Η δημιουργία του κόσμου και του ανθρώπου σύμφωνα με την Βίβλο

1. Κουρνιάκου Ζωή ΠΕ 01

2. Και είπε ο Θεός: «Να γίνει
φως». Και έγινε φως. Και είδε
ο Θεός ότι το φως ήταν καλό
και το χώρισε από το σκοτάδι.
Και ονόμασε το φως «Ημέρα»
και το σκοτάδι το ονόμασε
«Νύχτα». Και έγινε βράδυ και
έγινε πρωί «Πρώτη ημέρα».

3. Μετά είπε ο Θεός: «Να γίνει
το στερέωμα ανάμεσα στα
νερά για να ξεχωρίζει νερά
από νερά». Και έκαμε ο Θεός
το στερέωμα και ξεχώρισε τα
νερά που ήταν κάτω από το
στερέωμα από εκείνα που
ήταν πάνω από το στερέωμα.
Και ονόμασε ο Θεός το
στερέωμα «Ουρανό». Και
έγινε βράδυ και έγινε πρωί
«Δεύτερη ημέρα».

4. Τότε είπε ο Θεός: «Να
συγκεντρωθούν τα νερά που
βρίσκονται κάτω από τον Ουρανό σ’
ένα μέρος και να φανεί η στεριά». Έτσι
κι έγινε. Και ονόμασε ο Θεός τη
Στεριά «Γη» και τα συγκεντρωμένα
νερά «Θάλασσα». Και είδε ο Θεός
ότι αυτό ήταν καλό. Τότε είπε ο Θεός:
«Να πρασινίσει η γη. Να βλαστήσουν
πάνω σ’ αυτήν χορτάρια που να
βγάζουν σπόρους και καρποφόρα
δέντρα που ανάλογα με το είδος τους
να κάνουν καρπούς που να περιέχουν
τους σπόρους τους». Έτσι κι έγινε.
Και είδε ο Θεός ότι αυτό ήταν καλό.
Και έγινε βράδυ και έγινε πρωί
«Τρίτη ημέρα»

5. Τότε είπε ο Θεός: «Να γίνουν
φωτεινά σώματα στον ουρανό για
να χωρίζουν την ημέρα από τη
νύχτα, για να είναι σημάδια για τις
εποχές, τις ημέρες και τα έτη και
για να φωτίζουν τη γη από το
στερέωμα του ουρανού». Έτσι και
έγινε. Δημιούργησε ο Θεός τα δυο
μεγάλα φωτεινά σώματα, το
μεγαλύτερο για να εξουσιάζει την
ημέρα και το μικρότερο για να
εξουσιάζει τη νύχτα. Δημιούργησε
και τα άλλα αστέρια. Και είδε ο
Θεός ότι αυτό ήταν καλό. Και έγινε
βράδυ και έγινε πρωί «Τέταρτη
ημέρα».

6. Και είπε ο Θεός: «Να γεμίσουν τα
νερά με άφθονα ψάρια και πλήθος
πουλιών να πετούν πάνω από τη γη
προς το στερέωμα του ουρανού».
Έτσι δημιούργησε ο Θεός τα μεγάλα
κήτη και κάθε λογής ψάρια που
κολυμπούν και γεμίζουν τα νερά.
Επίσης δημιούργησε και όλα τα
είδη των πτηνών. Και είδε ο Θεός
ότι αυτό ήταν καλό. Τα ευλόγησε
λοιπόν και είπε: «Να αυξάνεσθε και
να πληθύνεσθε. Τα ψάρια ας
γεμίσουν τις θάλασσες και τα πουλιά ας
πληθαίνουν πάνω από τη γη». Και
έγινε βράδυ και έγινε πρωί «Πέμπτη
ημέρα».

7. Και είπε ο Θεός: «Να γεννήσει η γη
διάφορα είδη ζώων, θηρία και ερπετά». Και
έγινε έτσι. Και είδε ο Θεός ότι αυτό ήταν
καλό. Τότε είπε ο Θεός: «Ας φτιάξουμε τον
άνθρωπο σύμφωνα με την εικόνα τη δική
μας και την Ομοίωση και ας εξουσιάζει
αυτός στης θάλασσας τα ψάρια, στου
ουρανού τα πτηνά, στα ζώα και γενικά σε
όλη τη γη και στα ερπετά που σέρνονται
πάνω σ’ αυτήν». Δημιούργησε λοιπόν
ο Θεός τον άνθρωπο σύμφωνα με τη δική
Του εικόνα. Τον έκανε όμοιο με τον εαυτό
Του. Και έγινε. Ο Θεός είδε τα
δημιουργήματά Του και ήταν όλα Πάρα
πολύ καλά. Και έγινε βράδυ και
έγινε πρωί «Έκτη ημέρα».

8. Έτσι ολοκληρώθηκε λοιπόν
σταδιακά ο ουρανός και η γη
και ό,τι υπάρχει σ’ αυτά.
Μέχρι την έκτη ημέρα ο Θεός
είχε τελειώσει το έργο Του και
την έβδομη ημέρα
σταμάτησε να δημιουργεί.
Την έβδομη ημέρα την
ευλόγησε και την καθαγίασε,
γιατί αυτή την ημέρα
ολοκλήρωσε τη δημιουργία
Του και αναπαύθηκε.

9. Kαι ο Kύριος ο Θεός έπλασε
από τη γη όλα τα ζώα του
χωραφιού, και όλα τα πουλιά
τού ουρανού, και τα έφερε προς
τον Aδάμ, για να δει πώς θα τα
ονομάσει· και ό,τι όνομα θα έδινε
ο Aδάμ σε κάθε έμψυχο, αυτό και
να είναι το όνομά του. Kαι
ο Aδάμ έδωσε ονόματα σε όλα
τα κτήνη, και σε όλα τα πουλιά
τού ουρανού και σε όλα τα ζώα
τού χωραφιού· στον Aδάμ, όμως,
δεν βρισκόταν βοηθός όμοιος μ’
αυτόν.

10. Kαι ο Kύριος ο Θεός επέβαλε
έκσταση στον Aδάμ, και
κοιμήθηκε· και πήρε μία από τις
πλευρές του και έκλεισε με σάρκα
τον τόπο της. Kαι κατασκεύασε
ο Kύριος ο Θεός την πλευρά, που
πήρε από τον Aδάμ, σε γυναίκα,
και την έφερε στον Aδάμ.
Kαι ο Aδάμ είπε: Tούτο είναι τώρα
κόκαλο από τα κόκαλά μου, και
σάρκα από τη σάρκα μου· αυτή θα
ονομαστεί Aνδρίδα, επειδή
πάρθηκε από τον άνδρα.
Γι’ αυτό, ο άνθρωπος θα αφήσει τον
πατέρα του και τη μητέρα του, και
θα προσκολληθεί στη γυναίκα του·
και θα είναι οι δύο σε μία σάρκα.
Kαι ήσαν και οι δύο γυμνοί, ο Aδάμ
και η γυναίκα του, και δεν
ντρέπονταν.

11. Όταν έπλασε ο Θεός τον
άνθρωπο, «ἐφύτευσεν
παράδεισον ἐν Ἐδὲμ κατὰ
ἀνατολὰς καὶ ἔθετο ἐκεῖ
τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε» ·
«Καὶ ἔλαβε Κύριος ὁ Θεὸς
τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε,
καὶ ἔθετο αὐτὸν ἐν τῷ
παραδείσῳ τῆς τρυφῆς,
ἐργάζεσθαι αὐτὸν καὶ
φυλάσσειν»

12. Tο φίδι, μάλιστα, ήταν το φρονιμότερο από όλα
τα ζώα τού χωραφιού, που έκανε ο Kύριος ο Θεός·
και το φίδι είπε στη γυναίκα: Στ’ αλήθεια,
είπε ο Θεός: Nα μη φάτε από κάθε δέντρο τού
παραδείσου; Kαι η γυναίκα είπε στο φίδι: Aπό τον
καρπό των δέντρων του Παραδείσου μπορούμε να
φάμε· από τον καρπό, όμως, του δέντρου, που
είναι στο μέσον του παραδείσου, ο Θεός είπε: Nα
μη φάτε απ’ αυτόν, μήτε να τον αγγίξετε, για να μη
πεθάνετε. Kαι το φίδι είπε στη γυναίκα: Σίγουρα
δεν θα πεθάνετε, αλλά ο Θεός ξέρει ότι την ίδια
ημέρα που θα φάτε απ’ αυτόν, τα μάτια σας θα
ανοιχτούν, και θα είστε σαν θεοί, γνωρίζοντας το
καλό και το κακό. Kαι η γυναίκα είδε ότι το
δέντρο ήταν καλό για τροφή, και ότι ήταν αρεστό
στα μάτια, και το δέντρο ήταν επιθυμητό στο να
δίνει γνώση· και παίρνοντας από τον καρπό του,
έφαγε· και έδωσε και στον άνδρα της μαζί της, και
αυτός έφαγε..

13. Kαι ανοίχτηκαν τα μάτια και των δύο και
γνώρισαν ότι ήσαν γυμνοί· και αφού
έρραψαν φύλλα συκιάς, έφτιαξαν για τον
εαυτό τους περιζώματα
Kαι ο Kύριος ο Θεός είπε: Δέστε, ο Aδάμ
έγινε σαν ένας από μας, στο να γνωρίζει
το καλό και το κακό· και τώρα μήπως
απλώσει το χέρι του και πάρει από το
δέντρο τής ζωής και φάει, και ζήσει
αιώνια· 23 γι’ αυτό, ο Kύριος ο Θεός τον
έβγαλε έξω από τον παράδεισο της Eδέμ,
για να εργάζεται τη γη από την οποία
πάρθηκε.
Kαι έδιωξε τον Aδάμ· και στα ανατολικά
τού παραδείσου τής Eδέμ έβαλε τα
Xερουβείμ, και τη ρομφαία τη φλόγινη,
την περιστρεφόμενη, για να φυλάττουν
τον δρόμο τού δέντρου τής ζωής.