1. กุ ห ลาบ สาย
ประดิ ษ ฐ์
จั ด ทำ า โดย นางสาวสิ ร ิ น

2. รายงาน
เรื ่ อ ง กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์
จั ด ทำ า โดย
นางสาวสิ ร ิ น ทิ พ ย์ ศรี ภ ู ช น
ชั ้ น มั ธ ยมศึ ก ษาปี ท ี ่ ٥/٣ เลขที ่ ١٦
เสนอ
คุ ณ ครู ส ฤษดิ ์ ศ ั ก ดิ ์ ชิ ้ น เขมจารี
ภาคเรี ย นที ่ ١ ปี ก ารศึ ก ษา ٢٥٥٤
โรงเรี ย นเฉลิ ม พระเกี ย รติ ส มเด็ จ พระ
ศรี น คริ น ทร์ ร้ อ ยเอ็ ด
คำ า นำ า

3. รายงานเล่ ม นี ้ เ ป็ น ส่ ว นหนึ ่ ง ของวิ ช า
ประวั ต ิ ศ าสตร์ จั ด ทำ า ขึ ้ น โดย นางสาวสิ ร ิ น ทิ พ ย์ ศรี ภ ู ช น
ชั ้ น มั ธ ยมศึ ก ษาปี ท ี ่ ٥/٣ รายงานเล่ ม นี ้ ม ี เ นื ้ อ หาสาระเกี ่ ย ว
กั บ ประวั ต ิ ข อง กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ ซึ ่ ง เป็ น บุ ค คล
สำ า คั ญ ของโลกชาวไทยโดยยู เ นสโก ยกย่ อ งเมื ่ อ วั น ที ่ ٣١
มี น าคม พ.ศ.٢٥٤٨ หวั ง ว่ า รายงานเล่ ม นี ้ ค งให้ ส าระ ความ
รู ้ ได้ ไ ม่ ม ากก็ น ้ อ ย ถ้ า เกิ ด มี ค วามผิ ด พลาดประการใด
ขออภั ย ไว้ ณ ที ่ น ี ้ ด ้ ว ย
จั ด ทำ า โดย
[นางสาวสิ ร ิ น ทิ พ ย์
ศรี ภ ู ช น]

4. สารบั ญ
เรื ่ อ ง
หน้ า
กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์
- ประวั ต ิ
٣- ١
- การศึ ก ษา
٣
- เกี ย รติ ป ระวั ต ิ
٣
นั ก คิ ด นั ก เขี ย น
- นั ก คิ ด นั ก เขี ย น กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์
١٨-٤
บรรณานุ ก รม
١٩

5. กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์

6. กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์
ประวั ต ิ
กุ ห ลาบเกิ ด ในปลายสมั ย รั ช กาลที ่ 5 เป็ น ชาว
กรุ ง เทพฯ พ่ อ ชื ่ อ สุ ว รรณ เป็ น เสมี ย นเอก ทำ า งานอยู ่ ก รม
รถไฟ แม่ ช ื ่ อ สมบุ ญ เป็ น ชาวนาอยู ่ จ ั ง หวั ด สุ พ รรณบุ ร ี
นายสุ ว รรณกั บ นางสมบุ ญ ได้ ใ ห้ ก ำ า เนิ ด บุ ต รสองคน คน
โตเป็ น หญิ ง ชื ่ อ จำ า รั ส นิ ม าภาส (แต่ ง งานกั บ นายกุ ห ลาบ
นิ ม าภาส) ส่ ว นคนเล็ ก เป็ น ชาย ชื ่ อ กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์
สี ่ ช ี ว ิ ต พ่ อ แม่ ล ู ก ได้ แ ยกครอบครั ว มาเช่ า ห้ อ งแถวที ่ เ ป็ น
ของพระยาสิ ง หเสนี อ ยู ่ แ ถว ๆ หั ว ลำ า โพง
เมื ่ อ กุ ห ลาบมี อ ายุ ไ ด้ ส ี ่ ข วบ เขาได้ เ ริ ่ ม ต้ น เรี ย น
หนั ง สื อ ครั ้ ง แรกที ่ โ รงเรี ย นวั ด หั ว ลำ า โพง จนถึ ง ชั ้ น
ประถม 4 นายสุ ว รรณได้ ช ่ ว ยสอนหนั ง สื อ ให้ ล ู ก ชายคน
เดี ย วก่ อ นเข้ า โรงเรี ย นด้ ว ย แต่ พ ่ อ ของกุ ห ลาบอายุ ส ั ้ น
ป่ ว ยเป็ น ไข้ เ สี ย ชี ว ิ ต แต่ เ มื ่ อ อายุ เ พี ย งแค่ 35 ปี ตอนนั ้ น
กุ ห ลาบเพิ ่ ง อายุ ห กขวบ แม่ แ ละพี ่ ส าวจึ ง ได้ เ ลี ้ ย งดู เ ขา
ต่ อ มา โดยแม่ ไ ด้ ร ั บ จ้ า งตั ด เย็ บ เสื ้ อ ผ้ า และส่ ง พี ่ ส าวไป
ฝึ ก เล่ น ละครรำ า และละครร้ อ ง เพื ่ อ หาเงิ น มาช่ ว ยจุ น เจื อ
และส่ ง เสี ย ให้ ก ุ ห ลาบได้ เ รี ย นหนั ง สื อ โดยไม่ ต ิ ด ขั ด
กล่ า วคื อ เมื ่ อ จบชั ้ น ประถม 4 แม่ ก ็ ไ ด้ เ อากุ ห ลาบไปฝาก
เข้ า เรี ย นต่ อ ที ่ โรงเรี ย นทหารเด็ ก ของกรมหลวง

7. นครราชสี ม า โรงเรี ย นแห่ ง นี ้ เ ป็ น โรงเรี ย นประจำ า สอน
ทั ้ ง วิ ช าทั ่ ว ไปและวิ ช าทหาร กุ ห ลาบได้ เ รี ย นอยู ่ ท ี ่
โรงเรี ย นนี ้ ส องปี แม่ ก ็ ร ู ้ ส ึ ก สงสาร เพราะเห็ น ว่ า ลู ก ชาย
ต้ อ งอยู ่ เ วรยามแบบทหาร และเห็ น ว่ า อยากให้ ก ุ ห ลาบได้
เรี ย นวิ ช าทั ่ ว ไปมากกว่ า ดั ง นั ้ น จึ ง เอาออกจากโรงเรี ย น
ทหาร ให้ ม าอยู ่ ท ี ่ โ รงเรี ย นเทพศิ ร ิ น ทร์ โดยเริ ่ ม ต้ น เรี ย น
ในชั ้ น มั ธ ยม 2 และได้ เ รี ย นเรื ่ อ ยมาจนจบชั ้ น มั ธ ยม 8
เมื ่ อ พ.ศ. 2468
พ .ศ . 2465 อายุ ไ ด้ 17 ปี เริ ่ ม ฝึ ก หั ด การแต่ ง หนั ง สื อ
และทำ า หนั ง สื อ โดยใช้ พ ิ ม พ์ ด ี ด
พ .ศ . 2466 อายุ ไ ด้ 18 ปี เริ ่ ม เขี ย นบทกวี และเขี ย น
เรื ่ อ งจากภาพยนตร์ ส่ ง ไปให้ ห นั ง สื อ พิ ม พ์ ภาพยนตร์
สยาม ในช่ ว งนั ้ น ใช้ น ามปากกา เช่ น "ดาราลอย"
"ส.ป.ด. กุ ห ลาบ" "นางสาวโกสุ ม ภ์ " "หนู ศ รี " "ก. สาย
ประดิ ษ ฐ์ " "นายบำ า เรอ" และ "หมอต๋ อ ง" เริ ่ ม ต้ น ใช้
นามปากกา "ศรี บ ู ร พา" เป็ น ครั ้ ง แรก ในเขี ย นงานชื ่ อ
แถลงการณ์ ลงตี พ ิ ม พ์ ใ นหนั ง สื อ พิ ม พ์ ทศวารบั น เทิ ง ไม่
ทราบเป็ น งานเขี ย นประเภทใด ในปี น ั ้ น ได้ เ ป็ น ครู ส อน
ภาษาอั ง กฤษอยู ่ ท ี ่ โรงเรี ย นรวมการสอน และเป็ น นั ก
ประพั น ธ์ อ ยู ่ ใ น สำ า นั ก รวมการแปล ของนายแตงโม จั น
ทวิ ม พ์ กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ ได้ ม าฝึ ก การประพั น ธ์ อ ยู ่ ท ี ่
"สำ า นั ก " นี ้ ด้ ว ยความมุ ่ ง หวั ง อยากเรี ย นรู ้ และหารายได้
จากงานเขี ย นไปจุ น เจื อ ครอบครั ว ที ่ ม ี ฐ านะค่ อ นข้ า ง
ยากจน พร้ อ มกั น นั ้ น ก็ ไ ด้ ช ั ก ชวนเพื ่ อ นร่ ว มรุ ่ น อี ก สอง
คน คื อ ชะเอม อั น ตรเสน และ สนิ ท เจริ ญ รั ฐ ให้ ม าช่ ว ย
กั น ที ่ สำ า นั ก รวมการแปล ด้ ว ย
พ .ศ . 2467 อายุ ไ ด้ 19 ปี เรี ย นอยู ่ ช ั ้ น มั ธ ยม 8
กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ ได้ ใ ช้ น ามจริ ง ของตั ว เองเป็ น ครั ้ ง
แรกในการเขี ย นกลอนหก ชื ่ อ "ต้ อ งแจวเรื อ จ้ า ง" พิ ม พ์
ครั ้ ง แรกในหนั ง สื อ พิ ม พ์ ข องโรงเรี ย น ชื ่ อ แถลงการณ์
ศึ ก ษาเทพศิ ร ิ น ทร์ หนั ง สื อ พิ ม พ์ โ รงเรี ย นเล่ ม นี ้ มี ห ลวง
สำ า เร็ จ วรรณกิ จ (บุ ญ เสขะนั น ท์ ) ซึ ่ ง เป็ น ครู ว ิ ช าภาษา
ไทยของเขาเป็ น บรรณาธิ ก าร เป็ น ในปี เ ดี ย วกั น กุ ห ลาบ

8. ก็ เ ริ ่ ม ใช้ น ามปากกา "ศรี บ ู ร พา" เขี ย นบทประพั น ธ์ ข าย
อย่ า งเป็ น เรื ่ อ งเป็ น ราว
พ .ศ . 2468 อายุ 20 กุ ห ลาบเรี ย นจบชั ้ น มั ธ ยม 8 เริ ่ ม
ชี ว ิ ต การเป็ น บรรณาธิ ก ารครั ้ ง แรกหนั ง สื อ รายทส(ราย
สิ บ วั น ) ชื ่ อ สาส์ น สหาย แต่ อ อกมาได้ แ ค่ 7 เล่ ม ก็ ต ้ อ งเลิ ก
ไป ต่ อ มาวั น ที ่ 29 ตุ ล าคม พ.ศ. 2468 กุ ห ลาบได้ เ ข้ า
ทำ า งานที ่ ก รมยุ ท ธศึ ก ษาฯ โดยเป็ น ผู ้ ช ่ ว ยบรรณาธิ ก าร
หนั ง สื อ พิ ม พ์ เสนาศึ ก ษาและแผ่ ว ิ ท ยาศาสตร์ โดยมี
ตำ า แหน่ ง เป็ น "เจ้ า พนั ก งานโรงวิ ท ยาศาสตร์ " ได้ เ งิ น
เดื อ นเดื อ นละ 30 บาท การที ่ ก ุ ห ลาบไปเป็ น ผู ้ ช ่ ว ย
บรรณาธิ ก ารที ่ เสนาศึ ก ษาและแผ่ ว ิ ท ยาศาสตร์ เพราะ
สื บ เนื ่ อ งมาจากเคยส่ ง เรื ่ อ งไปลงพิ ม พ์ ท ี ่ น ี ่ จนเป็ น ที ่
พอใจของ พ.ท. พระพิ ส ิ ษ ฐพจนาการ (ชื ่ น อิ น ทรปาลิ ต )
ผู ้ เ ป็ น บรรณาธิ ก ารในขณะนั ้ น ซึ ่ ง ต้ อ งการ "ผู ้ ช ่ ว ย" ที ่ ม ี
ความรู ้ ท ั ้ ง ภาษาไทยและภาษาอั ง กฤษไปทำ า งาน
พ .ศ . 2469 อายุ 21 เริ ่ ม เขี ย นงานประพั น ธ์ อ ี ก หลาย
ชิ ้ น ได้ ล งตี พ ิ ม พ์ ท ี ่ เสนาศึ ก ษาและแผ่ ว ิ ท ยาศาสตร์ (ราย
เดื อ น) สมานมิ ต รบั น เทิ ง (รายปั ก ษ์ ) มหาวิ ท ยาลั ย (ราย
เดื อ น) สวนอั ก ษร (รายปั ก ษ์ ) สาราเกษม (รายปั ก ษ์ )
ปราโมทย์ น คร (รายสั ป ดาห์ ) ดรุ ณ เกษม (รายปั ก ษ์ )
เฉลิ ม เชาว์ (รายเดื อ น) วิ ท ยาจารย ์์ (รายเดื อ น) ฯลฯ
ขณะเดี ย วกั น ก็ ไ ด้ ไ ปช่ ว ยเพื ่ อ นทำ า หนั ง สื อ พิ ม พ์ ธงไทย
รายสั ป ดาห์ และหนั ง สื อ พิ ม พ์ ข่ า วสด ซึ ่ ง ออกในงาน
รื ่ น เริ ง ของโรงเรี ย นเทพศิ ร ิ น ทร์
ขณะที ่ กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ ได้ ท ำ า งานเป็ น ผู ้ ช ่ ว ย
บรรณาธิ ก ารหนั ง สื อ พิ ม พ์ เสนาศึ ก ษาและแผ่
วิ ท ยาศาสตร์ อยู ่ ป ระมาณสองปี เ ศษนั ้ น ได้ ม ี เ หตุ ก ารณ์
บางอย่ า งที ่ ท ำ า ให้ "Young กุ ห ลาบ" ตั ด สิ น ใจเลิ ก คิ ด ที ่
จะเอาดี ท างรั บ ราชการ และได้ เ บนชี ว ิ ต หั น มาประกอบ
อาชี พ นั ก เขี ย น นั ก หนั ง สื อ พิ ม พ์ โ ดยอิ ส ระเพี ย งอย่ า ง
เดี ย ว โดยเป็ น หนึ ่ ง ในคณะสุ ภ าพบุ ร ุ ษ ร่ ว มกั บ นั ก เขี ย น
ชื ่ อ ดั ง ท่ า นอื ่ น ๆ เช่ น ยาขอบ ฮิ ว เมอริ ส ต์ จั ด ทำ า
หนั ง สื อ พิ ม พ์ ช ื ่ อ สุ ภ าพบุ ร ุ ษ รายปั ก ษ์ เมื ่ อ วั น ที ่ 1
มิ ถ ุ น ายน พ.ศ. 2472 ออกจำ า หน่ า ยทุ ก วั น ที ่ 1 และ 15

9. ของเดื อ น มี กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ เป็ น บรรณาธิ ก ารและ
เจ้ า ของ มี ย อดพิ ม พ์ ค รั ้ ง แรก 2,000 เล่ ม หนั ง สื อ สุ ภ าพ
บุ ร ุ ษ รายปั ก ษ์ ฉบั บ สุ ด ท้ า ย คื อ ปี ท ี ่ 2 ฉบั บ ที ่ 37 วั น ที ่ 30
พฤศจิ ก ายน พ.ศ. 2473 หลั ง จากนั ้ น ตำ า นานแห่ ง คณะ
สุ ภ าพบุ ร ุ ษ ยั ง คงมี ส ื บ ต่ อ มา แต่ ท ว่ า มิ ไ ด้ เ ป็ น ไปใน
ลั ก ษณะของการจั ด ทำ า Literary Magazine อี ก ต่ อ ไป
การยุ ต ิ ล งของ สุ ภ าพบุ ร ุ ษ
เมื ่ อ พ .ศ . 2495 ถู ก จั บ กุ ม ด้ ว ยข้ อ หากบฏภายในและ
ภายนอกราชอาณาจั ก ร หรื อ "กบฏสั น ติ ภ าพ" และได้ ร ั บ
นิ ร โทษกรรมใน พ .ศ . 2500 ในช่ ว งปลายชี ว ิ ต ได้ ล ี ้ ภ ั ย ไป
อยู ่ ท ี ่ ส าธารณรั ฐ ประชาชนจี น
การศึ ก ษา
• ระดั บ มั ธ ยมศึ ก ษา โรงเรี ย นเทพศิ ร ิ น ทร์
• ธรรมศาสตร์ บ ั ณ ฑิ ต มหาวิ ท ยาลั ย วิ ช าธรรมศาสตร์
และการเมื อ ง
เกี ย รติ ป ระวั ต ิ
• ประธานกรรมการก่ อ ตั ้ ง สมาคมหนั ง สื อ พิ ม พ์ แ ห่ ง
ประเทศไทย
• รองประธานคณะกรรมการสั น ติ ภ าพแห่ ง
ประเทศไทย
• บุ ค คลดี เ ด่ น ของโลก จากองค์ ก ารยู เ นสโก พ.ศ.
2548

10. นั ก คิ ด นั ก เขี ย น
กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์
กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ เกิ ด เมื ่ อ ปี ม ะโรง วั น ที ่ ๓๑
มี น าคม พ.ศ. ๒๔๔๘ ที ่ ก รุ ง เทพมหานคร ในปลายสมั ย
รั ช กาลที ่ ๕ บิ ด าชื ่ อ นายสุ ว รรณ เป็ น เสมี ย นเอก ทำ า งาน
อยู ่ ก รมรถไฟ มารดาชื ่ อ นางสมบุ ญ เป็ น ชาวนาอยู ่
จั ง หวั ด สุ พ รรณบุ ร ี พี ่ น ้ อ งทางแม่ ม ี อ าชี พ ทำ า นา แต่ น าง
สมบุ ญ คนเดี ย วที ่ ไ ม่ ช อบทำ า นา เมื ่ อ โตเป็ น สาวจึ ง เข้ า มา
อยู ่ ก ั บ ญาติ ท ี ่ กรุ ง เทพมหานคร เคยอยู ่ ใ นวั ง เจ้ า ฟ้ า กรม
หลวง นครราชสี ม า หรื อ "วั ง สวนกุ ห ลาบ" ที ่ ถ นน
ประชาธิ ป ไตย จนได้ พ บกั บ นายสุ ว รรณ และได้ แ ต่ ง งาน
กั น ต่ อ มาได้ ไ ปอาศั ย อยู ่ ท ี ่ บ ้ า น พ่ อ ของนายสุ ว รรณ ซึ ่ ง
เป็ น หมอยาแผนโบราณ มี บ ้ า นเป็ น เรื อ นแฝดสองหลั ง อยู ่
ในตรอกพระยาสุ น ทรพิ ม ล ใกล้ ๆ หั ว ลำ า โพง นายสุ ว รรณ
กั บ นางสมบุ ญ ได้ ใ ห้ ก ำ า เนิ ด บุ ต รสองคน คนโตเป็ น หญิ ง
ชื ่ อ จำ า รั ส นิ ม าภาส (แต่ ง งานกั บ นายกุ ห ลาบ นิ ม าภาส)
ส่ ว นคนเล็ ก เป็ น ชายชื ่ อ กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ ภายหลั ง
ต่ อ มา สี ่ ช ี ว ิ ต พ่ อ แม่ ล ู ก ได้ แ ยกครอบครั ว มาเช่ า ห้ อ งแถว
ที ่ เ ป็ น ของพระยาสิ ง หเสนี อ ยู ่ แ ถว ๆ หั ว ลำ า โพง
เมื ่ อ อายุ ส ี ่ ข วบ กุ ห ลาบเริ ่ ม ต้ น เรี ย นหนั ง สื อ ครั ้ ง
แรกที ่ โ รงเรี ย นวั ด หั ว ลำ า โพง จนถึ ง ชั ้ น ประถม ๔ นาย
สุ ว รรณได้ ช่ ว ยสอน หนั ง สื อ ให้ ล ู ก ชายคนเดี ย วก่ อ นเข้ า
โรงเรี ย นด้ ว ย เนื ่ อ งจากทำ า งานอยู ่ ก ั บ ผู ้ จ ั ด การฝรั ่ ง ที ่
กรมรถไฟ นายสุ ว รรณ จึ ง พอพู ด ภาษาอั ง กฤษได้
เข้ า ใจว่ า กุ ห ลาบคงจะได้ อ ิ ท ธิ พ ลเรื ่ อ งการเรี ย นรู ้ ภ าษา
อั ง กฤษมาจากพ่ อ ของเขาไม่ ม ากก็ น ้ อ ย แต่ พ ่ อ ของ
กุ ห ลาบอายุ ส ั ้ น ป่ ว ยเป็ น ไข้ เสี ย ชี ว ิ ต แต่ เ มื ่ อ อายุ เ พี ย ง
แค่ ๓๕ ปี ตอนนั ้ น กุ ห ลาบเพิ ่ ง อายุ ห กขวบ แม่ แ ละพี ่ ส าว
ได้ เ ลี ้ ย งดู เ ขาต่ อ มา โดยแม่ ร ั บ จ้ า งตั ด เย็ บ เสื ้ อ ผ้ า และส่ ง
พี ่ ส าวไปฝึ ก เล่ น ละครรำ า และละครร้ อ ง เพื ่ อ หาเงิ น มา
ช่ ว ยจุ น เจื อ และส่ ง เสี ย ให้ ก ุ ห ลาบได้ เ รี ย นหนั ง สื อ โดย

11. ไม่ ต ิ ด ขั ด เมื ่ อ จบชั ้ น ประถม ๔ แม่ ก ็ ไ ด้ เ อากุ ห ลาบไปฝาก
เข้ า เรี ย นต่ อ ที ่ โ รงเรี ย นทหารเด็ ก ของกรมหลวง
นครราชสี ม า โรงเรี ย นแห่ ง นี ้ เ ป็ น โรงเรี ย นประจำ า สอน
ทั ้ ง วิ ช าทั ่ ว ไปและวิ ช าทหาร กุ ห ลาบได้ เ รี ย น อยู ่ ท ี ่
โรงเรี ย นนี ้ ส องปี แม่ ก ็ ร ู ้ ส ึ ก สงสาร เพราะเห็ น ว่ า ลู ก ชาย
ต้ อ งอยู ่ เ วรยามแบบทหารและ เห็ น ว่ า อยากให้ ก ุ ห ลาบ ได้
เรี ย นวิ ช าทั ่ ว ไปมากกว่ า ดั ง นั ้ น จึ ง เอาออกจากโรงเรี ย น
ทหารให้ ม าอยู ่ ท ี ่ โรงเรี ย นวั ด เทพศิ ร ิ น ทร์ โดยเริ ่ ม ต้ น
เรี ย น ในชั ้ น มั ธ ยม ๒ และได้ เ รี ย นเรื ่ อ ยมาจนจบชั ้ น
มั ธ ยม ๘ เมื ่ อ พ.ศ. ๒๔๖๘ กุ ห ลาบได้ เ ห็ น ชี ว ิ ต ลู ก ผู ้ ด ี และ
ลู ก ชาวบ้ า น ที ่ โ รงเรี ย นนี ้ รั ก การเขี ย นหนั ง สื อ มาตั ้ ง แต่
อยู ่ โ รงเรี ย นนี ้ เมื ่ อ อยู ่ ม ั ธ ยมชั ้ น สู ง ได้ ท ำ า หนั ง สื อ อ่ า นกั น
ใน ชั ้ น เรี ย น ออกหนั ง สื อ ชื ่ อ "ดรุ ณ สาร" และ "ศรี เ ทพ"
มี มจ.อากาศดำ า เกิ ง และเพื ่ อ นคนอื ่ น อี ก ทำ า ร่ ว มด้ ว ย
ภาพชี ว ิ ต ในช่ ว งอายุ ๑๗-๒๓ ปี ข องกุ ห ลาบ สาย
ประดิ ษ ฐ์ ว่ า เต็ ม ไปด้ ว ยพลั ง มุ ่ ง มั ่ น ที ่ ต ้ อ งการจะเป็ น นั ก
เขี ย น นั ก ประพั น ธ์ แ ละต้ อ งการฝึ ก ฝนตนเองอย่ า งเข้ ม
งวด เริ ่ ม ต้ น ตั ้ ง แต่ ก ารออกหนั ง สื อ พิ ม พ์ ใ นห้ อ งเรี ย น การ
เขี ย นบทกวี เรื ่ อ งสั ้ น นวนิ ย าย เขี ย นเรื ่ อ งจากภาพยนตร์
กลอนเซี ย มซี กลอนลำ า ตั ด แปลหนั ง สื อ และเริ ่ ม ชี ว ิ ต วั ย
หนุ ่ ม ในฐานะ นั ก หนั ง สื อ พิ ม พ์ อ าชี พ ขณะเดี ย วกั น ก็ "
ทดลองเรี ย นกฎหมาย" และฝึ ก ฝน "การต่ อ ยมวย" ไป
พร้ อ มกั น ด้ ว ย พ.ศ. ๒๔๖๕ อายุ ๑๗ ปี เริ ่ ม ฝึ ก หั ด การแต่ ง
หนั ง สื อ และทำ า หนั ง สื อ โดยใช้ พ ิ ม พ์ ด ี ด พ.ศ. ๒๔๖๖ อายุ
๑๘ ปี เ ริ ่ ม เขี ย นบทกวี แ ละ เขี ย นเรื ่ อ งจากภาพยนตร์ ส่ ง
ไปให้ ห นั ง สื อ พิ ม พ์ ภ าพยนตร์ ส ยาม มี ข ้ อ มู ล เกี ่ ย วกั บ
นามปากกาที ่ เ คยใช้ ใ นช่ ว งนั ้ น อย่ า งเช่ น "ดาราลอย",
"ส.ป.ด. กุ ห ลาบ", "นางสาวโกสุ ม ภ์ ", "หนู ศ รี ", "ก. สาย
ประดิ ษ ฐ์ ", "นายบำ า เรอ" และ "หมอต๋ อ ง"
กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ เ ริ ่ ม ต้ น ใช้ น ามปากกา "ศรี
บู ร พา" เป็ น ครั ้ ง แรก โดยเขี ย นงานชื ่ อ "แถลงการณ์ " ลง
ตี พ ิ ม พ์ ใ น หนั ง สื อ พิ ม พ์ ท ศวารบรรเทิ ง ในช่ ว งนั ้ น
กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ ได้ ม าทำ า งานเป็ น ครู ส อน ภาษา
อั ง กฤษ อยู ่ ท ี ่ โ รงเรี ย น รวมการสอนและเป็ น นั ก ประพั น ธ์
อยู ่ ใ นสำ า นั ก รวมการแปล ของนายแตงโม จั น ทวิ ม พ์ แ ล้ ว

12. และเหตุ ก ารณ์ ส ำ า คั ญ เกิ ด ขึ ้ น ในปี น ี ้ คื อ ได้ พ บกั บ นั ก
เขี ย นรุ ่ น พี ่ ชื ่ อ บุ ญ เติ ม โกมลจั น ทร์ (ซึ ่ ง ต่ อ มาเปลี ่ ย นชื ่ อ
เป็ น "โกศล") บุ ญ เติ ม หรื อ โกศลทำ า หน้ า ที ่ เ ป็ น ผู ้ จ ั ด การ
อยู ่ ท ี ่ ส ำ า นั ก ทั ้ ง สองนี ้ มี ช ื ่ อ เสี ย งเป็ น นั ก แปล และนั ก เขี ย น
กลอนลำ า ตั ด ในรุ ่ น นั ้ น และเป็ น ผู ้ เ ริ ่ ม ใช้ น ามปากกา ที ่
มี ช ื ่ อ ว่ า "ศรี " นำ า หน้ า กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ เด็ ก หนุ ่ ม
อายุ ๑๘ ผู ้ ใ ฝ่ ฝ ั น อยากเป็ น นั ก ประพั น ธ์ จึ ง ได้ ม าฝึ ก การ
ประพั น ธ์ อยู ่ ท ี ่ ส ำ า นั ก พิ ม พ์ น ี ้ ด้ ว ยความมุ ่ ง หวั ง อยาก
เรี ย นร้ และหารายได้ จ ากงานเขี ย นไปจุ น เจื อ ครอบครั ว
ที ่ ม ี ฐ านะค่ อ นข้ า งยากจน พร้ อ มกั น นั ้ น ก็ ได้ ช ั ก ชวน
เพื ่ อ นร่ ว มรุ ่ น อี ก สองคน คื อ ชะเอม อั น ตรเสนและสนิ ท
เจริ ญ รั ฐ ให้ ม าช่ ว ยกั น ที ่ สำ า นั ก รวมการแปลด้ ว ย บุ ญ
เติ ม หรื อ โกศล โกมลจั น ทร์ เ จ้ า สำ า นั ก แห่ ง ตระกู ล "ศรี "
มี น ามปากกาเริ ่ ม ต้ น ตระกู ล "ศรี " ของตนเองว่ า "ศรี เ งิ น
ยวง" ส่ ว นบรรดารุ ่ น น้ อ ง ที ่ ม าเข้ า สำ า นั ก เช่ น ชะเอม
อั น ตรเสน ได้ น ามปากกาว่ า "ศรี เ สนั น ตร์ " สนิ ท เจริ ญ รั ฐ
ได้ น ามปากกาว่ า "ศรี ส ุ ร ิ น ทร์ " และ กุ ห ลาบ สาย
ประดิ ษ ฐ์ ได้ น ามปากกาว่ า "ศรี บ ู ร พา"
พ.ศ. ๒๔๖๗ อายุ ๑๙ ปี เรี ย นอยู ่ ช ั ้ น มั ธ ยม ๘
กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ ได้ ใ ช้ น ามจริ ง ของตั ว เองเป็ น ครั ้ ง
แรก ในการเขี ย นกลอนหกชื ่ อ ต้ อ งแจวเรื อ จ้ า ง พิ ม พ์
ครั ้ ง แรกในหนั ง สื อ พิ ม พ์ ข องโรงเรี ย นชื ่ อ แถลงการณ์
ศึ ก ษาเทพศิ ร ิ น ทร์ หนั ง สื อ พิ ม พ์ โ รงเรี ย นเล่ ม นี ้ มี ห ลวง
สำ า เร็ จ วรรณกิ จ (บุ ญ เสขะนั น ท์ ) ซึ ่ ง เป็ น ครู ว ิ ช าภาษา
ไทยของเขาเป็ น บรรณาธิ ก าร ครู ภ าษาไทยคนนี ้ ไ ด้ ส ร้ า ง
ความประทั บ ใจและแบบอย่ า งที ่ ด ี ใ ห้ กุ ห ลาบ สาย
ประดิ ษ ฐ์ ส ื บ ต่ อ มาจนเมื ่ อ เขาเขี ย น นวนิ ย ายเรื ่ อ ง แลไป
ข้ า งหน้ า (๒๔๙๗, ๒๕๐๐) ตั ว ละครที ่ เ ป็ น ครู ช ื ่ อ "ขุ น
วิ บ ู ล ย์ ว รรณวิ ท ย์ " แห่ ง โรงเรี ย นเทเวศร์ ส ฤษดิ ์ นั ้ น ก็ ไ ด้
จำ า ลองแบบมาจาก ครู "หลวงสำ า เร็ จ วรรณกิ จ " แห่ ง
โรงเรี ย นวั ด เทพศิ ร ิ น ทร์ ค นนี ้ นอกจากนั ้ น งานเขี ย น
กลอนหก เรื ่ อ ง ต้ อ งแจวเรื อ จ้ า ง ที ่ ต ี พ ิ ม พ์ อ ยู ่ ใ น
แถลงการณ์ ศ ึ ก ษาเทพศิ ร ิ น ทร์ เมื ่ อ ปี ๒๔๖๙ เป็ น จุ ด เริ ่ ม
ต้ น ของความคิ ด ที ่ เ ปี ่ ย มไป ด้ ว ยความรั ก ในแรงงานของ
มนุ ษ ย์ ท ี ่ ห ล่ อ เลี ้ ย งโลก ขณะที ่ ย ั ง เรี ย นอยู ่ ช ั ้ น มั ธ ยม ๘

13. โรงเรี ย นวั ด เทพศิ ร ิ น ทร์ กุ ห ลาบก็ ไ ด้ เ ริ ่ ม ใช้ น าม ปากกา
"ศรี บ ู ร พา" เขี ย นบทประพั น ธ์ ข ายอย่ า งเป็ น เรื ่ อ งเป็ น ราว
พ.ศ.๒๔๖๘ อายุ ๒๐ กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ เ รี ย นจบ
ชั ้ น มั ธ ยม ๘ ได้ ท ดลองเรี ย นกฏหมายอยู ่ พ ั ก หนึ ่ ง ที ่
โรงเรี ย นกฎหมายของกระทรวงยุ ต ิ ธ รรม (เวลานั ้ น ยั ง ไม่
เป็ น มหาวิ ท ยาลั ย ธรรมศาสตร์ แ ละการเมื อ ง ที ่ ก ุ ห ลาบ
สอบได้ ธรรมศาสตร์ บ ั ณ ฑิ ต ในภายหลั ง ) พร้ อ มกั บ ได้
ออกทำ า งานโดยทำ า หนั ง สื อ พิ ม พ์ ก ั บ เพื ่ อ น เริ ่ ม ชี ว ิ ต การ
เป็ น บรรณาธิ ก าร ครั ้ ง แรกในทั น ที เป็ น หั ว หน้ า ออก
หนั ง สื อ รายทสชื ่ อ สาส์ น สหาย แต่ อ อกมาได้ ๗ เล่ ม ก็ '
หมดกำ า ลั ง ' " หนั ง สื อ รายทส (รายสิ บ วั น ) ที ่ ช ื ่ อ สาส์ น
สหาย นี ้ นายแตงโม จั น ทวิ ม ภ์ เ ป็ น ผู ้ อ อกทุ น ให้ ทั ้ ง นี ้
เพื ่ อ หารายได้ ให้ แ ก่ ค รู ผ ู ้ ส อนที ่ ม าสอนเด็ ก ในโรงเรี ย น
รวมการสอนและ สำ า นั ก รวมการแปล ซึ ่ ง คุ ณ โกศล โกมล
จั น ทร์ เ ป็ น ผู ้ จ ั ด การ แต่ ใ นที ่ ส ุ ด ก็ ต ้ อ งเลิ ก ไปพร้ อ มกั บ
สำ า นั ก ทั ้ ง สอง เพราะ "หมดกำ า ลั ง "
ต่ อ มาเมื ่ อ วั น ที ่ ๒๙ ตุ ล าคม พ.ศ. ๒๔๖๘ กุ ห ลาบได้
เข้ า ทำ า งานที ่ ก รมยุ ท ธศึ ก ษาฯ โดยเป็ น ผู ้ ช ่ ว ย
บรรณาธิ ก าร หนั ง สื อ พิ ม พ์ เ สนาศึ ก ษาและแผ่
วิ ท ยาศาสตร์ โดยมี ต ำ า แหน่ ง เป็ น "เจ้ า พนั ก งานโรง
วิ ท ยาศาสตร์ " ได้ เ งิ น เดื อ นเดื อ นละ ๓๐ บาท การที ่
กุ ห ลาบไปเป็ น ผู ้ ช ่ ว ยบรรณาธิ ก ารที ่ เ สนาศึ ก ษาและแผ่
วิ ท ยาศาสตร์ เพราะสื บ เนื ่ อ งมาจากเคยส่ ง เรื ่ อ งไป ลง
พิ ม พ์ ท ี ่ น ี ่ จ นเป็ น ที ่ พ อใจของพ.ท. พระพิ ส ิ ษ ฐพจนาการ
(ชื ่ น อิ น ทรปาลิ ต ) ผู ้ เ ป็ น บรรณาธิ ก ารในขณะนั ้ น ซึ ่ ง
ต้ อ งการ "ผู ้ ช ่ ว ย" ที ่ ม ี ค วามรู ้ ท ั ้ ง ภาษาไทยและภาษา
อั ง กฤษไปทำ า งาน
พ.ศ. ๒๔๖๙ อายุ ๒๑ เริ ่ ม เขี ย นงานประพั น ธ์ อ ี ก
หลายชิ ้ น ได้ ล งตี พ ิ ม พ์ ท ี ่ เ สนาศึ ก ษาและแผ่ ว ิ ท ยาศาสตร์
(รายเดื อ น), สมานมิ ต ร บรรเทิ ง (รายปั ก ษ์ ),
มหาวิ ท ยาลั ย (รายเดื อ น), สวนอั ก ษร (รายปั ก ษ์ ), สารา
เกษม (รายปั ก ษ์ ), ปราโมทย์ น คร (รายสั ป ดาห์ ), ดรุ ณ
เกษม (รายปั ก ษ์ ), เฉลิ ม เชาว์ (รายเดื อ น), วิ ท ยาจารย
์์ (รายเดื อ น) ฯลฯ ขณะเดี ย วกั น ก็ ไ ด้ ไ ปช่ ว ยเพื ่ อ นทำ า

14. หนั ง สื อ พิ ม พ์ ธงไทย ราย สั ป ดาห์ และหนั ง สื อ พิ ม พ์
ข่ า วสด ซึ ่ ง ออกในงานรื ่ น เริ ง ของ โรงเรี ย นมั ธ ยมวั ด
เทพศิ ร ิ น ทร์ หนั ง สื อ พิ ม พ์ ธงไทย มี เ ฉวี ย ง เศวตะทั ต
เพื ่ อ นร่ ว มรุ ่ น ของกุ ห ลาบเป็ น หั ว เรื อ ใหญ่ เป็ น หนั ง สื อ ว่ า
ด้ ว ย "กลอนลำ า ตั ด " ออกอยู ่ ไ ด้ ๒๐ เล่ ม ก็ เ ลิ ก ไป ปั จ จุ บ ั น
ถื อ เป็ น หนั ง สื อ เก่ า "หายาก" ประเภทหนึ ่ ง เพราะ ในรุ ่ น
เก่ า ก่ อ นเมื ่ อ ประมาณ ๗๐-๘๐ ปี หนั ง สื อ "กลอนลำ า ตั ด "
ถื อ ว่ า จั ด อยู ่ ใ นจำ า พวกขายได้ แต่ เ มื ่ อ ยุ ค สมั ย เปลี ่ ย นไป
จึ ง หมดความนิ ย ม และได้ อ อกเรื ่ อ งสั ้ น ชื ่ อ อะไรกั น ?
พิ ม พ์ ค รั ้ ง แรกในหนั ง สื อ ศั พ ท์ ไ ทย ประจำ า เดื อ น
มิ ถ ุ น ายน พ.ศ. ๒๔๖๙ ใช้ น ามปากกา "ศรี บ ู ร พา"
ขณะที ่ ก ุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ ไ ด้ ท ำ า งานเป็ น ผู ้ ช ่ ว ย
บรรณาธิ ก ารหนั ง สื อ พิ ม พ์ เสนาศึ ก ษาและแผ่
วิ ท ยาศาสตร์ ของโรงเรี ย นนายร้ อ ย อยู ่ ป ระมาณสองปี
เศษจนได้ เ งิ น เดื อ นเต็ ม ขั ้ น ขึ ้ น อี ก ไม่ ไ ด้ เพราะไม่ ไ ด้
เป็ น นายทหารได้ ม ี เหตุ ก ารณ์ ท ี ่ ท ำ า ให้ กุ ห ลาบ สาย
ประดิ ษ ฐ์ ต ั ด สิ น ใจเลิ ก คิ ด ที ่ จ ะเอาดี ท างรั บ ราชการ และ
ได้ เ บนชี ว ิ ต หั น มาประกอบ อาชี พ นั ก เขี ย น นั ก
หนั ง สื อ พิ ม พ์ โ ดยอิ ส ระเพี ย งอย่ า งเดี ย ว ระหว่ า งทำ า งาน
อยู ่ ท ี ่ น ั ่ น ก็ ไ ด้ พ บท่ า ที ว างเขื ่ อ งของ นายทหารสมั ย นั ้ น
ต่ อ ผู ้ ท ำ า งานที ่ เ ป็ น พลเรื อ น "ระหว่ า งเงิ น เดื อ นถู ก กด
เพราะไม่ ไ ด้ เ ป็ น นายทหาร คุ ณ กุ ห ลาบได้ ส มั ค รสอบ เป็ น
ผู ้ ช ่ ว ยล่ า มที ่ ก รมแผนที ่ สอบได้ ท ี ่ ห นึ ่ ง แต่ ถ ู ก เรี ย กไปต่ อ
รองเงิ น เดื อ น จากอั ต ราที ่ ป ระกาศไว้ โดยเจ้ า หน้ า ที ่ ก รม
แผนที ่ อยากจะให้ ค นอื ่ น ที ่ ส อบได้ ท ี ่ ๒ ซึ ่ ง เป็ น ลู ก ของ
ผู ้ ด ี ม ี บ รรดาศั ก ดิ ์ หรื อ นายทหารชั ้ น ผู ้ ใ หญ่ ไ ด้ ต ำ า แหน่ ง
นี ้ เมื ่ อ ถู ก ต่ อ รอง เป็ น ครั ้ ง ที ่ ๒ คุ ณ กุ ห ลาบก็ แ น่ ใ จว่ า
เป็ น การกี ด กั น และเล่ น พรรคพวก ตั ้ ง แต่ น ั ้ น ก็ ไ ม่ ค ิ ด จะทำ า
ราชการอี ก
เมื ่ อ วั น ที ่ ๑ มิ ถ ุ น ายน พ.ศ. ๒๔๗๒ ได้ ถ ื อ กำ า เนิ ด
หนั ง สื อ พิ ม พ์ ส ุ ภ าพบุ ร ุ ษ รายปั ก ษ์ อ อกฉบั บ ปฐมฤกษ์ ปี ท ี ่
๑ ฉบั บ ที ่ ๑ จั ด พิ ม พ์ ท ี ่ โ รงพิ ม พ์ อ ั ก ษรนิ ต ิ บางขุ น พรหม
ของนายวรกิ จ บรรหาร ออกจำ า หน่ า ยทุ ก วั น ที ่ ๑ และ ๑๕
ของเดื อ น มี ก ุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ เ ป็ น บรรณาธิ ก าร และ
เจ้ า ของ มี "ห้ อ งสมุ ด ไทยหนุ ่ ม " เป็ น เอเยนต์ ใช้ "ห้ อ ง

15. เกษมศรี หน้ า วั ด ชนะสงคราม" เป็ น สำ า นั ก งาน ค่ า บำ า รุ ง
๑ ปี ๖ บาท ครึ ่ ง ปี ๓.๕๐ บาท (เมล์ อ ากาศ และต่ า ง
ประเทศเพิ ่ ม ๑ บาท) ราคา จำ า หน่ า ยขายปลี ก เล่ ม ละ ๓๐
สตางค์ เงิ น ค่ า บำ า รุ ง ส่ ง ล่ ว งหน้ า
" บั น ทึ ก ความ ทรงจำ า ของ "ฮิ ว เมอริ ส ต์ " ว่ า ด้ ว ย
สุ ภ าพบุ ร ุ ษ ที ่ เ ขี ย นตอนแรกลงในนิ ต ยสาร ไทยกรุ ง
ฉบั บ ปฐมฤกษ์ พ.ศ. ๒๕๓๑และต่ อ มา ได้ เ ขี ย นขยาย
ความทรงจำ า ว่ า ด้ ว ย สุ ภ าพบุ ร ุ ษ ให้ ย าวมากขึ ้ น โดยลง
ติ ด ต่ อ กั น เป็ น ตอน ๆ ในนิ ต ยสาร ลลนา ระยะใกล้ เ คี ย ง
กั น "ฮิ ว เมอริ ส ต์ " ได้ ย กตั ว อย่ า งด้ ว ย อารมณ์ ข ั น ว่ า
เพราะกุ ห ลาบมี ป ั ญ หากั บ ทหารยามที ่ เ ฝ้ า ประตู
เนื ่ อ งจากเป็ น พลเรื อ น เวลาจะผ่ า น ประตู เ ข้ า ไปทำ า งาน
ในกรมทหาร เขาต้ อ งลงจากรถจั ก รยานก่ อ น ส่ ว นพวก
พล ทหารนายทหารไม่ ต ้ อ งลง ขี ่ จ ั ก รยานผ่ า นเข้ า ไปได้
เลย กุ ห ลาบเห็ น ว่ า ไม่ ย ุ ต ิ ธ รรม ดั ง นั ้ น เขาจึ ง ตั ด สิ น ใจ
"เขี ย นใบลาออกจากหน้ า ที ่ ผ ู ้ ช ่ ว ยบรรณาธิ ก าร" และ
ได้ ต รงไปหาครู อ บในทั น ที "ครู ค รั บ ผมลาออกแล้ ว "
ครู อ บได้ ฟ ั ง เหตุ ผ ลก็ ต อบในทั น ที เ ช่ น เดี ย วกั น "เอา
ออกก็ อ อกกั น สมเหตุ ส มผลแล้ ว แล้ ว จะทำ า อะไรยั ง ไง
กั น ต่ อ ไป" "เราออกหนั ง สื อ พิ ม พ์ ข องเราเองซี ค รู " "เอา
ก็ เ อา มี โ ครงการยั ง ไงว่ า ไปซี " "เรื ่ อ งอยากออก
หนั ง สื อ พิ ม พ์ ข องเรา กั น เองนี ้ ผมก็ ค ิ ด อยู ่ น านแล้ ว
เพราะมั ว แต่ ท ำ า งานเป็ น ลู ก จ้ า งของเขาอยู ่ ย ั ง งี ้ เมื ่ อ
ไหร่ จะก้ า วหน้ า ไปในทางที ่ เ ราคิ ด จะไปให้ ใ หญ่ ก ว่ า นี ้
ผมก็ ห าทางจะทำ า ของเรากั น เอง ให้ ผ ลประโยชน์ ต กอยู ่
แก่ พ วกเรา เราพอจะรวมกั น เป็ น กลุ ่ ม ก้ อ นได้ พอจะ
สามารถรั บ งาน หนั ง สื อ พิ ม พ์ ร ายอะไรได้ ส ั ก ฉบั บ หนึ ่ ง
พอจะมี ผ ู ้ อ อกทุ น ให้ ย ื ม มาก่ อ น เพื ่ อ เริ ่ ม งานได้ ข นาด
ออกรายปั ก ษ์ ผมคิ ด อยู ่ น านแล้ ว ว่ า จะ ใช้ ค ำ า ว่ า สุ ภ าพ
บุ ร ุ ษ เป็ น ชื ่ อ หมู ่ ค ณะที ่ เ ราจะรวมกั น " หนั ง สื อ พิ ม พ์
สุ ภ าพบุ ร ุ ษ รายปั ก ษ์
สิ ่ ง ที ่ เ ป็ น หมุ ด หมายสำ า คั ญ ในหนั ง สื อ สุ ภ าพบุ ร ุ ษ
รายปั ก ษ์ ฉบั บ ปฐมฤกษ์ อยู ่ ท ี ่ ข ้ อ เขี ย นในลั ก ษณะ
บทบรรณาธิ ก ารของตั ว ผู ้ เ ป็ น ทั ้ ง เจ้ า ของและ

16. บรรณาธิ ก าร ดั ง มี ป รากฏอยู ่ ใ นเรื ่ อ ง เชิ ญ รู ้ จ ั ก กั บ เรา
และ พู ด กั น ฉั น ท์ เ พื ่ อ น ข้ อ เขี ย นเรื ่ อ ง เชิ ญ รู ้ จ ั ก กั บ เรา
กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ ไ ด้ ป ระกาศหมุ ด หมายที ่ ส ำ า คั ญ ไว้
เป็ น ตั ว อย่ า งให้ แ วดวงวรรณกรรม ชั ้ น หลั ง ได้ ป ระจั ก ษ์
อย่ า งสำ า คั ญ ก็ ค ื อ ทั ศ นะที ่ บ อกว่ า งานเขี ย นหนั ง สื อ เป็ น
งานที ่ ม ี เ กี ย รติ แ ละเป็ น อาชี พ ได้ "เพื ่ อ ที ่ จ ะให้ หนั ง สื อ
สุ ภ าพบุ ร ุ ษ อุ ่ น หนาฝาคั ่ ง ไปด้ ว ยเรื ่ อ งอั น มี ค ่ า ยอดเยี ่ ย ม
จึ ง ขอประกาศไว้ ใ นที ่ น ี ้ ว ่ า เราปรารถนาเป็ น อย่ า งยิ ่ ง ที ่
จะรั บ ซื ้ อ เรื ่ อ งจากนั ก ประพั น ธ์ ท ั ้ ง หลายทั ้ ง ที ่ เ ป็ น เรื ่ อ ง
บั น เทิ ง คดี แ ละสารคดี ..." "ทำ า ไมเราจึ ง ซื ้ อ เรื ่ อ ง"
สำ า หรั บ หนั ง สื อ พิ ม พ์ ท ี ่ อ อกเป็ น รายปั ก ษ์ ห รื อ รายเดื อ น ดู
เหมื อ นยั ง ไม่ เ คยมี ฉ บั บ ใด ได้ น ำ า ประเพณี ก ารซื ้ อ เรื ่ อ ง
เข้ า มาใช้ การซึ ่ ง เราจะกระทำ า ขึ ้ น เป็ น ครั ้ ง แรกนี ้ ก็
เพราะเห็ น ว่ า ถึ ง เวลาอั น สมควรที ่ จ ะกระทำ า แล้ ว ... การ
ประพั น ธ์ ข องชาวเราทุ ก วั น นี ้ เป็ น เล่ น เสี ย ตั ้ ง ๙๐
เปอร์ เ ซ็ น ต์ ที ่ จ ั ด ว่ า เป็ น งานเห็ น จะได้ ส ั ก ๑๐ เปอร์ เ ซ็ น ต์
ดอกกระมั ง บั ด นี ้ จ ึ ง ควรเป็ น เวลาที ่ เ ราจะ ช่ ว ยกั น เปลี ่ ย น
โฉมหน้ า การประพั น ธ์ ใ ห้ ห ั น จาก เล่ น มาเป็ น งาน..."
สำ า หรั บ ข้ อ เขี ย นของบรรณาธิ ก ารอี ก ชิ ้ น หนึ ่ ง
พู ด กั น ฉั น ท์ เ พื ่ อ น กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ ได้ ท ำ า ความ
เข้ า ใจเกี ่ ย วกั บ คำ า ว่ า "สุ ภ าพบุ ร ุ ษ " อย่ า งเป็ น รู ป
ธรรมครั ้ ง แรกเช่ น เดี ย วกั น และนี ่ ค ื อ เหตุ ห มายสำ า คั ญ
ที ่ อ าจกล่ า วได้ ว ่ า จะติ ด ตั ว อยู ่ ใ นจิ ต วิ ญ ญาณของ
สามั ญ ชนที ่ ช ื ่ อ กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ ต ลอดไปจนชั ่ ว
ชี ว ิ ต เจ้ า ของและบรรณาธิ ก ารหนั ง สื อ สุ ภ าพบุ ร ุ ษ ราย
ปั ก ษ์ ได้ เ ขี ย น พู ด กั น ฉั น ท์ เ พื ่ อ น ว่ า ด้ ว ยความหมาย
ของคำ า ว่ า สุ ภ าพบุ ร ุ ษ อย่ า งชนิ ด ที ่ เ ป็ น เหมื อ น "คำ า มั ่ น
สั ญ ญา" บางอย่ า งของตั ว เขาเอง ดั ง ต่ อ ไปนี ้
"...เรามี ค วามเข้ า ใจหลายอย่ า งในคำ า 'สุ ภ าพ
บุ ร ุ ษ ' แต่ ค วามเข้ า ใจนั ้ น ๆ หาถู ก แท้ ท ั ้ ง หมดไม่ บาง
คนยกมื อ ชี ้ ที ่ บ ุ ร ุ ษ แต่ ง กาย โอ่ โ ถง ภาคภู ม ิ แล้ ว เปล่ ง
วาจาว่ า 'นั ่ น แลคื อ สุ ภ าพบุ ร ุ ษ ' ความจริ ง เครื ่ อ งแต่ ง
กายไม่ ไ ด้ ช ่ ว ยให้ ค น เป็ น สุ ภ าพบุ ร ุ ษ กี ่ ม ากน้ อ ย
เครื ่ อ งแต่ ง กายเป็ น เพี ย ง 'เครื ่ อ งหมาย' ของสุ ภ าพ
บุ ร ุ ษ เท่ า นั ้ น และ 'เครื ่ อ งหมาย' เป็ น ของที ่ ท ำ า เที ย ม

17. หรื อ ปลอมขึ ้ น ได้ ง ่ า ยเพราะฉะนั ้ น ผู ้ ท ี ่ ต ิ ด
'เครื ่ อ งหมาย' ของสุ ภ าพบุ ร ุ ษ จึ ง ไม่ จ ำ า เป็ น ต้ อ งเป็ น
สุ ภ าพบุ ร ุ ษ ทุ ก คนไป หนั ง สื อ เล่ ม หนึ ่ ง แนะนำ า ให้ เ รา
รู ้ จ ั ก สุ ภ าพบุ ร ุ ษ ของอั ง กฤษ โดยนั ย ดั ง ต่ อ ไปนี ้
๑. ชอบการกี ฬ า
๒. สุ ภ าพเรี ย บร้ อ ย
๓. ถื อ ตั ว (คื อ ไม่ ย อมประพฤติ ช ั ่ ว ง่ า ย)
๔. ไม่ อ ึ ก ทึ ก ครึ ก โครม
๕. ชอบอ่ า นหนั ง สื อ พิ ม พ์
๖. มี น ิ ส ั ย ซื ่ อ สั ต ย์
กฎกติ ก าของสุ ภ าพบุ ร ุ ษ อั ง กฤษ บางข้ อ ไม่ จ ำ า เป็ น
สำ า หรั บ สุ ภ าพบุ ร ุ ษ ไทยนั ก แต่ ถ ้ า เรามี ก ฎที ่ ด ี แ ละปฏิ บ ั ต ิ
ตาม ได้ ม ากๆก็ ย ่ อ มแน่ ล ะ ที ่ ค วามเป็ น สุ ภ าพบุ ร ุ ษ ของ
เราจะต้ อ งเด่ น ขึ ้ น ถึ ง อย่ า งไรก็ ด ี , เครื ่ อ งแต่ ง กาย ก็ ไ ม่
ได้ อ ยู ่ ใ น กฎเกณฑ์ ข องสุ ภ าพบุ ร ุ ษ อั ง กฤษในข้ อ ใดข้ อ
หนึ ่ ง บางที ส ุ ภ าพบุ ร ุ ษ อั ง กฤษเอง ก็ ค งจะถื อ ว่ า เครื ่ อ ง
แต่ ง กายเป็ น เพี ย ง "เครื ่ อ งหมาย" ของสุ ภ าพบุ ร ุ ษ
เหมื อ นดั ง ที ่ ข ้ า พเจ้ า ได้ ก ล่ า วไว้ ข ้ า งต้ น ข้ า พเจ้ า ค่ อ น
ข้ า งแน่ ใ จว่ า ประเพณี ไ ด้ บ ั ง คั บ ให้ ส ุ ภ าพบุ ร ุ ษ ของเรามี
ลั ก ษณะต่ า งกั บ สุ ภ าพบุ ร ุ ษ ของชาติ อ ื ่ น ในบางประการ
แต่ จ ะต่ า งกั น อย่ า งใด ไม่ ใ ช่ ความมุ ่ ง หมายที ่ ข ้ า พเจ้ า
ตั ้ ง ใจเขี ย นในเวลานี ้
ชาวอั ง กฤษยั ง ถื อ กฎที ่ พ ิ ส ดารอยู ่ อ ี ก อย่ า ง
หนึ ่ ง ที ่ ว ่ า "Three generations make a
gentleman" เนื ้ อ ความดู จ ะกะเดี ย ด ๆ มาข้ า ง 'ผู ้ ด ี แ ปด
สาแหรก' ของเรา กฎอั น นี ้ ช าวอั ง กฤษในยุ ค ปั จ จุ บ ั น ดู
เหมื อ น ไม่ ค ่ อ ยได้ เ อาใจใส่ พ าลจะเห็ น ว่ า เป็ น กฎที ่
น็ อ นเซ็ น ส์ เ อาที เ ดี ย ว ถ้ า คนเราจะเป็ น สุ ภ าพบุ ร ุ ษ ได้
ต่ อ เมื ่ อ บรรพบุ ร ุ ษ ต้ อ ง เป็ น สุ ภ าพบุ ร ุ ษ มาแล้ ว ถึ ง ๓
ชั ่ ว คน ก็ ด ู อ อกจะเป็ น บาปอั น หนั ก สำ า หรั บ สุ ภ าพบุ ร ุ ษ ที ่
ไม่ ม ี บ รรพบุ ร ุ ษ เป็ น สุ ภ าพบุ ร ุ ษ อยู ่ ค รั น ๆ จากกฎอั น
นี ้ , สุ ภ าพบุ ร ุ ษ ดู เ หมื อ นจะมี ร ู ป ร่ า งหน้ า ใกล้ เ ข้ า ไปทาง
ขุ น นางเป็ น อั น มาก เพราะต้ อ งอาศั ย บารมี ข องผู ้ อ ื ่ น
ช่ ว ยและก็ ใ นหมู ่ พ วกขุ น นางอาจมี ค นชั ่ ว รวมอยู ่ ด ้ ว ย

18. ได้ ฉะนั ้ น ในหมู ่ ส ุ ภ าพบุ ร ุ ษ ก็ เ ห็ น จะต้ อ งมี คนชั ่ ว รวม
อยู ่ ไ ด้ ด ้ ว ยอี ก กะมั ง ? เป็ น ของน่ า ขั น มาก,
ถ้ า สมั ย นี ้ ย ั ง มี ค นนิ ย มนั บ ถื อ ในกฎที ่ ว ่ า "Three
generations make a gentleman" ถ้ า จะว่ า "สุ ภ าพ
บุ ร ุ ษ " มี ร ู ป ร่ า งหน้ า ตาใกล้ เ ข้ า ไปกั บ "ผู ้ ด ี " ดู จ ะไม่
ค่ อ ยมี ข ้ อ คั ด ค้ า น แต่ ต ้ อ งให้ เ ป็ น "ผู ้ ด ี " ซึ ่ ง คนในสมั ย
นี ้ เ ข้ า ใจกั น ถ้ า เป็ น "ผู ้ ด ี เ ดิ น ตรอก" อย่ า งสมั ย ๑๐ ปี
ก่ อ นลงไป สุ ภ าพบุ ร ุ ษ ของเราก็ ค งไม่ ม ี โ อกาสใกล้
เข้ า ไปได้ อ ี ก ตามเคย แต่ อ ย่ า งไรก็ ต าม, คำ า ว่ า "สุ ภ าพ
บุ ร ุ ษ " ข้ า พเจ้ า รู ้ ส ึ ก ว่ า มี ค วามหมายแรงกว่ า "ผู ้ ด ี "
เพราะผู ้ ด ี , ตามความเข้ า ใจ ของข้ า พเจ้ า , เป็ น แต่
ทำ า ตั ว สุ ภ าพอ่ อ นโยนอยู ่ ใ นกรอบของจรรยาเท่ า นั ้ น
ส่ ว นสุ ภ าพบุ ร ุ ษ นอกจากจะต้ อ งทำ า หน้ า ที ่ อย่ า งผู ้ ด ี
ยั ง มี ห น้ า ที ่ จ ุ ก จิ ก อื ่ น ๆที ่ จ ะต้ อ งทำ า อยู ่ ม าก หั ว ใจของ "
'ความเป็ น สุ ภ าพบุ ร ุ ษ ' อยู ่ ท ี ่ ก ารเสี ย สละ เพราะการ
เสี ย สละเป็ น บ่ อ เกิ ด ของคุ ณ ความดี ร ้ อ ยแปดอย่ า ง หาก
ผู ้ ใ ดขาดภู ม ิ ธ รรมข้ อ นี ้ ผ ู ้ น ั ้ น ยั ง ไม่ เ ป็ น สุ ภ าพบุ ร ุ ษ โดย
ครบครั น
ถ้ า จะอธิ บ ายความหมายของสุ ภ าพบุ ร ุ ษ ให้
กะชั บ เข้ า ก็ จ ำ า ต้ อ งยื ม ถ้ อ ยคำ า ที ่ ว ่ า 'ผู ้ ใ ดเกิ ด มาเป็ น
สุ ภ าพบุ ร ุ ษ ผู ้ น ั ้ น เกิ ด มาสำ า หรั บ คนอื ่ น ', ซึ ่ ง ข้ า พเจ้ า
ได้ แ ต่ ง ไว้ ใ นหนั ง สื อ เรื ่ อ งหนึ ่ ง มาใช้ ..." ประโยคที ่ ว ่ า
"ผู ้ ใ ดเกิ ด มาเป็ น สุ ภ าพบุ ร ุ ษ ผู ้ น ั ้ น เกิ ด มาสำ า หรั บ ผู ้
อื ่ น " ที ่ กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ ยกข้ อ ความมาไว้ ใ น
เครื ่ อ งหมายคำ า พู ด นั ้ น แท้ จ ริ ง ก็ ห าได้ เ อามาจากผู ้ อ ื ่ น
ไม่ แต่ เ ป็ น ข้ อ ความที ่ ม าจากนวนิ ย ายขนาดสั ้ น เรื ่ อ ง
เล่ น กั บ ไฟ ที ่ "ศรี บ ู ร พา" ได้ เ ขี ย นลงตี พ ิ ม พ์ ค รั ้ ง แรก
ในหนั ง สื อ เสนาศึ ก ษาและแผ่ ว ิ ท ยาศาสตร์ เมื ่ อ เดื อ น
สิ ง หาคม พ.ศ. ๒๔๗๑ ถื อ เป็ น ประโยคที ่ ย ั ง สดๆร้ อ นๆ
สำ า หรั บ คนหนุ ่ ม อายุ ๒๓ ที ่ ไ ด้ ป ระกาศ "อุ ด มคติ " เอา
ไว้ อ ย่ า งเป็ น รู ป ธรรม โดยแทรกอยู ่ ใ นนิ ย ายรั ก โรแมน
ติ ก เรื ่ อ งเล่ น กั บ ไฟ ของเขาเอง และได้ น ำ า มาประกาศ
คล้ า ยเป็ น เข็ ม มุ ่ ง ของ หมู ่ ค ณะว่ า จะรั ก ษาความเป็ น
สุ ภ าพบุ ร ุ ษ เอาไว้ ใ ห้ ถ ึ ง ที ่ ส ุ ด เพราะสุ ภ าพบุ ร ุ ษ นั ้ น
หมายถึ ง "ผู ้ เ กิ ด มาสำ า หรั บ คนอื ่ น " นี ่ ค ื อ แก่ น หลั ก ของ

19. หมู ่ ค ณะที ่ เ รี ย กตั ว เองว่ า สุ ภ าพบุ ร ุ ษ ที ่ ไ ด้ แ สดง
ปณิ ธ านว่ า ในภายภาคหน้ า แม้ ห มู ่ ค ณะนี ้ จะ
กระจั ด กระจายกั น ไปหรื อ ยั ง รวมกลุ ่ ม กั น ทำ า งานใน
ฐานะนั ก คิ ด นั ก เขี ย น นั ก หนั ง สื อ พิ ม พ์ แต่ ค วามมุ ่ ง มั ่ น
ของ บรรณาธิ ก าร-กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ ที ่ ว ่ า จะ "
เกิ ด มาสำ า หรั บ คนอื ่ น " นั ้ น คงยั ง ยื น ยงอยู ่ ต ่ อ มาจน
กลายเป็ น เบ้ า หลอมสำ า คั ญ ของตั ว เขาเองจวบจนสิ ้ น
ชี ว ิ ต
คณะสุ ภ าพบุ ร ุ ษ ที ่ ก ่ อ เกิ ด มาพร้ อ มกั บ หนั ง สื อ
สุ ภ าพบุ ร ุ ษ รายปั ก ษ์ เมื ่ อ วั น ที ่ ๑ มิ ถ ุ น ายน พ.ศ. ๒๔๗๒
นั ้ น ประกอบด้ ว ยคนหนุ ่ ม ในวั ย ไล่ เ ลี ่ ย กั น ที ่ เ ห็ น ว่ า
อาวุ โ สมากกว่ า กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ ก ็ ม ี อ ยู ่ บ ้ า ง เช่ น ขุ น
จงจั ด นิ ส ั ย ชิ ต บุ ร ทั ต สถิ ต ย์ เสมานิ ล หอม นิ ล รั ต น์ ณ
อยุ ธ ยา และอบ ไชยวสุ แต่ ท ว่ า ทั ้ ง หมดก็ ล ้ ว นเป็ น "เกลอ"
กั น มี ช ี ว ิ ต ผู ก พั น กั น ด้ ว ยผลงานทางการประพั น ธ์
ข้ อ เขี ย นที ่ เ ป็ น ความทรงจำ า ของ "ร. วุ ธ าฑิ ต ย์ " " (
นามปากกาของ จรั ล วุ ธ าฑิ ต ย์ ) หนึ ่ ง ในนั ก เขี ย น คณะ
สุ ภ าพบุ ร ุ ษ ที ่ เ ขี ย นเล่ า ถึ ง คณะสุ ภ าพบุ ร ุ ษ โดยพิ ม พ์ ค รั ้ ง
แรกในหนั ง สื อ ชมรมนั ก เขี ย น ที ่ ป รากฏอยู ่ ใ นหนั ง สื อ
ของ ประกาศ วั ช ราภรณ์ (บำ า รุ ง สาส์ น : ๒๕๐๙) เป็ น งาน
เขี ย นในยุ ค มื ด ของจอมพล สฤษดิ ์ ธนะรั ช ต์ และยุ ค
เผด็ จ การ "ถนอม - ประภาส" ถื อ เป็ น เรื ่ อ งต่ อ ยอดที ่
สำ า คั ญ เพราะได้ ใ ห้ ร ายละเอี ย ดเกี ่ ย วกั บ คณะสุ ภ าพบุ ร ุ ษ
ไว้ ม ากที ่ ส ุ ด พร้ อ มทั ้ ง ได้ ต ี พ ิ ม พ์ ร ู ป ถ่ า ยที ่ ถ ื อ ว่ า คลาสสิ
กอย่ า งยิ ่ ง ทำ า ให้ เ กิ ด ภาพคุ ้ น ตาเป็ น ครั ้ ง แรกว่ า คณะ
สุ ภ าพบุ ร ุ ษ นั ้ น เคยมี ต ั ว ตน
โดยให้ ร ายละเอี ย ดว่ า คณะสุ ภ าพบุ ร ุ ษ นั ้ น
ประกอบไปด้ ว ย กวี นั ก เขี ย น นั ก ประพั น ธ์ นั ก
หนั ง สื อ พิ ม พ์ ทั ้ ง หมด ๑๘ คน คณะผู ้ ก ่ อ การมี ท ั ้ ง หมด ๑๐
คน คื อ
๑. กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ ("ศรี บ ู ร พา")
๒. อบ ไชยวสุ ("ฮิ ว เมอริ ส ต์ ")

20. ๓. มาลั ย ชู พ ิ น ิ จ ("แม่ อ นงค์ ")
๔. ระคน เภกะนั น ท์ (นามปากกา "กู ๊ ด บอย")
๕. อุ เ ทน พู ล โภคา (นามปากกา "ช่ อ มาลี ")
๖. โชติ แพร่ พ ั น ธุ ์ (นามปากกา "ยาคอบ")
๗. บุ ญ ทอง เลขะกุ ล (นามปากกา "วรมิ ต ร")
๘. สนิ ท เจริ ญ รั ฐ (นามปากกา "ศรี ส ุ ร ิ น ทร์ ")
๙. สุ ด ใจ พฤทธิ ส าลิ ก ร (นามปากกา "บุ ศ ราคำ า ")
๑๐. จรั ญ วุ ธ าฑิ ต ย์ (นามปากกา "ร. วุ ธ าฑิ ต ย์ ")
คณะผู ้ ม าร่ ว มก่ อ การ มี ท ั ้ ง หมด ๘ คน
๑. ขุ น จงจั ด นิ ส ั ย (ไม่ ท ราบนามปากกา)
๒. ชิ ต บุ ร ทั ต (นามปากกา "แมวคราว")
๓. หอม นิ ล รั ต น์ ณ อยุ ธ ยา (นามปากกา "คุ ณ ฉิ ม ")
๔. เสนอ บุ ณ ยเกี ย รติ (นามปากกา "แสงบุ ห ลั น ")
๕. ฉุ น ประภาวิ ว ั ฒ น (นามปากกา "นวนาค")
๖. สถิ ต ย์ เสมานิ ล (นามปากกา "นายอยู ่ ")
๗. โพยม โรจนวิ ภ าต (นามปากา "อ.ก. รุ ่ ง แสง")
๘. พั ฒ น์ เนตรรั ง ษี (นามปากกา "พ. เนตรรั ง ษี ")
และมี เ พื ่ อ นนั ก เขี ย นของ กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ แต่ ค รั ้ ง
สมั ย เสนาศึ ก ษาและแผ่ ว ิ ท ยาศาสตร์ อี ก สองคน ที ่ อ ยู ่ ใ น
คณะนี ้ ตั ้ ง แต่ ว ั น แรกที ่ ม าชุ ม นุ ม "ดื ่ ม " กั น ที ่ "ห้ อ งเกษม
ศรี " คื อ ทองอิ น บุ ณ ยเสนา (นามปากกา "เวทางค์ ") และ
ร.ท. ขจร สหั ส รจิ น ดา (นามปากกา "พั น เพ็ ช ร") ทั ้ ง สอง
คนเป็ น นั ก เขี ย นมื อ ดี ท ั ้ ง ในแง่ เ รื ่ อ งสั ้ น และนวนิ ย ายที ่ ถ ู ก
ลื ม ไปแล้ ว นอกจากนั ้ น คณะสุ ภ าพบุ ร ุ ษ ยั ง มี เ พื ่ อ นนั ก
เขี ย นของกุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ ช ื ่ อ เฉวี ย ง เศวตะทั ต
(นามปากกา "วงศ์ เ ฉวี ย ง") รวมอยู ่ ด ้ ว ย เพราะทั ้ ง สองคน
เคยร่ ว มงานกั น มาตั ้ ง แต่ ค รั ้ ง ทำ า หนั ง สื อ พิ ม พ์ ธงไทย ที ่
ว่ า ด้ ว ย "กลอนลำ า ตั ด " เมื ่ อ พ.ศ. ๒๔๖๙
หนั ง สื อ สุ ภ าพบุ ร ุ ษ รายปั ก ษ์ ฉบั บ ปฐมฤกษ์ เมื ่ อ
๗๒ ปี ก ่ อ นมี ย อดพิ ม พ์ ค รั ้ ง แรก ๒,๐๐๐ เล่ ม หนั ง สื อ ได้ ร ั บ

21. ความนั บ ถื อ ในทั น ที เพราะจำ า หน่ า ยได้ ห มดในเวลาอั น
รวดเร็ ว ทำ า ให้ สุ ภ าพบุ ร ุ ษ ฉบั บ ที ่ ๒ เพิ ่ ม ยอดพิ ม พ์ เ ป็ น
๒,๓๐๐ เล่ ม และฉบั บ ที ่ ๓ เพิ ่ ม ยอดพิ ม พ์ เ ป็ น ๒,๕๐๐ เล่ ม
มี ส มาชิ ก ส่ ง เงิ น "ค่ า บำ า รุ ง หนั ง สื อ " เข้ า มาเป็ น ประจำ า
ประมาณ ๕๐๐ คน ใน พ.ศ. ๒๔๗๒ ประชากรประเทศ
สยามยั ง มี ไ ม่ ถ ึ ง ๑๕ ล้ า นคน นั บ ว่ า น่ า อั ศ จรรย์ เ อาการที ่
หนั ง สื อ ในลั ก ษณะ เรื ่ อ งสั ้ น บทกวี นวนิ ย าย บทความ
ตอบปั ญ หา ฯลฯ ซึ ่ ง จั ด เป็ น Literary Magazine มากกว่ า
เป็ น ลั ก ษณะ "ข่ า วสาร การบ้ า น การเมื อ ง" หรื อ Current
Newspaper แม้ ข ณะนั ้ น จะเรี ย กตั ว เองว่ า เป็ น หนั ง สื อ ,
หนั ง สื อ พิ ม พ์ แต่ ก ็ เ พราะในยุ ค พ.ศ. ๒๔๗๒ ยั ง ไม่ ม ี ค ำ า
ว่ า นิ ต ยสาร เกิ ด ขึ ้ น ในภาษาไทย การจั ด ทำ า หนั ง สื อ
ทั ่ ว ไปทุ ก ลั ก ษณะไม่ ว ่ า จะเป็ น "ราย" อะไรก็ ต ามจะเรี ย ก
เหมื อ นกั น หมดว่ า เป็ น หนั ง สื อ หรื อ ไม่ ก ็ หนั ง สื อ พิ ม พ์ แม้
รั ช กาลที ่ ๖ จะบั ญ ญั ต ิ ค ำ า ว่ า วารสาร ขึ ้ น ใช้ ก ั บ ทวี
ปั ญ ญา รายเดื อ น ในความหมายที ่ ม าจากภาษาอั ง กฤษว่ า
Periodical แล้ ว ก็ ต าม แต่ ส ่ ว นใหญ่ แ ล้ ว ไม่ ว ่ า ใครทำ า
หนั ง สื อ แบบไหนก็ ต ามมั ก จะเรี ย กรวมกั น ว่ า "ทำ า
หนั ง สื อ พิ ม พ์ " ไปทั ้ ง หมด ชี ้ ใ ห้ เ ห็ น ว่ า บ่ อ เกิ ด ของการ
เป็ น นั ก เขี ย น นั ก ประพั น ธ์ นั ก หนั ง สื อ พิ ม พ์ แ ต่ ด ั ้ ง เดิ ม นั ้ น
ถื อ เป็ น ภาวะเดี ย วกั น ไม่ แ ยกกั น เหมื อ นอย่ า งปั จ จุ บ ั น
หนั ง สื อ สุ ภ าพบุ ร ุ ษ รายปั ก ษ์ ได้ ม ี ก ารจั ด ทำ า กั น
ทั ้ ง หมด ๓๗ เล่ ม ฉบั บ ปฐมฤกษ์ เ มื ่ อ วั น ที ่ ๑ มิ ถ ุ น ายน
พ.ศ.๒๔๗๒ โดยมี ข นาดรู ป เล่ ม แบบ Pocket Magazine
ตลอดทั ้ ง ปี พ.ศ. ๒๔๗๒ อยู ่ ๒๔ เล่ ม คื อ ตั ้ ง แต่ ฉ บั บ ที ่
๑-๒๔ ราคาจำ า หน่ า ย ๓๐ สตางค์ ครั ้ น ขึ ้ น ปี พ.ศ. ๒๔๗๓
หนั ง สื อ สุ ภ าพบุ ร ุ ษ รายปั ก ษ์ ไ ด้ ข ยายรู ป เล่ ม ให้ ใ หญ่ ข ึ ้ น
คื อ ตั ้ ง แต่ ฉ บั บ ที ่ ๒๕-๓๗ และได้ เ พิ ่ ม ราคาจำ า หน่ า ยเป็ น
๔๐ สตางค์ ฉบั บ สุ ด ท้ า ย คื อ ปี ท ี ่ ๒ เล่ ม ที ่ ๓๗ วั น ที ่ ๓๐
พฤศจิ ก ายน พ.ศ. ๒๔๗๓ ศิ ล ปิ น ผู ้ ว าดปกของ สุ ภ าพ
บุ ร ุ ษ รายปั ก ษ์ ม ั ก ชอบวาดรู ป "สุ ภ าพสตรี " ขึ ้ น ปกแทบ
ทุ ก เล่ ม และบางเล่ ม ก็ จ ะวาดเป็ น รู ป ผู ้ ห ญิ ง กั บ ผู ้ ช ายอยู ่
ด้ ว ยกั น เริ ่ ม ต้ น จากผู ้ ใ ช้ น ามว่ า "ธั ญ ญา" แห่ ง สยาม
ศิ ล ป์ สลั บ กั บ "เฉลิ ม วุ ฒ ิ " (นามปากกา เฉลิ ม วุ ฒ ิ โ ฆษิ ต )
และสุ ภ าพบุ ร ุ ษ รายปั ก ษ์ เ ล่ ม สุ ด ท้ า ยเป็ น ภาพปกที ่ ว าด

22. โดย อ.ก.รุ ่ ง หรื อ โพยม โรจนวิ ภ าต ผู ้ ใ ช้ น ามปากกา "
งามพิ ศ " เวลาเขี ย นบทกลอน
หนั ง สื อ สุ ภ าพบุ ร ุ ษ รายปั ก ษ์ ได้ ย ุ ต ิ ก ารจั ด ทำ า ลงไป
โดยไม่ ม ี ห ลั ก ฐาน การแถลงอยู ่ ใ นบทบรรณาธิ ก ารแต่
ประการใด บางที อ าจจะเป็ น เหตุ ผ ลเหมื อ นอย่ า งที ่ สุ ภ า
ศิ ร ิ ม านนท์ ได้ เ คยกล่ า วไว้ "การแต่ ง หนั ง สื อ เป็ น อย่ า ง
เดี ย ว ไม่ ม ี ค วามรู ้ ไ ม่ ม ี ความสั น ทั ด ในทางบริ ห าร ถึ ง จะ
จำ า หน่ า ยได้ ด ี นิ ต ยสารนี ้ ก ็ ไ ม่ ส ามารถจะตั ้ ง อยู ่ ไ ด้ " (โลก
หนั ง สื อ : ปี ท ี ่ ๒ ฉบั บ ที ่ ๒ พฤศจิ ก ายน ๒๕๒๑) แต่ ถ ้ า
พิ จ ารณาอี ก ประเด็ น หนึ ่ ง จากข้ อ เขี ย นความทรงจำ า ของ
กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ ที ่ เ พิ ่ ง ค้ น พบ เมื ่ อ ไม่ น านนี ้ กุ ห ลาบ
สายประดิ ษ ฐ์ ได้ เ ขี ย นความทรงจำ า ของตนในช่ ว งนั ้ น ไว้
อย่ า งน่ า สนใจว่ า "ฉั น มี โ ชคชะตาของฉั น ที ่ จะดำ า เนิ น ต่ อ
ไปด้ ว ยความดำ า ริ ร ิ เ ริ ่ ม ของฉั น เอง ฉั น ต้ อ งการจะทดลอง
ความคิ ด และความสามารถของฉั น จากความฝึ ก ฝน ที ่ ฉ ั น
ได้ ร ั บ มา ๕-๔ ปี ดั ง นั ้ น
ในเดื อ นมิ ถ ุ น ายน พ.ส. ๒๔๗๒ ฉั น จึ ง รวบรวม
สมั ค รพรรคพวก จั ด ตั ้ ง หนั ง สื อ พิ ม พ์ ร ายปั ก ษ์ สุ ภ าพบุ ร ุ ษ
ขึ ้ น โดยได้ ร ั บ ความอุ ด หนุ น จากนายหอม นิ ล รั ต น์ ณ
อยุ ธ ยา เจ้ า ของหนั ง สื อ พิ ม พ์ ไทยหนุ ่ ม ซึ ่ ง ในเวลานั ้ น
เป็ น หนั ง สื อ พิ ม พ์ ร ายวั น ที ่ ม ี ว ิ ธ ี ก ารอั น ก้ า วหน้ า กว่ า
หนั ง สื อ พิ ม พ์ ใ ดๆ ในสมั ย เดี ย วกั น "กิ จ การของเราได้ ร ั บ
ความสำ า เร็ จ อย่ า งงดงาม ชื ่ อ เสี ย งของคณะเรา คณะ '
สุ ภ าพบุ ร ุ ษ ' แผ่ ก ว้ า งออกไปจน
กระทั ่ ง ราวต้ น ปี พ.ศ. ๒๔๗๓ หนั ง สื อ พิ ม พ์
บางกอกการเมื อ ง ซึ ่ ง เป็ น หนั ง สื อ พิ ม พ์ ผ ู ้ น ้ อ งของ
หนั ง สื อ พิ ม พ์ กรุ ง เทพไทยเดลิ เ มล์ (คื อ เป็ น หนั ง สื อ พิ ม พ์
ร่ ว มเจ้ า ของเดี ย วกั น ) ของบริ ษ ั ท สยามฟรี เ ปรส ประสพ
ความเสื ่ อ มโทรม ขาดความนิ ย ม และจำ า นวนหนั ง สื อ ที ่
พิ ม พ์ จ ำ า หน่ า ย ได้ ล ดลงเป็ น ลำ า ดั บ ทางกองอำ า นวยการจึ ง
ได้ ป ระชุ ม ปรึ ก ษาหาทาง แก้ ไ ข นายชะอุ ่ ม กมลยะบุ ต ร
นั ก หนั ง สื อ พิ ม พ์ อ าวุ โ ส และในเวลานั ้ น เป็ น หั ว หน้ า อยู ่
ในกองบรรณาธิ ก ารหนั ง สื อ พิ ม พ์ กรุ ง เทพเดลิ เ มล์ ไ ด้
เสนอต่ อ กองอำ า นวยการว่ า ถ้ า จั ด การให้ ไ ด้ ต ั ว กุ ห ลาบ

23. สายประดิ ษ ฐ์ ม าเป็ น บรรณาธิ ก าร ก็ ค งปรั บ ปรุ ง
หนั ง สื อ พิ ม พ์ บางกอกการเมื อ ง ให้ ข ึ ้ น สู ่ ค วามนิ ย มได้
ด้ ว ยได้ เ ห็ น ความสำ า เร็ จ ของกุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ ใ นการ
จั ด ตั ้ ง หนั ง สื อ พิ ม พ์ ร ายปั ก ษ์ ส ุ ภ าพบุ ร ุ ษ มาแล้ ว ทางกอง
อำ า นวยการของสำ า นั ก นั ้ น ตกลงรั บ ข้ อ เสนอของนาย
ชะอุ ่ ม และได้ ใ ห้ ค นมาติ ด ต่ อ เชิ ญ กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์
เป็ น บรรณาธิ ก าร หลั ง จากเดื อ นพฤศจิ ก ายน พ.ศ.
๒๔๗๓ ตำ า นานแห่ ง คณะสุ ภ าพบุ ร ุ ษ ยั ง คงมี ส ื บ ต่ อ มา แต่
ทว่ า มิ ไ ด้ เ ป็ น ไปในลั ก ษณะของการจั ด ทำ า Literary
Magazine อี ก ต่ อ ไป
หนั ง สื อ พิ ม พ์ ร ายวั น บางกอกการเมื อ ง ซึ ่ ง นาย
หลุ ย คี ร ี ว ั ต เป็ น เจ้ า ของได้ เ ริ ่ ม ออกตั ้ ง แต่ ป ลายรั ช กาลที ่
๖ (พ.ศ. ๒๔๖๖) มี พ ระสั น ทั ด อั ก ษรสารเป็ น บรรณาธิ ก าร
ภายหลั ง มี ป ั ญ หาทางสุ ข ภาพจึ ง ได้ ใ ห้ พ ระวิ น ั ย สุ น ทรการ
รั ก ษาการแทน แต่ ค วามนิ ย มหนั ง สื อ พิ ม พ์ ฉ บั บ นี ้ ไ ด้ เ ริ ่ ม
ลดลง ดั ง นั ้ น จึ ง ได้ ต ิ ด ต่ อ ให้ กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ มาเป็ น
บรรณาธิ ก ารแทน เมื ่ อ วั น ที ่ ๑๒ พฤษภาคม ๒๔๗๓ และ
ได้ ม ี ก ารปรั บ ปรุ ง จั ด ตั ้ ง กองบรรณาธิ ก ารใหม่ โดยมี
สนิ ท เจริ ญ รั ฐ , เฉวี ย ง เศวตะทั ต , ชะเอม อั น ตรเสน, จาก
คณะสุ ภ าพบุ ร ุ ษ มาช่ ว ยงาน ปรั บ เปลี ่ ย นรู ป แบบแปลก
ใหม่ เ รี ย กร้ อ งความสนใจ เช่ น พิ ม พ์ ส ี ต ามวั น หรื อ ริ เ ริ ่ ม
จั ด ทำ า ฉบั บ พิ เ ศษ จนผู ้ อ ่ า นเรี ย กขานกั น ว่ า บางกอก
การเมื อ งยุ ค ใหม่ ทำ า ยอดจำ า หน่ า ยสู ง มาก จนเมื ่ อ เกิ ด
ปั ญ หาตี พ ิ ม พ์ ข ่ า วพระยาสมบั ต ิ บ ริ ห าร เจ้ า กรมมหาดเล็ ก
หกล้ ม ต่ อ หน้ า พระที ่ น ั ่ ง ข่ า วนี ้ ไ ด้ ส ร้ า งความไม่ พ อใจ ให้
แก่ ผ ู ้ ต กเป็ น ข่ า ว ดั ง นั ้ น จึ ง หาทางบี บ มาทางเจ้ า ของทุ น
กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ เ ห็ น ว่ า ไม่ ย ุ ต ิ ธ รรมจึ ง ขอลาออก ทั ้ ง
คณะหลั ง จากทำ า มาได้ เ พี ย ง ๓ เดื อ นเท่ า นั ้ น
ปลายปี พ.ศ. ๒๔๗๓ กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ ไ ด้ ร ั บ
การชั ก ชวนอี ก ครั ้ ง จากนายเอกโป้ ย (เอก) วี ส กุ ล เป็ น
นายทุ น ออกหนั ง สื อ พิ ม พ์ ร ายวั น ไทยใหม่ ในนามของ
บริ ษ ั ท ไทยใหม่ จ ำ า กั ด มี น ายเอก วี ส กุ ล และนายเต็ ก
โกเมศเป็ น ผู ้ ถ ื อ หุ ้ น และมี ก ุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ เป็ น
บรรณาธิ ก าร เปิ ด สำ า นั ก งานที ่ ต รอกกั ป ตั น บุ ช สี ่ พ ระยา
คณะผู ้ จ ั ด ทำ า เป็ น กลุ ่ ม สุ ภ าพบุ ร ุ ษ อี ก เช่ น เคย โดยกุ ห ลาบ

24. ได้ ต ั ้ ง คำ า ขวั ญ ว่ า "ตั ้ ง ต้ น ชี ว ิ ต ใหม่ โดยอ่ า นไทยใหม่ "
ถื อ เป็ น หนั ง สื อ พิ ม พ์ ร ายวั น ที ่ ก ้ า วหน้ า โดดเด่ น อี ก ฉบั บ
หนึ ่ ง ในยุ ค นั ้ น นอกจากจะเสนอข่ า วและบทความเป็ น ที ่
นิ ย มของผู ้ อ ่ า นแล้ ว กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ ยั ง ได้
สนั บ สนุ น ให้ เ ปิ ด ด้ า นบั น เทิ ง คดี ข ึ ้ น มาด้ ว ย โดยได้ จ ั ด ทำ า
ออกเป็ น ไทยใหม่ ว ั น อาทิ ต ย์ มอบให้ มาลั ย ชู พ ิ น ิ จ เป็ น
ผู ้ ด ู แ ล และออกหนั ง สื อ พิ ม พ์ ที ่ เ น้ น ไปทางด้ า นบั น เทิ ง
คดี โ ดยตรงอี ก ฉบั บ หนึ ่ ง ในชื ่ อ หนั ง สื อ พิ ม พ์ สุ ร ิ ย า โดย
ให้ โชติ แพร่ พ ั น ธุ ์ เป็ น บรรณาธิ ก าร และ สั น ต์ เทวรั ก ษ์
เป็ น ผู ้ ช ่ ว ยบรรณาธิ ก าร หนั ง สื อ พิ ม พ์ สุ ร ิ ย า เปิ ด ฉาก
เรี ย กความฮื อ ฮา ด้ ว ยเรื ่ อ ง ยอดขุ น พล ของ "ยาขอบ" อั น
ถื อ เป็ น ตอนเริ ่ ม ต้ น ของนวนิ ย ายเรื ่ อ ง ผู ้ ช นะสิ บ ทิ ศ ใน
เวลาต่ อ มาที ่ ห นั ง สื อ พิ ม พ์ ประชาชาติ รายวั น
หนึ ่ ง ปี ผ ่ า นไป กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ ได้ ใ ช้
นโยบายให้ ผ ลั ด เปลี ่ ย นกั น ทำ า หน้ า ที ่ บ รรณาธิ ก ารกั น
คนละปี ขึ ้ น ปี ท ี ่ ๒ สนิ ท เจริ ญ รั ฐ ได้ เ ป็ น บรรณาธิ ก ารและ
ได้ น ำ า เสนอบทความทางการเมื อ ง เรื ่ อ งว่ า ชี ว ิ ต ของ
ประเทศ โดย "ศรทอง" (นามปากกาของพระยาศราภั ย
พิ พ ั ฒ ) เนื ้ อ หาเป็ น ทำ า นองเรี ย กร้ อ งให้ ป ระเทศไทย
เปลี ่ ย นแปลงการปกครองเป็ น ระบบรั ฐ สภา ซึ ่ ง เรื ่ อ งนี ้ ไ ด้
ถู ก เพ่ ง เล็ ง จากฝ่ า ยของรั ฐ บาลกษั ต ริ ย ์ อ ย่ า งมาก แต่ ค รั ้ น
ได้ ต ี พ ิ ม พ์ บ ทความเรื ่ อ ง มนุ ษ ยภาพ ของกุ ห ลาบ สาย
ประดิ ษ ฐ์ ในหนั ง สื อ พิ ม พ์ ฉ บั บ นี ้ หลวงวิ จ ิ ต รวาทการ
ก็ ไ ด้ เ ข้ า มาถื อ หุ ้ น และเบี ่ ย งเบนนโยบายไม่ ใ ห้ ม ี การ
วิ พ ากษ์ ว ิ จ ารณ์ ร ั ฐ บาล ในที ่ ส ุ ด กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์
ก็ ไ ด้ ล าออกทั ้ ง คณะ
จากนั ้ น ก็ ม าร่ ว มทำ า หนั ง สื อ พิ ม พ์ ผ ู ้ น ำ า รายสั ป ดาห์
โดยมี น ายเที ย น เหลี ย วรั ก วงศ์ เ จ้ า ของโรงพิ ม พ์ ส ยามพา
นิ ช การ จำ า กั ด เป็ น ผู ้ อ อกทุ น มี น ายทองอิ น บุ ณ ยเสนา
(เวทางค์ ) เป็ น บรรณาธิ ก าร เริ ่ ม ออกฉบั บ ปฐมฤกษ์ เ มื ่ อ
วั น ที ่ ๓๐ เมษายน ๒๔๗๕ ต่ อ จากนั ้ น กุ ห ลาบ สาย
ประดิ ษ ฐ์ ก ็ ไ ด้ เ ข้ า ร่ ว มประจำ า กองบรรณาธิ ก าร
หนั ง สื อ พิ ม พ์ ศ รี ก รุ ง และหนั ง สื อ พิ ม พ์ สยามราษฎร์ ได้
เขี ย นบทความทางการเมื อ งลงตี พ ิ ม พ์ ห ลายชิ ้ น จนถึ ง
เรื ่ อ งมนุ ษ ยภาพ ซึ ่ ง เขี ย นต่ อ จากที ่ เ คยได้ ล ง ใน
หนั ง สื อ พิ ม พ์ ไ ทยใหม่ บทความเรื ่ อ งนี ้ เ ป็ น การจี ้ จ ุ ด

25. อ่ อ นของระบอบสมบู ร ณาญาสิ ท ธิ ร าชย์ แ ละกลายเป็ น
บทความ ที ่ ม ี ค วามสำ า คั ญ ที ่ ส ุ ด ในวงการหนั ง สื อ พิ ม พ์
ไทยชิ ้ น หนึ ่ ง แต่ แ ล้ ว กลั บ ส่ ง ผลให้ ห นั ง สื อ พิ ม พ์ ศ รี ก รุ ง
ถู ก ปิ ด และ พระยาอุ ป การศิ ล ปเศรษฐ ผู ้ เ ป็ น บรรณาธิ ก าร
ถู ก ถอนใบอนุ ญ าต คำ า ว่ า "แท่ น พิ ม พ์ ถ ู ก ล่ า มโซ่ " ก็ น ่ า จะ
มี ท ี ่ ม าจากกรณี น ี ้ ครั ้ น ปิ ด ได้ ๙ วั น จึ ง ได้ ร ั บ อนุ ญ าตให้
เปิ ด ดำ า เนิ น การต่ อ ไป โดยเปลี ่ ย นบรรณาธิ ก ารมาเป็ น
นายเจริ ญ วิ ศ ิ ษ ฏศรี ด้ ว ยเหตุ ผ ลที ่ ว ่ า มี ก ารโจมตี ร ะบอบ
สมบู ร ณาญาสิ ท ธิ ร าชย์ อ ย่ า งกว้ า งขวาง และประชาชน
ยั ง ขาดความรู ้ ค วามเข้ า ใจ ขั ้ น พื ้ น ฐาน ต่ อ ระบอบ
ประชาธิ ป ไตย
หลั ง จากที ่ ส ยามประเทศมี ก ารเปลี ่ ย นแปลงการ
ปกครองโดย "คณะราษฎร" เมื ่ อ ปี พ.ศ. ๒๔๗๕ พลตรี
พระวรวงศ์ เ ธอกรมหมื ่ น นราธิ ป พงศ์ ป ระพั น ธ์ ซึ ่ ง ดำ า รง
พระอิ ส ริ ย ยศในขณะนั ้ น เป็ น หม่ อ มเจ้ า วรรณไวทยากร
วรวรรณได้ ต กลงพระทั ย ออกหนั ง สื อ พิ ม พ์ ประชาชาติ
รายวั น โดยมอบให้ ก ุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ เ ป็ น
บรรณาธิ ก าร เริ ่ ม ฉบั บ ปฐมฤกษ์ ข องหนั ง สื อ พิ ม พ์
ประชาชาติ รายวั น กำ า เนิ ด เมื ่ อ วั น ที ่ ๑ ตุ ล าคม ๒๔๗๕ มี
คำ า ขวั ญ ประจำ า หนั ง สื อ พิ ม พ์ ว ่ า "บำ า เพ็ ญ กรณี ย ์ ไมตรี
จิ ต ต์ วิ ท ยาคม อุ ด มสั น ติ ส ุ ข " กุ ห ลาบ สายประดิ ษ ฐ์ ได้
รวบรวมเพื ่ อ นพ้ อ งในคณะสุ ภ าพบุ ร ุ ษ ที ่ เ คยร่ ว มงานกั น
มาแต่ เ ก่ า ก่ อ นกลั บ มาอี ก ครั ้ ง ได้ แ ก่ มาลั ย ชู พ ิ น ิ จ , สนิ ท
เจริ ญ รั ฐ , เฉวี ย ง เศวตะทั ต , โชติ แพร่ พ ั น ธุ ์ ฯลฯ โดยมา
ช่ ว ยกั น จั ด ทำ า หนั ง สื อ พิ ม พ์ ร ายวั น ฉบั บ นี ้ ขณะนั ้ น ทุ ก คน
ต่ า งล้ ว นเป็ น นั ก เขี ย น นั ก ประพั น ธ์ ท ี ่ เ ริ ่ ม มี ช ื ่ อ เสี ย งแล้ ว
ดั ง นั ้ น จึ ง ย่ อ มสร้ า งความนิ ย มให้ แ ก่ ผ ู ้ อ ่ า นเป็ น อย่ า งดี
เพราะมี ป ระสบการณ์ อ ยู ่ พ ร้ อ มมู ล และมี ว ิ ธ ี ก ารเขี ย น
อย่ า งมี ช ี ว ิ ต ชี ว า นอกเหนื อ จากบทนำ า บทความ คอลั ม น์
และความรู ้ ท ี ่ ม ุ ่ ง สร้ า งความเข้ า ใจเรื ่ อ งระบอบ
ประชาธิ ป ไตยแล้ ว ยั ง พร้ อ มที ่ จ ะ ให้ ค วามบั น เทิ ง ด้ ว ย
งานวรรณกรรม อาทิ นวนิ ย ายเรื ่ อ ง ผู ้ ช นะสิ บ ทิ ศ ของ "
ยาขอบ" และ ข้ า งหลั ง ภาพ ของ "ศรี บ ู ร พา" เป็ น ต้ น
หนั ง สื อ พิ ม พ์ ป ระชาชาติ รายวั น ได้ ป ระกาศความ
มี ศ ั ก ดิ ์ ศ รี ท ี ่ จ ะพั ฒ นาหนั ง สื อ พิ ม พ์ ไ ปสู ่ ย ุ ค ใหม่ โดยได้