1. Ποιητικά εγχειρήματα μαθητών των τμημάτων Γ3 και Γ4 του σχολείου μας.
Σ΄ αγαπώ πολύ, μικρή μου άχνα
Ήταν μια ιδέα, απλώς μια ιδέα στην αρχή ...
Και όμως, ξαφνικά ήρθε πραγματικά, τόσο απρόσμενα, σαν χιονονιφάδα που
γλίστρησε από τα σπλάχνα τ΄ ουρανού ...
Το χιόνι συνέχισε να κυλά, λευκά παπλώματα ευτυχίας ....
Η ψυχή γαληνεμένη, γεμάτη ως πάνω αγαλλίαση, όνειρο ...
Όνειρο θερινής νυκτός ....
Ξάφνου το χιόνι έλιωσε, όσο απότομα ήλθε, τόσο απότομα έφυγε ...
Το όνειρο χάθηκε ....
Πνίγηκε κάθε ελπίδα στο σκοτάδι ...
Μα δεν άφησε το κύκνειο άσμα της ....
Ούτε καν έν΄ αντίο ...
Μόνο μια πληγή βουβή στο μυαλό, μια ουλή ανάμεσα σε άλλες αναμνήσεις, μια
χαράδρα ανάμεσα σε φλογισμένα πορτοκαλιά φυλλώματα φθινόπωρου ...
Κουκκίδα στον κόσμο, μα ανάσα ...
Μια ανάσα έσβησε, χάθηκε ...
Μια ανάσα φυλαγμένη καλά, προστατευμένη από μια δεύτερη, πιο δυνατή ανάσα,
κι όμως ...
Πολλές φορές αυτές οι αδύναμες ανάσες δεν πρέπει να έρθουν στην επιφάνεια,
πρέπει να μετατραπούν σε άχνα...
Κι ας φέρνει αυτή η άχνα δάκρυα που κρύβουν πόνο .....
Π. Κ.
Απόπειρες σε χαι κού
Το σπίτι έρημο
Απ΄ τα μάτια σου
Τρέξε να πιάσεις δάκρυα βγαίνουν και
σύννεφα που μοιάζουν με διαμάντια.
γυρίζουν
τούτη την ώρα.
Ναυαγισμένη
η νοσταλγία
της άλλης μορφής.
τα φώτα στο δρόμο κλείσαν
η πόλη αδειανή.

2. Ένα χαμόγελο
μπορεί πολλά να αλλάξει
στην ζωή.
Νυχτώνει και Δυο μαθητές γράφουν:
από το όνειρό σου Η αγάπη μας
ακούω καθαρά. ένα σαββατόβραδο
θα γίνει πέτρα.
Ο ουρανός
καίγεται από την
πρώτη ματιά του Ήλιου.
Μαυροφορεμένη
νύχτα, έλα τύλιξε
τις σκέψεις μου. Ερωτεύτηκες
μια σκιά στο βάθος
Μυστήριο της του παλιού κόσμου.
βροχής, οι κρυφές
αναπνοές του κόσμου. Τώρα χάνεσαι
δεν κοιτάς ποτέ πίσω
Η τρελόριζα ψάχνεις διαφυγή.
της αγάπης τους
μπορεί να ξεριζωθεί! Τα όνειρά μας
είναι δυνατότερα
από τη ζωή.
Ο χορός των ψυχών Τελετάμπης
πάνω στη γη, το κλάμα
ΑΝΑΣΤΑΙΝΕΙ.
Κλειώ Θεοδωράτη
Μια ταινία η ζωή,
αίσιο τέλος
ή καταστροφή.
Η απουσία σου,
εφιάλτης
Παρουσία σου, ευχή.
Ανώνυμο

3. Η ζωή είναι
γεμάτη πάντα μπορείς
να χαρείς κάτι. Έπεσε βράδυ
και ψάχνω το φεγγάρι
πού ΄ναι η μέρα;
Τουχτίδου παρθένα
Γελάω, πονάω Μαύρος ουρανός
κλαίω και ζω μα φαίνεσαι εσύ,
μα πιο πολύ ιδια ηλιακτίδα.
σ αγαπώ.
Αν η ομορφιά,
Ο ήλιος μ αφήνει ήταν χρυσός,
στης νύχτας την αγκαλιά θα ήσουν θησαυρός.
μόνη ξανά.
Η ψυχή μου τελειώνει
μέσα στην ταραχή Ο χειμώνας
των ανθρώπων. Ήρθες χειμώνα
οι άσπρες πατημασιές
σε φανερώνουν.
Λευκό σεντόνι
σκεπάζει τις αυλές μας
τώρα πια ξανά.
Πάνε στο χιόνι
τρέξε και μη σταματάς
πρέπει να γελάς.
Σαν παραμύθι
Θα στο πω, ό,τι αγαπάς
δεν τελειώνει.
παντού σκοτάδι
στο μυαλό έλα σώσε
Αυτόν τον καιρό
τη μαύρη ψυχή.
δεν ένιωθα μοναξιά
μέσα στον κόσμο.
Tweety

4. Κιμωλία χάραξε
τον πίνακα και στάζει
η πληγή
κοίταξα μπροστά
και σβήστηκε πίσω με Ξεθωριασμένες
μόνο μία σκέψη εικόνες παλιές, φέρνουν
τη νοσταλγία.
το τζάκι έσβησε,
μα η ζέστη κρατεί
μέσα στην καρδιά.
Απορίες
Να τανε η θάλασσα φεγγάρι να φέγγει όλη τη γη.
Να τανε ο ήλιος χρυσάφι να πλούτιζε και αυτή.
Ποια είναι η αλήθεια όμως, τα πλούτη ή η ζωή;
Και το παράπονο με ζώνει, να ζω ή να μη ζω;
Χάνομαι μες στη σκέψη μου και συνεχίζω ν απορώ.
Πήγαινε
Πήγαινε να βρεις τον τόπο τον δικό σου.
Και μη σταματήσεις ποτέ γιατί είναι δικός σου.
Φτιάξ τον όπως θες εσύ και μην απορήσεις.
Είναι ο τρόπος σου, γράφεις και ποτέ μην τον σβήσεις.
Αγάπη
Η αγάπη επιπλέει
μες την απέραντη
θάλασσα .

5. Άγγιγμα Θεού
χρυσόνερος αγέρας
τρέχει στη σιωπή.
Ερωτεύτηκες
μια σκιά στο βάθος
του παλιού κόσμου.
Το αναπάντεχο
φως που κρύβεται μέσα
στη σκοτεινιά μας.
Σ΄ αγαπώ μα η γύμνια
της ψυχής μου
σε διώχνει μακριά.
ΤΣΑΚ
Από το Β2
Συνάντηση Έκτορα και Ανδρομάχης Πρώτος θα είναι από όλους.
Να πολεμάει με αντρεία,
Στο κάστρο μέρα - νύχτα περιμένει Έξω από την Τροία,
τον άνδρα της που τόσο πολύ τους Αχαιούς όλους.
προσμένει
να γυρίσει από της μάχης τα πεδία και « Και ποτέ δεν θα μείνω πίσω,
να του πει πως με την ψυχή μου θα πολεμήσω.
χωρίς αυτόν η ζωή της δεν έχει αξία, Για να τους διώξουμε μια και καλή,
και τον γιό τους να σκεφτεί τους Αχαιούς απ΄ τη ζωή.»
να μην τον αφήσει μόνο στη ζωή.
Τότε ο Σκαμάνδριος έτρεξε κοντά του,
Έφτασε ο Εκτορας , να ΄τος! γιατί μπορεί να μην τον ξανασφίξει
Όμορφος, νταής, βαρβάτος! στην αγκαλιά του,
Στην αγκαλιά του πέφτει δακρυσμένη εφόσον φύγει μακριά του.
η Ανδρομάχη η καημένη, Και τότε αποχωρίστηκαν αυτοί,
που το καλό της σκέφτεται του γιού να συνεχίσει η πλοκή.
της Να πάμε παρακάτω,
και τον παρακαλεί να μείνει πίσω, και να πούμε « άσπρο πάτο» !
στα δωμάτια του παλατιού της.
Ζ. Κ.
Μα εκείνος αποφασισμένος
αρνείται αγριεμένος.
Ούτε στα δώματα θα μείνει,
ούτε στις Σκαιές Πύλες να υπομείνει.
Αλλά εκεί μπροστά.

6. Η ασπίδα του Αχιλλέα
Πρώτα έφτιαξε μια μεγάλη
και γερή ασπίδα
με πέντε στρώσεις και γυαλιστερό
τριπλό στεφάνι ολόγυρά της
και πάνω της χάραξε
πλούσια ανάγλυφα σχέδια.
Χάραξε τον Ήλιο, τον Ουρανό,
τη Θάλασσα και όλους τους
αστερισμούς.
Έπειτα σκάλισε δυο πολιτείες,
στην μια γινόταν γάμος και
οδηγούσαν τη νύφη Ο θάνατος του Έκτορα
με χορούς και πυρσούς,
αυλούς και φόρμιγγες, Ο Έκτωρ ο γενναίος
ενώ γύρω από την άλλη πολιτεία πληγώθηκε από το ξίφος του
είχαν στρατοπεδεύσει δυο στρατοί Αχιλλέως.
με λαμπερά χάλκινα όπλα. Λίγο προτού ξεψυχήσει
είπε κάτι για του Αχιλλέα την τύχη.
Ζωγράφισε ακόμα αιματηρές μάχες Ο Πρίαμος ο αρχηγός
Θνητών και Θεών, πήγε και στάθηκε εμπρός.
αγρότες να θερίζουν ολόχρυσους Μες του Αχιλλέα τη σκηνή
αγρούς ο Πρίαμος παρακαλεί.
κοπέλες με αραχνοΰφαντους χιτώνες Ο Αχιλλέας μαλάκωσε
και στεφάνια να χορεύουν. σαν τα λόγια αυτά άκουσε.
Ο Έκτωρ ο γενναίος
Γ.Κ. αν και πεθαμένος
γυρίζει πίσω στην Τροία
αν και όλοι λένε ήταν κρίμα.
Αλλά την μοίρα άλλοι την ορίζουν
και την αλλάζουν αν θελήσουν.
Π. Π.