อาหารไทย

1. ลักษณะอาหารของแต่ละภาค
อาหารไทยภาคกลาง
ภูมิประเทศเป็นที่ราบลุ่ม มีภูเขาบา้ง ส่วนมากเป็นภูเขาเตี้ยๆ มีแม่น้าหลายสายไหลผ่าน ที่สา คัญ ได้แก่ แม่น้าเจ้าพระยา
แม่น้าท่าจีน แม่น้าแ ม่ก ลอง ท าให้เ กิดที่ราบลุ่ม ริม แม่น้าเ ห ม าะ ส าห รับเพ ราะ ป ลูก และ เลี้ย งสัต ว์
จึงเป็นภาคที่อุมสมบูรณ์มากที่สุด เป็นที่ต้งัของเมืองหลวงนับหลายร้อยปี ตั้งแต่สมัยอยุธยาจนถึงสมัยรัตนโกสินทร์
จึงทา ให้เป็น ศูนย์รวมของวัฒนธรรมมีการติดต่อกับต่างประเทศ ทา ให้เกิดการรับอิทธิพลทางด้านอาหาร เช่น
ก ารผัด โ ด ย ใ ช้ก ระ ท ะ แ ล ะ น้ามัน จ าก ช าว จีน ข น ม ท อ ง ห ยิบ ฝ อ ย ท อ ง ม าจ าก ช าว โ ป ร ตุเก ส
เครื่องแกงที่ใส่ผลกะหรี่มาจากชาวฮินดู เป็นตน้ อาหารภาคกลางมักจะมีเครื่องเคียงของแนม เช่น น้าปลาหวานคู่กับกุง้เผา
ปลาดุกย่าง แกงเผ็ดคู่กบัของเค็ม น้าพริกลงเรือคู่หมูหวาน เป็นตน้ มีขนมหวานและอาหารว่างมากกกว่าภาค
อาหารไทยภาคเหนือ
ภาคเหนือ ภูมิประเทศเป็นภูเชาสลับกบัทิวเขาทอดเป็นแนวยาวจากเหนือลงไปใต้มีทรี่าบระหว่างภูเขา
อากาศหนาวเย็น ทา ให้มีพืชพรรณที่แตกต่างไปจากภาคอื่นๆ เช่น มะเขือส้ม ดอกงิ้ว พริกหนุ่ม มะแขว่น แหลบ
มีเขตแดนบางส่วนติดกบัประเทศพม่า ทา ให้เกิดการถ่นทอดวฒันธรรม เช่น แกงฮังเล ขนมจีนน้าเงี้ยว
หรือขนมจีนน้ามะเขือส้ม (ชาวไทยใหญ่ ชาวเงี้ยว) ข้าวซอย (ชาวจีนฮ่อ)
มีการถนอมอาหารหลายชนิดที่ปัจจุบนัเป็นที่แพร่หลาย เช่น แคบหมู หนังฟอง จิ้นส้มหรือแหนม ถั่วเน่า น้าปู้ (น้าปู)
เป็นตน้
อาหารภาคเหนือไม่นิยมใส่น้าตาล ความหวานจะได้จากส่วนผสมที่นามาทา อาหาร เช่น ความหวานจากผกั
จากปลา ไขมันจะได้จากน้ามันของสัตว์ สัตว์ที่นิมนามาประกอบอาหารจะเป็น หมู ไก่ เนื้อ และปลาน้าจืด
การรับประทานอาหารของคนภาคเหนือ จะใชโ้ต๊ะข้าวทเี่รียกว่าขันโตก แทนโต๊ะอาหาร
จะทา ด้วยไม้รูปทรงกลมมีขาสูงพอที่จะนั่งร่วมวง และหยิบอาหารได้สะดวก ในปัจจุบนักลายเป็นการจัดเลี้ยงที่นิยมเรียกว่า
งานเลี้ยงขันโตกดินเนอร์ ซึ่งจะมีรายการอาหารที่จัดดังนี้ ข้าวเหนียวเป็นอาหารหลัก แกงฮังเล ลาบควั่ (ไม่นิยมรสเปรี้ยว
ปรุงรสเค็มนา นาไปผดักบัน้ามันให้สุก) ไส้อั่ว แคบหมู จิ้นทอด (หมูทอด) น้าพริกหนุ่มหรือน้าพริกอ่อง ผกัสด ผกัตม้

2. อาหารไทยภาคใต้
ภาคใต้จะเริ่มตั้งแต่ชุมพรลงไปถึงประเทศมาเลเซีย มีลักษณะเป็นแผ่นดินที่ยื่นลงไปในทะเล โดยมีทะเลขนาบทั้ 2 ด้าน
มีทิวเขาตะนาวศรีอยู่ทางทิศตะวันตกกั้นแนวพรมแดนไทยกับพม่า มีฝนตกชุกและมีช่วงฤดูฝนนานกว่าภาคอื่นๆ ของประเทศ
จึงมีผักที่ใช้เป็นอาหารแตกต่างไปจากภาคอื่นๆ หลายชนิด เช่น สะตอ ลูกเนียง มะม่วงหิมพานต์ หน่อเหวียง ใบพาโหม อ้อดิบ
อาหารภาคใต้โดยทั่วไปมักมีรสจัด คือ เผ็ด เค็ม รสหวานได้จากกะทิ เครื่องปรุงรสเค็มได้จากกะปิ น้า ปลา น้า บูดู
รสเปรี้ยวได้จากมะนาว มะกรูด มะม่วงเบา ส้มแขก สีอาอาหารภาคใต้โดยทั่วไปมักมีรสจัด คือ เผ็ด เค็ม รสหวานได้จากกะทิ
เครื่องปรุงรสเค็มได้จากกะปิ น้า ปลา น้า บูดู รสเปรี้ยวได้จากมะนาว มะกรูด มะม่วงเบา ส้มแขก
สีอาหารจะออกสีเหลืองจากขมิ้น ซึ่งถือเป็นเอกลักษณ์ที่นอกจากให้สีแล้ว ยงัให้กลิ่นด้วย
และดับกลิ่นคาวของอาหารทะเลนี้เป็นอาหารหลัก การที่อาหารภาคใต้มีรสจัด จึงต้องมีผักรับประทานคู่ไปด้วย
เพอื่ช่วยลดความเผ็ดร้อนลง เรียกวา่ "ผักเหนาะ" เช่น มะเขือเปราะ ถั่วฝักยาว สะตอ ลูกเนียง ยอดมะกอก นอกจากนี้
ยงัมีการถนอมอาหารที่ขึ้นชื่อ เช่น กุง้เสียบ น้า บูดู ไตปลา เป็นต้น
อาหารไทยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
อาหารไทยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ หรือที่เรียกสั้นๆ ว่า ภาคอีสาน พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นที่ราบสูง ประกอบด้วย ทิวเขา
มีผ่าไม้น้อย เป็นทุ่งกว้าง เหมาะสา หรับเลี้ยงสัตว์ รับประทานข้าวเหนียวเป็นหลัก รสอาหารเค็ม เผ็ด และเปรี้ยว ทา ให้เกิดอาหารที่ขึ้นชอื่ คือ
ส้มตา ลาบ ซุปหน่อไม้ ไส้กรอก หม่า (น้า ตับ) การจัดเตรียมอาหารไม่เน้นสีสันของอาหารหรือรูปแบบมากนัก
กลิ่นของอาหารได้จากเครื่องเทศเหมือนภาคอื่นๆ แต่จะนิยมใช้ใบแมงลัก ผักชีลาว ผักชีฝรั่ง ผักแพว จะใส่ในอาหารเกือบทุกชนิด
อาหารประเภทแกงไม่นิยมใส่กะทิ