2. Μουσταλευριά
• Συστατικά
• 5 ποτήρια μούστο
• 1 ποτήρι σταρένιο αλεύρι.
• Κανέλα.
• Καρύδι τριμμένο.
• Σουσάμι καβουρδισμένο.
• Οδηγίες
• Βάζουμε τα 3 ποτήρια μούστο να βράσουν.
• Διαλύουμε το 1 ποτήρι αλεύρι, στα 2 ποτήρια μούστο και τα ρίχνουμε
στο καυτό μούστο, λίγο πριν αρχίζει να βράζει.
• Ανακατεύουμε γρήγορα, με το σύρμα των αυγών και μόλις αρχίζει το
μείγμα να κάνει φουσκάλες το αποσύρουμε από την φωτιά και το
βάζουμε σε μπολάκια.
• Αν θέλουμε ρίχνουμε επάνω ,λίγο καβουρδισμένο σουσάμι, κανέλα, και
καρύδι τριμμένο.
3. Μουστοκούλουρα
• ΥΛΙΚΑ
1 φλιτζάνι τραγιού πετιμέζι
1 φλιτζάνι τσαγιού αραβοσιτέλαιο
1 φλιτζάνι τραγιού φυσικό χυμό πορτοκάλι
4-5 φλιτζάνι τραγιού φαρίνα
1/2 φλιτζάνι τραγιού ζάχαρη
2 κουταλιές σούπας κακάο σκόνη
2 κουταλιές σούπας κονιάκ
1 1/2 κουταλάκια γλυκού σόδα
2 κουταλάκια γλυκού κανέλα τριμμένη
1/4 κουταλάκια γλυκού γαρίφαλο τριμμένο
1/4 κουταλάκια γλυκού μοσχοκάρυδο
Σουσάμι (προαιρετικά)
• Εκτέλεση
• Σε μια λεκάνη ρίχνουμε τον χυμό πορτοκαλιού, το πετιμέζι το λάδι ζάχαρη
ανακατεύουμε να διαλυθεί η ζάχαρη και στην συνέχεια ρίχνουμε τα υπόλοιπα υλικά
εκτός από το αλεύρι,
Ανακατεύουμε να ενωθούν καλά τα υλικά και τέλος ρίχνουμε σιγά- σιγά το αλεύρι
μέχρι να έχουμε μια μαλακή ζύμη που να κολλάει στο χέρι. Την αφήνουμε 10-15
λεπτά να ξεκουραστεί.
Κατόπιν παίρνουμε λίγη ζύμη στο χέρι μας όσο ένα καρύδι, την βάζουμε
στον πάγκο εργασίας την κάνουμε ένα μέτριο μπαστούνι, πλάθουμε ένα
σαλίγκαρο και τα τοποθετούμε σε λαμαρίνα στρωμένη με λαδόχαρτο, και τα
πασπαλίζουμε με σουσάμι. Τα ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170
βαθμούς στον αέρα για 15-20
λεπτά. Αφού ψηθούν τα βάζουμε σε σχάρα να κρυώνουν και μετά τα φυλάμε σε
κουτί καλά κλεισμένα.
4. Gluhwein
ΥΛΙΚΑ
- ½ Λεμόνι
- ½ Πορτοκάλι
- 1 Μανταρίνι
- 1 μπουκάλι Ξηρό κόκκινο κρασί (750 ml)
- 190 γρ. Ζάχαρη
- 1 ξυλάκι Κανέλα
- 2 Αστεροειδείς γλυκάνισοι
- 2 Γαρύφαλλα
- 1 πρέζα Φρεσκοτριμμένο μοσχοκάρυδο
- 100 γρ. Νερό
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Σε μία κατσαρόλα βάζουμε όλα τα υλικά και τα βράζουμε για 3-5
λεπτά...
Σουρώνουμε και σερβίρουμε το κρασί ζεστό.
5. Χοιρινή τηγανιά
Υλικά:
• 1/2 κιλό χοιρινή τηγανιά
• 1 κ.γλυκού μουστάρδα
• 1 φλ. κρασιού λευκό κρασί
• αλάτι
• πιπέρι
• θυμάρι
• ρίγανη
• λάδι
• λεμόνι
•
Εκτέλεση:
• 1.Μαρινάρουμε το κρέας με όλα τα υλικά (εκτός το λεμόνι και το κρασί) και το αφήνουμε
στο ψυγείο για 2-3 ώρες.
• 2.Ζεσταίνουμε ένα τηγάνι με λίγο λάδι και προσθέτουμε το κρέας με λίγο λευκό κρασί.
• 3.Ψήνουμε σε χαμηλή φωτιά για 30 ' περίπου και στο τέλος βάζουμε όσο λεμόνι θέλουμε.
6. Επιλογή κρασιού
Το κρασί δημιουργήθηκε από τον άνθρωπο για να συνοδεύει το
φαγητό. Οποιαδήποτε ετικέτα και αν αγοράσουμε καλό θα είναι να
αναρωτηθούμε πρώτα για το αν ταιριάζει με την περίσταση και το
φαγητό που θέλουμε να γευτούμε.
Υπάρχουν γενικώς πολλοί άτυποι και γενικοί κανόνες του στυλ ότι
με το κρέας πάει το κόκκινο και με το ψάρι πάει το λευκό, αλλά κάτι
τέτοιο πέρα από αόριστο δεν είναι και πάντα σωστό.
7. Κρεατικά
• Το αρνί και το κατσίκι. Και τα δύο έχουν αρκετό λίπος και έντονη γεύση
πράγμα που σημαίνει ότι η καλύτερη λύση είναι ένα καλό Ξινόμαυρο, λόγω
της εξίσου υψηλής οξύτητας, του μέτριου σώματος, των μαλακών ταννινών
και των ιδιαίτερων αρωμάτων του. (Syrah χαρμάνι Κοτσιφάλι - Μαντηλάρι )
• Το μοσχάρι και το χοιρινό είναι κρέατα με λιγότερο λίπος, πιο στυφά και
περισσότερο πλούσια σε σώμα, με αποτέλεσμα κρασιά από Cabernet και
Merlot, να είναι σε γενικές γραμμές ό,τι καλύτερο για να τα συνοδέψουν.
(Barolo, Barbaresco)
• Το κοτόπουλο και γενικά τα πουλερικά είναι τροφές που μπορούν να
συνδυαστούν με λευκά φρέσκα ή παλαιωμένα (αν υπάρχει κάποια δυνατή
σάλτσα), με ροζέ αλλά και με ελαφριά κόκκινα. Λευκά κρασιά από
Chardonnay και Sauvignon Blanc αναλόγως βέβαια τον τρόπο
μαγειρέματος, τη σάλτσα και τη γεύση που κυριαρχεί, είναι καλοί
συνδυασμοί.
8. Ψαρικά
• Τις περισσότερες φορές τα λευκά κρασιά είναι φυσικά αυτά που δένουν καλύτερα με
τα ψάρια. Αναλόγως όμως και εδώ με το είδος του ψαριού, τη γεύση και τη σάλτσα
που μπορεί να το συνοδεύει υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις. Το Μοσχοφίλερο,
η Βηλάνα, το Βιδιανό, το Πλυτό και το Θραψαθήρι είναι ποικιλίες που ταιριάζουν
άψογα με όλα σχεδόν τα πιάτα της θάλασσας.
• Στις περιπτώσεις όμως που έχουμε αστακομακαρονάδες, σολομό, τόνο, ζυμαρικά με
θαλασσινά είναι πιο ορθολογικός ο συνδυασμός με λευκά που έχουν σώμα και υψηλή
οξύτητα όπως το Ασύρτικο για παράδειγμα, μια εξαιρετική λευκή ποικιλία από τη
Σαντορίνη, ή επίσης κρασιά από Chardonnay, ειδικά αν είναι παλαιωμένα σε δρύινα
βαρέλια και Sauvignon Blanc . Για τα συγκεκριμένα πιάτα είναι πολύ καλή περίπτωση
και ορισμένα κόκκινα κρασιά με μέτριο σώμα, οξύτητα και μαλακές ταννίνες όπως
Αγιωργίτικο, Ξινόμαυρο, Pinot Noir και Cabernet Franc.
• Για το «παραδοσιακό και πατροπαράδοτο» Sushi, αν δεν έχουμε Σάκε (Sake) καλό
είναι να το συνδυάσουμε με ένα Sauvignon Blanc από τη Νέα Ζηλανδία ή ένα
αρωματικό Semillon. Για εξωτικές γεύσεις όπως μπακαλιάρος σκορδαλιά, η λύση
είναι μία : Ρετσίνα forever !
9. Λαδερά
• Η ελληνική κουζίνα είναι πλούσια σε λαδερά και γενικά φαγητά τα
οποία έχουν έντονη παρουσία λαδιού. Καλό θα είναι γενικά να
αποφεύγονται κόκκινα ταννικά κρασιά με λαδερά. Είναι προτιμότερο
να επιλέγονται κρασιά τραγανά με υψηλή οξύτητα, ειδικότερα, όταν
το φαγητό είναι τηγανητό, πράγμα που σημαίνει ότι η λιπαρότητα
αυξάνεται. Η καλύτερη λύση είναι κρασιά από Βηλάνα, Βιδιανό,
Πλυτό, Μοσχοφίλερο και Ασύρτικο, τα γνήσια τέκνα της ελληνικού
αμπελώνα. Από διεθνείς ποικιλίες συστήνω Sauvignon Blanc
γαλλικού στυλ και όχι νέου κόσμου μια και η γαλλική σχολή είναι πιο
χορτώδης με αρώματα λαχανικών ενώ στο νέο κόσμο κυριαρχούν τα
αρώματα εξωτικών φρούτων.
10. Λαδερά
• Η ελληνική κουζίνα είναι πλούσια σε λαδερά και γενικά φαγητά τα
οποία έχουν έντονη παρουσία λαδιού. Καλό θα είναι γενικά να
αποφεύγονται κόκκινα ταννικά κρασιά με λαδερά. Είναι προτιμότερο
να επιλέγονται κρασιά τραγανά με υψηλή οξύτητα, ειδικότερα, όταν
το φαγητό είναι τηγανητό, πράγμα που σημαίνει ότι η λιπαρότητα
αυξάνεται. Η καλύτερη λύση είναι κρασιά από Βηλάνα, Βιδιανό,
Πλυτό, Μοσχοφίλερο και Ασύρτικο, τα γνήσια τέκνα της ελληνικού
αμπελώνα. Από διεθνείς ποικιλίες συστήνω Sauvignon Blanc
γαλλικού στυλ και όχι νέου κόσμου μια και η γαλλική σχολή είναι πιο
χορτώδης με αρώματα λαχανικών ενώ στο νέο κόσμο κυριαρχούν τα
αρώματα εξωτικών φρούτων.
