Οι διαφορές στην καθημερινή ζωή και στη νοοτροπία των δύο σημαντικότερων πόλεων της ελληνικής αρχαιότητας, της Αθήνας και της Σπάρτης. Ήταν αυτές που οδήγησαν τελικά στον Πελοποννησιακό Πόλεμο και στο τέλος της πόλης-κράτους;
3. O καθημερινός βίος των Αθηναίων ήταν πολύ
σημαντικός για την ζωή τους. Οι Αθηναίοι είχαν
πολλές ασχολίες. Εκπαιδεύονταν, δούλευαν,
γυμνάζονταν, μορφώνονταν, περνούσαν ώρες με
τις οικογένειές τους και ασχολούνταν με διάφορα
αντικείμενα και πολλά παιχνίδια, όπως ακριβώς
και οι σημερινοί άνθρωποι.
4.
5. Ο ρόλος του άνδρα στην Αρχαία Αθήνα
Στην αρχαία Αθήνα, ο άνδρας ήταν υπεύθυνος για την οργάνωση και
την διαχείριση του σπιτιού, όπως και για την λήψη σημαντικών
αποφάσεων στην οικογένεια .
Όσον αφορά την πολιτική, μόνο ο άνδρας είχε το δικαίωμα του
εκλέγειν και του εκλέγεσθαι . Μπορούσε να παρευρεθεί στην
Εκκλησία του Δήμου για την λήψη αποφάσεων σε θέματα της πόλης.
Επίσης, μπορούσε να συμμετέχει στις θρησκευτικές εκδηλώσεις .
6.
7. Η γυναίκα στην Αρχαία Αθήνα
Η γυναίκα στην αρχαία Αθήνα εξακολούθησε να
εργάζεται στο εσωτερικό του σπιτιού, να βρίσκεται
υπό τον "κύριο" και να µην έχει πολιτικά
δικαιώματα.
8. Για την αθηναϊκή κοινωνία, αποστολή
της γυναίκας ήταν από τη μια μεριά η
φύλαξη του οίκου και η εκτέλεση
διάφορων εργασιών με τη βοήθεια της
δούλας για την καλή λειτουργία του, και
από την άλλη η απόκτηση παιδιών,
κυρίως αρσενικών. Οι γυναίκες είχαν
περιορισμένες ασχολίες.
9. Οι μόνες έξοδοι τους σε δημόσια θέα ήταν σε
μεγάλες θρησκευτικές γιορτές.
Δεν υπήρχε θεσμοθετημένη εκπαίδευση για τις
γυναίκες και οι γνώσεις τους προέρχονταν από
συγγενείς, φίλες και άλλες γυναίκες του
περιβάλλοντός τους.
Οι γυναίκες έπαιζαν περιορισμένο ρόλο στην
πολιτική ζωή, αφού στερούνταν το δικαίωμα της
ψήφου.
10.
11. Η παιδική ηλικία – εκπαίδευση στην Αρχαία Αθήνα
Μέχρι τα 7 τους έτη τα αγόρια και τα κορίτσια μεγάλωναν μαζί στον
γυναικωνίτη και έπαιζαν μαζί διάφορα ευχάριστα παιχνίδια. Από τα 7 τους
έτη τα αγόρια, με τη συνοδεία του παιδαγωγού, πήγαιναν στο σχολείο. Ο
παιδαγωγός ήταν ένας ηλικιωμένος και έμπιστος δούλος της οικογενείας.
Σε ό,τι αφορά τα κορίτσια, αυτά έμεναν στο σπίτι και η μητέρα τους τα
δίδασκε ανάγνωση, γραφή, μουσική, χορό και την οικοκυρική τέχνη.
Τα αγόρια από τις φτωχές οικογένειες μάθαιναν την εργασία των πατέρων
τους βοηθώντας τους στα καταστήματα ή τα αγροκτήματά τους.
12.
13. Τι έτρωγαν οι Αρχαίοι Αθηναίοι
• Δημητριακά – σιτάρι
• Φρούτα και Λαχανικά
• Κρέας
• Γλυκά
• Ψάρι
• Η διατροφή τους ήταν λιτή και έμοιαζε με την Μεσογειακή
διατροφή.
• Το κάθε φαγητό συνοδευόταν με ψωμί. Το ελαιόλαδο ήταν
κύριο συστατικό των φαγητών τους.
14.
15. Ενδυμασία των Αρχαίων
Το κύριο αντικείμενο της αντρικής ενδυμασίας ήταν ο
χιτώνας, που τον φορούσαν κατάσαρκα.
Ο χιτώνας δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα κομμάτι πανί, με
τρύπες για τα χέρια, που το έπιαναν στον έναν ώμο με πόρπη.
Το μήκος του χιτώνα ποίκιλλε ανάλογα με την εποχή.
Στην αρχή ήταν πολύ μακρύς, μα αργότερα άρχισαν να τον
σφίγγουν στη μέση με ένα κορδόνι και έτσι έφτανε ως τα
γόνατα.
Πάνω από το χιτώνα οι Αθηναίοι φορούσαν ένα είδος
μανδύα ή πελερίνα που το έλεγαν ιμάτιο.
16. Υπήρχε και ένας κοντός μανδύας, πιασμένος με μια πόρπη
κάτω απ' το λαιμό και αφημένος να πέφτει ελεύθερα πάνω
απ' τους ώμους και τις πλάτες.
Αυτή η πελερίνα ονομαζόταν χλαμύδα και τη φορούσαν
στον πόλεμο, στο κυνήγι και στα ταξίδια.
Στην Αθήνα η χλαμύδα ήταν το συνηθισμένο ένδυμα της
νεολαίας.
17. Ο πέπλος ήταν ένα μάλλινο ένδυμα που φορούσαν οι γυναίκες και
αποτελούνταν από ένα ορθογώνιο ύφασμα που δεν χρειαζόταν να ραφτεί.
Την επάνω παρυφή του υφάσματος την καρφιτσώνανε με πόρπες και
περόνες, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα άνοιγμα στο λαιμό και στο δεξιό
βραχίονα.
Ακόμα, είχε δύο παρυφές κάτω και τέσσερις επάνω στο ύψος του
αποπτύγματος με αποτέλεσμα να μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως
κάλυμμα για το κεφάλι.
Τέλος, ο πέπλος μπορούσε να φορεθεί πάνω από τον χιτώνα.
23. Η ζωή στην Αρχαία Σπάρτη, δεν ήταν ίδια
με την ζωή στις άλλες πόλεις .
Η πόλη έμοιαζε με στρατόπεδο και οι νόμοι
ήταν αυστηροί.
24. Η παιδική ηλικία στην Αρχαία Σπάρτη
Με τον ίδιο τρόπο μορφώνονταν κι τα κορίτσια, τα οποία,
όπως και τα αγόρια, ασκούνταν στα γυμναστήρια.
Φορούσαν κοντά φορέματα και έπαιρναν μέρος σε όλες τις
γιορτές και τις εκδηλώσεις.
Με τον τρόπο αυτόν, θα έπλαθαν γερό σώμα και θα γίνονταν
αργότερα άξιες μητέρες .
25. Εκπαίδευση των παιδιών
Η εκπαίδευσή τους ήταν σκληρή και την αναλάμβανε
η πόλη. Τα μαθήματα τους ήταν η γραφή, η ανάγνωση,
η μουσική και ο χορός, πάντα παράλληλα με την
σκληρή στρατιωτική τους εκπαίδευση.
26.
27.
28. Ο άντρας στην Αρχαία Σπάρτη
Οι Σπαρτιάτες δεν ήταν υποχρεωμένοι να εργάζονται.
Αυτήν την υποχρέωση την αναλάμβαναν οι είλωτες.
Ζούσαν διαρκώς σε πολεμική ετοιμότητα. Ο κίνδυνος
εξέγερσης των ειλώτων τους υποχρέωνε να είναι κάτι σαν
ισόβιοι καταδρομείς.
Για να μην διαφθείρονται οι άντρες από ξένες συνήθειες
που έκαναν τους ανθρώπους μαλθακούς, τους απαγόρευε το
κράτος να ταξιδέψουν έξω από την Σπάρτη.
29.
30. H θέση της γυναίκας στην Αρχαία Σπάρτη
Η γυναίκα απολάμβανε μεγάλα προνόμια στην Αρχαία Σπάρτη, πράγμα που
προκαλεί εντύπωση .
Επειδή ο άνδρας έλειπε για πολύ καιρό από το σπίτι, η γυναίκα στη Σπάρτη
ήταν χειραφετημένη σε βαθμό αδιανόητο για την εποχή εκείνη.
Είχε αυξημένα προνόμια και αρμοδιότητες στη Σπαρτιατική κοινωνία.
Γυμναζόταν, όπως τα αγόρια και ήταν γνωστή για τις αθλητικές της
ικανότητες.
Τέλος, συμμετείχε στην πάλη και έδινε μεγάλη σημασία στον χορό.
31.
32. Η διατροφή των Σπαρτιατών
Η διατροφή των Σπαρτιατών περιλάμβανε:
– Κριθάρι (βασικό στοιχείο, άφθονο στην περιοχή)
– Μέλανα ζωμό (σούπα με χοιρινό, αίμα και αλάτι). Τον
συνόδευαν με κριθαρένιο ψωμί, τυρί, σύκα, κρασί.
Ήταν ένα γεύμα λιτό αλλά πλούσιο σε ενέργεια και
ταυτόχρονα ελαφρύ στο στομάχι.
34. Ενδυμασία Σπαρτιατών
Άνδρες: φορούσαν έναν μανδύα όλο τον χρόνο. Το έκαναν
αυτό, για να μαθαίνουν τους εφήβους να αντέχουν στο κρύο.
Αυτός ο μανδύας δεν πλενόταν ως ένδειξη ότι το ντύσιμο δεν
ήταν σημαντικό. Επίσης οι Σπαρτιάτες φόραγαν παπούτσια
((σανδάλια ),αλλά μόνο όσοι κατάγονταν από πλούσια
οικογένεια.
Τέλος, στους εφήβους απαγορευόταν να φοράνε παπούτσια,
με σκοπό να σκληραίνουν τα πόδια τους. Οι στρατιώτες
περπάταγαν με γυμνά πόδια .
35. Γυναίκες: φορούσαν ένα
φόρεμα γνωστό ως
φαινομηρίδες.
Είχε ονομαστεί «φαινομηρίδες»,
επειδή φαίνονταν οι μηροί των
γυναικών.
36. Οι είλωτες, που βρισκόταν
στη κατώτατη βαθμίδα της
κοινωνικής ιεραρχίας της
Σπάρτης, έπρεπε να
αρκούνται σε μια δερμάτινη
ποδιά και μια σκούφια από
τριχωτό δέρμα σκύλου, που
λεγόταν «κυνή».
40. Επαγγέλματα της εποχής : Αθήνα - Σπάρτη
Όλοι οι Έλληνες ήταν βιοπαλαιστές και εργατικοί άνθρωποι
ώστε να βγάζουν τα «προς το ζην» των οικογενειών τους:
● Ο ψαράς
● Ο ξυλουργός
● Ο κρεοπώλης
● Ο βαφέας
● Ο αγγειοπλάστης
42. Σημαντικά επαγγέλματα
Το επάγγελμα του ναύκληρου ( αυτός που είναι πλοιοκτήτης)
ήταν πολύ σπουδαίο. Συνήθως το επάγγελμα αυτό το
ασκούσαν πλούσιοι Έλληνες.
Επίσης, το εμπόριο και η ναυτιλία αναπτύχθηκαν σε μεγάλο
βαθμό λόγω της γεωγραφικής θέσης της χώρας, επειδή ήταν
το σταυροδρόμι των Ηπείρων.
44. Κουρέας
Ο κουρέας ήταν
απαραίτητος για τους
Έλληνες. Ήταν τόσο
διαδεδομένο επάγγελμα,
διότι οι Έλληνες ήταν
προσεκτικοί με την
εμφάνιση τους.
45. https://youtu.be/wHBO5O_Y_bk
Η Γυναίκα στην Αρχαία Ελλάδα- http://www.projethomere.com
Η γυναίκα στην αρχαία Σπάρτη https://youtu.be/uk-J8SPvZmI
Ο ΓΑΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ, Κλασσική εποχή 1 https://youtu.be/-RVS9Hyi_Kk
Σκηνές από την Καθημερινή Ζωή στην Αρχαιότητα https://youtu.be/a1C6y6CN3UM
Ενδιαφέροντα ντοκιμαντέρ