Η ζωή και το έργο του μεγάλου Ολλανδού ζωγράφου Βαν Γκόγκ

1. ΒΙΝΣΕΝΤ ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ

2. Γεννήθηκε στις 30 Μαρτίου 1853 στο Ζίντερτ της Ολλανδίας. Ήταν το δεύτερο αγόρι που
γέννησε η μάνα του. Ο πρωτότοκος της είχε πεθάνει ένα χρόνο πριν. Έτσι, οι γονείς του
Βίνσεντ είχαν μεγάλο άγχος αν θα επιζήσει, μετά από την προηγούμενη εμπειρία
τους. Αυτό το γεγονός θα τον καθόριζε κάπως μια και του μετέφεραν την αγωνία τους. Θα
ζήσει; Θα πεθάνει; Θα τα καταφέρει στη ζωή του; Θα αποτύχει;
Βαν Γκογκ 1866 και ο αδελφός του Τεό σε άλλη χρονολογία

3. Ο πατέρας του, ο Θεόδωρος Βαν Γκογκ ήταν παπάς, όπως και πολλοί από τους
συγγενείς του ήταν πάστορες ή θεολόγοι . Προερχόταν από εύπορη αστική τάξη. Η
μητέρα του Βίνσεντ, η Άννα Κορνέλια είχε έναν πατέρα που ήταν βιβλιοδέτης του
βασιλιά. Είχε κλίση στα γράμματα και στις τέχνες και της άρεσε πολύ να
ζωγραφίζει. Μετά τον Βίνσεντ γέννησε άλλα τέσσερα παιδιά. Ο Τεό (Θεόδωρος) ήταν ο
πολυαγαπημένος αδελφός του Βίνσεντ και το στήριγμα του. Ήταν 4 χρόνια μικρότερός
του.
Πορτρέτο του πατέρα του
Βαν Γκογκ με πένα

4. Ο Βίνσεντ μετά από το σχολείο του χωριού, πήγε στο οικοτροφείο και το 1866 στο
γυμνάσιο όπου το παράτησε πριν τελειώσει το δεύτερο χρόνο του εκεί. Ξεκινά να
δουλεύει στον θείο του. Το 1869, στα 16 του χρ. τον προσέλαβαν, σε υποκατάστημα στη
Χάγη, στον μεγάλο εκδοτικό οίκο Gouplin όπου ειδικευόταν στην αναπαραγωγή έργων
τέχνης. Εκεί είχε την ευκαιρία να γνωρίσει το έργο των σημαντικών ζωγράφων της
εποχής (όπως και μουσεία που επισκεπτόταν συνεχώς). Ήταν πολύ εργατικός και τον
μετέθεσαν σε υποκατάστημα στο Λονδίνο. Καθοδόν πέρασε από το Παρίσι και
επισκέφτηκε το Λούβρο και το μουσείο του Λουξεμβούργου. Στο Λονδίνο
επισκεπτόταν την Εθνική πινακοθήκη και όσα μουσεία είχε ευχέρεια.
Κορίτσι στα Άσπρα στο Δάσος
1882

5. Το 1875 βρίσκεται στο Παρίσι και εργάζεται στην έδρα της
περίφημης Γκαλερί Γκουπίλ. Αν και το Παρίσι τον βοήθησε
να καλλιεργήσει το ενδιαφέρον του για την τέχνη, δε
κατάφερε να τον βγάλει από την συναισθηματική και
υπαρξιακή του κρίση εξαιτίας της ευάλωτης φύσης του.
Τον περισσότερο καιρό του τον περνά κλεισμένος με έναν
φίλο του στο δωμάτιό του διαβάζοντας και σχολιάζοντας
τη Βίβλο. Οι εργοδότες του τον απολύουν τον Απρίλη του
1876 γιατί έβλεπαν πως είχε σταματήσει να ενδιαφέρεται
για το εμπόριο της τέχνης.
Τον Μάιο του 1877 πήγε στο Άμστερνταμ για να
προετοιμαστεί για τις εισαγωγικές εξετάσεις στη
Θεολογική σχολή.
Ο Βαν Γκόγκ αναζητούσε την ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΟΜΟΡΦΙΑ.
Νεκρή Φύση με Ψάθινο Καπέλο
1881-1885

6. Το 1878 παρατά τις σπουδές του. Αποφασίζει να γίνει κήρυκας του Ευαγγελίου.
Δεκέμβριο του 1878 πήγε στα ανθρακωρυχεία του Βελγίου για να κηρύξει τον λόγο του
Θεού και να τους στηρίξει και πρακτικά. Διορίστηκε προσωρινά.
Έκανε έντονα διαβήματα στους ιδιοκτήτες των ορυχείων για την κακομεταχείριση των
εργατών αλλά τους ίδιους τους εργάτες τους προέτρεπε να αποφεύγουν την βία.
Παράλληλα σκιτσάριζε τους ανθρακωρύχους. Τότε σχεδίαζε το «Ως αργά τη νύχτα» και
γέμιζε τα μπλοκ του με σκίτσα ανθρακωρύχων. Μετά την απόλυση του, ο Βίνσεντ ήταν
απόλυτα εξαρτημένος οικονομικά για όλη του τη ζωή από τον αδελφό του Τεό.
Έργο του Βαν Γκογκ το 1881 στο Ετεν

7. Το 1880 μετακομίζει στις Βρυξέλες. Αρχίζει να χρησιμοποιεί μοντέλα. Στρατιώτες,
εργάτες, αχθοφόρους, πιτσιρίκους.
Τον Σεπτέμβρη του 1881 πηγαίνει στη Χάγη. Εκεί θα συναντήσει τον ξάδελφο του
Anton Mauve (που ήταν καταξιωμένος καλλιτέχνης στην περιοχή) όπου του ενίσχυσε
την αυτοπεποίθηση του για τη δουλειά του! Τέτοια ήταν η ενθάρρυνση, όπως και από
τον αδελφό του! Του έδωσε και πολύτιμες συμβουλές πάνω στην τέχνη. Τότε
ζωγραφίζει την πρώτη του ελαιογραφία «Παραλία με ανθρώπινες μορφές και
θάλασσα με πλοίο».

8. Το 1883 πηγαίνει στο πατρικό του. Του φτιάχνουν ένα «ατελιέ» δίπλα στο σπίτι. Την
επόμενη χρονιά ζωγραφίζει τον «Αργαλειό». Το έργο είναι απλό και επικεντρώνεται στην
αξιοπρέπεια και τον μόχθο του υφαντή.
Υφαντής 1884

9. 26 Μαρτίου ο πατέρας του πεθαίνει. Οι συγχωριανοί του αρχίζουν να
μη δέχονται να ποζάρουν και το μόνο που του μένει είναι να ζωγραφίζει τοπία.
Αποφασίζει και πάει στην Αμβέρσα. Επισκεπτόταν μουσεία και καθηλωνόταν
μπροστά στα έργα του Ρέμπραντ, ενώ η σκέψη του δεν έφευγε ούτε στιγμή από
τον ζωγράφο Ντελακρουά. Η Αμβέρσα θα σημάνει και την αλλαγή στα θέματα
των έργων του.
Το έργο που αφήνει πίσω το παρελθόν του ήταν μια νεκρή φύση.
«Ανοιχτή Βίβλος, σβησμένο κερί και μυθιστόρημα» 1885.

10. Στην Αμβέρσα αρχίζει να πειραματίζεται με τεχνικές. Διακοσμεί το δωμάτιο του με
γιαπωνέζικες στάμπες, όπου έχουν έντονα χρώματα και θα τον επηρεάσουν στο έργο του.
Όλους τους μήνες εκεί ήταν πάμφτωχος. Δεν τρεφόταν σωστά και λιποθυμούσε.
Αποφασίζει να πάει στον αδελφό του στο Παρίσι. Θα μείνει μαζί του 2 χρόνια.
Τέσσερα κομμένα ηλιοτρόπια 1887 ( Βαν Γκογκ) "Σπορέας το ηλιοβασίλεμα" 1888 (Βαν Γκογκ)

11. Ο Βίνσεντ , γνωρίζοντας το εμπόριο τέχνης, διοργάνωσε μια έκθεση το 1887. Μαζί με
σχεδόν 100 έργα του εξέθεσε έργα και του Μπερνάρ, του Αντέκεν , του Τουλούζ
Λωτρέκ και του Κόνινγκ. Ενδιάμεσα προστέθηκαν και κάποια του Γκωγκέν και του
Πισαρό.
Συνεχίζει με μια δεύτερη έκθεση με γιαπωνέζικες στάμπες στο καφέ όπου έτρωγε και
σε αντάλλαγμα έδινε έργα του. Βέβαια πουθενά δεν πουλήθηκε τίποτα από τις
εκθέσεις από κανέναν καλλιτέχνη . Μόνο αντάλλαξαν κάποια έργα μεταξύ τους.
Αυτοπροσωπογραφία Βίνσεντ 1887

12. Φεβρουάριο του 1888 ο Βίνσεντ μετακομίζει στο Αρλ στο μικρό χωρίς έπιπλα σπίτι,
το λεγόμενο «Κίτρινο σπίτι».
Το 1888 συγκατοικεί με τον Γκωγκέν. Αυτός πίστευε ότι ήταν μια ιδιοφυία που απλά
δεν τον ανακάλυψαν ακόμα.
"Η κρεβατοκάμαρα του Βίνσεντ στο Αρλ" 1889
"Το κίτρινο σπίτι" (Έμενε στο πάνω διαμέρισμα) 1888

13. Την περίοδο της άφιξης του φίλου του στο σπίτι, ζωγράφιζε συνεχώς ηλιοτρόπια.
23 Δεκέμβρη του 1888 η σύγκρουση μεταξύ τους κορυφώνεται. Μετά από έναν καβγά ο
Γκογκέν φεύγει για το Παρίσι ενώ ο Βίνσεντ κόβει το ένα του αυτί με ένα ξυράφι.
Κατόπιν θα καταγράψει ο ίδιος αυτό το επεισόδιο της ζωής του στην
«Αυτοπροσωπογραφία με Κομμένο το Αυτί»

14. Μετά από το γεγονός αυτό θα μείνει στην πλήρη απομόνωση. Υποφέρει. Ο γάμος του
αδελφού του τον φοβίζει πως θα χάσει τον μόνο άνθρωπο που τον στήριζε, που τον
αγαπούσε.
Το Μαΐου του 1889 πηγαίνει στο άσυλο Άγιος Παύλος στην Προβηγκία. Αρχές Ιουνίου του
έδωσαν την άδεια να ζωγραφίζει εκτός ασύλου με μια νοσοκόμα μαζί για συνοδεία.
Το 1889, ο πίνακας του «Το κόκκινο αμπέλι» τον αγόρασε για 400 φράγκα η ζωγράφος
Άννα Μπόστ.

15. Κορυφαίο έργο αυτής της περιόδου είναι η «Έναστρη νύχτα».
Το 1890 ζωγραφίζει τον «Μεσημεριανό ύπνο».
Ένα μήνα πριν πεθάνει ζωγραφίζει το «Κοράκια στα σταυροχώραφα» όπου αντανακλά την
πονεμένη του ψυχή εκείνη τη περίοδο.
27 Ιουλίου του 1890 ο Βαν Γκόγκ αυτοπυροβολήθηκε στο στήθος αλλά κατάφερε να
γυρίσει στο πανδοχείο. Ο γιατρός σου Γκασέ τον φροντίζει. Ο Τεο καταφθάνει αμέσως. Ο
Βίνσεντ μπορεί να του μιλήσει. Την επόμενη μέρα πέθανε. Όχι όμως μόνος. Ο αδελφός
του, του κρατούσε το χέρι.