Da terra asoballada

1. Da terra
asoballada
Traballo realizado por :
Álvaro López Galiñanes
Paula Bayón Buján

2. Indice
1. Ramón Cabanillas
2. Da terra asoballada
3. Descrición e temática

3. Ramón
Cabanillas
➔ Considéraselle un dos escritores máis destacados da literatura
galega do século XX, aínda que pode situárselle nunha etapa
de transición entre o século XIX e o XX.
➔ A súa produción poética mostra os seus dotes como
versificador en numerosos rexistros temáticos e estilísticos,
como o amoroso, o relixioso e o cívico.
➔ Apoiou o movemento agrarista e pertenceu ás Irmandades da
Fala, o que fixo que se lle considerase un símbolo do
nacionalismo anterior á Guerra Civil.
➔ Apoiou o movemento agrarista e pertenceu ás Irmandades da
Fala.

4. Da terra asoballada
Da terra asoballada é un libro de poemas de Ramón Cabanillas publicado por primeira vez
como volume independente en 1917. O mesmo título adianta a intención da obra, un
conxunto de textos líricos contra a colonización de Galicia que reivindican o substrato
humilde da poboación campesiña -no contexto redencionista do agrarismo- a carón das
grandes figuras da Historia nacional, cantadas ás veces desde un ton elexíaco.

5. Métrica e temática
Formalmente a obra caracterizase pola asimilación dá tradición poética do Rexurdimento e a
versatilidade métrica e rítmica, con versos alexandrinos e achados métricos e estilísticos do
modernismo, influencia discutida por algún especialista.
O tema xeral dá obra é ou compromiso agrarísta e patriótico. Proclama a hostilidade ao
caciquismo e aos restos feudais na sociedade rural galega, abalando entre as circias
consignas e a actitude didáctica, sempre baixo a ética do chamamento á nación.

6. Descrición
É Cabanillas cando escribe esta obra, coma os seus futuros compañeiros da xeración Nós, un poeta para o
que a idea de redención, o catolicismo rural e a identidade galega conforman unha rede significativa .
Fundamenta a rebelión presente e futura; a oposición labrego/fidalgo dos primeiros textos agraristas
transfórmase agora en dialéctica entre Galicia e a opresora Castela/ España.

7. Descrición
Foi esta obra a que elevou ao clímax a
consideración de Cabanillas como
poeta-bandeira das Irmandades da Fala,
do agrarismo , ("Poeta da Raza"), o
grande portavoz cívico do pobo galego,
herdeiro de Pondal e de Curros.

8. En pé
¡Irmáns! En pé, sereos,
a limpa frente erguida,
envoltos na brancura
da luz que cai de riba,
o corazón aberto
a toda verba amiga,
e nunha man a fouce
e noutra man a oliva,
arredor da bandeira azul e
branca,
arredor da bandeira de Galicia,
cantémo-lo dereito
a libre nova vida!
Validos de treidores
a noite da Frouseira
á patria escravizaron
uns reises de Castela.
Comestas polo tempo,
xa afloxan as cadeas…
¡irmáns asoballados
de xentes estranxeiras,
ergámo-la bandeira azul e branca!
¡E ó pé da enseña da nazón
galega
cantémo-lo dereito
a libertar a Terra!
¡Irmáns no amor á Suevia
de lexendaria historia,
¡en pé! ¡en pé dispostos
a non morrer sin loita!
¡O día do Medulio
con sangue quente e roxa
mercámo-lo dereito
a libre, honrada chouza!
¡Xa está ó vento a bandeira azul e
branca!
¡A oliva nunha man, a fouce noutra,
berremos alto e forte:
“¡A nosa terra é nosa!”

9. Himnode AcciónGallega
¡Irmáns! ¡Irmáns gallegos!
¡Dende Ortegal ó Miño
a folla do fouciño
fagamos rebrilar!
Que vexa a Vila podre,
coveira da canalla,
á Aldea que traballa
disposta pra loitar.
Antes de ser escravos,
¡irmáns, irmáns gallegos!
que corra o sangue a regos
dende a montana ó mar.
¡Ergámonos sin medo!
¡Que o lume da toxeira
envolva na fogueira
o pazo siñorial!
Xa o fato de caciques,
Iadróns e herexes, fuxe
ó redentor empuxe
da alma rexional.
Antes de ser escravos,
¡irmáns, irmáns gallegos!
que corra a sangre a regos
dende a montana ó val.