Analiza pod kątem pomocy uczniom z probelemami.

1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w szkole czeskiej
- spostrzeżenia z pobytu w szkole podstawowej w Siwicach
Uczniowie o specjalnych potrzebach edukacyjnych, napotykający
trudności w nauce otrzymują pomoc i wsparcie przede wszystkim podczas
zajęć lekcyjnych.
Obserwowałam lekcje języka czeskiego w klasie I i w klasie II.
Dzieci poprzez proponowane przez nauczyciela różne formy aktywności
ćwiczyły umiejętności czytania i pisania, utrwalały wiedzę z zakresu
gramatyki.
- Ćwiczenia angażujące funkcje słuchowe przeplatały się z ćwiczeniami
angażującymi funkcje wzrokowe i ruchowe. Często i uczniowie, i nauczyciel
pisali na tablicy. To co było powiedziane/usłyszane, a uznane przez
nauczyciela za istotne, zapisywane zostawało na tablicy. Bodźce słuchowe
wzmacniane były bodźcami wzrokowymi, co służy tworzeniu pożądanych
związków wzrokowo-słuchowych czy wzrokowo-ruchowych, rozumieniu,
zapamiętywaniu. Pracując tą metodą nauczyciel tworzy warunki do uczenia
się uczniom o różnych stylach uczenia się, realizuje zasadę indywidualizacji.

2. - Na obserwowanych przeze mnie zajęciach nauka, w tym sprawdzanie i
utrwalanie wiedzy i umiejętności, nierzadko przybierała formę gry i zabawy.
W grach pojawiał się element rywalizacji, w tym rywalizacji między grupami.
Zabawy (np. słuchowo-ruchowe) tematycznie były ściśle związane z treścią
lekcji. Istnieją klasowe rytuały - wierszyk zawsze przed pisaniem, piosenka
na zakończenie lekcji. Wypracowane są systemy motywacyjne - uczniowie
zbierają kropki za zachowanie, perły za dobrze wykonane zadanie, zebranie
określonej sumy wiąże się z nagrodą.
- Nauczyciel często nie kieruje pytania do całej klasy, a zwraca się z pytaniem
do konkretnego ucznia. Może być to seria szybkich pytań, na które
wywoływani uczniowie mają udzielić krótkiej odpowiedzi. W ten sposób
uczniowie są w kontakcie z nauczycielem, śledzą tok lekcji, w każdej chwili
są gotowi na odpowiedź na pytania i polecenia nauczyciela. Nauczyciel z
kolei diagnozuje poziom wiedzy uczniów, może dostosowywać pytania do
możliwości uczniów, daje szansę na aktywny udział w lekcji uczniom z
trudnościami.
– Uczniom niepełnosprawnym, uczniom z deficytami rozwoju znacznie
utrudniającymi naukę , czasowo niezdolnym do nauki w szkole
organizuje się kształcenie na podstawie pisemnej opinii psychologa,
która jest dla szkoły wiążącym dokumentem. Część z tych uczniów
kontynuuje edukację w szkole specjalnej, inni pozostają w szkole
macierzystej ogólnodostępnej. O tym, gdzie kształcić dziecko,
decydują rodzice. Dziecko w szkole ogólnodostępnej otrzymuje
pomoc w postaci asystenta tj. nauczyciela, który towarzyszy mu

3. podczas wszystkich zajęć lekcyjnych, ukierunkowuje, wspomaga,
aktywizuje, odpowiada za dostosowanie zadań do możliwości dziecka,
obserwuje pracę dziecka. Na etapie szkoły podstawowej nie zatrudnia
się pedagoga, logopedy, innych specjalistów. Problemy uczniów
rozwiązują wychowawcy, którzy jeśli istnieje potrzeba pomocy
specjalistycznej, kierują rodziców z dziećmi do odpowiedniej
instytucji.
Pedagog szkolny