ‬
‫ﱽ‬
‫ﱾ‬
‫ﱿ‬
‫ﲀ‬
‫ﱠ‬
‫آل‬
:‫ران‬ ‫م‬
‫ع‬
٤٩
“...do të krijoj me baltë formën e një zogu, do t’i fryj atij dhe ai
me Lejen dhe Urdhërin e Allahut do të bëhet zog19
...” [Surja Ali
Imran, 49]
19
[Shënim i përkthyesit]: Dijetari i madh, Shejkhul-Islam ibën Tejmijjeh -
Allahu e mëshiroftë - ka thënë: “Me fjalën ‘krijim’ kihet për qëllim se ai i
dha baltës një pamje në formë të zogut. Një gjë të tillë, njerëzit në
përgjithësi kanë mundësi ta bëjnë, ngase çdonjëri ka mundësi të bëjë me
baltë një pamje në formë zogu apo ndonjë pamje të ndonjë kafshe tjetër,
mirëpo ky lloj portretizimi është i ndaluar fetarisht të bëhet, ndryshe nga
portretizimi që bëri Mesihu, ngase Allahu i dha lejen atij ta bëjë atë.
Mrekullia është te fryrja e shpirtit, gjersa u shndërrua në zog me Lejen e
Allahut, nuk është mrekullia thjesht te krijimi (portretizimi) prej baltës,
ngase kjo gjë është diçka e përbashkët (kanë mundësi ta bëjnë të edhe të
tjerë).”. [Burimi: ‘Përgjigja e saktë’ vëll. 3 fq. 326-331]
Pasi arritëm në konkluzionin se mrekullia është te fryrja e shpirtit, atëherë le
të shikojmë, a është veçuar Jezusi me këtë mrekulli, apo edhe profetë të
tjerë kanë ardhur me të tilla mrekulli:
Te libri Ezekiel 37;1-10, tregohet qartë se kjo mrekulli i ka ndodhur dhe
Ezekielit: “Dora e Zotit u ndodh mbi mua, më çoi jashtë në Frymën e
Zotit, dhe më lëshoi në mes të një lugine që ishte plot me kocka...
Atëherë ai më tha: "Profetizoji frymës, profetizo bir njeriu dhe i thuaj
frymës: Kështu thotë Zoti, Zoti: Frymë, eja nga të katër erërat dhe fryj
mbi këta të vrarë, që të jetojnë". Kështu profetizova, si më kishte
urdhëruar dhe shpirti hyri në to, dhe u kthyen në jetë dhe u ngritën më
këmbë; ishte një ushtri e madhe, shumë e madhe.”
Pra, a do të thuhet edhe për të se ai është Zot, ngase ai i ka fryrë të vdekurit
dhe si pasoj i vdekuri është ringjall?! Nëse thuhet se Jezusi është Zot sepse
ai i ka fryrë zogut dhe ai është shndërruar në qenie e gjallë dhe në zog real,
34
2) Shërimi i të sëmurit të verbër dhe i të sëmurit nga lebra:
‫ﭐ‬‫ﱡ‬
‫ﲁ‬
‫ﲂ‬
‫ﲃ‬
‫ﱠ‬
:‫مران‬
‫ع‬ ‫آل‬
٤٩
“...do ta shëroj atë që ka lindur i verbër dhe atë që vuan nga
lebra...” [Surja Ali Imran, 49]
3) Ringjallja e të vdekurve:
‫ﭐ‬‫ﱡ‬
‫ﲄ‬
‫ﲅ‬
‫ﲆ‬
‫ﲇ‬
‫ﲈ‬
‫ﱠ‬
:‫ران‬‫م‬
‫ع‬ ‫آل‬
٤٩
“...dhe do të ngjall të vdekurit20
me Vullnetin dhe Urdhërin e
Allahut...” [Surja Ali Imran, 49]
atëherë atyre u thuhet se edhe Musai hodhi shkopin dhe ai u shndërrua në
qenie e gjallë, edhe Ezekieli, sipas jush, kur i fryu të vdekurve, ata u
ringjallën. Nëse thuhet se Jezusi është Zot për shkak të këtyre që përmendët,
atëherë u thuhet se një gjë e tillë u ka ndodhur edhe profetëve të tjerë,
megjithatë, ju nuk thoni për ta se janë Zot. Gjithashtu, themi se Jezusi nuk
ka pretenduar se kjo mrekulli është bërë nga vet ai. Përkundrazi, kjo
mrekulli ishte prej Allahut.
Te Ungjilli Gjonit 11;41-44, tregohet: “Atëherë ata e hoqën gurin prej
vendit ku ishte shtrirë i vdekuri. Dhe Jezusi i ngriti sytë lart dhe tha:
''O Atë, të falënderoj që më ke dëgjuar. Unë e dija mirë se ti gjithnjë
më dëgjon, por i kam thënë këto për turmën që është përreth, që të
besojnë se ti më ke dërguar''. Dhe, mbasi tha këto, thirri me zë të lartë:
''Llazar, eja jashtë!''. Atëherë i vdekuri doli...” Pra, nuk thuhet në të: “që
njerëzit të besojnë se unë jam Zot.”, por që njerëzit të besojnë se Ti - o
Allah - më ke dërguar.
20
[Shënim i përkthyesit]: E njëjta gjë thuhet edhe për këtë mrekulli me të
cilin të krishterët argumentohen se Jezusi është Zot. Themi: Musai - paqa
qoftë me të - e ka shndërruar shkopin në gjarpër, sikurse tregohet në Bibël,
te Eksodi 7;10, ndërkohë që në origjinë, shkopi nuk është qenie e gjallë, por
është thjesht një send, ndryshe nga dhënja jetë e të vdekurit, i cili në
origjinë, ai ishte qenie e gjallë dhe më pas ju dha përsëri jeta.
35
4) Njoftimi i njerëzve për atë çfarë hanë e çfarë ruanin në shtëpi:
‫ﭐ‬‫ﱡ‬
‫ﲉ‬
‫ﲊ‬
‫ﲋ‬
‫ﲌ‬
‫ﲍ‬
‫ﲎ‬
‫ﲏ‬
‫ﲐ‬
‫ﱠ‬
:‫مران‬
‫ع‬ ‫آل‬
٤٩
“...dhe do t’ju tregoj se çfarë hani dhe çfarë ruani në shtëpitë
tuaja...” [Surja Ali Imran 49]
5) Zbritja e sofrës me ushqim:
‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬
‫ﱅ‬
‫ﱆ‬
‫ﱇ‬
‫ﱈ‬
‫ﱉ‬
‫ﱊ‬
‫ﱋ‬
‫ﱌ‬
‫ﱍ‬
‫ﱎ‬
‫ﱏ‬
‫ﱐ‬
‫ﱑ‬
‫ﱒ‬
‫ﱓ‬
‫ﱠ‬
:‫ائدة‬ ‫الم‬
١١٤
“O Allah, Zoti ynë! Na zbrit neve nga qielli një sofër të shtruar
që të ketë në të për të parin e për të fundit një bollëk si në gosti
feste dhe si argument prej Teje (shenjë bindëse që me të vërtetë
kjo sofër e shtruar është prej Allahut)...” [Surja Maideh, 114]
6) Të folurit në djep:
‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬
‫ﱣ‬
‫ﱤ‬
‫ﱥ‬
‫ﱦ‬
‫ﱧ‬
‫ﱨ‬
‫ﱠ‬
:‫ائدة‬ ‫الم‬
١١٠
“...dhe kështu ti u fole njerëzve që në djep dhe në burrëri...”
[Surja Maideh, 110]
Nëse thuhet se Jezusi është Zot sepse ai ka ringjallur njerëz, atëherë pse nuk
thuhet për Moisiun se është Zot, ndërkohë që ai e ka shndërruar një send në
një qenie të gjallë, duke qenë se kjo mrekulli është më e madhe nga ky
aspekt?! Nëse thuhet se Moisiu e ka bërë këtë me Lejen e Zotit, atëherë
edhe ne i themi kristianëve se Jezusi ka ringjallur të vdekur me Lejen e
Zotit.
36
Ndërsa në librat e Testamentit të Ri janë përmendur shumë
mrekulli. Nuk do ta ekzagjeronim nëse do të thonim se në të ka
qindra mrekulli. Allahu e di më së miri për vërtetësinë e tyre.
Me këto mrekulli të mahnitshme dhe argumente të qarta, Krishti e
filloi thirrjen e tij ndër hebrenjtë në Palestinë. Atëherë, ai shkoi në
Galile për të dhënë mësim rreth thirrjes së Teuhidit (monoteizmit,
besimit në një Zot dhe adhurimit vetëm një Zoti) në mbledhjet e tyre.
“Jezusi shkonte kudo nëpër Galile, duke mësuar në sinagogat e
tyre, duke predikuar ungjillin e mbretërisë dhe duke shëruar
çdo sëmundje dhe çdo lëngatë në popull.” [Ungjilli i Mateut 4;23]
Atëherë, ai shkoi në Kapernaum21
, krijoi në të një qendër për
thirrje dhe qëndroi në të dy vjet. Ai dilte prej tij për të kumtuar
thirrjen dhe u kthente përsëri në të. Ai ka marrë dymbëdhjetë nxënës
prej pasuesve të tij: “Dhe ai, kur pa turmat, u ngjit në mal dhe,
pasi u ul, iu afruan dishepujt e tij. Atëherë ai hapi gojën dhe i
mësoi…” [Ungjilli i Mateut 5;1-2]
21
‘Kapernaum’ është emër hebre që do të thotë: ‘fshati i Naumit’. Ai
ndodhet në veri-perëndim të bregut të liqenit Galile (Tiberia).
37
12
11
10
9
8
7
6
5
4
3
2
1
Nr.
Shohim
se
shkruesit
e
ungjillëve
kanë
mospërputhje
në
emrat
e
nxënësve
të
Jezusit
Juda
Iskarioti
Simon
Kananeasi
Lebeu
(Tade)
Jakobi
i
Alfeut
Mateu
tagrambledhësi
Thomai
Bartolomeu
Filipi
Gjoni
Jakobi
i
Zebedeut
Andrea
Simoni
(Pjetri)
Ungjilli
i
Mateut
12;2-4
Juda
Iskarioti
Simon
Kananeasi
Tadeu
Jakobi
i
Alfeut
Thomai
Mateu
Bartolomeu
Filipi
Andrea
Gjoni
Jakobi
i
Zebedeut
Simoni
(Pjetri)
Ungjilli
i
Markut
3;16
Juda
Iskarioti
Juda
vllai
i
Jakobit
Simoni
(Zellshmi)
Jakobi
i
Alfeut
Thomai
Mateu
Bartolomeu
Filipi
Gjoni
Jakobi
Andrea
Simoni
(Pjetri)
Ungjilli
i
Lukas
3;14
---
Juda
vllai
i
Jakobit
Simoni
(Zellshmi)
Jakobi
i
Alfeut
Mateu
Bartolomeu
Thomai
Filipi
Andrea
Gjoni
Jakobi
Pjetri
Veprat
e
Apostujve
---
Filipi
Bartolomeu
Nakobi
Tadeu
Jakobi
i
Zebedeut
Gjoni
i
Zebedeut
Mateu
tagrambledhësi
Barnaba
Pjetri
Andrea
Juda
Iskarioti
Ungjilli
i
Barnaba
14;!4
38
Vërejtjet:
1) Në Ungjillin e Lukas thuhet: Juda vëllai i Jakobit, në vend të
Liausit, ndërkohë që Gjoni, i cili i kushton rëndësi tregimit të
emrave të të gjithë nxënësve, përmend ndër ta një tjetër Juda,
jo Iskariotin, dhe thotë: “Juda, jo Iskarioti” [Ungjilli i Gjonit
14;22] Me sa duket, ai është Juda vëllai i Jakobit të cilin e ka
përmendur Luka, autori i librit ‘Veprat e Apostujve’.
2) Autori i librit ‘Veprat e Apostujve’ nuk e ka përmendur
nxënësin e dymbëdhjetë.
3) Në Ungjillin e Mateut dhe të Barnabas tregohet se ai i cili i
merrte tatimet e kishte emrin ‘Mateu tagrambledhësi’, kurse te
Ungjilli i Markut tregohet se ai i cili qëndronte te vendi i
tatimeve e kishte emrin Levi, biri i Alfeut.22
4) Nga Ungjilli i Barnabas duket se Barnaba ishte njëri nga
dymbëdhjetë nxënësit, sikurse ka deklaruar ai vet dhe ka thënë:
“Ai i cili ka e shkruajtur këtë.” Ndërkohë që autorët e
Ungjilleve të tjerë nuk e kanë përmendur emrin e tij në listën e
nxënësve. Ajo që është vërtetuar është se ai ka qenë njëri prej
tyre, sikurse ka ardhur në fragmentet e librit ‘Veprat e
Apostujve’.23
Disa shkrimtarë kristianë e kanë kritikuar këtë sjellje të autorve të
Ungjilleve dhe i kanë akuzuar me mosprërpikmëri në rrëfimin e
emrave të nxënësve.
Krishti ka zgjedhur dymbëdhjetë nxënës dhe i ka dërguar ata në
fiset e hebrenjve duke u thënë: “Mos shkoni ndër paganë dhe mos
hyni në asnjë qytet të Samaritanëve, por shkoni më mirë te delet
e humbura të shtëpisë së Izraelit.” [Ungjilli i Mateut 10;5-6]
22
Ungjilli i Markut 2;14.
23
Shih përshembull: 4;36 dhe 9;27 dhe 11;22-25.
39
Ai i ka porositur ata që t’u mësojnë të tjerëve Ungjillin,24
të cilin e
ka mësuar te 'Mali i Udhirit prej melekut Xhibrit (ëngjëllit Gabriel).25
Mirëpo, judaistët e kundërshtuan fuqishëm thirrjen e tij saqë nuk
hyri në fenë e tij përveç një pakice prej njerëzve, derisa Krishti u
zemërua dhe u lut kundër qytetit Kapernaum me thënjen e tij:
“Dhe ti, o Kapernaum, që u ngrite deri në qiell, do të
fundosesh deri në ferr…” [Ungjilli i Mateut 11;23 dhe Ungjilli i
Lukas 10;15]
Kjo lutje bie ndesh komplet me natyrën e Krishtit, Profetit të
Allahut - paqja qoftë me të - , i cili ishte zemërbutë e shprehjebutë
dhe që e kishte simbol dashurinë, vëllazërinë dhe durimin e sprovës.
24
Ungjilli i Markut 16;15. Nuk e di se si kristianët e mohojnë t’i ketë zbritur
Ungjilli Profetit të Allahut Isa - paqja qoftë me të - ashtu sikurse u është
zbritur libri Profetëve të tjerë!
25
Shih: ‘Ungjilli i Barnabas’ 10;3.
40
Motivet e judaistëve në armiqësimin e thirrjes së Krishtit:
Prej gjërave që nuk ka pikën e dyshimit është se hebrenjtë janë një
popull rebel ndaj ligjit të Allahut dhe se Teurati i tyre i pretenduar i
qorton gjithnjë për këtë rebelim dhe i thërret që të kapen me fenë e
Allahut. Mirëpo, natyra e tyre e ligë nuk është ndryshuar përgjatë
njëmijë viteve pas Musait - paqja qoftë me të - e deri në shfaqjen e
Profetit të Allahut, Isait (Jezusit), megjithëse në mesin e tyre kishte
shumë Profetë, të Dërguar, dijetarë dhe reformator. Sa herë që atyre
u jepej mundësia, ata u kthenin në mosbesim, pabindje dhe
paganizëm, ndërkohë që ishin zhytur në materializëm dhe ndërkohë
ajo i kishte pushtuar dëshirat dhe ndjenjat e tyre saqë nuk e çanin
kokën për vrasjen e Profetëve, njerëzve të mirë dhe udhëheqësve.
Sa i përket dijetarëve të tyre, ata i morën simbolet e fesë si mjet për
devijimin e popullit, pa ju drejtuar fare esencës dhe qëllimit të fesë.
Në këtë shoqëri të prishur u shfaq Profeti përmirësues i cili i thërriste
ata që t’i braktisnin thjesht pamjet e jashtme dhe i urdhëronte që ata
të kapen me bazat dhe parimet e fesë, mirëpo, ata e mohuan atë, e
konsideruan si të devijuar dhe i nxitën romakët kundër tij derisa i
bindën ata që të jepnin gjykimin për ekzekutimin e tij me kryqëzim.
Ne mundet t’i përmbledhim në vijim motivet e armiqësisë së
judaistëve kundrejt thirrjes së tij:
1) Judaistët prisnin shfaqjen e një profeti i cili do t’i mbretëronte,
do t’i shpëtonte prej armiqve dhe do t’i thërriste në konfliktin e
armatosur kundër armikut, kurse ata u befasuan me një Profet që
thërret të bëhet durim, të meditohet në Allahun dhe të besohet në
Të, kështu që ata u larguan prej rrethit të tij dhe filluan të
41
shfaqnin armiqësinë kundër tij nëpër tumbime e faltore, mirëpo
ata u zhgënjyen.26
2) Judaistët e shenjtëronin ditën e shtunë, për shkak të porosisë së
katërt të ligjit, të cilin Allahu ia dha Musait (Moisiut). Në librin
‘Eksodi’ thuhet: “Mbaje mend ditën e shtunë për ta
shenjtëruar. Do të punosh gjashtë ditë dhe në ato do të bësh
të gjithë punën tënde; por dita e shtatë është e shtuna, e
shenjtë për Zotin, Perëndinë tënd; nuk do të bësh në atë ditë
asnjë punë, as ti, as biri yt, as bija jote, as shërbëtori yt, as
shërbëtorja jote, as kafshët e tua, as i huaji që ndodhet
brenda portave të tua; sepse në gjashtë ditë Zoti krijoi qiejt
dhe tokën, detin dhe gjithçka që është në to, dhe ditën e
shtunë ai pushoi; prandaj Zoti e ka bekuar ditën e shabatit
dhe e ka shenjtëruar atë.” [Eksodi 20;8-11]
Madje, ka ardhur urdhëresa që të gurëzohet ai person që mbledh
dru ditën e shtunë. Në librin ‘Numrat’ thuhet: “Ndërsa bijtë e
Izraelit ishin në shkretëtirë, gjetën një njeri që mblidhte dru
ditën e shtunë. Ata që e gjetën duke mbledhur dru, e çuan te
Moisiu, tek Aaroni dhe para tërë asamblesë. Dhe e futën në
burg, sepse nuk ishte përcaktuar akoma se ç'duhet t'i bënin.
Pastaj Zoti i tha Moisiut: "Ky njeri duhet të vritet; e tërë
asambleja do ta vrasë me gurë jashtë kampit". Kështu tërë
asambleja e çoi jashtë kampit dhe e vrau me gurë; dhe ai
vdiq, ashtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun.” [Numrat
15;32-36]
Ndërsa Krishti nuk i është përmbajtur shenjtërisë së ditës së
shtunë dhe nuk e ka ndaluar punën në atë ditë, madje, ai dhe
pasuesit e tij e shenjtëruan ditën e diel, e cila është dita e tetë.
Barnaba thotë: “Ne jemi ndryshe nga çifutët. Ne e
26
‘Jezu Krishti’ fq. 37, e Pal Elias.
42
shenjtërojnë ditën e tetë.” sepse judaistët e konsideroni ditën e
shtunë si ditë të shtatë, kurse dita e diel që vjen pas saj u
konsiderua si ditë e tetë.
Në Ungjillin e Markut thuhet: “Por ndodhi që një ditë të
shtunë ai po kalonte nëpër ara dhe dishepujt e tij, duke
kaluar, filluan të këpusin kallinj. Dhe farisenjtë i thanë:
''Shih, përse po bëjnë atë që nuk është e ligjshme ditën e
shtunë?''. Por ai u tha atyre: ''A nuk keni lexuar vallë ç'bëri
Davidi, kur pati nevojë dhe kishte uri, ai dhe ç'qenë me të?''.
Se si hyri ai në shtëpinë e Perëndisë në kohën e kryepriftit
Abiathar, dhe hëngri bukët e paraqitjes, të cilat nuk lejohet
t'i hajë askush, përveç priftërinjve, dhe u dha edhe atyre që
qenë me të?''. Pastaj u tha atyre: ''E shtuna është bërë për
njeriun dhe jo njeriu për të shtunën. Prandaj Biri i njeriut
është zot edhe i së shtunës''.” [Ungjilli i Markut 2;23-28]
3) Judaistët e kundërshtonin Krishtin për shkak se nxënësit e tij
hanin ushqim pa i larë duart.
“Atëherë rreth tij u mblodhën farisenjtë dhe disa skribë që
kishin ardhur nga Jeruzalemi. Ata vunë re se disa nga
dishepujt e tij po hanin bukë me duar të papastra,
domethënë të palara, dhe i paditën. Në fakt farisenjtë dhe të
gjithë Judenjtë nuk hanë pa i larë më parë me shumë kujdes
duart, duke iu përmbajtur traditës së pleqve; dhe, kur
kthehen nga tregu, nuk hanë pa u pastruar më parë.”
[Ungjilli i Markut 7;1-4]
4) Krishti është lutur që Jeruzalemi të rrënohet.
Në Ungjillin e Lukas thuhet: “Dhe kur do të shikoni
Jeruzalemin të rrethuar nga ushtritë, ta dini se shkretimi i
saj është afër.” [Ungjilli i Lukas 21;20]
Në Ungjillin e Mateut thuhet: “Jeruzalem, Jeruzalem, që i vret
profetët dhe i vret me gurë ata që të janë dërguar! Sa herë
43
kam dashur t'i mbledh bijtë e tu ashtu si i mbledh klloçka
zogjtë e vet nën krahë, por ju nuk deshët! Ja, shtëpia juaj po
ju lihet e shkretë.” [Ungjilli i Mateut 23;37-38]
Për këto motive dhe për motive të tjera, judaistët nuk janë kënaqur
me thirrjen e Krishtit, kështu që ata e nxitën guvernatorin romak
kundër tij dhe e akuzuan atë se ai dëshiron të trashëgojë sundimin e
Davidit, derisa u lëshua dekreti perandorisë që ai të arrestohet dhe të
ekzekutohet. Ushtria romake e kërkoi atë derisa e gjeti, mirëpo
Allahu hodhi ngjashmërinë e pamjes së tij te Juda Iskarioti, i cili -
sipas Ungjilleve - spiunoi për të.
Ja çfarë ka ardhur në Ungjillin e Barnabas në lidhje me këtë:
“Kur ushtria së bashku me Judan u afruan te vendi ku ishte
Jezusi, atëherë Jezusi dëgjoi afrimin e një grupi të madh
njerëzish, andaj, ai u largua i frikësuar për te shtëpia, ndërkohë
që të njëmbëdhjetët ishin në gjumë. Kur Zoti pa rrezikun e robit
të tij, atëherë Ai urdhëroi delegatët e tij: Xhibrilin (Gabrielin),
Mikailin, Rafaelin dhe Urielin që ta merrnin Jezusin nga kjo
botë. Atëherë, ëngjëjt e pastër e morën Jezusin dhe e ngritën nga
dritarja me drejtim nga jugu. Ata e morën dhe e vendosën në
qiellin e tretë, nën shoqërinë e ëngjëjve që madhërojnë Zotin
përgjithmonë. Juda hyri me forcë në dhomën që ishte Jezusi
ndërkohë që të gjithë nxënësit ishin në gjumë. Zoti i
mrekullueshëm bëri diçka të mrekullueshme; Judas iu ndryshua
e folura e pamja dhe u bë i ngjashëm me Jezusin, aq sa ne
kujonim se ai ishte Jezusi. Sa i përket atij, ai filloi të kërkonte ku
ishte mësuesi, prandaj ne u çuditëm dhe u përgjigjëm: “Ti, o
zotëria jonë, je mësuesi jonë! A mos na ke harruar?!” Ndërsa ai,
duke buzëqeshur, tha: “A mos jeni budallenj që nuk njihni Juda
Iskariotin?!” Ndërkohë që ai po thoshte këtë, ushtria hyri dhe
44
kapi Juda Iskariotin sepse ai ngjasonte me Jezusin nga çdo
aspekte.”27
Në Ungjillet e pretenduara (si të vërteta) jepen sinjale për hedhjen
e pamjes së Isait te një person tjetër, ngase të gjithë thonin: “A është
ai apo jo? Jezusi u tha atyre: “Të gjithë ju do të dyshoni në këtë
natë!”28
Kështu, Fuqia e Allahut u shfaq sheshazi dhe dora e përkujdesit u
shtri te i Dërguari i Allahut. Zoti i tij e fshehu atë prej syve të
shikuesve. Tradhtari Juda ra në duart e tyre dhe atëherë atë e pushtoi
habia saqë nuk arrinte dot të mbronte vetveten e tij dhe të shfaqte
realitetin e çështjes. Ata e morën atë te sheshi i ekzekutimit në mes të
britmave, zhurmave dhe gëzimeve. Ata thurën kurth, edhe Allahu
thuri kurth, por Allahu është më i miri i atyre që thurin kurthe. Pasi e
goditën atë, ata e kryqëzuan ndërkohë që kujtonin se ai ishte Krishti.
‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬
‫ﱩ‬
‫ﱪ‬
‫ﱫ‬
‫ﱬ‬
‫ﱭ‬
‫ﱮ‬
‫ﱯ‬
‫ﱰ‬
‫ﱱ‬
‫ﱲ‬
‫ﱳ‬
‫ﱴ‬
‫ﱵ‬
‫ﱶ‬
‫ﱷ‬
‫ﱸ‬
‫ﱹ‬
‫ﱺ‬
‫ﱻ‬
‫ﱼ‬
‫ﱽ‬
‫ﱾ‬
‫ﱿ‬
‫ﲀ‬
‫ﲁ‬
‫ﲂ‬
‫ﲃ‬
‫ﲄ‬
‫ﲅ‬
‫ﲆ‬
‫ﲇ‬
‫ﲈ‬
‫ﲉ‬
‫ﲊ‬
‫ﲋ‬
‫ﲌ‬
‫ﲍ‬
‫ﲎ‬
‫ﲏ‬
‫ﱠ‬
:‫اء‬ ‫س‬
‫ن‬ ‫ال‬
١٥٧
-
١٥٨
“...por ata nuk e vranë atë, as nuk e kryqëzuan, por kështu iu
duk atyre; dhe ata që kanë mosmarrëveshje për këtë, kanë mjaft
dyshime në të.29
Ata nuk kanë aspak dije (të qartë), duke mos
27
‘Ungjilli i Barnabas’ kapitulli 215 dhe 216.
28
‘Ungjilli i Mateut’ 26;31, dhe ‘Ungjilli i Markut’ 14;27.
29
[Shënim i përkthyesit]: Përveç faktit se Allahu ka dëshmuar se ata janë
në dyshim rreth kryqëzimit të tij, gjithashtu, shumë argumente të tjera nga
vet librat e tyre tregojnë se ata janë në dyshim rreth këtij kryqëzimi:
Prej tyre: Dëshmia e Jezusit se të gjithë dishepujt e tij do të dyshojnë në atë
natë ku thuhet se Jezusi është arrestuar. Në Ungjillin e Markut thuhet: “Dhe
Jezusi u tha atyre: Ju të gjithë do të dyshoni në mua në këtë natë, sepse
45
është shkruar: “Do ta godas Bariun dhe delet do të shpërndahen”.”
[Ungjilli i Markut 14;27]
Prej tyre: Sipas tyre, ushtarët nuk e njihnin se kush është Jezusi, kështu që,
ata blen me para Juda Iskariotin në mënyrë që ai t’i tregonte atyre se kush
është Jezusi. Përveç faktit se ata nuk e njihnin Jezusin, koha e arrestimit të
tij ishte natë, ndërsa pamja e personit të arrestuar u ndryshua për shkak të
goditjeve që ka përsuar nga njerëzit saqë gjaku i rridhte deri në këmbë.
Prej tyre: Sipas tyre, në kohën e arrestimit të Jezusit, të gjithë nxënësit e tij
ja mbathën prej tij. Pas kësaj, ata nuk kishin më dituri unanime për atë çfarë
i ka ndodhur atij. Sa i përket Pjetrit, ai e ka ndjekur atë vetëm nga larg. Në
Ungjillin e Mateut tregohet: “Atëherë të gjithë dishepujt e lanë dhe ikën.”
[Ungjilli i Mateut 26;56]
Prej tyre: Dijetari kolosal, Khajrud-Din el-Alusi - Allahu e mëshiroftë -
thotë në librin 'el-Xheuab el-Fesih': “Në Ungjill tregohet se kryeprifti është
betuar në Perëndinë: “A je ti Mesia, i biri i Perëndisë?” Kurse ai i ka thënë:
“Ti po thua!” Ai nuk është përgjigjur se është Mesihu. Sikur ai për të cilin
është betuar të ishte Mesihu, atëherë ai do të thoshte: “Po.” Nuk do të bënte
lojra fjalësh ndërkohë që ai tjetri i është betuar në Zot që ti përgjigjej.”
Prej tyre: Khajrud-Din el-Alusi - Allahu e mëshiroftë - thotë: “Te Ungjilli i
Lukas, te kapitulli 9, verseti 28-32, thuhet: “Dhe ndodhi që afërsisht tetë
ditë pas këtyre thënieve, Ai mori me vete Pjetrin, Gjonin Jakobin dhe u
ngjit në mal për t'u lutur. Dhe ndërsa po lutej, pamja e fytyrës së tij
ndryshoi dhe veshja e tij u bë e bardhë dhe e ndritshme. Dhe ja, dy
burra po bisedonin me të; ata ishin Moisiu dhe Elia, të cilët, të shfaqur
në lavdi, i flisnin për ikjen e tij nga kjo jetë që do të kryhej së shpejti në
Jeruzalem. Pjetri dhe shokët e tij ishin të këputur nga gjumi;” [Luka
9;28-32] Kjo është prej argumenteve më të qarta për atë që ne themi se ai
është ngritur në qiell dhe se dikush tjetër ka marrë pamjen e tij, ngase
shfaqja e Moisiut dhe e Elias dhe rënia në gjumë e shokëve të tij nuk ka
kuptim tjetër veçse ai është ngritur në qiell. A nuk e sheh se çifutët dëgjonin
prej tij - paqa qoftë me të - se Elia do të vinte. Kur ata e ngritën në kryq,
sikurse tregohet në Ungjillet, ata thanë: “Lëre, të shohim në se do të vijë
Elia për ta shpëtuar.” [Mateu 27;49] Pra, ata ishin në dyshim dhe donin ta
vërtetonin atë. Nëse Elia vjen, atëherë ai që është ngritur në kryq është
Mesihu; në të kundërt, ai nuk është Mesihu, sipas hamendjes së tyre. Kur ai
nuk erdhi, atëherë atyre u shtua më shumë dyshimi...” si dhe shumë fakte të
tjera që tregojnë se ata janë në dyshim për kryqëzimin e tij, fakte të cilat i ka
46
ndjekur gjë tjetër, veçse hamendje, pasi sigurisht që ata nuk e
vranë atë (Isain): Por Allahu e ngriti atë (Isain) lart (me trup e me
shpirt) pranë Vetes së Tij. Dhe Allahu është kurdoherë i
Gjithëfuqishmi, më i Urti Gjithëgjykues (i Cili vë çdo gjë në
vendin e vet).” [Surja Nisa, 157-158]
Jurji Zaydan thotë duke përqeshur: “Fantazistët thonë: Krishti nuk
është kryqëzuar realisht, por është kryqëzuar një tjerër person në
vend të tij.”30
sqaruar Xhemalud-Din el-Kasimi në ‘Mehasinut-teuil’, disa prej të cilave
do t’i përmendim në fusnotën tjetër.
30
‘Historia e civilizimit Islamik’ vëll. 1 fq. 54, botimi Dar el-Hilal.
[Shënim i përkthyesit]: Xhemalud-Din el-Kasimi në ‘Mehasinut-teuil’
vëll. 3 fq. 416 ka përmendur një dyshim të kristianëve rreth fjalës së
muslimanëve se Krishti nuk është kryqëzuar.
Dyshimi: Ai thotë: “Karafi ka thënë: Dije se të krishterët kanë thënë: Ata
(të krishterët) dhe judaistët janë një komb i madh, kanë mbushur tokën nga
lindja e përëndimi, dhe të gjithë ata njoftojnë se Krishti është kryqëzuar.
Ata janë një numër aq shumë i madh saqë është e pamundur të pajtohen për
shpifjen e kësaj ngjarje. Ungjilli, gjithashtu, është lajmërues për këtë
kryqëzim. Nëse thoni se është e mundur që ata të kenë gënjyer, se kjo që
është në Ungjill është gënjeshtër dhe se të gjithë ata mundet të kenë rënë
dakort për shpifjen e kësaj, atëherë prej kësaj rezultojnë disa gjëra absurde
nga disa aspekte:
1. Njëra prej tyre: Është se juve - o musliman - ju pamundësohet pastaj
ta konsideroni Kuranit transmetim muteuatir.
2. E dyta: Rregulli i transmetimit muteuatir i bie të jetë tërësisht i kotë,
ngase maksimumi që mund të arrijë një transmetim muteuatir është një
transmetim i ngjashëm me transmetimin e kryqëzimit.
3. E treta: Mohimi i çështjeve të transmetuara me transmetim muteuatir
është mohim i domosdoshmërisë, kështu që kësaj nuk duhet t’i vihet
veshi. Nëse një njeri, përshembull, do të na thoshte se njoftimi për
ekzistencën e një qyteti që quhet Bagdad është gënjeshtër, atëherë ne
nuk do t’ja vinim veshin atij për këtë dhe do ta konsideronim se ka
dalur nga rrethi i të mençurve. Atëherë, ne na bëhet obligim ta
47
pranojmë se fjala se Krishti është kryqëzuar është e vërtetë, kurse
njoftimi i muslimanëve dhe i Kuranit për mosndodhjen e kësaj është i
pakuptimtë.
Përgjigja: Përgjigja ndaj kësaj është nga disa aspekte.
Njëra prej tyre: Është se të krishterët dhe judaistët e sjellin këtë pyetje
ndërkohë që nuk e dinë realitetin e transmetimit muteuatir dhe kushtet e
tij… Unë po t’i sqarojë ato këtu - në dashtë Allahu i Lartësuar - andaj dhe
them: Transmetimi muteuatir ka disa kushte:
Kushti i parë: Gjëja e transmetuar të jetë diçka e perceptueshme me shqisë.
Argumenti për konsiderimin e këtij kushti është se një popull i madh
mundet të lajmërojë për çështje madhore ndërkohë që ajo është e kotë.
Shembull: Ateistët njoftojnë se nuk ka Zot, gjithashtu, filozofët njoftojnë se
bota është e amshuar, megjithëse këto janë të kota te shumë kombe të tjerë.
Shkaku i mospërputhjes është se te fusha e meditimit ndodhin shpesh
gabime, kështu që njeriu nuk i beson lajmeve në temat e logjikës derisa ai të
gjejë ndonjë argument logjikë që e përforcon këtë lajm dhe atëherë bindet
për saktësinë e këtij lajmi. Sa i përket çështjeve të perceptueshme me
shqisa, sikurse gjërat që shikohen, për këto, vështirë të bihet në gabim.
Gabimi në të mundet të ndodh vetëm nga ana pajtimit të disa njerëzve për
shpifjen e lajmit. Nëse njoftuesit janë aq shumë saqë është e pamundur të
shpifin, atëherë arrihet besimi i sigurtë për këtë lajm.
Kushti i dytë: Numri i shumtë i këtyre transmetuesve të jetë tek të gjitha
gjeneratat e transmetuesve; te dy anët dhe te ndërmjetësi. Argumenti i këtij
kushti është se ata që na kanë njoftuar:
 Nëse janë një numër i madh saqë është e pamundur të pajtohen për
shpifjen e këtij lajmi dhe nëse ata kanë qenë vet prezent në atë gjë të
perceptueshme për të cilën njoftohet, atëherë, nëpërmjet kësaj arrihet
dituria për vërtetësinë e këtij lajmi.
 Nëse transmetuesit nuk ka qenë vet prezent në ato gjëra të perceptueshme
me shqisa, por e kanë transmetuar prej të tjerëve se këta të tjerët i kanë
njoftuar ata për këtë, atëherë, patjetër duhet që ata të tjerët të jenë një
numër i madh njerëzish saqë të jetë e pamundur të pajtohen për ta shpifur
këtë lajm...
Pasi u tregua realiteti i transmetimit muteuatir, tani themi:
Së pari: Sa i përket kushtit të parë, shqisa tregon vetëm faktin se ky është
kryqëzuar në dru, kurse, sa i përket se a është ai Isai apo jo, këtë gjë nuk e
tregon kurrë shqisa, por merret vesh nëpërmjet rrethanave - nëse ka - ose me
48
lajmet e Profetëve - paqa qoftë me ta - nga Allahu, i cili ka përfshirë në
Diturinë e Tij çdo gjë.
Argumeni: Argumenti që tregon se shqisa nuk bënë dallimin ndërmjet dy
gjërave të njësojtë është se, nëse ne do të vendosnim një enë me uji,
përshembull, dhe nëse do t’ia tregonim atë një njeriu, pastaj, nëse ne do ta
hiqnim atë enë dhe do t’i vendosnim atij një enë tjetër nga ai uji, dhe pastaj
t’i thonim: A është ky uji i njëjtë apo është një tjetër uji i ngjashëm me të?
Nëse ai do të tregohet i drejtë, do të thotë: Ajo që arrijë unë nëpërmet
shqisës time është se kjo domosdoshmërisht është ujë. Sa i përket, a është
po i njëjti apo është një tjetër i ngjashëm me të, këtë nuk e di, për shkak se
shqisa nuk e arrin këtë…
Së dyti: E supozojmë se shqisa arrin të dallojë ndërmjet dy gjërave të
ngjashme, mirëpo ne nuk e pranojmë se numri i atyre që kanë qenë prezent
gjatë kryqëzimit është aq shumë i madh saqë është e pamundur që ata të
pajtohen për shpifjen e këtij lajmi.
Argumenti: Argumenti që tregon për këtë është se nxënësit e tij u larguan
prej tij, ngase po t’u gjente ndonjëri prej tyre me të, atëherë judaistët do ta
vrisnin atë. Kështu që, numri i transmetimit muteuatir është i pamundur nga
ana e grupit krishterë prej paraardhësve të tyre. Lajmi i tyre nuk tregon gjë
tjetër veçse për hamendje, andaj, kjo nuk merret në konsiderat. Prandaj,
Allahu i Lartësuar nga çdo e metë ka thënë në Kuranin e qartë:
‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬
‫ﲂ‬
‫ﲃ‬
‫ﲄ‬
‫ﲅ‬
‫ﲆ‬
‫ﲇ‬
‫ﲈ‬
‫ﲉ‬
‫ﲊ‬
‫ﱠ‬
“...pasi sigurisht që ata nuk e vranë atë (Isain): Por Allahu e ngriti atë
(Isain) lart (me trup e me shpirt) pranë Vetes së Tij.” [Surja Nisa 157-158]
Domethënë se ata nuk janë të sigurtë për këtë, por ata thjeshtë
hamendësojnë. Sa i përket transmetimit nga ana e kombit judaistë, ata që
realisht kanë prezantuar në kryqëzim janë ndihmësat e prijësit. Zakonisht,
ata janë një numër i vogël; dy, tre e të ngjashme me kaq, kështu që ata
mundet të gënjejnë, andaj prej lajmit të tyre nuk nuk përfiton dituri, ngase
transmetuesit nuk janë aq të shumë saqë të jetë e pamundur që ky lajm të
pajtohet ndërmjet tyre për t’u shpifur... Pra, numri i transmetimit muteuatir
nuk është përmbushur këtu.
Çifutët dhe kristianët bazohen në këtë vetëm te Teurati dhe Ungjilli i tyre.
Mirëpo, nuk ka ndonjë judaistë apo ndonjë kristianë në sipërfaqen e tokës
që ta transmetojë Teuratin dhe Ungjillin me zinxhir; nga një i drejtë, te një i
drejtë, e deri te Musai dhe Isai, paqja qoftë me ta. Përderisa transmetimi nga
49
një njeri i drejtë te një njeri i drejtë është i pamundur te të krishterët, atëherë
më parësor është që mos të kenë transmetim muteuatir...
Së treti: Tekstet e Ungjillit të lënë të kuptosh se vet Isai ‫ﷺ‬ nuk është
kryqëzuar, sikurse kemi treguar më parë.
Ai ka thënë në librin ‘Turpërimi i Ungjilleve’: ...Nëse ata thonë se ky
transmetim është muteuatir, atëherë, ne u themi atyre se kusht i transmetimit
muteuatir është numri i madh i transmetuesve tek të gjitha gjeneratat e
transmetuesve. Pra, që këtë ta transmetojë një grup i madh njerëzish nga një
grup i madh i njerëzve që kanë dëshmuar këtë ngjarje, kanë dëshmuar këtë
të kryqëzuar dhe kanë ditur domosdoshmërisht se i kryqëzuari është
pikërisht ai. Nëse nuk përmbushet diçka prej këtij kushti, atëherë kjo nuk
konsiderohet transmetim muteuatir. Nëse të krishterët pretendojnë se vrasja
dhe kryqëzimi i Krishtit i ka këto tipare, atëherë ne themi se këtë gjë e
përgënjeshtrojnë citatet e Ungjilleve të tyre që ata kanë në duar, ngase
transmetuesit, të cilët i kanë shkruajtur këto dhe tek të cilat ata bazohen,
kanë thënë se kur ai është kapur dhe është vrarë ka qenë me një grup të
vogël nxënësish, të cilët u larguan të gjithë kur ushtria erdhi, dhe se atë nuk
e ka ndjekur vetëm se Pjetri nga larg. Ata kanë thënë se kur një shërbëtore
hyri te shtëpia ku ata ishin mbledhur, ajo e njohi Pjetrin, kështu që i tha
ushtrisë: “Ky ka qenë me Jezusin.” Pastaj, ai u betua se nuk e njihte Jezusin
dhe i mashtroi ata derisa e lanë atë dhe iku. Ata kanë thënë se një farë
djaloshi, që ishte i mbështjellur me një çarçaf mbi trupin e zhveshur, po e
ndiqte, por ata e kapën. Por ai e lëshoi çarçafin dhe iku lakuriq nga duart e
tyre. Këto janë shokët dhe pasuesit e tij. Asnjëri prej tyre nuk ka prezantuar
sipas dëshmisë së vet Ungjilleve të tyre.
Sa i përket armiqve të tij, që sipas kristianëve kanë qenë prezent në këtë
ngjarje, ata nuk e kanë arritur numrin e transmetimit muteuatir, porse kanë
qenë vetëm disa individ, ngase ata të cilët kanë qenë prezent nuk kanë parë
veçse një person në dru me dy hajduta të kryqëzuar. Nuk ka dyshim se
pamja e tyre ka ndryshuar në krahasim me pamjen që kanë pasur përpara
arrestimit. Sa i përket pleqve, ata nuk e kanë njohur atë. Në kapitullin njëzet
e dy, te Ungjilli i Lukas, tregohet fjalëpërfjalë: “Dhe, kur u bë ditë, u
mblodhën pleqtë e popullit, kreret e prifterinjve dhe skribët dhe e çuan
në sinedrin e tyre, duke thënë: “Nëse ti je Krishti, na e thuaj”. Por ai u
tha atyre: “Edhe sikur t'jua thoja, nuk do ta besonit. Edhe sikur t'ju
pyesja, ju nuk do të më përgjigjeshit dhe as nuk do të më linit të
shkoja.” [Ungjilli i Lukas 22;66-68]... Edhe nëse supozojmë se numri i
transmetuesve të tyre ishte i madh dhe se ata e njihnin të vërtetën,
50
Logjika mundet ta asgjësojë këtë besim të kotë, ngase Zoti që nuk
ka mundësi të mbrojë veten e Tij, si mundet të mbrojë të tjerët?! Ibën
Kajjim el-Xheuzijjeh thotë: “Si mundet që një popull që pohon se i
Adhuruari dhe Zoti i tyre është kryqëzuar, më pas ka adhuruar
kryqin - megjithëse më parësor për ta do ishte që ta digjnin dhe ta
poshtëronin kryqin ngase në të është kryqëzuar Zoti i tyre, të cilit
herë i thonë ‘Perëndi’; herë i thonë ‘bir i Perëndisë’; herë thonë se
ai është njëri nga tri Zotat - , pra, si mundet që një popull që e ka
mohuar të drejtën e Krjuesit të vet, që e ka mohuar Atë me mohimin
më të madh dhe e ka ofenduar Atë me gjënë më të poshtër = të mohoi
të drejtën e robit të Tij e të Dërguarit të Tij?!
prapëseprapë, ka mundësi që ata të kenë rënë dakord për shpifje e kësaj
ngjarje, ngase, duke qenë se ata nuk e gjetën atë, duke qenë se ata nuk e
dinin vendin se ku gjendej Krishti, dhe duke qenë se i arrestuari ishte prej
nxënësve të tij, atëherë ata e vranë atë dhe përhapën lajmin se ai ishte
Krishti, në mënyrë që njerëzit ta braktisnin atë dhe në mënyrë që ata mos ta
merrnin Krishtin për profet. Pastaj, ata projektuan që, nëse ata do ta gjenin
Krishtin pas kësaj, atëherë ata do të vepronin me të ashtu sikurse kanë
vepruar me shokun e tij. Ajo që e përforcon këtë është se ata kanë vendosur
roje te varri, në mënyrë që mos të çvarroset personi dhe të shihet se ai nuk
është Krishti. Ajo që e shton më shumë qartësinë e kësaj është fjala e
Mateut te kapitulli njëzet e tetë: “Maria Magdalena dhe Maria tjetër
shkuan për të parë varrin. Dhe ja, ra një tërmet i madh, sepse një
engjëll i Zotit zbriti nga qielli, erdhi dhe e rrokullisi gurin nga hyrja e
varrit dhe u ul mbi të. Pamja e tij ishte si vetëtima dhe veshja e tij e
bardhë si bora. Dhe nga frika e tij, rojet u drodhën dhe mbetën si të
vdekur... disa nga rojtarët arritën në qytet dhe u raportuan krerëve të
priftërinjve të gjitha ato që kishin ndodhur. Atëherë këta bënë këshill
me pleqtë dhe vendosën t'u japin ushtarëve një shumë të madhe
denarësh, duke u thënë atyre: “Thoni: Dishepujt e tij erdhën natën dhe
e vodhën, ndërsa ne po flinim.” [28;1-4 dhe 12-13] Pra, çfarë ju siguron ju
se ky grup judaistësh, ashtu sikurse kanë fshehur mrekullinë të cilën e keni
përmendur, nuk kanë vrarë një person prej pasuesve të tij dhe i kanë
mashtruar njerëzit se ai është Krishti?!” [Mehasinut-teuil vëll. 3 fq. 416-
421]
51
Si ka fytyrë të flas më shumë një populli që ka thënë për Zotin e
qiejve dhe të tokës se ka zbritur prej qiellit që t’i flasi Vet krijesave
në mënyrë që ata mos të kenë argumente kundër Tij; se Ai ka dashur
t’i këpus argumentin atyre duke i folur Vet atyre, në mënyrë që të
largohen justifikimet prej atij që e ka humbur besënlidhjen pasi t’i
ketë folur Vet atyre; se Ai ka zbritur nga qielli, u mishërua në barkun
e Marias dhe e mori barkun e saj për mbulesë; se Ai është i krijuar
nëpërmjet trupit dhe njëkohësisht është krijues nëpërmjet Vetes së
Tij; se Ai e ka krijuar trupin e Vet dhe ka krijuar nënën e tij; se nëna
e tij ishte ‘njeri’ nga ana e Tij, kurse Ai ishte ‘Perëndi’ nga ana saj;
se prej mëshirës së plotë të Tij ndaj robërve është se Ai është
kënaqur për hir të tyre të derdhet gjaku vet në kryq, prandaj Ai ua
mundësoi armiqve të Tij juda ta kapin Atë, në mënyrë që të
përmbushet hidhërimi i Tij ndaj tyre, kështu që ata e kapën atë, e
kryqëzuan, e goditën, e pështynë në fytyrë, i vendosën një kurorë me
gjemba në kokë; kurse gjaku i tij u fuste te gishti i tij, sepse, po të
binte diçka prej tij në tokë, atëherë do t’u thante çdo gjë që ka mbi
sipërfaqen e saj, prandaj dhe mbiu lulja te vendi i kryqëzimit të tij;
dhe duke qenë se nuk është prej urtësisë së amshueshme që Zoti të
hakmerret prej robit të tij mëkatar, i cili i ka bërë padrejtësi Atij apo
e ka nënçmuar vlerën e Tij, duke qenë se pozita e Zotit është e lartë
kurse pozita e robit është e ulët, atëherë Ai dëshiroi që të hakmerret
prej njeriut që është Zot i njëjtë si Ai, kështu, Ai është hakmarrë prej
mëkatit të Adamit nëpërmjet kryqëzimit të Jezusit, i cili është Zot i
barabartë me të në Hyjni, u kryqëzua biri i Zotit, i cili njëkohësisht
është vet Zoti, në orën nëntë të ditës së premte - këto janë shprehjet e
tyre nëpër librat e tyre -, = pra, një popull që pohon këto gjëra për të
adhuruarin e tyre, si ka fytyrë të shtoi e të flasë më shumë për robin
dhe të Dërguarin e Tij se gjoja ai është magjistar, gënjështar, mbret
tiran, e të ngjashme me këto shprehje?!!!
52
Prandaj, njëri nga mbretërit e Indisë ka thënë: “Sa i përket
kristianëve, nëse përkatësit e feve i luftojnë ata nëpërmjet shpjegimit,
unë jam i mendimit që ata të luftohen nëpërmjet logjikës, pavarësisht
se ne jemi të mendimit se nuk duhet luftuar njeri, mirëpo unë
përjashtoj atë popull nga e gjithë bota, sepse ata synuan
kundërshtimin e logjikës, sepse ata i shpallën luftë asaj dhe u veçuan
nga të gjitha të mirat ligjore dhe logjike të qarta të botës. Ata besuan
se çdo gjë absurde është e mundur dhe në bazë të kësaj ata kanë bërë
një legjislacion që nuk çon diçka prej kësaj botën për te
dobishmëria.”.”31
Judaisti Comino ka thënë të vërtetën në fjalën e tij: “Zoti është më
i Lartë se sa të thuhet se ai ka qëndruar në mitër, në mestruacionet e
pista, në ngushticën e barkut, në errësirë, apo se Atë e kanë parë sytë
trupore, apo se Atë e ka kapluar kotja apo gjumi, apo se ka nxjerr
gazra në rrobat e tij, apo se ka urinuar në shtratin e tij, apo se ka
qarë, apo se ka qeshur32
, apo se Atë e ka kapur paaftësia apo
harresa, apo frika, apo se Ai ka dëshiruar çka në duart e njerëzve,
apo është burgosur, apo se ai ia ka mbathur, apo të thuhet se Ai ka
ngrën, apo ka pirë, apo se Ai është përngjasuar me banorët e tokës,
apo se Ai nuk ka mundur të përmbush urdhërin e tij, megjithëse ishte
në pushtetin e Tij, derisa zbriti në tokë në mënyrë që Ai t’i udhëzojë
dhe t’i shpëtojë njerëzit prej Satanait, apo të thuhet se Ai ka ardhur
që t’i nxjerr njerëzit nga humbja dhe t’i pastrojë prej mëkateve,
kështu që judaistët bënë lojra me të, e dënuan, e kryqëzuan dhe e
poshtëruan; apo të thuhet se Ai ka qëndruar tri ditë në varr! Çfarë
mëkati kishte përpara Krishtit apo pas tij më të madh se sa mëkati që
31
‘Udhëzimi i të hutuarit’ fq. 20-21, botimi i Universitetit Islamik të
Medines së shndritshme.
32
[Shënim i përkthyesit]: E qeshura nuk është cilësi e metë. Kjo cilësi
është vërtetuar në sunet për Allahun, andaj kije parasysh këtë!
53
ishte në kohën e tij?! Ne kemi vërejtur se Satanai ka vazhduar t’i
lëndojë e t’i devijojë të tjerët, që nga koha kur ka ardhur Krishti,
ashtu sikurse ka qenë përpara ardhjes së tij, ngase ai ua ka përçarë
fenë tuaj në sekte të ndryshme dhe u ka bërë ju që të dëshmoni për
njëri-tjetrin me devijim. Apostujt janë vrarë, janë ndëshkuar, e janë
poshtëruar në shumë vende. Mizoria, agresioni, vrasja dhe
mosbesimi ka vazhduar të rrjedhi te kristianët dhe te popujt e tjerë
deri në këtë gradë.”33
Sa i përket përfundimit të tradhtarit Juda Iskariot, autorët e
ungjilleve kanë rënë në disa mendime për të. Këtë po ua paraqesim
në vijim:
Në librin ‘Veprat e Apostujve’ thuhet: “Ai (Juda Iskarioti), pra,
fitoi një arë, me shpërblimin e paudhësisë, dhe duke rënë
kokëposhtë, plasi në mes dhe të gjitha të brendshmet e tij iu
derdhën.” [Veprat 1;17] Domethënë se ai ka blerë një tokë pjellore
me paratë që ka marrë prej judave si shpërblim ndaj spiunimit për
vendndodhjen e Krishtit dhe se ai pastaj ka rënë në tokë dhe ka
vdekur.
Mateu thotë: “Dhe, mbasi e lidhën, e çuan dhe e dorëzuan në
duart e Ponc Pilatit, guvernatorit. Atëherë Juda, që e kishte
tradhtuar, kur pa se e dënuan Jezusin, u pendua dhe ua ktheu
krerëve të priftërinjve dhe pleqve të tridhjetë siklat prej
argjendi, duke thënë: “Mëkatova duke tradhtuar gjakun e
pafaj”. Por ata thanë: “Po ne ç'na duhet? Punë për ty!”. Dhe ai,
mbasi i hodhi siklat prej argjendi në tempull, u largua dhe shkoi
e u var në litar.” [Ungjilli i Mateut 27;2-5] Shiko mospërputhjen
ndërmjet këtyre dy transmetimeve. Nëse Juda është ai i cili u
33
‘Rishikim i studimeve të të tri feve’ fq. 57.
54
kryqëzua dhe u varros, atëherë cili qe përfundimi i trupit të tij në
varr?!
Pra, ne mundemi të arrijmë te përgjigja e kësaj pyetje nëpërmjet
disa premisave:
1 - Rojet kanë lajmëruar kryepriftërinjtë për çdo gjë që ka ndodhur,
kështu që ata u mblodhën me pleqtë dhe u konsultuan. Ata u dhanë
ushtrisë shumë argjend duke u thënë: “Thoni: Dishepujt e tij
erdhën natën dhe e vodhën, ndërsa ne po flinim...” Mateu thotë:
“kjo e thënë u përhap ndër Judenjtë deri ditën e sotme.” [Ungjilli
i Mateut 28;13-15] Domethënë: Kjo fjalë u përhap ndër çifutët deri
në ditën e shkrimit të këtij libri, i cili qe nga viti 65G ose pas tij.
Ne e pyesim Mateun: Kush është burimi i kësaj thënje pasi kanë
kaluar më shumë se sa tridhjet vite apo dyzet vite nga ngritja e
Krishtit në qiell, ngase Mateu sigurisht nuk ka prezantuar në këtë
ngjarje? A mos ka pasur lidhje ushtria me nxënësit e Krishtit?! Dihet
se populli kishte frikë të shoqëroheshin me nxënësit se mos i
akuzojnë pastaj se ata kanë dalur nga feja, prandaj, nuk është e
çuditshme që disa njerëz - sido të jetë synimi i tyre - e kanë vjedhur
trupin.
2 - Gjëja e parë që i ka shkuar në mendje Maria Magdalenas kur
ajo nuk e ka gjetur trupin te varri ditën e tretë është se armiqtë e kanë
vjedhur atë, kështu që ajo lajmëroi Pjetrin dhe një tjetër nxënës dhe
ata vrapuan për te varri.
Ajo që nënkupton kjo është se fjala se trupi i të kryqëzuarit është
vjedhur nuk është një fjalë e re që po e themi sot, por kjo gjë është
përhapur që në kohën e kryqëzimit, madje, Mateu e ka ruajtur këtë
në Ungjillin e tij. Pjetri, i cili ishte nga nxënësit më të afërt të
55
Krishtit, nuk e kundërshtoi fjalën e Maria Magdalenës, por nxitoi për
te varri për të njohur të vërtetën e asaj që ajo tha.
Ky mendim vazhdoi te kristianët e parë derisa u përhap se Krishti
iu shfaq disa nxënësve të tij. Ky është justifikim i mjaftueshëm për
mos gjendjen e trupit në varr dhe është argument i mjaftueshëm që
tregon për gënjeshtrën e asaj thënje. E vërteta është se trupi i të
kryqëzuarit është vjedhur nga varri për ndonjë arsye; ose e kanë
vjedhur çifutët për të shuajtur trazirat, ose e kanë vjedhur nxënësit
për të fshehur të vërtetën. Sa i përket Krishtit, ai nuk është kryqëzuar,
as nuk është varrosur, por Allahu e ka ngritur te Vetja e Tij me trupin
dhe me shpirtin e tij.
Pas vrasjes së Judas, nxënësit janë mbledhur për të zgjedhur
nxënësin e dymbëdhjetë. Për këtë post, kanë kadiduar dy persona:
Just dhe Matia. Shorti i ra këtij të fundit, ‘Matias’, që nga ai moment,
ai është angazhuar me pozitën e nxënësit të dymbëdhjetë.34
Komentuesit kanë rënë në disa mendime pas shpëtimit të Isait prej
kryqëzimit: A e ka ngritur atë Allahu me shpirtin dhe me trupin e tij
apo vetëm me shpirtin e tij. Shumica e dijetarëve janë të mendimit se
ai është ngritur në qiell me trupin dhe me shpirtin e tij. 35
Ndërsa një
grup tjetër dijetarësh janë të mendimit se Isai - paqja qoftë me të -
pas shpëtimit prej kryqit, është fshehur nga sytë e njerëzve, se ai e
34
‘Veprat e Apostujve’ 1;23-26.
35
Shih: ‘Fet’hul Bari’ vëll. 6 fq. 267. Ebu Hajjan ka transmetuar në tefsirin
e tij ‘el-Bahr el-Muhit’ në Suren Ali Imran nga ibën Atijjeh el-Garnati se ka
thënë: “Umeti ka rënë në konsensus në atë që ka përmbajtur hadithi
muteuatir se Isai ‫ﷺ‬ është gjallë në qiell, se ai do të zbresi në fundin e kohës,
se ai do të vrasi derrin, do të thyej kryqin, do të vrasi dexhalin
(antikrishtin), do të përhapi drejtësinë, do të triumfojë umetin e
Muhammedit ‫ﷺ‬, do të bëjë haxhin dhe do të bëjë umren.” Mbaroi këtu fjala
e tij.
56
plotësoi kohën e tij në tokë dhe jetoi derisa Allahu ia mori jetën atij
ashtu sikurse vdesin profetët dhe të dërguarit, kurse shpirti i tij i
pastër është ngritur në shenjtërimin e Allahut të Lartëmadhëruar,
ashtu sikurse i ngrihet shpirti i çdo profeti, dëshmori dhe besniku.
Ata kapen me pamjen e jashtme të Fjalës së Allahut të Lartësuar:
‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬
‫ﱗ‬
‫ﱘ‬
‫ﱙ‬
‫ﱚ‬
‫ﱛ‬
‫ﱜ‬
‫ﱝ‬
‫ﱞ‬
‫ﱟ‬
‫ﱠ‬
‫ﱡ‬
‫ﱢ‬
‫ﱣ‬
‫ﱤ‬
‫ﱥ‬
‫ﱦ‬
‫ﱧ‬
‫ﱠ‬
:‫ران‬‫م‬
‫ع‬ ‫آل‬
٥٥
“Unë do të të marr ty dhe do të të ngre lart pranë Meje dhe do
të të pastroj ty prej atyre që nuk besojnë dhe do t’i bëj ata që të
ndjekin ty (besimtarët e vërtetë) përmbi ata që mohojnë (Allahun
një e të vetëm, që mohojnë Pejgamberët e Allahut, si disa që
mohojnë Musain ose Isain ose Muhammedin sal-lAllahu ‘alejhi ue
sel-lem) deri në Ditën e Ringjalljes.” [Surja Ali Imran, 55]
Gjithashtu, ata kapen me Fjalën e Allahut të Lartësuar:
‫ﭐ‬‫ﱡ‬
‫ﲱ‬
‫ﲲ‬
‫ﲳ‬
‫ﲴ‬
‫ﲵ‬
‫ﲶ‬
‫ﲷ‬
‫ﲸ‬
‫ﲹ‬
‫ﲺ‬
‫ﲻ‬
‫ﲼ‬
‫ﲽ‬
‫ﱠ‬
:‫ائدة‬ ‫الم‬
١١٧
“por kur Ti më more mua lart, Ti ishe Gjithëvëzhgues mbi ta
dhe Ti je Gjithëdëshmues për çdo gjë.” [Surja Maideh, 117]
Ndërsa Kadijanitë e kohës tonë janë të mendimit se Krishti është
kryqëzuar, mirëpo, ata besojnë se ai ka zbritur i gjallë nga kryqi, se
ai është varrosur i gjallë dhe se kur erdhi dita e tretë ai u ngrit nga
varri i tij dhe ju drejtua Indisë; kur ka mbërritur te qyteti ‘Srinagar’
në rajonin e Kashmirit, ai ka jetuar në të derisa ka vdekur ndërkohë
që ka qenë në moshën njëqind e dhjetë vjeç!
57
Muslimanët dhe kristianët e kanë refuzuar fuqishëm këtë fjalë dhe
nuk janë pajtuar me të. Akkad e ka studiuar këtë temë në librin e tij
‘Gjenia e Krishtit’ dhe ka dalur në përfundimin se varri i cili
pretendohet se është i Isait nuk është realisht i tij, por është i një
çifuti që e ka emrin Jozasif.
Këto janë tri mendimet për ngjarjen e Krishtit pas shpëtimit nga
kryqëzimi. Mendimi i parë është i sakti. Ai, gjithashtu, është
mendimi i shumicës së komentuesve, sepse, nëse ngritja nuk është
reale me trup dhe me shpirt, atëherë i bie se Isai nuk ka dallim nga të
tjerët, ngase Allahu ia ngren vendin çdo profeti. Sa i përket Fjalës së
Allahut të Lartësuar: “Unë do të të marr (jetën) ty dhe do të të
ngre lart pranë Meje” [Surja Ali Imran, 55] Këtu ka paraprirje dhe
vonim, domethënë: “Unë do të ngrej ty, më pas, Unë do të marrë
jetën sipas ligjit të natyrës (që ka vendosur Allahu) se çdo njeri
patjetër do të shijojë vdekjen.” Pra, ajo që duket është se ai do të
vdes pas zbritjes së tij në fundin e kohës, për shkak se ka ardhur në
dy sahihet nga hadithi i Ebu Hurejras, Allahu qoftë i kënaqur me të,
se Pejgaberi - paqja dhe lavdërimi i Allahut qofshin mbi të - ka
thënë:
"
‫ِي‬‫ذ‬َّ‫ل‬‫ا‬ َ‫و‬
‫ِي‬‫س‬ْ‫ف‬َ‫ن‬
ِ‫ه‬ِ‫د‬َ‫ي‬ِ‫ب‬
َّ‫َن‬‫ك‬ِ‫ش‬‫ُو‬‫ي‬َ‫ل‬
ْ‫ن‬َ‫أ‬
َ‫ل‬ ِ‫ز‬ْ‫ن‬َ‫ي‬
ُ‫م‬ُ‫ك‬‫ِي‬‫ف‬
ُ‫ن‬ْ‫ب‬‫ا‬
َ‫م‬َ‫ي‬ ْ‫ر‬َ‫م‬
‫ا‬ً‫م‬َ‫ك‬َ‫ح‬
،‫ا‬ً‫ط‬ِ‫س‬ْ‫ق‬ُ‫م‬
َ‫ِر‬‫س‬ْ‫ك‬َ‫ي‬َ‫ف‬
،َ‫ِيب‬‫ل‬َّ‫ص‬‫ال‬
َ‫ل‬ُ‫ت‬ْ‫ق‬َ‫ي‬ َ‫و‬
،َ‫ير‬ ِ
‫ز‬ْ‫ن‬ ِ‫خ‬ْ‫ال‬
َ‫ع‬َ‫ض‬َ‫ي‬ َ‫و‬
،َ‫ة‬َ‫ي‬ ْ‫ز‬ ِ‫ج‬ْ‫ال‬
َ
‫ِيض‬‫ف‬َ‫ي‬ َ‫و‬
ُ‫ل‬‫ا‬َ‫م‬ْ‫ال‬
‫ى‬َّ‫ت‬َ‫ح‬
َ
‫ل‬
ُ‫ه‬َ‫ل‬َ‫ب‬ْ‫ق‬َ‫ي‬
‫د‬َ‫ح‬َ‫أ‬
".
“Pasha Atë, në Dorën e të Cilit është shpirti im, është afruar koha
që të zbresë te ju biri i Merjemes si gjykues i drejtë. Ai do të thyej
kryqin, do të vrasë derrin, do të heq xhizjen dhe atëherë do të
përhapet pasuria aq sa nuk do ta pranoi më njeri.” 36
[Bukariu nr.
3448, Muslimi r 155]
36
Bukariu në kapitullin ‘Profetët’, tema: ‘Zbritja e Isait, birit të Merjemes
‫’ﷺ‬. Fjala e tij: “do të thyej kryqin” sinjalizon për kotësimin e fesë krishtere,
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere
Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere

More Related Content

What's hot

Sq Çelësat e meditimit të Kuranit
Sq Çelësat e meditimit të KuranitSq Çelësat e meditimit të Kuranit
Sq Çelësat e meditimit të KuranitFatos
 
Version i shkurtuar i librit Forma e namazit
Version i shkurtuar i librit Forma e namazitVersion i shkurtuar i librit Forma e namazit
Version i shkurtuar i librit Forma e namazitRregullatIslame
 
Përmbledhjeve Këshilla të dobishme nga ibën Kajjim el-Xheuzijje (RahimehUllah)
Përmbledhjeve Këshilla të dobishme nga ibën Kajjim el-Xheuzijje (RahimehUllah)Përmbledhjeve Këshilla të dobishme nga ibën Kajjim el-Xheuzijje (RahimehUllah)
Përmbledhjeve Këshilla të dobishme nga ibën Kajjim el-Xheuzijje (RahimehUllah)RregullatIslame
 
Përmbledhje Sektet (Grupacionet)
Përmbledhje Sektet (Grupacionet)Përmbledhje Sektet (Grupacionet)
Përmbledhje Sektet (Grupacionet)RregullatIslame
 
15. Devotshmëria, sprovat, ballafaqimi
15. Devotshmëria, sprovat, ballafaqimi15. Devotshmëria, sprovat, ballafaqimi
15. Devotshmëria, sprovat, ballafaqimiRregullatIslame
 
Gjykimi i Islamit mbi magjinë dhe fallin
Gjykimi i Islamit mbi magjinë dhe fallinGjykimi i Islamit mbi magjinë dhe fallin
Gjykimi i Islamit mbi magjinë dhe fallinRregullatIslame
 
İmam gazali ariflerin yolu
İmam gazali   ariflerin yoluİmam gazali   ariflerin yolu
İmam gazali ariflerin yoluSelçuk Sarıcı
 
Mirësjellja ndaj prindërve
Mirësjellja ndaj prindërveMirësjellja ndaj prindërve
Mirësjellja ndaj prindërveRregullatIslame
 
Shami dhe Veçoritë e tij në Islam
Shami dhe Veçoritë e tij në IslamShami dhe Veçoritë e tij në Islam
Shami dhe Veçoritë e tij në IslamLexo dhe Mëso
 
Muhamed eminë xhundi 101 tregime
Muhamed eminë xhundi   101 tregimeMuhamed eminë xhundi   101 tregime
Muhamed eminë xhundi 101 tregimeLibra Islame
 
Rregullat fetare që duhet të ndjekë një Musliman në rast Fitnesh
Rregullat fetare që duhet të ndjekë një Musliman në rast FitneshRregullat fetare që duhet të ndjekë një Musliman në rast Fitnesh
Rregullat fetare që duhet të ndjekë një Musliman në rast FitneshRregullatIslame
 
Hasan el basri - shushullima
Hasan el basri - shushullimaHasan el basri - shushullima
Hasan el basri - shushullimaLibra Islame
 
Dr. Musli Vërbani - 8. Fikhu i namazit
Dr. Musli Vërbani - 8. Fikhu i namazitDr. Musli Vërbani - 8. Fikhu i namazit
Dr. Musli Vërbani - 8. Fikhu i namazitShkumbim Jakupi
 

What's hot (20)

Sq Çelësat e meditimit të Kuranit
Sq Çelësat e meditimit të KuranitSq Çelësat e meditimit të Kuranit
Sq Çelësat e meditimit të Kuranit
 
Version i shkurtuar i librit Forma e namazit
Version i shkurtuar i librit Forma e namazitVersion i shkurtuar i librit Forma e namazit
Version i shkurtuar i librit Forma e namazit
 
Përmbledhjeve Këshilla të dobishme nga ibën Kajjim el-Xheuzijje (RahimehUllah)
Përmbledhjeve Këshilla të dobishme nga ibën Kajjim el-Xheuzijje (RahimehUllah)Përmbledhjeve Këshilla të dobishme nga ibën Kajjim el-Xheuzijje (RahimehUllah)
Përmbledhjeve Këshilla të dobishme nga ibën Kajjim el-Xheuzijje (RahimehUllah)
 
Përmbledhje Sektet (Grupacionet)
Përmbledhje Sektet (Grupacionet)Përmbledhje Sektet (Grupacionet)
Përmbledhje Sektet (Grupacionet)
 
15. Devotshmëria, sprovat, ballafaqimi
15. Devotshmëria, sprovat, ballafaqimi15. Devotshmëria, sprovat, ballafaqimi
15. Devotshmëria, sprovat, ballafaqimi
 
Bota e xhineve dhe shejtaneve
Bota e xhineve dhe shejtaneveBota e xhineve dhe shejtaneve
Bota e xhineve dhe shejtaneve
 
Gjykimi i Islamit mbi magjinë dhe fallin
Gjykimi i Islamit mbi magjinë dhe fallinGjykimi i Islamit mbi magjinë dhe fallin
Gjykimi i Islamit mbi magjinë dhe fallin
 
İmam gazali ariflerin yolu
İmam gazali   ariflerin yoluİmam gazali   ariflerin yolu
İmam gazali ariflerin yolu
 
Mirësjellja ndaj prindërve
Mirësjellja ndaj prindërveMirësjellja ndaj prindërve
Mirësjellja ndaj prindërve
 
Shami dhe Veçoritë e tij në Islam
Shami dhe Veçoritë e tij në IslamShami dhe Veçoritë e tij në Islam
Shami dhe Veçoritë e tij në Islam
 
Tregime islame
Tregime islameTregime islame
Tregime islame
 
40 hadithet kudsi xhamiambretcom
40 hadithet kudsi xhamiambretcom40 hadithet kudsi xhamiambretcom
40 hadithet kudsi xhamiambretcom
 
Muhamed eminë xhundi 101 tregime
Muhamed eminë xhundi   101 tregimeMuhamed eminë xhundi   101 tregime
Muhamed eminë xhundi 101 tregime
 
Besimi i muslimanit
Besimi i muslimanitBesimi i muslimanit
Besimi i muslimanit
 
Rregullat fetare që duhet të ndjekë një Musliman në rast Fitnesh
Rregullat fetare që duhet të ndjekë një Musliman në rast FitneshRregullat fetare që duhet të ndjekë një Musliman në rast Fitnesh
Rregullat fetare që duhet të ndjekë një Musliman në rast Fitnesh
 
Hasan el basri - shushullima
Hasan el basri - shushullimaHasan el basri - shushullima
Hasan el basri - shushullima
 
Bota e xhineve
Bota e xhineveBota e xhineve
Bota e xhineve
 
How To Approach And Understand The Qur’an
How To Approach And Understand The Qur’anHow To Approach And Understand The Qur’an
How To Approach And Understand The Qur’an
 
Dr. Musli Vërbani - 8. Fikhu i namazit
Dr. Musli Vërbani - 8. Fikhu i namazitDr. Musli Vërbani - 8. Fikhu i namazit
Dr. Musli Vërbani - 8. Fikhu i namazit
 
Morning and Evening Duas
Morning and Evening Duas Morning and Evening Duas
Morning and Evening Duas
 

Similar to Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere

The Opening (Quran 11-7)1. In the name of God, the .docx
The Opening (Quran 11-7)1. In the name of God, the .docxThe Opening (Quran 11-7)1. In the name of God, the .docx
The Opening (Quran 11-7)1. In the name of God, the .docxcherry686017
 
Islam - A Brief Introduction to Islam according to the Noble Qur’an and Sunnah
Islam - A Brief Introduction to Islam according to the Noble Qur’an and SunnahIslam - A Brief Introduction to Islam according to the Noble Qur’an and Sunnah
Islam - A Brief Introduction to Islam according to the Noble Qur’an and SunnahIslamhouse.com
 
098 bayyinah
098 bayyinah098 bayyinah
098 bayyinahShahedur
 
tenets_of_faith
tenets_of_faithtenets_of_faith
tenets_of_faithEng Moslem
 
Thalaathatul Usool
Thalaathatul UsoolThalaathatul Usool
Thalaathatul Usoolrobbinshare
 
Islam and Christianity Common Teachings
Islam and Christianity Common TeachingsIslam and Christianity Common Teachings
Islam and Christianity Common TeachingsEmad salih
 
What Does Islam Stand for?
What Does Islam Stand for?What Does Islam Stand for?
What Does Islam Stand for?Khalid Abdullah
 
Prophet isa (jesus) pbuh radio 01/10/2013 part 1 2
Prophet isa (jesus) pbuh radio 01/10/2013 part 1  2Prophet isa (jesus) pbuh radio 01/10/2013 part 1  2
Prophet isa (jesus) pbuh radio 01/10/2013 part 1 2Islam4mankind Rachidm
 
Meaning of Muhammad is the Messenger of Allah
 Meaning of Muhammad is the Messenger of Allah Meaning of Muhammad is the Messenger of Allah
Meaning of Muhammad is the Messenger of AllahIslamic Library
 
Where Is God
Where Is  GodWhere Is  God
Where Is Godzakir2012
 
Khuddam Taleem Workbook 2 (Project101)
Khuddam Taleem Workbook 2 (Project101)Khuddam Taleem Workbook 2 (Project101)
Khuddam Taleem Workbook 2 (Project101)Khuddam
 
The Qur'an The Final Revelation to Mankind
The Qur'an The Final Revelation to MankindThe Qur'an The Final Revelation to Mankind
The Qur'an The Final Revelation to MankindIslamic Invitation
 
The Mercy of ALLAH ( God ) ( pamphlet )
The Mercy of ALLAH ( God ) ( pamphlet )The Mercy of ALLAH ( God ) ( pamphlet )
The Mercy of ALLAH ( God ) ( pamphlet )Islamic Invitation
 
Explaining the Foundations of Faith - Sharh Usool al-Eemaan - Shaykh Uthaymee...
Explaining the Foundations of Faith - Sharh Usool al-Eemaan - Shaykh Uthaymee...Explaining the Foundations of Faith - Sharh Usool al-Eemaan - Shaykh Uthaymee...
Explaining the Foundations of Faith - Sharh Usool al-Eemaan - Shaykh Uthaymee...fatrop
 

Similar to Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere (20)

The Opening (Quran 11-7)1. In the name of God, the .docx
The Opening (Quran 11-7)1. In the name of God, the .docxThe Opening (Quran 11-7)1. In the name of God, the .docx
The Opening (Quran 11-7)1. In the name of God, the .docx
 
Islam - A Brief Introduction to Islam according to the Noble Qur’an and Sunnah
Islam - A Brief Introduction to Islam according to the Noble Qur’an and SunnahIslam - A Brief Introduction to Islam according to the Noble Qur’an and Sunnah
Islam - A Brief Introduction to Islam according to the Noble Qur’an and Sunnah
 
098 bayyinah
098 bayyinah098 bayyinah
098 bayyinah
 
tenets_of_faith
tenets_of_faithtenets_of_faith
tenets_of_faith
 
Thalaathatul Usool
Thalaathatul UsoolThalaathatul Usool
Thalaathatul Usool
 
Islam and Christianity Common Teachings
Islam and Christianity Common TeachingsIslam and Christianity Common Teachings
Islam and Christianity Common Teachings
 
We believe in all the Prophets and the Messengers. By Allamah Saaleh al-Fawzaan
We believe in all the Prophets and the Messengers. By Allamah Saaleh al-FawzaanWe believe in all the Prophets and the Messengers. By Allamah Saaleh al-Fawzaan
We believe in all the Prophets and the Messengers. By Allamah Saaleh al-Fawzaan
 
What Does Islam Stand for?
What Does Islam Stand for?What Does Islam Stand for?
What Does Islam Stand for?
 
Prophet isa (jesus) pbuh radio 01/10/2013 part 1 2
Prophet isa (jesus) pbuh radio 01/10/2013 part 1  2Prophet isa (jesus) pbuh radio 01/10/2013 part 1  2
Prophet isa (jesus) pbuh radio 01/10/2013 part 1 2
 
Meaning of Muhammad is the Messenger of Allah
 Meaning of Muhammad is the Messenger of Allah Meaning of Muhammad is the Messenger of Allah
Meaning of Muhammad is the Messenger of Allah
 
Where is allah
Where is allahWhere is allah
Where is allah
 
Where Is God
Where Is  GodWhere Is  God
Where Is God
 
Khuddam Taleem Workbook 2 (Project101)
Khuddam Taleem Workbook 2 (Project101)Khuddam Taleem Workbook 2 (Project101)
Khuddam Taleem Workbook 2 (Project101)
 
The Qur'an The Final Revelation to Mankind
The Qur'an The Final Revelation to MankindThe Qur'an The Final Revelation to Mankind
The Qur'an The Final Revelation to Mankind
 
The Mercy of ALLAH ( God ) ( pamphlet )
The Mercy of ALLAH ( God ) ( pamphlet )The Mercy of ALLAH ( God ) ( pamphlet )
The Mercy of ALLAH ( God ) ( pamphlet )
 
Explaining the Foundations of Faith - Sharh Usool al-Eemaan - Shaykh Uthaymee...
Explaining the Foundations of Faith - Sharh Usool al-Eemaan - Shaykh Uthaymee...Explaining the Foundations of Faith - Sharh Usool al-Eemaan - Shaykh Uthaymee...
Explaining the Foundations of Faith - Sharh Usool al-Eemaan - Shaykh Uthaymee...
 
The Prophetic Commentary Of The Quran By Salman Alouda PDF
The Prophetic Commentary Of The Quran By Salman Alouda PDFThe Prophetic Commentary Of The Quran By Salman Alouda PDF
The Prophetic Commentary Of The Quran By Salman Alouda PDF
 
Bible Study by IIS
Bible Study by IISBible Study by IIS
Bible Study by IIS
 
20. judgment
20. judgment20. judgment
20. judgment
 
Muhammad (sws) Truly Is the Prophet of Allah
Muhammad (sws) Truly Is the Prophet of Allah Muhammad (sws) Truly Is the Prophet of Allah
Muhammad (sws) Truly Is the Prophet of Allah
 

More from RregullatIslame

Dielli i Allahut shkëlqen mbi perëndimin
Dielli i Allahut shkëlqen mbi perëndiminDielli i Allahut shkëlqen mbi perëndimin
Dielli i Allahut shkëlqen mbi perëndiminRregullatIslame
 
30. Mësim besimi fuqizon dhe avancon qytetërimin
30. Mësim besimi fuqizon dhe avancon qytetërimin30. Mësim besimi fuqizon dhe avancon qytetërimin
30. Mësim besimi fuqizon dhe avancon qytetëriminRregullatIslame
 
24. Bëhu çelës për të mirën
24. Bëhu çelës për të mirën24. Bëhu çelës për të mirën
24. Bëhu çelës për të mirënRregullatIslame
 
22. Hytbet e xhumasë dhe hatibët e sotshëm
22. Hytbet e xhumasë dhe hatibët e sotshëm22. Hytbet e xhumasë dhe hatibët e sotshëm
22. Hytbet e xhumasë dhe hatibët e sotshëmRregullatIslame
 
21. Vlera e të qarët nga frika e Allahut
21. Vlera e të qarët nga frika e Allahut21. Vlera e të qarët nga frika e Allahut
21. Vlera e të qarët nga frika e AllahutRregullatIslame
 
18. A është kush që djeg Biblën
18. A është kush që djeg Biblën18. A është kush që djeg Biblën
18. A është kush që djeg BiblënRregullatIslame
 
16. Xhelozia për shenjat e fe
16. Xhelozia për shenjat e fe16. Xhelozia për shenjat e fe
16. Xhelozia për shenjat e feRregullatIslame
 
29. Kënaqësia e të jetuarit me fenë e Allahut
29. Kënaqësia e të jetuarit me fenë e Allahut29. Kënaqësia e të jetuarit me fenë e Allahut
29. Kënaqësia e të jetuarit me fenë e AllahutRregullatIslame
 
27. Si të shfrytëzojmë pushimet verore
27. Si të shfrytëzojmë pushimet verore27. Si të shfrytëzojmë pushimet verore
27. Si të shfrytëzojmë pushimet veroreRregullatIslame
 
26. Kush po e cenon tolerancën mes qytetërimeve
26. Kush po e cenon tolerancën mes qytetërimeve26. Kush po e cenon tolerancën mes qytetërimeve
26. Kush po e cenon tolerancën mes qytetërimeveRregullatIslame
 
23. Turpi është nga degët e imanit
23. Turpi është nga degët e imanit23. Turpi është nga degët e imanit
23. Turpi është nga degët e imanitRregullatIslame
 
28. Xhamia, institucion edukimi dhe adhurimi
28. Xhamia, institucion edukimi dhe adhurimi28. Xhamia, institucion edukimi dhe adhurimi
28. Xhamia, institucion edukimi dhe adhurimiRregullatIslame
 
10. A është kush që përvjel krahët
10. A është kush që përvjel krahët10. A është kush që përvjel krahët
10. A është kush që përvjel krahëtRregullatIslame
 
19. Haxhi dhe uniteti i muslimanëve
19. Haxhi dhe uniteti i muslimanëve19. Haxhi dhe uniteti i muslimanëve
19. Haxhi dhe uniteti i muslimanëveRregullatIslame
 
17. Shkollimi në institucionet publike sot
17. Shkollimi në institucionet publike sot17. Shkollimi në institucionet publike sot
17. Shkollimi në institucionet publike sotRregullatIslame
 
14. A ekzistojnë fantazmat
14. A ekzistojnë fantazmat14. A ekzistojnë fantazmat
14. A ekzistojnë fantazmatRregullatIslame
 
13. A do të shkatërrohet bota në vitin 2012
13. A do të shkatërrohet bota në vitin 201213. A do të shkatërrohet bota në vitin 2012
13. A do të shkatërrohet bota në vitin 2012RregullatIslame
 
12. Kush po nxit konflikt mes civilizimeve
12. Kush po nxit konflikt mes civilizimeve12. Kush po nxit konflikt mes civilizimeve
12. Kush po nxit konflikt mes civilizimeveRregullatIslame
 

More from RregullatIslame (20)

Dielli i Allahut shkëlqen mbi perëndimin
Dielli i Allahut shkëlqen mbi perëndiminDielli i Allahut shkëlqen mbi perëndimin
Dielli i Allahut shkëlqen mbi perëndimin
 
30. Mësim besimi fuqizon dhe avancon qytetërimin
30. Mësim besimi fuqizon dhe avancon qytetërimin30. Mësim besimi fuqizon dhe avancon qytetërimin
30. Mësim besimi fuqizon dhe avancon qytetërimin
 
24. Bëhu çelës për të mirën
24. Bëhu çelës për të mirën24. Bëhu çelës për të mirën
24. Bëhu çelës për të mirën
 
20. Kaloi edhe një vit
20. Kaloi edhe një vit20. Kaloi edhe një vit
20. Kaloi edhe një vit
 
22. Hytbet e xhumasë dhe hatibët e sotshëm
22. Hytbet e xhumasë dhe hatibët e sotshëm22. Hytbet e xhumasë dhe hatibët e sotshëm
22. Hytbet e xhumasë dhe hatibët e sotshëm
 
21. Vlera e të qarët nga frika e Allahut
21. Vlera e të qarët nga frika e Allahut21. Vlera e të qarët nga frika e Allahut
21. Vlera e të qarët nga frika e Allahut
 
18. A është kush që djeg Biblën
18. A është kush që djeg Biblën18. A është kush që djeg Biblën
18. A është kush që djeg Biblën
 
16. Xhelozia për shenjat e fe
16. Xhelozia për shenjat e fe16. Xhelozia për shenjat e fe
16. Xhelozia për shenjat e fe
 
29. Kënaqësia e të jetuarit me fenë e Allahut
29. Kënaqësia e të jetuarit me fenë e Allahut29. Kënaqësia e të jetuarit me fenë e Allahut
29. Kënaqësia e të jetuarit me fenë e Allahut
 
27. Si të shfrytëzojmë pushimet verore
27. Si të shfrytëzojmë pushimet verore27. Si të shfrytëzojmë pushimet verore
27. Si të shfrytëzojmë pushimet verore
 
26. Kush po e cenon tolerancën mes qytetërimeve
26. Kush po e cenon tolerancën mes qytetërimeve26. Kush po e cenon tolerancën mes qytetërimeve
26. Kush po e cenon tolerancën mes qytetërimeve
 
25. Mos u dëshpëro
25. Mos u dëshpëro25. Mos u dëshpëro
25. Mos u dëshpëro
 
23. Turpi është nga degët e imanit
23. Turpi është nga degët e imanit23. Turpi është nga degët e imanit
23. Turpi është nga degët e imanit
 
28. Xhamia, institucion edukimi dhe adhurimi
28. Xhamia, institucion edukimi dhe adhurimi28. Xhamia, institucion edukimi dhe adhurimi
28. Xhamia, institucion edukimi dhe adhurimi
 
10. A është kush që përvjel krahët
10. A është kush që përvjel krahët10. A është kush që përvjel krahët
10. A është kush që përvjel krahët
 
19. Haxhi dhe uniteti i muslimanëve
19. Haxhi dhe uniteti i muslimanëve19. Haxhi dhe uniteti i muslimanëve
19. Haxhi dhe uniteti i muslimanëve
 
17. Shkollimi në institucionet publike sot
17. Shkollimi në institucionet publike sot17. Shkollimi në institucionet publike sot
17. Shkollimi në institucionet publike sot
 
14. A ekzistojnë fantazmat
14. A ekzistojnë fantazmat14. A ekzistojnë fantazmat
14. A ekzistojnë fantazmat
 
13. A do të shkatërrohet bota në vitin 2012
13. A do të shkatërrohet bota në vitin 201213. A do të shkatërrohet bota në vitin 2012
13. A do të shkatërrohet bota në vitin 2012
 
12. Kush po nxit konflikt mes civilizimeve
12. Kush po nxit konflikt mes civilizimeve12. Kush po nxit konflikt mes civilizimeve
12. Kush po nxit konflikt mes civilizimeve
 

Recently uploaded

ECONOMIC CONTEXT - LONG FORM TV DRAMA - PPT
ECONOMIC CONTEXT - LONG FORM TV DRAMA - PPTECONOMIC CONTEXT - LONG FORM TV DRAMA - PPT
ECONOMIC CONTEXT - LONG FORM TV DRAMA - PPTiammrhaywood
 
Introduction to ArtificiaI Intelligence in Higher Education
Introduction to ArtificiaI Intelligence in Higher EducationIntroduction to ArtificiaI Intelligence in Higher Education
Introduction to ArtificiaI Intelligence in Higher Educationpboyjonauth
 
Final demo Grade 9 for demo Plan dessert.pptx
Final demo Grade 9 for demo Plan dessert.pptxFinal demo Grade 9 for demo Plan dessert.pptx
Final demo Grade 9 for demo Plan dessert.pptxAvyJaneVismanos
 
18-04-UA_REPORT_MEDIALITERAСY_INDEX-DM_23-1-final-eng.pdf
18-04-UA_REPORT_MEDIALITERAСY_INDEX-DM_23-1-final-eng.pdf18-04-UA_REPORT_MEDIALITERAСY_INDEX-DM_23-1-final-eng.pdf
18-04-UA_REPORT_MEDIALITERAСY_INDEX-DM_23-1-final-eng.pdfssuser54595a
 
Meghan Sutherland In Media Res Media Component
Meghan Sutherland In Media Res Media ComponentMeghan Sutherland In Media Res Media Component
Meghan Sutherland In Media Res Media ComponentInMediaRes1
 
Employee wellbeing at the workplace.pptx
Employee wellbeing at the workplace.pptxEmployee wellbeing at the workplace.pptx
Employee wellbeing at the workplace.pptxNirmalaLoungPoorunde1
 
Alper Gobel In Media Res Media Component
Alper Gobel In Media Res Media ComponentAlper Gobel In Media Res Media Component
Alper Gobel In Media Res Media ComponentInMediaRes1
 
Organic Name Reactions for the students and aspirants of Chemistry12th.pptx
Organic Name Reactions  for the students and aspirants of Chemistry12th.pptxOrganic Name Reactions  for the students and aspirants of Chemistry12th.pptx
Organic Name Reactions for the students and aspirants of Chemistry12th.pptxVS Mahajan Coaching Centre
 
How to Make a Pirate ship Primary Education.pptx
How to Make a Pirate ship Primary Education.pptxHow to Make a Pirate ship Primary Education.pptx
How to Make a Pirate ship Primary Education.pptxmanuelaromero2013
 
भारत-रोम व्यापार.pptx, Indo-Roman Trade,
भारत-रोम व्यापार.pptx, Indo-Roman Trade,भारत-रोम व्यापार.pptx, Indo-Roman Trade,
भारत-रोम व्यापार.pptx, Indo-Roman Trade,Virag Sontakke
 
Pharmacognosy Flower 3. Compositae 2023.pdf
Pharmacognosy Flower 3. Compositae 2023.pdfPharmacognosy Flower 3. Compositae 2023.pdf
Pharmacognosy Flower 3. Compositae 2023.pdfMahmoud M. Sallam
 
Painted Grey Ware.pptx, PGW Culture of India
Painted Grey Ware.pptx, PGW Culture of IndiaPainted Grey Ware.pptx, PGW Culture of India
Painted Grey Ware.pptx, PGW Culture of IndiaVirag Sontakke
 
Capitol Tech U Doctoral Presentation - April 2024.pptx
Capitol Tech U Doctoral Presentation - April 2024.pptxCapitol Tech U Doctoral Presentation - April 2024.pptx
Capitol Tech U Doctoral Presentation - April 2024.pptxCapitolTechU
 
Software Engineering Methodologies (overview)
Software Engineering Methodologies (overview)Software Engineering Methodologies (overview)
Software Engineering Methodologies (overview)eniolaolutunde
 
Biting mechanism of poisonous snakes.pdf
Biting mechanism of poisonous snakes.pdfBiting mechanism of poisonous snakes.pdf
Biting mechanism of poisonous snakes.pdfadityarao40181
 
internship ppt on smartinternz platform as salesforce developer
internship ppt on smartinternz platform as salesforce developerinternship ppt on smartinternz platform as salesforce developer
internship ppt on smartinternz platform as salesforce developerunnathinaik
 

Recently uploaded (20)

ECONOMIC CONTEXT - LONG FORM TV DRAMA - PPT
ECONOMIC CONTEXT - LONG FORM TV DRAMA - PPTECONOMIC CONTEXT - LONG FORM TV DRAMA - PPT
ECONOMIC CONTEXT - LONG FORM TV DRAMA - PPT
 
Introduction to ArtificiaI Intelligence in Higher Education
Introduction to ArtificiaI Intelligence in Higher EducationIntroduction to ArtificiaI Intelligence in Higher Education
Introduction to ArtificiaI Intelligence in Higher Education
 
Final demo Grade 9 for demo Plan dessert.pptx
Final demo Grade 9 for demo Plan dessert.pptxFinal demo Grade 9 for demo Plan dessert.pptx
Final demo Grade 9 for demo Plan dessert.pptx
 
OS-operating systems- ch04 (Threads) ...
OS-operating systems- ch04 (Threads) ...OS-operating systems- ch04 (Threads) ...
OS-operating systems- ch04 (Threads) ...
 
18-04-UA_REPORT_MEDIALITERAСY_INDEX-DM_23-1-final-eng.pdf
18-04-UA_REPORT_MEDIALITERAСY_INDEX-DM_23-1-final-eng.pdf18-04-UA_REPORT_MEDIALITERAСY_INDEX-DM_23-1-final-eng.pdf
18-04-UA_REPORT_MEDIALITERAСY_INDEX-DM_23-1-final-eng.pdf
 
Meghan Sutherland In Media Res Media Component
Meghan Sutherland In Media Res Media ComponentMeghan Sutherland In Media Res Media Component
Meghan Sutherland In Media Res Media Component
 
ESSENTIAL of (CS/IT/IS) class 06 (database)
ESSENTIAL of (CS/IT/IS) class 06 (database)ESSENTIAL of (CS/IT/IS) class 06 (database)
ESSENTIAL of (CS/IT/IS) class 06 (database)
 
Employee wellbeing at the workplace.pptx
Employee wellbeing at the workplace.pptxEmployee wellbeing at the workplace.pptx
Employee wellbeing at the workplace.pptx
 
Alper Gobel In Media Res Media Component
Alper Gobel In Media Res Media ComponentAlper Gobel In Media Res Media Component
Alper Gobel In Media Res Media Component
 
Model Call Girl in Tilak Nagar Delhi reach out to us at 🔝9953056974🔝
Model Call Girl in Tilak Nagar Delhi reach out to us at 🔝9953056974🔝Model Call Girl in Tilak Nagar Delhi reach out to us at 🔝9953056974🔝
Model Call Girl in Tilak Nagar Delhi reach out to us at 🔝9953056974🔝
 
Organic Name Reactions for the students and aspirants of Chemistry12th.pptx
Organic Name Reactions  for the students and aspirants of Chemistry12th.pptxOrganic Name Reactions  for the students and aspirants of Chemistry12th.pptx
Organic Name Reactions for the students and aspirants of Chemistry12th.pptx
 
How to Make a Pirate ship Primary Education.pptx
How to Make a Pirate ship Primary Education.pptxHow to Make a Pirate ship Primary Education.pptx
How to Make a Pirate ship Primary Education.pptx
 
भारत-रोम व्यापार.pptx, Indo-Roman Trade,
भारत-रोम व्यापार.pptx, Indo-Roman Trade,भारत-रोम व्यापार.pptx, Indo-Roman Trade,
भारत-रोम व्यापार.pptx, Indo-Roman Trade,
 
Pharmacognosy Flower 3. Compositae 2023.pdf
Pharmacognosy Flower 3. Compositae 2023.pdfPharmacognosy Flower 3. Compositae 2023.pdf
Pharmacognosy Flower 3. Compositae 2023.pdf
 
9953330565 Low Rate Call Girls In Rohini Delhi NCR
9953330565 Low Rate Call Girls In Rohini  Delhi NCR9953330565 Low Rate Call Girls In Rohini  Delhi NCR
9953330565 Low Rate Call Girls In Rohini Delhi NCR
 
Painted Grey Ware.pptx, PGW Culture of India
Painted Grey Ware.pptx, PGW Culture of IndiaPainted Grey Ware.pptx, PGW Culture of India
Painted Grey Ware.pptx, PGW Culture of India
 
Capitol Tech U Doctoral Presentation - April 2024.pptx
Capitol Tech U Doctoral Presentation - April 2024.pptxCapitol Tech U Doctoral Presentation - April 2024.pptx
Capitol Tech U Doctoral Presentation - April 2024.pptx
 
Software Engineering Methodologies (overview)
Software Engineering Methodologies (overview)Software Engineering Methodologies (overview)
Software Engineering Methodologies (overview)
 
Biting mechanism of poisonous snakes.pdf
Biting mechanism of poisonous snakes.pdfBiting mechanism of poisonous snakes.pdf
Biting mechanism of poisonous snakes.pdf
 
internship ppt on smartinternz platform as salesforce developer
internship ppt on smartinternz platform as salesforce developerinternship ppt on smartinternz platform as salesforce developer
internship ppt on smartinternz platform as salesforce developer
 

Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere

  • 1. Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij Studime rreth fesë Krishtere Pjesë prej librit: 'Studime rreth judaizmit, kristianizmit dhe feve të Indisë' Dituria e Dobishme
  • 2. 2 Titulli orgjinal: ‫الهند‬ ‫أديان‬ ‫و‬ ‫المسيحيية‬ ‫و‬ ‫اليهودية‬ ‫في‬ ‫دراسات‬ Titulli në shqip: Studime rreth fesë Krishtere. Autori: Dr. Muhammed Dijaur-Rahman el-Adhamij - Allahu e mëshiroftë - . Përkthyesi: Spartak Ejjub Spahija Botuesi: Dituria e Dobishme Mail: dituriaedobishme@gmail.com Website: www.dituriaedobishme.com
  • 3. 3 Parathënie Me emrin e Allahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëplotë. Të gjitha falenderimet dhe lavdërimet i përkasin Allahut, Zotit të botëve, i cili posedon cilësitë më të përsosura dhe është i pastër nga çdo e metë. ‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬ ‫ﲗ‬ ‫ﲘ‬ ‫ﲙ‬ ‫ﲚ‬ ‫ﲛ‬ ‫ﲜ‬ ‫ﲝ‬ ‫ﲞ‬ ‫ﲟ‬ ‫ﲠ‬ ‫ﲡ‬ ‫ﲢ‬ ‫ﲣ‬ ‫ﲤ‬ ‫ﲥ‬ ‫ﲦ‬ ‫ﲧ‬ ‫ﲨ‬ ‫ﲩ‬ ‫ﱠ‬ “Të gjitha falënderimet dhe lavdërimet janë për Allahun, i Cili nuk ka lindur bir (e asnjë lloj pasardhësi) dhe i Cili nuk ka asnjë ortak a të barabartë në sundimin e Tij, as nuk është aq poshtë sa të ketë Veli (ndihmues, mbrojtës apo mbështetës).” [Surja Isra, 111] Paqet dhe bekimet e Allahut qofshin mbi Profetin tonë Muhammed, të cilin Allahu e ka dërguar me udhëzimin dhe fenë e vërtetë, për ta ngritur atë mbi të gjitha fetë. Allahu mjafton si dëshmitar. Më pas: Allahu i Lartëmadhëruar e ka krijuar njeriun dhe i ka sqaruar atij qëllimin për të cilin e ka krijuar. Allahu i Lartësuar thotë në Kuranin Famëlartë: ‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬ ‫ﱣ‬ ‫ﱤ‬ ‫ﱥ‬ ‫ﱦ‬ ‫ﱧ‬ ‫ﱨ‬ ‫ﱩ‬ ‫ﱠ‬ :‫ذاريات‬ ‫ال‬ ٥٦ “Dhe Unë (Allahu) nuk i krijova xhindet dhe njerëzit, veçse që ata të më adhurojnë vetëm Mua.” [Surja Dharijat, 56]
  • 4. 4 Allahu i Plotëfuqishëm e ka vënë në provë njeriun në kryerjen e këtij qëllimi. Allahu i Lartësuar nga çdo e metë thotë në Kuranin e Lavdishëm: ‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬ ‫ﱁ‬ ‫ﱂ‬ ‫ﱃ‬ ‫ﱄ‬ ‫ﱅ‬ ‫ﱆ‬ ‫ﱇ‬ ‫ﱈ‬ ‫ﱉ‬ ‫ﱊ‬ ‫ﱋ‬ ‫ﱌ‬ ‫ﱍ‬ ‫ﱎ‬ ‫ﱏ‬ ‫ﱐ‬ ‫ﱑ‬ ‫ﱒ‬ ‫ﱓ‬ ‫ﱔ‬ ‫ﱕ‬ ‫ﱖ‬ ‫ﱗ‬ ‫ﱠ‬ :‫ك‬ ‫مل‬ ‫ال‬ ١ - ٢ “I Lartësuar me Madhështi është Ai, në Dorë të të Cilit është Sundimi dhe Ai është i Zoti për të bërë çdo gjë. I Cili ka krijuar vdekjen dhe jetën, me qëllim që të provojë kush nga ju është më i miri në vepra. Dhe Ai është i Gjithëfuqishmi, gjithnjë Falësi i Madh.” [Surja Mulk, 1-2] Prova nënkupton se njeriu është i lirë të zgjedh ndërmjet zbatimit të këtij qëllimi ose braktisjes së tij, mirëpo Allahu ka njoftuar se ka përgatitur dënim të dhembshëm në Botën Tjetër për ata të cilët tregohen mohues. Allahu i Lartësuar thotë: ‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬ ‫ﲷ‬ ‫ﲸ‬ ‫ﲹ‬ ‫ﲺ‬ ‫ﲻ‬ ‫ﲼ‬ ‫ﲽ‬ ‫ﲾ‬ ‫ﲿ‬ ‫ﳀ‬ ‫ﳁ‬ ‫ﳂ‬ ‫ﳃ‬ ‫ﳄ‬ ‫ﳅ‬ ‫ﳆ‬ ‫ﳇ‬ ‫ﳈ‬ ‫ﳉ‬ ‫ﳊ‬ ‫ﳋ‬ ‫ﳌ‬ ‫ﳍ‬ ‫ﳎ‬ ‫ﳏ‬ ‫ﳐ‬ ‫ﱠ‬ ٢ - ٤ “Vërtet që Ne e krijuam njeriun nga një pikë lëngu i bashkuar (të derdhura nga burri dhe nga gruaja), me qëllim që ta vëm në provë atë, kështu që Ne e bëmë atë dëgjues (dhe), shikues. Vërtet që Ne ia treguam atij rrugën që ai të jetë ose falënderues, ose mosmirënjohës (mohues). Vërtet që Ne kemi përgatitur për mosbesimtarët pranga hekuri, jaka hekuri dhe Zjarr flakërues.” [Surja Insan, 2-4]
  • 5. 5 Duke qenë se shumë faktor ndikojnë në devijimin e njeriut nga rruga e të qenit falënderues dhe duke qenë se njeriu mundet të justifikohet me injorancë për devijimin nga rruga e drejtë, sikurse thotë Allahu për natyrën e njeriut: ‫ﭐ‬‫ﱡ‬ ‫ﱸ‬ ‫ﱹ‬ ‫ﱺ‬ ‫ﱻ‬ ‫ﱼ‬ ‫ﱽ‬ ‫ﱾ‬ ‫ﱿ‬ ‫ﲀ‬ ‫ﲁ‬ ‫ﲂ‬ ‫ﲃ‬ ‫ﲄ‬ ‫ﲅ‬ ‫ﲆ‬ ‫ﲇ‬ ‫ﲈ‬ ‫ﲉ‬ ‫ﲊ‬ ‫ﱠ‬ :‫ص‬ ‫قص‬ ‫ال‬ ٤٧ “dhe, që të mos thonë në rast se bie dënimi, për shkak të asaj që duart e tyre i kryen: “Zoti ynë! Pse nuk na çove neve të Dërguar që të pasonim Ajetet e Tua (Shpalljet e Tua, Kur’anin) dhe të bëheshim besimtarë”.” [Surja Kasas, 47] Prandaj, Allahu ka dërguar profetët, në mënyrë që njerëzimi mos të kenë arsye për t’u shfajësuar ndaj Allahut pas dërgimit të profetëve. Allahu i Lartësuar thotë në Kuranin e Lartë: ‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬ ‫ﱮ‬ ‫ﱯ‬ ‫ﱰ‬ ‫ﱱ‬ ‫ﱲ‬ ‫ﱳ‬ ‫ﱴ‬ ‫ﱵ‬ ‫ﱶ‬ ‫ﱷ‬ ‫ﱸ‬ ‫ﱹ‬ ‫ﱺ‬ ‫ﱻ‬ ‫ﱼ‬ ‫ﱽ‬ ‫ﱾ‬ ‫ﱠ‬ ‫ا‬ :‫ساء‬ ‫لن‬ ١٦٥ “Të Dërguar si përgëzues dhe si paralajmërues në mënyrë që njerëzimi të mos ketë më arsye për t’u shfajësuar ndaj Allahut pas të Dërguarve. Dhe Allahu është kurdoherë i Gjithëfuqishëm, më i Urti Gjithëgjykues.” [Surja Nisa 165] Allahu i ka dërguar të gjithë profetët që t’i thërrasin njerëzit në adhurimin e Allahut dhe largimit prej të adhuruarve të tjerë. Allahu i Lartëmadhëruar thotë:
  • 6. 6 ‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬ ‫ﱤ‬ ‫ﱥ‬ ‫ﱦ‬ ‫ﱧ‬ ‫ﱨ‬ ‫ﱩ‬ ‫ﱪ‬ ‫ﱫ‬ ‫ﱬ‬ ‫ﱭ‬ ‫ﱮ‬ ‫ﱯ‬ ‫ﱰ‬ ‫ﱱ‬ ‫ﱲ‬ ‫ﱳ‬ ‫ﱴ‬ ‫ﱵ‬ ‫ﱶ‬ ‫ﱷ‬ ‫ﱸ‬ ‫ﱹ‬ ‫ﱺ‬ ‫ﱻ‬ ‫ﱼ‬ ‫ﱽ‬ ‫ﱾ‬ ‫ﱿ‬ ‫ﲀ‬ ‫ﲁ‬ ‫ﲂ‬ ‫ﱠ‬ :‫ل‬ ‫نح‬ ‫ال‬ ٣٦ “Dhe me të vërtetë që Ne kemi dërguar te çdo Ummet (bashkësi njerëzish, popull, komb) të Dërguar (duke shpallur): “Adhuroni vetëm Allahun dhe shmanguni dhe i rrini larg Tagutit (shejtanëve ose çdo gjëje tjetër që adhurohet pos Allahut).” Pastaj, pati prej tyre të cilët Allahu i drejtoi, pati edhe të tjerë të cilët e merituan dhe iu bë e pashmangshme rruga e gabuar. Udhëtoni pra nëpër tokë dhe shikoni se si ishte fundi i atyre të cilët përgënjeshtruan (të vërtetën).” [Surja Nahl, 36] Këtu kuptohet se feja e profetëve ishte një, por me kalimin e kohës njerëzit devijonin nga udhëzimi i tyre. Allahu i Lartësuar nga çdo e metë na tregon për këtë fakt në Librin e Tij: ‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬ ‫ﱮ‬ ‫ﱯ‬ ‫ﱰ‬ ‫ﱱ‬ ‫ﱲ‬ ‫ﱳ‬ ‫ﱴ‬ ‫ﱵ‬ ‫ﱶ‬ ‫ﱷ‬ ‫ﱸ‬ ‫ﱹ‬ ‫ﱺ‬ ‫ﱻ‬ ‫ﱼ‬ ‫ﱽ‬ ‫ﱾ‬ ‫ﱿ‬ ‫ﲀ‬ ‫ﲁ‬ ‫ﲂ‬ ‫ﲃ‬ ‫ﲄ‬ ‫ﲅ‬ ‫ﲆ‬ ‫ﲇ‬ ‫ﲈ‬ ‫ﲉ‬ ‫ﲊ‬ ‫ﲋ‬ ‫ﲌ‬ ‫ﲍ‬ ‫ﲎ‬ ‫ﲏ‬ ‫ﲐ‬ ‫ﲑ‬ ‫ﲒ‬ ‫ﲓ‬ ‫ﲔ‬ ‫ﲕ‬ ‫ﲖ‬ ‫ﲗ‬ ‫ﲘ‬ ‫ﲙ‬ ‫ﲚ‬ ‫ﲛ‬ ‫ﲜ‬ ‫ﲝ‬ ‫ﲞ‬ ‫ﲟ‬ ‫ﲠ‬ ‫ﲡ‬ ‫ﲢ‬ ‫ﱠ‬ :‫بقرة‬ ‫ال‬ ٢١٣ “Njerëzimi ishte një bashkësi (të bashkuar në një fe të vetme) dhe Allahu dërgoi Profetët si përgëzues dhe paralajmërues. Bashkë me ta Ai zbriti Librin me të vërtetën për të gjykuar mes njerëzve në çështjet për të cilat ata kishin mendime të ndryshme. Mirëpo, njerëzit u grindën midis tyre, pasi u erdhën argumentet
  • 7. 7 e qarta, nga zilia që kishin për njëri-tjetrit. Pastaj, me vullnetin Tij, Allahu i udhëzoi besimtarët që ta kuptonin të vërtetën për të cilën ata kishin mosmarrëveshje. Allahu udhëzon kë të dojë në Rrugën e Drejtë.” [Surja Bekareh, 213] Shejkh Abdurr-Rrahman bin Nasir es-Sadi - Allahu e mëshiroftë - thotë në komentimin e këtij ajeti: “Fjala e Tij: “Njerëzimi ishte një bashkësi...” - Domethënë: Ata ishin të bashkuar në udhëzim përgjatë dhjetë shekujve para Nuhut ‫ﷺ‬. Kur ata u konliktuan dhe u përçan në fe; kur një grup prej tyre mohoi kurse grupi tjetër vazhdoi t’i përmbahet fesë, atëhetë Allahu dërgoi profetët në mënyrë që të gjykojnë ndërmjet krijesave dhe që t’u ngrejnë argumentin atyre... “përgëzues” - për ata që i binden Allahut se, ata do t’i arrijnë frytet e adhurimeve, si: rizkut, fuqia në trup dhe në zemër, jeta e lumtur; kurse më e larta e këtyre është fitimi i Kënaqësisë së Allahut dhe xhennetit. “paralajmërues” - për ata që e kundërshtojnë Allahun me mëkate se, ata do t’i arrijnë frytet e mëkatit, si: privimi nga rizku, dobësia, poshtërimi, jeta e mjeruar; kurse më e rënda është Hidhërimi i Allahut dhe Zjarri. Ai u zbriti atyre Librat me të vërtetën, të cilat janë njoftimet e sakta dhe urdhëresat e drejta. Çdo gjë që përmbajnë këto libra është e vërtetë. Ato janë kritere për zgjidhjen e mosmarrëveshjeje në baza dhe në degëzime. Ky është obligimi i njerëzve gjatë mosmarrëveshjeve dhe mospajtimeve, që këtë mosmarrëveshje ata ta kthejnë te Allahu dhe i Dërguari i Tij. Sikur në Librin e Tij dhe në sunetin e të Dërguarit të Tij të mos kishte zgjidhje për
  • 8. 8 mosmarrëveshjet, atëherë Ai nuk do të na urdhëronte që t’i kthehemi atyre. Pasi Ai ka përmendur mirësinë e madhe në zbritjen e Librave mbi popujt e mëparshëm, megjithëse kjo gjë duhet t’i shtynte ata për te pajtimi dhe bashkimi, - Allahu i Lartësuar na ka njoftuar se ata i bënin padrejtësi njëri-tjetrit, kështu që ndodhën shumë mosmarrëveshje e grindje. Ata ranë në mosmarrëveshje për librin që duhet të jenë më parësor për t’u bashkuar rreth tij. Kjo ka ndodhur pasi ata i mësuan dhe u bindën për argumentet e qarta e të padiskutueshme, andaj, ata devijuan shumë larg. Allahu i udhëzoi “besimtarët” nga ky umet “...që ta kuptonin të vërtetën për të cilën ata kishin mosmarrëveshje.”. Për çdo gjë për të cilën ithtarët e librave kanë rënë në mosmarrëveshje dhe kanë devijuar nga e vërteta, Allahu e ka udhëzuar këtë umet për te e vërteta - “me vullnetin Tij” - të Lartësuar, me lehtësimin dhe mëshirën e Tij për ta. “Allahu udhëzon kë të dojë në Rrugën e Drejtë.” - Prandaj, Allahu e ka përgjithësuar thirrjen e krijesave për te Rruga e Drejtë, që kjo të jetë drejtësi nga ana Tij dhe që të jetë ngritje argumenti ndaj krijesave, në mënyrë që ata mos të thonë se neve nuk na ka ardhur asnjë përgëzues e paralajmërues. Kështu që, Ai udhëzoi kë të dojë prej robërve të Tij, me mirësinë, mëshirën, ndihmën dhe butësinë e Tij. Udhëzimi i besimtarëve është bamirësi e Tij, kurse shpirja e pabesimtarëve në humbje është drejtësi dhe urtësi e Tij.”1 1 ‘Tejsirul Kerimir Rrahman fij tefsiri kelamil Mennan’ fq. 95.
  • 9. 9 Ndër këta profet që Allahu ka dërguar ta thërrasi popullin e tij në udhëzim është Isai, biri i Merjemes, paqja qoftë me të, i cili te kristianët quhet ‘Jezu Krisht’. Allahu i Lartëmadhëruar na ka treguar në Kuranin Famëlartë për thirrjen e këtij profeti dhe se ai ka thënë: ‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬ ‫ﲽ‬ ‫ﲾ‬ ‫ﲿ‬ ‫ﳀ‬ ‫ﳁ‬ ‫ﳂ‬ ‫ﳃ‬ ‫ﳄ‬ ‫ﳅ‬ ‫ﳆ‬ ‫ﱠ‬ :‫ريم‬ ‫م‬ ٣٦ “Sigurisht që Allahu është Zoti im dhe Zoti juaj, kështu që adhuroni Vetëm Atë (Një e të vetëm). Kjo është Rruga e Drejtë.” [Surja Merjem, 36] Mirëpo, sektet e tyre ranë në mosmarrëveshje në lidhje me këtë profet, saqë disa e adhuruan atë dhe e konsideruan Zot, kurse disa thanë se ai është bir i Zotit. Allahu i Plotëfuqishëm i ka kërcënuar ata që blasfemojnë me të tilla shprehje: ‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬ ‫ﳇ‬ ‫ﳈ‬ ‫ﳉ‬ ‫ﳊ‬ ‫ﳋ‬ ‫ﳌ‬ ‫ﳍ‬ ‫ﳎ‬ ‫ﳏ‬ ‫ﳐ‬ ‫ﳑ‬ ‫ﳒ‬ ‫ﳓ‬ ‫ﳔ‬ ‫ﳕ‬ ‫ﳖ‬ ‫ﳗ‬ ‫ﳘ‬ ‫ﳙ‬ ‫ﳚ‬ ‫ﳛ‬ ‫ﳜ‬ ‫ﳝ‬ ‫ﳞ‬ ‫ﳟ‬ ‫ﳠ‬ ‫ﱁ‬ ‫ﱂ‬ ‫ﱃ‬ ‫ﱄ‬ ‫ﱅ‬ ‫ﱆ‬ ‫ﱇ‬ ‫ﱈ‬ ‫ﱉ‬ ‫ﱊ‬ ‫ﱋ‬ ‫ﱌ‬ ‫ﱍ‬ ‫ﱎ‬ ‫ﱏ‬ ‫ﱐ‬ ‫ﱑ‬ ‫ﱒ‬ ‫ﱓ‬ ‫ﱔ‬ ‫ﱕ‬ ‫ﱖ‬ ‫ﱠ‬ :‫ريم‬ ‫م‬ ٣٧ - ٤٠ “E megjithatë, sektet u përçanë mes tyre në lidhje me atë (Isain). Mjerë ata që nuk besojnë për takimin e një Dite të Madhe (Ditës së Gjykimit). Sa qartë do të shohin dhe do të dëgjojnë ata (politeistët dhe mosbesimtarët) Ditën kur do të dalin përpara Nesh! Por, sot Dhalimunët (keqbërësit, politeistët) janë në humbje të qartë. Dhe paralajmëroi ata për Ditën e Pikëllimit, në të cilën ata do të japin llogari, ndonëse tani ata janë të shkujdesur dhe as nuk besojnë. Sigurisht që Ne do ta trashëgojmë tokën dhe çfarë ka në të dhe te Ne do të kthehen të gjithë ata.” [Surja Merjem, 37- 40]
  • 10. 10 Prandaj, Allahu ka dërguar vulën e Profetëve, Muhammedin - paqja dhe bekimi i Allahut qoftë me të - dhe ka zbritur Kuranin që të jetë zgjidhës i mosmarrëveshjeve. ‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬ ‫ﱥ‬ ‫ﱦ‬ ‫ﱧ‬ ‫ﱨ‬ ‫ﱩ‬ ‫ﱪ‬ ‫ﱫ‬ ‫ﱬ‬ ‫ﱭ‬ ‫ﱮ‬ ‫ﱯ‬ ‫ﱰ‬ ‫ﱱ‬ ‫ﱲ‬ ‫ﱳ‬ ‫ﱴ‬ ‫ﱵ‬ ‫ﱶ‬ ‫ﱷ‬ ‫ﱸ‬ ‫ﱹ‬ ‫ﱺ‬ ‫ﱻ‬ ‫ﱼ‬ ‫ﱽ‬ ‫ﱾ‬ ‫ﱿ‬ ‫ﲀ‬ ‫ﲁ‬ ‫ﲂ‬ ‫ﲃ‬ ‫ﱠ‬ :‫ائدة‬ ‫الم‬ ١٩ “O ithtarë të Librave të Parë (jehudi e të krishterë)! Tash ka ardhur mes jush i Dërguari Ynë (Muhammedi sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) duke jua qartësuar gjërat pas një ndërprerje në vazhdimësi të të Dërguarve, në mënyrë që të mos thoni: “Neve nuk na ka ardhur ndonjë përgëzues dhe këshillues.” Pra ja, ju erdhi përgëzuesi dhe këshilluesi. Dhe Allahu është i Zoti për të bërë gjithçka.” [Surja Maideh, 19] ‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬ ‫ﳔ‬ ‫ﳕ‬ ‫ﳖ‬ ‫ﳗ‬ ‫ﳘ‬ ‫ﳙ‬ ‫ﳚ‬ ‫ﳛ‬ ‫ﳜ‬ ‫ﳝ‬ ‫ﳞ‬ ‫ﳟ‬ ‫ﳠ‬ ‫ﱁ‬ ‫ﱂ‬ ‫ﱃ‬ ‫ﱄ‬ ‫ﱅ‬ ‫ﱆ‬ ‫ﱇ‬ ‫ﱈ‬ ‫ﱉ‬ ‫ﱊ‬ ‫ﱋ‬ ‫ﱌ‬ ‫ﱍ‬ ‫ﱎ‬ ‫ﱏ‬ ‫ﱐ‬ ‫ﱑ‬ ‫ﱒ‬ ‫ﱓ‬ ‫ﱔ‬ ‫ﱕ‬ ‫ﱖ‬ ‫ﱗ‬ ‫ﱘ‬ ‫ﱙ‬ ‫ﱚ‬ ‫ﱛ‬ ‫ﱜ‬ ‫ﱝ‬ ‫ﱞ‬ ‫ﱟ‬ ‫ﱠ‬ ‫ﱡ‬ ‫ﱢ‬ ‫ﱣ‬ ‫ﱤ‬ ‫ﱥ‬ ‫ﱦ‬ ‫ﱧ‬ ‫ﱨ‬ ‫ﱩ‬ ‫ﱪ‬ ‫ﱫ‬ ‫ﱬ‬ ‫ﱭ‬ ‫ﱮ‬ ‫ﱯ‬ ‫ﱰ‬ ‫ﱱ‬ ‫ﱲ‬ ‫ﱳ‬ ‫ﱴ‬ ‫ﱠ‬ :‫ل‬ ‫نم‬ ‫ال‬ ٧٦ - ٨١ “Me të vërtet që ky Kur’an u shtjellon Bijve të Israilit shumicën e atyre çështjeve për të cilat ata nuk pajtohen. Dhe vërtet që ai (Kur’ani) është udhëzim dhe mëshirë për besimtarët. Vërtet që Zoti yt do të vendosë mes tyre (palëve e sekteve të ndryshme) me Gjykimin e Tij. Dhe Ai është i Gjithëfuqishmi, i Gjithëdituri. Mbështetu pra tek Allahu; nuk ka dyshim që ti (O Muhammed) je në të vërtetën e qartë. Sigurisht që ti nuk mund t’i
  • 11. 11 bësh të vdekurit (pabesimtarët) të dëgjojnë, as nuk mund t’i bësh të shurdhërit (pabesimtarët) të dëgjojnë thirrjen, kur ata të kthejnë shpinën. Ti nuk mundesh t’i nxjerrësh as të verbërit nga humbja e tyre. Ti mund t’i bësh të dëgjojnë, vetëm ata të cilët besojnë Ajetet Tona (provat, shenjat, shpalljet) dhe që janë muslimanë (të nënshtruar ndaj Allahut).” [Surja Neml, 76-81] Dijetarët e hershëm dhe ata bashkëkohorë kanë përfituar prej udhëzimit të vulës së Profetëve dhe kanë sqaruar realitetin e thirrjes së profetit Isa, paqja qoftë me të, bazuar në fakte historike dhe logjike. Ndër këta studiues është Dr. Muhammed Dijaurr-Rrahman el-Adhami - Allahu e mëshiroftë - i cili ka shkruajtur librin ‘Studime rreth judaizmit, kristianizmit dhe rreth feve të Indisë’. Përkthyesi e ka parë të dobishme të përkthehet një pjesë e këtij libri që ka të bëjë me kristianizmin, në mënyrë që biblioteka shqiptare muslimane të pasurohet me këtë libër të vyer dhe që ky studim të jetë udhëzues për te e vërteta. Ky studim ka për qëllim të hedh dritë rreth realitetit të thirrjes së profetit të Zoti, Isait ‫ﷺ‬, rreth realitetit të librave të kristianëve dhe rreth sekteve dhe besimeve të tyre. Në fund, autori ka sjellë disa dallime ndërmjet fesë Islame dhe fesë Krishtere në mënyrë që në fund lexuesi të dal në konkluzion duke bërë dallim ndërmjet fesë së vërtetë Islame dhe fesë së ndryshuar Krishtere. Përkthyesi
  • 12. 12 Mesihu - paqja qoftë me të - Në transmetimet krishtere ka ardhur se Mesihu (Krishti) - paqja qoftë me të - ka lindur nga barku i Merjemes (Marias) pa baba, se ajo ishte e fejuara e një burri që quhej Jusuf (Jozef). Kur ajo mbeti shtatzënë përpara se ai të hynte te ajo, atëherë Jozefi nuk e pëlqeu këtë shtatzani, andaj atij i shkoi mendja që ta ndajë atë. Atëherë, Allahu i Lartësuar e ka urdhëruar në gjumë që ai ta mbajë atë dhe mos ta ndajë sepse ajo ishte e pafajshme. Mateu thotë: “Tani lindja e Jezu Krishtit ndodhi në këtë mënyrë: Maria, nëna e tij, i ishte premtuar Jozefit, por para se të fillonin të rrinin bashkë, mbeti shtatzënë nga Frymën e Shenjtë. Atëherë Jozefi, i fejuari i saj, i cili ishte njeri i drejtë dhe nuk donte ta poshtëronte botërisht, vendosi ta linte fshehtas. Por, ndërsa bluante me vete këto çështje, ja që iu shfaq në ëndërr një engjell i Zotit dhe i tha: ''Jozef, bir i Davidit, mos ki frikë ta marrësh me vete Marinë si gruan tënde, sepse ç'është ngjizur në të është vepër e Frymës së Shenjtë.” [Ungjilli i Mateut 1;18-20] Kështu që ai nuk u nda prej saj derisa u lind Isa, paqja qoftë me të. Sa i përket Kuranit të Lartë, ai mjaftohet me sinjalizimin se lindja e Mesihut ishte një mrekulli prej Allahut të Lartësuar: ‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬ ‫ﱣ‬ ‫ﱤ‬ ‫ﱥ‬ ‫ﱦ‬ ‫ﱧ‬ ‫ﱨ‬ ‫ﱩ‬ ‫ﱪ‬ ‫ﱫ‬ ‫ﱬ‬ ‫ﱭ‬ ‫ﱮ‬ ‫ﱯ‬ ‫ﱰ‬ ‫ﱱ‬ ‫ﱲ‬ ‫ﱳ‬ ‫ﱴ‬ ‫ﱵ‬ ‫ﱶ‬ ‫ﱷ‬ ‫ﱸ‬ ‫ﱹ‬ ‫ﱺ‬ ‫ﱻ‬ ‫ﱼ‬ ‫ﱽ‬ ‫ﱾ‬ ‫ﱿ‬ ‫ﲀ‬ ‫ﲁ‬ ‫ﲂ‬ ‫ﲃ‬ ‫ﲄ‬ ‫ﲅ‬ ‫ﲆ‬ ‫ﲇ‬ ‫ﲈ‬ ‫ﲉ‬ ‫ﲊ‬ ‫ﲋ‬ ‫ﲌ‬ ‫ﲍ‬ ‫ﲎ‬ ‫ﲏ‬ ‫ﲐ‬ ‫ﲑ‬ ‫ﲒ‬ ‫ﲓ‬ ‫ﲔ‬ ‫ﲕ‬ ‫ﲖ‬ ‫ﲗ‬ ‫ﲘ‬ ‫ﲙ‬ ‫ﲚ‬ ‫ﲛ‬ ‫ﲜ‬ ‫ﲝ‬ ‫ﲞ‬ ‫ﲟ‬ ‫ﲠ‬ ‫ﲡ‬
  • 13. 13 ‫ﲢ‬ ‫ﲣ‬ ‫ﲤ‬ ‫ﲥ‬ ‫ﲦ‬ ‫ﲧ‬ ‫ﲨ‬ ‫ﲩ‬ ‫ﲪ‬ ‫ﲫ‬ ‫ﲬ‬ ‫ﲭ‬ ‫ﲮ‬ ‫ﲯ‬ ‫ﲰ‬ ‫ﲱ‬ ‫ﱠ‬ :‫ريم‬ ‫م‬ ١٦ - ٢٢ “Përmende në Libër (në Kur’an, tregimin për) Merjemen, kur ajo u tërhoq në vetmi nga familja e saj diku në një vend nga lindja. Ajo vuri një perde ndaj tyre, pastaj Ne ia dërguam asaj Shpirtin Tonë (Melekun Xhibril, engjëllin Gabriel) dhe ai iu paraqit përpara asaj në formë njeriu. Ajo i tha: “Sigurisht që unë i mbështetem të Gjithëmëshirshmit për mbrojtje nga ti, nëse vërtet e ke frikë Allahun.” (Xhibrili) i tha: “Në të vërtetë, unë jam vetëm një i dërguar i Zotit tënd, që të të dhuroj ty një djalë të pastër.” Ajo tha: “Si mund të kem unë djalë, kur asnjë mashkull nuk më ka prekur e nuk jam as e pacipë?!” Ai (Xhibrili) i tha: “Kështu është! Zoti yt ka thënë: ‘Kjo për Mua është e lehtë. Ne do ta bëjmë atë shenjë për njerëzit dhe mëshirë nga ana Jonë’. Dhe kjo është punë e kryer.” Kështu që ajo e ndjeu që mbeti me barrë me të (Isain) dhe u tërhoq bashkë me të në një vend të largët (Bethlehem, rreth 6 milje larg Kudsit). [Surja Merjem, 17-22] Gjithashtu, Kurani mjaftohet duke e emërtuar atë vetëm me emrin ‘Mesih’ ose ‘Isa’, dhe aludon për të me epitetin ‘bir i Merjemes’. Në të nuk përmendet ngjarja me Jozefin, gjithashtu, ai nuk përmend listën prejardhjes së tij ‫ﷺ‬. Nga ana tjetër, librat krishter kanë mospërputhje me njëra-tjetrën rreth prejardhjes së tij të lartë.
  • 14. 14 Pema e prejardhjes së Mesihut: Mateu dhe Luka kanë sjellë pemën e prejardhjes së Mesihut ‫ﷺ‬, mirëpo njeriu bie në habi të madhe kur sheh se sa shumë mospërputhje thelbësore ka në to. A mos vallë ata janë bazuar në ixhtihad (përpjekje për t’ia qëlluar të vërtetës) apo janë bazuar në dokumenta historik? E para nuk është e saktë, sepse ixhtihadi nuk bëhet në gjenealogji. Nëse ata janë bazuar në dokumenta historik, atëherë themi se cilat janë këto dokumenta historik? Cardinal Danilo thotë: “Prejardhja e Krishtit është marrë nga arkiva e familjes së Krishtit.” Mirëpo, këtë mendim e kritikon dijetari francez Maurice Bucaille me fjalën e tij: “Pavarësisht se komentuesi na thekson se ai i di këto arkiva familjare të pretenduara nëpërmjet librit ‘Historia e kishës’ të Jozib Alsizarit, i cili është një shkrimtar me seriozitet shumë të diskutueshëm, - është shumë e vështirë që të imagjinohet se familja e Krishtit ka dy gjenealogji që bien domosdoshmërisht në kundërshtim me njëra-tjetrën, ngase secili nga këto dy historian sjell prejardhje të Krishtit që në shumicën e saj ndryshon nga njëra-tjetra; nga ana e emrave dhe nga ana e numrave të paraardhësve.” 2 Tani ia lëmë fjalën Lukas dhe Mateut, që të flasin për këtë pemë të prejardhjes. 2 ‘Studim i librave të shenjtë’ fq. 115.
  • 15. 15 Luka e fillon prejardhejen e tij nga Adami sikurse vijon: 1 - Adami 2 - Seti 3 - Enosi 4 - Kainani 5 - Mahalaleeli 6 - Jaredi 7 - Enoku 8 - Mathusal 9 - Lameku 10 - Noeu 11 - Semi 12 - Arfaksadi 13 - Kainani 14 - Selë 15 - Eberi 16 - Pelekut 17 - Ragau 18 - Seruku 19 - Nakori 20 - Tare Më pas, ai është bashkuar me Mateun në listën e prejardhjes nga Abrahami e deri te marangozi Jozef. Në vijim po ju sjellim tabelën, pastaj ju e keni përsipër të krahasoni ndërmjet këtyre emrave. Testamenti i vjetër bashkohet me Testamentin e Ri, gjithashtu, nga ana Davidit.
  • 16. 16 Nr. Ungjilli i Lukas Nr. Ungjilli i Mateut 1 Abrahami 1 Abrahami 2 Isaku 2 Isaku 3 Jakobi 3 Jakobi 4 Judë 4 Judë 5 Faresi 5 Faresi 6 Esromi 6 Esromi 7 Arami 7 Arami 8 Aminadabi 8 Aminadabi 9 Naasoni 9 Naasoni 10 Salmoni 10 Salmoni 11 Boozi 11 Boozi 12 Obedi 12 Obedi 13 Jeseu 13 Jeseu
  • 17. 17 Nr. Ungjilli i Lukas Nr. Ungjilli i Mateut Nr. I i Kronikave kapitulli 3 14 Davidi 14 Davidi 14 Mbreti David 15 Natani 15 Salomoni 15 Salomonit 16 Matatha 16 Roboami 16 Roboami 17 Mena 17 Abia 17 Abijahu 18 Melea 18 Asai 18 Asa 19 Eliakimi 19 Jozafati 19 Jozafati 20 Jonani 20 Jorami 20 Jorami 21 Jozefi 21 Ozia 21 Ahaziahu 22 Juda 22 Joatami 22 Joasi 23 Simeoni 23 Akazi 23 Amatsiahu 24 Levi 24 Ezekia 24 Azariahu 25 Mathati 25 Manaseu 25 Jothami 26 Iorimi 26 Amoni 26 Ashazi 27 Eliezeri 27 Josia 27 Ezekia 28 Joseu 28 Jekonia 28 Manasi 29 Eri 29 Salatieli 29 Amoni
  • 18. 18 30 Elmodami 30 Zorobabeli 30 Josia 31 Kosami 31 Abiudi 31 Jehojakimi 32 Adi 32 Eliakimi 32 Jekoniahu 33 Melki 33 Azori 33 Pedajahu 34 Neri 34 Sadoku 34 Zorobabeli 35 Salatieli 35 Akimi 35 Hananiahu 36 Zorobabeli 36 Eliudi 36 Shakaniahu 37 Resa 37 Eleazari 38 Joanna 38 Matthani 39 Juda 39 Jakobi 40 Jozefi 40 Jozefi 41 Semei 41 Jezu Krishti 42 Matathia 43 Maathi 44 Nagai 45 Esli 46 Nahumi
  • 19. 19 47 Amosi 48 Matathia 49 Jozefi 50 Jana 51 Melki 52 Levi 53 Mathati 54 Eli 55 Jozefi 56 Jezu Krishti Vërejtja e parë: Luka ka shtuar një emër, i cili është ‘Kainani’, numëri 13, i cili vjen direkt pas emrit të ‘Arfaksadit’. Kjo bie në kundërshtim me Testamentin e Vjetër, ngase libri Zanafilla nuk e përmend se ai është bir i Arfaksadit. Vërejtja e dytë: Mateu thotë: “...nga Davidi deri te internimi në Babiloni, katërmbëdhjetë breza; dhe, nga internimi në Babiloni deri te Krishti, katërmbëdhjetë breza.” [Ungjilli i Mateut 1;17]
  • 20. 20 Gjithësej i bie të jenë njëzet e tetë breza, kurse te Luka shikojmë se nga Davidi e deri te Jezusi ishin dyzet e tre breza!!! Vërejtja e tretë: Mateu thotë: “Josias i lindi Jekonia dhe vëllezërit e tij në kohën e internimit në Babiloni. Pas internimit në Babiloni Jekonias i lindi Salatieli” [Ungjilli i Mateut 1;11-12] Kjo bie ndesh me atë që ndodhet në Testamentin e Vjetër, ngase te ‘I i Kronikave’ thuhet: “Bijtë e Josias ishin Johnani, i parëlinduri, i dyti Jehojakimi, i treti Sedekia dhe i katërti Shalumi.” [I i Kronikave 3;15] Kurse Jekoniahu është bir i Jehojakimi, që do të thotë se Jekoniahu është nipi i Josias. Vërejtja e katërt: Mateu thotë: “Josias i lindi Jekonia dhe vëllezërit e tij në kohën e internimit në Babiloni.” [Ungjilli i Mateut 1;11] Kurse Testamenti i Vjetër përmend se ai është caktuar mbret kur ishte tetë vjeç dhe se ai ka sunduar tridhjetë e një vjet.3 Më pas atë e ka luftuar mbreti i Egjiptit, u plagos në ‘Megido’ dhe u varros në Jeruzalem. Vërejtja e pestë: Jekoniahu, sipas fjalës së Mateut, ishte prej etërve të Isait ‫ﷺ‬ , kusre nga ana tjetër, ne shikojmë se Profeti i Testamentit të Vjetër, 3 II i Kronikave 34;1, domethënë: përreth vitit 638 p.e.s, deri në vitin 608 p.e.s.
  • 21. 21 ‘Jeremia’, lutet që Jekoniahu të jetë pafëmijë dhe që mos të ulet në fronin e Davidit asnjë nga pasardhësit e tij.4 Vërejtja e gjashtë: Zorobabeli, njëri nga etërit e Jezusit, ishte nipi i Jekoniahu sipas Ungjillit të Mateut; kurse te Ungjilli i Lukas ai ishte nipi i Nerit. Djali i tij, sipas Ungjillit të Mateut, ishte Abiudi; kurse te Ungjilli i Lukas ishte Resa. Në ‘II i Kronikave’, djali i tij ishte Hananiahu; kurse te Mateu dhe Luka ai është bir i Salatielit, ndërkohë që sipas Testamentit të Vjetër Salatieli nuk kishte fëmijë, por ishte çun i vëllait të tij ‘Pedajahu’. Vërejtja e shtatë: Mateu thotë: “Jozefi, bir i Jakobit” [Ungjilli i Mateut 1;16] Kurse Luka thotë: “Jozefi, bir i Elit.” [Ungjilli i Lukas 3;23] Vërejtja e tetë: Mateu është i mendimit se Isai ‫ﷺ‬ është prej pasardhësve të Solomonit, birit të Davidit; kurse nga ana tjetër, ne shohim se Luka është i mendimit se ai është prej pasardhësve të Natanit, birit të Davidit. Vërejtja e nëntë: Mateu e konsideron Profetin e Allahut, Isa ‫ﷺ‬, prej pasardhësve të Davidit dhe që të gjithë ata ishin pushtetar të shquar; kurse nga ana tjetër, Luka i konsideron ata jo prej pushtetarëve. 4 Jeremia 22;30.
  • 22. 22 Vërejtja e dhjetë: Më pas, shih mospërputhjen e prejardhjes ndërmjet Testamentit të Vjetër, i cili ishte bazë për Testamentin e Ri, dhe ndërmjet Testamentit të Ri, i cili është frymëzim nga Shpirti Shenjtë sipas kristianëve. Ata thonë se ai ua dikonte atyre këtë libër. Ato që kemi përmendur më parë mjaftojnë për ta refuzuar pretendimin e tyre. Vërejtja e njëmbëdhjetë: Si mundet që ata shkrimtar ta kthejnë prejardhjen e tij te Jozefi dhe nga Jozefi te Davidi dhe Abrahami? A mos ka qenë vallë Jozefi baba i Krishtit, kështu që të mundet të atribuohet prejardhja e tij nga ana e Jozefit? Kurrësesi! Nëse duhet të përmendet patjetër prejardhja e tij, atëherë duhet të përmendet patjetër nga ana e nënës së tij; nga Merjemja (Maria), jo nga ana e të tjerëve. Kurani e tregon këtë fakt në disa aspekte, prej të cilave është se, ai e quan atë bir i Merjemes. gjithashtu, ai e përshkruan atë se është bamirës ndaj nënës së tij: ‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬ ‫ﲎ‬ ‫ﲏ‬ ‫ﲐ‬ ‫ﲑ‬ ‫ﲒ‬ ‫ﲓ‬ ‫ﲔ‬ ‫ﱠ‬ :‫ريم‬ ‫م‬ ٣٢ “Dhe të bindur ndaj nënës sime dhe nuk më ka bërë mospërfillës e të mjerueshëm.” [Surja Merjem, 32] Le t’i kthehemi temës tonë që ka të bëjë me rrëfimin e jetëshkrimit të Isait ‫ﷺ‬, dhe themi: Studiuesi përballet me një problem të madh në njohjen e jetëshkrimit të Profetit Isa ‫ﷺ‬, për shkak se nuk ka dokumentacione historike të lidhura me kohën e tij. Libri historik më i vjetër që kemi është libri i një të devijuari çifut fanatik. Ai është libri i ‘Josefin’.
  • 23. 23 Libri titullohet ‘HISTORY OF THE JEWISH WAR’ dhe do të thotë ‘Historia e luftërave të judave’. Ai ka lindur tri vjet pas ngritjes së Krishtit në qiell. Mirëpo ky çifut fanatik nuk ka treguar për historinë e Krishtit, për lindjen e tij dhe për ngjarjen e kryqëzimit, as nga afër e as nga larg. Përkundrazi, ai i ka mbyllur sytë ndaj çdo ngjarje që ka të bëjë me të, pas shfaqjes së Krishtit. Evropës i ka ardhur keq për shkak të sjelljes së këtij njeriu, për shkak të fanatizmit dhe tradhëtisë historike të tij, gjë e cila e ka lënë historinë e Krishtit në errësirë. Farer, i cili ka shkruajtur për jetëshkrimin e Krishtit, ka qenë shumë i ashpër në kritikimin e Josefinit.5 Referenca jonë e vetme për të njohur jetëshkrimin e detajuar të Krishtit është ungjilli. Mirëpo, që të gjitha këto ungjille - për të ardhur keq - janë kontradiktore në rrëfimin e ngjarjeve, sidomos në ngjarjen e lindjes së Krishtit; përveç kësaj, shumë autor ua kanë artibuar këto ungjille apostujve (hauarijunëve), megjithëse ata nuk janë takuar kurrë me ta dhe as që i kanë parë ndonjëherë ata. Kjo vepër e poshtër ka vazhduar në shekujt e pastajmë, e deri në shekullin e pestë, prandaj, dijetarët dhe studiuesit nuk i kanë besuar ndodhive dhe datave që janë përmendur në to. 5 Sa i përket asaj që përcillet nga Josefini se ka thënë: “Në atë kohë jetonte Jezusi. Ai ishte njeri klerikë, nëse është e lejuar ta quajmë njeri, për shkak se ai bënte vepra të mahnitshme, i mësonte njerëzit, dhe e mësonte realitetin ndërkohë që ishte i lumtur. Shumë njerëz nga hebrenjtë dhe nga grekët e kanë pasuar atë. Ai ishte vërtetë Mesia.” Vet kristianët e kanë refuzuar të kenë dal nga lapsi i Josefinit judaist fanatik këto rreshta. Ata kanë thënë se kjo i është mveshur Josefinit. Shih detajet e kësaj në librin e Will Durant ‘The Story of Civilization’ (Historia e civilizimit) vëll 3 fq. 205.
  • 24. 24 Përshembull, ungjillet kanë përmendur se Krishti ka lindur pa baba, domethënë nga nëna e virgjër, se pastaj është kryqëzuar dhe se pas disa ditësh ai është ringjallur nga varri. Kjo është një ngjarje e vetme e papërsëritur, mirëpo ne shohim se ungjillet bien në kontradikta të dukshme në transmetimin e kësaj ngjarje. Ato bien në kontradikta të papëputhshme. Ungjilli i Mateut dhe i Lukas pohojnë se Krishti ka lindur pa baba, domethënë se është lindur nga një nënë e virgjër, më pas, ata fillojnë e rrëfejnë gjenealogjinë e Krishtit - paqja qoftë me të - . Megjithatë, ne jemi të detyruar të përcjellin nga ungjillet, në mënyrë që të hedhim dritë rreth fillimit të jetës së tij. Autori i librit ‘Fjalori i Biblës së Shenjtë’ thotë: “Nuk është e lehtë të njohim datëlindjen e përpiktë e të padiskutueshëm të Krishtit apo të pagëzimit apo të kryqëzimit të tij, mirëpo shumica e historianeve dhe dijetarëve bien dakot në datat e këtyre ndodhive në mënyrë të përafërt.” Më pas, ai thotë: “Datëlindja e Krishtit, ose është nga fundi i vitit 5 para herës sonë, ose nga fillimi i vitit 4 para herës sonë. Sa i përket probabilitetit të mundësisë së lindjes së Krishtit me datë 25 dhjetor, ky supozim ka filluar në shekullin e katërt, prandaj, ndoshta datëlindja e Krishtit ka qenë në datën 25 dhjetor të vitit 5G p.e.s. Sipas kësaj, ai ka lindur pesë vjet më përpara se sa data të cilën e ka vendosur ‘Dionysius’ (vd. 550G), i cili është 25 Dhjetor 1G.”6 Kur hedh sytë në atë që Kuranit të lë të kuptosh, atëhetë të bëhet e qartë gabimi i kësaj date, ngase Kurani thotë se Allahu i ka thënë Merjemes: ‫ﭐ‬‫ﱡ‬ ‫ﳋ‬ ‫ﳌ‬ ‫ﳍ‬ ‫ﳎ‬ ‫ﳏ‬ ‫ﳐ‬ ‫ﳑ‬ ‫ﳒ‬ ‫ﳓ‬ ‫ﱠ‬ :‫ريم‬ ‫م‬ ٢٥ 6 ‘Fjalori i Biblës së Shenjtë’ fq. 863-864.
  • 25. 25 “Dhe shkunde trupin e hurmës nga ti, do të lëshojë mbi ty hurma të freskëta e të pjekura.” [Surja Merjem, 25] Fjala ‘Rrutaben xhenijjen’ domethënë: hurma të freskëta e që janë të përshtatshme për t’u ngrënë. Vazhdimi i ajetit është: ‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬ ‫ﱁ‬ ‫ﱂ‬ ‫ﱃ‬ ‫ﱄ‬ ‫ﱅ‬ ‫ﱠ‬ :‫ريم‬ ‫م‬ ٢٦ “Kështu që ha e pi dhe ji e kënaqur...” [Surja Merjem, 26] Domethënë: Ha prej hurmës së freskët dhe pi prej lëngut të saj. Studiuesit thonë: Hurma e freskët në rajonin lindor të detit mesdhe bëhen në muajt korrik dhe gusht, kurse në muajn dhjetor ajo shndërrohet në temër (hurmë e thatë). Sipas kësaj, datëlindja e Krishtit - paqja qoftë me të - ka qenë ose në muajin korrik ose në muajin gusht. Autori i librit ‘Enciklopedia Britanike’ e ka kundërshtuar fjalën se datëlindja e tij ka qenë në dhjetor dhe është bazuar në fragmentin e Ungjillit të Lukas: “Tani në po atë krahinë ishin disa barinj që rrinin jashtë, në fusha, dhe natën ruanin kopenë e tyre.” [Ungjilli i Lukas 2;8] Autori thotë se kjo gjë nuk mundet të ndodh në muajin dhjetor, sepse në këtë muaj bie shpesh shi në tokën e Palestinës, andaj nuk mundet të përfytyrohet që barinjtë e kopeve të ishin jashtë ndërtesës. Historiani kristianë, Habib Sa’id, thotë: “Meteorologët kanë regjistruar me imtësi temperaturën në Hebron. Gjendja atmosferike në këtë vend, që ndodhet nga ana jugore e rrafshnaltave të hebrenjve, është njësoj me gjendjen atmosferike të Bethlehem, i cili gjendet pranë tij. Nëpërmjet leximit të temperaturës bëhet e qartë se
  • 26. 26 acari zbret në këtë vend me sasi të bollshme dhe se shiu i madh zbret çdo vit në muajit dhjetor, janar dhe shkurt. Në stinën në të cilën ka lindur Krishtit, Bethlehemi mbërthehet nga ngrica dhe shiu. Po ashtu, në këtë stinë, tufat e kopeve nuk gjenden në kullotat e tyre. Talmudi të lë të kuptosh një gjë të tillë. Prej kësaj përfitohet se tufat e kopeve dalin te kullota e tyre në muajin mars dhe vazhdojnë kështu deri në fillimin e muajit nëntor, që i bie rreth tetë muaj. Në gjithë tokën e Palestinës, delet dhe barinjtë strehohen brenda mureve përgjatë gjithë stinës së dhjetorit.”7 Gjithashtu, ai thotë: “Bota krishtere e feston datëlindjen e Krishtit në 24-25 dhjetor të çdo viti, megjithëse astronomët dhe historianët - nga njerëzit e dijes dhe të fesë - kanë rënë unanim se data 25 Dhjetor i vitit 1G nuk është datëlindja e vërtetë e Krishtit, as nga ana vitit, as nga ana e ditës. Përgjegjësinë për këtë gabim e ka murgu ‘Dionysius Exiguus’, i cili ka rënë në shumë gabime në përllogaritjet e tij. Ky murg ka jetuar në Romë në vitin 532G dhe atëherë atij ju kërkua që të përcaktojë një kohë të re duke pasur një pikë referimi në të kaluarën, mirëpo ai harrojë në përllogaritjen e tij vitin zero që ndodhet ndërmjet vitit 1 para erës sonë dhe vitit 1 pas erës sonë, të cilin e ka pasur për detyrë që ta fuste në përllogaritje. Po ashtu, ai është treguar i shkujdesur dhe ka lënë pa përllogaritur katër vitet në të cilat ka sunduar perandori Augustus, i cili e ka pas emrin ‘Octavius’.”8 Po ashtu, pas studimit të Ungjillit të Mateut i cili tregon qartë se datëlindja e Krishtit ishte në kohën e ‘Herod’, studiuesit kanë arritur në përfundimin se kjo gjë ka qenë përpara datëlindjes së zyrtarizuar 7 ‘Pasqyrime historike të përmendura në Ungjill’ fq. 33-34. 8 ‘Pasqyrime historike të përmendura në Ungjill’ fq. 32.
  • 27. 27 dhe se ajo ka një dallim prej 6-8 vitesh. Kjo bie ndesh me kohën të cilën e ka përcaktuar ‘Dionysius’ se gjoja ajo ishte në vitin 1G. Ndërsa Luka thotë se Krishti ishte tridhjetë vjeç atëherë kur Gjoni e ka pagëzuar atë në vitin pesëmbëdhjetë të sundimit të ‘Tiberius’, që do të thotë se atëherë ishte viti 28-29G. Kjo gjë e bënë datëlindjen e Krishtit të jetë viti 1-2 para erës sonë. Përveç kësaj, Luka thotë: “Tani, në atë ditë u shpall një dekret nga ana e Cezar Augustit, për të kryer regjistrimin e popullsisë të gjithë perandorisë. Ky regjistrim qe i pari që u krye kur Kuirini ishte guvernatori i Sirisë.” [Ungjilli i Lukas 2;1-2] Mirëpo, dihet se Kuirini ishte guvernator i Sirisë ndërmjet viteve 6-12G. Josefini ka përmendur se në vendin hebre është bërë një regjistrim në vitin 6-7G. Nëse ky regjistrim është po ai regjistrim që ka treguar Luka, atëherë i bie se datëlindja e Mesihut ishte në vitin 6G para erës sonë dhe pas tij.9 Sikur të fillonim t’i praktikonim rregullat që kanë vendosur dijetarët e muslimanëve për të njohur datëlindjen e zotërisë së Profetëve ‫ﷺ‬, sidomos rregullat e muhadithologëve që kanë vendosur për transmetimin e haditheve dhe njohjen e të saktë dhe të pasaktës, = atëherë të mëdhenjtë e botës që janë treguar në Ungjill nuk do të kishte vend për t’u përmendur në botën reale, por do të binin në botën e përrallave. Megjithëse kontradiktat janë të dukshme dhe se ata nuk kanë rregulla dhe kritere, prapëseprapë, ne jemi të detyruar të marrim disa nga fragmentet që janë përmendur në këtë Ungjill të falsifikuar, në lidhje me lindjen e Krishtit, me fillimin e rritjes së tij dhe me fundin e tij në tokë, andaj dhe themi: 9 Shih disa nga këto shtjellime në librin e Will Durant ‘Historia e civilizimit’ vëll. 3 fq. 212-213.
  • 28. 28 Maria jetonte me një person që quhej Jozef, i cili ishte i fejuari i saj10 në Nazaret.11 Në atë kohë, asaj i është shfaq një engjëll dhe ai e ka përgëzuar atë se ajo do të lind Krishtin dhe se do bëhet nënë pa kryer marrëdhënie me Jozefin. Ajo u shqetësua nga ky sihariq dhe tha: “Si do të ndodhë kjo, përderisa unë nuk njoh burrë?”. [Ungjilli i Lukas 1;34] Kurani thotë: ‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬ ‫ﲍ‬ ‫ﲎ‬ ‫ﲏ‬ ‫ﲐ‬ ‫ﲑ‬ ‫ﲒ‬ ‫ﲓ‬ ‫ﲔ‬ ‫ﲕ‬ ‫ﲖ‬ ‫ﲗ‬ ‫ﲘ‬ ‫ﱠ‬ :‫ريم‬ ‫م‬ ٢٠ Ajo tha: “Si mund të kem unë djalë, kur mua nuk më ka prekur asnjë burrë dhe as nuk jam e pamoralshme?” [Surja Merjem, 20] Më pas, Luka thotë: “Tani, në atë ditë u shpall një dekret nga ana e Cezar Augustit12 , për të kryer regjistrimin e popullsisë të gjithë perandorisë. Ky regjistrim qe i pari që u krye kur Kuirini ishte guvernatori i Sirisë. Dhe të gjithë shkonin të regjistroheshin, secili në qytetin e vet. Tani edhe Jozefi doli nga 10 Ungjilli i Lukas 2-6-7. 11 Ai është një qytet në rajonin e Galileut. Ai shtrihet në një pjesë të veriut të Palestinës, në një mal të lartë në të cilën shihet mali Hermon, Carmel dhe Tabor. Ajo është 14 milje larg liqenit Tiberia nga ana perëndimore e tij, dhe është 86 milje larg nga Kudsi nga ana veriore e tij. Shih: ‘Mu’xhemul Buldan’ vëll. 1 fq. 34. 12 ‘Agustus’ është epitet latin e që do të thotë ‘i madhëruar’, kurse ‘Cezar’ është emri i familjes romake. Ai është perandori i parë romak (31 p.e.s. - 14G). Ai i ka hedhur bazat e sundimit të tij në të gjitha anët e perandorisë dhe në tokat përreth detit mesdhe. Përpara tij, guvernatori i Palestinës ishte Herodi. Ky i dërgonte atij taksën në Romë dhe në kohën e tij ka lindur Krishti.
  • 29. 29 qyteti i Nazaretit të Galilesë13 , për të shkuar në Jude, në qytetin e Davidit, që quhet Bethlehem14 , sepse ai ishte i shtëpisë dhe i familjes së Davidit, për t'u regjistruar bashkë me Marinë, gruan e vet, me të cilën ishte martuar15 dhe që ishte shtatzënë. Kështu, ndërsa ishin atje, asaj i erdhi koha të lindë. Dhe ajo lindi djalin e saj të parëlindur, [Ungjilli i Lukas 2;17] Ndërsa Mateu, flet për lindjen e Krishtit dhe thotë: “Pasi Jezusi lindi në Bethlehem të Judesë në kohën e mbretit Herod16 , ja që disa dijetarë nga lindja arritën në Jeruzalem, duke thënë: ''Ku 13 ‘Galile’ është emër hebre që do të thotë ‘rrethi’ apo ‘qarku’. Ai është një qytet i vjetër që shtrihet ndërmjet detit mesdhe dhe liqenit Tiberia. Gjatësia e saj është 19 milje, kurse gjërësia e saj është 25 milje. Ai ishte nga qytetet më të rëndësishme të Kananasve, pastaj ai u bë pjesë e shtetit hebre. 14 ‘Bethlehem’ është emër hebre që do të thotë ‘shtëpia e bukës’. Ai është një qytet i vogël, që i bie 6 milje larg Jeruzalemit nga jugu. Ai është vendlindja e Profetit të Allahut Daud (David) dhe Isa ‫ﷺ‬, ngase Merjemja e kishte prejardhjen nga Daudi dhe ajo shkoi në Bethlehem për t’u regjistruar. Në atë vend, sipër shpellës, gjendet një kishë ku thuhet se ka lindur Profeti i Allahut, Isa - paqja qoftë me të - . 15 Si mundet të shprehet, pa pikën e turpit, se Jozefi ishte bashkëshorti i Marias?!!! Ndërkohë, ajo ishte thjeshtë e fejuar me të (dmth: ajo i kishte dhënë fjalën për martesë). 16 Me ‘Herod’ kihet për qëllim ‘Herodi i madh’. Ai ishte guvernator i hebrenjve përpara perandorit romak në vitin 39 p.e.s. Ai ka ndërtuar një tempull pagan në mënyrë që të adhurohej perandori në Jeruzalem, kurse te dera e tempullit të Solomonit ai ka vendosur një statujë të madhe të një shqiponje prej ari, i cili ishte një simbol i shetit romak. Atëherë, hebrenjtë u bënë armiq të tij, mirëpo kishin frikë prej dhunës dhe mizorisë së tij, kështu që filluan të bënin komplote kundër tij por pa sukses. Në fund të jetës së tij lindi Mesihu - paqja qoftë me të - . Përpara se të ndahet nga jeta, ai dha urdhër që të vriten të shquarit e Kudsit në mënyrë që të përhapet pikëllimi në atë qytet, në mënyrë që banorët mos të ketë mundësi të gëzohen me vdekjen e mbretit të urrye të tyre. [‘Fjalori i Biblës së Shenjtë’ fq. 1009; dhe ‘Historia e koptëve dhe kristianizmit’ vëll. 8 fq. 191]
  • 30. 30 është mbreti i Judenjve, që ka lindur? Sepse pamë yllin e tij në Lindje dhe erdhëm për ta adhuruar''. Mbreti Herod, kur dëgjoi këto fjalë, u shqetësua, dhe bashkë me të mbarë Jeruzalemi. Dhe, mbasi i mblodhi të gjithë krerët e priftërinjve dhe skribët e popullit, i pyeti ku duhet të lindte Krishti. Dhe ata i thanë: ''Në Bethlehem të Judesë, sepse kështu është shkruar nëpërmjet profetit: "Dhe ti, Bethlehem, tokë në Jude, nuk je aspak më e vogla ndër princat e Judesë, sepse nga ti do të dalë një udhëheqës, që do të kullotë popullin tim, Izraelin"''. Atëherë Herodi i thirri fshehurazi dijetarët, dhe i pyeti me hollësi se kur e kishin parë yllin për herë të parë. Dhe i dërgoi në Bethlehem dhe tha: ''Shkoni dhe pyesni me kujdes për fëmijën; dhe, kur ta gjeni, më njoftoni që të vij edhe unë ta adhuroj''. Dhe ata, pasi e dëgjuan mbretin, u nisën; dhe ja, ylli që kishin parë në lindje u shkonte përpara atyre derisa u ndal përmbi vendin ku ndodhej fëmija. Ata, kur e panë yllin, u gëzuan me gëzim shumë të madh. Dhe, mbasi hynë në shtëpi, panë fëmijën me Marien, nënën e tij, dhe ranë përmbys dhe e adhuruan. Pastaj hapën thesaret e tyre dhe dhuruan: ar, temjan dhe mirrë. Pasi Perëndia i udhëzoi në ëndërr që të mos ktheheshin te Herodi, ata u kthyen në vendin e tyre nga një rrugë tjetër... Atëherë Herodi, duke parë se dijetarët e kishin mashtruar, u zemërua fort dhe urdhëroi të vriten të gjithë fëmijët meshkuj që ishin në Bethlehem dhe në tërë rrethinën e tij, nga dy vjeç e poshtë,” [Ungjilli i Mateut 2;1-16] Sa i përket Krishtit, Jozefi dhe Maria e morrën atë me vete për në Egjipt. Ata nuk janë kthyer, vetëm se pas vdekjes së Herodit. Le t’i kthehemi prap Lukas, ku thotë: “Kur pastaj ishin plotësuar ditët e pastrimit të saj sipas ligjit të Moisiut, e çuan fëmijën në Jeruzalem për t'ia paraqitur Zotit, ashtu siç është shkruar në ligjin e Zotit: ''Çdo mashkull i parëlindur do të jetë thirrur
  • 31. 31 shenjt për Zotin'',” [Ungjilli i Lukas 2;22-23] derisa thotë: “Dhe mbasi i kryen të gjitha ato që i takonin sipas ligjit të Zotit, u kthyen në Galile, në qytetin e tyre, Nazaret. Ndërkaq fëmija rritej dhe forcohej në frymë, duke qenë plot dituri; dhe hiri i Perëndisë ishte mbi të. Tani prindërit e tij shkonin çdo vit në Jeruzalem për festën e Pashkës...” [Ungjilli i Lukas 39-41] Në këto fragmente të gjata të Ungjillit të Mateut dhe të Lukas qëndrojnë shumë mospërputhje. Sqarimi i tij është sikurse vijon: 1. Në Ungjillin e Lukas thuhet se lindja e Mesihut ishte pas regjistrimit, në kohën e Augustus, ndërkohë që ajo e cila është e vërtetuar historikisht është se regjistrimi ka ndodhur në vitin e gjashtë nga lindja e Krishtit. Nga ana tjetër, Mateu thotë se lindja e Krishtit ishte në kohën e Herodit, ndërkohë që ajo e cila është e vërtetuar historikisht është se ai ka ndërruar jetë katër vjet përpara lindjes së Krishtit.17 2. Mateu pretendon se të dy prindërit e tij shkuan në Egjipt nga frika e Herodit, i cili ka urdhëruar të vriten të gjitha foshnjet. Ndërsa Luka thotë se dy prindërit e tij shkuan në Jeruzalem, pastaj, nga atje kanë shkuar në Nazaret, dhe se ata kanë qëndruar në të derisa ai u rritë. 3. Mateu thotë: “...sepse nga ti do të dalë një udhëheqës...” Historia e përgënjeshtron këtë pretendim, ngase Krishti nuk ka qenë asnjë ditë prej ditësh udhëheqës i hebrenjve. Përkundrazi, ata janë përpjekur që të jepej gjykimi për ekzekutimin e tij, madje ata ja kanë arritur qëllimit që të merret vendimi për ekzekutimin e tij. 4. Mateu pretendon se Jezusi është drejtuesi që kullot popullin izraelit: “...që do të kullotë popullin tim, Izraelin.” 17 Shih: ‘Lindja e fesë kristiane’ fq. 30, e autorit krishter Bruce.
  • 32. 32 Historia e përgënjeshtron këtë pretendim sepse izraelitët nuk e kanë pranuar thirrjen e Krishtit, si pasoj, ai nuk ishte drejtuesi i tyre. 5. Mateu, duke ju drejtuar Bethlehemit, thotë: “nuk je aspak e vogla ndër princat e Judesë”. Kjo bie në kundërshtim me Testamentin e Vjetër, ku thuhet: “Por ti, o Betlem Efratah, megjithëse je i vogël midis mijërave të Judës...” [Mikea 5;2] Nuk di se si kristianët i mbrojnë këto kontradikta që ndodhen te Ungjillet, të cilat janë baza e fesë së tyre dhe themeli i ideologjisë së tyre! Po ashtu, ata nuk kanë arritur dot të përcaktojnë se kush janë ata dijetarët zjarrëputist që kanë ardhur te Herodi, se nga kanë ardhur dhe ku kanë shkuar, sepse në atë kohë ka pasur luftëra ndërmjet shtetit persian dhe shtetit romak. Pra, si mundet që ata zjarrëputistë të hyjnë te guvernatori romak, i cili ishte armik i përbetuar i zjarrëputistëve?! Dijetarët e kristianëve vazhdojnë të jenë në dyshim rreth çështjes së tyre. Më pas, Luka dhe Mateu, të cilët i kanë kushtuar rëndësi rrëfimit të jetëshkrimit të Krishtit në Ungjillin e tyre, kanë kapërcyer një pjesë të jetëshkrimit të tij dhe kanë filluar të përmendin ngjarjen e hyrjes së Krishtit në tempull dhe se çfarë i ka ndodhur aty. Atëherë, mosha e Krishtit ishte dymbëdhjetë deri në tridhjetë. Kjo periudhë e jetës së Krishtit vazhdon të jetë në errësirë.18 Më pas, atij i është dhënë urtësia dhe profetësia. Allahu e ka përkrahur atë me shumë mrekullia. Autorët e ungjilleve i kanë kushtuar rëndësi të madhe kësaj ane, sidomos gjërave që i kanë ndodhur dyzet ditë përpara fundit të jetës së tij, sidomos në javën e fundit. 18 Dijetarët e mëdhenj të kristianëve e kanë pranuar këtë. Shih: ‘Lindja e fesë kristiane’ fq. 29 në gjuhën Urdu, e Dr. Bruce.
  • 33. 33 Kurani i Lartë ka përmendur gjashtë nga këto mrekulli. Ato janë: 1) Fryrja e shpirtit te pëllumbi: ‫ﱡ‬ ‫ﱳ‬ ‫ﱴ‬ ‫ﱵ‬ ‫ﱶ‬ ‫ﱷ‬ ‫ﱸ‬ ‫ﱹ‬ ‫ﱺ‬ ‫ﱻ‬ ‫ﱼ‬ ‫ﱽ‬ ‫ﱾ‬ ‫ﱿ‬ ‫ﲀ‬ ‫ﱠ‬ ‫آل‬ :‫ران‬ ‫م‬ ‫ع‬ ٤٩ “...do të krijoj me baltë formën e një zogu, do t’i fryj atij dhe ai me Lejen dhe Urdhërin e Allahut do të bëhet zog19 ...” [Surja Ali Imran, 49] 19 [Shënim i përkthyesit]: Dijetari i madh, Shejkhul-Islam ibën Tejmijjeh - Allahu e mëshiroftë - ka thënë: “Me fjalën ‘krijim’ kihet për qëllim se ai i dha baltës një pamje në formë të zogut. Një gjë të tillë, njerëzit në përgjithësi kanë mundësi ta bëjnë, ngase çdonjëri ka mundësi të bëjë me baltë një pamje në formë zogu apo ndonjë pamje të ndonjë kafshe tjetër, mirëpo ky lloj portretizimi është i ndaluar fetarisht të bëhet, ndryshe nga portretizimi që bëri Mesihu, ngase Allahu i dha lejen atij ta bëjë atë. Mrekullia është te fryrja e shpirtit, gjersa u shndërrua në zog me Lejen e Allahut, nuk është mrekullia thjesht te krijimi (portretizimi) prej baltës, ngase kjo gjë është diçka e përbashkët (kanë mundësi ta bëjnë të edhe të tjerë).”. [Burimi: ‘Përgjigja e saktë’ vëll. 3 fq. 326-331] Pasi arritëm në konkluzionin se mrekullia është te fryrja e shpirtit, atëherë le të shikojmë, a është veçuar Jezusi me këtë mrekulli, apo edhe profetë të tjerë kanë ardhur me të tilla mrekulli: Te libri Ezekiel 37;1-10, tregohet qartë se kjo mrekulli i ka ndodhur dhe Ezekielit: “Dora e Zotit u ndodh mbi mua, më çoi jashtë në Frymën e Zotit, dhe më lëshoi në mes të një lugine që ishte plot me kocka... Atëherë ai më tha: "Profetizoji frymës, profetizo bir njeriu dhe i thuaj frymës: Kështu thotë Zoti, Zoti: Frymë, eja nga të katër erërat dhe fryj mbi këta të vrarë, që të jetojnë". Kështu profetizova, si më kishte urdhëruar dhe shpirti hyri në to, dhe u kthyen në jetë dhe u ngritën më këmbë; ishte një ushtri e madhe, shumë e madhe.” Pra, a do të thuhet edhe për të se ai është Zot, ngase ai i ka fryrë të vdekurit dhe si pasoj i vdekuri është ringjall?! Nëse thuhet se Jezusi është Zot sepse ai i ka fryrë zogut dhe ai është shndërruar në qenie e gjallë dhe në zog real,
  • 34. 34 2) Shërimi i të sëmurit të verbër dhe i të sëmurit nga lebra: ‫ﭐ‬‫ﱡ‬ ‫ﲁ‬ ‫ﲂ‬ ‫ﲃ‬ ‫ﱠ‬ :‫مران‬ ‫ع‬ ‫آل‬ ٤٩ “...do ta shëroj atë që ka lindur i verbër dhe atë që vuan nga lebra...” [Surja Ali Imran, 49] 3) Ringjallja e të vdekurve: ‫ﭐ‬‫ﱡ‬ ‫ﲄ‬ ‫ﲅ‬ ‫ﲆ‬ ‫ﲇ‬ ‫ﲈ‬ ‫ﱠ‬ :‫ران‬‫م‬ ‫ع‬ ‫آل‬ ٤٩ “...dhe do të ngjall të vdekurit20 me Vullnetin dhe Urdhërin e Allahut...” [Surja Ali Imran, 49] atëherë atyre u thuhet se edhe Musai hodhi shkopin dhe ai u shndërrua në qenie e gjallë, edhe Ezekieli, sipas jush, kur i fryu të vdekurve, ata u ringjallën. Nëse thuhet se Jezusi është Zot për shkak të këtyre që përmendët, atëherë u thuhet se një gjë e tillë u ka ndodhur edhe profetëve të tjerë, megjithatë, ju nuk thoni për ta se janë Zot. Gjithashtu, themi se Jezusi nuk ka pretenduar se kjo mrekulli është bërë nga vet ai. Përkundrazi, kjo mrekulli ishte prej Allahut. Te Ungjilli Gjonit 11;41-44, tregohet: “Atëherë ata e hoqën gurin prej vendit ku ishte shtrirë i vdekuri. Dhe Jezusi i ngriti sytë lart dhe tha: ''O Atë, të falënderoj që më ke dëgjuar. Unë e dija mirë se ti gjithnjë më dëgjon, por i kam thënë këto për turmën që është përreth, që të besojnë se ti më ke dërguar''. Dhe, mbasi tha këto, thirri me zë të lartë: ''Llazar, eja jashtë!''. Atëherë i vdekuri doli...” Pra, nuk thuhet në të: “që njerëzit të besojnë se unë jam Zot.”, por që njerëzit të besojnë se Ti - o Allah - më ke dërguar. 20 [Shënim i përkthyesit]: E njëjta gjë thuhet edhe për këtë mrekulli me të cilin të krishterët argumentohen se Jezusi është Zot. Themi: Musai - paqa qoftë me të - e ka shndërruar shkopin në gjarpër, sikurse tregohet në Bibël, te Eksodi 7;10, ndërkohë që në origjinë, shkopi nuk është qenie e gjallë, por është thjesht një send, ndryshe nga dhënja jetë e të vdekurit, i cili në origjinë, ai ishte qenie e gjallë dhe më pas ju dha përsëri jeta.
  • 35. 35 4) Njoftimi i njerëzve për atë çfarë hanë e çfarë ruanin në shtëpi: ‫ﭐ‬‫ﱡ‬ ‫ﲉ‬ ‫ﲊ‬ ‫ﲋ‬ ‫ﲌ‬ ‫ﲍ‬ ‫ﲎ‬ ‫ﲏ‬ ‫ﲐ‬ ‫ﱠ‬ :‫مران‬ ‫ع‬ ‫آل‬ ٤٩ “...dhe do t’ju tregoj se çfarë hani dhe çfarë ruani në shtëpitë tuaja...” [Surja Ali Imran 49] 5) Zbritja e sofrës me ushqim: ‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬ ‫ﱅ‬ ‫ﱆ‬ ‫ﱇ‬ ‫ﱈ‬ ‫ﱉ‬ ‫ﱊ‬ ‫ﱋ‬ ‫ﱌ‬ ‫ﱍ‬ ‫ﱎ‬ ‫ﱏ‬ ‫ﱐ‬ ‫ﱑ‬ ‫ﱒ‬ ‫ﱓ‬ ‫ﱠ‬ :‫ائدة‬ ‫الم‬ ١١٤ “O Allah, Zoti ynë! Na zbrit neve nga qielli një sofër të shtruar që të ketë në të për të parin e për të fundit një bollëk si në gosti feste dhe si argument prej Teje (shenjë bindëse që me të vërtetë kjo sofër e shtruar është prej Allahut)...” [Surja Maideh, 114] 6) Të folurit në djep: ‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬ ‫ﱣ‬ ‫ﱤ‬ ‫ﱥ‬ ‫ﱦ‬ ‫ﱧ‬ ‫ﱨ‬ ‫ﱠ‬ :‫ائدة‬ ‫الم‬ ١١٠ “...dhe kështu ti u fole njerëzve që në djep dhe në burrëri...” [Surja Maideh, 110] Nëse thuhet se Jezusi është Zot sepse ai ka ringjallur njerëz, atëherë pse nuk thuhet për Moisiun se është Zot, ndërkohë që ai e ka shndërruar një send në një qenie të gjallë, duke qenë se kjo mrekulli është më e madhe nga ky aspekt?! Nëse thuhet se Moisiu e ka bërë këtë me Lejen e Zotit, atëherë edhe ne i themi kristianëve se Jezusi ka ringjallur të vdekur me Lejen e Zotit.
  • 36. 36 Ndërsa në librat e Testamentit të Ri janë përmendur shumë mrekulli. Nuk do ta ekzagjeronim nëse do të thonim se në të ka qindra mrekulli. Allahu e di më së miri për vërtetësinë e tyre. Me këto mrekulli të mahnitshme dhe argumente të qarta, Krishti e filloi thirrjen e tij ndër hebrenjtë në Palestinë. Atëherë, ai shkoi në Galile për të dhënë mësim rreth thirrjes së Teuhidit (monoteizmit, besimit në një Zot dhe adhurimit vetëm një Zoti) në mbledhjet e tyre. “Jezusi shkonte kudo nëpër Galile, duke mësuar në sinagogat e tyre, duke predikuar ungjillin e mbretërisë dhe duke shëruar çdo sëmundje dhe çdo lëngatë në popull.” [Ungjilli i Mateut 4;23] Atëherë, ai shkoi në Kapernaum21 , krijoi në të një qendër për thirrje dhe qëndroi në të dy vjet. Ai dilte prej tij për të kumtuar thirrjen dhe u kthente përsëri në të. Ai ka marrë dymbëdhjetë nxënës prej pasuesve të tij: “Dhe ai, kur pa turmat, u ngjit në mal dhe, pasi u ul, iu afruan dishepujt e tij. Atëherë ai hapi gojën dhe i mësoi…” [Ungjilli i Mateut 5;1-2] 21 ‘Kapernaum’ është emër hebre që do të thotë: ‘fshati i Naumit’. Ai ndodhet në veri-perëndim të bregut të liqenit Galile (Tiberia).
  • 37. 37 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 Nr. Shohim se shkruesit e ungjillëve kanë mospërputhje në emrat e nxënësve të Jezusit Juda Iskarioti Simon Kananeasi Lebeu (Tade) Jakobi i Alfeut Mateu tagrambledhësi Thomai Bartolomeu Filipi Gjoni Jakobi i Zebedeut Andrea Simoni (Pjetri) Ungjilli i Mateut 12;2-4 Juda Iskarioti Simon Kananeasi Tadeu Jakobi i Alfeut Thomai Mateu Bartolomeu Filipi Andrea Gjoni Jakobi i Zebedeut Simoni (Pjetri) Ungjilli i Markut 3;16 Juda Iskarioti Juda vllai i Jakobit Simoni (Zellshmi) Jakobi i Alfeut Thomai Mateu Bartolomeu Filipi Gjoni Jakobi Andrea Simoni (Pjetri) Ungjilli i Lukas 3;14 --- Juda vllai i Jakobit Simoni (Zellshmi) Jakobi i Alfeut Mateu Bartolomeu Thomai Filipi Andrea Gjoni Jakobi Pjetri Veprat e Apostujve --- Filipi Bartolomeu Nakobi Tadeu Jakobi i Zebedeut Gjoni i Zebedeut Mateu tagrambledhësi Barnaba Pjetri Andrea Juda Iskarioti Ungjilli i Barnaba 14;!4
  • 38. 38 Vërejtjet: 1) Në Ungjillin e Lukas thuhet: Juda vëllai i Jakobit, në vend të Liausit, ndërkohë që Gjoni, i cili i kushton rëndësi tregimit të emrave të të gjithë nxënësve, përmend ndër ta një tjetër Juda, jo Iskariotin, dhe thotë: “Juda, jo Iskarioti” [Ungjilli i Gjonit 14;22] Me sa duket, ai është Juda vëllai i Jakobit të cilin e ka përmendur Luka, autori i librit ‘Veprat e Apostujve’. 2) Autori i librit ‘Veprat e Apostujve’ nuk e ka përmendur nxënësin e dymbëdhjetë. 3) Në Ungjillin e Mateut dhe të Barnabas tregohet se ai i cili i merrte tatimet e kishte emrin ‘Mateu tagrambledhësi’, kurse te Ungjilli i Markut tregohet se ai i cili qëndronte te vendi i tatimeve e kishte emrin Levi, biri i Alfeut.22 4) Nga Ungjilli i Barnabas duket se Barnaba ishte njëri nga dymbëdhjetë nxënësit, sikurse ka deklaruar ai vet dhe ka thënë: “Ai i cili ka e shkruajtur këtë.” Ndërkohë që autorët e Ungjilleve të tjerë nuk e kanë përmendur emrin e tij në listën e nxënësve. Ajo që është vërtetuar është se ai ka qenë njëri prej tyre, sikurse ka ardhur në fragmentet e librit ‘Veprat e Apostujve’.23 Disa shkrimtarë kristianë e kanë kritikuar këtë sjellje të autorve të Ungjilleve dhe i kanë akuzuar me mosprërpikmëri në rrëfimin e emrave të nxënësve. Krishti ka zgjedhur dymbëdhjetë nxënës dhe i ka dërguar ata në fiset e hebrenjve duke u thënë: “Mos shkoni ndër paganë dhe mos hyni në asnjë qytet të Samaritanëve, por shkoni më mirë te delet e humbura të shtëpisë së Izraelit.” [Ungjilli i Mateut 10;5-6] 22 Ungjilli i Markut 2;14. 23 Shih përshembull: 4;36 dhe 9;27 dhe 11;22-25.
  • 39. 39 Ai i ka porositur ata që t’u mësojnë të tjerëve Ungjillin,24 të cilin e ka mësuar te 'Mali i Udhirit prej melekut Xhibrit (ëngjëllit Gabriel).25 Mirëpo, judaistët e kundërshtuan fuqishëm thirrjen e tij saqë nuk hyri në fenë e tij përveç një pakice prej njerëzve, derisa Krishti u zemërua dhe u lut kundër qytetit Kapernaum me thënjen e tij: “Dhe ti, o Kapernaum, që u ngrite deri në qiell, do të fundosesh deri në ferr…” [Ungjilli i Mateut 11;23 dhe Ungjilli i Lukas 10;15] Kjo lutje bie ndesh komplet me natyrën e Krishtit, Profetit të Allahut - paqja qoftë me të - , i cili ishte zemërbutë e shprehjebutë dhe që e kishte simbol dashurinë, vëllazërinë dhe durimin e sprovës. 24 Ungjilli i Markut 16;15. Nuk e di se si kristianët e mohojnë t’i ketë zbritur Ungjilli Profetit të Allahut Isa - paqja qoftë me të - ashtu sikurse u është zbritur libri Profetëve të tjerë! 25 Shih: ‘Ungjilli i Barnabas’ 10;3.
  • 40. 40 Motivet e judaistëve në armiqësimin e thirrjes së Krishtit: Prej gjërave që nuk ka pikën e dyshimit është se hebrenjtë janë një popull rebel ndaj ligjit të Allahut dhe se Teurati i tyre i pretenduar i qorton gjithnjë për këtë rebelim dhe i thërret që të kapen me fenë e Allahut. Mirëpo, natyra e tyre e ligë nuk është ndryshuar përgjatë njëmijë viteve pas Musait - paqja qoftë me të - e deri në shfaqjen e Profetit të Allahut, Isait (Jezusit), megjithëse në mesin e tyre kishte shumë Profetë, të Dërguar, dijetarë dhe reformator. Sa herë që atyre u jepej mundësia, ata u kthenin në mosbesim, pabindje dhe paganizëm, ndërkohë që ishin zhytur në materializëm dhe ndërkohë ajo i kishte pushtuar dëshirat dhe ndjenjat e tyre saqë nuk e çanin kokën për vrasjen e Profetëve, njerëzve të mirë dhe udhëheqësve. Sa i përket dijetarëve të tyre, ata i morën simbolet e fesë si mjet për devijimin e popullit, pa ju drejtuar fare esencës dhe qëllimit të fesë. Në këtë shoqëri të prishur u shfaq Profeti përmirësues i cili i thërriste ata që t’i braktisnin thjesht pamjet e jashtme dhe i urdhëronte që ata të kapen me bazat dhe parimet e fesë, mirëpo, ata e mohuan atë, e konsideruan si të devijuar dhe i nxitën romakët kundër tij derisa i bindën ata që të jepnin gjykimin për ekzekutimin e tij me kryqëzim. Ne mundet t’i përmbledhim në vijim motivet e armiqësisë së judaistëve kundrejt thirrjes së tij: 1) Judaistët prisnin shfaqjen e një profeti i cili do t’i mbretëronte, do t’i shpëtonte prej armiqve dhe do t’i thërriste në konfliktin e armatosur kundër armikut, kurse ata u befasuan me një Profet që thërret të bëhet durim, të meditohet në Allahun dhe të besohet në Të, kështu që ata u larguan prej rrethit të tij dhe filluan të
  • 41. 41 shfaqnin armiqësinë kundër tij nëpër tumbime e faltore, mirëpo ata u zhgënjyen.26 2) Judaistët e shenjtëronin ditën e shtunë, për shkak të porosisë së katërt të ligjit, të cilin Allahu ia dha Musait (Moisiut). Në librin ‘Eksodi’ thuhet: “Mbaje mend ditën e shtunë për ta shenjtëruar. Do të punosh gjashtë ditë dhe në ato do të bësh të gjithë punën tënde; por dita e shtatë është e shtuna, e shenjtë për Zotin, Perëndinë tënd; nuk do të bësh në atë ditë asnjë punë, as ti, as biri yt, as bija jote, as shërbëtori yt, as shërbëtorja jote, as kafshët e tua, as i huaji që ndodhet brenda portave të tua; sepse në gjashtë ditë Zoti krijoi qiejt dhe tokën, detin dhe gjithçka që është në to, dhe ditën e shtunë ai pushoi; prandaj Zoti e ka bekuar ditën e shabatit dhe e ka shenjtëruar atë.” [Eksodi 20;8-11] Madje, ka ardhur urdhëresa që të gurëzohet ai person që mbledh dru ditën e shtunë. Në librin ‘Numrat’ thuhet: “Ndërsa bijtë e Izraelit ishin në shkretëtirë, gjetën një njeri që mblidhte dru ditën e shtunë. Ata që e gjetën duke mbledhur dru, e çuan te Moisiu, tek Aaroni dhe para tërë asamblesë. Dhe e futën në burg, sepse nuk ishte përcaktuar akoma se ç'duhet t'i bënin. Pastaj Zoti i tha Moisiut: "Ky njeri duhet të vritet; e tërë asambleja do ta vrasë me gurë jashtë kampit". Kështu tërë asambleja e çoi jashtë kampit dhe e vrau me gurë; dhe ai vdiq, ashtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun.” [Numrat 15;32-36] Ndërsa Krishti nuk i është përmbajtur shenjtërisë së ditës së shtunë dhe nuk e ka ndaluar punën në atë ditë, madje, ai dhe pasuesit e tij e shenjtëruan ditën e diel, e cila është dita e tetë. Barnaba thotë: “Ne jemi ndryshe nga çifutët. Ne e 26 ‘Jezu Krishti’ fq. 37, e Pal Elias.
  • 42. 42 shenjtërojnë ditën e tetë.” sepse judaistët e konsideroni ditën e shtunë si ditë të shtatë, kurse dita e diel që vjen pas saj u konsiderua si ditë e tetë. Në Ungjillin e Markut thuhet: “Por ndodhi që një ditë të shtunë ai po kalonte nëpër ara dhe dishepujt e tij, duke kaluar, filluan të këpusin kallinj. Dhe farisenjtë i thanë: ''Shih, përse po bëjnë atë që nuk është e ligjshme ditën e shtunë?''. Por ai u tha atyre: ''A nuk keni lexuar vallë ç'bëri Davidi, kur pati nevojë dhe kishte uri, ai dhe ç'qenë me të?''. Se si hyri ai në shtëpinë e Perëndisë në kohën e kryepriftit Abiathar, dhe hëngri bukët e paraqitjes, të cilat nuk lejohet t'i hajë askush, përveç priftërinjve, dhe u dha edhe atyre që qenë me të?''. Pastaj u tha atyre: ''E shtuna është bërë për njeriun dhe jo njeriu për të shtunën. Prandaj Biri i njeriut është zot edhe i së shtunës''.” [Ungjilli i Markut 2;23-28] 3) Judaistët e kundërshtonin Krishtin për shkak se nxënësit e tij hanin ushqim pa i larë duart. “Atëherë rreth tij u mblodhën farisenjtë dhe disa skribë që kishin ardhur nga Jeruzalemi. Ata vunë re se disa nga dishepujt e tij po hanin bukë me duar të papastra, domethënë të palara, dhe i paditën. Në fakt farisenjtë dhe të gjithë Judenjtë nuk hanë pa i larë më parë me shumë kujdes duart, duke iu përmbajtur traditës së pleqve; dhe, kur kthehen nga tregu, nuk hanë pa u pastruar më parë.” [Ungjilli i Markut 7;1-4] 4) Krishti është lutur që Jeruzalemi të rrënohet. Në Ungjillin e Lukas thuhet: “Dhe kur do të shikoni Jeruzalemin të rrethuar nga ushtritë, ta dini se shkretimi i saj është afër.” [Ungjilli i Lukas 21;20] Në Ungjillin e Mateut thuhet: “Jeruzalem, Jeruzalem, që i vret profetët dhe i vret me gurë ata që të janë dërguar! Sa herë
  • 43. 43 kam dashur t'i mbledh bijtë e tu ashtu si i mbledh klloçka zogjtë e vet nën krahë, por ju nuk deshët! Ja, shtëpia juaj po ju lihet e shkretë.” [Ungjilli i Mateut 23;37-38] Për këto motive dhe për motive të tjera, judaistët nuk janë kënaqur me thirrjen e Krishtit, kështu që ata e nxitën guvernatorin romak kundër tij dhe e akuzuan atë se ai dëshiron të trashëgojë sundimin e Davidit, derisa u lëshua dekreti perandorisë që ai të arrestohet dhe të ekzekutohet. Ushtria romake e kërkoi atë derisa e gjeti, mirëpo Allahu hodhi ngjashmërinë e pamjes së tij te Juda Iskarioti, i cili - sipas Ungjilleve - spiunoi për të. Ja çfarë ka ardhur në Ungjillin e Barnabas në lidhje me këtë: “Kur ushtria së bashku me Judan u afruan te vendi ku ishte Jezusi, atëherë Jezusi dëgjoi afrimin e një grupi të madh njerëzish, andaj, ai u largua i frikësuar për te shtëpia, ndërkohë që të njëmbëdhjetët ishin në gjumë. Kur Zoti pa rrezikun e robit të tij, atëherë Ai urdhëroi delegatët e tij: Xhibrilin (Gabrielin), Mikailin, Rafaelin dhe Urielin që ta merrnin Jezusin nga kjo botë. Atëherë, ëngjëjt e pastër e morën Jezusin dhe e ngritën nga dritarja me drejtim nga jugu. Ata e morën dhe e vendosën në qiellin e tretë, nën shoqërinë e ëngjëjve që madhërojnë Zotin përgjithmonë. Juda hyri me forcë në dhomën që ishte Jezusi ndërkohë që të gjithë nxënësit ishin në gjumë. Zoti i mrekullueshëm bëri diçka të mrekullueshme; Judas iu ndryshua e folura e pamja dhe u bë i ngjashëm me Jezusin, aq sa ne kujonim se ai ishte Jezusi. Sa i përket atij, ai filloi të kërkonte ku ishte mësuesi, prandaj ne u çuditëm dhe u përgjigjëm: “Ti, o zotëria jonë, je mësuesi jonë! A mos na ke harruar?!” Ndërsa ai, duke buzëqeshur, tha: “A mos jeni budallenj që nuk njihni Juda Iskariotin?!” Ndërkohë që ai po thoshte këtë, ushtria hyri dhe
  • 44. 44 kapi Juda Iskariotin sepse ai ngjasonte me Jezusin nga çdo aspekte.”27 Në Ungjillet e pretenduara (si të vërteta) jepen sinjale për hedhjen e pamjes së Isait te një person tjetër, ngase të gjithë thonin: “A është ai apo jo? Jezusi u tha atyre: “Të gjithë ju do të dyshoni në këtë natë!”28 Kështu, Fuqia e Allahut u shfaq sheshazi dhe dora e përkujdesit u shtri te i Dërguari i Allahut. Zoti i tij e fshehu atë prej syve të shikuesve. Tradhtari Juda ra në duart e tyre dhe atëherë atë e pushtoi habia saqë nuk arrinte dot të mbronte vetveten e tij dhe të shfaqte realitetin e çështjes. Ata e morën atë te sheshi i ekzekutimit në mes të britmave, zhurmave dhe gëzimeve. Ata thurën kurth, edhe Allahu thuri kurth, por Allahu është më i miri i atyre që thurin kurthe. Pasi e goditën atë, ata e kryqëzuan ndërkohë që kujtonin se ai ishte Krishti. ‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬ ‫ﱩ‬ ‫ﱪ‬ ‫ﱫ‬ ‫ﱬ‬ ‫ﱭ‬ ‫ﱮ‬ ‫ﱯ‬ ‫ﱰ‬ ‫ﱱ‬ ‫ﱲ‬ ‫ﱳ‬ ‫ﱴ‬ ‫ﱵ‬ ‫ﱶ‬ ‫ﱷ‬ ‫ﱸ‬ ‫ﱹ‬ ‫ﱺ‬ ‫ﱻ‬ ‫ﱼ‬ ‫ﱽ‬ ‫ﱾ‬ ‫ﱿ‬ ‫ﲀ‬ ‫ﲁ‬ ‫ﲂ‬ ‫ﲃ‬ ‫ﲄ‬ ‫ﲅ‬ ‫ﲆ‬ ‫ﲇ‬ ‫ﲈ‬ ‫ﲉ‬ ‫ﲊ‬ ‫ﲋ‬ ‫ﲌ‬ ‫ﲍ‬ ‫ﲎ‬ ‫ﲏ‬ ‫ﱠ‬ :‫اء‬ ‫س‬ ‫ن‬ ‫ال‬ ١٥٧ - ١٥٨ “...por ata nuk e vranë atë, as nuk e kryqëzuan, por kështu iu duk atyre; dhe ata që kanë mosmarrëveshje për këtë, kanë mjaft dyshime në të.29 Ata nuk kanë aspak dije (të qartë), duke mos 27 ‘Ungjilli i Barnabas’ kapitulli 215 dhe 216. 28 ‘Ungjilli i Mateut’ 26;31, dhe ‘Ungjilli i Markut’ 14;27. 29 [Shënim i përkthyesit]: Përveç faktit se Allahu ka dëshmuar se ata janë në dyshim rreth kryqëzimit të tij, gjithashtu, shumë argumente të tjera nga vet librat e tyre tregojnë se ata janë në dyshim rreth këtij kryqëzimi: Prej tyre: Dëshmia e Jezusit se të gjithë dishepujt e tij do të dyshojnë në atë natë ku thuhet se Jezusi është arrestuar. Në Ungjillin e Markut thuhet: “Dhe Jezusi u tha atyre: Ju të gjithë do të dyshoni në mua në këtë natë, sepse
  • 45. 45 është shkruar: “Do ta godas Bariun dhe delet do të shpërndahen”.” [Ungjilli i Markut 14;27] Prej tyre: Sipas tyre, ushtarët nuk e njihnin se kush është Jezusi, kështu që, ata blen me para Juda Iskariotin në mënyrë që ai t’i tregonte atyre se kush është Jezusi. Përveç faktit se ata nuk e njihnin Jezusin, koha e arrestimit të tij ishte natë, ndërsa pamja e personit të arrestuar u ndryshua për shkak të goditjeve që ka përsuar nga njerëzit saqë gjaku i rridhte deri në këmbë. Prej tyre: Sipas tyre, në kohën e arrestimit të Jezusit, të gjithë nxënësit e tij ja mbathën prej tij. Pas kësaj, ata nuk kishin më dituri unanime për atë çfarë i ka ndodhur atij. Sa i përket Pjetrit, ai e ka ndjekur atë vetëm nga larg. Në Ungjillin e Mateut tregohet: “Atëherë të gjithë dishepujt e lanë dhe ikën.” [Ungjilli i Mateut 26;56] Prej tyre: Dijetari kolosal, Khajrud-Din el-Alusi - Allahu e mëshiroftë - thotë në librin 'el-Xheuab el-Fesih': “Në Ungjill tregohet se kryeprifti është betuar në Perëndinë: “A je ti Mesia, i biri i Perëndisë?” Kurse ai i ka thënë: “Ti po thua!” Ai nuk është përgjigjur se është Mesihu. Sikur ai për të cilin është betuar të ishte Mesihu, atëherë ai do të thoshte: “Po.” Nuk do të bënte lojra fjalësh ndërkohë që ai tjetri i është betuar në Zot që ti përgjigjej.” Prej tyre: Khajrud-Din el-Alusi - Allahu e mëshiroftë - thotë: “Te Ungjilli i Lukas, te kapitulli 9, verseti 28-32, thuhet: “Dhe ndodhi që afërsisht tetë ditë pas këtyre thënieve, Ai mori me vete Pjetrin, Gjonin Jakobin dhe u ngjit në mal për t'u lutur. Dhe ndërsa po lutej, pamja e fytyrës së tij ndryshoi dhe veshja e tij u bë e bardhë dhe e ndritshme. Dhe ja, dy burra po bisedonin me të; ata ishin Moisiu dhe Elia, të cilët, të shfaqur në lavdi, i flisnin për ikjen e tij nga kjo jetë që do të kryhej së shpejti në Jeruzalem. Pjetri dhe shokët e tij ishin të këputur nga gjumi;” [Luka 9;28-32] Kjo është prej argumenteve më të qarta për atë që ne themi se ai është ngritur në qiell dhe se dikush tjetër ka marrë pamjen e tij, ngase shfaqja e Moisiut dhe e Elias dhe rënia në gjumë e shokëve të tij nuk ka kuptim tjetër veçse ai është ngritur në qiell. A nuk e sheh se çifutët dëgjonin prej tij - paqa qoftë me të - se Elia do të vinte. Kur ata e ngritën në kryq, sikurse tregohet në Ungjillet, ata thanë: “Lëre, të shohim në se do të vijë Elia për ta shpëtuar.” [Mateu 27;49] Pra, ata ishin në dyshim dhe donin ta vërtetonin atë. Nëse Elia vjen, atëherë ai që është ngritur në kryq është Mesihu; në të kundërt, ai nuk është Mesihu, sipas hamendjes së tyre. Kur ai nuk erdhi, atëherë atyre u shtua më shumë dyshimi...” si dhe shumë fakte të tjera që tregojnë se ata janë në dyshim për kryqëzimin e tij, fakte të cilat i ka
  • 46. 46 ndjekur gjë tjetër, veçse hamendje, pasi sigurisht që ata nuk e vranë atë (Isain): Por Allahu e ngriti atë (Isain) lart (me trup e me shpirt) pranë Vetes së Tij. Dhe Allahu është kurdoherë i Gjithëfuqishmi, më i Urti Gjithëgjykues (i Cili vë çdo gjë në vendin e vet).” [Surja Nisa, 157-158] Jurji Zaydan thotë duke përqeshur: “Fantazistët thonë: Krishti nuk është kryqëzuar realisht, por është kryqëzuar një tjerër person në vend të tij.”30 sqaruar Xhemalud-Din el-Kasimi në ‘Mehasinut-teuil’, disa prej të cilave do t’i përmendim në fusnotën tjetër. 30 ‘Historia e civilizimit Islamik’ vëll. 1 fq. 54, botimi Dar el-Hilal. [Shënim i përkthyesit]: Xhemalud-Din el-Kasimi në ‘Mehasinut-teuil’ vëll. 3 fq. 416 ka përmendur një dyshim të kristianëve rreth fjalës së muslimanëve se Krishti nuk është kryqëzuar. Dyshimi: Ai thotë: “Karafi ka thënë: Dije se të krishterët kanë thënë: Ata (të krishterët) dhe judaistët janë një komb i madh, kanë mbushur tokën nga lindja e përëndimi, dhe të gjithë ata njoftojnë se Krishti është kryqëzuar. Ata janë një numër aq shumë i madh saqë është e pamundur të pajtohen për shpifjen e kësaj ngjarje. Ungjilli, gjithashtu, është lajmërues për këtë kryqëzim. Nëse thoni se është e mundur që ata të kenë gënjyer, se kjo që është në Ungjill është gënjeshtër dhe se të gjithë ata mundet të kenë rënë dakort për shpifjen e kësaj, atëherë prej kësaj rezultojnë disa gjëra absurde nga disa aspekte: 1. Njëra prej tyre: Është se juve - o musliman - ju pamundësohet pastaj ta konsideroni Kuranit transmetim muteuatir. 2. E dyta: Rregulli i transmetimit muteuatir i bie të jetë tërësisht i kotë, ngase maksimumi që mund të arrijë një transmetim muteuatir është një transmetim i ngjashëm me transmetimin e kryqëzimit. 3. E treta: Mohimi i çështjeve të transmetuara me transmetim muteuatir është mohim i domosdoshmërisë, kështu që kësaj nuk duhet t’i vihet veshi. Nëse një njeri, përshembull, do të na thoshte se njoftimi për ekzistencën e një qyteti që quhet Bagdad është gënjeshtër, atëherë ne nuk do t’ja vinim veshin atij për këtë dhe do ta konsideronim se ka dalur nga rrethi i të mençurve. Atëherë, ne na bëhet obligim ta
  • 47. 47 pranojmë se fjala se Krishti është kryqëzuar është e vërtetë, kurse njoftimi i muslimanëve dhe i Kuranit për mosndodhjen e kësaj është i pakuptimtë. Përgjigja: Përgjigja ndaj kësaj është nga disa aspekte. Njëra prej tyre: Është se të krishterët dhe judaistët e sjellin këtë pyetje ndërkohë që nuk e dinë realitetin e transmetimit muteuatir dhe kushtet e tij… Unë po t’i sqarojë ato këtu - në dashtë Allahu i Lartësuar - andaj dhe them: Transmetimi muteuatir ka disa kushte: Kushti i parë: Gjëja e transmetuar të jetë diçka e perceptueshme me shqisë. Argumenti për konsiderimin e këtij kushti është se një popull i madh mundet të lajmërojë për çështje madhore ndërkohë që ajo është e kotë. Shembull: Ateistët njoftojnë se nuk ka Zot, gjithashtu, filozofët njoftojnë se bota është e amshuar, megjithëse këto janë të kota te shumë kombe të tjerë. Shkaku i mospërputhjes është se te fusha e meditimit ndodhin shpesh gabime, kështu që njeriu nuk i beson lajmeve në temat e logjikës derisa ai të gjejë ndonjë argument logjikë që e përforcon këtë lajm dhe atëherë bindet për saktësinë e këtij lajmi. Sa i përket çështjeve të perceptueshme me shqisa, sikurse gjërat që shikohen, për këto, vështirë të bihet në gabim. Gabimi në të mundet të ndodh vetëm nga ana pajtimit të disa njerëzve për shpifjen e lajmit. Nëse njoftuesit janë aq shumë saqë është e pamundur të shpifin, atëherë arrihet besimi i sigurtë për këtë lajm. Kushti i dytë: Numri i shumtë i këtyre transmetuesve të jetë tek të gjitha gjeneratat e transmetuesve; te dy anët dhe te ndërmjetësi. Argumenti i këtij kushti është se ata që na kanë njoftuar:  Nëse janë një numër i madh saqë është e pamundur të pajtohen për shpifjen e këtij lajmi dhe nëse ata kanë qenë vet prezent në atë gjë të perceptueshme për të cilën njoftohet, atëherë, nëpërmjet kësaj arrihet dituria për vërtetësinë e këtij lajmi.  Nëse transmetuesit nuk ka qenë vet prezent në ato gjëra të perceptueshme me shqisa, por e kanë transmetuar prej të tjerëve se këta të tjerët i kanë njoftuar ata për këtë, atëherë, patjetër duhet që ata të tjerët të jenë një numër i madh njerëzish saqë të jetë e pamundur të pajtohen për ta shpifur këtë lajm... Pasi u tregua realiteti i transmetimit muteuatir, tani themi: Së pari: Sa i përket kushtit të parë, shqisa tregon vetëm faktin se ky është kryqëzuar në dru, kurse, sa i përket se a është ai Isai apo jo, këtë gjë nuk e tregon kurrë shqisa, por merret vesh nëpërmjet rrethanave - nëse ka - ose me
  • 48. 48 lajmet e Profetëve - paqa qoftë me ta - nga Allahu, i cili ka përfshirë në Diturinë e Tij çdo gjë. Argumeni: Argumenti që tregon se shqisa nuk bënë dallimin ndërmjet dy gjërave të njësojtë është se, nëse ne do të vendosnim një enë me uji, përshembull, dhe nëse do t’ia tregonim atë një njeriu, pastaj, nëse ne do ta hiqnim atë enë dhe do t’i vendosnim atij një enë tjetër nga ai uji, dhe pastaj t’i thonim: A është ky uji i njëjtë apo është një tjetër uji i ngjashëm me të? Nëse ai do të tregohet i drejtë, do të thotë: Ajo që arrijë unë nëpërmet shqisës time është se kjo domosdoshmërisht është ujë. Sa i përket, a është po i njëjti apo është një tjetër i ngjashëm me të, këtë nuk e di, për shkak se shqisa nuk e arrin këtë… Së dyti: E supozojmë se shqisa arrin të dallojë ndërmjet dy gjërave të ngjashme, mirëpo ne nuk e pranojmë se numri i atyre që kanë qenë prezent gjatë kryqëzimit është aq shumë i madh saqë është e pamundur që ata të pajtohen për shpifjen e këtij lajmi. Argumenti: Argumenti që tregon për këtë është se nxënësit e tij u larguan prej tij, ngase po t’u gjente ndonjëri prej tyre me të, atëherë judaistët do ta vrisnin atë. Kështu që, numri i transmetimit muteuatir është i pamundur nga ana e grupit krishterë prej paraardhësve të tyre. Lajmi i tyre nuk tregon gjë tjetër veçse për hamendje, andaj, kjo nuk merret në konsiderat. Prandaj, Allahu i Lartësuar nga çdo e metë ka thënë në Kuranin e qartë: ‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬ ‫ﲂ‬ ‫ﲃ‬ ‫ﲄ‬ ‫ﲅ‬ ‫ﲆ‬ ‫ﲇ‬ ‫ﲈ‬ ‫ﲉ‬ ‫ﲊ‬ ‫ﱠ‬ “...pasi sigurisht që ata nuk e vranë atë (Isain): Por Allahu e ngriti atë (Isain) lart (me trup e me shpirt) pranë Vetes së Tij.” [Surja Nisa 157-158] Domethënë se ata nuk janë të sigurtë për këtë, por ata thjeshtë hamendësojnë. Sa i përket transmetimit nga ana e kombit judaistë, ata që realisht kanë prezantuar në kryqëzim janë ndihmësat e prijësit. Zakonisht, ata janë një numër i vogël; dy, tre e të ngjashme me kaq, kështu që ata mundet të gënjejnë, andaj prej lajmit të tyre nuk nuk përfiton dituri, ngase transmetuesit nuk janë aq të shumë saqë të jetë e pamundur që ky lajm të pajtohet ndërmjet tyre për t’u shpifur... Pra, numri i transmetimit muteuatir nuk është përmbushur këtu. Çifutët dhe kristianët bazohen në këtë vetëm te Teurati dhe Ungjilli i tyre. Mirëpo, nuk ka ndonjë judaistë apo ndonjë kristianë në sipërfaqen e tokës që ta transmetojë Teuratin dhe Ungjillin me zinxhir; nga një i drejtë, te një i drejtë, e deri te Musai dhe Isai, paqja qoftë me ta. Përderisa transmetimi nga
  • 49. 49 një njeri i drejtë te një njeri i drejtë është i pamundur te të krishterët, atëherë më parësor është që mos të kenë transmetim muteuatir... Së treti: Tekstet e Ungjillit të lënë të kuptosh se vet Isai ‫ﷺ‬ nuk është kryqëzuar, sikurse kemi treguar më parë. Ai ka thënë në librin ‘Turpërimi i Ungjilleve’: ...Nëse ata thonë se ky transmetim është muteuatir, atëherë, ne u themi atyre se kusht i transmetimit muteuatir është numri i madh i transmetuesve tek të gjitha gjeneratat e transmetuesve. Pra, që këtë ta transmetojë një grup i madh njerëzish nga një grup i madh i njerëzve që kanë dëshmuar këtë ngjarje, kanë dëshmuar këtë të kryqëzuar dhe kanë ditur domosdoshmërisht se i kryqëzuari është pikërisht ai. Nëse nuk përmbushet diçka prej këtij kushti, atëherë kjo nuk konsiderohet transmetim muteuatir. Nëse të krishterët pretendojnë se vrasja dhe kryqëzimi i Krishtit i ka këto tipare, atëherë ne themi se këtë gjë e përgënjeshtrojnë citatet e Ungjilleve të tyre që ata kanë në duar, ngase transmetuesit, të cilët i kanë shkruajtur këto dhe tek të cilat ata bazohen, kanë thënë se kur ai është kapur dhe është vrarë ka qenë me një grup të vogël nxënësish, të cilët u larguan të gjithë kur ushtria erdhi, dhe se atë nuk e ka ndjekur vetëm se Pjetri nga larg. Ata kanë thënë se kur një shërbëtore hyri te shtëpia ku ata ishin mbledhur, ajo e njohi Pjetrin, kështu që i tha ushtrisë: “Ky ka qenë me Jezusin.” Pastaj, ai u betua se nuk e njihte Jezusin dhe i mashtroi ata derisa e lanë atë dhe iku. Ata kanë thënë se një farë djaloshi, që ishte i mbështjellur me një çarçaf mbi trupin e zhveshur, po e ndiqte, por ata e kapën. Por ai e lëshoi çarçafin dhe iku lakuriq nga duart e tyre. Këto janë shokët dhe pasuesit e tij. Asnjëri prej tyre nuk ka prezantuar sipas dëshmisë së vet Ungjilleve të tyre. Sa i përket armiqve të tij, që sipas kristianëve kanë qenë prezent në këtë ngjarje, ata nuk e kanë arritur numrin e transmetimit muteuatir, porse kanë qenë vetëm disa individ, ngase ata të cilët kanë qenë prezent nuk kanë parë veçse një person në dru me dy hajduta të kryqëzuar. Nuk ka dyshim se pamja e tyre ka ndryshuar në krahasim me pamjen që kanë pasur përpara arrestimit. Sa i përket pleqve, ata nuk e kanë njohur atë. Në kapitullin njëzet e dy, te Ungjilli i Lukas, tregohet fjalëpërfjalë: “Dhe, kur u bë ditë, u mblodhën pleqtë e popullit, kreret e prifterinjve dhe skribët dhe e çuan në sinedrin e tyre, duke thënë: “Nëse ti je Krishti, na e thuaj”. Por ai u tha atyre: “Edhe sikur t'jua thoja, nuk do ta besonit. Edhe sikur t'ju pyesja, ju nuk do të më përgjigjeshit dhe as nuk do të më linit të shkoja.” [Ungjilli i Lukas 22;66-68]... Edhe nëse supozojmë se numri i transmetuesve të tyre ishte i madh dhe se ata e njihnin të vërtetën,
  • 50. 50 Logjika mundet ta asgjësojë këtë besim të kotë, ngase Zoti që nuk ka mundësi të mbrojë veten e Tij, si mundet të mbrojë të tjerët?! Ibën Kajjim el-Xheuzijjeh thotë: “Si mundet që një popull që pohon se i Adhuruari dhe Zoti i tyre është kryqëzuar, më pas ka adhuruar kryqin - megjithëse më parësor për ta do ishte që ta digjnin dhe ta poshtëronin kryqin ngase në të është kryqëzuar Zoti i tyre, të cilit herë i thonë ‘Perëndi’; herë i thonë ‘bir i Perëndisë’; herë thonë se ai është njëri nga tri Zotat - , pra, si mundet që një popull që e ka mohuar të drejtën e Krjuesit të vet, që e ka mohuar Atë me mohimin më të madh dhe e ka ofenduar Atë me gjënë më të poshtër = të mohoi të drejtën e robit të Tij e të Dërguarit të Tij?! prapëseprapë, ka mundësi që ata të kenë rënë dakord për shpifje e kësaj ngjarje, ngase, duke qenë se ata nuk e gjetën atë, duke qenë se ata nuk e dinin vendin se ku gjendej Krishti, dhe duke qenë se i arrestuari ishte prej nxënësve të tij, atëherë ata e vranë atë dhe përhapën lajmin se ai ishte Krishti, në mënyrë që njerëzit ta braktisnin atë dhe në mënyrë që ata mos ta merrnin Krishtin për profet. Pastaj, ata projektuan që, nëse ata do ta gjenin Krishtin pas kësaj, atëherë ata do të vepronin me të ashtu sikurse kanë vepruar me shokun e tij. Ajo që e përforcon këtë është se ata kanë vendosur roje te varri, në mënyrë që mos të çvarroset personi dhe të shihet se ai nuk është Krishti. Ajo që e shton më shumë qartësinë e kësaj është fjala e Mateut te kapitulli njëzet e tetë: “Maria Magdalena dhe Maria tjetër shkuan për të parë varrin. Dhe ja, ra një tërmet i madh, sepse një engjëll i Zotit zbriti nga qielli, erdhi dhe e rrokullisi gurin nga hyrja e varrit dhe u ul mbi të. Pamja e tij ishte si vetëtima dhe veshja e tij e bardhë si bora. Dhe nga frika e tij, rojet u drodhën dhe mbetën si të vdekur... disa nga rojtarët arritën në qytet dhe u raportuan krerëve të priftërinjve të gjitha ato që kishin ndodhur. Atëherë këta bënë këshill me pleqtë dhe vendosën t'u japin ushtarëve një shumë të madhe denarësh, duke u thënë atyre: “Thoni: Dishepujt e tij erdhën natën dhe e vodhën, ndërsa ne po flinim.” [28;1-4 dhe 12-13] Pra, çfarë ju siguron ju se ky grup judaistësh, ashtu sikurse kanë fshehur mrekullinë të cilën e keni përmendur, nuk kanë vrarë një person prej pasuesve të tij dhe i kanë mashtruar njerëzit se ai është Krishti?!” [Mehasinut-teuil vëll. 3 fq. 416- 421]
  • 51. 51 Si ka fytyrë të flas më shumë një populli që ka thënë për Zotin e qiejve dhe të tokës se ka zbritur prej qiellit që t’i flasi Vet krijesave në mënyrë që ata mos të kenë argumente kundër Tij; se Ai ka dashur t’i këpus argumentin atyre duke i folur Vet atyre, në mënyrë që të largohen justifikimet prej atij që e ka humbur besënlidhjen pasi t’i ketë folur Vet atyre; se Ai ka zbritur nga qielli, u mishërua në barkun e Marias dhe e mori barkun e saj për mbulesë; se Ai është i krijuar nëpërmjet trupit dhe njëkohësisht është krijues nëpërmjet Vetes së Tij; se Ai e ka krijuar trupin e Vet dhe ka krijuar nënën e tij; se nëna e tij ishte ‘njeri’ nga ana e Tij, kurse Ai ishte ‘Perëndi’ nga ana saj; se prej mëshirës së plotë të Tij ndaj robërve është se Ai është kënaqur për hir të tyre të derdhet gjaku vet në kryq, prandaj Ai ua mundësoi armiqve të Tij juda ta kapin Atë, në mënyrë që të përmbushet hidhërimi i Tij ndaj tyre, kështu që ata e kapën atë, e kryqëzuan, e goditën, e pështynë në fytyrë, i vendosën një kurorë me gjemba në kokë; kurse gjaku i tij u fuste te gishti i tij, sepse, po të binte diçka prej tij në tokë, atëherë do t’u thante çdo gjë që ka mbi sipërfaqen e saj, prandaj dhe mbiu lulja te vendi i kryqëzimit të tij; dhe duke qenë se nuk është prej urtësisë së amshueshme që Zoti të hakmerret prej robit të tij mëkatar, i cili i ka bërë padrejtësi Atij apo e ka nënçmuar vlerën e Tij, duke qenë se pozita e Zotit është e lartë kurse pozita e robit është e ulët, atëherë Ai dëshiroi që të hakmerret prej njeriut që është Zot i njëjtë si Ai, kështu, Ai është hakmarrë prej mëkatit të Adamit nëpërmjet kryqëzimit të Jezusit, i cili është Zot i barabartë me të në Hyjni, u kryqëzua biri i Zotit, i cili njëkohësisht është vet Zoti, në orën nëntë të ditës së premte - këto janë shprehjet e tyre nëpër librat e tyre -, = pra, një popull që pohon këto gjëra për të adhuruarin e tyre, si ka fytyrë të shtoi e të flasë më shumë për robin dhe të Dërguarin e Tij se gjoja ai është magjistar, gënjështar, mbret tiran, e të ngjashme me këto shprehje?!!!
  • 52. 52 Prandaj, njëri nga mbretërit e Indisë ka thënë: “Sa i përket kristianëve, nëse përkatësit e feve i luftojnë ata nëpërmjet shpjegimit, unë jam i mendimit që ata të luftohen nëpërmjet logjikës, pavarësisht se ne jemi të mendimit se nuk duhet luftuar njeri, mirëpo unë përjashtoj atë popull nga e gjithë bota, sepse ata synuan kundërshtimin e logjikës, sepse ata i shpallën luftë asaj dhe u veçuan nga të gjitha të mirat ligjore dhe logjike të qarta të botës. Ata besuan se çdo gjë absurde është e mundur dhe në bazë të kësaj ata kanë bërë një legjislacion që nuk çon diçka prej kësaj botën për te dobishmëria.”.”31 Judaisti Comino ka thënë të vërtetën në fjalën e tij: “Zoti është më i Lartë se sa të thuhet se ai ka qëndruar në mitër, në mestruacionet e pista, në ngushticën e barkut, në errësirë, apo se Atë e kanë parë sytë trupore, apo se Atë e ka kapluar kotja apo gjumi, apo se ka nxjerr gazra në rrobat e tij, apo se ka urinuar në shtratin e tij, apo se ka qarë, apo se ka qeshur32 , apo se Atë e ka kapur paaftësia apo harresa, apo frika, apo se Ai ka dëshiruar çka në duart e njerëzve, apo është burgosur, apo se ai ia ka mbathur, apo të thuhet se Ai ka ngrën, apo ka pirë, apo se Ai është përngjasuar me banorët e tokës, apo se Ai nuk ka mundur të përmbush urdhërin e tij, megjithëse ishte në pushtetin e Tij, derisa zbriti në tokë në mënyrë që Ai t’i udhëzojë dhe t’i shpëtojë njerëzit prej Satanait, apo të thuhet se Ai ka ardhur që t’i nxjerr njerëzit nga humbja dhe t’i pastrojë prej mëkateve, kështu që judaistët bënë lojra me të, e dënuan, e kryqëzuan dhe e poshtëruan; apo të thuhet se Ai ka qëndruar tri ditë në varr! Çfarë mëkati kishte përpara Krishtit apo pas tij më të madh se sa mëkati që 31 ‘Udhëzimi i të hutuarit’ fq. 20-21, botimi i Universitetit Islamik të Medines së shndritshme. 32 [Shënim i përkthyesit]: E qeshura nuk është cilësi e metë. Kjo cilësi është vërtetuar në sunet për Allahun, andaj kije parasysh këtë!
  • 53. 53 ishte në kohën e tij?! Ne kemi vërejtur se Satanai ka vazhduar t’i lëndojë e t’i devijojë të tjerët, që nga koha kur ka ardhur Krishti, ashtu sikurse ka qenë përpara ardhjes së tij, ngase ai ua ka përçarë fenë tuaj në sekte të ndryshme dhe u ka bërë ju që të dëshmoni për njëri-tjetrin me devijim. Apostujt janë vrarë, janë ndëshkuar, e janë poshtëruar në shumë vende. Mizoria, agresioni, vrasja dhe mosbesimi ka vazhduar të rrjedhi te kristianët dhe te popujt e tjerë deri në këtë gradë.”33 Sa i përket përfundimit të tradhtarit Juda Iskariot, autorët e ungjilleve kanë rënë në disa mendime për të. Këtë po ua paraqesim në vijim: Në librin ‘Veprat e Apostujve’ thuhet: “Ai (Juda Iskarioti), pra, fitoi një arë, me shpërblimin e paudhësisë, dhe duke rënë kokëposhtë, plasi në mes dhe të gjitha të brendshmet e tij iu derdhën.” [Veprat 1;17] Domethënë se ai ka blerë një tokë pjellore me paratë që ka marrë prej judave si shpërblim ndaj spiunimit për vendndodhjen e Krishtit dhe se ai pastaj ka rënë në tokë dhe ka vdekur. Mateu thotë: “Dhe, mbasi e lidhën, e çuan dhe e dorëzuan në duart e Ponc Pilatit, guvernatorit. Atëherë Juda, që e kishte tradhtuar, kur pa se e dënuan Jezusin, u pendua dhe ua ktheu krerëve të priftërinjve dhe pleqve të tridhjetë siklat prej argjendi, duke thënë: “Mëkatova duke tradhtuar gjakun e pafaj”. Por ata thanë: “Po ne ç'na duhet? Punë për ty!”. Dhe ai, mbasi i hodhi siklat prej argjendi në tempull, u largua dhe shkoi e u var në litar.” [Ungjilli i Mateut 27;2-5] Shiko mospërputhjen ndërmjet këtyre dy transmetimeve. Nëse Juda është ai i cili u 33 ‘Rishikim i studimeve të të tri feve’ fq. 57.
  • 54. 54 kryqëzua dhe u varros, atëherë cili qe përfundimi i trupit të tij në varr?! Pra, ne mundemi të arrijmë te përgjigja e kësaj pyetje nëpërmjet disa premisave: 1 - Rojet kanë lajmëruar kryepriftërinjtë për çdo gjë që ka ndodhur, kështu që ata u mblodhën me pleqtë dhe u konsultuan. Ata u dhanë ushtrisë shumë argjend duke u thënë: “Thoni: Dishepujt e tij erdhën natën dhe e vodhën, ndërsa ne po flinim...” Mateu thotë: “kjo e thënë u përhap ndër Judenjtë deri ditën e sotme.” [Ungjilli i Mateut 28;13-15] Domethënë: Kjo fjalë u përhap ndër çifutët deri në ditën e shkrimit të këtij libri, i cili qe nga viti 65G ose pas tij. Ne e pyesim Mateun: Kush është burimi i kësaj thënje pasi kanë kaluar më shumë se sa tridhjet vite apo dyzet vite nga ngritja e Krishtit në qiell, ngase Mateu sigurisht nuk ka prezantuar në këtë ngjarje? A mos ka pasur lidhje ushtria me nxënësit e Krishtit?! Dihet se populli kishte frikë të shoqëroheshin me nxënësit se mos i akuzojnë pastaj se ata kanë dalur nga feja, prandaj, nuk është e çuditshme që disa njerëz - sido të jetë synimi i tyre - e kanë vjedhur trupin. 2 - Gjëja e parë që i ka shkuar në mendje Maria Magdalenas kur ajo nuk e ka gjetur trupin te varri ditën e tretë është se armiqtë e kanë vjedhur atë, kështu që ajo lajmëroi Pjetrin dhe një tjetër nxënës dhe ata vrapuan për te varri. Ajo që nënkupton kjo është se fjala se trupi i të kryqëzuarit është vjedhur nuk është një fjalë e re që po e themi sot, por kjo gjë është përhapur që në kohën e kryqëzimit, madje, Mateu e ka ruajtur këtë në Ungjillin e tij. Pjetri, i cili ishte nga nxënësit më të afërt të
  • 55. 55 Krishtit, nuk e kundërshtoi fjalën e Maria Magdalenës, por nxitoi për te varri për të njohur të vërtetën e asaj që ajo tha. Ky mendim vazhdoi te kristianët e parë derisa u përhap se Krishti iu shfaq disa nxënësve të tij. Ky është justifikim i mjaftueshëm për mos gjendjen e trupit në varr dhe është argument i mjaftueshëm që tregon për gënjeshtrën e asaj thënje. E vërteta është se trupi i të kryqëzuarit është vjedhur nga varri për ndonjë arsye; ose e kanë vjedhur çifutët për të shuajtur trazirat, ose e kanë vjedhur nxënësit për të fshehur të vërtetën. Sa i përket Krishtit, ai nuk është kryqëzuar, as nuk është varrosur, por Allahu e ka ngritur te Vetja e Tij me trupin dhe me shpirtin e tij. Pas vrasjes së Judas, nxënësit janë mbledhur për të zgjedhur nxënësin e dymbëdhjetë. Për këtë post, kanë kadiduar dy persona: Just dhe Matia. Shorti i ra këtij të fundit, ‘Matias’, që nga ai moment, ai është angazhuar me pozitën e nxënësit të dymbëdhjetë.34 Komentuesit kanë rënë në disa mendime pas shpëtimit të Isait prej kryqëzimit: A e ka ngritur atë Allahu me shpirtin dhe me trupin e tij apo vetëm me shpirtin e tij. Shumica e dijetarëve janë të mendimit se ai është ngritur në qiell me trupin dhe me shpirtin e tij. 35 Ndërsa një grup tjetër dijetarësh janë të mendimit se Isai - paqja qoftë me të - pas shpëtimit prej kryqit, është fshehur nga sytë e njerëzve, se ai e 34 ‘Veprat e Apostujve’ 1;23-26. 35 Shih: ‘Fet’hul Bari’ vëll. 6 fq. 267. Ebu Hajjan ka transmetuar në tefsirin e tij ‘el-Bahr el-Muhit’ në Suren Ali Imran nga ibën Atijjeh el-Garnati se ka thënë: “Umeti ka rënë në konsensus në atë që ka përmbajtur hadithi muteuatir se Isai ‫ﷺ‬ është gjallë në qiell, se ai do të zbresi në fundin e kohës, se ai do të vrasi derrin, do të thyej kryqin, do të vrasi dexhalin (antikrishtin), do të përhapi drejtësinë, do të triumfojë umetin e Muhammedit ‫ﷺ‬, do të bëjë haxhin dhe do të bëjë umren.” Mbaroi këtu fjala e tij.
  • 56. 56 plotësoi kohën e tij në tokë dhe jetoi derisa Allahu ia mori jetën atij ashtu sikurse vdesin profetët dhe të dërguarit, kurse shpirti i tij i pastër është ngritur në shenjtërimin e Allahut të Lartëmadhëruar, ashtu sikurse i ngrihet shpirti i çdo profeti, dëshmori dhe besniku. Ata kapen me pamjen e jashtme të Fjalës së Allahut të Lartësuar: ‫ﭐ‬‫ﱡ‬‫ﭐ‬ ‫ﱗ‬ ‫ﱘ‬ ‫ﱙ‬ ‫ﱚ‬ ‫ﱛ‬ ‫ﱜ‬ ‫ﱝ‬ ‫ﱞ‬ ‫ﱟ‬ ‫ﱠ‬ ‫ﱡ‬ ‫ﱢ‬ ‫ﱣ‬ ‫ﱤ‬ ‫ﱥ‬ ‫ﱦ‬ ‫ﱧ‬ ‫ﱠ‬ :‫ران‬‫م‬ ‫ع‬ ‫آل‬ ٥٥ “Unë do të të marr ty dhe do të të ngre lart pranë Meje dhe do të të pastroj ty prej atyre që nuk besojnë dhe do t’i bëj ata që të ndjekin ty (besimtarët e vërtetë) përmbi ata që mohojnë (Allahun një e të vetëm, që mohojnë Pejgamberët e Allahut, si disa që mohojnë Musain ose Isain ose Muhammedin sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) deri në Ditën e Ringjalljes.” [Surja Ali Imran, 55] Gjithashtu, ata kapen me Fjalën e Allahut të Lartësuar: ‫ﭐ‬‫ﱡ‬ ‫ﲱ‬ ‫ﲲ‬ ‫ﲳ‬ ‫ﲴ‬ ‫ﲵ‬ ‫ﲶ‬ ‫ﲷ‬ ‫ﲸ‬ ‫ﲹ‬ ‫ﲺ‬ ‫ﲻ‬ ‫ﲼ‬ ‫ﲽ‬ ‫ﱠ‬ :‫ائدة‬ ‫الم‬ ١١٧ “por kur Ti më more mua lart, Ti ishe Gjithëvëzhgues mbi ta dhe Ti je Gjithëdëshmues për çdo gjë.” [Surja Maideh, 117] Ndërsa Kadijanitë e kohës tonë janë të mendimit se Krishti është kryqëzuar, mirëpo, ata besojnë se ai ka zbritur i gjallë nga kryqi, se ai është varrosur i gjallë dhe se kur erdhi dita e tretë ai u ngrit nga varri i tij dhe ju drejtua Indisë; kur ka mbërritur te qyteti ‘Srinagar’ në rajonin e Kashmirit, ai ka jetuar në të derisa ka vdekur ndërkohë që ka qenë në moshën njëqind e dhjetë vjeç!
  • 57. 57 Muslimanët dhe kristianët e kanë refuzuar fuqishëm këtë fjalë dhe nuk janë pajtuar me të. Akkad e ka studiuar këtë temë në librin e tij ‘Gjenia e Krishtit’ dhe ka dalur në përfundimin se varri i cili pretendohet se është i Isait nuk është realisht i tij, por është i një çifuti që e ka emrin Jozasif. Këto janë tri mendimet për ngjarjen e Krishtit pas shpëtimit nga kryqëzimi. Mendimi i parë është i sakti. Ai, gjithashtu, është mendimi i shumicës së komentuesve, sepse, nëse ngritja nuk është reale me trup dhe me shpirt, atëherë i bie se Isai nuk ka dallim nga të tjerët, ngase Allahu ia ngren vendin çdo profeti. Sa i përket Fjalës së Allahut të Lartësuar: “Unë do të të marr (jetën) ty dhe do të të ngre lart pranë Meje” [Surja Ali Imran, 55] Këtu ka paraprirje dhe vonim, domethënë: “Unë do të ngrej ty, më pas, Unë do të marrë jetën sipas ligjit të natyrës (që ka vendosur Allahu) se çdo njeri patjetër do të shijojë vdekjen.” Pra, ajo që duket është se ai do të vdes pas zbritjes së tij në fundin e kohës, për shkak se ka ardhur në dy sahihet nga hadithi i Ebu Hurejras, Allahu qoftë i kënaqur me të, se Pejgaberi - paqja dhe lavdërimi i Allahut qofshin mbi të - ka thënë: " ‫ِي‬‫ذ‬َّ‫ل‬‫ا‬ َ‫و‬ ‫ِي‬‫س‬ْ‫ف‬َ‫ن‬ ِ‫ه‬ِ‫د‬َ‫ي‬ِ‫ب‬ َّ‫َن‬‫ك‬ِ‫ش‬‫ُو‬‫ي‬َ‫ل‬ ْ‫ن‬َ‫أ‬ َ‫ل‬ ِ‫ز‬ْ‫ن‬َ‫ي‬ ُ‫م‬ُ‫ك‬‫ِي‬‫ف‬ ُ‫ن‬ْ‫ب‬‫ا‬ َ‫م‬َ‫ي‬ ْ‫ر‬َ‫م‬ ‫ا‬ً‫م‬َ‫ك‬َ‫ح‬ ،‫ا‬ً‫ط‬ِ‫س‬ْ‫ق‬ُ‫م‬ َ‫ِر‬‫س‬ْ‫ك‬َ‫ي‬َ‫ف‬ ،َ‫ِيب‬‫ل‬َّ‫ص‬‫ال‬ َ‫ل‬ُ‫ت‬ْ‫ق‬َ‫ي‬ َ‫و‬ ،َ‫ير‬ ِ ‫ز‬ْ‫ن‬ ِ‫خ‬ْ‫ال‬ َ‫ع‬َ‫ض‬َ‫ي‬ َ‫و‬ ،َ‫ة‬َ‫ي‬ ْ‫ز‬ ِ‫ج‬ْ‫ال‬ َ ‫ِيض‬‫ف‬َ‫ي‬ َ‫و‬ ُ‫ل‬‫ا‬َ‫م‬ْ‫ال‬ ‫ى‬َّ‫ت‬َ‫ح‬ َ ‫ل‬ ُ‫ه‬َ‫ل‬َ‫ب‬ْ‫ق‬َ‫ي‬ ‫د‬َ‫ح‬َ‫أ‬ ". “Pasha Atë, në Dorën e të Cilit është shpirti im, është afruar koha që të zbresë te ju biri i Merjemes si gjykues i drejtë. Ai do të thyej kryqin, do të vrasë derrin, do të heq xhizjen dhe atëherë do të përhapet pasuria aq sa nuk do ta pranoi më njeri.” 36 [Bukariu nr. 3448, Muslimi r 155] 36 Bukariu në kapitullin ‘Profetët’, tema: ‘Zbritja e Isait, birit të Merjemes ‫’ﷺ‬. Fjala e tij: “do të thyej kryqin” sinjalizon për kotësimin e fesë krishtere,