3. Jeta e tij
• Ishte sovrani i pare nga dinastia e familjes Bonapart. U martua me
Joséphine de Beauharnais në vitin 1796, dhe në martese te dyte u lidh me
dukeshën Maria Luisa d'Asburgo-Lorena me 11 shkurt 1810, nga kjo lishe
martesore do t'i lindi fëmija i vetëm i biri, Napoleone Luigji i emëruar Mbreti i
Romes (1822-1832).Figura e tij ishte një frymëzim për te gjithë si
për artistet, muzikantet, politikanet dhe historianet nga 1800' deri në ditët e
sotme.Napoleone Buonaparte linde në Ajaccio në Korsikë një vit me vone
nga stipulimi i Traktatit te Versailles (maj 1768), fale këtij traktati Republika
e Genoves i lente Francezet te hynin në Korsika, e cila u pushtua nga
ushtria e mbretit Luigji XV, kur mbaruan dyluftimet me banoret e vendit
ishulli u be pjesë e pasurisë personale e mbretit.Familja Buonaparte i
përkiste borgjezisë te vogël dhe kishte origjine nga fisniket e Toskanes.
Babai i Napoleonit, Carlo Maria Buonaparte, (Napoleoni e ndryshoi
mbiemrin e nga Buonaparte në "Bonaparte" mbas vdekjes se babait, dhe
parapak dite për tu nisur në Itali), ishte avokat i cili i laureua në Universitetin
e Pisa-s bere shume kërkime për te vërtetuar dhe për te mare patentën
nobiliare nga te afërmit e largët Toskane, kjo patente nobiliate do ti jepte
një prestigj te larte në atdhe, fale kësaj patente mundi te çonte te dy fëmijët
e tij për tu shkolluar në France.Carlo Maria Bonaparte vdiq në moshe te re
nga një kancer në stomak me 24 shkurt 1785, në Montpellier. Nga gruaja e
tij Letizia Ramolino pati 13 fëmije, vetëm 8 mbijetuan, vëllezërit Giuseppe,
Luiciano, Luigi ; motrat Elisa, Paolina, dhe Carolina edhe Napoleoni.
4. Jeta e tij ushtarake
• Në 22 tetor 1784 Luigji XVI i dha mundësinë te hynte si student në École Militaire (Shkolla
Ushtarake) në Paris, e cila ishte themeluar nga Luigji XV. Në vitin 1785 tentoi te hynte në Marine
dhe u be gate për te ndermare karrierën e marinarit, por provimi i tij për te marr pjesë në ne marine
u anulua dhe kështu kaloi në artileri.Në moshën 16-vjeçare mori gradën e nënkapterrit dhe u çua
në Valence (Drôme), në jug-lindje te Francës.Me shpërthimin e revolucionit në 1789, Napoleoni,
20-vjeçar arriti te merrte një licence fale te secilës mund tu largonte në ishullin e Korsikës. Në
Korsikë vendosi te merrte pjesë me lëvizjen revolucionare te ishullit duke marre gradën e kapterr-
kolonelit te Gardës Kombëtare. Në vitin 1792 refuzoi tu kthente në France për ti shërbyer Armatës
Franceze, ky vendim rrezikoi që ta përndjeknin për tradhti. Fale familjareve te cilët e binden tu
kthente në France, Napoleoni shkoi në Paris dhe u prezantua përpara Ministrit te Luftës për te
dhëne llogari mbi vonesën e kthimit, këtu shfaqi një te folur aq brilante dhe te prekryer sa që
ministri e tërhoqi ndëshkimin ndaj tij dhe e gradoi si Kapiten.Ndërkohe në Korsikë po u përhapte
lufta civile e cila shpërthehu në 1793. Në vitin 1792 sjelljet jo korrekte dhe mënyra se si trajtoheshin
Korsiket nga ana e Franceze-ve e shtyu-u Napoleonin te mbështeste lëvizjen për pavarësinë e
Korsikës, por heroi nacional i Korsikës Pasquale Paoli (që ishte kthyer në Korsikë nga mërgimi i tij i
detyruar nga mbretërit Franceze) mblodhi edhe një here ushtrinë Korsikë për pavarësinë e ishullit,
por kësaj radhe familja Buonaparte ndryshe si me pare nuk e mbështeti, dhe kështu Napoleoni i cili
u gjykua si tradhtar u detyrua bashke me familjen e tij t'iu drejtonte Francës.Nga ai moment
Napoleoni mbështeti me gjithë vullnetin e tij revolucionin francez, në ketë mënyre ai mundi ti ngjiste
shkallet e ushtrisë me shpejt seç duhej. Në dhjetorin e 1793, si kolonel i artilerisë, liroi portin
e Tolone nga mbështetësit e mbretit dhe nga Anglezet ; kjo beteje e cila ishte suksesi i tij i pare në
ushtri i dha gradën e gjeneralit te brigadave dhe njohjen e me Paul Barras, i cili do te behej
politikan i fuqishëm në France, fale kësaj miqësie ai do te ngjiste shkallet e pushtetit francez.
Miqësia e tij me Augustin Robespierre, vëllai i Maximilien, do ta çonte në fatkeqësi nga ana
ushtarake. Por me 5 tetor 1795 shoku i tij Barras e emëroi, me habitjen e te gjithëve, komandant i
sheshit te Parisit, me detyrën për te mbrojtur Mbledhjen Kombëtare nga kërcënimi i mbështetësve
te mbretit. Me ndihmën e Gioacchino Murat në komandën e kalorësisë, Napoleoni në mënyre
barbare dhe strategjike përmbysi popullsinë e revoltuar e cila donte te shkaktonte një grusht shteti
te ri. Me suksesin e kësaj operacioni vjen edhe emërimi, fale shokut Barras, si gjeneral i ushtrisë te
mbrendshme.
5. Kurorëzimi
• Tashme konsull për jete, Napoleoni kishte praktikisht një fuqi
absolute në France. Me 18 maj 1804 Senati e proklamoi perandor
te francezeve. Me 2 dhjetor te njëjtit vit, në katedralen e Notre-
Dame në Paris, celebrua ceremonia e kurorëzimit, ky kurorëzim u
bekua nga papa Pio VII, Napoleoni kurorëzoi në radhe te pare
veten e vet perandor i francezeve, me pas u kurorëzua
perandoreshe bashkëshortja e tij Joséphine de Beauharnaisòù.
Zëra thonë se Napoleoni e shkuli kurorën nga duart e papës gjate
ceremonisë për te treguar se nuk ishte me poshtë se autoriteti i
papës ; por Pio VII e parashikoi ketë gjest dhe nuk e preku kurorën
me duar.Jacques-Louis David, The Coronation of Napoleon
edit.jpgMe vone, me 26 gusht 1805 në sheshin Duomo te Milanos,
Napoleoni u kurorëzua mbret i Italisë me Kurorën e Hekurt
6. Kurorëzimi
• Tashme konsull për jete, Napoleoni kishte praktikisht një fuqi
absolute në France. Me 18 maj 1804 Senati e proklamoi perandor
te francezeve. Me 2 dhjetor te njëjtit vit, në katedralen e Notre-
Dame në Paris, celebrua ceremonia e kurorëzimit, ky kurorëzim u
bekua nga papa Pio VII, Napoleoni kurorëzoi në radhe te pare
veten e vet perandor i francezeve, me pas u kurorëzua
perandoreshe bashkëshortja e tij Joséphine de Beauharnaisòù.
Zëra thonë se Napoleoni e shkuli kurorën nga duart e papës gjate
ceremonisë për te treguar se nuk ishte me poshtë se autoriteti i
papës ; por Pio VII e parashikoi ketë gjest dhe nuk e preku kurorën
me duar.Jacques-Louis David, The Coronation of Napoleon
edit.jpgMe vone, me 26 gusht 1805 në sheshin Duomo te Milanos,
Napoleoni u kurorëzua mbret i Italisë me Kurorën e Hekurt
