2. Η ΑΛΛΗ ΓΗ
Η
οπτικό καφεΐνη εύχε αρχύςει να εξαςθενεύ όταν ο ψιλόλιγνοσ ϊντρασ
αποφϊςιςε πωσ εύχε ϋρθει η ώρα να πϊει επιτϋλουσ για ύπνο. Περαςμϋνα
μεςϊνυχτα και εύχε ςπαταλόςει ϋνα ακόμη βρϊδυ μπροςτϊ ςτον
αιωρούμενο πϊγκο με τα μηχανόματα και την γεννότρια οπτικόσ καφεΐνησ ςτο
πλϊι. Μια μικρό, φωτεινό, καφετιϊ μπϊλα που ϋςτελνε κύματα καφεΐνησ ςτον
κερατοειδό αυτού που την κούταζε. Δύπλα τησ, μηχανόματα κϊθε εύδουσ και
μεγϋθουσ. Τηλεπικοινωνιακϊ ςυςτόματα τα περιςςότερα, δημιουργύεσ περαςμϋνων
δεκαετιών, που θα μπορούςεσ πια να εντοπύςεισ μόνο ωσ ανταλλακτικϊ ςτο
υπόγειο κϊποιου μανιώδουσ ςυλλϋκτη ρετρό τεχνολογύασ. Ο πομποδϋκτησ που
βριςκόταν ςτο κϋντρο του πϊγκου για παρϊδειγμα ϋγραφε πϊνω του πωσ όταν
καταςκευόσ 1980. Ξεπερνούςε δηλαδό τα εβδομόντα χρόνια ζωόσ,
εξακολουθώντασ όμωσ να λειτουργεύ κανονικϊ. Και μόνο που ϋγραφε ημερομηνύα
καταςκευόσ ϊλλωςτε, φανϋρωνε την παλαιότητα του.
Ο Άλεν Μπϋλτ, ϋνασ πενηντϊρησ τεχνικόσ με ειδύκευςη ςτα νοητικϊ
ςυςτόματα χαρτογρϊφηςησ και πολλϊ πτυχύα αιωρούμενα ςταθερϊ ςτον μεγϊλο
τούχο του καθιςτικού του, εύχε μεταφϋρει εκεύ κϊθε παλιό μηχϊνημα που κατϊφερε
να εντοπύςει. Μπορεύ οι ϊνθρωποι να εύχαν πλϋον την δυνατότητα να εκτελούν
πολύπλοκεσ εργαςύεσ απλϊ και μόνο χρηςιμοποιώντασ την ςκϋψη τουσ, εκεύνοσ
όμωσ θεωρούςε πωσ ο μοναδικόσ τρόποσ μϋςω του οπούου όταν εφικτό να
πραγματοποιόςει το μεγϊλο του όνειρο, να εντοπύςει δηλαδό νοόμονεσ πολιτιςμούσ
από μακρινούσ πλανότεσ, όταν να χρηςιμοποιόςει αυτού του εύδουσ την τεχνολογύα
και όχι την ςκϋψη ό κϊποιο ϊλλο προχωρημϋνο επύτευγμα τησ μετεπιςτημονικόσ
περιόδου. Θεωρούςε πωσ αν υπϊρχει ϋςτω και μια περύπτωςη να προςπαθόςει
κϊποιοσ από εκεύ ψηλϊ να ϋρθει ςε επαφό με ϊλλουσ κατούκουσ του ςύμπαντοσ,
τότε αυτόσ θα χρηςιμοποιούςε πιθανότατα κϊποια απλό αλλϊ ςυνϊμα ευφυόσ
δημιουργύα για να το καταφϋρει. Και ύςωσ αυτόσ να όταν από τουσ λύγουσ
ανθρώπουσ, αν όχι ο μοναδικόσ, που θα μπορούςαν να γύνουν αποδϋκτεσ τϋτοιων
μεταδόςεων, μιασ και η κυρύαρχη ιδεολογύα εύχε καταφϋρει να οδηγόςει ςτον
κϊλαθο τησ αναδημιουργύασ κϊθε πεπεραςμϋνη γενιϊ τεχνολογύασ και να την
αντικαταςτόςει με ϊλλεσ, περιςςότερο εξελιγμϋνεσ και εξεζητημϋνεσ. «Οι
ραδιοεπικοινωνύεσ δεν θα πεθϊνουν ποτϋ» όμωσ, όπωσ ςυνόθιζε να λϋει ο Άλεν ςε
όςουσ κοιτούςαν υποτιμητικϊ την ςυλλογό του.
Και δεν κοιτούςαν υποτιμητικϊ μόνο την παλιομοδύτικη τεχνολογύα που
επιςτρϊτευε για τισ ϋρευνεσ του. Τισ θεωρύεσ του Μπελτ περύ ύπαρξησ και ϊλλων
πολιτιςμών ςτο ςύμπαν εύχε αποκηρύξει ςχεδόν ολόκληρη η μετεπιςτημονικό
κοινότητα. Μια κοινότητα που τα τελευταύα χρόνια εύχε αλλϊξει ριζικϊ τον πλανότη.
Υπό την ςυγκατϊθεςη του λαού και μϋςα ςε λιγότερο από πϋντε δεκαετύεσ, με την
αρχό δηλαδό τησ μετεπιςτημονικόσ επανϊςταςησ, κατϊφερε να πεύςει τουσ πϊντεσ
πωσ μϋςω τησ δικόσ τησ θεώρηςησ μπορούν να επιλυθούν και να εξηγηθούν τα
1
3. Η ΑΛΛΗ ΓΗ
πϊντα και πωσ δεν χρειϊζεται τύποτα ϊλλο για να μπορϋςει να ζόςει ειρηνικϊ και
προοδευτικϊ ολόκληροσ ο πλανότησ. Οι μετεπιςτόμονεσ, με την καθολικό αποδοχό
των ιδεών τουσ από την ευρεύα μϊζα του λαού, εύχαν καταφϋρει να οδηγόςουν ςτην
κατϊργηςη όλων των κυβερνόςεων, των θρηςκειών, των ςυνόρων, των χωρών και
γενικώσ οποιουδόποτε πρϊγματοσ, δόγματοσ, φιλοςοφύασ ό ιδεολογύασ χώριζε ϋωσ
τότε τουσ ανθρώπουσ. Την θϋςη αυτών πόρε η μετεπιςτημονύα, η οπούα όταν όλα
αυτϊ μαζύ, επιβεβλημϋνη με τον τρόπο τησ και με την «υπογραφό» όλων. Αυτόσ
όταν ϊλλωςτε και ο λόγοσ που ονομϊςτηκε ϋτςι. Για να εύναι φανερό πωσ δεν
πρόκειται για απλό εφαρμογό επιςτημονικών μεθόδων αλλϊ για κϊτι πολύ πιο
ευρύ, μαζικό και διαφορετικό. Και τα εύχε καταφϋρει με απόλυτη επιτυχύα, μιασ και
ολόκληροσ ο πλανότησ ευημερούςε και ζούςε ειρηνικϊ εδώ και μιςό αιώνα.
Ο Μπελτ, γεννημϋνοσ ακριβώσ την εποχό που ξεκινούςε όλη αυτό η αλλαγό,
δεν διαφωνούςε απόλυτα με την κατεύθυνςη που εύχαν πϊρει τα πρϊγματα. Σαν
επιτυχημϋνοσ τεχνοκρϊτησ ϊλλωςτε, εύχε βϊλει κι αυτόσ την «υπογραφό» του ςτο
όλο εγχεύρημα. Όςο μπορούςε και του επιτρεπόταν βϋβαια. Η βαςικό του διαφωνύα
και ο λόγοσ για τον οπούο καθόταν τώρα μόνοσ μπροςτϊ ςε ϋναν αιωρούμενο πϊγκο
ςκανϊροντασ κϊποιεσ ξεχαςμϋνεσ ςυχνότητεσ που εύχαν να προςπελαςτούν
δεκαετύεσ όταν η προςόλωςη του γύρω από το θϋμα τησ ζωόσ ςτο ςύμπαν. «Αφού
δεν με βοηθϊτε, θα το κϊνω μόνοσ μου» εύχε πει πριν μερικϊ χρόνια μπροςτϊ από
την επιτροπό μετεπιςτημονικόσ δεοντολογύασ, ανακοινώνοντασ πωσ αποχωρεύ
οικειοθελώσ από την κοινότητα και ςταματϊει να ςυνειςφϋρει τον χρόνο και τισ
γνώςεισ του ςε αυτόν. Λύγο πριν του ανακοινώςουν την απόλυςη του δηλαδό. Σαν
ϊλλοσ «μοναχικόσ καβαλϊρησ» απομονώθηκε και ϋςτρεψε κϊθε προςπϊθεια και
ςκϋψη του προσ τον αχανό και ςκοτεινό ουρανό. Το μόνο που χρειαζόταν ϊλλωςτε
όταν μηχανόματα και ςυμβατό ενϋργεια για να τα κϊνει να λειτουργόςουν, κϊτι
που εύχε καταφϋρει να δημιουργόςει μετϊ από μεγϊλη προςπϊθεια. Η μετεπιςτόμη
εύχε καταργόςει τισ πρύζεσ και τουσ κλαςςικούσ ςταθμούσ παραγωγόσ ενϋργειασ,
μιασ και εύχε καταφϋρει να εφεύρει ϊλλουσ τρόπουσ δημιουργύασ του
ςυγκεκριμϋνου αγαθού, μη ςυμβατούσ όμωσ με παλιϋσ ςυςκευϋσ. Πιο διαδεδομϋνοσ
από αυτούσ όταν η φωνητικό ενϋργεια, η οπούα μπορούςε να κινόςει μερικϊ από τα
πιο ενεργοβόρα μηχανόματα με μια απλό εκςτόμιςη κϊποιων ςειρών φωνηϋντων
από τον χρόςτη. Το μόνο που χρειαζόταν όταν δυνατό φωνό.
Ο Άλεν ςηκώθηκε από την αιωρούμενη καρϋκλα ςτην οπούα καθόταν
παρατηρώντασ τα μηχανόματα εδώ και ώρεσ. Πριν τον ύπνο, μια τελευταύα ματιϊ
προσ τον ουρανό από το παρϊθυρο που υπόρχε ακριβώσ μπροςτϊ ςτον πϊγκο,
μϋςω του οπούου ϋβλεπε ςτο παρακεύμενο ςκοτεινό δϊςοσ. Σαν να όταν η ματιϊ με
την οπούα θα «κλεύδωνε» τισ προςπϊθειεσ και αυτόσ τησ μϋρασ. Στο βϊθοσ, τα μπλε
φώτα τησ πόλησ ϋλουζαν τον νυχτερινό ουρανό πϊνω από τα δϋντρα. Την ηςυχύα
2
4. Η ΑΛΛΗ ΓΗ
τησ νύχτασ, την οπούα μϋχρι τώρα ςυνόδευε ϋνα ελαφρύ βουητό προερχόμενο από
τα παλιϊσ τεχνολογύασ και θορυβώδη μηχανόματα καθώσ και από την γεννότρια
που εύχε ο ύδιοσ καταςκευϊςει και τοποθετόςει ςτην αυλό, όρθε να προςτεθεύ ο
όχοσ από ϋνα λαμπϊκι που αναβόςβηνε. Ένασ ανεπαύςθητοσ όχοσ, ςαν κλικ. Ο Άλεν
δεν ϊκουςε τον όχο. Εύδε όμωσ τα φωτϊκι. Ένα λαμπιρύζον κόκκινο φωτϊκι, το
οπούο ενημϋρωνε πωσ κϊτι εύχε εντοπύςει ο πομποδϋκτησ. Δεν όταν η πρώτη φορϊ
που ςυνϋβαινε αυτό. Τα μηχανόματα όταν παλιϊ και ϋκαναν λϊθη. Ο Άλεν ϋβαλε ςτα
αυτιϊ του τα ακουςτικϊ. Ένα ζευγϊρι ακουςτικϊ του περαςμϋνου αιώνα, μιασ και
το μόνο που θα χρειαζόταν με την ςημερινό τεχνολογύα θα όταν να επικοινωνόςει
νοητικϊ με την ςυςκευό και ο όχοσ θα μεταφερόταν αυτόματα ςτα τύμπανα των
αυτιών του. Αυτό που ακουγόταν τώρα όμωσ μπόρεςε να τον ξαφνιϊςει και να τον
μπερδϋψει ταυτόχρονα. Από το βϊθοσ, ςαν να προϋρχεται από κϊποιο απύθμενο
χϊοσ, κϊτι που ϋμοιαζε με αλληλουχύα τόνων. Με παύςεισ και αυξομειώςεισ, χωρύσ
κϊποιο ςυγκεκριμϋνο μοτύβο. Ο Άλεν ςυνϋχιςε να ακούει και να ηχογραφεύ
παρϊλληλα το παρϊξενο ςόμα που λϊμβανε από τον δϋκτη. Μερικϊ δευτερόλεπτα
μετϊ, η απόλυτη ςιωπό.
Με ϋνα κούταγμα, ο Άλεν ζότηςε να επαναφορτιςτεύ η γεννότρια καφεΐνησ
που εύχε εκεύ δύπλα. Ήθελε να μεύνει ξύπνιοσ για να καταφϋρει να βρει τι όταν αυτό
που εύχε μόλισ ακούςει και η οπτικό καφεΐνη όταν ο μόνοσ τρόποσ που
εμπιςτευόταν. Η μετεπιςτόμη εύχε καταργόςει τον υγρό καφϋ και εύχε γεμύςει την
αγορϊ με αυτϊ τα φθηνϊ μηχανόματα. Εν ϋτη 2053 και με μια μετεπιςτημονικό
επανϊςταςη να ϋχει προηγηθεύ, ο ύπνοσ δεν όταν ούτε απαραύτητοσ ούτε
προτεινόμενοσ. Εύχαν καταφϋρει να τον εξαλεύψουν οι μετεπιςτόμονεσ
μεταβϊλλοντασ κϊποια ςημεύα του γενετικού κώδικα ϋτςι ώςτε οι ϊνθρωποι να μην
νοιώθουν πια την ανϊγκη να κοιμηθούν. Ένα από τα πολλϊ που εύχαν καταργηθεύ
και εύχαν αντικαταςταθεύ από θεραπεύεσ. Ο Άλεν θεωρούςε τον εαυτό του
«παλιομοδύτη» ςε αυτό το θϋμα και πύςτευε πωσ ο ύπνοσ τον βοηθϊ να «καθαρύζει»
το μυαλό του και να ανακαλύπτει νϋα πρϊγματα. Εύχε κϊνει ϋτςι τα αδύνατα
δυνατϊ για να ξεφύγει από την θεραπεύα τησ αντιμετώπιςησ του ύπνου, η οπούα τα
τελευταύα χρόνια όταν υποχρεωτικό για όλουσ τουσ ενόλικεσ, ϋτςι ώςτε να
εργϊζονται και να αποδύδουν περιςςότερο.
Προτού προλϊβει να γυρύςει το βλϋμμα του προσ την γεννότρια για να λϊβει
μϋςω αυτόσ ϊλλη μια μικρό ποςότητα οπτικόσ καφεΐνησ, ο εγκϋφαλοσ του ϊρχιςε
να τον ενημερώνει πωσ δεχόταν ϋνα νοητικό κϊλεςμα. Ο Άλεν δϋχτηκε το κϊλεςμα.
Από την ϊλλη ϊκρη ακούςτηκε μια βαριϊ και παραμορφωμϋνη ςκϋψη. «Γνωρύζουμε
για το ςόμα. Θα ςταματόςεισ ϊμεςα ότι κϊνεισ, αλλιώσ το ςώμα ςου θα
χρηςιμοποιηθεύ για επαναδημιουργύα προτού το καταλϊβεισ». Ο Άλεν ανοιγόκλειςε
τα μϊτια του. Η ςκϋψη που εύχε μόλισ ακούςει όταν η επιβεβαύωςη που περύμενε. Η
3
5. Η ΑΛΛΗ ΓΗ
επιβεβαύωςη πωσ αυτό που εύχε ακούςει πριν από μερικϊ δευτερόλεπτα δεν όταν
κϊτι τυχαύο και ϊνευ ςημαςύασ. Δεν όθελε όμωσ να πνιγεύ και να παραπλανηθεύ από
την φιλοδοξύα και τον πόθο του. Το να δεχτεύ τόςο γρόγορα απειλϋσ ϋδειχνε μεν
πωσ όταν κϊτι που δεν θα ϋπρεπε να εύχε ανακαλύψει ποτϋ, αλλϊ δεν όταν
απαραύτητο πωσ πρόκειται για κϊτι που εύχε πραγματοποιόςει ϋνα ςιωπηλό,
υπερςυμπαντικό ταξύδι, προερχόμενο από κϊποιον μακρινό πολιτιςμό που
επιθυμούςε να επικοινωνόςει με ϊλλα όντα. Δεν αποκλεύεται να όταν απλώσ κϊποιο
μυςτικό πεύραμα τησ μετεπιςτημονικόσ κοινότητασ, κϊτι που δεν όθελαν να
ανακαλύψει το ευρύ κοινό. Μόνο αν ανακϊλυπτε τι κρύβει η αλληλουχύα τόνων θα
αποκϊλυπτε και τι εύναι αυτό που θϋλει να ςυγκαλύψει η νοητικό ςκϋψη που εύχε
επικοινωνόςει μαζύ του πριν από λύγα λεπτϊ.
Π
ερνώντασ το χϋρι του μϋςα από ϋνα ολόγραμμα, ο Άλεν αντϋγραψε ςτα
νεύρα τησ παλϊμησ του αριςτερού του χεριού όλο το ηχητικό ςόμα που εύχε
μόλισ λϊβει. Ταυτόχρονα, ϋςβηςε κϊθε ύχνοσ αυτού από τα μηχανόματα
του. Τώρα πια, ο μόνοσ τρόποσ για να του το πϊρουν θα όταν να του κόψουν το
χϋρι. Η αποκωδικοπούηςη του ςόματοσ, ςτην κατϊςταςη που βριςκόταν,
αποτελούςε μια πολύ λεπτό δουλειϊ. Ο Άλεν δεν όθελε να προχωρόςει μόνοσ του.
Το μόνο ϊτομο που θα μπορούςε να εμπιςτευτεύ για αυτό όταν ο Φελπσ
Ντούγκαρντ. Ο Φελπσ, πρώην Πανεπιςτημιακόσ καθηγητόσ με ειδύκευςη ςτα
υπερμαθηματικϊ, εύχε ξεπερϊςει πια τα εβδομόντα ϋτη ζωόσ και τα 20 χρόνια
αλκοολιςμού, ϋχοντασ απομακρυνθεύ από τα Πανεπιςτημιακϊ ιδρύματα πριν από
αρκετό καιρό, λόγω κυρύωσ τησ υποςτόριξησ που ϋδειχνε ςε θεωρύεσ γύρω από την
ύπαρξη και ϊλλων μορφών ζωόσ ςτο ςύμπαν. Σε αντύθεςη με τον Άλεν, ο Φελπσ δεν
υποςτόριζε τα ιδεολογόματα τησ μετεπιςτόμησ, θεωρώντασ πωσ αποτελεύ μια
ελιτύςτικη φιλοςοφύα η οπούα ϋχει υπνώςει ολόκληρο τον κόςμο, κρύβοντασ του τα
πολύ ςοβαρϊ και δύνοντασ του υλικϊ αγαθϊ και «πυροτεχνόματα» για να «παύζει»
ενόςω αυτό πραγματώνει τουσ απόκρυφουσ ςτόχουσ τησ. Ο Άλεν δεν ςυμφωνούςε
απόλυτα με αυτό, αλλϊ ϋβριςκε κοινϋσ ρύζεσ με τον ηλικιωμϋνο καθηγητό γύρω από
το θϋμα τησ ύπαρξησ νοόμουςασ ζωόσ ςε ϊλλουσ πλανότεσ. Ο Ντούγκαρντ όμωσ εύχε
ςταματόςει εδώ και αρκετό να την αναζητεύ. «Πϊρε αυτϊ και καλό τύχη» εύχε πει
ςτον Μπελτ όταν του εύχε παραδώςει κϊποια μηχανόματα που εύχε καταφϋρει να
εντοπύςει και τα οπούα αναζητούςε ο δεύτεροσ ςαν «μϊνα εξ ουρανού». Ανϊμεςα ςε
αυτϊ βριςκόταν και ο πομποδϋκτησ που εύχε καταφϋρει να εντοπύςει το ςόμα. Το
ςόμα που τώρα όταν αποθηκευμϋνο ςτην παλϊμη του φιλόδοξου ερευνητό.
Ο Άλεν ανϋβηκε ςτο αντιβαρυτικό του αυτοκύνητο, δύνοντασ του εντολό
μϋςω ςκϋψησ ώςτε να κατευθυνθεύ προσ το ςπύτι του Φελπσ. Το όχημα
απογειώθηκε μερικϊ μϋτρα πϊνω από το ϋδαφοσ και πϋταξε προσ την κατεύθυνςη
που εύχε οριςτεύ, την ςτιγμό που ϊλλα, παρόμοια οχόματα, περνούςαν από δύπλα.
4
6. Η ΑΛΛΗ ΓΗ
Τα προςωπικϊ αυτϊ αυτοκύνητα ςυνεννοούνταν μόνα τουσ ϋτςι ώςτε να μην
υπϊρξει ςύγκρουςη μεταξύ τουσ, μιασ και κανϋνα από αυτϊ δεν διϋθετε φώτα ό
κϊποιο ϊλλο χαρακτηριςτικό γνώριςμα που να τα κϊνει να ξεχωρύζουν ςτο βαθύ
ςκοτϊδι που επικρατούςε. Παρϊ το προχωρημϋνο τησ ώρασ, ο ουρανόσ τησ πόλησ
όταν γεμϊτοσ από τϋτοια οχόματα. Ήταν ϊλλωςτε τόςοι πολλού οι κϊτοικοι τησ
ςυγκεκριμϋνησ μεγαλούπολησ που ςύγουρα κϊποιοι θα μετακινούνταν και το
βρϊδυ. Ένασ από αυτούσ, ο Άλεν, περνούςε ύςωσ τισ πιο αγωνιώδεισ ςτιγμϋσ τησ
ζωόσ του. Η παλϊμη του χεριού του ενδϋχεται να ϋκρυβε την απόδειξη που επύ
χρόνια αναζητούςε.
Λύγα λεπτϊ αργότερα, το όχημα ϋφτανε ϋξω από το ςπύτι του καθηγητό. Ο
Ντούγκαρντ εύχε μεταφϋρει τον τελευταύο καιρό την κατοικύα του πολύ πιο ϋξω
από το κϋντρο τησ πόλησ, μιασ και το αντιβαρυτικό ούκημα μπορούςε να
μετακινηθεύ ςε οποιοδόποτε ςημεύο, οποιαδόποτε ςτιγμό το επιθυμούςε ο ϋνοικοσ
του. Μακριϊ από φαςαρύεσ, θόρυβο και περύεργουσ που του χτυπούςαν κϊθε λύγο
και λιγϊκι την πόρτα για να του προτεύνουν να αγορϊςει κϊποια νϋα ςυςκευό. Τα
τελευταύα χρόνια, η μετεπιςτημονικό κοινότητα εύχε εφεύρει ςυςκευϋσ για κϊθε
λογόσ ςκοπό και χρόςη τισ οπούεσ πλϋον διϋθεταν πόρτα – πόρτα διϊφοροι
μικροπωλητϋσ. «Ανοςιουργόματα» όπωσ ο ύδιοσ τα χαρακτηρύζει. Η πόρτα ϋκανε
πϋρα και ϋνασ αςπρομϊλλησ, μουςϊτοσ ηλικιωμϋνοσ ϋκανε την εμφϊνιςη του.
«Καλώσ τον», αναφώνηςε ο καθηγητόσ ανούγοντασ την πόρτα και βλϋποντασ τον
Άλεν να ςτϋκεται ςτο περβϊζι αυτόσ. «Άςε τα πολλϊ λόγια Ντούγκαρντ και βιϊςου.
Αυτό που ϋχω ςτα χϋρια μου ενδϋχεται να αλλϊξει ριζικϊ τον κόςμο και την ϊποψη
μασ για αυτόν» μουρμούριςε ο Φϋλπσ, ειςβϊλοντασ μϋςα ςτο ςπύτι και ψϊχνοντασ
για ϋνα ςυμβατό ολόγραμμα μϋςω του οπούου θα μπορούςε να μεταφϋρει ςε
κϊποιο μηχϊνημα του καθηγητό το ηχητικό απόςπαςμα που εύχε μεταφϋρει εκεύ.
«Τι, πϊλι;», εύπε χαμογελώντασ ο Φελπσ. Δεν θα του φαινόταν ϊλλωςτε περύεργο το
να αλλϊξει ο κόςμοσ για ακόμη μια φορϊ. Γεννημϋνοσ ςτα τϋλη του περαςμϋνου
αιώνα, εύχε όδη δει τον κόςμο να αλλϊζει μια φορϊ, μετϊ την μετεπιςτημονικό
επανϊςταςη.
Λύγο πιο πϋρα, ο αγχωμϋνοσ Άλεν εύχε καταφϋρει να μεταφϋρει το
καταγεγραμμϋνο απόςπαςμα ςε ϋναν ηχητικό αναπαραγωγϋα που υπόρχε κοντϊ
ςτο γραφεύο του καθηγητό. «Άκου», εύπε, ξεκινώντασ μϋςω ςκϋψησ την
αναπαραγωγό. Στο δωμϊτιο ακούςτηκε η αλληλουχύα τόνων που εύχε τυχαύα
καταγρϊψει ο Άλεν. «Τι ςημαύνει αυτό; Αυτό εύναι δυαδικόσ κώδικασ. Που τον
ξϋθαψεσ;». Ο καθηγητόσ όξερε τι όταν αυτό που ϊκουγε και ϋνα μακρύ χαμόγελο
ςχηματύςτηκε ςτο πρόςωπο του Άλεν. «Ξϋρεισ τι εύναι; Μπορεύσ να το
αποκωδικοποιόςεισ;», εύπε φωναχτϊ ο Άλεν. «Φυςικϊ, πανεύκολο. Οι περιςςότεροι
αλκοολικού ςυνομόλικοι μου θα μπορούςαν να το κϊνουν. Που το βρόκεσ όμωσ;».
5
7. Η ΑΛΛΗ ΓΗ
Ο Άλεν εξόγηςε ςτον καθηγητό το τι ακριβώσ εύχε ςυμβεύ και γιατύ
θεωρούςε την ςυγκεκριμϋνη ηχογρϊφηςη τόςο ςημαντικό, τονύζοντασ παρϊλληλα
πωσ ςε αυτόν ενδϋχεται να κρύβεται μια απϊντηςη για αυτό που επύ τόςα χρόνια
αναζητούςαν και οι δύο τουσ. Ο Ντούγκαρντ ϋδειχνε να μην παύρνει «τησ μετρητούσ»
τα λόγια του Άλεν και αφοςιώθηκε ολοκληρωτικϊ ςτην αποκωδικοπούηςη του
ςόματοσ, μια εργαςύα που δεν όταν καθόλου εύκολη, μιασ και το ηχητικό
απόςπαςμα εύχε υποςτεύ ςοβαρϋσ ζημιϋσ κατϊ τισ διαδικαςύεσ τησ αποςτολόσ και
τησ λόψησ.
Ο Άλεν εύχε πια αποκοιμηθεύ ςε μια αιωρούμενη πολυθρόνα κοντϊ ςτο
γραφεύο του καθηγητό, όταν μια φωνό τον ϋκανε να ξυπνόςει και να ανούξει τα
μϊτια του. «Σου ϋχω πει να δοκιμϊςεισ την θεραπεύα τησ αντιμετώπιςησ του ύπνου
αλλϊ δεν με ακούσ». Ο Φϋλπσ εύχε φϋρει το πρόςωπο του κοντϊ ςε αυτό του Άλεν
και του ϋκανε και πϊλι λόγο για εκεύνη την καταραμϋνη θεραπεύα ύπνου. Τα μϊτια
του γυϊλιζαν ςαν να εύχε πιεύ το διπλϊςιο αλκοόλ από όςο ςυνόθιζε να καταχρϊται
κϊθε βρϊδυ. «Δεν θα το πιςτϋψεισ» εύπε, καθώσ ο Άλεν ςηκωνόταν από την
πολυθρόνα τρύβοντασ τα μϊτια του «αλλϊ κατϊφερα να το αποκωδικοποιόςω.
Υπόρχε βϋβαια πολύσ “θόρυβοσ” και ϋτςι κϊποιεσ λϋξεισ ϋχουν χαθεύ, αλλϊ μια γενικό
ιδϋα θα την πϊρεισ ςύγουρα». Πόρε ςτα χϋρια του το ςυνθετικό χαρτύ ςτο οπούο εύχε
γρϊψει μϋςω ςκϋψησ το μόνυμα και το ϋδωςε ςτον Άλεν.
«… Στϋλνουμε αυτό το … ςτο ςύμπαν … ϋτςι ώςτε … ϊλλοι νοόμονεσ
πολιτιςμού … γνωρύζουν …. ύπαρξη … Ο … μασ … Γη … καταςτραφεύ … ςύντομα».
Ο Άλεν διϊβαςε το αποκωδικοποιημϋνο μόνυμα πϊνω από δϋκα φορϋσ. Τα
ςημεύα που δεν μπορούςαν να αποκωδικοποιηθούν όταν πολλϊ, αλλϊ το
γενικότερο νόημα όταν κϊτι παραπϊνω από εμφανϋσ. Συνειδητοποιούςε τώρα πωσ
αυτό που εύχε ςτα χϋρια του δεν όταν απλώσ ςημαντικό αλλϊ και ικανό να αλλϊξει
ξανϊ τον τρόπο με τον οπούο ϋβλεπαν οι κϊτοικοι του πλανότη την επανϊςταςη,
την ζωό τουσ, το ςύμπαν, τα πϊντα. Ήξερε πωσ η μετεπιςτόμησ εύχε καταφϋρει να
«ριζώςει» ςτην κοινωνύα το δόγμα ςύμφωνα με το οπούο το ςύμπαν όταν ϋνα
μοναχικό μϋροσ για να ζει κανεύσ και πωσ δεν υπόρχαν ϊλλεσ μορφϋσ ζωόσ εκεύ ϋξω.
Εϊν τώρα γινόταν γνωςτό πωσ υπϊρχει τουλϊχιςτον ϊλλοσ ϋνασ πλανότησ ςτον
οπούο κατοικούν ϊλλα όντα και, όπωσ δεύχνει το μόνυμα που εύχαν καταφϋρει να
ςτεύλουν οι κϊτοικοι του, βρύςκεται λύγο πριν την καταςτροφό, ο λαόσ θα
επαναςτατόςει, γνωρύζοντασ πωσ δεν υπϊρχει πιθανότητα να μην όταν ενόμερη για
αυτό η μετεπιςτόμη. Χιλιϊδεσ ςκϋψεισ περνούςαν τώρα από το μυαλό του Άλεν,
μιασ και όταν ο πρώτοσ ϊνθρωποσ που εύχαν την δυνατότητα να επηρεϊςουν οι δύο
γραμμϋσ κειμϋνου που εύχε μπροςτϊ του.
6
8. Η ΑΛΛΗ ΓΗ
«Καταλαβαύνεισ ςε τι κύνδυνο βριςκόμαςτε και οι δύο μασ, ϋτςι; Εϊν μαθευτεύ
πωσ ϋχουμε ςτα χϋρια μασ μια τϋτοια πληροφορύα, πρώτα θα μασ πϊρουν την ζωό και
μετϊ αυτόν. Και μετϊ το ουύςκι μου». Ο Άλεν δεν πρόλαβε να απαντόςει. Οι
ατμόςφαιρα ςτο δωμϊτιο εύχε αρχύςει να γύνεται βαριϊ και με δυςκολύα ανϊςαινε.
Με όςεσ αιςθόςεισ και δυνϊμεισ του εύχαν απομεύνει, μπορούςε να καταλϊβει πωσ
αυτό που ςυνϋβαινε δεν όταν φυςιολογικό και πωσ το πιθανότερο όταν ότι η πύεςη
του αϋρα ςτο ςπύτι εύχε αρχύςει να μεταβϊλλεται από κϊποιον εξωτερικό
παρϊγοντα. Εύχε ακούςει για τεχνητό ατμοςφαιρικό μεταβολό αλλϊ ποτϋ δεν εύχε
νοιώςει πωσ εύναι όταν βρύςκεςαι ςτο επύκεντρο ενόσ τϋτοιου ςυμβϊντοσ. Ο Φϋλπσ
εύχε όδη λιποθυμόςει όταν ο Άλεν εύδε κϊποιουσ ϊντρεσ να ειςβϊλουν ςτο ςπύτι.
Λύγο μετϊ, λιποθύμηςε και αυτόσ…
Ό
ταν επανϋκτηςε τισ αιςθόςεισ του, βριςκόταν ξαπλωμϋνοσ και με τα μϊτια
κλειςτϊ επϊνω ςε μια ςκληρό επιφϊνεια, μϋςα ςε ϋνα δωμϊτιο το οπούο
περιβαλλόταν από μια περύεργη ηςυχύα. Ήταν μϊλλον κϊποιο εργαςτόριο,
μιασ και τα ρουθούνια του εύχαν γεμύςει από αυτόν την απαύςια μυρωδιϊ από
χημικϊ. Τόςο τα χϋρια όςο και τα πόδια του όταν με κϊποιον τρόπο
ακινητοποιημϋνα, ενώ μετϊ από λύγο ςυνειδητοπούηςε πωσ δεν μπορούςε να
κινόςει ούτε το κεφϊλι του. Ήταν πια ςύγουροσ πωσ η κατϊςταςη αυτό αποτελούςε
την ςυνϋπεια του ςόματοσ που κατϊφερε να εντοπύςει πριν από μερικϋσ ώρεσ. Εύχε
όδη γύνει ϊλλωςτε αποδϋκτησ απειλών. Απειλϋσ που δεν όταν δυνατόν να τον
αποθαρρύνουν, με την αναζότηςη για αλόθεια να δεύχνει πωσ θα μπορούςε να
ολοκληρωθεύ μερικϊ βόματα παραπϋρα. Μια αναζότηςη που τον οδηγούςε τώρα
ςτο να βρύςκεται ακινητοποιημϋνοσ, ςε ϊγνωςτό χώρο και με ϊγνωςτο μϋλλον.
«Που βρύςκομαι; Που εύναι ο Φϋλπσ;» ςυλλογύςτηκε δυνατϊ, προςπαθώντασ να
επικοινωνόςει νοητικϊ με τουσ απαγωγεύσ του.
Το ςτόμα του εύχε όδη αρχύςει να ξεραύνεται. Ο Άλεν ϋνοιωςε να δϋχεται ϋνα
αναγκαςτικό νοητικό κϊλεςμα. Από την ϊλλη ϊκρη ϋκανε την εμφϊνιςη τησ μια
ςκϋψη τόςο ςκοτεινό όςο το απϋραντο μαύρο που ϋβλεπε από τα καλυμμϋνα του
μϊτια. «Εύςαι εκεύ που δεν θα όθελεσ να βρύςκεςαι και ο Ντούγκαρντ ϋχει όδη
αναδημιουργηθεύ» εύπε η ςκοτεινό ςκϋψη. Η πιθανότητεσ να τον ϋχουν οδηγόςει για
εξόντωςη μϋςω τησ διαδικαςύασ τησ αναδημιουργύασ όταν πια πολύ ιςχυρϋσ. Μϋςω
τησ μεθόδου αυτόσ, η μετεπιςτημονικό κοινότητα μπορούςε να αναδημιουργόςει
ανθρώπουσ αλλϊ και να δώςει νϋεσ χρόςεισ ςε αντικεύμενα που εύχαν καταςτραφεύ.
Εκμεταλλευόμενη το ςύνολο των βιολογικών υλικών ενόσ ανθρώπου που εύτε εύχε
φύγει από την ζωό εύτε ϋχει επιλϋξει ςυνειδητϊ τον ςυγκεκριμϋνο τρόπο για να
διακόψει τον ϋμβιο κύκλο του, αναδημιουργούςε ϋνα εντελώσ καινούργιο ον το
οπούο δεν εύχε καμύα εξωτερικό ομοιότητα με τον προηγούμενο κϊτοχο των υλικών
αυτών.
7
9. Η ΑΛΛΗ ΓΗ
«Ξϋρω πωσ φτϊνει το τϋλοσ μου» ςκϋφτηκε ο Άλεν. «Πριν φύγω, θϋλω να μου
πεύτε αυτϊ που ξϋρετε για όντα από ϊλλουσ πλανότεσ. Θϋλω να μϊθω την αλόθεια,
αυτόν που ϋψαχνα ςε όλη μου την ζωό. Θα μου ςτερόςετε την ζωό. Αφόςτε με
τουλϊχιςτον να μϊθω αν θα ϋχω φύγει μϊταια ό όχι». Τα ςκοτεινιαςμϋνα μϊτια του
βούρκωςαν. Η δύςοςμη μυρωδιϊ δεν τον ϊφηνε ϊλλωςτε να ςκεφτεύ και τύποτα
ϊλλο πϋρα από ανθρωποκτόνα πειρϊματα και αναδημιουργύα. Σε λύγη ώρα, το ςώμα
του θα πλημμύριζε από χημικϊ και εκεύνοσ θα ϋχανε για πϊντα κϊθε επαφό με το
περιβϊλλον.
«Θα ςου πω», αποκρύθηκε η ςκϋψη. «Ούτωσ ό ϊλλωσ, εύςαι τελειωμϋνοσ. Δεν
πρόκειται να μϊθει κανεύσ τύποτα από αυτϊ που θα ακούςεισ. Έφταςε η ώρα να
ςταματόςεισ πια να χώνεισ την μύτη ςου εκεύ που δεν ςου επιτρϋπεται. Ήξερεσ
ϊλλωςτε πωσ θα ερχόταν η ςτιγμό που θα πλόρωνεσ για τισ πρϊξεισ ςου». Μϋςα ςτον
τρόμο του, ο Άλεν γϋλαςε ειρωνικϊ. «Όταν ο κόςμοσ καταλϊβει τι καθϊρματα εύςτε,
θα ϋρθουν κι ϊλλεσ επαναςτϊςεισ. Δεν τουσ ςταματϊει κανεύσ και τύποτα από το να
κϊνουν κι ϊλλη, κι ϊλλη. Θα ϋπρεπε να φοβϊςτε και να βρύςκεςτε εδώ που εύμαι εγώ
τώρα». Η ςκοτεινό ςκϋψη ϊρχιςε να παύζει με τον εγκϋφαλο του. «Κανεύσ δεν θα
κϊνει τύποτα. Όλα ςτο μυαλό εύναι. Και εμεύσ μπορϋςαμε να ελϋγξουμε απόλυτα το
μυαλό. Και όποιον δεν μπορούμε να ελϋγξουμε, θα τον αναδημιουργόςουμε. Και τότε
θα το καταφϋρουμε ςύγουρα».
Η ςκϋψη ςιώπηςε. Η μυρωδιϊ από χημικϊ ϊρχιςε απροειδοπούητα να γύνεται
ολοϋνα και πιο ϋντονη. Ο Άλεν ϋνοιωςε τα πόδια του να μουδιϊζουν. Ήταν ςημϊδι
πωσ οι επιςτόμονεσ εύχαν αρχύςει να αποκόπτουν ςιγϊ ςιγϊ τα μϋλη που
χρειαζόντουςαν, ϋτςι ώςτε να αναδημιουργόςουν κϊποιον ϊλλο. «Λοιπόν, θϋλεισ
την αλόθεια;», ακούςτηκε και πϊλι η ςκοτεινό ςκϋψη, η οπούα τώρα ακουγόταν πιο
ςατανικό από ποτϋ. «Ναι, περιςςότερο και από τα πόδια μου», απϊντηςε με μια
δόςη μαύρου χιούμορ ο Άλεν.
«Άκου την ςκϋψη μου λοιπόν. Ο Χύμπο, ο πλανότησ ςτον οπούο γεννόθηκεσ και
μεγϊλωςεσ, δεν εύναι ο μόνοσ που κατοικεύται από ανθρώπουσ. Για την ακρύβεια, εύναι
ο ϋνασ από τουσ δύο. Και για να ςου πω ολόκληρη την αλόθεια, πλϋον εύναι ο
μοναδικόσ. Υπόρχε ϊλλοσ ϋνασ εκεύ ϋξω. Το όνομα του όταν Γη. Ο Χύμπο και η Γη όταν
κϊτι ςαν “αδϋρφια”. Εύχαν δημιουργηθεύ εκατομμύρια χρόνια πριν, πολύ μακριϊ ο
ϋνασ από τον ϊλλο. Με ϋναν περύεργο τρόπο όμωσ, η ζωό πϊνω τουσ εξελιςςόταν
παρϊλληλα. Ο πολιτιςμόσ του Χύμπο όμωσ όταν πϊντα μερικϊ βόματα πιο μπροςτϊ.
Όταν λοιπόν ανακαλύψαμε την Γη και μπορϋςαμε να φτϊςουμε εκεύ, διεξόγαμε
κρυφϊ από τουσ Γόινουσ κϊποια πειρϊματα. Από τα πειρϊματα αυτϊ πόραμε πϊρα
πολλϋσ γνώςεισ τισ οπούεσ και χρηςιμοποιόςαμε για την ανϊπτυξη του Χύμπο και το
καλό όλων μασ. Οι Γόινοι δεν εύχαν καταλϊβει ποτϋ τύποτα και δεν εύχαν μπορϋςει να
8
10. Η ΑΛΛΗ ΓΗ
μασ εντοπύςουν. Και όταν κϊτι πόγαινε ςτραβϊ, όπωσ όταν ϋπεφταν ςτην επιφϊνεια
του πλανότη τουσ δικϊ μασ αεροςκϊφη εξαιτύασ τησ βαρύτητασ, οι κυβερνόςεισ τουσ
δούλευαν ϊθελα τουσ προσ όφελοσ μασ, καλύπτοντασ από μόνεσ τουσ το γεγονόσ και
ταυτόχρονα και την δουλειϊ που κϊναμε. Οι Γόινοι όμωσ, με τισ λανθαςμϋνεσ
ενϋργειεσ και αποφϊςεισ τουσ, αποδεύχτηκαν κατώτεροι των προςδοκιών μασ και
ϊρχιςαν να αυτοκαταςτρϋφονται και να διαλύουν τόςο τον πλανότη τουσ όςο και το
ςύμπαν που τουσ περιϋβαλε. Τότε όταν που αποφαςύςαμε να επϋμβουμε, πριν από
περύπου 30 χρόνια, το 2023, δημιουργώντασ τερϊςτιεσ φυςικϋσ καταςτροφϋσ. Τουσ
πεύςαμε πωσ ο πλανότησ ςτον οπούο κατοικούςαν για τόςα εκατομμύρια χρόνια
επαναςτατούςε εναντύων τουσ. Αν και όταν ςε θϋςη να ςυνειδητοποιόςουν από πολύ
νωρύσ τι επρόκειτο να ςυμβεύ, δεν εύχαν κανϋναν τρόπο για να αποτρϋψουν το τϋλοσ
τουσ».
Ο Άλεν ϊκουγε προςεκτικϊ, δεύχνοντασ να ϋχει ξεχϊςει την κατϊςταςη ςτην
οπούα βρύςκεται. Ο επιςτόμονασ ςκεφτόταν ςαν να ϋκανε διϊλεξη, με τα λόγια του
να κυριεύονται από ςτόμφο, Τον ςυνηθιςμϋνο ςτόμφο μϋςω του οπούου καυχιόταν
για τα επιτεύγματα του κϊθε προβεβλημϋνο μϋλοσ τησ μετεπιςτημονικόσ
κοινότητασ, ςυνεπαύρνοντασ ςυνόθωσ τουσ ακροατϋσ.
«Δηλαδό τουσ καταςτρϋψατε γιατύ θεωρούςατε πωσ δεν εύναι αντϊξιοι ςασ;
Αυτό εύναι αιςχρό» ςκϋφτηκε ο Άλεν. «Ονόμαςε το όπωσ θϋλεισ. Εύςαι ϊλλωςτε ο
πρώτοσ και ταυτόχρονα ο τελευταύοσ που ϋχεισ την δυνατότητα να το βαφτύςεισ
κϊπωσ. Κανεύσ ϊλλοσ δεν θα μϊθει για αυτό. Εύςαι καλόσ ϊνθρωποσ Μπελτ. Σου αξύζει
ϋνα κακό τϋλοσ» αντιςκϋφτηκε η ςκϋψη του επιςτόμονα. «Άςε με να τελειώςω όμωσ.
Μου αρϋςει αυτό που κϊνουμε αυτό τη ςτιγμό. Για να ςου δεύξω πωσ δεν εύχεσ καμύα
ελπύδα να τουσ ςώςεισ και δεν μπορούςεσ πια να κϊνεισ τύποτα για αυτούσ με το
μόνυμα που ϋλαβεσ, θα ςου πω τούτο. Το μόνυμα αυτό εύχε ςταλεύ πριν από τριϊντα
χρόνια. Χρειϊςτηκαν τριϊντα χρόνια για να φύγει από αυτούσ, να διαςχύςει το
ςύμπαν και να φτϊςει ςτα αυτιϊ ςου. Όταν λοιπόν καταςτρϋφαμε την Γη, εςύ όςουν
μϊλλον ϋνασ ϊμυαλοσ μαθητϊκοσ με πολλϋσ ελπύδεσ και φιλοδοξύεσ για το μϋλλον. Η
τεχνολογύα που θα ςου ϋδινε την δυνατότητα να το λϊβεισ νωρύτερα, δεν θα ερχόταν
ποτϋ ςτα χϋρια ςου. Και ούτε και επρόκειτο. Εύςαι ο τελευταύοσ. Ο τελευταύοσ των
Μοικανών όπωσ θα ϋλεγαν και ςτην Γη. Ελπύζω το βιολογικό ςου υλικό να φανεύ πιο
χρόςιμο ςε αυτόν που ετοιμαζόμαςτε να αναδημιουργόςουμε. Πϊντωσ ςε ευχαριςτώ
που με ϊκουςεσ. Έχουμε ςταματόςει να ςυζητϊμε αυτϊ τα θϋματα εδώ και πϊρα
πολλϊ χρόνια». Ένα δυνατό και ειρωνικό χαμόγελο γϋμιζε τώρα το μυαλό του Άλεν.
Η ςκϋψη ςταμϊτηςε να γελϊει και να ακούγεται. Τώρα πια, εύχαν μουδιϊςει
όχι μόνο τα χϋρια του Άλεν, αλλϊ και ολόκληρο το ςώμα του. Το μόνο που
9
11. Η ΑΛΛΗ ΓΗ
εξακολουθούςε να παραμϋνει ενεργό όταν το κεφϊλι του. Δεν μπορούςε να το
κινόςει, αλλϊ καταλϊβαινε πωσ υπόρχε. Φαύνεται πωσ η διαδικαςύα τησ
αναδημιουργύασ ϊφηνε τελευταύο το κεφϊλι. Ίςωσ ο μετεπιςτόμονασ που
επικοινωνούςε μϋςω ςκϋψησ με τον Άλεν να εύχε αφόςει για το τϋλοσ αυτό το μϋροσ
του ςώματοσ, ϋτςι ώςτε να μπορϋςει να του εξιςτορόςει το τι ακριβώσ εύχε ςυμβεύ
με τον ϊλλο πλανότη και να καυχηθεύ για τα επιτεύγματα του. Αυτού και των
ομούων του. Η ατμόςφαιρα ςτο εργαςτόριο καθϊριζε και δεν υπόρχε πια αυτό η
ενοχλητικό και δύςοςμη μυρωδιϊ από χημικϋσ ουςύεσ. Ο λαιμόσ και το ςτόμα του
Άλεν εύχαν αρχύςει να μουδιϊζουν…
Ο
πλανότησ Χύμπο. Τριϊντα ϋτη φωτόσ μακριϊ από την Γη. Δύο πλανότεσ με
πολλϋσ ομοιότητεσ μεταξύ τουσ αλλϊ με ϋναν πολύ πιο εξελιγμϋνο πολιτιςμό
ςτον πρώτο, βαςιςμϋνο κυρύωσ ςτην πρόοδο που κατϊφερε να επϋλθει ςτον
τομϋα τησ τεχνολογύασ μϋςω τησ επιςτόμησ και των πειραμϊτων που εύχαν γύνει
ςτον «παιδότοπο» των μετεπιςτημόνων αυτού, τον δεύτερο. Η μετεπιςτόμη εύχε
αποφαςύςει να εξουδετερώςει τον πολιτιςμό τησ Γησ ϋτςι ώςτε οι κϊτοικοι του
Χύμπο να γύνουν, εν αγνούα τουσ, οι τελευταύοι κϊτοικοι του ςύμπαντοσ. Οι
«κλειδοκρϊτορεσ». Σκϋψη αλαζονικό.
Καθώσ ο Άλεν αποτελούςε πια παρελθόν, ϋνα νϋο ϋμβρυο ϋβλεπε το φώσ τησ ζωόσ,
αναδημιουργημϋνο με βϊςη τισ αρχϋσ τησ μετεπιςτόμησ και χϊρη ςτο γενετικό
υλικό του προκατόχου του. Ένα ϋμβρυο που, αν και δεν εύχε καμύα εξωτερικό
ομοιότητα με τον ϊνθρωπο από τον οπούο αναδημιουργόθηκε, οργανικϊ όταν
ςχεδόν το ύδιο. Ακόμη και ςτο χϋρι του, εκεύ όπου την παλϊμη του διϋςχιζαν τα ύδια
νεύρα με αυτϊ που εύχε ο Άλεν ςτην δικό του, αριςτερό παλϊμη…
10
12. Η ΑΛΛΗ ΓΗ
Η παρούςα ϋκδοςη δημοςιεύεται υπό ϊδεια χρόςησ Creative Commons Attribution-
ShareAlike Greece 3.0, ςύμφωνα με την οπούα μπορεύ να χαρακτηριςτεύ ωσ
Ελεύθερο Περιεχόμενο. Η ϊδεια αυτό επιτρϋπει την αναπαραγωγό, διανομό,
παρουςύαςη και τροποπούηςη του παρόντοσ ϋργου, υπό την προώπόθεςη ότι θα
γύνεται η ςχετικό αναφορϊ τόςο ςτον αρχικό δημιουργικό όςο και ςτο αρχικό ϋργο
αλλϊ και πωσ κϊθε παρϊγωγο ϋργο θα διανεμηθεύ υπό την ύδια ϊδεια.
Περιςςότερεσ πληροφορύεσ εύναι διαθϋςιμεσ ςτην διεύθυνςη
http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/gr/
project13.djdb.me
DJDB
11
