Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της (Άλκη Ζέη) Νεοελληνική Λογοτεχνία 2015-2016 Εργασία μαθητών του Β΄2 Πρότυπο Γυμνάσιο Ζωσιμαίας Σχολής

1. Άλκη Ζέη
Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της
Εργασία στο μάθημα της Λογοτεχνίας των μαθητών:
Κούργια Ελένης
Κούτλα Δημήτριου
Κρανιώτη Βασιλείου
Κωσταδήμα Ναταλίας
Παπαδιά Ελένης

2. Άλκη Ζέη
Η Άλκη Ζέη είναι Ελληνίδα συγγραφέας. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1925,
κόρη τραπεζικού υπαλλήλου από την Κρήτη και Σαμιώτισσας μητέρας.
Μαζί με τη Ζωρζ Σαρή, με την οποία γνωρίζονταν από τα σχολικά τους
χρόνια, καθιέρωσε ένα νέο στυλ στο νεανικό μυθιστόρημα, τόσο από την
άποψη του ζωντανού, αυτοβιογραφικού ύφους όσο και της εισαγωγής
του πολιτικού, κοινωνικού και ιστορικού στοιχείου στο είδος. Έχει
βραβευθεί για το έργο της από την Ακαδημία Αθηνών, ενώ βιβλία της
έχουν μεταφραστεί σε 20 γλώσσες.

3. Το εφηβικό μυθιστόρημα “Η Κωνσταντίνα
και οι αράχνες της” κέρδισε το 2003 το
βραβείο εφηβικού μυθιστορήματος του
Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου
(ελληνικό τμήμα της IBBY)
Πηγή: Βικιπαίδεια

4. Στοιχεία του βιβλίου
Συγγραφέας: Άλκη Ζέη
Έτος Έκδοσης: 2002 (Εκδόσεις Κέδρος)
Τόπος Έκδοσης: Αθήνα
Επανέκδοση: 2011 (Εκδόσεις Μεταίχμιο)
Εικονογράφηση: Σοφία Ζαραμπούκα
Είδος κειμένου: Εφηβικό Μυθιστόρημα

5. Σύντομη απόδοση του περιεχομένου
Όταν η Κωνσταντίνα γίνεται 7 χρονών, αναγκάζεται να μετακομίσει με
τους γονείς της στο Άαχεν, της Γερμανίας. Γυρίζει λόγω του χωρισμού
των γονιών της στην Ελλάδα, όπου και μένει με τη γιαγιά της. Η
αντιπάθειά τους είναι αμοιβαία. Εκεί γνωρίζει τον Λουμίνη, το αγόρι που
τη μυεί στον κόσμο των ναρκωτικών. Μετά από μια σύντομη περιπέτεια,
ο Λουμίνης δεν τα καταφέρνει ως το τέλος, η Κωνσταντίνα όμως
πετυχαίνει με τη βοήθεια φίλων και συγγενών να ξεφύγει μια για πάντα
από τις “αράχνες”. Τέλος, συμφιλιώνεται με τη γιαγιά της και πηγαίνει
σε κέντρο απεξάρτησης.

6. Εξώφυλλα βιβλίου
Εκδόσεις Κέδρος (2002) Εκδόσεις Μεταίχμιο (2011)

7. Αφηγηματικές τεχνικές
Κειμενικό είδος: μυθιστόρημα,εφηβικό
Αφηγηματικοί τρόποι: συνδυασμός (αφήγηση, διάλογος, περιγραφή,
μονόλογος) – κυριαρχεί ο εσωτερικός μονόλογος
Αφηγείται ο ίδιος ο κεντρικός ήρωας, η Κωνσταντίνα, σε όλο το κείμενο
Πρωτοπρόσωπη αφήγηση από αυτοδιηγητικό αφηγητή
Επιτυγχάνεται ζωντανή αφήγηση, που μας κάνει να συμπαθήσουμε την
Κων/να, γιατί βλέπουμε όσα της συνέβησαν, μέσα από τα δικά της μάτια

8. Γενεαλογικό δέντρο της Κωνσταντίνας
Κωνσταντίνος Ισμήνη
ΜαρίαΘείος
Βενετία δίδυμα
Σαμπρίνε Μπαμπάς
Μπριγκίτε
Στέλλα
Κωνσταντίνα
Μιχάλης
Παππούς Γιαγιά
μωρό

9. ❖ Η Κωνσταντίνα θαυμάζει τον πατέρα της, διότι έχουν μία πάρα πολύ
δυνατή σχέση αγάπης και αλληλοκατανόησης. Τον βλέπει σαν φίλο,
αφού μοιράζεται τα μυστικά της μαζί του, πάνε βόλτες και συζητάνε για
τα πράγματα που την ενδιαφέρουν. Έχουν πιο στενή σχέση από ό,τι έχει
με τη μητέρα της. Όλα αυτά όμως μόνο στη Γερμανία.
❖ Η Κωνσταντίνα θαυμάζει τη μητέρα της και θέλει να γίνει σαν και αυτή.
Αυτό δείχνει πως έχουν πολύ καλή σχέση σαν μητέρα και κόρη.
Σχέσεις της Κωνσταντίνας με τους γύρω της

10. ❖ Η Κωνσταντίνα έχει αναπτύξει καλές σχέσεις με τον Χερ Χάινερ, ο
οποίος ήταν ο διευθυντής του παλιού της σχολείου στη Γερμανία,
αλλά η Κωνσταντίνα τον βλέπει σαν πατέρα, γιατί αυτός τη
συμβουλεύει και τη βοηθάει να πάρει αποφάσεις.
❖ Η Κωνσταντίνα βλέπει τον Λουμίνη όχι μόνο σαν φίλο αλλά και σαν
μεγαλύτερο αδερφό, αφού τις περισσότερες φορές την προστατεύει
και τη συμβουλεύει – αν και αυτός την παρέσυρε στα ναρκωτικά.

11. ❖ Επίσης καλές σχέσεις έχει και με τον καθηγητή μαθηματικών στην
Ελλάδα, τον κύριο Μπένο, τον οποίο πάλι βλέπει σαν φίλο της.
Ο κ. Μπένος νοιάζεται για αυτήν και τη βοηθάει να συνέλθει από την
περιπέτειά της με τα ναρκωτικά.
❖ Αν και αρχικά δεν συμπαθούσε τη Μαρίνα, η Κωνσταντίνα στο τέλος
τη συμπάθησε. Η Μαρίνα τη βοήθησε να πάρει την απόφαση να πάει
στο κέντρο απεξάρτησης, αφού άκουσε ότι και αυτή είχε περάσει την
ίδια περιπέτεια.

12. ❖ Αρνητική σχέση αναπτύσσει μόνο με τη Φάρμουρ (τη γιαγιά της) η
Κωνσταντίνα, καθώς καμία τους δεν κάνει προσπάθεια να συμπαθήσει
την άλλη. Η αρνητική αυτή στάση της γιαγιάς της έχει τις ρίζες της στον
πόλεμο του 1940, όταν οι Γερμανοί συνέλαβαν τον άντρα της, Κωνστα-
ντίνο. Το γεγονός αυτό δημιούργησε στη Φάρμουρ προκαταλήψεις και
μίσος για τους Γερμανούς. Έτσι, όταν η Κωνσταντίνα επιστρέφει στην
Ελλάδα από τη Γερμανία, η γιαγιά της αποκτά μία προκατάληψη και για
την εγγονή της. Βέβαια, στο τέλος, όταν η Φάρμουρ ανακαλύπτει το
πρόβλημα της Κωνσταντίνας αλλάζει στάση και την αντιμετωπίζει με
περισσότερη αγάπη και στοργή.

13. Ζητήματα που απασχολούν την ηρωίδα
Η Κωνσταντίνα αντιμετωπίζει ένα μεγάλο και βασικό πρόβλημα. Οι γονείς της χωρίζουν
και αυτή αναγκάζεται να μετακομίσει στην Ελλάδα και να μείνει μαζί με τη γιαγιά της
Φάρμουρ, με την οποία δεν έχει καλές σχέσεις.
Ένα άλλο δευτερεύον πρόβλημα είναι πως μετά τον χωρισμό των γονιών της η ηρωίδα
έχει δύο νέα αδέλφια, την Μπριγκίτε (την οποία επίσης δεν συμπαθεί) από τον πρώτο
γάμο της νέας γυναίκας του μπαμπά της, της κ. Σαμπρίνε, και ένα μωράκι από τον
δεύτερο γάμο της μαμάς της.
Η δύσκολη καθημερινότητα της Κωνσταντίνας και η συνεχής απογοήτευση που της
προκαλούν όλα τα παραπάνω ζητήματα την ωθούν στα ναρκωτικά, τα οποία χωρίς να το
αντιλαμβάνεται, της δημιουργούν νέα προβλήματα, όχι μόνο στον οργανισμό της αλλά και
στη διάθεσή της και στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει την κάθε κατάσταση.

14. Σκέψεις και συναισθήματα για την ηρωίδα
Ελένη Κ.: Όταν διάβασα για πρώτη φορά το βιβλίο, ένιωσα ανάμεικτα
συναισθήματα για την ηρωίδα. Από τη μία πλευρά αισθάνθηκα λύπη για τα
όσα πέρασε, αλλά από την άλλη έναν θυμό γι’ αυτήν που επέτρεψε στον
εαυτό της να μπει στον κόσμο των ναρκωτικών.
Δημήτρης: Καθώς διάβαζα το βιβλίο, σελίδα με τη σελίδα, ένιωθα άγχος,
αγωνία αλλά και συγκίνηση για την τύχη της Κωνσταντίνας. Μη ξέροντας αν
η πρωταγωνίστρια θα ζούσε ή θα πέθαινε, διάβαζα το βιβλίο πιο τακτικά και
έντονα. Στο τέλος χάρηκα, γιατί η Κωνσταντίνα κατάλαβε το λάθος της και
έτσι η περιπέτειά της είχε ευτυχή κατάληξη.

15. Σκέψεις και συναισθήματα για την ηρωίδα
Βασίλης: Διάβασα το βιβλίο με ευχαρίστηση. Ένιωσα λύπη που η
Κωνσταντίνα γύρισε στην Ελλάδα. Με παραξένεψε το γεγονός ότι δοκίμασε
κάτι που δεν ήξερε χωρίς να καταλάβει ότι ήταν ναρκωτικά και ότι πίστεψε
στα λόγια του Λουμίνη ότι θα έφευγαν. Θεωρώ ότι η στάση της οικογένειάς
της, μετά την κατάρρευσή της, ήταν σωστή.
Ναταλία: Διαβάζοντας το βιβλίο, ένιωσα σαν η Κωνσταντίνα να ήταν φίλη
μου και με γράμματα να μου εξιστορεί τη ζωή της. Αισθάνθηκα στεναχώρια
και συμπόνια γι’ αυτήν και τα όσα πέρασε, καθώς και αγωνία για το αν θα
καταφέρει τελικά να γλιτώσει από την παγίδα των ναρκωτικών.

16. Σκέψεις και συναισθήματα για την ηρωίδα
Ελένη Π.: Διαβάζοντας το βιβλίο ένιωσα θλίψη για όλα τα προβλήματα που
αντιμετώπισε η Κωνσταντίνα και περισσότερο για το γεγονός ότι μπήκε στον
άσχημο κόσμο των ναρκωτικών άθελά της. Στο τέλος όμως ένιωσα χαρά και
ανακούφιση, επειδή η Κωνσταντίνα κατάφερε να ξεφύγει από τις «αράχνες»
των ναρκωτικών.
ΤΕΛΟΣ