ADN

1. ADN (ácido desoxirribonucleico)
Pablo Torres
Antía Sanmarco
Javier Rey
Lorena Pampim
Carla María Constenla

2. DEFINICIÓN DO ADN
 O ADN é o ácido desoxirribonucleico
responsable de conter toda a
información xenética dun individuo
ou ser vivo.
 Está información é hereditaria.

3. COMPOSICIÓN DO ADN
 O ADN está composto por unhas
moléculas chamadas nucleótidos. Existen
4 tipos: A( adenina) T( timina) G ( guanina
) e C ( citosina).
 Os nucleótidos están formados a súa vez
pola unión de tres moléculas que son : o
fosfáto, o azúcar e a base nitroxenada.

4. ESTRUTURA DO ADN
 A estructura do ADN é
unha cadea doble con
forma de hélice
 Esta formada por unha
Columna de azúcar-fosfato
 As 4 bases que
conforman el ADN son a
(A), (G), (C) e a (T)
 Esta doble hélice
separase para duplicarse
cando a célula fai a
mitose.

5. Que é un xen?
Un xen é un segmento curto de
ADN. Os
xenes conteñen información para
que o
noso corpo fabrique unha proteína
específica. Gracias a estos xenes,
o corpo
humano funciona correctamente.

6. REPLICACIÓN
 A replicación trátase dun
mecanismo polo cal o ADN
sintetiza unha copia idéntica, é
dicir, dúplicase. Isto dáse
gracias á gran propiedade da
complementariedade entre as
bases que forman a secuencia
de cada unha das cadeas.

7. Desenrólase
Complementariedad
e

8. Aplicacións da xenética
O ADN ten importantes
aplicacións en distintos campos:
 Agricultura e gandaría:
axúdanos a obter variedades de
animais e plantas máis
productivas.

10.  Investigación forense: gracias
ao ADN que se encontra no
sangue, pelo, saliva etc…
pódese descubrir o culpable dun
crimen.

11.  Bioinformática: permite mellorar
a informática. Por exemplo nos
procesadores de texto, para
realizar composicións lóxicas
por sí mesmos.

12. A REPRODUCIÓN DAS
CÉLULAS
A MITOSE
Catro etapas:
Profase:
-O material xenético condénsase e fórmanse os
cromosomas.
-O nucléolo desaparece.
-Aparece o fuso acromático entre os dous polos celulares.
-A membrana nuclear desaparece e os cromosomas
quedan libres.

13. Metafase
-Etapa moi rápida
-Os cromosomas únense ás fibras do
fuso acromático polo seu centrómero.
-A unión prodúcese no plano medio da
célula.
-Cromátides irmáns están orientadas
cara os polos opostos da célula.

14. Anafase:
-As fibrilas do fuso acromático rompen
pola metade provocando que o
centrómero do cromosoma rompa e
cada media fibrila quede
con medio cromosoma unido a ela.
-As medias fibrilas contráense e
arrastran cara os polos as cromátides.

15. Telofase:
-Os restos do fuso desaparecen.
-Fórmase unha membrana nuclear
arredor de cada núcleos fillos.
-As cromátides descondénsanse e
convértense en cromatina.
-Aparece o nucléolo.

17. Citocinese
É a separación do citoplasma
mediante a cal se reparten os
orgánulos celulares.
-Nas células animais: estreitamento
e posterior separación.
-Nas vexetais: formación dunha
parede celular.

18. MEIOSE
Na profase…
-Cromosomas en parellas de
homólogos.
-Intercambio de material xenético
(recombinación).
Na metafase…
-Ás fibrilas do fuso acromático únense
parellas de cromosomas homólogos.

19. Na anafase…
-A cada polo celular diríxese un
cromosoma enteiro.
Na telofase…
-Non ocorren fenómenos especiais.
Tras isto prodúcese unha segunda mitose
normal que que a célula filla recibe unha
cromátide.
Esta segunda etapa vai dar lugar a dúas células
fillas con 23 cromosomas.

21. ÁCIDOS NUCLEICOS
Son grandes polímeros formados pola
unión de miles de monómeros,
denominados nucleótidos.
Existen dous tipos: o ácido
desoxirribonucleico (ADN), molécula
que almacena a información
xenética nos organismos, e o ácido
ribonucleico (ARN), que, entre
outras funcións, está implicado na
síntese de proteínas.

22. Síntese de proteínas
As proteínas están formadas por outras
moléculas de menor tamaño chamadas
aminoácidos. Son os ribosomas os que se
encargan de realizar a súa síntese. O ADN
copia a súa mensaxe xenética noutra
molécula, o ARN (ácido ribonucleico), que
sae do núcleo e leva a información ao
citoplasma. Este, diferenciase do ADN en
que ten ribosa en lugar de desoxirribosa e
non ten base nitroxenada timina, senón
uracilo.

24. CLASES DE ARN:
 ARN mensaxeiro: copia da mensaxe
xenética do ADN, necesaria para a
síntese dunha proteína.
 ARN ribosómico: forma parte dos
ribosomas, orgánulos onde se unen
os aminoácidos para formar as
proteínas.
 ARN transferente: transporta ata os
ribosomas os aminoácidos que se
van unir.

25. ETAPAS DA SÍNTESE DE PROTEÍNAS
 TRANSCRICIÓN
1. Ábrese a doble hélice do ADN
2. Os nucleótidos complementarios
sitúanse enfronte a unha das dúas
cadeas
3. Soamente se copia unha das dúas
cadeas de ADN
4. Obtense unha cadea de ARN cunha
secuencia de bases complementaria
á do ADN

26.  TRADUCIÓN
1. A mensaxe de ARN é igual á do ARN pero en
lugar de timina ten uracilo
2. O ARN é unha molécula de cadea sinxela e
pode saír do núcleo, xa que é máis pequena
que a do ADN
3. O ARNm sitúase sobre os ribosomas(que fan
a síntese de proteínas)
4. O ARNt transporta os aminoácidos libres do
citoplasma ata os ribosomas segundo a orde
que indica o ARNm
5. Cada molécula de ARNt é específica para
cada aminoácido
6. Os ribosomas percorren a cadea de ARNm e
unen os aminoácidos na orde axeitada,
segundo a secuencia de bases nitroxenadas.
Así traducese unha proteína
7. Para cada proteína existe un ARNm distinto e,
polo tanto, un fragmento de ADN distinto coa
información necesaria

30. CÓDIGO XENÉTICO
Denomínase código xenética á relación
entre a secuencia de bases
nitroxenadas e a secuencia dos
aminoácidos que constitúen unha
proteína.
Tres bases nitroxenadas consecutivas
(triplete) forman o código dun
aminoácido. Os tripletes de ADN
denomínanse codóxenos e os de
ARNm, codóns.

32. ALTERACIÓNS XÉNICAS
HUMANAS
 Alteracións debidas a alelos
dominantes
Exemplos destes casos:
 A polidactilia, trátase dunha alteración
do alelo que controla o número de
dedos, cuxa consecuencia é a
presenza de seis dedos nas mans ou
nos pés.
 A sindactilia é a unión dos dedos, e a
braquidactilia son os dedos curtos

34.  Alteracións debidas a alelos
recesivos
O albinismo constitúe un deste tipo de
alteración. Consiste na imposibilidade
de sintetizar melanina, substancia
responsable da pigmentación da pel, os
ollos e o pelo. Estas persoas presentan
a pel e o cabelo branco e os ollos de
cor rosada.

36. Alteracións ligadas ao sexo
Os xenes responsables atópanse no
cromosoma X.
A hemofilia consiste na ausencia dalgún
dos factores que interveñen na
coagulación da sangue. Isto provoca
que a ruptura dun vaso sanguíneo,
produce grandes hemorraxias nas
persoas que padecen esta enfermidade
É un alelo recesivo, polo que poden existir
mulleres portadoras, en cambio, os
homes, non.

38. Alteracións numéricas
(xenómicas)
 Alteracións autosómicas
Afectan ao número de cromosomas
Síndrome de Down
Alteración: Trisomía no cromosoma 21
Características:
 Retraso mental
 Braquicefalia
 Trazos faciais mongoloides e alteracións
diversas
Frecuencia: 1,5/1000 nacidos

40. Síndrome de Edwards
Alteración: Trisomía do cromosoma 18
Características:
 Deficiencia mental profunda
 Malformacións renais e cardíacas
 Retraso do crecemento
 Alteracións dos membros, pescozo e
esterno curtos.
Frecuencia: 1/6766 nacidos

42. Alteracións nos cromosomas
sexuais
 Alteracións que afectan as
mulleres
Síndrome de triple X
Alteración: Trisomía no cromosoma X
Características:
 Retraso mental moderado
 Alteracións neuropsíquicas
Frecuencia: 1/1000 nacidos

43.  Alteracións que afectan os homes
Síndrome do duplo Y
Alteracións: 1 cromosoma X e 2, Y
Características:
 Malformacións no esqueleto ( elevada
estatura)
 Lixeiro retraso mental e agresividade
Frecuencia: 1/2000 nacidos