Prezentacja systemy edukacyjne_europa
•
1 like•16,248 views
Doświadczenia innych - systemy edukacyjne w europie W dniu 14 czerwca 2012 roku odbył się wykład dla wszystkich studentów objętych projektem Kompetentny nauczyciel ... z zakresu Systemów edukacyjnych w krajach Unii Europejskiej. Podczas wykładu nauczyciele szkolący się w ramach projektu zaprezentowali wyniki naszych dotychczasowych szkoleń w tym zakresie oraz własne spostrzeżenia na temat rozwoju edukacji w EU. Zespół pod kierownictwem Prof. UJK dr hab. Mirosława Babiarza zebrał w całość i opracował merytorycznie wykład zawierający dotychczasowe doświadczenia zdobyte podczas szkoleń obytych w krajach Uni Europejskiej; Dr Mirosława Parlak – System edukacji w Austrii, Słowacji na Węgrzech oraz Portugalii, Dr Lidia Pawelec – System edukacji w Niemczech oraz Włoszech, Dr Irena Stańczak – System edukacji we Francji i Norwegii, Mgr Krzysztof Kupczewski - Projekt i opracowanie graficzne.
Recommended
Recommended
More Related Content
What's hot
What's hot (20)
Similar to Prezentacja systemy edukacyjne_europa
Similar to Prezentacja systemy edukacyjne_europa (20)
Prezentacja systemy edukacyjne_europa
- 1. Projekt: Kompetentny nauczyciel wczesnej edukacji inwestycją w lepszą przyszłość SYSTEMY EDUKACYJNE W EUROPIE
- 2. Priorytet: III. Wysoka jakość systemu oświaty Działanie: 3.3. Poprawa jakości kształcenia Poddziałanie: 3.3.2. Efektywny system kształcenia i doskonalenia nauczycieli Okres realizacji: 01.09.2009 – 30.09.2013 Instytucja pośrednicząca: Ministerstwo Edukacji Narodowej
- 3. Odpowiedź na zapotrzebowanie MEN: Utworzenie modelowego kierunku kształcenia nauczycieli wczesnej edukacji Cel ogólny: Podniesienie jakości kształcenia i wzrost kompetencji nauczycieli przedszkoli i klas I - III
- 4. Cele szczegółowe: Poprawa jakości kształcenia i uruchomienie jednej specjalności oraz unowocześnienie dwóch specjalności: Edukacja Wczesnoszkolna Uruchomienie w i Przedszkolna z nauczaniem roku 2010 języka rosyjskiego Edukacja Wczesnoszkolna i Przedszkolna z terapią pedagogiczną Edukacja Wczesnoszkolna 420 osób i Przedszkolna z nauczaniem języka angielskiego
- 5. • Wdrożenie nowej specjalności: Edukacja Wczesnoszkolna i Przedszkolna z nauczaniem języka rosyjskiego – 20 osób • Wzrost poziomu kompetencji kadry dydaktycznej poprzez udział w specjalistycznych szkoleniach i konferencjach naukowych (57 osób, w tym 14 samodzielnych pracowników naukowych)
- 6. Realizacja projektu z ramienia Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach przez Instytut Edukacji Szkolnej
- 7. INSTYTUT E DUKA C JI SZKOL NE J Posiadamy cztery certyfikaty European Language Label (ELL)
- 8. INSTYTUT E DUKA C JI SZKOL NE J European Language Label (Europejski znak innowacyjności w dziedzinie nauczania i uczenia się języków obcych) to europejski certyfikat jakości w edukacji językowej. Przyznawany jest za projekty wykorzystujące nowatorskie rozwiązania w dziedzinie nauczania i uczenia się języków. Certyfikat jest wyróżnieniem za innowacyjne techniki kształcenia i wspomaga promocję osiągnięć metodycznych i dydaktycznych w dziedzinie edukacji językowej.
- 9. ORGANIZACJA I FUNKCJONOWANIE SYSTEMU OŚWIATY W NIEMCZECH
- 10. STRUKTURA SYSTEMU OŚWIATY • Wychowanie przedszkolne • Szkoła podstawowa • Szkolnictwo średnie niższe • Szkoły średnie wyższe • Szkolnictwo wyższe
- 13. EDUKACJA PRZEDSZKOLNA • Nieobowiązkowa • Trwa 3 lata • Jest przeznaczona dla dzieci od 3 do 6 lat • Prowadzona jest przez organizacje i stowarzyszenia pozarządowe • Nadzór nad przedszkolami sprawują ministerstwa spraw socjalnych, a w niektórych landach Ministerstwo Edukacji i Kultury • Są kontrolowane i finansowane przez landy i gminy
- 14. EDUKACJA PRZEDSZKOLNA • Przedszkola są płatne • Koszty ponoszą rodzice, a przypadku rodzin o niskich dochodach lokalne biuro opieki nad młodzieżą • Odpłatność rodziców zależy od zamożności i dochodów rodziny • Czas pracy przedszkoli waha się w granicach 8-10 godzin, w zależności od potrzeb środowiska
- 15. EDUKACJA PRZEDSZKOLNA • Przedszkola nie przygotowują do nauki w szkole podstawowej – w ostatnich miesiącach pobytu w przedszkolu dzieci przyprowadzane są do szkoły, aby mogły zapoznać się z jej funkcjonowaniem • Liczebność dzieci w grupie jest uzależniona najczęściej od wielkości sal.
- 16. EDUKACJA PRZEDSZKOLNA Odmiennie niż w Polsce, w grupach przedszkolnych przebywają dzieci zróżnicowane pod względem wiekowym – od 3 do 6 lat; ma to stanowić model rodzinny oraz rekompensować brak rodzeństwa u jedynaków
- 17. EDUKACJA PRZEDSZKOLNA • Czas pracy wychowawców wynosi 38,5 godziny tygodniowo • Nauczycielki posiadają przeważnie wykształcenie średnie z rocznym lub dwuletnim kursem pedagogicznym (tylko nauczyciele uczący w gimnazjum oraz szkołach handlowych kształcą się w uniwersytetach) • Dyrektor placówki musi posiadać wyższe wykształcenie
- 18. EDUKACJA PRZEDSZKOLNA • Przedszkola w Niemczech nie mają odgórnie narzuconych programów nauczania i wychowania – tworzą one własne plany działania • Głównym zadaniem jest stworzenie przestrzeni do zabawy, w której dziecko ma poczucie bezpieczeństwa • Praca wychowawcza zamyka się w działach: wychowanie religijne, językowe, umysłowe, muzyczne, przyrodnicze, społeczne, wychowanie do pokoju, zdrowotno-ruchowe, komunikacyjne
- 19. EDUKACJA PRZEDSZKOLNA • Rodzice są współtwórcami wszystkiego co się dzieje w placówce i ponoszą za to odpowiedzialność • Rodzice mają swój organ przedstawicielski w postaci kolegium rodziców • Kolegium reprezentuje rodziców na zewnątrz placówki, jest pośrednikiem między nauczycielami i rodzicami
- 20. EDUKACJA PRZEDSZKOLNA • Dzieci które mimo ukończenia 6 lat , nie osiągnęły poziomu dojrzałości do pójścia do szkoły, trafiają do Schulkindergarten – jest to tzw. szkolne przedszkole organizowane przez placówki szkolne. • Ułatwiają one bezstresowe przejście z przedszkola do szkoły. • Są uzupełnieniem wychowania w rodzinie i wyrównania ewentualnych braków • Dzieci uczą się współżycia w grupie, przestrzegania porządku dnia i podstawowych zasad higieny
- 21. EDUKACJA PRZEDSZKOLNA • Vorklassen – nieobowiązkowe klasy przygotowujące pięciolatków do nauki w szkole podstawowej organizowane w niektórych landach. • Celem Vorklassen jest nauka przez zabawę, a nie konkretne przygotowanie do przedmiotów szkolnych.
- 22. SZKOŁA PODSTAWOWA - GRUNDSCHULE
- 23. SZKOŁA PODSTAWOWA • Kształcenie podstawowe obejmuje 4 lata nauki (w Berlinie i Brandenburgii 6 lat nauki) • Nauka jest obowiązkowa • Dzieci idą do pierwszej klasy w wieku 6 lat • Klasy tworzy się zazwyczaj z dzieci tej samej grupy wiekowej • Przez pierwsze 2 lata uczy dzieci jeden nauczyciel
- 24. SZKOŁA PODSTAWOWA • Rok szkolny zaczyna się 1 sierpnia i kończy 31 lipca następnego roku • Wakacje szkolne trwają 75 dni • Liczba godzin lekcyjnych jest stopniowo zwiększana w zależności od landu, z 17-23 godzin w pierwszym roku nauki do 23-27 godzin w czwartym • Lekcja trwa 45 min • W niektórych landach zajęcia są również w sobotę
- 25. SZKOŁA PODSTAWOWA • Główną rolę w nauczaniu początkowym odgrywa nauka czytania, pisania i matematyki • Zajęcia dzielą się na interdyscyplinarne, lub poświęcone jednemu przedmiotowi • Dzieci uczą się zazwyczaj języka niemieckiego, matematyki, oraz tzw. Sachunterricht – jest to wstęp do nauk społecznych, historii, geografii, biologii, fizyki i chemii • Dzieci uczą się także muzyki, plastyki, religii i wychowania fizycznego
- 26. SZKOŁA PODSTAWOWA - OCENY • Sehr gut – bardzo dobry (1) • Gut – dobry (2) • Befiedigend – zadowalający (3) • Ausreichend – dostateczny (4) • Mengelhaft – mierny (5) • Ungenügend – niedostateczny (6)
- 28. SZKOLNICTWO ŚREDNIE NIŻSZE – TYPY SZKÓŁ • GESAMTSCHULE (szkoła łączna) – można uzyskać w niech wszystkie świadectwa kształcenia ogólnego: Hauptschule, Mittlere Reife, maturę. • HAUPTSCHULE (szkoła główna) – trwa 5 lat i kończy się świdectwem ukończenia Hauptschule • REALSCHULE (szkoła realna) – trwa 6 lat i kończy się uzyskaniem Mittlere Reife • GYMNASIUM – trwa 8 lub 9 lat i kończy się maturą (wyższy poziom kształcenia ponadpodstawowego)
- 29. SZKOLNICTWO ŚREDNIE NIŻSZE • Głównym celem jest zaoferowanie uniom podstawowego ogólnego wykształcenia połączonego z elementami indywidualnie wybieranej specjalizacji oraz wspieranie rozwoju uczniów odpowiednio do ich zdolności i zainteresowań • W V lub VI klasie następuje okres specjalnego wsparcia i nadzoru w związku z przyszłym wyborem kierunku kształcenia i specjalizacji
- 30. SZKOLNICTWO ŚREDNIE NIŻSZE • W Gesamtschule istnieją wewnętrzne zróżnicowania programowe oraz różne rodzaje świadectw. Ten profil szkoły spotyka się z dużą krytyką – wybiera go niewiele ponad 6 % młodzieży • Hauptschule przygotowują do pracy zawodowej poprzez czeladnictwo; jest to szkoła najczęściej wybierana przez dzieci imigrantów lub najmniej zdolnych młodych Niemców
- 31. SZKOLNICTWO ŚREDNIE NIŻSZE • W Realschule zwana również Mittelschule , program kształcenie jest bardziej ambitny. W siódmym roku nauki uczeń wybiera specjalizację, na którą przeznacza się 4 lub 5 godzin tygodniowo. • Celem Gymansium jest przygotowanie uczniów do studiów wyższych. Program nauki jest zróżnicowany. Jedne szkoły specjalizują się w studiach klasycznych, inne natomiast w kierunkach artystycznych.
- 33. SZKOLNICTWO ŚREDNIE WYŻSZE • Uczniowie w wieku 16-19 lat w szkołach wyższego szczebla mają do wyboru kształcenie ogólne, kształcenie i przygotowanie zawodowe oraz kształcenie ogólne i zawodowe połączone • Większość młodzieży równocześnie uczy się i pracuje przyuczając się do przyszłego zawodu
- 34. SZKOLNICTWO ŚREDNIE WYŻSZE – GIMNASIALE OBERSTUFE • Jest to drugi cykl gimnazjum • Przedmioty szkolne podzielone są na trzy główne grupy: 1. język, literatura i sztuka, 2. nauki społeczne i matematyka, 3. nauki przyrodnicze i technologia. • Obowiązkowa jest także religia i wychowanie fizyczne. • Nauka przebiega na dwóch poziomach: podstawowym i zaawansowanym
- 35. SZKOLNICTWO ŚREDNIE WYŻSZE – FACHOBERSCHULE • Nauka możliwa po ukończeniu Realschule • Nauka nastawiona jest głównie na kształcenie ogólne z elementami wiedzy technicznej • Nauczanie teoretyczne połączone jest z praktyką w danej specjalizacji • Świadectwo ukończenia uprawnia do wstępu Fachhochschule
- 36. SZKOLNICTWO ŚREDNIE WYŻSZE – BERUFSFACHSCHULE • Nauka możliwa po ukończeniu Hauptschule lub Realschule • Przygotowuje bezpośrednio do zawodu lub umożliwia naukę zawodu w połączeniu z zawodem ogólnym • Czas nauki trwa od roku do 3 lat i zależy od specjalizacji danej szkoły • Absolwent otrzymuje tytuł dyplomowanego państwowego asystenta
- 37. SZKOLNICTWO ŚREDNIE WYŻSZE – BERUFSAUFBAUSCHULE • Szkoła dokształcająca tych, którzy posiadają już praktykę zawodową • Celem jest rozszerzenie i pogłębianie wykształcenia • Nauka trwa ponad rok i kończy się egzaminem równorzędnym ze świadectwem ukończenia Realschule • Uprawnia do kontynuowania w wyspecjalizowanych szkołach zawodowych
- 39. SZKOLNICTWO WYŻSZE – RODZAJE PLACÓWEK • Uniwersytety i placówki kształcenia wyższego na poziomie uniwersyteckim • Szkoły kształcące nauczycieli (Wyższe Szkoły Pedagogiczne) • Akademie sztuk pięknych i konserwatoria muzyczne • Fachhochschulen (Wyższe Uczelnie Techniczne)
- 40. ADMINISTRACJA I NADZÓR NAD OŚWIATĄ
- 41. ADMINISTRACJA • Odpowiedzialność za oświatę leży w gestii landów • Szkoły podlegają administracji regionalnej • Administracja lokalna odpowiedzialna jest za infrastrukturę szkolną i sprawy zatrudnienia nauczycieli
- 42. NADZÓR • Nadzór nad szkołami sprawuje stanowe ministerstwo oświaty • Nadzór dotyczy procesu nauczania, aspektów prawnych wiążących się z funkcjonowaniem szkoły oraz pracy i postaw nauczycieli
- 59. ORGANIZACJA I FUNKCJONOWANIE SYSTEMU OŚWIATY W PORTUGALII
- 60. SYSTEM EDUKACYJNY W PORTUGALII Rząd portugalski finansuje szkoły państwowe oraz wspomaga placówki prywatne związane umową z Ministerstwem Edukacji, która jest zawierana w przypadku rejonów, w których występuje niewystarczająca liczba miejsc w szkołach państwowych. Wysokość wsparcia finansowego zależy od liczby uczniów uwzględnionych w umowie, która zawiera również koszty wynagrodzenia kadry nauczycielskiej, pozostałego personelu i koszty bieżące. Placówki prywatne podlegają administracyjnym i finansowym inspekcjom przeprowadzanym przez kompetentne władze Ministerstwa. W Portugalii funkcjonują ponadto niezależne placówki prywatne, które nie otrzymują dofinansowania ze strony państwa i które posiadają (lub nie) autonomię pedagogiczną i działają równolegle z placówkami państwowymi. Autonomia polega na samodzielnym przeprowadzaniu przez szkołę oceny ucznia, natomiast do egzaminów końcowych uczniowie szkół prywatnych przystępują w placówkach państwowych. Edukacja w nich jest odpłatna. Ministerstwo Edukacji wytycza ogólną politykę edukacyjną. Wdrażaniem polityki ministerstwa, opracowywaniem wytycznych oraz koordynacją i wspieraniem działalności wszystkich placówek oświatowych zajmuje się pięć organów regionalnych.
- 61. Edukacja przedszkolna, kształcenie obowiązkowe Edukacja przedszkolna w Portugalii stanowi pierwszy etap kształcenia. Jest nieobowiązkowa dla dzieci w wieku od 3 do 5 lat, a placówki przedszkolne prowadzone są zarówno przez państwo, jak i podmioty prywatne i spółdzielcze, instytucje wsparcia społecznego oraz organizacje non-profit. Publiczna sieć przedszkoli, w całości finansowana jest ze środków publicznych, które pokrywają również koszty kształcenia w placówkach prowadzonych w ramach sieci prywatnych i socjalnych. W niezależnych przedszkolach prywatnych za opiekę nad dziećmi pobiera się opłaty. Kształcenie jest obowiązkowe w wieku od 6 do 15 lat. Uczniowie, którzy osiągnęli limit wieku kształcenia obowiązkowego (15 lat), a nie ukończyli z pozytywnymi ocenami IX klasy, mogą kontynuować kształcenie obowiązkowe w ramach kształcenia dorosłych. Przyjęcie do ensino básico (edukacja podstawowa) opiera się w głównej mierze na zasadzie rejonizacji, jednak rodzice mają możliwość umieszczenia swoich dzieci w innych szkołach, jeśli tylko dysponują one wolnymi miejscami. Nauka w szkołach państwowych jest bezpłatna. Państwo wspomaga finansowo również szkoły prywatne zawierając z nimi umowy, jeśli zlokalizowane są w rejonach, w których szkoły państwowe nie funkcjonują lub nie dysponują wystarczającą liczbą miejsc.
- 62. Organizacja kształcenia Tygodniowy wymiar zajęć jest różny dla poszczególnych przedmiotów i poziomów: ensino básico (edukacja podstawowa): I cykl (klasy I-IV) 25 godzin dla każdego roku II cykl (klasy V-VI) 24 godziny dla każdego roku (16 lekcji trwających 90 minut) III cykl (klasy VII-IX) ok. 25, 5 godziny (odpowiednio, 17, 17 i 17,5 lekcji trwających 90 minut dla poszczególnych lat) W I cyklu na dzienny wymiar zajęć składa się 5 godzin obowiązkowych oraz 3 godziny nie obowiązkowych zajęć dodatkowych. W przypadku II i III cyklu, organ zarządzający szkołą, przestrzegając ogólnych zasad w korzystaniu ze swojej pedagogicznej autonomii, ustala rozkład zajęć uczniów na każdy dzień. Rok szkolny trwa od 1 września do 31 sierpnia; Na rok szkolny, którego plan jest zatwierdzany corocznie przez Ministra Edukacji, składa się 180 dni zajęć dydaktycznych w placówkach szkolnych prowadzących kształcenie obowiązkowe; Po każdym semestrze, trwającym średnio 3 miesiące, następują dwutygodniowe ferie; okres karnawału jest wolny od zajęć szkolnych. Zajęcia szkolne rozpoczynają się pomiędzy 12 a 16 września i kończą się w drugiej połowie czerwca, z wyjątkiem klasy IX, która ma swoje zakończenie w późniejszym terminie z uwagi na państwowe egzaminy końcowe.
- 63. Kształcenie nauczycieli Zgodnie z Ustawą o systemie edukacji, kształcenie nauczycieli na potrzeby wszystkich poziomów edukacji (oprócz szkolnictwa wyższego) obejmuje także kształcenie specjalistyczne oraz zawodowe. Kształcenie nauczycieli odbywa się na uniwersytetach i politechnikach. Zdobycie tytułu magistra jest równoznaczne z osiągnięciem minimalnych kwalifikacji niezbędnych do wykonywania zawodu nauczyciela. Nauczyciele prowadzący zajęcia w przedszkolach oraz w I i II cyklu edukacji obowiązkowej kształcą się w Kolegiach Nauczycielskich (Escolas Superiores de Educação), które działają przy uniwersytetach i politechnikach. Nauczyciele zatrudnieni w III cyklu i w szkołach średnich II stopnia kształcą się na uniwersytetach. Kształcenie specjalistyczne prowadzone przez uczelnie ma na celu przygotowanie studentów do zajmowania stanowisk zarówno nauczycielskich, jak i administracyjnych w ramach sektora edukacji. Doskonalenie zawodowe jest jednakowe dla wszystkich nauczycieli na wszystkich poziomach edukacyjnych (oprócz szkolnictwa wyższego) i ma na celu poprawę jakości kształcenia.
- 64. Programy i treści nauczania, oceny Ministerstwo Edukacji określa podstawy programowe dla całego kraju. Wydaje także ogólne wytyczne w zakresie metodyki nauczania, które w trakcie realizacji nauczyciele szkół dostosowują do warunków lokalnych. Przedmiotami obowiązkowymi są: język portugalski, matematyka, języki obce, historia i geografia Portugalii, przedmioty ścisłe i przyrodnicze, wychowanie fizyczne oraz sztuka. W trakcie I cyklu lekcje prowadzone są przez nauczycieli przedmiotów zintegrowanych, wspieranych zazwyczaj przez nauczycieli przedmiotów takich jak język angielski, muzyka i wychowanie fizyczne. Kształcenie w II i III cyklu jest prowadzone przez nauczycieli, którzy specjalizują się w poszczególnych przedmiotach lub dziedzinach przedmiotowych. Na początku roku szkolnego, rada pedagogiczna, stosując się do zaleceń zawartych w podstawie programowej, określa zasady oceniania dla każdego cyklu dydaktycznego i poszczególnych lat nauki. Odbywa się to na podstawie propozycji rady nauczycieli w przypadku I cyklu oraz propozycji działu ds. programów nauczania i koordynatorów poszczególnych cykli w przypadku cykli II i III. Proces oceniania prowadzi się stosując metody oceny diagnostycznej, formatywnej i sumatywnej.
- 70. ORGANIZACJA I FUNKCJONOWANIE SYSTEMU OŚWIATY NA WĘGRZECH
- 71. SYSTEM EDUKACYJNY NA WĘGRZECH Obowiązek szkolny w Republice Węgierskiej trwa od 6 roku życia do ukończenia przez ucznia 18 lat. Ostatni rok edukacji przedszkolnej jest obowiązkowy. Do przedszkola uczęszcza 83,5% dzieci między 3 a 6 rokiem życia. Przeważająca większość dzieci (około 89%) uczęszcza do szkół publicznych (przedszkola i szkoły), które są zarządzane przez władze publiczne, głównie samorządy lokalne. Urzędowym językiem nauczania jest język węgierski. Oficjalnie uznane mniejszości etniczne i narodowe (np. Niemcy, Rumuni, Słoweńcy, Serbowie, Chorwaci i Grecy) uczęszczają do publicznych szkół dla mniejszości, w których ich język jest pierwszym lub drugim językiem nauczania.
- 72. Etapy edukacji Przedszkolny - Óvoda/przedszkole Kształcenie przedszkolne klasa zerowa obowiązkowa ISCED 0 - Wiek 5-6/7 (w wyjątkowych przypadkach może być 8) Podstawowy - Altalanos iskola Jednolita struktura - kształcenie podstawowe i średnie I stopnia ISCED 1 + 2 - Wiek 6/7-14 wiek 6-8, cykl wprowadzający; wiek 8-10, cykl podstawowy/ elementarny Średni I stopnia - Gimnazium (ogólnokształcąca szkoła średnia I i II stopnia) (ISCED 3 albo 2 + 3) - wiek 10-12, cykl fundamentalny podstawowy, wiek 12-14, cykl rozwojowy Średni II stopnia – Szakkozepiskola (Kształcenie ogólnokształcące na poziomie szkoły średniej II stopnia i kształcenie zawodowe na poziomie policealnym (ISCED 3, 4)- wiek 14 – 18/19/20 lat Edukacja jest obowiązkowa do ukończenia 18 roku życia
- 73. Edukacja przedszkolna Edukacja przedszkolna jest uważana za integralną część formalnego systemu szkolnego. Do przedszkola uczęszczają dzieci w wieku od 3 do 8 lat. Średni przedział wiekowy dzieci uczęszczających do przedszkola wynosi od 3 do 6 lat. Udział w zajęciach dzieci do 5 roku życia jest nieobowiązkowy. Ostatni rok edukacji przedszkolnej jest obowiązkowy. Przedszkola publiczne są bezpłatne: placówki mogą pobierać jedynie opłaty za usługi dodatkowe, wykraczające poza zadania podstawowe np. posiłki, wycieczki. Przedszkola niepubliczne mogą pobierać opłaty. Edukacja szkolna Aby zostać przyjętym do szkoły podstawowej, należy przedstawić dokument potwierdzający gotowość szkolną. Szkoły podstawowe mają obowiązek przyjąć wszystkich uczniów z danego rejonu, jednakże rodzice mogą się ubiegać o przyjęcie swoich dzieci do każdej ze szkół. W przypadku, gdy szkoła podstawowa nie jest w stanie zagwarantować przyjęcia wszystkim kandydatom, dokonuje się wyboru przy pomocy losów. Uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, a także dzieci, których przyjęcie jest uzasadnione ze względu na ich szczególną sytuację, mogą być przyjęci do wybranej szkoły, po uzyskaniu zaświadczenia o niekorzystnej sytuacji.
- 74. Organizacja nauczania-uczenia się Minister właściwy ds. edukacji jest upoważniony - w granicach określonych w Ustawie o Edukacji Publicznej - do corocznego ustalania organizacji roku szkolnego. Rok szkolny rozpoczyna się pierwszego roboczego dnia września i kończy w połowie czerwca następnego roku. W trakcie roku szkolnego, wiosną, zimą i latem, mają miejsce trzy trwające około tygodnia przerwy szkolne. Lekcje, które odbywają się w dni robocze od poniedziałku do piątku, trwają zazwyczaj 45 minut. Szkoły mogą jednak zorganizować lekcje krótsze i dłuższe (maksymalnie 60-cio minutowe). Prawo określa maksymalną dzienną liczbę godzin lekcyjnych dla każdej klasy: 4 dla klas 1-3, przepisy określają maksymalną liczbę uczniów w klasie: 26 w klasach 1 -4. Programy i treści nauczania Edukacja przedszkolna jest realizowana na podstawie lokalnego programu przedszkolnego, opracowanego na podstawie przedszkolnej podstawy programowej, wydanej przez rząd. W obrębie kształcenia podstawowego i średniego, ogólne ramy treści programowych są określone na kilkustopniowych poziomach:
- 75. I poziom - Krajowa Podstawa Programowa jest rządowym aktem prawnym. Określa obowiązkowe i ogólne cele edukacyjne oraz cele pracy pedagogicznej w ogólnokształcącym (nie zawodowym) etapie kształcenia. Podstawa programowa zwraca szczególną uwagę na przyswojenie kluczowych umiejętności przydatnych w uczeniu się przez całe życie. Ramy programowe, centralnie uznane lub opublikowane przez Ministra, opracowane na podstawie krajowej podstawy programowej i służące, jako baza, do układania lokalnego programu nauczania. Na II poziomie - placówki szkolnej programy nauczania, wliczając lokalny program nauczania, są układane przez szkoły w oparciu o warunki określone w krajowej podstawie programowej, które są następnie zatwierdzane przez kadrę nauczycielską i organ prowadzący placówkę. Nauczyciele mają prawo (po konsultacji z zespołem nauczycieli uczących w szkole tego samego przedmiotu) do wyboru treści, metod, podręczników, a także pomocy i narzędzi dydaktycznych zgodnie z programami edukacyjnymi.
- 76. Typy kształcenia nauczycieli: Nauczyciel wczesnej opieki i edukacji - stopień licencjata, 3 lata Nauczyciel przedszkolny - stopień licencjata, 3 lata. Nauczyciel w klasach 1-4 w szkole podstawowej o jednolitej strukturze - stopień licencjata, 4 lata. Podczas studiów licencjackich nabywa się wiedzę z danego przedmiotu; studia magisterskie są ukierunkowane na umiejętności pedagogiczne. Obowiązkowa praktyka szkolna na zakończenie studiów magisterskich. Nauczyciele przedmiotów - stopień licencjata + stopień magistra oraz obowiązkowe 2 specjalizacje przedmiotowe. Nauczyciele sztuki oraz nauczyciele kształcenia zawodowego - stopień licencjata + stopień magistra - 1 specjalizacja przedmiotowa Nauczyciele specjalni i terapeuci - stopień licencjata, 4 lata + stopień magistra 1,5 roku
- 88. ORGANIZACJA I FUNKCJONOWANIE SYSTEMU OŚWIATY W AUSTRII
- 89. SYSTEM EDUKACYJNY W AUSTRII Językiem nauczania w Austrii jest głównie język niemiecki, ale w regionach zamieszkałych przez mniejszości językowe, Karyntii i Burgenlandzie, kształcenie na poziomie podstawowym w placówkach dwujęzycznych prowadzi się częściowo w języku niemieckim i częściowo w języku słoweńskim (w przypadku Karyntii) lub węgierskim, chorwackim i rumuńskim (w przypadku Burgenlandu). Do państwowych placówek edukacyjnych uczęszcza ok. 91% uczniów i studentów, a do placówek prywatnych - pozostałe 9%. Nie pobiera się opłat za naukę, nie dotyczy to jednak szkół prywatnych, z których większość to szkoły wyznaniowe prowadzone przez Kościół Katolicki. Za szkolnictwo podstawowe, średnie oraz kolegia nauczycielskie odpowiada Ministerstwo Edukacji, Kultury i Sztuki, za szkolnictwo wyższe - Ministerstwo Nauki i Badań, natomiast za przyuczenie do zawodu w zakładach pracy - Ministerstwo Gospodarki i Pracy. Landy odpowiadają głównie za zapewnienie kadry nauczycielskiej w obowiązkowym szkolnictwie publicznym. Wspierają ponadto gminy w tworzeniu i prowadzeniu szkół na tym poziomie, przekazując fundusze na budowę szkół, którymi zarządzają. Landy ponoszą wyłączną odpowiedzialność za żłobki i przedszkola.
- 90. Programy nauczania, organizacja nauczania-uczenia się Szkoły mają pełną autonomię w zakresie zarządzania budżetem i mogą w pewnej mierze dostosowywać program nauczania do potrzeb lokalnych. Inspekcje przeprowadzają inspektorzy szkolni działający na szczeblu landów (wspomagani przez okręgowych inspektorów szkolnych - w przypadku szkół prowadzących kształcenie obowiązkowe i inspektorów specjalizujących się w poszczególnych przedmiotach - w przypadku szkół kształcących na poziomie średnim II stopnia). Uniwersytety zostały przekształcone z instytucji federalnych w podmioty prawa publicznego, które nie podlegają już administracji federalnej, mają prawo korzystać z innych źródeł finansowania. Edukacja przedszkolna Dzieci w wieku do 3 lat mogą uczęszczać do żłobka, jeśli taka placówka jest dostępna, a dzieci w wieku od 3 do 6 lat - do przedszkola. Do placówek przedszkolnych uczęszcza średnio 87% ogółu dzieci w wieku od 3-5 lat, które osiągnęły ten wiek przed 1 września. Kształcenie opiekunów przedszkolnych jest dostosowane do rosnącej liczby dzieci poniżej 3 lat korzystających z placówek edukacji przedszkolnej. Za organizację takich placówek i decyzje dotyczące opłat odpowiadają landy lub instytucje prywatne prowadzące te placówki.
- 91. Kształcenie obowiązkowe Szkoła podstawowa (Volksschule lub Grundschule) wiek 6-10 lat Szkoła średnia I stopnia wiek 10-14 lat Volksschule (szkoła podstawowa – poziom wyższy) Hauptschule (ogólnokształcąca szkoła średnia I stopnia) Allgemin bildende höhere Schule (ogólnokształcąca szkoła średnia o profilu akademickim – I stopień) Klasa I szkoły średniej II stopnia wiek 14-15 lat Kształcenie jest obowiązkowe przez dziewięć lat i rozpoczyna się w wieku 6 lat. Dzieci, które do 1 września danego roku ukończyły 6 lat muszą w tym samym roku rozpocząć naukę w szkole podstawowej. Dzieci urodzone pomiędzy 1 września a 1 marca następnego roku mogą rozpocząć naukę wcześniej, jeżeli są na to gotowe społecznie i intelektualnie. Przejście do szkoły średniej I stopnia wymaga ukończenia z pozytywnymi ocenami IV klasy szkoły podstawowej. Do allgemein bildende höhere Schule przyjmuje się na podstawie wyników w nauce lub wyników sprawdzianu wstępnego.
- 92. Organizacja kształcenia Rok szkolny obejmuje 180 dni trwa - zależnie od landu -od pierwszego lub drugiego poniedziałku września, odpowiednio do soboty pomiędzy 28 czerwca a 4 lipca lub pomiędzy 5 a 11 lipca. Szkoły są czynne przez pięć lub sześć dni w tygodniu. Tygodniowy wymiar zajęć wynosi od 20 godzin lekcyjnych (w szkole podstawowej) do 35 (w kolegiach techniczno-zawodowych). Lekcja trwa 50 minut. Minimalny roczny wymiar zajęć dydaktycznych wynosi około 630 godzin dla dzieci w wieku 7 lat, 750 godzin - dla dzieci w wieku 10 lat. Od roku szkolnego 2007/08 maksymalna liczba uczniów w klasie wynosi 25. Minimalnie klasy mogą liczyć 10 uczniów w szkole podstawowej oraz 20 w ogólnokształcącej szkole średniej. Uczniów dzieli się na klasy według wieku, ale w przypadku języka niemieckiego, matematyki i nowożytnych języków obcych na poziomie średnim (w ogólnokształcącej szkole średniej i szkole politechnicznej (przedzawodowej)) kryterium podziału może stanowić również poziom umiejętności. W szkołach podstawowych wszystkich przedmiotów, z wyjątkiem religii i prac ręcznych, uczy na ogół jeden nauczyciel, a lekcje w szkołach średnich prowadzą nauczyciele przedmiotu.
- 93. Programy nauczania i podręczniki Programy nauczania przygotowuje Ministerstwo Edukacji, Kultury i Sztuki na podstawie projektów opracowanych przez grupy robocze ds. programów. Ministerstwo zatwierdza również podręczniki. Szkoły same wybierają podręczniki i mogą w pewnym zakresie dostosowywać program nauczania do lokalnego kontekstu. Przedmiotami obowiązkowymi w szkole podstawowej są: religia, geografia regionu / historia / biologia, język niemiecki, czytanie, pisanie, matematyka, wychowanie muzyczne, wychowanie plastyczne, prace ręczne i techniczne, wychowanie fizyczne, nowożytny język obcy i bezpieczeństwo drogowe (bez ocen). Począwszy od roku szkolnego 2003/04, we wszystkich szkołach podstawowych obowiązkowo uczy się nowożytnego języka obcego już od I klasy. W szkołach podstawowych (a od 2008/09 również w ogólnokształcących szkołach średnich i szkołach politechnicznych (przedzawodowych) prowadzone są zajęcia wyrównawcze dla przybyłych do Austrii dzieci niemówiących jeszcze po niemiecku. W ramach kształcenia obowiązkowego nie przeprowadza się żadnych formalnych egzaminów zewnętrznych. Ocena dokonywana przez nauczycieli opiera się na udziale uczniów w zajęciach klasowych oraz prezentacjach ustnych, pracach pisemnych, praktycznych i graficznych.
- 94. Nauczyciele Nauczyciele przedszkolni kończą 5-letni cykl kształcenia, rozpoczynający się w wieku 14 lat, lub 2-letni cykl kształcenia na poziomie policealnym. Nauczyciele wszystkich typów szkół w ramach kształcenia obowiązkowego muszą ukończyć Uniwersyteckie Kolegia Nauczycielskie (publiczne lub prywatne) prowadzące do przyznania tytułu licencjata w zakresie pedagogiki. Nauczyciele religii zatrudnieni w obowiązkowych szkołach ogólnokształcących są kształceni w prywatnych uniwersyteckich kolegiach nauczycielskich. Nauczyciele uczący w allgemein bildende höhere Schule muszą ukończyć studia uniwersyteckie prowadzące do tytułu zawodowego, które trwają co najmniej 4,5 roku. Zależnie od nauczanego przedmiotu, nauczyciele szkół techniczno- zawodowych są absolwentami uniwersytetu. Nauczanie teoretycznych i praktycznych przedmiotów technicznych w szkołach techniczno-zawodowych wymaga odpowiedniego doświadczenia zawodowego. Nauczyciele szkół podstawowych nie specjalizują się w nauczaniu określonych przedmiotów, natomiast nauczyciele szkół średnich I i II stopnia specjalizują się w dwóch przedmiotach, a nauczyciele szkół techniczno-zawodowych mogą specjalizować się w grupie przedmiotów lub poszczególnych dziedzinach przedmiotowych.
- 101. Przedszkole
- 107. ORGANIZACJA I FUNKCJONOWANIE SYSTEMU OŚWIATY NA SŁOWACJI
- 108. SYSTEM EDUKACJI NA SŁOWACJI Urzędowym językiem nauczania jest język słowacki i - w niektórych regionach - język mniejszości (węgierski, ukraiński, niemiecki, rosyjski lub bułgarski). Nauczanie w językach mniejszości jest prowadzone w oddzielnych szkołach. Są także szkoły z dwujęzyczną strukturą administracyjną i oddzielnymi klasami: z krajowym językiem nauczania i takie, gdzie naucza się w języku mniejszości. Większość uczniów i studentów uczęszcza do placówek publicznych, które są organizowane i prowadzone bezpośrednio przez władze publiczne. Ministerstwo Edukacji jako organ centralny administracji państwowej, kieruje pracami administracji państwowej w dziedzinie edukacji i sprawdza ich wykonanie. Podejmuje przede wszystkim decyzje w sprawie sieci placówek edukacyjnych, ustala zasady kierowania działalnością dydaktyczno- wychowawczą szkół oraz opracowuje projekty aktów prawnych i koncepcje rozwoju systemu edukacji. Sprawy związane z ogólną administracją na szczeblu lokalnym leżą w kompetencjach gmin. Jeśli chodzi o odpowiedzialność za organizację szkół i gospodarowanie środkami finansowymi, uprawnienia decyzyjne posiadają jedynie poszczególne placówki mające osobowość prawną. Za przeprowadzanie inspekcji w placówkach edukacyjnych, nadzór nad nauczycielami i zewnętrzną ocenę szkół odpowiadają wyłącznie inspektorzy państwowi.
- 109. Edukacja przedszkolna, kształcenie obowiązkowe Edukacja przedszkolna, którą uznaje się za pierwszy szczebel systemu edukacji, obejmuje dzieci w wieku od 3 lat (a czasem nawet młodsze) do 6 lat. Uczęszczanie do placówki przedszkolnej nie jest obowiązkowe. W roku szkolnym 2009/10 wskaźnik skolaryzacji brutto (stosunek liczbowy wszystkich dzieci zapisanych do przedszkoli niezależnie od wieku, włącznie z dziećmi w wieku poniżej 3 lat i powyżej 5 lat, do całej populacji w wieku 3-5 lat) wynosił 85,9%. Edukacja przedszkolna w placówkach publicznych jest bezpłatna, natomiast placówki prywatne pobierają opłaty. Obowiązek szkolny trwa dziesięć lat - rozpoczyna się w wieku 6 lat i trwa do końca roku szkolnego, w którym uczeń kończył 16 lat. Uczniowie uczęszczają najpierw do 9-letniej szkoły podstawowej, która prowadzi kształcenie na poziomie szkoły podstawowej (klasy I-IV) i średniej I stopnia (klasy V-IX). Większość uczniów kończy obowiązkową naukę w pełnym wymiarze po ukończeniu pierwszego roku kształcenia na poziomie szkoły średniej II stopnia w szkole średniej.
- 110. Organizacja kształcenia Kształcenie obowiązkowe jest bezpłatne. Wymogiem przyjęcia do szkoły podstawowej jest wiek ucznia i dojrzałość szkolna. Jednak by zostać przyjętym do 8-letniego gimnazjum (w wieku 11 lat), uczniowie muszą ukończyć V klasę szkoły podstawowej i zdać egzamin wstępny. Aby zostać przyjętym do gimnazjum dwujęzycznego (w wieku 14 lat, nauka trwa 5 lat) uczniowie muszą ukończyć VIII klasę szkoły podstawowej i zdać egzamin wstępny. Aby zostać przyjętym do 8-letniego konserwatorium o profilu tanecznym (w wieku lat 11) uczniowie muszą ukończyć V klasę szkoły podstawowej i zdać egzamin wstępny. Rok szkolny trwa od 1 września do 30 czerwca. Zajęcia (od minimum 22 do maksimum 25 lekcji trwających 45 minut dla dzieci w wieku ok. 7 lat i od 27 do 29 lekcji dla dzieci w wieku ok. 10 lat) są rozłożone na pięć dni w tygodniu. Klasy składają się z uczniów w tym samym wieku (wyjątek stanowią klasy mieszane z uczniami w zróżnicowanym wieku). Klasy liczą średnio 19,0 uczniów. Maksymalna liczba uczniów w klasie 0 wynosi 16, w klasie I 22, w klasach II-IV 25, a w klasach V-IX 28 uczniów. Na lekcjach, w których uczestniczą uczniowie kilku różnych klas, maksymalna liczba uczniów wynosi 24. Na pierwszym etapie szkoły podstawowej wszystkich przedmiotów uczy nauczyciel przedmiotów zintegrowanych, natomiast na drugim etapie lekcje prowadzą nauczyciele przedmiotu.
- 111. Treść i kontrola programów nauczania, oceny szkolne Program nauczania obowiązkowego jest określony przez Państwowy Program Kształcenia. Szkolny program kształcenia musi być zgodny z Państwowym Programem Kształcenia, w skład którego wchodzą standardy kształcenia. Nowa Ustawa o Edukacji, która weszła w życie 1 września 2008 roku, wprowadza zmiany w obszarze programów nauczania, które zaczęto stopniowo wdrażać w niektórych klasach. Zaczynając od roku szkolnego 2008/09 programy nauczania dla pierwszej klasy są ustalane w oparciu o Państwowy Program Kształcenia na podstawie którego szkoły tworzą swoje programy nauczania, w których szczegółowo określają plan i programy nauczania. Szkolny program nauczania w nowej formie reprezentuje ważną zmianę w edukacji. Nauczyciele mogą używać metod nauczania i podręczników wedle własnego wyboru (z listy zaakceptowanej przez Ministerstwo Edukacji Republiki Słowackiej). Formy oceniania uczniów są określone przez Ustawę o Edukacji. Ocena może być kształtująca i sumatywna, co może być wyrażone w słowach, gradacji (pięciopunktowa skala oceniania) lub za pomocą kombinacji obu metod. Ocenianie należy do nauczycieli i ma miejsce w trakcie roku szkolnego (sprawdziany pisemne i ustne, zadania domowe).
- 121. ORGANIZACJA I FUNKCJONOWANIE SYSTEMU OŚWIATY W NORWEGII
- 122. System edukacji w Norwegii Spis treści: 1. Informacje ogólne 2. Edukacja przedszkolna 3. Kształcenie obowiązkowe e.Etapy f.Kryteria przyjęć g.Dzienny/tygodniowy/roczny wymiar zajęć h.Wielkość klas/podział uczniów na klasy i.Programy i treści nauczania j.Ocena, promocja i kwalifikacje
- 123. System edukacji w Norwegii – informacje ogólne • W Norwegii istnieją dwie urzędowe wersje pisanego języka norweskiego, Bokmal i Nynorsk. Decyzję o tym, którego języka używa się w szkołach, podejmują gminy. Ponadto na obszarach, na których mówi się językiem lapońskim, języka tego używa się również w szkołach. • Do placówek publicznych uczęszcza w Norwegii około 97% ogółu uczniów w szkolnictwie podstawowym i średnim I stopnia i około 95% uczniów w szkolnictwie II stopnia. Pozostali uczniowie uczęszczają do placówek prywatnych, przy czym koszty kształcenia w większości z nich są w 85% pokrywane przez państwo. W publicznym szkolnictwie wyższym kształci się około 90% studentów.
- 124. System edukacji w Norwegii informacje ogólne • Nadzór nad edukacją sprawuje się na trzech szczeblach. Ministerstwo Edukacji i Badań, we współpracy z organami doradczymi, m.in. gubernatorami we wszystkich okręgach, odpowiada całościowo za wszystkie poziomy edukacji, włącznie z edukacją przedszkolną, która do roku 2005 pozostawała w gestii Ministerstwa ds. Dzieci i Rodziny. • Władze gminne zarządzają wszystkimi aspektami kształcenia obowiązkowego, władze okręgowe odpowiadają za szkolnictwo średnie II stopnia, a uczelniami zarządza bezpośrednio Ministerstwo Edukacji i Badań. • Ministerstwo edukacji stanowi najwyższy szczebel nadzoru nad edukacją i omawia te sprawy z gubernatorami wszystkich okręgów, którzy zajmują się również koordynacją poradnictwa i działań prorozwojowych na szczeblu lokalnym. Od czerwca 2004 r. Dyrekcja ds. Szkolnictwa Podstawowego i Średniego odpowiada za opracowywanie ogólnokrajowych programów nauczania, nadzór nad szkolnictwem podstawowym i średnim oraz rozwój kształcenia na tych dwóch poziomach.
- 125. Norwegia - Edukacja przedszkolna • Za edukację przedszkolną odpowiada Ministerstwo Edukacji i Badań. • Placówki dla małych dzieci zapewniają opiekę dzieciom w wieku od urodzenia do 5 lat. Rodzice uiszczają opłaty zgodnie z zarządzeniami wydawanymi przez rząd norweski. Istnieją zarówno publiczne, jak i prywatne placówki. Placówki prywatne otrzymują wsparcie finansowe od państwa i czasem z gmin. • Edukacja przedszkolna jest nieobowiązkowa, a w placówkach brakuje miejsc. Do placówek uczęszcza około 72% wszystkich dzieci w wieku od roku do 5 lat. W związku z tym, że płatny urlop macierzyński dla rodziców trwa prawie rok, jedynie nieliczni ubiegają się o miejsce w takiej placówce, zanim dziecko skończy rok. • Dzieci objęte edukacją przedszkolną stanowią niewielki odsetek wśród najmłodszych i największy ok. 90% wśród pięciolatków. Władze lokalne są prawnie zobowiązane do zapewnienia odpowiedniej liczby miejsc, przepisy nie przewidują jednak indywidualnego prawa do miejsca w placówce przedszkolnej. Dotacje państwa zostały zwiększone, aby osiągnąć cel, jakim jest powszechny dostęp do edukacji przedszkolnej.
- 126. Norwegia – budynek przedszkola
- 127. Norwegia – sala w przedszkolu
- 128. Norwegia – przedszkolny plac zabaw
- 129. Norwegia – dzieci na placu zabaw
- 130. Norwegia - Kształcenie obowiązkowe ETAPY: • Grunnskole (szkoła podstawowa i średnia I stopnia) wiek: 6-16 lat • Barnetrinnet (etap szkoły podstawowej): wiek: 6-12 (klasy 1-7) • Ungdomstrinnet (etap szkoły średniej I stopnia): wiek: 13-16 (klasy 8-10) • Kształcenie jest obowiązkowe w wieku od 6 do 16 lat.
- 131. Norwegia – Szkoła Podstawowa
- 132. Norwegia – klasowa biblioteczka
- 133. Norwegia - Kryteria przyjęć do szkoły • Dzieci rozpoczynają kształcenie obowiązkowe w roku kalendarzowym, w którym kończą 6 lat. • Zgodnie z ogólną zasadą, uczniowie uczęszczają do szkoły publicznej, która jest położona najbliżej ich miejsca zamieszkania, lub szkoły wyznaczonej jako rejonowa dla ich miejsca zamieszkania. Po złożeniu odpowiedniego podania, uczeń może zostać przyjęty do innej szkoły, jeżeli są w niej wolne miejsca. • Kształcenie obowiązkowe jest bezpłatne w szkołach publicznych. • W szkołach prywatnych od uczniów pobiera się czesne.
- 134. Norwegia - Dzienny/tygodniowy/roczny wymiar zajęć • Rok szkolny obejmuje 190 dni od połowy/końca sierpnia do połowy czerwca. • Tydzień nauki w szkole trwa pięć dni, a tygodniowy wymiar zajęć wynosi od 20 lekcji (15 godzin zegarowych) w pierwszym roku do 30 lekcji w ostatnich latach grunnskole. W tych ramach administracja szkolna może sama ustalać dzienny wymiar zajęć. • Minimalny roczny wymiar zajęć dydaktycznych wynosi 789 (wiek 6-9 lat), 1 026 (wiek: 10-12) i 140 godzin (wiek: 13-15). W wielu gminach prowadzi się więcej godzin zajęć niż wymagane minimum.
- 135. Norwegia - Wielkość klas/podział uczniów na klasy • Uczniów dzieli się na grupy zgodnie z odpowiednimi kryteriami pedagogicznymi. • Nie istnieją już przepisy dotyczące klas i ich maksymalnej wielkości.
- 136. Norwegia - Programy i treści nauczania • Propozycje nowych programów nauczania przedstawia Dyrekcja ds. Szkolnictwa Podstawowego i Średniego. • Wszystkie decyzje dotyczące programów nauczania podejmuje Ministerstwo, natomiast dyrekcja odpowiada za ich opracowanie i rozpowszechnianie. • W latach 1997-2000 wprowadzono na wszystkich szczeblach kształcenia obowiązkowego ogólnokrajowy program nauczania, w którym większy nacisk położono na integrację między przedmiotami. W programie określono pewne zasady, które mają stanowić dla nauczycieli podstawę planowania i prowadzenia zajęć edukacyjnych. • Przez cały okres kształcenia obowiązkowego program nauczania obejmuje następujące przedmioty: język norweski, matematyka, wiedza o społeczeństwie, wychowanie plastyczne i prace ręczne, przedmioty przyrodnicze i związane z ochroną środowiska, język angielski, wychowanie muzyczne, zajęcia z gospodarstwa domowego, wychowanie fizyczne oraz wiedza o chrześcijaństwie, religia i etyka.
- 137. Norwegia - Ocena, promocja i kwalifikacje • Na poziomie szkoły podstawowej (klasy 1-7) nie prowadzi się formalnej oceny. • Na poziomie szkoły średniej I stopnia (klasy 8-10) podstawę stopni wystawianych z każdego przedmiotu dwa razy do roku stanowi ocena dokonywana przez nauczyciela. Promocja do następnej klasy jest automatyczna. • Na zakończenie nauki w grunnskole wszyscy uczniowie przystępują do ogólnokrajowych egzaminów i otrzymują świadectwo, na którym podaje się wszystkie uzyskane stopnie. Wszyscy uczniowie, którzy otrzymali świadectwo, mają zagwarantowany wstęp do szkoły średniej II stopnia. W roku 2004 r., w celu lepszego dostosowania dydaktyki do potrzeb indywidualnych uczniów, wprowadzono ogólnokrajowe sprawdziany dotyczące podstawowych umiejętności w klasach V i VIII. Za ogólnokrajowe egzaminy i ocenę ucznia odpowiada dyrekcja ds. Szkolnictwa Podstawowego i Średniego, która wydaje również wytyczne w tym zakresie.
- 138. ORGANIZACJA I FUNKCJONOWANIE SYSTEMU OŚWIATY WE WŁOSZECH
- 139. STRUKTURA SYSTEMU OŚWIATY • Edukacja przedszkolna • Kształcenie obowiązkowe • Szkolnictwo średnie II stopnia i policealne • Szkolnictwo wyższe • Kształcenie specjalne
- 140. Edukacja przedszkolna Włochy
- 141. SCUOLA DELL’NFANZIA • Jest nieobowiązkowa • Przeznaczona dla dzieci w wieku 3-5 lat • Edukacja jest bezpłatna • Scuola dell’Infanzia organizuje zajęcia trwające od 25 do 50 godzin tygodniowo • Grupy przedszkolne liczą od 18 do 26 osób
- 142. Kształcenie obowiązkowe Włochy
- 143. ETAPY KSZTAŁCENIA OBOWIĄZKOWEGO Pierwszy cykl systemu edukacji: • Szkoła podstawowa (6-11 lat) • Szkoła średnia I stopnia (11-14 lat) Drugi cykl systemu edukacji (14-16 lat)
- 144. KSZTAŁCENIE OBOWIĄZKOWE • Trwa od 6 – 16 roku życia • Kształcenie obowiązkowe obejmuje pierwszy cykl systemu edukacji (8 lat) i pierwsze dwa lata drugiego cyklu systemu edukacji. • Rok szkolny trwa minimum 200dni, od początku września do końca czerwca • Tygodniowy czas nauki wynosi średnio 30-40 godzin (w niektórych szkołach obejmuje sobotę) • Tygodniowy czas nauki w szkole podstawowej wynosi 24 godziny, w szkole średniej 30 godzin tygodniowo
- 145. KSZTAŁCENIE OBOWIĄZKOWE • Niektóre szkoły w ramach swojej autonomii mają prawo organizować klasy składające się z uczniów w różnym wieku • Klasy liczą od 15 do 27 uczniów • Szkoły realizują w pierwszym cyklu nauki „Ogólnokrajowe wytyczne dotyczące zindywidualizowanych planów kształcenia” z 2004 r. • I cykl nauki szkolnej kończy się egzaminem państwowym warunkującym przyjęcie do szkoły średniej II stopnia
- 146. KSZTAŁCENIE OBOWIĄZKOWE • Szczegółowe cele kształcenia w szkole średniej I stopnia zdefiniowano dla następujących przedmiotów: religia katolicka, język włoski, język angielski, drugi język obcy, historia, geografia, matematyka, przedmioty przyrodnicze, technika, informatyka, muzyka, plastyka, zajęcia sportowe i motoryczne • Nauczyciele sami wybierają podręczniki i metody dydaktyczne, podręczniki od 2012 roku są udostępniane w Internecie
- 147. SZKOLNICTWO ŚREDNIE II STOPNIA I POLICEALNE Secondo cicho di istruzione (drugi cykl systemu edukacji) – kształcenie ponadobowiązkowe Liceo classico (szkoła średnia II stopnia o profilu klasycznym) Wiek: 14-19 lat Liceo scientifico (szkoła średnia II stopnia o profilu ścisłym) Liceo linguistico (szkoła średnia II stopnia o profilu językowym) Liceo socio-psico-pedagogico (szkoła średnia II stopnia o profilu socjologiczno-psychologiczno-pedagogicznym) Liceo artistico (szkoła średnia II stopnia o profilu artystycznym) Istituto tecnico (szkoła techniczna) Wiek: 14-19 lat Istituto professionale (szkoła zawodowa)/ Istituti d’arte Wiek: 14-17/19 (szkoły artystyczne) lat Formazione professionale di base (kształcenie zawodowe) Wiek: 14-17 lat Istruzione e formazione tecnica superiore (kształcenie Wiek: 19-21 lat policealne techniczne)
- 148. SZKOLNICTWO ŚREDNIE II STOPNIA I POLICEALNE • Od 2008 roku kształcenie II stopnia obejmuje kursy oferowane przez policealne szkoły techniczne i ścieżki w ramach policealnego kształcenia i szkolenia technicznego • Do szkoły średniej II stopnia przyjmuje się osoby mające świadectwo ukończenia szkoły I stopnia • Pobierane jest czesne o stałej ustalonej centralnie wysokości • Uczniowie szkół publicznych do trzeciego roku zwolnieni są z opłat w ramach wypełniania obowiązku i prawa do nauki
- 149. SZKOLNICTWO ŚREDNIE II STOPNIA I POLICEALNE • Podstawę programową opracowują władze centralne • Oceny okresowe i roczne obejmują skale od 0 do 10 • Ocena promocyjna to minimum 6 z każdego przedmiotu • Uczeń ma szanse nadrobienia zaległości i otrzymania promocji na początku następnego roku szkolnego
- 150. Szkolnictwo wyższe Włochy
- 151. SZKOLNICTWO WYŻSZE – RODZAJE STUDIÓW • Akademickie • Zawodowe – studia w dziedzinach sztuk pięknych i muzyki,
- 152. SZKOLNICTWO WYŻSZE • Kandydaci na studia muszą posiadać świadectwo ukończenia szkoły średniej II stopnia lub równorzędne kwalifikacje uzyskane za granicą • Wstęp na elitarne kierunki regulowany jest centralnie • Obejmuje 3 cykle: trzyletni, dwuletni i o różnej długości • Studia medyczne, weterynaria i stomatologia trwają 5-6 lat i są jednolite
- 153. Kształcenie specjalne Włochy
- 154. KSZTAŁCENIE SPECJALNE • Kształcenie osób niepełnosprawnych i zapewnienie im wystarczających kwalifikacji zawodowych leży w gestii władz regionalnych • Uczniowie niepełnosprawni wypełniają obowiązek szkolny w placówkach powszechnych z wyjątkiem osób niewidomych, głuchych, upośledzonych psychicznie.
- 155. Nauczyciele Włochy
- 156. NAUCZYCIELE • Posiadają diploma di laurea w dziedzinie pedagogiki • Nauczyciele szkół średnich muszą posiadać laurea magistrale • Mają status urzędników państwowych
- 157. SYSTEM OŚWIATY • System włoskiej edukacji jest obecnie reformowany • Ma się zmienić organizacja liceum oraz szkół technicznych i zawodowych • Znacznie wyższy poziom edukacji oferują szkoły prywatne – z danych Europejskiego Centrum Edukacji wynika że we Włoszech jest ponad 2 mln analfabetów
- 175. ORGANIZACJA I FUNKCJONOWANIE SYSTEMU OŚWIATY WE FRANCJI
- 176. Organizacja i funkcjonowanie systemu oświaty we Francji Spis treści: 1. Informacje ogólne 2. Edukacja przedszkolna 3. Kształcenie obowiązkowe e.Etapy f.Kryteria przyjęć g.Dzienny/tygodniowy/roczny wymiar zajęć h.Wielkość klas/podział uczniów na klasy i.Programy i treści nauczania j.Ocena, promocja i kwalifikacje
- 177. Francja - Informacje ogólne • Językiem nauczania we Francji jest język francuski. Języków regionalnych uczy się w ramach bloku języków nowożytnych. Do obsługi całego systemu edukacji rząd zatrudnia 969 600 osób, z czego 80% to nauczyciele. System edukacji podlega Ministerstwu Edukacji Narodowej, Młodzieży i Stowarzyszeń odpowiedzialnemu za edukację w całym kraju. System obejmuje nieodpłatne kształcenie w sektorze publicznym prowadzone równolegle z kształceniem oferowanym przez sektor prywatny. Sektor prywatny składa się w większości z instytucji posiadających umowę z państwem obejmującą także odpowiedzialność za wynagrodzenia nauczycieli, a także, w większości przypadków, na mocy tzw. umów stowarzyszeniowych. Do placówek publicznych uczęszcza 87,7% uczniów szkół podstawowych i 78,7% uczniów szkół średnich.
- 178. Francja - Informacje ogólne • Realizacją polityki edukacyjnej i licznych zadań ministerstwa w zakresie zarządzania oświatą zajmują się „zewnętrzne” departamenty administracyjne – académies. Francja jest podzielona na 30 académies, którymi bezpośrednio w imieniu ministerstwa kierują tzw. rektorzy (recteurs) przy pomocy rozbudowanych rektoratów (rectorat). Académie jest jednostką administracyjną umożliwiającą wdrażanie zaleceń rządu dotyczących polityki edukacyjnej na poziomie regionalnym. Funkcjonowanie académie pozwala na podejmowanie działań uwzględniających kontekst lokalny we współpracy ze społecznościami lokalnymi: gminami (communes) w zakresie szkolnictwa podstawowego, départements dla instytucji typu collèges (oferujące kształcenie średnie I stopnia) oraz régions dla instytucji typu lycées (szkoła na poziomie liceum oferująca kształcenie średnie II stopnia).
- 179. Francja - Informacje ogólne • Szkoły mają pewną autonomię w sprawach administracyjnych i dydaktycznych, a na poziomie szkolnictwa średniego (collèges i lycées) – również w sprawach finansowych – w formie tzw. projektów szkolnych. Projekt jest nadzorowany przez kilka inspektoratów. Trzem inspektoratom generalnym powierzono bardzo szerokie zadania związane z ewaluacją na poziomie krajowym: Inspektorat ogólny edukacji narodowej (Inspection générale de l’Éducation national, IGEN), Inspektorat ogólny administracji, edukacji narodowej i nauki (Inspection générale de l’Administration de l’Éducation nationale et de la Recherche, IGAENR), Inspektorat ogólny ds. bibliotek (Inspection générale des Bibliothèques, IGB). • Ponadto, funkcjonują dwa terytorialne inspektoraty: „krajowi inspektorzy oświatowi”, którzy wizytują szkoły podstawowe i monitorują pracę nauczycieli; oraz „regionalni inspektorzy ds. dydaktyki”, którzy odpowiadają za sprawy związane z wystawianiem stopni oraz oceniają pracę nauczycieli szkolnych w szkolnictwie średnim.
- 180. Francja - Edukacja przedszkolna
- 181. Francja - Edukacja przedszkolna • Francja ma długoletnią tradycję edukacji przedszkolnej. Pomimo tego, że edukacja na tym poziomie nie jest obowiązkowa, do école maternelle (przedszkoli) uczęszczają wszystkie dzieci, począwszy od 3 lat, a czasem nawet 2 lat . Przedszkole jest dostępne dla wszystkich dzieci w wieku od 2 do 6 lat, ale w przypadku 2-latków o przyjęciu do placówki decyduje liczba wolnych miejsc. W większości przedszkoli zajęcia kończą się o godzinie 16, stąd ogromna tu liczba pracujących „au-pair” (opiekunki). Zważywszy na fakt, że pracę kończy się we Francji między godziną 17 a 18, małe dzieci od momentu wyjścia z placówki oświatowej do powrotu rodziców, spędzają czas w towarzystwie opiekunów bądź opiekunek.
- 182. Francja - Edukacja przedszkolna • Publiczne przedszkola są prowadzone przez ministerstwo edukacji i dzieci uczęszczają do nich bezpłatnie. • Przedszkola mają swoje programy nauczania i prowadzą zajęcia dydaktyczne. Przedszkole stanowi wstępny etap kształcenia. • Dzieci dzieli się na ogół według wieku na trzy grupy: grupę „wstępną” (dzieci 2 i 3- letnie), grupę „średnią” (dzieci 4- letnie) i grupę „końcową” (dzieci 5-letnie). • Zajęcia edukacyjne, stanowiące główną część programu, przyczyniają się do wszechstronnego rozwoju dzieci i przygotowują je do podjęcia nauki w szkole podstawowej (école élémentaire).
- 183. Francja - Edukacja przedszkolna W pracy przedszkola duży nacisk kładzie się na kształtowanie nawyków higienicznych najmłodszych dzieci.
- 184. Węzeł sanitarny w przedszkolu we Francji Urządzenie na środku łazienki (tzw. „grzybek”) pozwala na równoczesne mycie rąk sporej gromadce maluchów.
- 185. Węzeł sanitarny dla chłopców w przedszkolu we Francji Zamiast klasycznych umywalek zamontowano na środku pomieszczenia urządzenie do mycia rąk tzw. „grzybek”.
- 186. Francja - Edukacja przedszkolna Kącik do zabawy dla najmłodszych przedszkolaków.
- 187. Francja - Edukacja przedszkolna Miejsce do prowadzenia zajęć programowych ze starszą grupą dzieci w przedszkolu.
- 188. Francja - Edukacja przedszkolna Uporządkowany zestaw sprzętu i pomocy do zajęć ruchowych (gier i zabaw) w przedszkolu.
- 189. Francja - Edukacja przedszkolna Pomoce do zajęć ruchowych w przedszkolu.
- 190. Francja - Edukacja przedszkolna Fragmenty wyposażenia sali gimnastycznej w przedszkolu.
- 191. Francja - Edukacja przedszkolna Sala gimnastyczna
- 192. Kształcenie obowiązkowe - etapy • Kształcenie we Francji jest obowiązkowe w wieku od 6 do 16 lat i dzieli się na trzy etapy: • École élémentaire – szkoła podstawowa 6-11 lat • Collèges – szkoła średnia I stopnia 11-15 lat • Pierwszy rok nauki w szkole średniej II stopnia: Lycée d'enseignement général et technologique – liceum ogólnokształcące i techniczne Lycée professionnel – liceum zawodowe 15-16 lat
- 193. Francja - Kryteria przyjęć do szkół • Rekrutacja uczniów do szkół państwowych odbywa się zgodnie z zasadą rejonizacji, uczniów zapisuje się na ogół do szkoły podstawowej, collège i lycée w rejonie, w którym mieszkają ich rodzice. • Istnieje możliwość zapisania dziecka do szkoły znajdującej się poza rejonem, a liczba dostępnych miejsc w szkołach przeważnie umożliwia realizację życzenia rodziców. • Jeśli szkoła wyczerpie limit dostępnych miejsc inspektor akademii przyznaje miejsca w danej szkole uwzględniając pierwszeństwo dla dzieci niepełnosprawnych, dzieci wymagających leczenia specjalistycznego w pobliżu szkoły, uczniów z wysokimi wynikami w nauce, uczniów pobierających stypendium socjalne, uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, uczniów mających rodzeństwo w danej szkole, oraz uczniów zamieszkujących w pobliżu danego rejonu, ale poza jego obwodem.
- 194. Francja - Dzienny/tygodniowy/roczny wymiar zajęć • Rok szkolny trwa 180 dni, od września do czerwca. Szkoły są czynne sześć dni w tygodniu, ale w szkołach podstawowych nie prowadzi się lekcji w środowe popołudnia i soboty. • Każdy tydzień nauki składa się z 24 lekcji 60-minutowych w szkole podstawowej i 25,5-30 lekcji 55-minutowych w szkole średniej (przy czym na zajęcia dla uczniów, którzy mają zaległości, oraz na przedmioty fakultatywne przewidziano 3 dodatkowe godziny). • Roczny wymiar zajęć wynosi 864 godziny zegarowe w szkołach podstawowych, w szkołach średnich I stopnia jest to w przybliżeniu 936 godzin zegarowych.
- 195. Francja - Wielkość klas/podział uczniów na klasy • Nie istnieją zalecenia w sprawie wielkości klas; klasy mogą mieć różną liczbę uczniów. Średnia krajowa wynosi ok. 25 uczniów w klasie szkoły podstawowej, 24 w collèges, 28 w lycées généraux et technologiques i 20 w lycées professionnels. • Uczniów dzieli się na ogół na klasy według wieku, jednak ze względu na znaczną liczbę uczniów powtarzających rok, w poszczególnych szkołach i klasach wśród uczniów mogą występować różnice wieku. • Klasy w szkole podstawowej mają jednego nauczyciela do wszystkich przedmiotów, natomiast w szkole średniej każdego przedmiotu uczy inny nauczyciel.
- 196. Francja - Programy i treści nauczania • Ministerstwo edukacji ustala cele i programy nauczania oraz cele w zakresie wiedzy i umiejętności, które stopniowo powinni opanować wszyscy uczniowie w szkolnictwie obowiązkowym. • Nauczyciele sami wybierają metody kształcenia i szkolne podręczniki. Program nauczania szkoły podstawowej (école élémentaire) koncentruje się na podstawowych umiejętnościach czytania, pisania i liczenia oraz wychowaniu fizycznym (rozwijaniu umiejętności motorycznych itp.) oraz rozwijaniu wrażliwości ucznia. • Program nauczania w szkole średniej I stopnia obejmuje osiem lub dziewięć przedmiotów obowiązkowych, zależnie od klasy, i staje się stopniowo coraz bardziej zróżnicowany w związku z wprowadzaniem przedmiotów fakultatywnych.
- 197. Francja-ocena, promocja i kwalifikacje • Uczniowie podlegają ciągłej ocenie nauczycieli w trakcie całego okresu nauki w szkole podstawowej i średniej. • Ocena pracy ucznia z poszczególnych przedmiotów nie jest dokonywana w każdym semestrze, nie ma także egzaminów na zakończenie roku. • Indywidualny indeks ucznia zawiera potwierdzenie jego wiedzy i uzyskanych umiejętności. • Dodatkowo, w roku 2010 w szkołach podstawowych i średnich wprowadzona została indywidualna „księga” umiejętności ucznia, pozwalająca na udokumentowanie postępów w uzyskaniu siedmiu najważniejszych umiejętności.
- 198. Francja-ocena, promocja i kwalifikacje • Egzaminy państwowe odbywają się na początku CE1 (pierwszy rok nauki w szkole podstawowej) oraz CE2 (drugi rok nauki w cyklu CE2) i mają na celu sprawdzenie postępów uczniów w nauce w zakresie języka francuskiego i matematyki, a także zidentyfikowania ewentualnych trudności w nauce występujących u niektórych uczniów. Wyniki egzaminów nie mają wpływu na promocję ucznia, są natomiast wpisywane do indywidualnego indeksu ucznia. • Wystawia się również ocenę z zachowania (note de vie scolaire), obejmującą m.in. frekwencję ucznia i przestrzeganie przez niego szkolnego regulaminu. Na zakończenie szkoły podstawowej nie odbywa się żaden egzamin potwierdzający ukończenie tego etapu kształcenia lub decydujący o skierowaniu ucznia do konkretnej placówki na poziomie średnim I stopnia.
- 199. Francja – szkoła podstawowa Tak prezentuje się sala lekcyjna w szkole podstawowej we Francji. Lekkie stoliki i krzesła pozwalają dowolnie aranżować przestrzeń w pomieszczeniu.
- 200. Francja – szkoła podstawowa W dużym pomieszczeniu bez trudu można organizować pracę uczniów w warunkach klas łączonych.
- 201. Francja – szkoła podstawowa Ciekawy sposób prezentowania prac plastycznych uczniów. Powstaje klasowa wystawa – galeria sztuki.
- 202. Francja – szkoła podstawowa Dobry sposób porządkowania i archiwizowania dokumentacji uczniowskiej - prac , kart pracy itp.
- 203. Francja – szkoła podstawowa Pracownia najmłodszych uczniów szkoły podstawowej – ściana z tablicą.
- 204. Sztrasburg - Francja Parlamentu Europejski w Sztrasburgu - główny Hall
- 205. Prof. UJK dr hab. Mirosław Babiarz - koordynator Dr Mirosława Parlak – System edukacji w Austrii, Słowacji na Węgrzech oraz Portugalii Dr Lidia Pawelec – System edukacji w Niemczech oraz Włoszech Dr Irena Stańczak – System edukacji we Francji i Norwegii Mgr Krzysztof Kupczewski - Projekt i opracowanie graficzne