1. Κεφάλαιο 4
Η τέχνη και τα γράμματα
ΙΣΤΟΡΙΑ Δ΄ - 1η ΕΝΟΤΗΤΑ – ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ
Μανιάτης Κωνσταντίνος
2. Σταμάτησε να αναπτύσσεται η μυκηναϊκή τέχνη.
Τοιχογραφία
Μετά την κάθοδο των Δωριέων
ΑγγείοΚόσμημαΧρυσό σκεύος
3. Η παλιά γραφή, που ήταν δύσκολη, ξεχάστηκε.
Μετά την κάθοδο των Δωριέων
Πλάκα με μυκηναϊκή γραφή Κάποια από τα σύμβολα της μυκηναϊκής
γραφής
4. Την εποχή αυτή δε χτίζονταν
μεγάλα κτίρια.
Τα κτίρια
Τα κτίρια ήταν μικρά
και απλά.
Πήλινο ομοίωμα
μικρού κτιρίου που
βρέθηκε στο ιερό της
Ήρας κοντά στο Άργος
Αναπαράσταση
σπιτιού της
γεωμετρικής εποχής
5. Τα θεμέλια τα έχτιζαν με πέτρες, ενώ για το υπόλοιπο
μέρος χρησιμοποιούσαν άλλα υλικά.
Τα κτίρια
Σχέδιο θεμελίων σπιτιού
Σχέδιο σπιτιού
6. Τα πρώτα αγάλματα παρίσταναν θεούς και
ήταν ξύλινα. Από αυτά δε σώθηκε κανένα,
επειδή το ξύλο καταστρέφεται εύκολα.
Τα αγάλματα και τα αγγεία
Αργότερα άρχισαν να
φτιάχνουν μικρά
αγάλματα από μέταλλο.
Χάλκινα αγάλματα
7. Οι άνθρωποι για να αποθηκεύουν λάδι, κρασί και άλλα
προϊόντα χρησιμοποιούσαν αγγεία.
Τα αγάλματα και τα αγγεία
Αγγεία για καθημερινή χρήση
9. Γι’ αυτό και η τέχνη ονομάστηκε γεωμετρική
και αυτή η εποχή γεωμετρικά χρόνια.
Τα αγάλματα και τα αγγεία
10. Αυτή την εποχή οι Έλληνες
άρχισαν θαλασσινά ταξίδια
πουλώντας και αγοράζοντας
προϊόντα.
Το εμπόριο
Κατάφεραν και πάλι να πάρουν στα
χέρια τους το εμπόριο της Μεσογείου,
που είχαν στην παρακμή του
μυκηναϊκού πολιτισμού.
Εμπορικό πλοίο
11. Στα ταξίδια τους οι Έλληνες ήρθα σε
επαφή με έναν άλλο λαό, τους Φοίνικες.
Το νέο αλφάβητο
Από αυτούς πήραν
το αλφάβητο.
Φοινίκη
12. Σ’ αυτό πρόσθεσαν φωνήεντα
και έτσι έφτιαξαν το δικό
τους.
Το νέο αλφάβητο
Στην αρχή οι Έλληνες έγραφαν
από δεξιά προς τα αριστερά,
χωρίς να χωρίζουν τις λέξεις.
Το φοινικικό και το ελληνικό αλφάβητο
13. Στην αρχή οι Έλληνες είχαν τα
γράμματα που χρησιμοποίησαν οι
Φοίνικες, αλλά με το πέρασμα του
χρόνου άλλαξε μαζί με την προφορά
και η μορφή τους. Γείτονες των
Φοινίκων στις περισσότερες
περιοχές ήταν Έλληνες από την
Ιωνία. Αυτοί διδάχτηκαν από τους
Φοίνικες τα γράμματα και, αφού τα
άλλαξαν λίγο, τα χρησιμοποίησαν οι
ίδιοι. Σωστά μάλιστα τα ονόμασαν
φοινικικά γράμματα, αφού τα είχαν
πάρει από τους Φοίνικες.
Ηρόδοτος, Ιστορία, Ε΄, 58
(διασκευή)
Τα φοινικικά γράμματα
Αγγείο, όπου είναι χαραγμένη η
αρχαιότερη ελληνική επιγραφή που
έχει σωθεί μέχρι σήμερα (Αθήνα,
Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο).
14. Στην αρχαιότητα υπήρχαν πολλά είδη αγγείων που εξυπηρετούσαν τις
καθημερινές ανάγκες του νοικοκυριού αλλά και τις θρησκευτικές
ανάγκες των ανθρώπων. Τα πιο συνηθισμένα είδη αγγείων είναι τα
εξής:
Αμφορέας: μεγάλο κλειστό αγγείο με δύο κάθετα χερούλια· το
χρησιμοποιούσαν για να μεταφέρουν ή να αποθηκεύουν υγρά και
στερεά.
Κρατήρας: μεγάλο ανοικτό αγγείο για το ανακάτεμα του κρασιού με το
νερό. Οι αρχαίοι έπιναν νερωμένο κρασί.
Λεκάνη: μεγάλο χαμηλό και ανοικτό αγγείο με οριζόντιες λαβές, χωρίς
σκέπασμα. Στο εσωτερικό της ίσως προετοίμαζαν το φαγητό.
Λήκυθος: ελαιοδοχείο με στενό στόμιο και κάθετη λαβή. Λευκά τέτοια
αγγεία αφιέρωναν στους νεκρούς.
Πινάκιο: ανοικτό ρηχό αγγείο σαν το σημερινό πιάτο.
Μ.Τιβέριος, Ελλ.Τέχνη, Αρχαία Αγγεία, (διασκευή)
Τα σχήματα και η χρησιμότητα των αγγείων