The Book of Habakkuk is the eighth book of the 12 minor prophets of the Bible. It is attributed to the prophet Habakkuk, and was probably composed in the late 7th century BC. The original text was written in the Hebrew language.

1. Ամբակում
ԳԼՈՒԽ 1
1 Այն բեռը, որը տեսավ Ամբակում մարգարեն։
2 Տէ՛ր, մինչեւ ե՞րբ պիտի լացեմ, ու դու չես լսի։
նույնիսկ բռնության կանչիր քեզ, և դու չես
փրկի:
3 Ինչո՞ւ ես ինձ անօրենություն ցույց տալիս և
ինձ ցույց տալիս դժգոհությունը։ քանզի
կողոպուտն ու բռնությունը իմ առջև են, և
կան կռիվներ և կռիվներ բարձրացնողներ։
4 Դրա համար օրենքն ուշանում է, և
դատաստանը երբեք դուրս չի գալիս, քանի որ
ամբարիշտը շրջապատում է արդարներին.
հետևաբար, սխալ դատավճիռ է կայանում:
5 Նայեք դուք հեթանոսների մեջ և նայեք և
զարմացեք զարմանալիորեն, քանի որ ձեր
օրերում ես մի գործ կգործեմ, որին դուք չեք
հավատա, թեպետ ձեզ ասվի:
6 Որովհետև, ահա, ես բարձրացնում եմ
քաղդեացիներին՝ այն դառն և շտապող ազգին,
որը շրջելու է երկրի լայնությամբ, որպեսզի
տիրի այն բնակավայրերին, որոնք իրենցը չեն։
7 Նրանք սարսափելի են և սարսափելի.
8 Նրանց ձիերն ավելի արագ են, քան
ընձառյուծները, և ավելի կատաղի են, քան
երեկոյան գայլերը. նրանք կթռչեն ինչպես
արծիվը, որը շտապում է ուտել։
9 Նրանք բոլորը բռնության համար կգան,
նրանց երեսները արևելյան քամու պես
կխառնվեն, և գերին կհավաքեն ավազի պես։
10 Նրանք կծաղրեն թագավորներին, և
իշխանները նրանց համար ծաղր կլինեն.
քանզի հող կդզեն ու կվերցնեն։
11 Այն ժամանակ նրա միտքը կփոխվի, և նա
կանցնի և կվիրավորվի՝ իր զորությունը
վերագրելով իր աստծուն։
12 Դու հավիտենից չե՞ս, ով Տեր իմ Աստված,
իմ Սուրբը։ մենք չենք մեռնի. Տէ՛ր, դու նրանց
դատաստան ես սահմանել. և, ով հզոր
Աստված, դու հաստատեցիր դրանք ուղղելու
համար:
13 Դու ավելի մաքուր աչքերով ես, քան չարին
տեսնելը, և չես կարող նայել անօրինությանը.
ինչո՞ւ ես նայում նրանց, ովքեր
դավաճանաբար են վարվում և պահում քո
լեզուն, երբ ամբարիշտը կուլ է տալիս իրենից
ավելի արդար մարդուն:
14 Եվ մարդկանց նմանեցնում եք ծովի ձկների,
սողունների պես, որոնք իրենց վրա տիրակալ
չունեն։
15 Նրանք բոլորին բռնում են անկյունով,
բռնում են ցանցի մեջ և հավաքում իրենց
քաշքշուկի մեջ, ուստի ուրախանում և
ուրախանում են։
16 Դրա համար նրանք զոհեր են մատուցում
իրենց ցանցին և խունկ են ծխում իրենց
քաշքշուկի համար. որովհետև նրանց բաժինը
պարարտ է, և նրանց միսը առատ է։
17 Արդյո՞ք նրանք դատարկելու են իրենց
ցանցը և չեն խնայում շարունակ ազգերին
սպանել։
ԳԼՈՒԽ 2
1 Ես կկանգնեմ իմ պահակին և կկանգնեմ ինձ
աշտարակի վրա և կնայեմ, որպեսզի տեսնեմ,
թե նա ինչ կասի ինձ, և ինչ կպատասխանեմ,
երբ հանդիմանվեմ:
2 Տէրը պատասխանեց ինձ ու ասաց.
3 Որովհետեւ տեսիլքը դեռ որոշուած
ժամանակի համար է, բայց վերջը պիտի խօսի
ու չի ստի. որովհետև դա անպայման կգա, չի
ուշանա:
4 Ահա նրա հոգին, որ բարձրանում է, ուղիղ չէ
նրա մեջ, բայց արդարը կապրի իր հավատքով։
5 Այո, նաև, որովհետև նա գինիով
օրինազանցություն է անում, նա հպարտ
մարդ է և տանը չի պահում, ով մեծացնում է
իր ցանկությունը դժոխքի պես, և մահվան
պես է, և չի կարող բավարարվել, այլ իր մոտ է
հավաքում բոլոր ազգերին և իր մոտ
հավաքում բոլորին։ Ժողովուրդ:
6 Մի՞թէ այս բոլորը նրա դէմ առակ չեն առնի,
նրա դէմ ծաղրական առակ չի՞ ասեն. ինչքան
երկար? և նրան, ով լցնում է իրեն հաստ
կավով։
7 Հանկարծ չե՞ն վեր կենա՞ն, որ կծեն քեզ, և
չե՞ն արթնանա, որ քեզ նեղացնի, և դու նրանց
համար ավար չլինես։
8 Քանի որ դու կողոպտել ես շատ ազգեր,
ժողովրդի ողջ մնացորդը քեզ կողոպտելու է.
մարդկանց արյան և երկրի, քաղաքի և նրա
բոլոր բնակիչների բռնության համար։
9 Վա՜յ նրան, ով կամենում է չար ագահություն
իր տան համար, որ իր բույնը բարձր դնի,
որպեսզի նա ազատվի չարի իշխանությունից։
10 Դու քո տան համար ամոթ հարցրեցիր՝
շատ մարդկանց կոտորելով, և քո հոգու դեմ
մեղանչեցիր։
11 Որովհետև քարը պարսպից դուրս կգա, և
փայտի գերանը կպատասխանի դրան։

2. 12 Վա՜յ նրան, ով արյունով քաղաք է
կառուցում և անօրինությամբ քաղաք է
հաստատում։
13 Ահա, մի՞թե Զորաց Տերը չէ, որ ժողովուրդը
կաշխատի հենց կրակի մեջ, և ժողովուրդը
կհոգնի շատ ունայնությունից։
14 Որովհետեւ երկիրը կլցուի Տիրոջ փառքի
գիտութեամբ, ինչպէս ջրերը ծածկում են ծովը։
15 Վա՜յ նրան, ով խմում է իր մերձավորին, ով
դնում է քո սրվակը նրան և հարբեցնում է
նրան, որպեսզի նայես նրանց մերկությանը։
16 Դու փառքի համար ամոթով ես լցված. դու
ևս խմիր, և քո նախահայրը բաց թողնի։
17 Որովհետև Լիբանանի բռնությունը քեզ
ծածկելու է, և գազանների ավարը, որը նրանց
վախեցրել է մարդկանց արյան պատճառով, և
երկրի, քաղաքի և նրա բոլոր բնակիչների
բռնության պատճառով։
18 Ի՞նչ օգուտ է քանդակված կուռքին, որ այն
ստեղծողը փորեց։ ձուլածո կուռքը և ստի
ուսուցիչը, որին իր գործը ստեղծողը
վստահում է նրան, որ համր կուռքեր շինի։
19 Վա՜յ նրան, ով ասում է փայտին. համր
քարին, վեր կաց, նա կսովորեցնի։ Ահա այն
պատված է ոսկով ու արծաթով, և դրա մեջ
բնավ շունչ չկա։
20 Բայց Եհովան իր սուրբ տաճարում է. թող
ամբողջ երկիրը լռի նրա առաջ։
ԳԼՈՒԽ 3
1 Ամբակում մարգարեի աղոթքը Սիգոնոթի
վրա.
2 Տէ՛ր, լսեցի քո խօսքը ու վախեցայ.
բարկության մեջ հիշիր ողորմությունը:
3 Աստված եկավ Թեմանից, իսկ Սուրբը՝
Փարան լեռից։ Սելահ. Նրա փառքը ծածկեց
երկինքը, և երկիրը լի էր նրա
փառաբանությամբ:
4 Եվ նրա պայծառությունը լույսի պես էր. նրա
ձեռքից եղջյուրներ էին դուրս գալիս, և
այնտեղ էր նրա զորության թաքստոցը։
5 Նրանից առաջ ժանտախտը գնաց, և նրա
ոտքերից վառվող ածուխներ դուրս եկան։
6 Նա կանգնեց և չափեց երկիրը, նա տեսավ և
քշեց ազգերին. և հավիտենական լեռները
ցրվեցին, հավիտենական բլուրները
խոնարհվեցին, նրա ճանապարհները
հավիտենական են։
7 Ես տեսա Քուսանի վրանները նեղության
մեջ, և Մադիամի երկրի վարագույրները
դողացին։
8 Տէրը բարկացած էր գետերի վրայ. մի՞թե քո
բարկությունը գետերի դեմ էր։ մի՞թե քո
բարկությունը ծովի վրա է, որ դու հեծել ես քո
ձիերի և քո փրկության կառքերի վրա։
9 Քո աղեղը բոլորովին մերկ եղավ՝ ըստ
ցեղերի երդումների՝ քո խոսքի համաձայն։
Սելահ. Դու երկիրը գետերով բաժանեցիր։
10 Լեռները տեսան քեզ ու դողացին, ջրերի
հեղեղը անցավ։
11 Արեգակն ու լուսինը կանգ առան իրենց
բնակավայրում, քո նետերի լույսով նրանք
գնացին և քո փայլուն նիզակի փայլով։
12 Դու բարկացած շրջեցիր երկրի միջով,
բարկությամբ կալսեցիր հեթանոսներին։
13 Դու դուրս եկար քո ժողովրդի փրկության
համար, քո օծյալի հետ փրկության համար.
դու խոցեցիր գլուխը ամբարիշտների տնից՝
բացելով հիմքը մինչև պարանոցը։ Սելահ.
14 Դու նրա ցուպերով խփեցիր նրա գյուղերի
գլխին, նրանք փոթորկի պես դուրս եկան ինձ
ցրելու համար. նրանց ուրախությունը
այնպիսին էր, որ թաքուն կուլ տա
աղքատներին։
15 Դու քո ձիերով քայլեցիր ծովի միջով, մեծ
ջրերի միջով։
16 Երբ լսեցի, փորս դողաց. իմ շուրթերը
դողացին ձայնից. փտություն մտավ իմ
ոսկորների մեջ, և ես դողացա իմ մեջ,
որպեսզի հանգստանամ նեղության օրը.
17 Թեև թզենին չծաղկի, և որթատունկերում
պտուղ չլինի. ձիթենիների աշխատանքը
կպակասի, և արտերը միս չեն տա. հօտը
պիտի կտրուի փարախից, եւ ոչ մի երամակ
չլինի ախոռներում:
18 Բայց ես կուրախանամ Տէրոջմով,
կուրախանամ իմ փրկութեան Աստուծմով։
19 Տէր Աստուածը իմ զօրութիւնն է, եւ նա իմ
ոտքերը ետնակի ոտքերի պէս կդարձնի, եւ
ինձ կստիպի քայլել իմ բարձր տեղերում։ Իմ
լարային գործիքների վրա գլխավոր երգչին։