Παρουσιάστηκε στην Ιταλία στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού προγράμματος Life

1. Ταξίδι στον κόσμο της Θρησκείας

2. Η Δημιουργία του κόσμου
Η χριστιανική διδασκαλία για τη δημιουργία του κόσμου πηγάζει από την
Αγ. Γραφή και συμπυκνώνεται στο πρώτο άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως.
Αναλυτική, αλλά όχι επιστημονική, χωρίς να είναι αντιεπιστημονική, παρουσίαση
του θέματος γίνεται στο πρώτο κεφάλαιο της Γένεσης (1, 1-25).
1.Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον Ουρανό και τη Γη…..
Το εν αρχή σημαίνει ότι προηγουμένως δεν υπήρχε χρόνος. Ο χρόνος αρχίζει
με τη δημιουργία του κόσμου, που θα έχει και τέλος. Η δημιουργία του κόσμου
από το Θεό έγινε «εκ του μηδενός», χωρίς να προϋπάρχει ύλη, γιατί πριν από
αυτή δεν υπήρχε τίποτε παρά μόνο ο Θεός. Πώς ο Θεός δημιούργησε τον
κόσμο; Ο Τριαδικός Θεός, δηλαδή ο Θεός Πατέρας, δια του Υιού (Χριστού)
δημιουργεί το σύμπαν. Το Άγιο Πνεύμα δίνει ζωή στον κόσμο.
Σκοπός της Χριστιανικής Εκκλησίας δεν είναι να εξηγήσει τη δημιουργία του
κόσμου. Αυτός είναι ο σκοπός της επιστήμης, δηλαδή να εξηγήσει πότε και
πως δημιουργήθηκε το σύμπαν. Η χριστιανική θεολογία θέλει να
φανερώσει ποιος δημιούργησε τον κόσμο και γιατί. Ο Θεός δημιούργησε τον
κόσμο από απέραντη αγάπη. Θέλησε να δημιουργήσει και άλλα όντα που να
μετέχουν στη μακαριότητά του.

3. «Καί είδεν ο Θεός ότι καλόν»
Ο κόσμος γύρω μας: ένα καθημερινό θαύμα!
Κόσμος θα πει στολίδι. Αυτό που χαρακτηρίζεται από την
ποικιλία, την τάξη και την αρμονία.
Δημιουργεί, λοιπόν, ο Θεός σε έξι «δημιουργικές μέρες» τον
κόσμο. Οι έξι μέρες είναι έξι μεγάλα χρονικά διαστήματα
εκατομμυρίων ή δισεκατομμυρίων χρόνων το καθένα.
Ας γυρίσουμε στην πρώτη σελίδα της Παλαιάς Διαθήκης, στο
βιβλίο της Γενέσεως, να γνωρίσουμε τη διήγηση για τη
δημιουργία αυτού του υπέροχου κόσμου.

4. Πρώτη μέρα
1Στην αρχή ο Θεός δημιούργησε τον ουρανό και τη γη. 2Η γη
όμως ήταν έρημη και ασχημάτιστη· ήταν σκοτάδι πάνω από
την άβυσσο, και πάνω στα νερά έπνεε Πνεύμα Θεού.3Τότε
είπε ο Θεός: «Να γίνει φως»· κι έγινε φως. 4 Ο Θεός είδε ότι το
φως ήταν καλό και το χώρισε από το σκοτάδι. 5 Το φως το
ονόμασε «ημέρα» και το σκοτάδι «νύχτα». Ήρθε το βράδυ,
ήρθε το πρωί· πρώτη ημέρα.
Η πρώτη μέρα. Ψηφιδωτό 12ος αιών.,
Capella Palatina, Παλέρμο

5. Δεύτερη μέρα
6Μετά είπε ο Θεός: «Στερέωμα να γίνει στα νερά
ανάμεσα, για να χωρίζει νερά από νερά». 7Έτσι κι έγινε·
δημιούργησε ο Θεός το στερέωμα και χώρισε τα νερά που
ήταν κάτω απ’ αυτό, από κείνα που ήταν πάνω απ’ αυτό.
8Κι ονόμασε ο Θεός το στερέωμα «ουρανό». Ήρθε το
βράδυ, ήρθε το πρωί· δεύτερη ημέρα.
Η δεύτερη μέρα. Ψηφιδωτό 12ος αιών.,
Capella Palatina, Παλέρμο

6. Τρίτη μέρα
9Τότε είπε ο Θεός: «Να συναχθούν σε έναν τόπο τα νερά που είναι κάτω από
τον ουρανό, και να φανεί η στεριά». Έτσι κι έγινε. Τα νερά που ήταν κάτω από
τον ουρανό συνάχθηκαν στον τόπο τους, και φάνηκε η στεριά 10Κι ονόμασε ο
Θεός «γη» τη στεριά, και το σύναγμα των υδάτων το είπε «θάλασσες». Και είδε
ο Θεός ότι ήταν καλό.
11Μετά είπε ο Θεός: «Να πρασινίσει η γη: Να βλαστήσουν πάνω σ’ αυτήν
χορτάρια που να βγάζουν σπόρους, και καρποφόρα δέντρα, που ανάλογα με το
είδος τους να κάνουν καρπούς, οι οποίοι να περιέχουν τους σπόρους τους».
Έτσι κι έγινε. 12Πρασίνισε η γη: Βλάστησε χορτάρια που έβγαζαν σπόρους
ανάλογα με το είδος τους, και καρποφόρα δέντρα, που οι καρποί τους περιείχαν
τους σπόρους τους, ανάλογα με το είδος τους. Και είδε ο Θεός ότι ήταν καλό.
13Ήρθε το βράδυ, ήρθε το πρωί· τρίτη ημέρα Η τρίτη μέρα. Ψηφιδωτό 12ος αιών.,
Capella Palatina, Παλέρμο

7. Τέταρτη μέρα
14Τότε είπε ο Θεός: «Να γίνουν φωτεινά σώματα στο στερέωμα του
ουρανού, για να χωρίζουν την ημέρα από τη νύχτα, για να είναι σημάδια
για τις εποχές, τις ημέρες και τα έτη, 15ώστε από το στερέωμα του
ουρανού να φωτίζουν τη γη». Έτσι κι έγινε. 16Δημιούργησε ο Θεός τα δύο
μεγάλα φωτεινά σώματα –το μεγαλύτερο για να κυριαρχεί την ημέρα, και
το μικρότερο για να κυριαρχεί τη νύχτα· δημιούργησε και τ’ αστέρια. 17Και
τα έβαλε όλα στο στερέωμα του ουρανού για να φωτίζουν τη γη, 18για να
κυριαρχούν την ημέρα και τη νύχτα και να χωρίζουν το φως απ’ το
σκοτάδι. Και είδε ο Θεός ότι ήταν καλό. 19Ήρθε το βράδυ, ήρθε το πρωί·
τέταρτη ημέρα.
Η τέταρτη μέρα. Ψηφιδωτό 12ος αιών.,
Capella Palatina, Παλέρμο

8. Πέμπτη μέρα
Η πέμπτη μέρα. Ψηφιδωτό 12ος αιών.,
Monreale, Παλέρμο
20Τότε είπε ο Θεός: «Να γεμίσουν τα νερά με ζωντανές υπάρξεις
πλήθος, και να πετάνε πτηνά πάνω από τη γη προς το στερέωμα
του ουρανού». 21Έτσι δημιούργησε ο Θεός τα μεγάλα κήτη και
όλα τα είδη των ζωντανών οργανισμών, που κολυμπούν και
γεμίζουν τα νερά. Επίσης δημιούργησε όλα τα είδη των πτηνών.
Και είδε ο Θεός ότι ήταν καλό. 22Τα ευλόγησε λοιπόν όλα ο Θεός
και τους είπε: «Να πολλαπλασιάζεστε και να γεμίσετε τα νερά των
θαλασσών· και τα πτηνά ας πληθαίνουν πάνω στη γη». 23Ήρθε
το βράδυ, ήρθε το πρωί· πέμπτη ημέρα.

9. Έκτη μέρα
4Τότε είπε ο Θεός: «Να βγάλει η γη κάθε είδος ζωντανού
οργανισμού: Όλα τα είδη των ζώων, των ερπετών και των
θηρίων». Έτσι κι έγινε. 25Δημιούργησε ο Θεός όλα τα είδη των
αγρίων ζώων, των ήμερων ζώων και των ερπετών της γης. Και
είδε ο Θεός ότι ήταν καλό.
26Μετά είπε ο Θεός: «Ας φτιάξουμε τον άνθρωπο σύμφωνα με
την εικόνα τη δική μας και την ομοίωση, κι ας εξουσιάζει στης
θάλασσας τα ψάρια, στου ουρανού τα πτηνά, στα ζώα και
γενικά σ’ όλη τη γη και στα ερπετά που σέρνονται πάνω σ’
αυτήν»
Η έκτη μέρα. Ψηφιδωτό 12ος αιών.,
Capella Palatina, Παλέρμο

10. Έκτη μέρα
27Δημιούργησε, λοιπόν, ο Θεός τον άνθρωπο σύμφωνα με τη δική του την
εικόνα, «κατ’ εικόνα Θεού» τον δημιούργησε, τους δημιούργησε άντρα και
γυναίκα. 28Τους ευλόγησε και τους είπε: «Να κάνετε πολλά παιδιά, ώστε να
πολλαπλασιαστείτε, να γεμίσετε τη γη και να κυριαρχήσετε σ’ αυτήν. Να
εξουσιάσετε στης θάλασσας τα ψάρια, στου ουρανού τα πτηνά και σε κάθε ζώο
που κινείται πάνω στη γη». 29Και συνέχισε ο Θεός: «Να, όλα τα φυτά πάνω
στη γη, που βγάζουν σπόρους, σάς τα δίνω, καθώς και όλα τα δέντρα που
έχουν καρπούς γεμάτους σπόρους· αυτά θα είναι για τροφή σας. 30Και όλα τα
χλωρά χόρτα τα δίνω για τροφή στα ζώα της γης, σε όσα πετούν στον ουρανό
και σε όσα έρπουν στη γη κι έχουν ζωή». Έτσι κι έγινε.
31Ο Θεός είδε τα δημιουργήματά του και ήταν όλα πάρα πολύ καλά. Ήρθε το
βράδυ, ήρθε το πρωί· έκτη ημέρα. Η έκτη μέρα.Ψηφιδωτό 12ος αιών.,
Capella Palatina, Παλέρμο

11. Έβδομη μέρα
1Έτσι ολοκληρώθηκαν ο ουρανός και η γη και ό,τι
υπάρχει σ’ αυτά. 2Μέχρι την έκτη μέρα ο Θεός είχε
τελειώσει το έργο του και την έβδομη μέρα
σταμάτησε να δημιουργεί. 3Την έβδομη ημέρα την
ευλόγησε και την καθαγίασε, γιατί αυτή την ημέρα
ολοκλήρωσε τη δημιουργία του και αναπαύθηκε.
4Έτσι, λοιπόν, δημιουργήθηκαν σταδιακά ο ουρανός
και η γη
Η έβδομη μέρα.
Ψηφιδωτό 12ος αιών.,
Capella Palatina, Παλέρμο

12. Η Δημιουργία του κόσμου κατά
τις αρχαίες μυθολογίες.
Όλοι οι αρχαίοι λαοί προσπάθησαν να δώσουν απάντηση στο
ερώτημα της προέλευσης του κόσμου. Αυτές τις απαντήσεις τις
βρίσκουμε στους μύθους. Στους μύθους αυτούς, εκτός από το
πώς δημιουργήθηκε ο κόσμος(κοσμογονία), γίνεται λόγος και
για το πώς δημιουργήθηκαν οι θεοί(θεογονία).Το γνωστότερο
σε μας παράδειγμα είναι το έργο «Θεογονία» του αρχαίου
Έλληνα ποιητή Ησιόδου. Συνήθως, η κοσμογονία είναι
αποτέλεσμα της πάλης των θεών. Οι αντίστοιχες, όμως,
αναφορές της Π. Διαθήκης είναι ουσιαστικά διαφορετικές.

13. Η Δημιουργία του ανθρώπου
Ο Θεός χαρίζει τη ζωή στον άνθρωπο (Γεν. 1, 26-31 & 2,4-25). Είπε ο
Θεός: «Ας δημιουργήσουμε τον άνθρωπο σύμφωνα με την εικόνα τη δική μας
κι έτσι που να μπορεί να μας μοιάσει· κι ας εξουσιάζει τα ψάρια της θάλασσας,
τα πτηνά του ουρανού, τα ζώα και γενικά όλη τη γη και τα ερπετά που
σέρνονται πάνω σ’ αυτήν»… Τότε ο Κύριος ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο από
το χώμα της γης και φύσηξε στο πρόσωπό του πνοή ζωής. Έτσι έγινε ο
άνθρωπος ζωντανό πλάσμα. Ύστερα ο Κύριος ο Θεός φύτεψε έναν κήπο στην
Εδέμ προς την ανατολή… Πήρε, λοιπόν, ο Κύριος ο Θεός τον άνθρωπο και τον
έβαλε μέσα στον κήπο της Εδέμ για να τον καλλιεργεί και να τον προσέχει.
Η ουσία της ευτυχίας των πρωτόπλαστων στον Παράδεισο είναι η τριπλή
αρμονία σχέσεων - με το Θεό, με τον πλησίον και με τη φύση. Είχαν όλα τα
αγαθά και την άμεση επικοινωνία με το Θεό.

14. Τι θα πει να είσαι «άνθρωπος»;
Σύμφωνα με τη διήγηση της Γενέσεως είμαστε τα μόνα
πλάσματα που δημιουργηθήκαμε ως εικόνα του Θεού. Έχουμε
τα πνευματικά χαρίσματα: λογικό, αυτεξούσιο, κυριαρχικό και
δημιουργικό. Μόνο εμείς δηλαδή μπορούμε να
συνειδητοποιούμε τη σημασία της ζωής: Να αναγνωρίζουμε ότι
μας χαρίστηκε για να την κάνουμε ολοένα και καλύτερη· να τη
μοιραζόμαστε με τους συνανθρώπους μας και με τα άλλα
ζωντανά πλάσματα , να συναισθανόμαστε την ομορφιά της ·
να επιλέγουμε ελεύθερα ποιους δρόμους θα ακολουθήσουμε ·
να καταλαβαίνουμε ότι ο πραγματικός προορισμός του
ανθρώπου είναι να σχετιστεί με το Θεό και να του μοιάσει όσο
γίνεται περισσότερο. Αυτό θα το πετύχει αν καλλιεργήσει τα
χαρίσματα που του δόθηκαν σε τέλειο βαθμό. Θα φτάσει όπως
λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας στη Θέωση.
Και να αγαπάτε τους αγνώστους και τους
αδιάφορους ως αδελφούς. Και να αφήνετε το
τρεμάμενο είναι σας να αγαπά την κτίση και τα
ζώα, τα χώματα, τα δέντρα, τα ποτάμια, τα βουνά ...
και όλη τη δημιουργία, που περιμένει την ευλογία
της αγάπης σας.
Αρχ. Βασίλειος, ηγούμενος της Ι. Μονής Ιβήρων

15. Η Δημιουργία της Γυναίκας
(Γεν.2,18-25)
Ο Κύριος ο Θεός είπε: «Δεν είναι καλό να είναι ο άνθρωπος
μόνος. Θα του φτιάξω έναν σύντροφο όμοιον μ' αυτόν»... Τότε
ο Κύριος ο Θεός τον έριξε σε βαθύ ύπνο κι αποκοιμήθηκε.
Μετά πήρε μια πλευρά του και στη θέση της έβαλε σάρκα. Με
την πλευρά που πήρε από τον Αδάμ ο Κύριος ο Θεός έκανε τη
γυναίκα και την έφερε στον Αδάμ. Τότε ο Αδάμ είπε: «Αυτό είναι
οστό από τα οστά μου και σάρκα από τη σάρκα μου»... Γι'
αυτόν το λόγο θα εγκαταλείπει ο άνθρωπος τον πατέρα του και
τη μητέρα του και θα ενώνεται με τη γυναίκα του. Και θα
γίνονται οι δυο τους ένα σώμα.

16. Η σχέση του ανθρώπου με το
συνάνθρωπο
Η Εκκλησία, ερμηνεύοντας τη διήγηση της Γενέσεως, διδάσκει
ότι ο άντρας και η γυναίκα είναι ισότιμοι μπροστά στο Θεό,
δηλαδή έχουν την ίδια τιμή, αξία και τον ίδιο στόχο(ομοίωση).
Είναι ισότιμοι στα δικαιώματα, στα αγαθά και στο σκοπό της
ζωής.
Η ίδια ενότητα και ισοτιμία ισχύει για όλους τους ανθρώπους,
ανεξαρτήτως εθνικότητας, χρώματος και καταγωγής, γιατί όλοι
είμαστε πλασμένοι από τον ίδιο δημιουργό. Όλοι είμαστε
παιδιά του Θεού.

17. Ποιος είναι ο Θεός των
χριστιανών;
Αξίες της χριστιανικής θρησκείας
Οι άνθρωποι πριν από τον ερχομό του Χριστού λαχταρούσαν
και περίμεναν έναν καινούριο κόσμο. Έναν κόσμο με
λιγότερα βάσανα, με περισσότερη ανθρωπιά και ευτυχία. Οι
προφήτες προέλεγαν τον ερχομό του. Κι αυτός κάποτε ήρθε
και ξεκίνησε με τον Ιησού Χριστό.
Από τα Ευαγγέλια και από άλλα κείμενα πληροφορούμαστε
για τον Ιησού Χριστό και τον καινούριο κόσμο που έφερε με τη
ζωή και το έργο του.

18. Επί του Όρους Ομιλία, Μτ 5-7
Ελεημοσύνη, Αγάπη για τον πλησίον, Ο αληθινός μαθητής,
Προσευχή, Μακαρισμοί.
http://3gymper.blogspot.gr/2017/10/blog-
post_4.html
http://popplet.com/app/#/3959137

19. Κυριακή Προσευχή:
Όλοι οι άνθρωποι προσεύχονται
Πάτερ ἡμῶν
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς·
ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου·
ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου·
γενηθήτω τὸ θέλημά σου,·
ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς·
τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον·
καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν,
ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν·
καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν,
ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.
ἀμην.
https://tinyurl.com/y9prbqju

20. Our Father
Our Father who art in heaven,
hallowed be thy name.
Thy kingdom come.
Thy will be done
on earth as it is in heaven.
Give us this day our daily bread,
and forgive us our trespasses,
as we forgive those who trespass against us,
and lead us not into temptation,
but deliver us from evil.
Amen.

21. Padre nostro
Padre nostro, che sei nei cieli,
sia santificato il tuo nome,
venga il tuo regno,
sia fatta la tua volontà
come in cielo così in terra.
Dacci oggi
il nostro pane quotidiano,
e rimetti a noi i nostri debiti
come noi li rimettiamo
ai nostri debitori,
e non ci indurre in tentazione,
ma liberaci dal male.
Amen.

22. Padre nuestro
Padre nuestro que estás en los cielos,
santificado sea tu Nombre,
venga a nosotros tu reino,
hágase tu voluntad así como es en el cielo, en la tierra.
El pan nuestro sustancial de cada día dánoslo hoy.
Perdónanos nuestras deudas,
así como nosotros perdonamos a nuestros deudores.
No nos dejes caer en la tentación,
mas líbranos del maligno.
Amen.

23. Ѿче на́шъ
Ѿче на́шъ иже еси на н[е]б[е]се[хъ],
да с[вѧ]ти́тсѧ и́мѧ Твое́,
да прїидетъ ц[а]рствїе Твое́,
да буде[тъ] волѧ Твоѧ́,
ѧко на н[е]б[е]си и на земли́.
Хлѣ́бъ на́шъ насущныи да́ждъ на́мъ дне́сь,
и оста́ви на́мъ дол[ъ]гы на́ша,
ѧко и мы оставлѧ́емъ дол[ъ]жникомъ на́ши[мъ].
и не в[ъ]веди на́съ в напа́сть
но изба́ви на[съ] ѿ лука́ваго:
ѧко твое есть ц[а]рствїе
и сила и слава во в[е]ки.
Аминь.

24. Göklerdeki Babamız
Göklerdeki Babamız,
adın kutsal kılınsın.
Egemenliğin gelsin.
Gökte olduğu gibi,
yeryüzünde de senin istediğin olsun.
Bugün bize gündelik ekmeğimizi ver.
Bize karşı suç işleyenleri bağışladığımız gibi,
sen de bizim suçlarımızı bağışla.
Ayartılmamıza izin verme.
Kötü olandan bizi kurtar.
Amin

25. Ο Ιησούς δίδασκε με
παραβολές
Ο Ιησούς συχνά μιλούσε με παραβολές. Μ’ αυτές
φανέρωσε νέες και μοναδικές αλήθειες για το Θεό, τον
άνθρωπο και το συνάνθρωπο.
https://tinyurl.com/y7skx8jy

26. Η παραβολή του σπλαχνικού
Πατέρα, Λκ 15, 11-32
Η παραβολή αυτή αποκαλύπτει το πρόσωπο του Θεού ως σπλαχνικού πατέρα,
ένα Θεό που έχει αγάπη για όλους, παραμένει σπλαχνικός προς όλους με τον
τρόπο που ο καθένας το έχει ανάγκη. Αυτός ο μοναδικός Πατέρας της
παραβολής, που πάντα μας περιμένει, μας κάνει να νιώθουμε παιδιά του και να
έχουμε τη βεβαιότητα ότι «το σπίτι του» είναι πάντοτε ανοιχτό για μας.
Με την παραβολή αυτή ο Ιησούς ανατρέπει την τότε ισχύουσα αντίληψη για το
Θεό και παρουσιάζει το σπλαχνικό και φιλάνθρωπο πρόσωπό του. Αποκαλύπτει
το Θεό της απέραντης αγάπης, ελευθερίας και συγνώμης για όλους.
Φανερώνει το Θεό ως Πατέρα που συγχωρεί τα παιδιά του.
https://tinyurl.com/ybqldh7k
The parabola through art

27. Η παραβολή του σπλαχνικού
Σαμαρείτη(Λκ. 10,25-37).
Πάντοτε οι άνθρωποι έκαναν και κάνουν διακρίσεις μεταξύ
τους: κατά φυλή, εθνικότητα, θρησκεία, κοινωνική τάξη κ.ά. Και
ανάλογα με αυτές συμπεριφέρονται υπέρ ή εναντίον των
άλλων. Ο Ιησούς με την παραβολή του σπλαχνικού Σαμαρείτη
ανέτρεψε αυτές τις διακρίσεις και δίδαξε να βλέπουμε με
ευαισθησία τον κάθε άνθρωπο, ιδιαίτερα όταν βρίσκεται σε
ανάγκη, και να προσφέρουμε έμπρακτη και ανιδιοτελή αγάπη.
Τι θα πει πλησίον, τι θα πει έμπρακτη αγάπη, τι θα
πει συνάνθρωπος ως αδελφός....;
https://www.youtube.com/watch?v=EG8uknKtLt0
https://www.youtube.com/watch?v=SvMyxFnCgKw
https://tinyurl.com/yatt2zsv
Η παραβολή μέσα από την τέχνη

28. Διάλογος με τη Σαμαρείτισσα
Ιω 4, 1-42
Δίπλα σε όλους χωρίς καμιά διάκρισης. Αποδέχεται και
συνομιλεί χωρίς διακρίσεις με άντρες και γυναίκες.
Όταν ο άνθρωπος που κυριαρχείται από το φόβο του θανάτου
συναντιέται με τον Κύριο της ζωής, δημιουργούνται
απροσδόκητες εκπλήξεις. Στη συνάντηση του Χριστού με την
Σαμαρείτιδα η έκπληξη είναι πολλαπλή: Πώς ένας Ιουδαίος, ο
Ιησούς, απευθύνεται σε άνθρωπο από τη Σαμάρεια; Αλλά και
ακόμα περισσότερο, πώς συνομιλεί με μια γυναίκα, και
μάλιστα αμαρτωλή. Και τέλος, πώς στη γυναίκα αυτήν
αποκαλύπτει την υψηλότερη και βαθύτερη αλήθεια του
μεσσιανικού του κηρύγματος.

29. Η παραβολή της Τελικής Κρίσης
Μτ 25,31-46
Κατά τη διδασκαλία του Χριστού στον καινούριο τρόπο ζωής, που ο ίδιος
φανέρωσε ισχύει ένα κριτήριο για την αξία της ζωής των ανθρώπων. Με αυτό
θα κριθούν κάποτε οι πράξεις όλων.
Αυτό είναι η έμπρακτη εκδήλωση αγάπης ή η παράλειψη της. Αυτό κρίνει
αποφασιστικά τον καθένα για τώρα και για πάντα. Το να είναι κάποιος κοντά
στον Θεό ή μακριά του, είναι συνέπεια των καλών ή κακών επιλογών και πράξεων
ή παραλείψεών του προς τους συνανθρώπους. Ο Θεός κανέναν δεν αμείβει και
κανέναν δεν τιμωρεί. Όλους τους θέλει κοντά του.
"Και τούτο οφείλουμε να ξέρουμε·
ότι ο Θεός δεν θα τιμωρήσει κανέναν στο μέλλον,
αλλά ο καθένας κάνει τον εαυτό του ικανό
να συμμετέχει στη ζωή του Θεού).
Όμως η συμμετοχή στη ζωή του Θεού είναι απόλαυση,
ενώ η απόσταση απ' Αυτόν κόλαση". Ιωάννης Δαμασκηνός (675-749

30. Πώς αξιολογούνται οι άνθρωποι
στη Βασιλεία του Θεού
31 «Όταν θα έρθει ο φιλάνθρωπος Κριτής με όλη του τη μεγαλοπρέπεια, και θα
τον συνοδεύουν όλοι οι άγιοι άγγελοι2, θα καθίσει στον... θρόνο του.
34 Θα πει τότε... σε αυτούς που βρίσκονται δεξιά του: «Ελάτε, οι ευλογημένοι
από τον Πατέρα μου, κληρονομήστε τη Βασιλεία που σας έχει ετοιμαστεί απ'
την αρχή του κόσμου. 35 Γιατί πείνασα και μου δώσατε να φάω, δίψασα και μου
δώσατε να πιω, ήμουν ξένος και με περιμαζέψατε4,
36 γυμνός και με ντύσατε, άρρωστος και μ' επισκεφτήκατε, φυλακισμένος κι
ήρθατε να με δείτε». 37 Τότε θα του απαντήσουν οι άνθρωποι του Θεού:
«Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς και σε θρέψαμε ή να διψάς και σου δώσαμε
να πιεις; 38 Πότε σε είδαμε ξένον και σε περιμαζέψαμε ή γυμνόν και σε
ντύσαμε;39 Πότε σε είδαμε άρρωστον ή φυλακισμένον κι ήρθαμε να σε
δούμε;» 40 Και... θα τους απαντήσει: «Σας βεβαιώνω πως αφού τα κάνατε
αυτά για έναν από αυτούς τους ασήμαντους αδερφούς μου, τα κάνατε για
μένα».

31. Το μοίρασμα του ψωμιού και
της αγάπης
Πίστη χωρίς έργα, νεκρά πίστη
σα
Και δε

32. Πώς ζουν οι Χριστιανοί;
Η νέα ζωή της Εκκλησίας.
Η Εκκλησία προσέγγισε όλες τις πλευρές της ζωής του
ανθρώπου και κατανόησε σε βάθος τα μεγάλα ερωτήματα που
προκύπτουν από τη σχέση του με το Θεό, τους άλλους
ανθρώπους, τον εαυτό του και τη φύση. Στις απαντήσεις που
έδωσε δεν περιορίστηκε σε ηθικούς κανόνες και «πρέπει»∙
πρότεινε στον άνθρωπο μια ριζικά νέα ζωή που πηγάζει από
την πίστη στον τριαδικό Θεό. Πρόκειται για μια νέα ζωή που δε
στηρίζεται σε αφηρημένες ιδέες και θεωρίες αλλά θεμελιώνεται
σε αξίες, όπως η ευθύνη, η ελευθερία, η κοινωνία, η ευχαριστία
,η αγάπη, οι οποίες αγκαλιάζουν και δίνουν νόημα σε όλες τις
πτυχές της ατομικής και κοινωνικής ζωής.
Ευλόγει η ψυχή μου τον Κύριο
Από τη μονή Φιλανθρωπηνών

33. Η πίστη σε ένα Θεό σχέσης και
αγάπης / Ο Θεός ως Τριάδα
Η Αγία Τριάδα ως αγάπη: Φτιαγμένοι κατ’ εικόνα του
Τριαδικού Θεού, οι άνθρωποι καλούνται να αναπαράγουν στη
γη το μυστήριο της αμοιβαίας αγάπης που η Τριάδα βιώνει
στον ουρανό... Κάθε κοινωνική μονάδα, η οικογένεια, το
σχολείο, το εργοστάσιο, η ενορία, πρέπει να γίνει μια εικόνα
της Αγίας Τριάδος. Επειδή ξέρουμε ότι ο Θεός είναι τρεις σε
ένα, ο καθένας μας είναι ταγμένος να ζει με θυσία μέσα στον
άλλο και για τον άλλο. Ο καθένας είναι ταγμένος αμετάκλητα
σε μια ζωή πρακτικής υπηρεσίας, ενεργητικής συμπάθειας. Η
πίστη μας στην Τριάδα μας υποχρεώνει να παλεύουμε σε κάθε
επίπεδο, από το αυστηρό προσωπικό ως το καλύτερα
οργανωμένο, αντίθετα σ’ όλες τις μορφές καταπίεσης, αδικίας
και εκμετάλλευσης. Κάλλιστος Ware, Ο ορθόδοξος δρόμος

34. Τα Μυστήρια της Εκκλησίας
Τα Μυστήρια είναι επτά, χωρίζονται δε σε
υποχρεωτικά και σε προαιρετικά. Υποχρεωτικά
είναι, το Βάπτισμα, το Χρίσμα, η Θεία Ευχαριστία,
η Μετάνοια (εξομολόγηση), ενώ προαιρετικά, το
ιερό Ευχέλαιο, ο Γάμος και για χαρισματικούς και
λίγους, η Ιερωσύνη.

35. Είσοδος στην εκκλησιαστική
κοινότητα με το Βάπτισμα
Το βάπτισμα είναι το πρώτο μυστήριο. Αφού ο
βαπτιζόμενος αλειφθεί με λάδι, βαπτίζεται, δηλαδή
βουτιέται τρεις φορές στο αγιασμένο νερό της
κολυμβήθρας “εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και
του Αγίου Πνεύματος”. Λέγεται και “φώτισμα”, διότι
φωτίζεται ο άνθρωπος, από το σκοτάδι της αμαρτίας
μεταπηδά στο φως του Χριστού.
Η χάρη του Βαπτίσματος: Το βάπτισμα, φυτεύει μέσα
μας κρυμμένο σπόρο τελειότητας, ο οποίος, με την
αδιάλειπτη χάρη του Θεού, βλασταίνει και φέρει καρπούς
που διακρίνουμε και γευόμαστε στη ζωή μας. Κάλλιστος
Ware, Πώς να εισέλθω στην καρδιά;

36. Το Βάπτισμα
Είναι το Μυστήριο της εισόδου του ανθρώπου στην Εκκλησία του Χριστού.
Συνήθως γίνεται στην παιδική ηλικία για να αποφευχθεί με την πιθανότητα
του θανάτου η παραμονή εκτός της Βασιλείας του Θεού, ενώ σε
περιπτώσεις που κινδυνεύει η ζωή του βρέφους γίνεται ο λεγόμενος
νηπιοβαπτισμός ή αεροβαπτισμός από λαϊκό άνδρα ή γυναίκα, στο όνομα
της Αγία Τριάδος. Ο ιερέας βυθίζει το παιδί τρεις φορές στο νερό, μία στο
όνομα του Πατρός, μία στο όνομα του Υιού και μία στο όνομα του Αγίου
Πνεύματος. Αυτή η κίνηση του βυθίσματος, συμβολίζει την τριήμερη ταφή
και ανάσταση του Κυρίου. Συμβολίζει όμως και τον θάνατο του παλαιού
ανθρώπου και την ανάσταση και γέννηση του καινούργιου στο καινούργιο
Βασίλειο του Θεού. Το Βάπτισμα το καθιέρωσε ο ίδιος ο Κύριος με την δική
Του βάπτιση αλλά και με την εντολή που έδωσε στους μαθητές
του «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς
εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος (Ματθ.
28,19).

37. Το Χρίσμα
Είναι το δεύτερο Μυστήριο της Ορθόδοξης Εκκλησίας
και τελείται από τον ιερέα την ίδια ώρα με το Βάπτισμα. χρίεται
ο νεοφώτιστος με Άγιο Μύρο στα κύρια μέρη του
σώματος (μέτωπο, αυτιά, στήθος, πλάτη, χέρια, πόδια) και
δέχεται τα χαρίσματα και τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος.
Το Άγιο Μύρο είναι μια σύνθεση από λάδι και διάφορες
αρωματικές ουσίες που συμβολίζουν τα διάφορα χαρίσματα
του Αγίου Πνεύματος, το οποίο παρασκευάζεται και
καθαγιάζεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο της
Κωνσταντινούπολης και μοιράζεται σε όλες τις Ορθόδοξες
Εκκλησίες ανά τον κόσμο.
https://www.slideshare.net/desphan/t-57706232

38. Η Θεία Ευχαριστία
Είναι το Μυστήριο των Μυστηρίων. Το καθιέρωσε ο Κύριος στο
Μυστικό Δείπνο, μπροστά στους μαθητές του. Το ψωμί και το
κρασί, φαινομενικά δύο απλά στοιχεία της ζωής μας, με τη
χάρη του Αγίου Πνεύματος μεταβάλλονται σε Σώμα και Αίμα
Χριστού και γίνονται πνευματική τροφή για τους πιστούς. Mε
τη Θεία Κοινωνία που τελείται από τους ιερείς, ενωνόμαστε με
το Χριστό και ο Χριστός ενώνεται μαζί μας μέσω του κοινού
Αγίου Ποτηρίου που μας προτάσσει ο ιερέας ως μέσο
σωτηρίας της ψυχής μας και έτσι γινόμαστε μέτοχοι της
αιώνιας ζωής.

39. Ζωή ευχαριστίας στην
εκκλησιαστική κοινότητα
Η Θεία Ευχαριστία είναι “το θεοσύστατο μυστήριο, κατά το
οποίο αυτός που κοινωνεί του άρτου και του οίνου, τα οποία
έχουν ευλογηθεί από τον ιερέα και μεταβληθεί σε σώμα και
αίμα του Κυρίου, μεταλαμβάνει του ίδιου του αληθινού
σώματος και αίματος του Χριστού. Αυτός που μεταλαμβάνει τη
Θεία Ευχαριστία ενώνεται με το Χριστό και με τους
συνανθρώπους του. Η μετάληψη με ένα κουτάλι δείχνει την
ενότητα και την ισότητα των πιστών.

40. Είναι το μυστήριο της συμφιλίωσης και της αγάπης. Η μετάνοια είναι
το ιερό μυστήριο που αποκαθιστά την πνευματική υγεία της ψυχής,
όταν αυτός που μετανιώνει ειλικρινά για τ' αμαρτήματά του και τα
εξομολογείται στον πνευματικό της Εκκλησίας λειτουργό, λαμβάνει
άφεση αμαρτιών. Το μυστήριο αυτό επαναλαμβάνεται, ανάλογα με τις
πνευματικές ανάγκες των πιστών Η εξουσία αυτή της άφεσης των
αμαρτιών δόθηκε από το Χριστό στους Αποστόλους και αυτοί την
μετέδωσαν στους διαδόχους τους Επισκόπους «ἄν τινων ἀφῆτε τὰς
ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς, ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται» (Ιωαν.
20,12-24), και δια μέσου αυτών στους ιερείς μέχρι και τις μέρες
μας (Αποστολική Διαδοχή). Μετανιωμένος ο πιστός χριστιανός,
ομολογεί τις αμαρτίες του στον ιερέα και εκείνος με τη Χάρη του Αγίου
Πνεύματος και υπέρτατο «εργαλείο» σωτηρίας το πετραχήλι του, τον
συγχωρεί και τον βοηθάει να αποκαταστήσει τις σχέσεις του με το
Θεό, ενώ παράλληλα εξαλείφει όλα τα ειλικρινώς εξομολογούμενα
αμαρτήματα του.
Η Μετάνοια (Εξομολόγηση)

41. Ιερό Ευχέλαιο
Είναι ένα προαιρετικό μυστήριο της Εκκλησίας , το οποίο
εδράζεται στην Καινή Διαθήκη. και το οποίο τελείται στους ναούς
(τουλάχιστον δύο φορές τον χρόνο, Μικρή και Μεγάλη
Τεσσαρακοστή) ή στις οικίες μας (όποτε το
χρειαζόμαστε) προσκαλώντας τον ιερέα στο σπίτι μας και
δια αυτού τον ίδιο τον Κύριο να θεραπεύσει τις ψυχικές και
σωματικές αρρώστιες μας. Κατά το Μυστήριο, διαβάζονται επτά
ευχές, Απόστολοι και Ευαγγέλια και μέσω του ευλογημένου
λαδιού που καθαγιάζεται με την ευχή του ελαίου κατά την
διάρκεια του Μυστηρίου και χρίονται με αυτό οι πιστοί από τους
ιερείς, οι πόνοι και τα βάσανα μας ενώνονται με αυτά του
Χριστού και συγχωρούνται οι αμαρτίες, ενώ παράλληλα
θεραπευόμαστε από κάθε είδους ασθένειας «εις ίασιν ψυχής τε
και σώματος».

42. •
•
Προαιρετικό Μυστήριο, που εδράζεται
στην Καινή Διαθήκη και στο Γάμο της
Κανά (Ιωάν β΄1-11). Ένας άνδρας και
μια γυναίκα, άγνωστοι αρχικά μεταξύ
τους, αποφασίζουν να προχωρήσουν
στο δρόμο μιας κοινής ζωής «…και
έσονται οι δύο είς σάρκαν
μίαν» ζητώντας την ευλογία του
Θεού. Τα δαχτυλίδια που τους ευλογεί,
συμβολίζουν την αγάπη τους και την
ελεύθερη δέσμευση που έχουν μεταξύ
τους. Τα στέφανα συμβολίζουν την
ευλογία και τη συναδελφικότητα στο
βασίλειο του Θεού. Τέλος το κοινό
ποτήριο συμβολίζει τον κοινό αγώνα και
τις κοινές προσπάθειες που έχουν να
κάνουν στη ζωή τους και ότι η συζυγική
και οικογενειακή ζωή τότε μπορεί να
υφίσταται και να δημιουργεί προκοπή
και χαρά όταν το ανδρόγυνο συμμετέχει
στο Ποτήριον της Θείας Κοινωνίας.
Γάμος

43. Η Ιεροσύνη
Ένας απλός χριστιανός, έχοντας όμως τη Θεία Κλήση, ξεχωρίζεται από
τους υπόλοιπους πιστούς και αναλαμβάνει μέσω του Επισκόπου του τη
διακονία της σωτηρίας του λαού του Θεού. Λαμβάνει το δώρο του Αγίου
Πνεύματος και της Αποστολικής διαδοχής και συνεχίζει την ιεροσύνη του
Χριστού στην Εκκλησία.
Ο ιερέας γίνεται ποιμένας, πατέρας και πνευματικός. Προσεύχεται για εμάς
και τελικά τελεί όλα τα Μυστήρια. Μας βαφτίζει, μας μεταδίδει τη Χάρη και
την ευλογία του Θεού, μας διδάσκει και τέλος μας βοηθάει στις δύσκολες
στιγμές της ζωής μας. Αναλογιζόμενοι λοιπόν και εμείς το βάρος που
κρατούν οι ιερείς μας στους ώμους τους, θα πρέπει να προσευχόμαστε για
αυτούς και να τους τιμούμε, ως Πατέρες και ως εκπροσώπους του Χριστού
στη γη, παρόλα τα πιθανά λάθη τους και τις δεδομένες αστοχίες τους, λόγω
της ανθρώπινης και μόνο φύσης τους.

44. Τα θαυμαστά γεγονότα για τη σωτηρία του ανθρώπου
πανηγυρίζονται με τις γιορτές της Εκκλησίας. Σκορπισμένες μέσα
στο έτος, μας θυμίζουν την επίγεια ζωή του Κυρίου, της Υπεραγίας
Θεοτόκου και των αγίων. Ξαναγεννιέται μέσα μας ο Χριστός,
σταυρώνεται, ανασταίνεται. Γι’ αυτό οι υμνογράφοι της Εκκλησίας
στους ύμνους και οι Πατέρες στις ευχές χρησιμοποιούν τη λέξη
«σήμερον».
Οι γιορτές είναι εβδομαδιαίες και ετήσιες. Από τις εβδομαδιαίες η
σπουδαιότερη είναι η Κυριακή, η ημέρα του Κυρίου, της
Ανάστασής του.
Οι ετήσιες γιορτές διαιρούνται σε: Δεσποτικές (προς τιμή του
Δεσπότη Χριστού), Θεομητορικές (προς τιμή της Μητέρας του
Θεού) και σε εορτές των αγίων.
http://photodentro.edu.gr/lor/handle/8521/7618
Οι χριστιανικές γιορτές και το
σχέδιο της Θείας Οικονομίας

45. http://photodentro.edu.gr/lor/handle/8521/7618

46. ΔΩΔΕΚΑΟΡΤΟ

47. Εννέα μήνες μετά τον Ευαγγελισμό ήρθε στον κόσμο ο
Ιησούς, ο ελευθερωτής των ανθρώπων. Γεννήθηκε ταπεινά
σε έναν στάβλο της Βηθλεέμ, μιας κωμόπολης της
υποδουλωμένης στους Ρωμαίους Ιουδαίας. Οι προφήτες
είχαν προαναγγείλει τη γέννηση του. Ευλαβείς άνθρωποι
προσεύχονταν πάντοτε για τον ερχομό του και τον
ανέμεναν. Ελάχιστοι έλαβαν το μήνυμα γι' αυτόν, ενώ
σχεδόν όλοι συνέχιζαν παντού ανυποψίαστοι τη δική τους
ζωή. Και όμως εκείνη την άγια νύχτα κάτι το εντελώς
καινούριο μπήκε και ξεκίνησε με τη γέννηση του Χριστού
για όλους τους ανθρώπους: η δυνατότητα να
ελευθερώνονται και να ζουν μια ζωή αλλιώτικη και γεμάτη.
Για αυτό εύστοχα ο Μέγας Βασίλειος ονόμασε τα
Χριστούγεννα «γενέθλιον ημεραν της ανθρωπότητος».
https://ntsireve.blogspot.com/2014/12/blog-
post_24.html#more
Η γέννηση του Ιησού Χριστού:
Γενέθλια της νέας ανθρωπότητας

48. «Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλει, κι οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρει
η κτίσις όλη...» Αυτό το δίστιχο από τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα δίνει
επιγραμματικά τι γιορτάζουμε και τι νιώθουμε στις 25 Δεκεμβρίου. Πολύχρωμος
και πολύφωτος στολισμός των πάντων παντού στον κόσμο· συναντήσεις στους
ναούς, στα σπίτια και αλλού· ευχές και δώρα, αγάπη, συγκινήσεις και καλοσύνη.
Μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα χαράς, αναμονής και ευθύνης για όλους και για όλα.
Με βάση την ερμηνεία μιας εικόνας της Γέννησης, έναν ύμνο, κείμενα και άλλα
στοιχεία, ας προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε το νόημα της γιορτής. Ίσως
αυτό γίνει αφορμή να ζούμε στο εξής τα Χριστούγεννα πιο βαθιά και πιο αληθινά.
https://www.slideshare.net/goa56tkdrills/perigrafi-eikonasgenisis
https://tinyurl.com/ydf28mrs
http://nzals.blogspot.com/search/label/Χριστούγεννα
Χαρμόσυνη και φωτεινή χαραμάδα ελπίδας
για τη ζωή ανάμεσα στο απρόσωπο πλήθος
Χριστούγεννα Της Beate Heinen (Μπεάτε
Χάινεν), 1993
Πώς γιορτάζουμε τα
Χριστούγεννα;

49. Η θρησκευτική ηγεσία του ιουδαϊκού λαού
καταδίκασε τον Ιησού σε θάνατο. Ένα
επίγραμμα τη Μ. Παρασκευή το βράδυ
περιγελά: "Μάταια φυλάς τον τάφο, εσύ
φρουρά• γιατί δε θα κρατήσει μέσα του το
μνήμα Αυτόν που είναι η ίδια η ζωή ". Την
έκπληξη της Ανάστασής του ούτε οι
μαθητές και οι μαθήτριές του την
περίμεναν. Και όμως τον ξαναείδαν
ζωντανό, συναντήθηκαν μαζί του, τον
άκουσαν, μίλησαν, χάρηκαν, γέμισαν με
δύναμη και ελπίδα για συνέχεια μαζί του.
https://tinyurl.com/ybv59dqk
«Χριστός Ανέστη !»

50. «Πάσχα μέγα,
Πάσχα των πιστών!»
Ο Χριστός αναστήθηκε
απ' τους νεκρούς! Με
τον θάνατό του νίκησε
τον θάνατο και σε
όλους τους νεκρούς
χάρισε τη ζωή.
Χριστός Ανέστη εκ
νεκρών,
θανάτω θάνατον
πατήσας και τοις εν
τοις μνήμασιν, ζωήν
χαρισάμενος
https://www.slideshare.net/samakos/11-
41207208
https://youtu.be/8ZSyTUsdpu0
http://www.sophia-
ntrekou.gr/2013/05/blog-post_5.html

51. Υπάρχει ελπίδα
"Υπάρχει ελπίδα Υπάρχει ελπίδα,
υπάρχει ελπίδα για όλους μας! Δεν
είναι νεκρός! Ζει! Και μπορούμε να
ζήσουμε μαζί του! Όλοι μπορούμε
να ζήσουμε μαζί του! Αυτή η ζωή
μας δεν θα είναι χωρίς φόβο αλλά
με μέλλον. Όχι χωρίς πόνους αλλά
με ελπίδα. Αναστήθηκε! Ζει! Κι
εμείς θα ζήσουμε· όχι χωρίς τον
σταυρό μας αλλά με τον
Αναστάντα!"
Ντήτριχ Μεντ, Γερμανός ποιητής
Alfred Manessier Ανάσταση
http://nzals.blogspot.com/2012/04/32-129.html
Πασχαλινός ήλιος, όλο φλόγα και φως,
πυρακτωμένη αγάπη, εκρηκτική αλήθεια. Για
έναν κόσμο φωτεινό, για μια ζωή αληθινή και
γεμάτη για όλους
Alfred Manessier Ανάσταση

52. Ο Ισαάκ ο Σύρος για την
καρδιά που αγαπά
Τι είναι η καρδιά που αγαπά; Είναι η καρδιά που φλέγεται από
αγάπη για ολόκληρη την κτίση, τους ανθρώπους, τα πουλιά, τα
θηρία, τα πονηρά πνεύματα. Κινούμενη από άμετρη
ευσπλαχνία προσεύχεται ακόμη και για τα ερπετά.
https://tinyurl.com/y76vxkkv

53. Η Κιβωτός του Κόσμου
Η Κιβωτός του Κόσμου είναι μια φωλιά στοργής και φροντίδας για
το παιδί, το νέο και το γονιό που βρίσκονται σε ανάγκη. Την ίδρυσε
το 1998 στην Αθήνα ο εικοσιεξάχρονος ιερέας, πατέρας Αντώνιος
Παπανικολάου, με όπλα την αγάπη του για τα παιδιά. Η Κιβωτός
καλύπτει εξ ολοκλήρου και φροντίζει τα απροστάτευτα παιδιά. Σε
συνεργασία με άλλους φορείς προστασίας και υπηρεσίες για τα
δικαιώματα των παιδιών, αναλαμβάνει το μεγάλωμα των ανηλίκων
–Ελληνόπουλων αλλά και από άλλες χώρες– σε σπίτια φιλοξενίας.
Τα παιδιά ζουν σε ένα περιβάλλον στοργής και ειρήνης μακριά από
την φτώχεια, την πείνα και το ρατσισμό.

54. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης
Δημήτριος για την κτίση
Ας θεωρήσουμε τους εαυτούς μας, ο καθένας ανάλογα με τη θ
έση του ή τη θέση της, ως προσωπικά υπεύθυνους για τον
κόσμο, που μας εμπιστεύτηκε ο Θεός. Ό,τι προσέλαβε ο Υιός
του Θεού και το έκανε σάρκα Του μέσα από την Ενσάρκωσή
Του, δεν θα έπρεπε [να επιτρέψουμε] να χαθεί. Αντίθετα, θα
έπρεπε να γίνει ευχαριστιακή προσφορά στο Δημιουργό, ένας
ζωοποιός άρτος, από τον οποίο θα μεταλαμβάνουν
εν δικαιοσύνη και αγάπη όλοι∙ ένας δοξαστικός ύμνος για όλα
τα πλάσματα του Θεού.

55. «Ο Θεός αγάπη εστί»
«Η Εκκλησία, ως «Σώμα Χριστού», δεν παύει να
προβάλλει σταθερά το νόημα της αγάπης, όπως το
αποκάλυψε ο Χριστός με τη Γέννησή Του και με
ολόκληρη τη ζωή και τη διδασκαλία Του. Κανείς
κοινωνικός θεσμός δεν μπορεί να αντικαταστήσει την
Εκκλησία σ' αυτή την προσφορά. Αυτή είναι το
διαχρονικό εργαστήριο αγάπης. Έχοντας κεφαλή της το
Χριστό, ο Οποίος είναι η Σαρκωμένη Αγάπη του Θεού».
http://www.typosthes.gr/gr/politiki/article/147243/anastasios-o-theos-
agapi-esti/
http://ntsireve.blogspot.com/2017/12/2017_31.html

56. Ο ύμνος της αγάπης -Προς Κορινθίους Α’ Επιστολής
του Αποστόλου Παύλου
https://tinyurl.com/y76vxkkv
http://www.imth.gr/inst/imth/g
allery/K.D/ProsKorinthiousA/i
ndex.html

57. Ευχαριστούμε για την προσοχή σας!
Thank you for your attention!
Grazie per la tua attenzione!
Gracias por su atención!
İlginiz için teşekkürler!
Благодаря ви за вниманието!