1. Κ.Α. ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΒΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ (ThB) – M.A. in
Communication and Journalism

2. Ας κάνουμε ένα πείραμα και ας πούμε ότι είστε γιατρός
ή δικηγόρος και έχετε στο γραφείο σας τρεις, τέσσερις,
πέντε ή και παραπάνω ασθενείς ή πελάτες και κάθε
ένας από αυτούς έχει και μια απαίτηση και μια ανάγκη
και χρειάζεται τη βοήθεια σας.
 Τι θα σκεφτείτε να κάνετε;

3. Μερικές πρώτες σκέψεις είναι ή μπορεί να είναι:
 ας του δώσω μια πρόχειρη συμβουλή, όσο
γρηγορότερα τόσο καλύτερα…
 ας του γράψω μια συνταγή στα γρήγορα, δε θα
πάθει και τίποτα…
 ας μην τον εξετάσω, δε θα έχει τίποτα
σοβαρό…εχω και άλλες δουλειές!
 να του πω να μείνει ήσυχος η υπόθεσή του είναι σε
καλά χέρια…

4. είναι όντως;

5. Αυτό που θυμόμαστε πάντα είναι να είμαστε
επαγγελματίες αλλά αυτό που ξεχνάμε είναι να είμαστε
άνθρωποι
και το κυριότερο… ότι έχουμε να κάνουμε με
ανθρώπους!

6. Εδώ ερχόμαστε σε αυτό που ονομάζεται Εκπαίδευση·
Η εκπαίδευση δεν έχει να κάνει ή τουλάχιστον δεν έχει
να κάνει μόνο:
(α) με λειτουργίες (Witteloostuijn and Jong, 2007, p.
236)
(β) με μοντέλα (Lima et. al., 2012, p. 347, Shor, 1993, pp.
25-35)
(γ) με επαγγελματισμό (Svensson, 2006, pp. 579-80)

7. Σε αυτήν προστίθενται τρία χαρακτηριστικά εξαιρετικής σημασίας:
η ανάπτυξη της κοινωνικότητας στο μαθητή, ( Eccles, 2007, pp. 665-667 ) που
δεν είναι μια λειτουργία ένταξης του παιδιού στο κοινωνικό σύνολο-μόνο- αλλά
μια μυσταγωγία ένταξης στη σχέση με τον άλλον
η μετάδοση γνώσης, που δεν επιτυγχάνεται μόνο μέσω μοντελοποιημένων
λογικών αλλά και μέσω εμπνευσμένων παραδειγμάτων ( Πολυζώη, 2010, σ. 1 )
και τέλος
η ανιδιοτελής αγάπη προς αυτό που κάνω, το οποίο αργά ή γρήγορα θα φέρει και
την αγάπη σε αυτόν που το προσφέρω ( Νήλ, 1972, σ. 349). Κι’ αν ακόμα το
τελευταίο δεν έρθει, τότε και πάλι πλάι-πλάι θα βαδίζω μαζί του.
Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι η εκπαίδευση μπορεί να είναι και μια συνοδοιπορία
στη περιπέτεια της μάθησης ( Βάινα, 2008, σ. 3).

9. Τα στοιχεία του καλού εκπαιδευτικού χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και άλλα ακόμα
επιγραμματικά είναι:
Να είναι θεατρικός ( Φανουράκη, 2010, σ. 11), καθότι το θέατρο δεν είναι μόνο υποκριτική
αλλά και αναπαράσταση-ζωγραφίζεις αυτό που θες να πεις με τις κινήσεις του σώματός
σου!
Να είναι συμβολικός ( Guillamon,n.d., p.1) καθότι το σύμβολο σου επιτρέπει να κάνεις
υπερβάσεις, που θα ήθελες διαφορετικά ώρες ολόκληρες να περιγράψεις (μια εικόνα
χίλιες λέξεις άλλωστε, που’ λέγαν και οι Κινέζοι).
Να είναι βιωματικός (Βάινα, 2008, σσ. 7-8), διότι το συναίσθημα είναι καλός αγωγός
μεταβίβασης γνώσης. Το βίωμα ( das erlebus) άλλωστε είναι η γνώση (σχηματική
αναπαράσταση της ολοκλήρωσης του μαθητή μέσα από τη συναισθηματική και νοητική
επαφή του με τον εκπαιδευτικό ) μετά τη γνώση ( την εκ της διδακτέας ύλης), και εκτός
αυτού σου επιτρέπει να κερδίζεις όχι μόνο το μυαλό του μαθητή σου αλλά και τη ψυχή του!
Θυμόμαστε το τριώνυμο από τα εμπνευσμένα παραδείγματα του μαθηματικού και όχι από
το διάβασμά του τριωνύμου στο βιβλίο, γι’ αυτό η επαφή μου με τα μαθηματικά ήταν μια
αξέχαστη εμπειρία ( λέμε τώρα…)!

11. Εκπαιδευτικές-
επικοινωνιακές αξίες
(Fullan, 2007)
Για αν μπορέσεις να μετατρέψεις τη
γνώση σε εμπειρία πρέπει πρώτα να
μπορέσεις να επικοινωνήσεις της
αξίες της εκπαίδευσης ( West &
Meyer, 1997, pp. 25-58).

12. Η εκπαίδευση λοιπόν είναι η ουσιαστική μετατροπή της
γνώσης σε εμπειρίες, οι οποίες μένοντας βαθιά
αποτυπωμένες στο μυαλό και τη καρδιά κατορθώνουν
να δημιουργούν τόσο δυνατά μυαλά και σκεπτόμενους
ανθρώπους , που τόσο έχουμε ανάγκη αλλά ακόμα
περισσότερο αξιόλογους ανθρώπους σε κάθε επίπεδο,
τους οποίους χρειαζόμαστε ακόμα περισσότερο. Διότι η
αξία είναι το επιστέγασμα της γνώσης.

13. πριν κλείσουμε ας πούμε και αυτό…
η εκπαίδευση δεν είναι μόνο υπόθεση του σχολείου, καθώς
μέσα στη ζωή θα συναντήσουμε ένα σωρό προκλήσεις και
προσκλήσεις, που από μόνες τους θα μας καλέσουν προς
εκπαίδευση. Εκπαιδεύουμε και εκπαιδευόμαστε:
 στις σχέσεις
 στην εργασία
 στην οικογένεια
 στο παν/μιο
 και στη μοναξιά μας ακόμα!
Ατομικά και ομαδικά
Με έναν ή περισσότερους
τρόπους
Για έναν ή περισσότερους
σκοπούς…(Rashmi et al, 2002,
pp. 87-8)
(δι)υποκειμενικότητα
( intesubjectivity) (Lima,N
et al, 2012, p. 348)
Τροπικότητα
(tropism/strategy)
Σκοπιμότητα(expediency)

14. Η δε συνεφαρμογή τους δίνει αυτό το αποτέλεσμα:

15. Και τέλος όταν θα καταφέρουμε να μετατοπίσουμε την
εκπαίδευση από τη παράμετρο της κοινωνικής ανάγκης
και χρησιμότητας στο επίπεδο της κοινωνικής
ολοκλήρωσης ως ανάγκης, τότε θα έχουμε πετύχει το
μπόλιασμα των ανθρώπων του μέλλοντος καθώς και
την εκπαίδευση του μέλλοντος (multi educational
structure )…
αφού η αλήθεια κρύβεται πάντα ή σχεδόν πάντα στο
μέλλον και αυτός που το προετοιμάζει κατακτά και τον
κόσμο!

16. Σας ευχαριστώ πολύ
References
Βάινα, Μ. (2008), Σύγχρονες Διδακτικές Κατευθύνσεις [Παιδαγωγική Επιμόρφωση
Εκπαιδευτικών ΟΑΕΔ]
Eccles, J.(2007) "Families, Schools and Developing Achievement related Motivations and
Engagement" in Joan E. Crusec and Paul D. Hastings (eds), Handbook of Socialization Theory
and Research. New York: The Guilford Press
Φανουράκη, Κ.(2010) Η Διδασκαλία των φιλολογικών μαθημάτων μέσω της θεατρικής
Αγωγής στη Βθμια Εκπ/ση ( Διδακτορική Διατριβή). Πάτρα: Παν/μιο Πατρών
Φαναρίτη,Μ. και Σπανακά, Α. (2010) Μεταγνώση και μαθησιακή αυτονομία κατά την
εκπόνηση γραπτών εργασιών, The Journal for Open and Distance Education and Educational
Technology 6(1-2)
Fullan, M.(2007) The new meaning of educational change. Routledge
Guillamon, P.(n.d.), Symbolism and pronunciation teaching: A suitable match?
Lima,N., Penedo, A., Oliveira, M., Oliveira, S. and Queroz, J. (2012) The systemic vision of
the educational learning. Tourkish online journal of distance education 13(4)
Nejmann, C. (2003) The New Meaning of Educational Change, Connections: a Journal of the
National School Reform Faculty
Νήλ, Α. (1972). Θεωρία και Πράξη της Αντιαυταρχικής Εκπαίδευσης 5η εκδ. Αθήνα:
Εκδ. Μπουκουμάνη
Πολυζώη, Γ. (2010) H Μικροδιδασκαλία ως άσκηση δεξιοτήτων, [Πρακτικά του Ελληνικού
Ινστιτούτου Εφαρμοσμένης Παιδαγωγικής και Εκπαίδευσης
(ΕΛΛ.Ι.Ε.Π.ΕΚ.), 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο με θέμα «Μαθαίνω πώς να μαθαίνω»]. 7-9
Μαΐου 2010
Rassmi, G, Kauppi, G., Lewko, J. and Urajnik, D. (2002) A Structural Model of Education
Aspirations. Journal of Career Development 29(1)
Shor, I.(1993) "Education in Politics: Paulo Freire's critical pedagogy. In P McLaren and P.
Leonard(eds), Paulo Freire: A Critical Encounter, Boston, MA: Kluwer-Nijhoff Publishing
Svensson, G.(2006), New Professionalism, Trust and Competence Some Conceptual Remarks
and Empirical Data. Current Sociology 54(4)
West III, G. P., & Meyer, G. D. (1997). Communicated knowledge as a learning foundation.
International Journal of Organizational Analysis, 5(1), 25-58.
Zapalska,A.and Dallas, B.(2012) The Other Side of Teaching Assessment, US-China Education
Review B 1, pp. 107-112