โครงงานวิทย์ประยุกต์ มหัศจรรย์เครื่องจับเขียด

1. โครงงานวิทยาศาสตร์
เรื่อง มหัศจรรย์เครื่องจับเขียด
โดย ๑. นายธีรภัทร ยอดคาปา
๒. นายชนกันต์ กองคา
๓. นายสิรวิชญ์ คาลา
อาจารย์ที่ปรึกษา อาจารย์บุปผา ธนะชัยขันธ์

2. บทคัดย่อ
โครงงานวิทยาศาสตร์ เรื่อง มหัศจรรย์เครื่องจับเขียด มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษา
รูปทรงของขวดพลาสติกที่มีผลต่อการเก็บและบรรจุเขียดขนาดต่างๆ ได้แก่ ทรงกระบอก (ขวดน้า
สิงห์), ทรงกระบอกนาฬิกาทราย (ขวดน้ากระบอกเว้ากลาง) และทรงกรวยปลายแหลม (ทรงขวด
ปลายแหลม) 2) เพื่อศึกษาความยาวของไม้ที่เป็นด้ามจับยาว 1.7m , 2.0m และ 2.3m ตามลาดับและ
มุมของการติดด้ามไม้ที่จับกับเครื่องจับเขียดที่มีความเหมาะสมต่อการจับเขียด ได้แก่ มุม 90˚, 120˚
และ 135˚ 3) เพื่อศึกษาเปรียบเทียบการเพิ่มประสิทธิภาพของอุปกรณ์จับเขียดโดยใช้ขนาดกรวย
ปลายตัดที่มีความกว้างของเส้นผ่านศูนย์กลาง 6 ขนาด ได้แก่ 2.5cm , 3.0cm , 3.5cm , 4.0cm , 4.5cm
และ 5.0cm ตามลาดับ โดยใส่ปากรูกรวยเข้าไปในตัวเครื่องเก็บบรรจุเขียดที่ระดับความลึกต่างๆ
ได้แก่ บริเวณกึ่งกลางขวด เหนือกึ่งกลางขวด และ ต่ากว่ากึ่งกลางขวด โดยมีวิธีดาเนินการดังนี้
ออกแบบรูปทรงของที่เก็บบรรจุเขียดในแบบต่างๆ หลังจากนั้นคัดเลือกขวดพลาสติกเหลือใช้ที่มี
รูปร่างสอดคล้องกับรูปทรงที่ออกแบบไว้ไปทดสอบประสิทธิภาพในการเก็บและบรรจุเขียด นา
ขวดพลาสติกรูปทรงที่มีประสิทธิภาพสูงสุดในการเก็บและบรรจุเขียดมาติดกับด้ามจับที่เป็นไม้ใน
มุมต่างๆ ที่เหมาะสมในการจับเขียดที่แม่นยา หลังจากนั้นนาขวดพลาสติกที่เก็บบรรจุเขียดมาติดกับ
กรวยปลายตัดซึ่งจะได้ทั้งหมด 6 แบบ โดยในแต่ละแบบทดสอบติดในความลึกระหว่างปากรูของ
กรวยกับตัวเครื่องบรรจุที่แตกต่างกัน แล้วนาไปเปรียบเทียบทดสอบประสิทธิภาพในการจับเขียด
ผลการศึกษาพบว่า ขวดรูปทรงกระบอก (ขวดน้าตราสิงห์) มีประสิทธิภาพในการเก็บบรรจุ
เขียดได้มากที่สุด ด้ามจับไม้มุม 120˚ เหมาะสมกับการจับเขียดได้อย่างแม่นยา และพบว่าการติดปาก
รูกรวยในระดับความลึกที่กึ่งกลางขวดและเหนือกึ่งกลางขวดให้ประสิทธิภาพที่ดีไม่ทาให้เขียดเด้ง
ออกจากรู แต่ทางกลุ่มเราได้เลือกระดับความลึกที่กึ่งกลางขวดเพื่อช่วยเพิ่มพื้นที่การบรรจุเขียด
ขนาดความกว้างของปากรูกรวยที่สามารถจับเขียดได้ปริมาณมากที่สุดและเขียดไม่กระโดดเด้งออก
ย้อนกลับรูเดิม คือ ขนาดความกว้างที่เส้นผ่านศูนย์กลาง 4.0cm

3. ที่มาและความสาคัญของโครงงาน
อาเภอดอยสะเก็ด ตั้งอยู่ในเขตพื้นที่ของจังหวัดเชียงใหม่ มีภูมิประเทศที่เป็นพื้นที่ราบสลับ
ภูเขา ประชาชนส่วนใหญ่ประกอบอาชีพเกษตรกรรม คือ เลี้ยงสัตว์ทานา ทาสวน และ ทาไร่
ปัจจุบันนี้เกษตรกรส่วนใหญ่ในเวลากลางวันประกอบอาชีพเกษตรตามที่ตนเองมีอยู่เป็น
อาชีพหลัก ในเวลากลางคืนก็หารายได้เสริมจากการจับสัตว์ไปขายหรือนาไปประกอบอาหาร แต่
ในช่วงฤดูฝนเกษตรกรส่วนใหญ่มักจะออกหาเขียดในช่วงเวลากลางคืนที่ฝนตกเพราะในคืนที่ฝน
ตกเขียดส่วนใหญ่มักจะออกหากินแมลงใต้แสงไฟในตอนกลางคืน ทาให้เกษตรกรสามารถหาตัว
เขียดได้ง่ายโดยไม่ต้องลงไปในทุ่งนา เกษตรกรในสมัยก่อนใช้เครื่องจับที่เป็นไม้ไผ่ที่เอาไปสานที่
เรียกว่า ข้อง ไปจับเขียดเพื่อให้เขียดไม่หนีไป แต่ในปัจจุบันเครื่องมือแบบเดิมนั้นสามารถจับเขียด
ได้ช้าและมีความเสี่ยงต่างๆ เนื่องจากต้องใช้ระยะในการจับใกล้ซึ่งอาจทาให้เขียดตื่นตัวได้ง่าย จึง
เป็นเหตุที่ทาให้ได้เขียดปริมาณน้อย
ด้วยเหตุนี้ กลุ่มเราจึงคิดค้นพัฒนาเครื่องจับเขียดเพื่อจับเขียดได้ในปริมาณมาก ง่ายต่อการ
จับ ประหยัดระยะเวลาในการจับ เพิ่มประสิทธิภาพของการจับมากขึ้น และ ทาให้เกิดประโยชน์กับ
เกษตรกรได้มากที่สุด

4. ผลการทดลอง
ตารางที่ 1 ศึกษารูปทรงขวดพลาสติกรูปทรงต่างๆ
ขวดพลาสติกรูปทรงต่างๆ
คุณสมบัติ(เชิงคุณภาพ)
การบรรจุเขียด น้าหนักของขวด
1.ขวดน้าตราสิงห์ บรรจุได้อย่างสมดุล เบา
2.ขวดทรงกระบอกช่วงกลางเว้า บรรจุได้อย่างสมดุล หนักเล็กน้อย
3.ขวดที่มีดานปิดฝาปลายแหลม บรรจุได้ไม่สมดุล เบา
จากผลการทดลองพบว่า
ขวดน้าสิงห์มีลักษณะรูปทรงที่เหมาะสมกับการบรรจุเขียดมากที่สุดเนื่องจากมีน้าหนักเบา
และมีรูปทรงที่เป็นกระบอกที่ไม่เว้ามากทาให้เขียดสามารถกระจายตัวได้อย่างทั่วถึง
ตารางที่ 2 ศึกษาความยาวของด้ามจับและมุมของการติดด้ามจับ
ความยาวด้ามไม้
มุมระหว่างขวดกับด้ามไม้ที่จับ(เชิงคุณภาพ)
90˚ 120˚ 135˚
1.7m ไม้สั้นเกินไป
มุมพอดีแต่ความยาวไม้
สั้นเกินไป
มุมมากเกินไป
2.0m จับไม่ถนัดมือ
มุมพอดีแต่ความยาวสั้น
เล็กน้อย
มุมมากเกินไป
2.3m
วางเครื่องมือได้ไม่
พอดี
ความยาวและมุมพอดี มุมมากเกินไป
จากผลการทดลองพบว่า
ความยาวไม้2.3mมีความถนัดมือในการจับมากที่สุดสามารถจับเขียดในที่ที่ไกลจากตัวผู้จับ
ได้โดยที่เขียดไม่ตื่นตกใจหนีไปก่อนและมุม 120˚สามารถวางเครื่องมือจับได้พอดีที่สุดโดยที่ผู้จับ
ไม่จาเป็นต้องเปลี่ยนลักษณะการยืน

5. ตารางที่ 3 ศึกษาขนาดความกว้างเส้นผ่านศูนย์กลางของรูปากกรวยปลายตัดด้านที่เล็กกว่าและ
ระดับความลึกของตาแหน่งใส่รูปากกรวยที่มีผลต่อปริมาณเขียด
ตาแหน่ง/ระดับความลึก
ความกว้างของปากรู(เชิงปริมาณ)
2.5cm 3.0cm 3.5cm 4.0cm 4.5cm 5.0cm
ต่ากว่ากึ่งกลางขวด 7 12 15 14 13 14
กึ่งกลางขวด 10 18 22 18 15 12
สูงกว่ากึ่งกลางขวด 8 14 14 15 16 13
ค่าเฉลี่ย 8.33 14.67 17 15.67 14.67 13
ร้อยละ 10 17.6 20.4 18.8 17.6 15.6
จากผลการทดลองพบว่า
การวางระดับความลึกของปากกรวยในตาแหน่งกึ่งกลางขวดนั้นเขียดสามารถเข้ารูได้โดยที่
ไม่สามารถกลับออกทางรูเดิมได้ดีที่สุดและขนาดปากรู 4.0cm เขียดสามารถเข้ารูได้ดีที่สุดโดยไม่
ติดขัด เขียดย้อนออกทางรูเดิมได้ยากที่สุดเนื่องจากมีขนาดของปากรูที่พอดีกับขนาดของเขียดทุก
ขนาด

6. อภิปรายผลและสรุปผลการทดลอง
สรุปผลการดาเนินการ
- จากการทดสอบพบว่าขวดรูปทรงกระบอก(ขวดน้าดื่มตราสิงห์)มีประสิทธิภาพในการ
เก็บบรรจุเขียดได้ดีที่สุดในทั้ง 3 รูปทรง
- จากการทดสอบพบว่าการใช้ด้ามจับที่ความยาว2.3m และการติดด้ามจับกับขวดบรรจุทา
มุม 120˚มีประสิทธิภาพการในการจับที่แม่นยา เนื่องจากสามารถจับได้ถนัดมือและมีน้าหนักที่
เหมาะสมสาหรับในการจับเขียดได้ในที่ปริมาณมาก
- จากการทดสอบพบว่าขนาดความกว้างเส้นผ่านศูนย์กลางของรูปากกรวยที่ 4.0cm เป็น
ขนาดรูที่ดีที่สุดของทั้ง 6 ขนาด เนื่องจากการที่เขียดนั้นสามารถกระโดดผ่านเข้าไปได้ทั้งขนาดตัว
เล็กจนถึงตัวโต หรืออาจเป็นกบขนาดเล็กได้ และเมื่อติดรูปากกรวยในตาแหน่งกึ่งกลางขวด
สามารถเพิ่มประสิทธิภาพในการจับได้มากขึ้น เนื่องจากทาให้เขียดไม่สามารถกระโดดกลับออกมา
จากรูปากกรวยได้
อภิปรายผลการดาเนินการ
ศึกษารูปทรงขวดพลาสติกรูปร่างต่างๆ
จากการทดสอบพบว่าเมื่อนาขวดพลาสติกรูปทรงต่างๆมาทดสอบประสิทธิภาพโดย
ทรงกระบอก (ขวดน้าสิงห์) มีทรงกระบอกที่สามารถบรรจุเขียดมากที่สุดเนื่องจากมีรูปทรงที่สมดุล
เมื่อบรรจุเขียดในขวด เขียดสามารถกระจายตัวได้ดีทั่วขวดตามหลักการของโมเมนต์ในทางฟิสิกส์
เมื่อเขียดกระจายตัวในขวดได้ทั่วจะทาให้อุปกรณ์นิ่งไม่เอนไปในทิศทางที่มีน้าหนักมากกว่า
ศึกษามุมของการติดด้ามจับและความยาวของด้ามจับ
เมื่อนาด้ามจับและขวดบรรจุเขียดมาศึกษาต่อในเรื่องมุม พบว่ามุม 120˚ เป็นมุมระหว่าง
ด้ามจับกับขวดบรรจุเขียด ที่สามารถจับเขียดได้เกือบทุกๆสถานที่ เมื่อให้อุปกรณ์ในพื้นที่ลักษณะ
ต่างๆ สามารถใช้อุปกรณ์ได้ขนานกับพื้นผิวของพื้นที่ได้พอดีและเมื่อใช้ด้ามจับที่ทาจากไม้ที่ยาว
2.3m สามารถจับเขียดได้ดีที่สุดเพราะเขียดจะไม่ตื่นตัวได้ทัน ซึ่งพฤติกรรมของเขียดในธรรมชาติ
จะมีพฤติกรรมที่ชอบกระโดดหนีสิ่งที่เป็นอันตรายหรือสิ่งมีชีวิตที่เคลื่อนที่มาใกล้ๆ ตัว
ศึกษาขนาดความกว้างของรูปากกรวยปลายตัดและระดับความลึกของตาแหน่งรูปากกรวย
จากการทดสอบขนาดความกว้างของรูปากรวยทั้ง 6 ขนาด พบว่าที่ขนาดความกว้าง 4.0cm
มีประสิทธิภาพในการจับเขียดได้มากที่สุดเมื่อติดกับระดับความลึกของตาแหน่งจากรูปากกรวยที่
ตาแหน่งตรงกลางขวด เนื่องจากพื้นที่ของรูปากกรวยมีขนาดประมาณใกล้เคียงพอดีกับเขียดใน
ธรรมชาติมีขนาดตัวในช่วง 3.0-6.1cm จึงทาให้เขียดสามารถเข้ารูได้พอดีและไม่สามารถกลับ
ออกมาทางรูเดิมได้