5. Fillimi i “Ecjes” Shek XVII-XVIII, Angli
Shek.XIX – Pedestrian
Viti 1904 – Lojerat Olimpike si pjese e Dethaklonit
MESHKUJT
1906 – 1908, 10km Zyrtarizimi si disipline ne vete
1932 - 20km
1956 - 50km
FEMRAT
1992 - 10km
2004 – 20km
6. Ecja sportive është shumë e ngjajshme me ecjen normale por
njëkohesisht shumë e ngjajshme edhe me vrapimin.
Ecja sportive përfshinë këto disiplina:
Hiking, ecja në fitnes, powerwalking, speedwalking, ecja me qen etj.
9. • Ecja sportive është progresion i hapave ku atleti bënë
kontakt me truallin dhe ky kontakt është i pakapshëm për
syrin e njeriut.
Rregulli
I
• Për t’ia vështirësuar atletit dhe për t’ia lehtësuar gjyqtarëve
rregulli thotë “këmba që do e bëjë hapin duhet të jetë e drejt
deri sa të arrij pozicionin vertikal”.
Rregulli
II
10. Forca e brendshme
-Forca muskulare
Forcat e jashtme:
-Forca e gravitetit
-Ligji i I i lëvizjes-Inercioni
-Ligji i II i lëvizjes-Përshpejtimi
-Ligji i III i lëvizjes-Reaksioni
Në analizën biomekanike E.S mund t’a spjegojmë më
së miri me tri koncepte themelore që janë:
Pika mbështetëse
Forca rrotulluese dhe
Lavjerrësi
11.
12. Faza njëmbështetëse
Prekja realizohet me thembren dhe trinën e jashtme të shputës së këmbës. Gjuri
është pothuajse i shtrirë 178-180 ° ,ndërsa këndi mes pjesës së poshtme të shputës
dhe truallit është 40-45 °.
13. Zbutja: nënkupton që kontakti me truall bëhet me tërë shputën dhe këmba
mbështetëse është e shtrirë në nyjen e gjurit, ndërsa këmba tjetër (e mbledhur)
afrohet tek gjuri pak sa përpara,në krahasim me gjurin tjeter.
14. Shtytja: është elementi kryesor i fazës së parë të ecjes sportive. Shputa shtytëse
kalon aktivisht nga thembra në pjesën e përparme te saj, duke u formuar një kënd
mes pjesës së poshtme të shputës dhe truallit nga prapa në këndin 60°, ndërsa këndi i
shtytjes ( i formuar ndërmjet kërcirit dhe truallit nga para) arrin në rreth 64°.
Përfundimi i hapit kryhet kur thembra e këmbës përpara prek truallin.
15. Faza dymbështetëse është faza formuese e hapit në ecjen sportive. Gjatë saj
atleti qëndron fare pak mbi truall mbi majën e këmbës shtytëse dhe thembrën e
këmbës së lirë përpara. Në këtë fazë gjunjt e të dyja këmbëve janë maksimalisht të
shtrirë . Faza dymbështetëse mbaron sapo këmba shtytëse shkëputet nga trualli.
17. Krahët nuk kanë ndonjë kënd të caktuar me rregullore dhe janë në pozitë diagonale
me këmbët. Ato lëvizin në mënyrë konstante para dhe prap nga brezi i ijeve deri te
mjekrra.
18.
19. Ijet: Lëvizja e ijeve është një ndër elementet më specifike në ecjen sportive e cila kërkon
shumë punë për t’u përvetësuar.
Me lëvizje të ijeve nënkuptojmë: këmba që udhëheq është e shtrirë maksimalisht dhe
pothuajse e tërë pesha kalonë në këtë këmbë, ndërsa këmba tjetër është e lakuar në
artikulacionin e gjurit. Kjo n’a mundëson rrotullimin e pelvisit para dhe prapa në rrafshin
horizontal.
Rrotullimi i ijeve është veprim jashtëzakonisht i rëndësishëm për të ndihmuar lëvizjen e
trupit përpara.
20. Trungu: gjatë ecjes sportive atleti pothuaje nuk e lëviz trungun fare. Në rastet kur
shpejtësia rritet atëherë atleti lëviz trungun lehtë para 0-2 °
21. Koka gjatë ecjes sportive duhet të jetë pothuajse e palëvizshme dhe me shikim para.
22. Teknikat bashkëkohore të ecjes sportive dallohet nga këto veçori karakteristike:
- alternimi më i rrjedhshëm i fazave përbërëse të teknikës, me një ose dy mbështetje,
- shpejtësia më e madhe e hapave , në njësinë e kohës dhe me madhësi konstante,
- qëndrueshmëria e ritmit të ecjes.
Fazat e teknikës së ecjes sportive, në kushtët e zhvillimit të garës janë: nisja,
vrulli i nisjes, marshimi në distancë dhe mbritja
23. Nisja Në ecjen sportive është shumë e ngjahshme me nisjen në vrapimet e gjata.
Nisja bëhet me dy komanda, nëpër vende dhe nisu. Në komandën nëpër vende atleti
e merr pozitën para startit me një këmbë përpara dhe tjetrën prapa, ndërsa me
komandën nisu, starton garën.
24. Vrulli i nisjes në ecjen sportive, vrulli i nisjes zhvillohet në një distancë të
shkurtër prej 10-12 m.Brënda kësaj distance arrihet shpejtësia dhe madhësia
optimale e hapave të ecjes si dhe pozicioni i duhur i trupit për marshimin e lirë.
25. Marshimi në distancë është faza më e rëndësishme e teknikës së ecjes
sportive sepse ai përfshin pothuajse të gjithë kohëzgjatjen e garës.
Marshuesi vepron me zhdërvjelltësi për bashkërendimin e fazave njëmbështetëse
dhe dymbështetëse sipas parametrave teknike zhvillon frymëmarrjen e rregullt në çdo
3-4 hapa një frymëmarrje dhe në çdo 3-4 hapa një frymënxjerrje.
26. Mbërritja në ecjen sportive bëhet duke e ruajtur kontaktin e kembës
me truallin.
27.
28. Mësimi i teknikës së ecjes sportive te fëmijët fillon nga mosha 10-11
vjecare.
Të kemi atletet adekuate për ecjen sportive
Para fillimit të aktivitetit të bëjmë zgjatje të muskujve për të menjanuar
lëndimet
Të konsumojm lëngje mjaftueshëm për mos të arritur deri te dehidrimi
Të startojm nga pozicion i drejtëqëndrimit, koka me shikim para, këmbët
në gjërsi të ijeve, duart në këndin 90 dhe trupi të jetë i lirë.
Fillojmë të ecim nga thembra në gishtërinjt e këmbës, duke mbajtur
kontakt konstant mes shputës dhe truallit.
Duart lëvizin në raport diagonal me këmbët
Ijet rrotullohen para-prapa në rrafshin horizontal.
29.
30. 2000 2004 2008 2012
1:18:59 1:19:40 1:19:01 1:18:46
3:42:22 3:38:49 3:37:09 3:35:59
Vendet e para
20Km 50Km
31. 2012 2008 2004 2000
1:25:02
1:26:31
1:29:12 1:29:05
Vendet e para
20Km
32. 2013 2011 2009 2007 2005
1:20:58 1:19:56 1:18:41 1:22:20 1:18:35
3:37:56 3:41:24 3:38:35 3:43:53 3:38:08
Vendet e para
20Km 50Km
33. 2013 2011 2009 2007 2005
1:27:08
1:29:42
1:28:09
1:30:09
1:25:41
Vendet e para
20Km
34. 2012-2013 20Km (M) 2012-2013 50Km (M) 2012-2013 20Km (F)
1:18:37
3:35:59
1:25:021:20:58
3:37:56
1:27:08
Vendet e para
L.O K.B
35. Garat e ecjes sportive zhvillohen në distanca 20Km (F-M) dhe 50Km (M).
Nuk lehojet shkëputja nga trualli.
Gjykimi bëhet me sy.
Në gara në ambient të hapur përfshihen 6-9 gjyqtar.
Gabimi i atletit lajmërohet nga 3 gjyqtar, një herë me flamur dhe nëse gabimi
përsëritet atëherë atleti largohet nga gara.
Gara zhvillohet në kushte adekuate pa pengesa të trafikut.
Në gara të pranishëm janë edhe asistentët mjeksor me shenja dalluese (jelek,
shirita etj).
Në cdo 5 Km janë të vendosura stacionet e vecanta për rifreskim të atletit.
(Sfungjer uji, lëngje etj).
N’50Km një xhiro duhet të jetë jo më pak se 2.5 Km.