Բնության պահպանման և բնական ռեսուրսների օգտագործման լավարկման գլխավոր ուղղություն է հանդիսանում է համարժեք գնի որոշումը և/կամ բնական ռեսուրսների և ծառայությունների տնտեսական գնահատումը: Եվ կենտրոնացված պլանավորվող էկոնոմիկան և շուկայական էկոնոմիկան ունակ չեղան տալու մաքուր շրջակա միջավայրի, բնական ռեսուրսների իրական արժեքավորությունը և սահմանել դրանց համարժեք գինը: Իսկ էկոնոմիկական իրականության մեջ գործում է խիստ կանոն`«այն ինչ չունի գին, էկոնոմիկական գնահատական- գոյություն չունի և հաշվի չի առնվում տնտեսական որոշումներ կայացնելիս»: Բնական ռեսուրսների և ծառայությունների կոնկրետ գնահատման համար առանձնացվում են գնահատման հետևյալ մոտեցումները` - շուկայական արժեքով, - ռենտա, - ծախսային մոտեցմամբ, - այլընտրանքային արժեքով, - ընդհանուր տնտեսական արժեքով: