O morcego Roque preséntanos aos golfiños, arroases, caldeiróns, toniñas, cachalotes, zifios, candorcas e narvais.

1. odontocetescetáceos dentados (unhas 80 especies)
MonDaporta
AS LIDEIRAS DE ROQUE
mamíferos acuáticos
2

2. Golfiño pío ou tonina overa
(Cephalorhynchus
commersonii). Atópase en
augas pouco fondas arredor
do extremo sur de
Sudamérica, e arredor das illas
Kerguelen, no océano Índico.
Poden medir ata 1,4 m e pesar
entre 40 e 50 kg.
As crías recén nacidas miden
aproximadamente 70 cm
Aliméntase de peixes,
moluscos e langostinos.

3. Golfiño chileno
(Cephalorhynchus eutropia).
Vive, normalmente en pequenos grupos
de entre 2 e 10 individuos, nas costas de
Chile e na Patagonia arxentina.
Mide ata 165 cm de longo e pode pesar
uns 57 kg, as femias poden ser un algo
máis grandes.

4. Golfiño de Heaviside
(Cephalorhynchus heavisidii).
Vive, en grupos de 5 a 10 individuos,
nas costas de Namibia e na costa oeste
de Sudáfrica
Pode acadar os 180 centímetros e a
pesar ata 75 kg.

5. Delfín de Héctor ou golfiño de
cabeza branca (Cephalorhynchus
hectori). Vive, en grupos de 2 a 8
individuos, nas áreas costeiras dos
mares de Nova Celandia.
Mide de 1,2 a 1,6 m e poden pesar
entre 40 e 60 kg. As femias son as
máis grandes.
Existen dúas poboacións
conformadas por animais con
caracteres diferenciais que se
recoñecen como subespecies
diferentes: C. hectori hectori e C.
hectori maui.​
A subespecie maui, que vive na
costa noroeste da illa norte, está
considerada a subespecie de
cetáceos mariños máis ameazada,
con só un cento de exemplares.

6. Golfiño común costeiro ou de bico longo
(Delphinus capensis). Vive en augas costeiras tropicais
e subtropicais.
Mide entre 1,9 e 2,5 m e pode pesar entre 80 e 180
kg, Os machos son os máis longos e pesados.
Subespecies
D. capensis capensis, das costas do Atlántico, do norte
do Pacífico e de Sudáfrica, e D. capensis tropicalis, das
costas do océano Índico e do Pacifico, ata Taiwán
occidental e o suroeste de China.

7. Golfiño común oceánico ou de
aletas cortas (Delphinus delphis)
propia de aguas tropicais e
subtropicais.
Pode medir ata 2,4 m e pesar
máis de 100 kg.
Recoñécense dúas subespecies:
Delphinus delphis delphis— do
Atlántico europeo Delphinus
delphis ponticus— do mar Negro

8. Orca pigmea (Feresa attenuata).
Atópase en augas tropicais e
subtropicais de todo o planeta, entre
os 40°N e os 35°S, lonxe da costa en
grupos de 10 a 30 individuos.
Mide de 2,1 a 2,6 m e pesa entre 110
e 170 kg.
Aliméntase de cefalópodos e peixes
pequenos.

9. Caldeirón tropical ou de aleta
corta (Globicephala
macrorhynchus) integra o
xénero Globicephala. Atópase
entre os 45°N e os 41°S dos
océanos de todo o mundo, en
grupos de entre 10 e 30
individuos.
Os machos miden de 6 a 6,7 m e
as femias de 5 a 5,5 m e poden
pesar entre 1.000 e 4.000 kg.
Aliméntase de cefalópodos e
peixes.

10. Caldeirón común ou balea
piloto de aleta longa
(Globicephala melas) do
xénero Globicephala.
Os machos poden medir entre
6 e 7,6 m e as femias entre 5 e
5,6 m, e o peso, dependendo
do tamaño, pode estar entre os
1.800 e os 3.500 kg.
Aliméntanse de moluscos e
peixes. Consumen uns 34 kg ao
día.

11. Caldeirón gris ou golfiño gris
(Grampus griseus). Pode chegar
aos 4 m de lonxitude e pesar máis
de 600 kg.
Aliméntase de luras e, as veces,
de peixes pequenos.
Vive en grupos de entre 5 e 30
individuos

12. Golfiño de Fraser
(Lagenodelphis hosei). É o único
representante do xénero
Lagenodelphis. Vive en grupos
numerosos en augas fondas do
océano Pacífico e, en menor
cantidade, nos océanos Índico e
Atlántico.
Pode medir ata 2,75 m e pesar
uns 200 kg.
Aliméntase de peixes de altura,
luras e camaróns.

13. Arroaz pinto ou golfiño do Atlántico
(Lagenorhynchus acutus). Vive nas
augas frías do Atlántico norte.
Poden medir ata 2,8 m e pesar entre
200 e 230 kg.
Aliméntase de peixes

14. Arroaz escuro ou de Fitzroy
(Lagenorhynchus obscurus).
Atópase formando grandes
grupos preto das costas do
Hemisferio Sur.
As poboacións do litoral
arxentino miden ata 1.7 m, e
as do Perú e do norte de Chile
poden superar os 2 m e 100
kg de peso.
Aliméntase de peixes e luras.

15. Arroaz cruzado
(Lagenorhynchus cruciger).
Atópase en augas frías das áreas
antártica e subantártica.
poden medir ata 1,8 m, e pesar
entre 90 e 120 kg.
Polas súas cores era coñecido
polos baleiros como a "vaca
mariña".

16. Arroaz do Pacífico de costados
brancos (Lagenorhynchus
obliquidens). Atópase en augas
frías do Pacífico norte.
Pode medir ata 2,5 m (o macho) e
2,3 m (a femia) e pesar entre 150
e 200 kg e vivir máis de 40 anos.
Forma grupos numerosos de ata
varios milleiros de individuos.
Aliméntase de peixes e luras.

17. Arroaz austral ou antártico
(Lagenorhynchus australis).
Atópase ao sur de Sudamérica.
pode medir ata os 2 m e pesar
115 kg.

18. Arroaz careto ou golfiño de fuciño
branco (Lagenorhynchus albirostris).
Vive no Atlántico Norte.
Mide entre 2,5 e 2,7 metros.

19. Arroaz sen aleta
septentrional
(Lissodelphis borealis.
Mide entre 2 e 3 m.

20. Arroaz sen aleta
meridional ou delfín
liso do sur (Lissodelphis
peronii). É o único
golfiño sen aleta dorsal
do hemisferio sur.
Mide entre 2 e 3 m e
pesa entre 60 e 100 kg.
Aliméntase de peixes e
cefalópodos.

21. Golfiño beluga de Heinsohn ou golfiño de
aleta chata australiano (Orcaella heinsohni).
Atópase en augas do norte de Australia e do
sur de Nova Guiné. Foi descuberto no 2005.
Pode medir de 2,3 a 2,7 m.
Aliméntase de peixes e cefalópodos.

22. Golfiño do río Irawadi
(Orcaella brevirostris).
Atópase nas costas e
esteiros do Surleste
Asiático.
Pode medir ata 2,3 m e
superar os 130 kg. Pode
vivir uns 30 anos.
Vive en grupos pequenos.
Aliméntase de crustáceos,
cefalópodos e peixes.

23. Candorca (Orcinus orca). Habita en todos os océanos nos
que prefire as augas temperadas e frías, e as zonas
achegadas á costa.
Os machos poden medir ata 9 m e pesar 5,5 t e as femias
poden chegar aos 7,7 m e pesar unhas 4 t.
O máis característico desta especie é a aleta dorsal que, nos
grandes machos, pode acadar máis de 1,80 m de altura.
Viven en grupos familiares.
Recoñécense varios tipos de candorca que teñen diferencias
xenéticas, de tamaño, distinta distribución de manchas e
cores, diferente comportamento e distinta alimentación.
Cada tipo de candorca ten unha preferencia alimentaria na
que entran peixes, cefalópodos, aves, tartarugas, golfiños,
focas,... e cando cazan en grupo capturan e consumen
presas de maior tamaño, como morsas ou baleas.

24. Golfiño de cabeza de melón
(Peponocephala electra). única
especie do xénero
Peponocephala. Atópase en
grandes grupos nas augas
tropicais e subtropicais de todos
os océanos
Pode acadar os 3 metros de
longo e pesar uns 200 kg.
Aliméntase maiormente de luras.

25. Tucuxi (Sotalia fluviatilis). Vive tanto
nos ríos da cunca do Amazonas como
na costa do norte e do leste de
América do Sur.
Os que viven no mar poden medir ata
algo máis de 2 m, mentras que os que
viven nos ríos non pasan de 1,5 m de
longo.

26. Golfiño costeiro (Sotalia guianensis).
Atópase en augas costeiras e nos
esteiros desde Nicaragua ao sur do
Brasil.
Pode medir ata 2 m.
Aliméntase de peixes.
Forma grupos de 10 a 15 individuos e
pode vivir ata 30 anos.

27. Golfiño rosado de Hong Kong
(Sousa chinensis). Atópase nas
costas do Índico e desde o
norte de Australia ata a China.
Pode acadar os 2 m de longo.
presenta una chepa de tecido
adiposo debaixo da aleta
dorsal.
Nace de cor negra, pero co
paso do tempo vai mudando
ata adquirir a cor rosada típica
dos adultos.

28. Golfiño chepudo atlántico (Sousa
teuszii). Atópase na costa
atlántica de África.
Mide uns 2 m de longo e pesa
entre 100 e 140 kg.

29. Golfiño chepudo índico
(Sousa plumbea). Atópase
polas costas do océano
Índco desde o sur de África
ata Nianmar.
Miden de 2 a 3 metros e
pesan de 150 a 230 kg.

30. Golfiño chepudo australiano (Sousa
sahulensis). Habita nas augas pouco
profundas da plataforma que hai entre o
norte de Australia e o sur de Nova Guiné.
Foi descrito o ano 2014.​

32. Golfiño manchado tropical
(Stenella attenuata). Atópase nas
augas tropicais e subtropicais de
todo o mundo.
Ten cores e tamaños variados
segundo as zonas. Miden arredor
de 2,5 m de longo e pesan uns
120 kg. Poden vivr ata 40 anos.
Recoñécense 2 subespecies
S. attenuata attenuata e S.
attenuata graffmani.

33. Golfiño clímene (Stenella
clymene). Vive nas áreas tropicais e
subtropicais do Océano Atlántico, o
Caribe e o golfo de México
Mide entre 1,7 e 2 m e pesa entre
75 e 80 kg.
Aliméntase de peixes e de luras.
Vive en grupos duns 50 individuos.

34. Golfiño riscado (Stenella
coeruleoalba). Átopase en augas
das zonas temperadas e tropicais de
todo o mundo.
Pode medir 2,6 m e pesar de 150 a
160 kg.
Móvese en grupos de máis de 100
individuos.
Aliméntase de cefalópodos e peixes.

35. Golfiño pintado (Stenella
frontalis). Vive na área de
influencia da corrente do
Golfo no Atlántico Norte.
Pode medir de 2,20 a 2,50
metros.

36. Golfiño xirador ou acróbata de
fuciño longo (Stenella
longirostris). Atópase nos mares
tropicais de todo o mundo. É
coñecido polos seus saltos
acrobáticos.
Existen 4 subespecies:
(S. longirostris orientalis), dos
trópicos do Océano Pacífico
oriental.
(S. longirostris centroamericana),
dos trópicos do Pacífico oriental
costa Rica.
(S. longirostris longirostris), do
Pacífico central arredor de Hawái,
pero con subtipos que habitan en
todos os mares.
(S. longirostris roseiventris), do
Golfo de Tailandia.

37. Golfiño de fuciño estreito
(Steno bredanensis). Única especie
do xénero Steno.
Pode medir arredor de 2,5 m de
lonxitude e pesar uns 150 kg.
Vive en grupos de 10 a 30
individuos.
Aliméntase de peixes e cefalópodos.

38. Golfiño do Indo-Pacífico
(Tursiops aduncus). Vive nas
augas de arredor da India, do
norte de Australia, Sur de China,
mar Vermello e a costa oriental
de África
Pode medir ata 2,6 m de
lonxitude e ter un peso de 230 kg.

39. Arroaz (Tursiops truncatus). Vive nos
mares cálidos e temperados de todo o
mundo.
Os adultos miden entre os 2 e os 4 m e
poden pesar entre os 275 e os 650 kg,
Os arroaces aliméntanse de peixes, luras
e algún crustáceo.
Viven en grupos de ata 10 ou 12
individuos.

40. Golfiño burrunan (Tursiops
australis). Especie recentemente
descrita que só se atopa nalgunhas
partes da costa do estado de Vitoria
(Australia), unha en Port Phillip e
outra en Gippsland cunha
estimación de 100 e 50 exemplares
respectivamente.
Miden uns 2,20 m

41. Golfiño rosado, boto ou golfiño do
Amazonas (Inia geoffrensis).
Atópase nos grandes ríos da
Amazonía.
Os machos, máis grandes, poden
medir ata 2,55 m e pesar 185 kg; as
femias poden medir ata 2,15 m e
pesar 150 kg.
Recoñécense 2 subespecies:
Inia geoffrensis geoffrensis, que
habita a maior parte do río
Amazonas e os seus principais
afluentes, e Inia geoffrensis
humboldtiana, que vive na cunca do
río Orinoco,

42. Golfiño do río Araguaia (Inia
araguaiaensis). Foi descuberto
no 2014 na cunca do río
Araguaia-Tocantins, no Brasil.
Ten una poboación estimada
duns 1000 individuos.

43. Golfiño boliviano (Inia
boliviensis). É endémico de
Bolivia, atópase nos ríos Mamoré
e o seu afluente o Iténez, da
cunca alta do río Madeira.

44. Franciscana ou golfiño do río da Plata
(Pontoporia blainvillei). É o único membro da
familia Pontoporiidae. Atópase no eseiro do
Río da Plata e nas costas do Atlántico da súa
contorna.
Os machos poden medir ata 1,6 metros e as
femias ata1,8 m. O peso é de arredor de 50 kg.
Aliméntase de peixe, cefalópodos e camaróns.
Pode vivir uns 20 anos.

45. Golfiño do Ganxes, shushuk
(Platanista gangetica). Vive nos
ríos Ganxes e Brahmaputra, e nos
seus afluentes.
As femias poden medir ata 2,6 m e
os machos ata 2,2 m.
Aliméntase de peixes e camaróns.

46. Golfiño do Indo, bhulan (Platanista minor).
Atópase no curso baixo do río Indo, entre as
presas de Sukkur e Guddu, en Pakistán.
Miden uns 2,5 m de longitud.
Calcúlase que existen menos de 600
exemplares.

47. Toniña común (Phocoena
phocoena). Atópase nas augas
costeiras e nos esteiros das zonas
frías do Hemisferio Norte.
As femias´máis grandes, poden
medir ata 1,9 m e pesar máis de 75
kg e os machos poden medir 1,4 m e
pesar uns 60 kg.

48. toniña do golfo de California
(Phocoena sinus). So se atopa no
norte do golfo de California. Quedan
menos de 30 exemplares.
Pode medir ata 150 cm e pesar uns
50 kg.

49. Toniña de anteollos (Phocoena
dioptrica). Vive nas augas frías que
rodean a Antártida.
Os machos, máis grandes, poden medir
ata 2,30 metros e pesar uns 100 kg.

50. Toniña negra ou toniña espiñenta
(Phocoena spinipinnis).
É endémica das costas de
Sudamérica.
Pode medir 1,50 m e pesar
arredor de 75 kg.

51. Toniña de Dall (Phocoenoides dalli). Vive
no norte do océano Pacífico.
Pode medir ata 2,3 m de longitud e pesar
entre 120 e 200 kg.

52. Toniña sen aleta ou toniña negra
(Neophocaena phocaenoides). Vive nas augas
costeiras de Asia.
Pode medir ata 1,5 m e pesa entre 30 e 45 kg.
Aliméntase de peixe, cefalópodos e
camaróns.

53. Toniña lisa (Neophocaena
asiaeorientalis). Só se atopa nunha
parte do río Iang-tsé, na China, foi
aceptada como especie hai moi
pouco tempo.
Normalmente miden arredor de 1,55
metros e pesan entre 30 e 45 kg.

54. Cachalote (Physeter macrocephalus). É o
único membro do xénero Physeter. Atópase
nas zonas temperadas de todos os océanos,
ao pé das pendentes e os canóns
submarinos.
Os machos poden acadar os 20,5 metros de
longo e pesar máis de 50 toneladas.
Aliméntase de luras e de peixes.
Vive en grupos de femias e crías. Os
machos adultos viven sos.
Teñen unha cría cada tres a seis años e
viven coas nais ata 10 anos. Poden vivir
máis de 70 anos.

55. Cachalote pigmeo (Kogia breviceps)
Mide entre 2,7 e 3,5 m e acada de 300
a 400 kg.
Aliméntase de peixes, cefalópodos e
de crustáceos.

56. Cachalote enano (Kogia sima). Vive en
augas fondas na beira da plataforma
continental.
Mide entre 2,1 e 2,7 m de longo e pode
pesar entre 135 e 275 kg.
Aliméntase de peixes e crustáceos.

57. Zifio de Arnoux (Berardius arnuxii).
Vive nos mares fríos arredor do polo sur.
Pode medir ata 10 m de longo e pesar
entre 7 e 10 t. As femias son máis
grandes que os machos.

58. Zifio de Baird ou balea bicuda (Berardius bairdii).
Vive no Pacífico norte.
Mide de 12 a 13 m e pesa entre 10 e 11
toneladas.
Aliméntase de peixes do fondo e de luras

59. Balea negra (Berardius minimus).
Recén descuberta nas costas do
oeste do Pacífico norte. Mide entre 6
e 7 m de lonxitude

60. Zifio caldeirón ou zifio caldeirón
boreal (Hyperoodon ampullatus).
Vive no Atlántico norte.
Os machos poden medir 9 m de
lonxitude, e acadar un peso
dunhas 10 t. As femias son
menores (de 7 a 8,5 m de
lonxitude).
Poden vivir ata 37 anos.

61. Zifio calderón austral (Hyperoodon
planifrons). Atópase en todos os mares de
arredor da Antártida.
Pode medir ata 7,5 m de lonxitude.

62. Zifio de Longman (Indopacetus
pacificus). Está presente no Océano
Índico, de África, ás Maldivas e
Australia, e no Pacífico, desde
Australia ata o Xapón.
Pode medir máis de 6 m.

63. Zifio de Sowerby ou do Atlántico norte
(Mesoplodon bidens). Atópase nas
augas temperadas do Atlántico norte.
Pode medir ata 5,5 m e pesar de 1.000 a
1.300 kg.
Aliméntase de cefalópodos e peixes
pequenos

64. Zifio de Andrew (Mesoplodon
bowdoini). Atópase en augas
temperadas e frías do hemisferio sur.
Os machos miden uns 4,5 metros e as
femias poden acadar os 5 m.

65. Zifio de Hubbs (Mesoplodon carlhubbsi).
Atópase no Pacífico norte.
Poden medir ata 5,5 metros e pesar uns
1.500 kg.

66. Zifio de Blainville (Mesoplodon
densirostris). Atóase en augas
temperadas e cálidas de todos os
océanos.
As femias son máis grandes, miden
máis de 4,5 m e pesan uns 1.000 kg;
os machos miden algo menos e
pesan uns 800 kg.
Aliméntanse de luras e de peixes.
Viven en grupos, de 3 a 7 individuos.

67. Zifio de Gervais ou zifio europeo
(Mesoplodon europaeus)
Os machos miden uns 4,5 metros,
as femias máis de 5,2 metros e
pesan máis de 1.200 kg.

68. Zifio de Ginkgo ou zifio xaponés (Mesoplodon ginkgodens).
Atópase en augas tropicais e temperadas dos océanos Índico
e Pacífico.
Poden medir uns 5 metros.

69. Zifio de Gray ou delfín picudo de Gray
(Mesoplodon grayi).
Pode medir entre 5,5 e 6 m e acadar un peso
de 4.800 kg.
Esta especie é bastante gregaria.
É o único zifio con moitos dentes.

70. Zifio de Hector (Mesoplodon hectori).
Atópase en augas frescas do
Hemisferio Sur.
Pode medir ata 4,5 m de longo e
pesar de 1 a 2 t.

71. Zifio de bico agudo ou zifio de
Deraniyagala (Mesoplodon hotaula).
Atópase en augas oceánicas profundas
do Indo-Pacífico tropical.
Miden máis de 4,5 metros de longo

72. Zifio de Layard (Mesoplodon
layardii). Atópase en augas
temperadas e frías do Hemisferio Sur
Pode acadar os 6 metros de longo e
pesar de 3 a 4 t.
Os machos adultos teñen dous
dentes longos e curvados que
sobresaen da boca uns 30 cm

73. Zifio de True (Mesoplodon
mirus). Coñécense dúas
poboacións: unha vive no
Atlántico norte e outra no sur do
Índico. Pode medir máis de 5 m e
pesar uns 1.000 kg, os machos, e
1.400 kg, as femias.

74. Zifio de Perrin (Mesoplodon perrini).
Recoñeceuse como especie en 2002 e
só se coñecen exemplares varados nas
costas de California.
O macho adulto mide uns 4 metros e
a femia ata 4,5 m.

75. Zifio peruano ou zifio menor
(Mesoplodon peruvianus). Atópase
no Pacífico tropical oriental entre a
Baixa California e o norte de Chile.
É o zifio máis pequeno. Pode chegar
a medir entre 3,4 e 3,7 m.

76. Zifio de Stejneger ou zifio do mar de
Bering (Mesoplodon stejnegeri).
Atópase no Pacífico norte.
Os machos poden medir uns 5,25
metros e as femias poden ser un pouco
máis grandes (5,5 metros).

77. Zifio de Travers ou balea picuda de
Bahamonde (Mesoplodon traversii). Ata o
2012 non se atopara ningún animal
completo. Vive no sur do Pacífico.
Poden medir entre 5 e 5,5 m de lonxitude.

78. Zifio de Shepherd (Tasmacetus shepherdi). Vive no Pacífico sur.
Coñécese por exemplares varados. Pode medir uns 7 m de
longo e pesar de 2 a 3 t.

79. Zifio ou baleato de Cuvier (Ziphius cavirostris). É o zifio de
maior distribución. Atópase en todos os océanos, a non ser
nos fríos.
Pode medir máis de 6 m e pesar uns 3.000 kg. As femias
acadan os 7 m de lonxitude.
Pode pasar máis de 2 horas en mergullo e chegar aos 3.000
m de profundidade.

80. Beluga (Delphinapterus leucas). É a
única especie do xénero Delphinapterus.
Atópase nas áreas ártica e subártica.
Os machos miden entre 3,5 e 5,5 metros
e pesan entre 1100 e 1600 kg, e as
femias miden entre 3 e 4 metros e pesan
de 700 a 1200 kg.
Aliméntase de peixes.

81. Narval (Monodon monoceros). É o único integrante do
xénero Monodon.
Atópase no Ártico e no Atlántico norte.
Pode medir de 4 a 4,5 m e pesar entre 1.000 e 1.600 kg.
Aliméntase de peixes e crustáceos.
Os machos teñen un dente cairo recto, con torsión
helicoidal, que pode medir ata 2 m

82. Remate da segunda parte
As imaxes son collidas da “rede”.
Agradézolle aos autores poder dispoñer delas e agardo saiban desculpar o uso que lles din.