2. Α. PROJECTS - ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ
• ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΩΝ
Ταινία που αγγίζει το θέμα της με ειλικρίνεια λέγοντας «ναι»
στην ελπίδα μέσα από την καθαρότητα του παιδικού
βλέμματος, το «All the invisible children» υπήρξε αποτέλεσμα
μιας ιδιαίτερης σύμπραξης. Στο πλαίσιο ενός προγράμματος
της UNICEF, του Παγκοσμίου Προγράμματος Επισιτισμού και
της Επιτροπής Αναπτυξιακής Βοήθειας, επτά διάσημοι
σκηνοθέτες από όλο τον κόσμο (και μία λιγότερο γνωστή)
συμφώνησαν να γυρίσουν ο καθένας από μία μικρού μήκους
ταινία με θέμα το παιδί σε συνάρτηση με την πατρίδα τους.
Πάνω σε αυτόν τον καμβά δημιουργήθηκε μία μεγάλου
μήκους ταινία, μοιρασμένη σε επτά κεφάλαια, με τις
υπογραφές των Μεντί Σαρέφ, Εμίρ Κουστουρίτσα, Κάτια
Λουντ, Στέφανο Βενερούζο, Τζον Γου, Σπάικ Λι, Ρίντλεϊ Σκοτ
και Τζόρνταν Σκοτ (η κόρη του).
3. Η ταινία μάς μεταφέρει στην περίοδο του Β΄ παγκοσμίου
πολέμου, όταν ο Χίτλερ και ο γερμανικός στρατός προσπαθούσαν
να φτιάξουν το έθνος της «Αρίας φυλής», ποδοπατώντας άλλους
λαούς. Ο Μπρούνο είναι ένα 8χρονο αγόρι που ζει με τον πατέρα
του, υψηλόβαθμο αξιωματικό του γερμανικού στρατού, τη
μητέρα και την αδερφή του. Ένα παιδί σαν όλα της ηλικίας του,
που του αρέσει να παίζει με τους φίλους του και να εξερευνά τον
κόσμο. Ο πατέρας ανακοινώνει στην οικογένεια ότι πρέπει να
αλλάξουν τόπο να ζουν γιατί αυτό επιβάλλει η δουλειά του. Στο
καινούριο σπίτι στην εξοχή, ο Μπρούνο, αγνοώντας τις
προειδοποιήσεις της μητέρας του, αποφασίζει να ανακαλύψει
την περιπέτεια στο γειτονικό δάσος. Εκεί, πίσω από ένα
συρματόπλεγμα, συναντά ένα αγόρι στην ηλικία του, τον Σμουλ,
και μια καταπληκτική φιλία γεννιέται, με απρόβλεπτες όμως
συνέπειες…
Η απλή σκηνοθετική άποψη αλλά και το λιτό σενάριο δεν
εμποδίζουν τον σκηνοθέτη να προκαλέσει συναισθηματική
γροθιά στο θεατή, ιδιαίτερα με το σκληρό και απάνθρωπο φινάλε
της ταινίας. Παρότι δεν γίνεται ονομαστική αναφορά στο πιο
είναι το συγκεκριμένο στρατόπεδο, καταλαβαίνουμε πως
πρόκειται για το διαβόητο στρατόπεδο συγκέντρωσης Εβραίων,
το Άουσβιτς. Η κτηνωδία του Ναζισμού και η γενοκτονία των
Εβραίων ξεδιπλώνεται μέσα από την ιστορία της φιλίας δυο
μικρών παιδιών.
11. Ιστορικό Μουσείο Αλεξανδρούπολης
«Παναούλα: η εικόνα μιας παραδοσιακής κοινωνίας»
Eίναι το πρόγραμμα του Ιστορικού Μουσείου που συμμετείχαν ενεργά
οι μαθητές και οι μαθήτριες της Β΄΄ Τάξης του σχολείου μας. Η
επίσκεψη πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της Θεματικής Εβδομάδας
την Πέμπτη 16/5/2019.
• Στόχος του προγράμματος ήταν η ανάπτυξη του ενδιαφέροντος των
μαθητών/τριών για την τοπική Ιστορία και η συνειδητοποίηση της
ιστορικής συνέχειας του τόπου τους καθώς και η αναφορά στους
Σαρακατσάνους που ζουν και δραστηριοποιούνται ενεργά στην
περιοχή, ώστε να καλλιεργηθεί η κοινή ιστορική μνήμη και παράδοση.
• Οι μαθητές εξοικειώθηκαν με τα μουσειακά εκθέματα ως πηγές της
ιστορίας και του πολιτισμού του τόπου τους και γνώρισαν βιωματικά
και συνεργατικά στοιχεία πολιτισμού και ιστορίας των Σαρακατσάνων.
Κατανόησαν τις οικονομικές δραστηριότητες και τον τρόπο ζωής των
ανθρώπων αυτών της φύσης (παραδοσιακή κτηνοτροφία, κονάκια,
διασκέδαση, ενδυμασία κ. ά) και σύγκριναν με τη σύγχρονη αστική ζωή.
Τι είναι όμως η Παναούλα; Η παναούλα είναι η ποδιά που
φορούσαν οι Σαρακατσάνες γυναίκες. Οι παναούλες του
Ιστορικού Μουσείου Αλεξ/πολης, συλλογή -δωρεά της Ελένης
Φιλιππίδη, αποτελούν μια ανεξάντλητη πηγή πληροφορίας για
τα ήθη, τις αξίες και τις πολιτισμικές καταβολές των
Σαρακατσάνων της Θράκης. Ο τύπος, η διακόσμηση και το σχέδιο
της κάθε ποδιάς είναι στοιχεία που αντιπροσωπεύουν την
κοσμοθεωρία της γυναίκας που την κατασκεύαζε, αλλά και την
ιδεολογία, την κοινωνική θέση και την καθημερινή πρακτική της
Σαρακατσάνας (π. χ . οι νέες γυναίκες φορούσαν ποδιές με
έντονα χρώματα και σχέδια και πάντα διακοσμημένες με έναν
σταυρό γιατί έπρεπε να έχουν την ευλογία του Θεού για να
τεκνοποιήσουν).
Εμψυχώτρια της δράσης ήταν η μουσειοπαιδαγωγός κα
Καραγιάννη Αγνή την οποία και ευχαριστούμε ιδιαίτερα.