2.Οι Βούλγαροι και οι σχέσεις τους με το Βυζάντιο. Ιστορία Β΄ Γυμνασίου, σελ. 24-25

1. Μεσαιωνική και Νεότερη Ιστορία,
Β΄ Γυμνασίου, σελ.24

2. Διδακτικός στόχος

4. Βούλγαροι
Φύλο ασιατικό με καλή
στρατιωτική – πολιτική
οργάνωση
Από τέλη 7ου αι.
απειλούν το Βυζάντιο

6. Ο Χαν Ασπαρούχ νίκησε τα βυζαντινά στρατεύματα το
680 μ.Χ. και κατέλαβε την περιοχή μεταξύ Δούναβη
και Αίμου ιδρύοντας το «Πρώτο Βουλγαρικό Βασίλειο».

7. Οι Βούλγαροι
υποχρέωσαν τον
αυτοκράτορα
Κωνσταντίνο Δ΄
(668-685) να τους
πληρώνει ετήσιο φόρο
και έτσι να
αναγνωρίσει έμμεσα
το κράτος τους.

8. Ίδρυση του Βουλγαρικού Κράτους
Οι Βούλγαροι καταδιώκοντας τους Ρωμαίους πέρασαν τον Δούναβη και έφτασαν
στη λεγόμενη Βάρνα, κοντά στην Οδησσό (Σημ.: παρευξείνεια πόλη με ελληνικό
πληθυσμό), και την ενδοχώρα της. Εκεί είδαν ότι ο τόπος ήταν πολύ ασφαλής:
προστατευόταν πίσω (βόρεια) από τον Δούναβη και μπροστά (νότια) και στα πλάγια
(ανατολικά) από τις κλεισούρες (δηλ. τα στενά περάσματα του Αίμου) και τη
θάλασσα του Πόντου.
Έτσι οι Βούλγαροι έγιναν κύριοι των γειτονικών σλαβικών φυλών που
ονομάζονταν Επτά Γενεές και εγκατέστησαν τους Σεβέρεις, μια από αυτές, στην
περιοχή που απλώνεται από την κλεισούρα των Βερεγάβων (Σημ. πιθανώς το
πέρασμα Ris) προς τα ανατολικά. Συνάμα τοποθέτησαν τις υπόλοιπες Επτά Γενεές
στα νότια και δυτικά της χώρας τους προς την Αβαρία (τη χώρα των Αβάρων).
Έτσι μεγάλωσε η δύναμή τους και άρχισαν να κυριεύουν τα κάστρα που ανήκαν
στο Ρωμαϊκό Κράτος. Γι' αυτό ο αυτοκράτορας αναγκάστηκε να κάνει ειρήνη μαζί
τους και συμφώνησε να τους παρέχει ετήσιο φόρο
Θεοφάνης, Χρονογραφία, 358-359.

10. Η περιοχή μεταξύ Δούναβη και Αίμου, στην οποία
εγκαταστάθηκαν οι Βούλγαροι, αποτελούσε ένα φυσικό
οχυρό. Πιο συγκεκριμένα υπήρχαν πολλά ισχυρά φυσικά
εμπόδια, όπως ο Δούναβης στα Βόρεια, τα στενά
περάσματα της οροσειράς του Αίμου στα Νότια ενώ
ανατολικά η θάλασσα του Πόντου απέτρεπε οποιαδήποτε
χερσαία επίθεση. Με τις τρεις πλευρές τους οχυρωμένες
από τη φύση, το ζήτημα της άμυνας γινόταν απλούστερο
για τους Βούλγαρους. Επιπλέον, είχαν τη δυνατότητα, με
αφετηρία το οχυρό κράτος τους, να επεκτείνουν την
κυριαρχία τους στους γειτονικούς, κυρίως σλαβικούς, λαούς.

11. Στις περιοχές που ιδρύθηκε το Βουλγαρικό
κράτος κατοικούσαν οι σλαβικές φυλές
«Επτά Γενεές». Οι Βούλγαροι ανάγκασαν μία
από αυτές, τους Σεβέρεις, να εγκατασταθεί
στα ανατολικά, σε μία στενωπό, ενώ τις
υπόλοιπες μετακίνησαν βίαια στα νότια και
δυτικά σύνορα της χώρας. Οι Σλάβοι, από τις
θέσεις αυτές, θα απέκρουαν, θέλοντας ή μη,
τις εχθρικές εισβολές, σαν ακρίτες των
βουλγαρικών συνόρων.

16. Οι Βούλγαροι διεξήγαγαν μακρούς πολέμους με το Βυζάντιο.

17. Επίθεση Βυζαντινών στην Πρεσλάβα

19. Ο βασιλιάς της Βουλγαρίας στέλνει
αντιπροσωπεία στο αυτοκράτορα Μιχαήλ
Β΄. Από το αντίγραφο της Μαδρίτης ,
Χρονικό του Ιωάννη Σκυλίτζη

21. Οι ηγεμόνες των Βουλγάρων (χάνοι ή χαγάνοι) είχαν
υιοθετήσει ως επίσημη γλώσσα την ελληνική.

22. Οι Βούλγαροι εκχριστιανίστηκαν
(από το 864) και δέχτηκαν την
επίδραση του βυζαντινού πολιτισμού.

23. Συνθήκες των ετών 716 και 812 μεταξύ Βυζαντινών και Βουλγάρων
Αυτή τη χρονιά ο [χάνος] Κρούμμος έστειλε στον αυτοκράτορα Μιχαήλ [Α' Ραγκαβέ, 811-
813] πρεσβεία με αρχηγό τον Δραγομίρ, για να διαπραγματευθεί ειρήνη: ήθελε να ανανεώσει
τις συνθήκες που είχαν συναφθεί μεταξύ του Θεοδοσίου [Γ', 715-717] [...] και του χάνου
Κορμεσίου. Μ' αυτές:
1) Οριζόταν η συνοριακή γραμμή [...].
2) Προβλεπόταν η προμήθεια ενδυμάτων και κόκκινων δερμάτων αξίας έως και τριάντα
χρυσών λιτρών (μια χρυσή λίτρα =72 χρυσά νομίσματα).
Στη συνθήκη αυτή προστέθηκαν οι εξής όροι:
1) Να εκδοθούν οι πρόσφυγες [...].
2) Οι έμποροι και από τις δύο χώρες όφειλαν να παρουσιάζονται με σφραγισμένα έγγραφα• αν
αυτά δεν έχουν σφραγίδες, να αφαιρούνται τα εμπορεύματά τους και να δημεύονται για το
δημόσιο ταμείο.
[Σημ.: Δεν είναι σαφές αν η προμήθεια (μεταξωτών;) ενδυμάτων και κόκκινων δερμάτων από
το Βυζάντιο στους Βουλγάρους, που προέβλεπε το άρθρο 2 της συνθήκης του 716, ήταν
φόρος ή αφορούσε το εμπόριο.]
Θεοφάνης, Χρονογραφία, έκδ. C. de Boor,τόμ. 1,Λειψία 1883, 497

24. Στο παράθεμα αναφέρονται δύο συνθήκες ειρήνης μεταξύ Βυζαντίου
και Βουλγάρων. Η πρώτη υπογράφηκε από τον Θεοδόσιο Γ΄ και τον
ηγεμόνα των Βουλγάρων Κορμέσιο. Η δεύτερη από τον Κρούμο και τον
βυζαντινό αυτοκράτορα Μιχαήλ Α’ Ραγκαβέ.
Και οι δύο συνθήκες όριζαν τη συνοριακή γραμμή των δύο κρατών.
Προέβλεπαν παροχές από μέρους του Βυζαντίου προς τους
Βουλγάρους, όπως και την έκδοση των προσφύγων. Τέλος,
διευθετούσαν τους τρόπους με τους οποίους μπορούσε να διεξάγεται
το εμπόριο μεταξύ των δύο κρατών.

25. Αξίζει να προσέξουμε:
Ο αυτοκράτορας Νικηφόρος Α΄ηγήθηκε μεγάλου εκστρατευτικού σώματος που εισέβαλλε στη Βουλγαρία. Όμως ο βασιλιάς τους Κρούμμος
στις 26 Ιουλίου 811 αιφνιδίασε τους Βυζαντινούς στη Μάχη της Πλίσκας. Ο Νικηφόρος σκοτώθηκε. Ο βυζαντινός στρατός διαλύθηκε.
Κατά μία παράδοση, ο Κρούμμος έκοψε το κεφάλι του Νικηφόρου, το επαργύρωσε και το χρησιμοποιούσε ως κύπελλο στα συμπόσιά του.

26. Αξίζει να προσέξουμε:

27. Αξίζει να προσέξουμε:

28. Αξίζει να προσέξουμε:

29. 600 700 800 900
Πόλεμοι με Βυζάντιο
Εκσλαβισμός
Βουλγάρων